Thai VI

นายกแห่งประเทศไทย จะเลือกกันมั้ยคับ
คนแบบลุงแกเหมาะกะตำแหน่งนี้มั้ย เหมาะไม่เหมาะยังไง  

ผมว่าแกคนทำไม่ได้นะ

เพราะเคยอ่านเจอ ถ้าจำไม่ผิด แกบอกว่า แกถนัดด้านนี้อย่างเดียว และโชคดีที่เกิดมาในประเทศและภาวะต่างๆ เหมาะให้แกประสบความสำเร็จ

หึหึ

คิดถึงว่า

ถ้า

บัฟเฟต

อยู่ในโลก สังคมนิยม

จะเป็นยังไง :lol:

ลุงบัฟเป็นนายกไม่ได้ครับ  เพราะแกชอบมองหารั้วที่สูงฟุตเดียว  ส่วนรั้วสูงเจ็ดฟุตแกไม่ชอบ  และแกก็ไม่สนใจที่จะหาวิธีพัฒนาให้ตัวเองกระโดดให้ได้สูงๆ  แกมองหารั้วต่ำๆเท่านั้นเอง  ปัญหาบ้านเมืองเราถ้าเปรียบเป็นรั้วมันก็สูงมากกว่าเจ็ดร้อยฟุตเสียอีก  ลุงบัฟไม่ชอบแน่ๆและไม่มีทักษะด้วย

แต่คนที่เป็นนายกเมืองไทยจะเห็นโอกาสทองจากลุงบัฟทันที  โดยตั้งให้แกเป็นผู้จัดการกองทุนรากหญ้าไทยแลนด์  แล้วระดมเงินทุนจากรากหญ้าทั้งชาติ เข้าไปลงทุนในต่างประเทศ ใครมีที่ก็เอาที่ไปจำนอง ใครมีบ้านก็เอาบ้านไปจำนอง มีรถก็เอาไปจำนำ มีควายก็เอาไปขาย หาเงินสดมาให้ได้สักหนึ่งแสนก็ยังดีหรือถ้าได้มากกว่านี้ก็ยิ่งดี ซึ่งเงินแค่นี้อยู่ในวิสัยที่จะหาได้เกือบทุกคน(ขนาดไปทำงานซาอุ ใต้หวัน หมดเยอะกว่านี้ยังหาได้เลย)

แล้วให้บัฟเฟตต์เอาไปลงทุนทั่วโลก ด้วยความที่เป็นเงินก้อนใหญ่มโหฬาร ผลตอบแทนอาจจะไม่สูงเท่าที่ลุงเคยทำได้  แต่อย่างนอยก็น่าจะได้สัก 25% ทุกปี แค่นี้คนไทยก็จะมีอิสรภาพทางการเงินกันถ้วนหน้า

ต่อไปก็หาวิธีสร้างทายาท  เพื่อให้มีลุงบัฟรุ่นใหม่ๆอยู่คู่เมืองไทยไปตลอดกาล(ที่จริงวิธีสร้างทายาทนี้ไม่มีความจำป็นเลย  เพราะรากหญ้าที่เห็นผลงานของบัฟเฟตต์ก็จะเรียนรู้ได้เองที่จะเดินตามรอยลุงบัฟ  ตอนนั้นรัฐบาลก็เหลือแค่งานที่จะเลือกว่า ใครจะมีฝีมือเท่าลุงบัฟ  หรือถ้าจะให้ดีก็เอาเหนือกว่าลุงบัฟไปเลย)

เป็นซีอีโอบริษัท ลุงยังไม่เอาเลย
เงินทอง  ชื่อเสียง  ไฉนจะสุขใจเท่า
มีคนรู้ใจอยู่ข้างกาย  :D

สงสัยลุงบัฟ คงจะทนกับสภาพตลาด การเมืองไม่ได้แน่

[quote="สามัญชน"]ลุงบัฟเป็นนายกไม่ได้ครับ

ผมไม่เลือกแกแน่นอนครับ

ถึงแม้จะชื่นชมในผลงานแก มากที่สุดก็ตาม

[quote="สามัญชน"]
แต่คนที่เป็นนายกเมืองไทยจะเห็นโอกาสทองจากลุงบัฟทันที

การระดมทุนจากรากหญ้า เป็นหมื่นล้านแสนล้านแบบนี้
เป็นการดูดเม็ดเงินในระบบ ออกจากระบบเศรษฐกิจในประเทศ
ปริมาณเงินในระบบจะมีน้อยลง ก่อให้เกิดการชะลอตัวทางเศรษฐกิจ และภาวะเงินฝืด

