Thai VI

รีแบรนด์ดิ้ง

แปลว่า...รีดแบนกิน

ด้วยศัพท์สะแหลง  ของ  ประเทศสาระขัน



จึงเป็นที่มาของ..นิทานจากประเทศสาระขัน

:lol: ยุคสมัยของการแข่งขัน  การทำธุรกิจ

สารพัดรูปแบบที่นำมาใช้

เรียกร้องความสนใจ  จากประชาชนผู้บริโภค

ที่ปรึกษาการสร้างแบรนด์ให้แข็งแกร่ง

มีการนำเสนอออกมาทุกรูปแบบ



และแบบที่รับปะทานกันเป็นล่ำเป็นสั่น

ก็ต้อง  รีดแบนกิน


เราจะนำเสนอรูปแบบการ  รับปะทานอย่างสร้างสั่น  มานำเสนอ  1  บอลิสัด

8) ณ.ประเทศที่กว้างหญ่ายไร่สาน  แห่ง  สาระขัน

มีทะนาคาน  แห่งหนึ่ง

ที่มีการนำสะเหนอ  การสร้างแบนดิ้ง

เพื่อปับพุง  พาบลัก  ใหม่ให้ทันกับโลกาพิวัด

ทะนาคาน  แห่ง  ประเทศสาระขัน

มีเลโก้  เป็นยี่ห้อ  นกอีแร้งกะพือปีก

โครงสร้างมีผู้ถือหุ้นหญ่าย  โดยกะซวงการคลั่ง

กองทุง

และประชาชี  รายย่อยยับ

แต่การลงมะติ  รีดแบนกิน  ก็ผ่านมาได้ด้วยความรู้ไม่เท่าทันของ
กำมะเกิน  หลากหลายคน

ก็ผ่านวาระ  ด้วยงบ


3พัน ก่าล้านกล่อง

กะบวนงายแล้วซิ่ง

ก็เริ่มเป็นรูเป็นร่าง

จัดสันชิ้นส่วนกันให้ลงโต


เริ่มต้น....

(อ่านให้เป็นนิทานนะครับ  อย่าไปคิดตีความหมายเป็นเรื่องไม่จิง)

:lol: เมื่อเลือก  ผู้บอ-ริ-หาน  มือาชีพ  มานั่งตำแหน่ง  เอ็มดี

ทุกอย่าง  จึงมีการทำงานกันอย่างมืออาชีพ

รวมถึงขั้นตอนการกินแบบมือชีพ


เริ่มตั้งเงื่อนไข   สกัดคู่แข่งขันที่จะสอดแทรกกันเข้ามาประมูลงาน

ล็อคสะเป็ก

ตั้งแต่ตัวบริษัทที่จะเข้ามาประมูลงาน
รูปแบบกันนำเสนอ
สีสำหรับการ
วัสดุสำหรับงาน

ก็พะยายาม  เขียนกีดกัน  สุดชีวิต

สุดท้ายเงื่อนไข  เวลา  หมายกำหนดงาน

กินยิ่งกว่าชูชกในพระเวสสันดรชาด๊ก

เพราะชูชกกินคนเดียว  เผื่อแค่เมียที่ยังสาวและสาว


แต่เอ็มดี  กินให้กับตัวเองทั้งนะกุมตะกามตะกูน
เผื่อญาติสนิทมิตรสหาย  ยันบริวารรับใช้

มีระบบจัดตั้งบริษัท  ของตัวเอ็มดีเอง
โดยมีผู้ถือหุ่นเป็น  นอมินี(แหมกำลังฮิตเชียวนะ)
เอี่ยวกับบริษัทที่มาได้งาน
บริษัทไหนไม่ให้เอี่ยว  ก็ขอเปอร์เซ็ง
เมื่อไม่ได้เปอร์เซ็ง  ตามต้องการ
ก็ถีบทิ้งให้พ้นทาง

