Thai VI

ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยู่ๆก็เกิดความคิดแวบนี้ขึ้นมา
ประมาณว่า ลองนึกถึงหมอในหนังเรื่องอีอาร์ แบบหล่อๆ อย่างหมอคาร์เพ็นเต้อร์  หรือ จะเอาเป็นหมอ George Cooney ก็ได้

นึกไปถึงว่าหมอที่ว่านี่มีตัวตนอยู่จริงๆ หลังจากทำงานอย่างที่เห็นในทีวีซีรี่ส์ เสร็จ เช้าวันถัดมา หมอคนดังกล่าวได้หยุดพัก แกก็ตรงดิ่งเข้าไปที่ตลาดหุ้น หรือ อาจจะนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเต้อร์ดูอินเตอร์เน็ตเทรดหุ้นอยู่ที่บ้านก็ได้

แค่ตรงประโยคนี้ หมอคนดังกล่าวได้หยุดพัก แกก็ตรงดิ่งเข้าไปที่ตลาดหุ้น หรือ อาจจะนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเต้อร์ดูอินเตอร์เน็ตเทรดหุ้นอยู่ที่บ้านก็ได้
ทำไมความรู้สึกต่อหมอคาร์เป็นเตอร์คนนี้อย่างที่เราเคยรู้สีกดีๆมั่กๆ มันด้อยลงไปเลยหว่า
ตลาดหุ้นมันเป็นไงหรอ มันเลวร้ายมากเลยหรอไง
ไม่รู้ดิ บางทีมันก็อดคิดไม่ได้ว่า ขณะที่หมอCarpenter คนนี้เย็บแผลให้เราอยู่ เค้ากำลังคิดอยู่หรือเปล่าหว่า ว่าวันนี้หุ้นตัวไหนมันจะขึ้นแล้วเค้าอาจจะคิดว่า เค้าน่าจะโทรไปซื้อ
ไม่ใช่อะไร เพราะว่าผมเองก็เคยเป็น ในลักษณะที่ว่า มีอยู่คืนหนึ่งโดนตามให้ออกไปทำงานนอกเวลาแบบฉุกเฉิน แล้วดันเกิดความคิดแบบนี้ขึ้นมา ก็คือว่า "โคตรเบื่อเลยหวะ ถึงแม้จะออกไปแล้วได้เงินประมาณพันแปดร้อย แต่ว่าสู้นั่งเทรดหุ้นอยู่ที่บ้านก็ไม่ได้ บางวันก็ได้ตั้งสี่ห้าพันบาทแหนะ หรือวันดีคืนดี ได้เป็นหมื่นๆก็เคย"

มันเหมือนกับ งานประจำเป็นเหมือนภรรยาที่เราก็น่าจะให้ความรัก เทิดทูน ให้เวลา Focus อยู่กับเธอ แต่ว่า ก็อดไม่ได้ที่จะต้องมีกิ๊กให้รู้สีกกระชุ่มกระชวย
(ผมยังโสดนาครับ เปรียบเทียบให้ฟังเฉยๆ)
เหมือนอย่างขุนแผน ที่เป็นพระเอกในใจของคนไทย ที่ใครๆก็นับถือในความเก่งกาจ แต่จะมีใครคิดไปถึงหัวอกของ นางพิม  ที่เมื่อทราบว่าขุนแผนไปมีกิ๊กเป็นผุ้หญิงคนอื่นอยู่อีก

จากที่เคยรู้สึกดีๆ กับตลาดหุ้น มันก็เลยรู้สึกแปลกๆกับมัน  ก็แค่นั้นเอง

อืม หรือว่า พวกวีไอ อาจจะไม่เป็นก็ได้นะ เพราะวีไอไม่ได้เป็นแบบ Trader รายวัน แล้ว วีไอ ก็ดูสุขุมนุ่มลึกกว่า ดูมั่นคงกว่า อาจเป็นเพราะบุคลิกของความเป็น Trader หรือเปล่า ที่พร้อมจะทิ้งเธอไปได้ทันที ที่เธอปักหัวดิ่งลง

อยากรู้ว่าชีวิตแต่งงานของ วีไอเป็นยังไงน๊า (อ่าว ทำไมกลับมาถามคำถามนี้ได้หว่า  เหอะๆ)

โทษทีไม่ใช่ชื่อหมอคาร์เพ็นเตอร์ แกชื่อ คาร์เตอร์ต่างหาก John Carter

สวัสดีวันวิสาขบูชา ครับ

อันการงาน คือคุณค่า ของมนุษย์
ของมีเกียรติ สูงสุด อย่าสงสัย
ถ้าสนุก ด้วยการงาน เบิกบานใจ
ไม่เท่าไร ได้รู้ธรรม ฉ่ำซึ้งจริง