ก็เป็นระยะสั้นๆครับที่จะได้รับผลกระทบ เหมือนการผ่าฝีก็ต้องเจ็บตัวหน่อย ระยะยาวๆห้าปีสิบปีเม็ดเงินตัวนี้จะกลับมาและรากหญ้าจะมีเงินตัวนี้มากขึ้นเรื่อยๆแบบถาวรกว่าด้วยซ้ำครับ  

นอกจากหนี้จะทำให้รากหญ้า ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นบุคคลที่หาเช้ากินค่ำ ต้องมีหนี้สินเพิ่มมากขึ้น หนี้สาธารณะเพิ่มมากขึ้น
อีกประการหนึ่งชาวบ้านเค้าไม่เข้าใจว่าการลงทุนในตลาดหุ้นคืออะไร เค้าเข้าใจแต่การไปหาเลขเด็ดเอามาแทงหวย แล้วรากหญ้าที่ไหนจะมาลงทุน
พี่หมอศรรามจะตอบเค้าว่าอย่างไรครับ ...

ก็ตอบเขาไปว่า  เป็นเรื่องปกติตามธรรมชาติครับ  ที่จะมีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย  รวมทั้งในกลุ่มคนที่เห็นด้วยก็ยังมีแบ่งต่อไปว่า  เห็นด้วยถึงขึ้นลงมือทำหรือไม่  บางคนเห็นด้วยแต่ไม่ลงมือทำก็มีเยอะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติจริงๆครับ เช่นเดียวกับเรามีของดี คือ ศาสนาพุทธ  แต่ส่วนใหญ่ก็นับถือตามสำเนาทะเบียนบ้าน นับถือเพราะพ่อแม่นับถือมาก่อน ที่จะลงทุนถึงขั้นศึกษาธรรมมะจนถึงขั้นบรรลุเป็นอรหันต์นั้นมีน้อยจริงๆเพราะขึ้นกับปัญญาคนๆนั้นด้วยว่าอยู่ในกลุ่มไหนของบัวทั้งสี่เหล่า

แต่ของดีก็ยังคงเป็นของดี ธรรมมะก็ยังคงเป็นสิ่งที่มีคุณค่า  และวันหนึ่งเมื่อใครเห็นคุณค่าก็แปลว่าเขามีทางเลือกและมีโอกาส ก็จะนำธรรมมะไปปฏิบัติ และก็จะเกิดมรรคผลจากธรรมมะจริงๆ  แต่ถ้าไม่มีธรรมมะให้ดูให้เห็นมาก่อน  คนที่สนใจก็ไม่มีที่จะศึกษา ถ้าสนใจจริงๆก็อาจจะต้องค้นคว้าหาเอาเองเหมือนสมัยพระพุทธเจ้าซึ่งมีความยากลำบากกว่ามาก

ดังนั้นเรื่องรากหญ้าไม่คุ้นเคย  เพราะคุ้นแต่กับการเล่นหวย ก็คล้ายๆกันกับเรื่องศาสนา  คือนับถือพระนับถือธรรมมะ  แต่ไปหาพระเพราะไปขอหวยเท่านั้นเอง

แต่จุดที่แตกต่างก็คือ  คนที่สนใจจะลงทุน  เขาก็จะมีทางเลือกและโอกาสที่ดีกว่าให้เลือกและให้ศึกษา  และดังนั้นก็จะมีสัก10%ของรากหญ้าที่เห็นด้วยและลงมือปฏิบัติจริง  เมื่อกลุ่มนี้ทำแล้วได้ผล  ก็จะลุกลามไปสู่กลุ่มอื่นที่จะทำตามด้วย  และเมื่อระยะเวลาผ่านไปนานๆเข้า  เปอร์เซนต์นี้ก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ ความยากจนก็จะลดลงเรื่อยๆ

ที่ผ่านมารากหญ้าที่มีปัญญาแต่ไม่มีโอกาสและทางเลือกก็มีอยู่เยอะ

ระบบการเมืองไทยผ่าฝีไม่ได้ครับ

อะไรที่เป็นผลประโยชน์ประเทศชาติ ถ้ามีคนค้าน ทำไม่ได้ครับ รัฐไม่ทำครับ

อะไรที่เป็นผลประโยชน์ตัวเอง มุบมิบ มุบมิบ ทำไปครับ ไม่ทันมีใครค้าน

อยู่เมืองไทยต้องเรียนรู้ครับ....

