Thai VI

ผมมีข้อสงสัยว่าในเมื่อ Warren Buffet มีชื่อเสียงโด่งดังมากในเรื่องการลงทุนในบริษัทที่มีราคาต่ำกว่า Intrinsic Value มากๆ แล้วทำไมเจ้าของหุ้นของบริษัทที่ Warren Buffet จะเข้าไปซื้อกิจการถึงยังจะขายหุ้นนั้นให้ Warren Buffet อีกในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าหุ้นของบริษัทของตนมีราคาถูกกว่าที่ควรจะเป็น

1. ร้อนเงิน

2. อยากได้เงิน

3. วอเรนมีเงิน

4. ยังได้ทำงานที่ใจรักต่อไป ในฐานะผู้บริหารอย่างเดิม

pariyaree เขียน:ผมมีข้อสงสัยว่าในเมื่อ Warren Buffet มีชื่อเสียงโด่งดังมากในเรื่องการลงทุนในบริษัทที่มีราคาต่ำกว่า Intrinsic Value มากๆ แล้วทำไมเจ้าของหุ้นของบริษัทที่ Warren Buffet จะเข้าไปซื้อกิจการถึงยังจะขายหุ้นนั้นให้ Warren Buffet อีกในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าหุ้นของบริษัทของตนมีราคาถูกกว่าที่ควรจะเป็น

วอเรนมองยาว
หากเราอยู่ในสถานการณ์ตอนนั้น
เราก็อาจอยากขาย  ถ้าเราไม่คิดและทำอย่างบัฟเฟต
สั้นๆแล้วดูเหมือนคนขายจะได้เปรียบ
คนเรามักมองสั้น

ชื่อเสียงของวอเรนสามารถโปรโมทบริษัท และทำให้บริษัทเป็นที่สนใจของนักลงทุนอื่น
ความแข็งแกร่งทางเงินทุนของวอเรน
ประสบการณ์และข้อแนะนำของวอเรน

คุณ WEB เคยแปลหนังสือเรื่องเกี่ยวกับคนที่ขายบริษัทให้บัฟเฟต
จำไม่ได้ว่าชื่อหนังสืออะไร เล่มนี้ไม่ได้ซื้อไว้ครับแหะๆ

jaychou เขียน:คุณ WEB เคยแปลหนังสือเรื่องเกี่ยวกับคนที่ขายบริษัทให้บัฟเฟต
จำไม่ได้ว่าชื่อหนังสืออะไร เล่มนี้ไม่ได้ซื้อไว้ครับแหะๆ

หนังสือ
"สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ก่อนจะขายกิจการให้ วอร์เรน บัฟเฟตต์"
"What I learned Before I Sold to Warren Buffett"

กระทู้
http://www.thaivi.com/webboard/viewtopic.php?t=9396

ขอแบ่งคำถามเป็นสองส่วน
ส่วนแรกทำไม เจ้าของกิจการถึงขายกิจการ น่าจะเป็นหลายๆอย่าง ต้องการเงิน เบื่อ ฯลฯ แต่ที่ส่วนหนึ่ง อาจจะเป็นเรื่องของวัฒนธรรม ที่ชาติตะวันตก มักจะสร้างกิจการ และถือว่ากิจการเป็นทรัพย์สิน ซึ่งวันหนึ่งเมือเกษียณ ก็จะขายออกไปเพื่อใช้ในวัยหลังเลิกทำงาน ส่วนใหญ่มักไม่ยึดติดกับกิจการ และคิดว่าไม่จำเป็นต้องส่งต่อให้ลูกหลาน (ตรงนี้จะต่างกับชาวเอเชีย ที่เปรียบกิจการเสมือนลูกหลาน และยึดติดมากกว่า)
ส่วนที่สอง ทำไมขายถูกๆ ให้กับ buffett ก็น่าจะมีเหตุผลหลายประการ เรื่องเงินนะ มีแน่ๆ อยู่แล้ว แต่อีกประการ เท่าที่อ่านจากหนังสือ ก็น่าจะมาจากชื่อเสียง buffett ที่เป็นประกันว่าซื้อไปแล้วน่าจะดีขึ้น ไม่ไปปู้ยีปู้ยำ เอาไปฉีกขาย โละคน โดยไม่จำเป็น เหมือนขายให้กองทุน buyout อื่นๆ  และเท่าที่อ่านมา การตัดสินใจซื้อกิจการของ buffett มักจะเป็นประเภทวันแมน เร็ว ไม่ยุ่งยาก ไม่มีเงื่อนไขมากมาย ดังนั้น ถ้าขายให้ buffett อาจได้เงินน้อยกว่า แต่ได้แน่ เร็ว ไม่มีเงื่อนไขเป็นหางว่าว เหมือนขายให้กองทุน หรือ strategic buyer

