Thai VI

.....แหม่งแหม่งชักแลดู....พิกล
.....โหม่งโหม่งร้องทักคน...ด้วยเชื่อ
.....เหง่งง่างร้อรอร่วม.......เป็นเบือ
.....สุดท้ายกลายร่าง......เป็นเหยื่อ.......โอดโอชา

...........รื่นรมณ์ชมดาวร่วง.......สิ้นแรง
........คงหมดพลาสติกแพง......ทั่วหล้า
........พาราไซลีน แล้ง.............แพงสุด
........ผอง PET ล้วนเริงร่า........เร่งฟื้น กำไร

......โอโอ่เจอปราชญ์.....เปรื่องนัก....
......โอ้โอ๊มิยัก........ปรักแท้....
.......โอ๋โอ้คบแล้ว.....อย่าแช
.......โอ่แล้วอย่าเพียง...แปรผ่าน...พลาง....
.......แวแวะพบพัก.....สักจอก..
.......แว้วอกกรอกสาร...ส่งสาย...สาง..
.......แวบบ้านแวเมือง....ร้องคราง...
.......แววุ่นวกกลุ่น.........ครุ่นใจ

.....ดูก่อนบรรพเผ่า.....เหล่าคือ.....
.....แลหลังลืมแต่ก่อน...เหล่าซื้อ....
.....ละติดแนบตัว........มิอาจละจาก...
.....เหล่าเพื่อนยลแล้ว....คิดอ่านการใด....

ร่ำ ร่ำ ประสานเสียง   แมงเม่า
เล่นไฟกันเถอะเรา     รอบใหม่
จักติดดอยแล้วไซร้    สิ้นเนื้อ ประดาตัว
กลับไปหาเงินใหม่     จะได้ คืนรัง

เพียงพบได้พบพาน        หุ้นนี้
ลูกเมียที่เคยมี                ลืมสิ้น
กลับใจใหม่คิดใหม่ได้   อะไร สำคัญ
รวยแล้วเสียครอบครัว     เพียงเพื่อ เหตุใด

.....โบราณท่านกล่าว......เล่าไว้...
.....เมื่อใดได้ดี.......ลืมหลัง....
.....แต่ใช่จะเกิน....สายยัง
.....กลับหลังคืนคอน....ก่อนนาน....
.....รุ้ทำรุ้พลาด....ขลาดเขิน...
.....รุ้เกินกลับคิด...ไขขาน...
.....ย่อมปรีดีปรีดา...เบิกบาน.....
.....ลุกหลานเมียรอ.....ต่อสัมพันธ์......

บ่นกันขนาดนี้ คงใกล้เวลาเต็มที

ผมเองไม่เก่งกลอน แต่จำๆมา คิดว่าอันนี้น่าจะบรรยายถึง ความรู้สึกของตลาดที่มีต่อหุ้นวัฏจักรได้ดีครับ

เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง
 :roll:  :roll:

[quote="worapong"]เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง

....แม้ไม่มีมิตรมามองมากเหมือนหมาย.....
....แม้ไม่มีแม้หมูหมามาหม่นหมอง........
....มีมากหมดมีแม้มดไม่หมดมอง.......
....มีมุมีมุ่งมาดมาไม่มีมัว.................

8) ท่านอาจารย์ เขียนไว้ ไปอ่านได้
    ล่าสุดไง"ยอมพัง ไม่ยอมถอย"
    ท่านเล่าว่า บางพวก มิอาจคอย
    แปรผันน้อย คงที่เยอะ เปรอะต้นทุน

    เมื่อลงทุน พวกเครื่องจักร ไปหมดแล้ว
    มิอาจแจว หยุดยั้ง ผลิตไหว
    แม้ราคา ต้องเชือดเฉือน ถึงเพียงใด
    จำเป็นไป ข้างหน้า เดินฆ่ามัน...