ยกตัวอย่างกรณีของผมเป็นต้น

ก่อนหน้านี้ถ้าผมไม่รู้จัก การลงทุนแนวVI ก็แปลว่า  ผมไม่มีโอกาสและทางเลือกมากนัก ผมอาจจะมีเงินแต่ผมก็คงจะเล่นหุ้นปั่น เพราะไม่รู้จะเล่นยังไง หรือคงจะเล่นตามที่โบรคแนะนำ  หรือไม่ก็เล่นตามข่าวไปเรื่อยๆ และก็คงจะขาดทุนไปเรื่อยๆเช่รเดียวกัน หรือถ้าโชคดีก็อาจจะได้กำไรมาบ้างเป็นครั้งคราวคอยหล่อเลี้ยงจิตใจไม่ให้เลิกเล่น  แต่ระยะยาวก็คงจะขาดทุน

แต่พอเกรแฮมเขาคิดค้นวิธี VI และบัฟเฟตต์นำมาประยุกต์  และดร.นิเวศน์นำมาเผยแพร่เป็นภาษาไทย ทางเลือกและโอกาสของผมก็เปลี่ยนไปแบบหน้ามือกับหลังมือ  และผลตอบแทนก็เช่นเดียวกัน

นี่คืออานุภาพของคำว่า ทางเลือกและโอกาส

ระบบการเมืองไทยผ่าฝีไม่ได้ครับ

อะไรที่เป็นผลประโยชน์ประเทศชาติ ถ้ามีคนค้าน ทำไม่ได้ครับ รัฐไม่ทำครับ

อะไรที่เป็นผลประโยชน์ตัวเอง มุบมิบ มุบมิบ ทำไปครับ ไม่ทันมีใครค้าน

อยู่เมืองไทยต้องเรียนรู้ครับ....

ก็คงจะมีทั้งทำได้และทำไม่ได้ครับ  

ก็น่าเห็นใจคนทำงานเหมือนกันเพราะไม่มีอะไรที่ดีล้วนๆและคนเห็นด้วยล้วนๆ  มันต้องมีคนค้านนั่นแหละ เป็นไปตามธรรมชาติ

อย่างเรื่องยาเสพติด คนพูด(แต่ไม่ทำ)ก็ค้านแหลก แต่สุดท้ายรัฐก็ทำได้  เดี๋ยวนี้ยาบ้าก็ลดลงเยอะ  คนพูด(แต่ไม่ทำ)ก็ค้านอีกว่าไม่เห็นหมดไปจนเหลือศูนย์เปอร์เซนต์  

เออ......ลองมาทำดูมั่งไหมล่ะแล้วเอาให้ได้ร้อยเปอร์เซนต์นะ.......

อันที่จริงอยากถามต่อ แต่ไม่ถามดีกว่า เดี๋ยวทู้โดนย้าย...  :lol:
ขอบคุณคุณหมอสำหรับความคิดเห็นครับ

ย้อนมาประเด็นของกระทู้ครับน้องหวี

อย่างสิงคโปร์นั้นสมมติว่าเปรียบเทียบกับคนที่กินเงินเดือน

รายได้เข้าประเทศจากการนำเข้าหรือส่งออกหรือบริการเปรียบเสมือนเงินเดือน  แต่ถึงจะมากอย่างไรก็เหมือนคนที่ได้เงินเดือนสูงๆ  ก็หรูหราฟู่ฟ่าตามเงินเดือน ก็เหมือนคนที่มีเงินเดือนสูงๆที่เราเห็นเป็นตัวอย่างอยู่เยอะแยะ  แต่การที่จะมั่งคั่งร่ำรวยต้องมาจากการลงทุน  ปัจจุบันสิงคโปร์ไปลงทุนในต่างประเทศและในประเทศสูงขึ้นเรื่อยๆ  ผลตอบแทนอันนี้จะมากขึ้นเรื่อยๆ(ถ้าเขาลงทุนได้ถูกต้องนะครับ)