เจ้าของธุรกิจเลือกขายบริษัทให้ Berkshire แม้ราคาที่ได้อาจจะต่ำกว่าการขายบริษัทให้ Investment groupเพราะพวกเขามั่นใจได้ว่า Buffett จะคงรูปแบบบริษัทเอาไว้เหมือนเดิม ไม่ใช่นำไปแยกส่วนขายหรือนำไปจดทะเบียนในตลาดเพื่อสร้างผลตอบแทนสูงสุด  ภายใต้ร่มเงาของ Berkhire พวกเขาจะยังคงบริหารบริษัทตามเดิม พนักงานทุกคนจะยังคงทำงานต่อไป ( Buffett จะบริหารด้วยการไม่เข้าไปบริหาร ไม่เข้าไปก้าวก่าย แต่จะนำ Free cash flow ของบริษัทไปลงทุนตามที่เห็นสมควร  โดยรวมแล้ว  บริษัทต่างๆของ Berkshire จะสร้างกระแสเงินสด  100-150 ล้านดอลลาร์ต่อสัปดาห์ ) ที่เปลี่ยนไปก็คือ เจ้าของเดิมจะมีสภาพคล่องมากขึ้นและกังวลเกี่ยวกับตัวตายตัวแทนน้อยลง  อย่างไรก็ตาม จุดแข็งนี้ของ Berkshire อาจจะด้อยลงหาก Buffett จากไปครับ  ตัวอย่างล่าสุดที่เห็นก็คือการซื้อบริษัท Forest River ครับ

forest river มันทำไมหรือครับ ???  :roll:  :roll:

คำถามนี้คล้ายกับ....ข้อ 10 ที่นักศีกษา MBA จาก Columbia Business School (โรงเรียนที่ท่าน Buffett เคยเรียนมาก่อน) เข้าเยี่ยม Warren Buffett เมื่อ 24 มีนาคม 2549 ที่ผ่านมานี้เอง
...............................................................................................
.............................................................................................
Question 10: Why do companies sell to Berkshire instead of remain as standalone companies?

Businesses sell to him because he is solving a problem for them. In family businesses, when you get a few generations out, the ownership splits many ways, and families want a way to monetize the asset without losing control of the business. He gave the example of his purchase in Ben Bridge Jewelers.

When he is selling Berkshire as a buyer, he gives the following none-too-subtle pitch. You have been working your whole life building up your business. It is your masterpiece. Selling to Berkshire is like putting that museum in the Metropolitan Museum. You know it will stay exactly as you left it, and wont be touched it all. Or you can sell it to a Private Equity shop, which is the equivalent to a porn shop. Thhey will gussy it up, put in on display, maybe retouch the breasts, likely flip it to another porn shop in a year. Metropolitan Museum or porn shop, the choice is yours.

หากต้องการอ่านแบบเต็มอิ่มให้คลิกไปที่ Blog นี้ครับ แล้วคุณจะได้ภูมิปัญญาเกี่ยวกับการลงทุนแบบ Value Investing เพิ่มขึ้นอีกโสดหนึ่ง
http://investoblog.blogspot.com/