Thai VI

ตอนนี้ผมชักจะสับสนในตัวเองว่าจะลงทุนยังไงดี
ลงทุนในห้นมาประมาณ 3 ปี ส่วนใหญ่เป็นหุ้นปันผล
ลองดูผลตอบแทนย้อนหลัง มีทั่งตัวที่ติดลบหลายสิบ% มีทั้งตัวที่บวกหลายสิบ%
ปีแรก                        -6.32%
ปีที่สอง                     11.83%
ปีนี้(นับจากต้นปี)        ประมาณ 30 % (เผอิญโชคดี มีหุ้นที่มันขึ้นแรงในปีนี้ในport หลายตัว เช่น CPN MINT TICON แต่บางตัวก็ขายออกไปก่อนที่จะได้ผลตอบแทนเต็มที่  แต่ทั้ง3ตัวตอนนี้ก็ขายไปเกือบหมดแล้ว เพราะคิดว่า ราคามันขึ้นมาสะท้อนผลประกอบการพอสมควรแล้ว ขอรอดูผลประกอบการจริงอีกสักหน่อย ค่อยว่ากันใหม่)
รวมเฉลี่ย 3 ปี  ถึงตอนนี้ผลตอบแทนประมาณ 20%
แต่ก็ต้องแลกกับการที่ต้องทำการบ้านเยอะมาก เพราะโดยการศึกษาและอาชีพของผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความรู้เรื่องของระบบเศรษกิจ และ ระบบบัญชีเลย แต่3ปีที่ผ่านมาทำให้ผมรู้สึกว่ามองโลกได้กว้างขึ้นกว่าเดิมมากกกกก  คุ้มค่ามากๆ
แต่ตอนนี้ ดอกเบี้ยขาขึ้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ
ผมจึงสงสัยว่า ต้นทุนของบริษัทก็น่าจะต้องสูงมากขึ้น การทำกำไรก็น่าจะน้อยลง ซึ่งต้องส่งผลกระทบกับผลดำเนินงาน ปันผล และราคาหุ้นในระยะยาวแน่นอน
ทำให้ผมลองมาทบทวนตัวเองว่า การลงทุนในหุ้นในปัจจุบันนี้ เมื่อเทียบกับการฝากเงิน ซึ่งเราไม่ต้องทำการบ้านอะไรเลย
อะไรน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับ คนคนวามรู้ในด้านนี้น้อยอย่างผมกันแน่


อยากได้ความเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆ ในเรื่อง ความเสี่ยงของการลงทุนในหุ้น เทียบกับ การฝากเงินในสถานะการปัจจุบันครับ

ขออนุญาตแบ่งปันความคิดเห็นนะครับ

พอดีอ่านถึงประโยคสุดท้ายของข้อความ
ตรงประโยคที่บอกว่า

"อะไรน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับ คนความรู้ในด้านนี้น้อยอย่างผมกันแน่"

ผมคงไม่สามารถสรุปความคิดรวบยอดอะไรได้จากความจำที่มีในตอนนี้ครับ
แต่มีประโยคหนึ่งที่แวบขึ้นมาตอนเป็นประโยคนี้เลยก็คือ

"ความไม่รู้ คือความเสี่ยง"

ดังนั้นแนวทางที่ผมพอจะคิดออกก็คือ
ในเวลาที่ผมคิดว่าตัวเองยังไม่รู้
เงินจะถูกโยกให้หลบออกมาจากจุดเสี่ยงสูง
ระหว่างนั้นก็จะพยายามเข้าไปหาความรู้
ในด้านที่ผมมีเหตุผลสนับสนุนเพียงพอว่าควรจะรู้
คนเรามีเหตุผลที่จะเข้าไปรู้เป็นร้อยแปดครับ
ไม่ว่าจะเป็นความชอบส่วนตัว ความถนัด ความเห็นควร ฯลฯ
และเมื่อรู้จนถึงจุดที่ "รู้สึก" ได้ว่าเพียงพอที่จะวิเคราะห์
และสังเคราะห์สถานการณ์ได้แล้วจึงค่อย ๆ ไต่ระดับความเสี่ยงขึ้นไปครับ

ปล. ชอบ VI มาก ๆ ครับ เพราะสิ่งสำคัญอันดับ 1 คือผมไม่ต้องเครียดกับการลงทุนเหมือนแต่ก่อน