ก็เหมือนกับคนกินเงินเดือนที่เป็นเจ้าของกิจการการลงทุนด้วย  ในท้ายที่สุดแล้วเงินก้อนใหญ่กว่าจะมาจากการลงทุน  ไม่ได้มาจากค่าแรงที่เป็นเงินเดือน ประเด็นนี้สำคัญมาก ไม่เชื่อลองถามคนที่เขียน พ่อรวยสอนลูกดู ผมว่าคอนเซ็บเขาเป็นคอนเซ็บที่ดี

แต่สิงคโปร์เป็นประเทศเล็กมีคนน้อย  อาจจะทำได้ง่าย  เมืองไทยคนเยอะก็ต้องยากกว่า  แต่ทำได้ยากกว่ากับทำไม่ได้นั้นไม่เหมือนกัน  ไม่เชื่อลองถามพี่พอใจดู  อิอิ

เมืองไทยก็ทำได้  เช่น ดร.นิเวศน์ตั้งกองทุนขึ้นมา  และทำคล้ายๆบัฟเฟตต์  แล้วก็มีทายาทดร.นิเวศน์ออกมาเรื่อยๆ  ทำสักร้อยปีอะไรๆน่าจะดีขึ้น

พูดเรื่องสิงคโปร์ ...
ประเทศเล็กๆ ไม่มีทรัพยากร
แต่สามารถบริหารจัดการให้เป็นหนึ่งในมหาอำนาจทางด้านการเงิน
แม้กระทั่งบ้านเรา ตึกๆหลายๆตึกแถวสาธร ก็เป็นของสิงคโปร์แทบทั้งนั้น
จนเรียกกันว่าถนนสิงคโปร์ น่าศึกษาเหมือนกันว่าเขาทำได้อย่างไร ...

--------------------------

ประเด็นเกี่ยวกับกระทู้นะครับ
ผมว่า Buffett ไม่เหมาะครับ
เขาเกิดมาเพื่อเป็นนักลงทุนผู้ยิ่งใหญ่
และเขารู้ตัวดีตั้งแต่เด็กว่าเขาจะเป็นเช่นนั้น
แต่ผมว่าถ้าอย่าง Bill Gates เนี่ยไมแน่ ...

แต่ผมว่าถ้าอย่าง Bill Gates เนี่ยไม่แน่ ...

เห็นด้วยและมีโอกาสเป็นไปได้สูงครับ  เพราะ Bill Gates  เป็นนักบริหาร(operator)ด้วยและเป็นความสามารถที่แกนหลักของตัวเขา  ส่วนลุงบัฟนั้นเชี่ยวชาญในเรื่องลงทุน(investor)เป็นหลัก

แต่ Bill Gates  อาจจะเจอข้อจำกัดจากสภาพสังคมไทยที่เขาจะไม่เข้าใจ และแก้ไขไม่ได้อีกเยอะเหมือนกัน

HVI เขียน:แม้กระทั่งบ้านเรา ตึกๆหลายๆตึกแถวสาธร ก็เป็นของสิงคโปร์แทบทั้งนั้น
จนเรียกกันว่าถนนสิงคโปร์ น่าศึกษาเหมือนกันว่าเขาทำได้อย่างไร ...

สถานฑูตไทยในสิงคโปร์อยู่กลางถนน Orchard ราคาที่ดินน่าจะหลายพันล้านบาทอยู่เหมือนกันนะครับ  :D เราไม่ขายครับ ขอเก็บไว้ไฮโซบ้าง เหอๆ

อังกฤษขายที่ดินสถานฑูตที่เพลินจิตได้ราคาวาละล้านเว่อร์จริงๆ ครับ

เมืองไทยเรายุคนายกรักษาการคนปัจุบันเคยคิดmodelทำนองนี้มาแล้วครับ เรียกว่า super holding โดยจะรวบรัฐวิสาหกิจทั้งหมดให้ถูกถือหุ้นใหญ่โดย super holding company นี้โดย super holding ก็จะขับเคลื่อนงานด้านยุธศาสตร์เพื่อ support บริษัทลูกทั้งหมด ว่าง่ายๆก็เหมือน temasek ของ singapore นั่นเอง

แต่เห็นว่าเงียบไปละนะ คงจะไม่ทำแล้วมั้งครับ