Thai VI

jaychou เขียน:กระโดดตึก ชั้น 7 โรงบาลใหญ่

เอ๊ะทำไม เค้าสร้างต่อ งงจริงหนอ

ขายไปแล้ว ขายสุกร ต้องนอนรอ

เมื่อไหร่หนอ จะขายดอย ให้ชื่นใจ

กระโดดตึก ชั้น 7 โรงบาลใหญ่

HI.ผมเอง เขียน: ยังงี้ คง ต้องกลับ เข้า รพ..ใหม่

CK เขียน:นับถือครับ นับถือ

โดดจากแค่ชั้นเจ็ดเอง
จะรับใบสมัครไว้พิจารณานะครับ

แต่โอกาสเข้าเป็นสมาชิกระดับ VIP
ผมว่ายากหน่อย

แต่ไงก็ ยินดีต้อนรับครับ
ในนามนายกสมาคมฯ PSAT

คนขายหมู

เราก็รู้ว่าหมูเป็นไง
และก็รู้ว่าโง่เป็นไง
แต่ทำไม ยังโง่งมงายอย่างนี้
หรือว่าเรา แกล้งทำเป็นลืม
เห็นเงินดี ถึงขายออกไป
ก็เราขายหมูไปอย่างนั้น

* มันคงเป็นไปได้ยาก เท่าที่ฉันรู้จัก
หุ้นที่รัก ไม่น่าจะหักหลังใคร
หรือที่เป็นแบบนี้

** เพราะเราคอยขายหมูทุกๆ ทาง
กลัวว่าจะค้าง
กลัวดอยไล่หลังมาพลางๆ เราก็เลยพลั้ง
เกินจะยั้งหัวใจตัวเอง โดนหมูแทงข้างหลัง
ขอถามใจสักคำ
คนขายหมูนั่นคือตัวเราใช่ไหม

ทุกๆ ครั้งที่เห็นราคา
อ่อนโรยราเพราะความเสียใจ
พลาดยังไงไม่เคยโง่เกินเหนี่ยวรั้ง
แต่ครั้งนื้ที่เราพลาดไป
เจ็บและช้ำสุดแสนเสียดาย
จนทำใจอยากจะเดินหนี

(* / ** ) Solo

*** เกินจะยั้งหัวใจตัวเอง โดนหมูแทงข้างหลัง
ขอถามใจสักคำ
คนขายหมูนั่นคือตัวเราใช่ไหม

(***)

ขอถามใจสักคำ
คนขายหมูนั่นคือตัวเราใช่ไหม

แพ้ติดดอย

ติดดอย..ก็เราเองที่พลาดไป ไม่ได้คิดอะไรมากมาย
ซื้อหุ้นไปตามกระแส
ติดดอยเดี๋ยวคงชินคงไม่แคร์
แต่ที่แน่ก็คง ขายไม่ลงเหมือนเคย

* เปลี่ยนจากกำไรกลายเป็นขาดทุนเฉยเลย
แค่เผลอแพล็บเดียวเท่านั้น
มัวแต่จะทำใจเย็น อยู่ได้ตั้งนาน  หุ้นฉันโดนแช่แข็ง

**ติดนักใช่ไหม ยอดดอยที่เราติดนัก
ถ้าจะขายคงชัก ถ้าจะขายคงจน
ติดนักใช่ไหม  เงินของเราคงเฉา
แล้วเงินเราคงต้องจม  แสนจะตรมแทบตาย
ติดดอยก็ต้องคอยทำใจ แต่ทำไมแพ้ติดดอยอย่างนี้

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหลุดกัน  แค่อยากฝันให้มันผ่านไป พ้นดอยสักที (พ้นดอยสักที)
อยากหนีไม่จำเป็นไม่ทำซ้ำ แต่ไม่รู้ทำไม
ฉันติดดอยเหมือนเดิม

( */**/** )