แบบพู่บอลิหาน+ใช้อำนาจเป็น+โลภะ=โจร

กานเวลา  ล่วงเลยไป
งานทุกอย่างก็ทะยอยส่งมอบ

เซ็งรับงานกันไปตามขั้นบันได

ป้ายบอลิสัด  ทุกสาขา

ป้ายมันก็อร่อย  ทั้งออกแบบ  ทั้งติดตั้ง  เหอๆๆๆ

นามบัตรพู่บอลิหาน

กินกระดาดมันก็แก้ขัดได้นา

สะหมุดคู่พากย์
ใบนำฉาก
ใบสะหลอน

รวมฝ่ายเอก  กะฉาน

8) ชุแบบยูนิฟอม

เพื่อบ่งบอกเอกะรัดของบอลิฉัด

กินผ้ากินผ่อน

โอ๊ย...สาทะยง  สาทะยายได้อีกฉิปาถะ

ก็เล่นกินกันเกินพื้นถาน

จนกะซวงกานคลั่นถือหุ้นหญ่าย  สุดจะทานสุดจะทน

ก็กินกันเกินกำลัง  กินเป็นพันล้านก่อง


แล้วก็มีกำลังพายนัย


ปลดกันแบบฟ้าผ่า

เรื่องมันก็น่าซิจบเพาะจับได้ไล่ฟัน
แต่ด้วยความเป็นมืออาถีบ  

มันเสียหน้า

มันต้องการค่าเสียหาย


โอ...ละพ่อ

คารวะ ท่านปราชญา จากหุบเขาดอกคูน ยินท่านบรรเลงเสียงแคน แว่วเสียงตามลม "รีด-แบน-กิน" ช่างเสนาะหูนัก

คารวะ 10จอก

ไม่บังอาจ เขียน:คารวะ ท่านปราชญา จากหุบเขาดอกคูน ยินท่านบรรเลงเสียงแคน แว่วเสียงตามลม "รีด-แบน-กิน" ช่างเสนาะหูนัก

คารวะ 10จอก

น้อมรับท่านจอมยุทธที่ให้เกียรติมา  ร่วมฟังนิทานประเทศสาระขัน

_____________________________________________________

เอ็มดี  มืออาชีพ
หลังจากถูกกะซวงกานคลั่น  ผู้ถือหุ้นเขี่ยออกนอกเส้นทาง

ก็กลับไปตั้งหลัก

หายุทธวิธี  เข้ามาทำการแก้แค้น

วางกลยุทธ  ซู๊ดๆๆ

โดยทำเรื่อง  ฟ้องศานพระพูม

ว่าตลอดระยะเวลาที่ถูกปลดจากตำแหน่งก็มีมีรายได้
เสื่อมเสียชื่อเสียง  
ที่ไหนก็ไม่กล้ารับมืออาชีพเข้าทำงาน
อายุก็มาขึ้นทุกวัน

ค่าเสียหาย  ที่ฟ้องร้องกะซวงการคลั่ง

ก็ไม่มากมายนัก  3ล้อยกว่าล้านก่อง

อาศัยบารมีเก่า  กับนักข่าวสายกานเงินกานทะนาคาน
ให้มาสำพาด  ออกหนังสือพิมพ์  

ออก  ทีวี

เรียกร้องเมตตาทำ

จนศาลปะทับรับฟ้อง

นัดไต่สวน  นัดไต่ไล่  

อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า

ความคืบน่าของ  คดี รีด-แบน-กิน
จะนำมาเสนอ  ต่อไป

โปรดได้รับความขอบคุณ  จากผู้เรียบเรียง  ไปแร๊ะ
(ขืนยังอยู่  คงแหย่เท้าเข้าตารางไปบ้างแล้ว  เหอๆ)

ใช่ธนาคารอีแร้ง สมัยเสี่ย ว
รึเปล่าครับเฮียปรัชญา  :lol:

มีโอกาสให้คนมาเยี่ยมส่งข้าวผัด-โอเลี้ยงเหมือนกันครับ
ต้องเตรียมทนายไว้สู้กันด้วย พี่เสี่ย ป ฮา :lol:  :lol:  :lol:

เปลี่ยนตัวใบ้ให้เนียนกว่านี้อีกนิดก็ได้แล้วครับ  เนื้อหาได้ 100%

safety ไว้ก่อนเท่านั้นเอง