ที่สุดแล้ว เราต้องการ "มูลค่า" หรือ "คุณค่า"

ผมเองขนาดพึ่งจะเริ่มมาลงทุน ยังรู้สึกติดมากๆ อยากมาดูหุ้นบ่อยๆ ขนาดพยายามจะเป็น VI ซึ่งความจริงไม่ต้องมานั่งหน้าจอดูราคาบ่อยๆ แต่กลับเป็นว่าต้องหาโอกาสแว๊บมาดูบ้าง เห็นเขียวๆ ก็ชื่นใจ เห็นแดงๆ ก็ทำใจ

เฮ้อ


แต่ก็สนุกดีนะครับ

ว่าแต่มีใครที่ลงทุนเป็นงานประจำมั่งครับ อยากสัมภาษณ์ความรู้สึก

ผมยังต้องแอบดูอยุ่เลยครับ มือใหม่หัดขับ 8)

contrarian เขียน:สวัสดีวันวิสาขบูชา ครับ

อันการงาน คือคุณค่า ของมนุษย์
ของมีเกียรติ สูงสุด อย่าสงสัย
ถ้าสนุก ด้วยการงาน เบิกบานใจ
ไม่เท่าไร ได้รู้ธรรม ฉ่ำซึ้งจริง



ที่สุดแล้ว เราต้องการ "มูลค่า" หรือ "คุณค่า"

สุดยอดแห่งปรัชญาเลยนะครับเนี่ย

มูลค่า  นี่หมายถึงที่ได้จากตัวหุ้น
แล้ว คุณค่า หมายถึง ที่ได้จากตัวเอง ใช่มั๊ยครับ

(สุดยอด)
อยากจะทำให้ดีทั้งสองอัน อิๆ

cryptonian_man เขียน:ผมเองขนาดพึ่งจะเริ่มมาลงทุน ยังรู้สึกติดมากๆ อยากมาดูหุ้นบ่อยๆ ขนาดพยายามจะเป็น VI ซึ่งความจริงไม่ต้องมานั่งหน้าจอดูราคาบ่อยๆ แต่กลับเป็นว่าต้องหาโอกาสแว๊บมาดูบ้าง เห็นเขียวๆ ก็ชื่นใจ เห็นแดงๆ ก็ทำใจ

เฮ้อ


แต่ก็สนุกดีนะครับ

ว่าแต่มีใครที่ลงทุนเป็นงานประจำมั่งครับ อยากสัมภาษณ์ความรู้สึก

ผมก็เป็นมือใหม่ที่ต้องแอบแว๊บมาดูราคาอยู่บ่อยๆ คิดว่าผมเป็นอยู่คนเดียว  :D  :D  :D

สำหรับผมแล้ว  วันๆก็ไม่รู้สึกเดือดเนื้อร้อนใจที่จะดูราคาหุ้นเลยครับ  (ไปเกาะเสม็ดมาตั้งแต่วันจันทร์  อยู่ถึงวันพุธก็ไม่ได้ตามดู)

อาจจะเป็นเพราะ

1. บริษัทที่ผมลงทุน  ไม่มีนักเก็งกำไรที่ไหนเข้าไปเล่น  ราคาก็ไม่แกว่งไปไหน

2. ราคาที่ผมคิดจะขายก็อยู่อีกตั้งไกล  ไม่มีวี่แววว่าจะถึงในระยะเวลาอันใกล้  เงินสดที่จะซื้อเพิ่ม  ก็ไม่มี

3. ผมลงทุนในบริษัทที่ไม่ค่อยมีข่าวคราวมากนัก  ผลการดำเนินงานก็เติบโตแบบไปเรื่อยๆ

4. จากประสบการณ์การลงทุนแนว VI ที่มีมานานพอสมควร  ทำให้ผมมั่นใจและแน่ใจในการลงทุนลักษณะนี้

5. ผมไม่ได้หวังผลตอบแทนแบบรวยข้ามคืน

6. ผมชอบความสงบมากกว่าความตื่นเต้น  อาจจะเป็นเพราะ  อายุมากขึ้น  มีครอบครัวแล้ว  และศึกษาธรรมะมากขึ้น

สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้รับจากการลงทุนแนว VI

นอกจาก  ผลตอบแทนที่ดีและมั่นคงแล้ว  ก็คือ  เวลา  ครับ

การที่บอกว่ามีอิสระภาพทางการเงิน  ถ้าต้องใช้เวลาทั้งวันเฝ้าจอคอมพิวเตอร์  แล้วจะเรียกว่ามีอิสระภาพได้ไงครับ

cryptonian_man เขียน:ว่าแต่มีใครที่ลงทุนเป็นงานประจำมั่งครับ อยากสัมภาษณ์ความรู้สึก

ถ้างานประจำที่คุณพูดถึง  ตามความเข้าใจของผม

การลงทุนของผม  ไม่ใช่งานประจำครับ

[quote="chatchai"]สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้รับจากการลงทุนแนว VI

นอกจาก

1. บริษัทที่ผมลงทุน  ไม่มีนักเก็งกำไรที่ไหนเข้าไปเล่น  ราคาก็ไม่แกว่งไปไหน

2. ราคาที่ผมคิดจะขายก็อยู่อีกตั้งไกล  ไม่มีวี่แววว่าจะถึงในระยะเวลาอันใกล้  เงินสดที่จะซื้อเพิ่ม  ก็ไม่มี

3. ผมลงทุนในบริษัทที่ไม่ค่อยมีข่าวคราวมากนัก  ผลการดำเนินงานก็เติบโตแบบไปเรื่อยๆ

4. จากประสบการณ์การลงทุนแนว VI ที่มีมานานพอสมควร  ทำให้ผมมั่นใจและแน่ใจในการลงทุนลักษณะนี้

5. ผมไม่ได้หวังผลตอบแทนแบบรวยข้ามคืน

6. ผมชอบความสงบมากกว่าความตื่นเต้น  อาจจะเป็นเพราะ  อายุมากขึ้น  มีครอบครัวแล้ว  และศึกษาธรรมะมากขึ้น

ผมขอเก็บไว้เป็นเครื่องเตือนใจผมหน่อยนะครับ ผมเองก็อยากทำได้แบบนี้จัง

แต่ดูจากข้อ 6 แล้ว ผมไม่แน่ใจว่าผมควรเลือกอันไหนก่อนดี เพราะอายุยังไงก็มากขึ้นอยู่แล้ว แต่ครอบครัวเนี่ยยังหาไม่ได้เสียที สงสยต้องเข้าวัดเสียก่อนแล้ว  :D

[quote="cryptonian_man"][quote="chatchai"]

1. บริษัทที่ผมลงทุน  ไม่มีนักเก็งกำไรที่ไหนเข้าไปเล่น  ราคาก็ไม่แกว่งไปไหน

.....

6. ผมชอบความสงบมากกว่าความตื่นเต้น

[quote="chatchai"]

ผมสนับสนุนให้ศึกษาธรรมะก่อนครับ

อยากทำให้ได้เหมือนพี่ฉัตรชัยเหมือนกันครับ ซื้อบริษัทเพื่อการลงทุนระยะยาว อย่าหวังผลตอบแทนแค่ข้ามคืน แต่ตอนนี้เห็น SET มันขึ้นไปเยอะ ก็ทำใจลำบากเหมือนกันครับ เพราะว่า Port ที่ผมถืออยู่แต่ละตัวก็ไม่ค่อยหวือหวาเท่าไหร่ แต่ครั้นจะให้ไปลงตัวใหญ่ๆ ตามชาวบ้านเค้า เราก็ไม่ค่อยรู้จักมันดีพอ เลยไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน แต่จะพยายามยึดแนวพี่ฉัตรชัยครับ อย่าไปตามกระแสคนอื่นเค้า ลงทุนบริษัทที่เราเข้าใจมัน นั่นแหล่ะดีที่สุด เพราะสุดท้าย ราคามันก็จะผันแปรตามผลการดำเนินงานของมันเองในที่สุด

chatchai wrote:

ผมสนับสนุนให้ศึกษาธรรมะก่อนครับ  เพราะจะช่วยให้เราเลือกผู้ที่จะมาร่วมชีวิตกับเราได้ดีขึ้น  ใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นได้ดีขึ้น

เรามักจะได้ยินว่าให้เริ่มออมและลงทุนตั้งแต่อายุยังน้อย

แต่ธรรมะควรที่จะเริ่มก่อนการลงทุนซะอีกครับ  ควรจะเริ่มก่อนทุกสิ่ง  และปฎิบัติทุกเวลา

ขอยืนยันตามคุณฉัตรชัย ครับ
สำหรับน้องๆ ที่คิดว่า ธรรมะเป็นเรื่องยาก จับต้องไม่ได้ ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ ลองหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านครับ
"ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น"