Thai VI

request เฮียมน จัดคอร์ส กลลวง(เมีย)

ForrestGump เขียน:ผมว่าที่สหายสองท่านของพี่มนเกิดลังเลคือ

3. ยังไม่ประสบความสำเร็จในการเลือกหุ้นด้วยตัวเอง ยังอาศัยลอกการบ้าน และ เป็นนักลงทุนประเภท ข. จึงยังไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
3. หมั่นถามผู้รู้เช่น พี่มนตรี ฯลฯ เพื่อรู้ให้มากขึ้น ไม่ ข. อย่างเดียว (แต่ผมขอละกันนะครับ ) อิอิ


เท่าที่ผมมีข้อมูลเกี่ยวกับสหายจากเชียงรายของพี่มน เป็นคนนิสัยดี คนแต่งงานแล้วก็รักลูกรักเมีย อยากประสบความสำเร็จการลงทุนเร็วๆ อีกคนโสด ไม่กินเหล้า ไม่เจ้าชู้ ไม่เล่นการพนัน แต่ยังขาดความมุ่งมั่น

chansaiw เขียน:คือผมมองแบบนี้นะ

ถึงแม้เราเข้าใจ บริษัทดี ซึ่งนี่อาจเป็นเหตุให้เราทำข้อ 1 ก็ได้

เช่น ต้นทุนบริษัทสูงขึ้น แน่ๆ แล้วคาดว่าปรับราคาขายแล้วก็ยัง

ไม่อาจชดเชยได้

และคาดว่ากำไรจะลดลงแน่ๆ และราคาคงลงแน่ แม้ว่าอาจเป็นช่วงสั้น

3เดือน 6 เดือน

ทุกท่านจะทำตามข้อ 1 ก่อนมั้ย

ถึงแม้เราเข้าใจ บริษัทดี ซึ่งนี่อาจเป็นเหตุให้เราทำข้อ 1 ก็ได้

อยู่ไม่สุข

ช่วงที่เขียนบทความนี้เป็นช่วงที่ตลาดหุ้นค่อนข้างคึกคัก ดัชนีทะเล็ด 700 จุด และไม่นานก็กลับลงไปมุดอยู่ได้ 700 และก็กลับมา โผล่หัวหายใจแถว700 กว่าๆอีกครั้ง พร้อมๆกับความเมามันของแมงเม่า และพวกต่างชาติที่ยัดเงินใส่ตลาดหุ้นไทยแบบที่เรียกได้ว่าไม่รู้จะเอาเงินไปไว้ไหนกระมัง
ช่วงเวลาอย่างนี้ผมและเพื่อนๆ Value Investor มักไม่ค่อยมีอะไรจะทำ เพราะหุ้นใหญ่น้อยทั้งหลายได้ปรับตัวขึ้นมาอยู่สูงสุดเอื้อมสำหรับพวกเราเหล่า Value Investor เสียแล้ว ดังนั้นช่วงนี้จึงเป็นช่วงที่ว่างสุดๆ เหงาและหว้าเหว่มากๆ
หลายท่านคงคิดว่า ก็แล้วตลาดหุ้นคึกคักอย่างนี้ไม่เข้าไปตะลุมบอนกับเขาแล้วเราไม่เสียโอกาสหรือ?
ก็อาจจะเสียโอกาสบ้างไม่มากก็น้อย... แต่เรามองไม่เห็นโอกาสอย่างที่ว่ามาครับ พวกเรามักเห็นโอกาสตอนที่ตลาดหุ้นซบเซา หว้าเหว่ ขาดผู้ร่วมสร้างความเมามันในตลาด เราคิดว่าเราจะได้กำไรเมื่อซื้อเท่านั้น ตอนซื้อไม่ได้กำไร แต่ได้ความเสียวไส้ เราไม่เอาเด็ดขาด!