ถ้าทำการบ้านดีๆผมว่าหุ้นคงไม่ได้แค่นี้นะ

ก็อย่างที่คุณทำก็เห็นอยู่ว่าปีนี้ 30%

แต่ตอนนี้โอกาสหายากมากขึ้นแต่ไม่ใช่ไม่มี

ถ้าทำต่อไป ผมว่าท้าทายกว่ารอเอาดอกเบี้ยแบงค์เยอะ

เคยอ่านเจอบ่อยๆว่า

การลงทุนที่ชนะเงินเฟ้อ ในระยะยาวแล้วคือลงทุนในหุ้นครับ

ดังนั้นอย่าลืมว่า ฝากเงินได้ดอกสูงขึ้นก็จริง แต่เงินเฟ้อก็เพิ่มขึ้นด้วย
และการฝากเงินเป็นการลงทุนที่ใครๆก็ทำได้ ดีเท่ากัน โดยไม่ต้องใช้ความรู้ความสามารถมากนัก

ที่จริง มีหุ้นหลายตัวที่ได้ประโยชน์จากภาวะนี้ครับ เช่นหุ้นที่ผลิตพลังงาน หุ้นที่เป็นสินค้าจำเป็นจริงๆ  หุ้นที่ผลักภาระต้นทุนที่เพิ่มไปให้ผู้บริโภคได้ หุ้นที่สินพรัพย์เพิ่มเร็วกว่าเงินเฟ้อ

แน่ใจนะครับ ว่าเป็นแบบนี้ หรือว่า ตรงกันข้าม

ทำไมดอกเบี้ยสูงขึ้น

ทำไมสูงแล้วมีคนไปกู้

คนกู้เพราะมันสูง หรือเพราะคิดว่ากู้แล้วคุ้ม กับการไปประกอบกิจการ

ในอเมริกาเคยเชื่อกันว่าอัตราดอกเบี้ยอิงกับเงินเฟ้อ แต่ตอนนี้ถ้าลองพล็อตกราฟดู กลายเป็นว่าดอกเบี้ยขึ้นกับ asset หรือดัชนีตลาดหลักทรัพย์ครับ

ดอกเบี้ยแบ๊ง กรุงเทพ รึเปล่าครับ
คิดดีๆนะครับ ไม่น่าจะถึง 5 ด้วย ซ้ำ

เอายอดฝาก คุณด้วย 10 หารด้วย 12 แล้วก็ลบ ด้วย 15% แล้วบวกเข้าไปจะเป็นดอกเบี้ยที่แท้จริงครับ

รู้สึกว่า ที่ 1 แสนจะได้ 3.6 เค บาท

ถ้าถือหุ้นแล้วทำได้มากกว่า หรือถือตัวสบายใจ ถือหุ้นดีกว่าครับ
แต่มีเงินเยอะมาก เอาชัวร์ต้องฝากธนาคารครับ เห็นเงินแน่นอนสบายใจ กินอิ่มนอนหลับ

ค่อยยังชั่วที่รู้สึกว่ายังมีเพื่อนร่วมทางอยู่อีกเยอะ
จริงๆแล้วผมค่อนข้างชอบที่จะได้ทำการบ้าน ในการศึกษาระบบเศรษฐกิจ และ ศึกษาดูบริษัท  
แต่ด้วยความรู้ยังน้อย เลยไม่ค่อยมั่นใจว่ากำลังเดินผิดทาง หรือ หลงทางไป หรือเปล่า  ได้รู้สึกว่ายังมีคนเดินข้างๆอีกจำนวนหนึ่ง ค่อยรู้สึกอุ่นใจหน่อย
ผมได้ความรู้จากในTVI นี่มากมายเลย
สรุปส่วนตัวผมก็ยังจะคงทำการบ้านต่อไป
หาหุ้นที่มี margin of saftyเยอะหน่อย
หาหุ้นที่คาดว่าผลประกอบการในอนาคตจะดีกว่าในปัจจุบัน

แย่ตรงที่ว่า ทั้ง 2 ข้อนี้ มักจะไม่มาด้วยกันง่ายๆ

ขออนุญาต share ความเห็นนะครับ

1. อย่างที่คุณ Jeng พูด(เขียน เอ๊ย พิมพ์ู ^_^) ดอกเบี้ยขึ้น แต่เงินเฟ้อก้อมักจะขึ้นตาม โดยรวมแล้วคุณจะชนะเงินเฟ้อยาก แต่ในหุ้น(พื้นฐานดี) คุณมีการเจริญเติบโตของบริษัท ที่จะชดเชยเรื่องเงินเฟ้อได้

2. โดยส่วนตัว ผมคาดหวังว่า ในอีก 10 ปีข้างหน้า ผมจะต้องเป็นนักลงทุนที่ดีให้ได้ ดังนั้นการฝึกฝนในระหว่างนี้ จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นครับ