เรื่องความอยู่ไม่สุขกับตลาดหุ้นนี้ ผมมีเพื่อนผมท่านหนึ่งแกชอบอยู่ไม่สุขกับตลาดหุ้นครับ ไม่ว่าตลาดหุ้นจะอยู่ในสภาพใด แกก็จะอยู่ไม่สุข....แกจะต้องสร้างการลงทุนที่ยิ่งใหญ่ในวันนั้นๆให้จงได้...ไม่มากก็น้อยเพื่อสร้างสรรค์ความเสียวไส้ให้กับชีวิตที่ไร้รสชาติ
เวลาอยากรู้ว่าหุ้นอะไรเคลื่อนไหวอย่างไร...ผมจะโทรไปถามแก...แกจะตอบได้อย่างครบถ้วนกระบวนความ...ไม่ว่า เสนอซื้อ เสนอขาย เท่าไร ปริมาณการซื้อขาย รวมไปถึงรูปแบบของการซื้อขาย.... มันกำลังไล่กันสุดๆไปเลยว่ะ...หรือโห...มันทิ้งกันไม่ใยดีเลยว่ะ...แต่ดูแล้วมันต้องเอากลับแหง่ๆ และถ้าอยากรู้ผลว่าจะออกมาทรงใดให้โทรไปถามตอนหลังสี่โมงครึ่ง จะได้คำตอบหลากหลายมาก... หลังคารถพร้อมยางสี่เส้นหายไปเลยว่ะ...  หรือวันนี้จะกินอะไรดีวะ...มน..เฮียจะเลี้ยงเอง เอิ๊กๆ คงเดาได้นะครับว่าอารมณ์ไหนเป็นอารมณ์ไหน
ถ้าเฮียอ่านเจอก็อย่าได้ต่อว่าอะไรกับผมเลยนะ...ถือว่าเป็นประสบการณ์แบ่งปันกันได้
สำหรับชีวิตผมและอีกหลายๆคนคงไม่ตื่นเต้นเร้าใจเท่าไรนัก เพราะเรากลัวความเสี่ยงทุกประเภท สิ่งที่เราเลือกทำคืออยู่เฉยๆ เมื่อไม่รู้จะทำอะไร...ก็อยู่เฉยๆ หรือ ไม่มีหุ้นดีๆราคาสมเหตุสมผลให้ซื้อ...ก็อยู่เฉยๆจะดีกว่า
การอยู่ไม่สุขในการลงทุนนี่ไม่ใช่ว่าจะไม่เสียอะไรนะครับ ความจริงแล้วเสียครับ คือเสียค่าคอมมิสชั่นให้นายหน้าแน่นอน หรือถ้าหุ้นที่ซื้อลงก็จะเสียสองต่อคือเสียเงินและเสียอารมณ์ความรู้สึก ส่วนคนที่จำเป็นจะต้องอยู่ไม่สุขก็มีครับคือถ้าอยู่สุขเห็นทีจะโดนไล่ออกแน่นอน คือเจ้าหน้าที่การตลาดที่ลูกค้าซื้อขายมากก็ได้มาก นักวิเคราะห์..อย่างไรก็ต้องออกบทวิเคราะห์...ไม่อย่างนั้นไม่มีผลงาน ตลาดหุ้นจะดีไม่ดีอย่างไรก็ต้องออกมาวิเคราะห์ไว้ก่อน ผู้จัดการกองทุนก็ต้องซื้อขายหุ้นครับ เพราะเอาเงินลูกค้าไปสร้างผลตอบแทน...จะเอาไปกองรับดอกเบี้ยก็ไม่ได้นาน
สำหรับนักลงทุนอิสระแล้วสามารถเลือกได้ว่าจะลงทุนหรือไม่ลง ไม่มีโอกาสดีๆก็ไม่ลงทุนอยู่เฉยๆ Warren Buffett บอกว่า เคล็ดลับของเขาคือ เมื่อไม่มีอะไรจะทำ...ไม่ทำอะไรเลยจะดีที่สุด ส่วน George Soros บอกว่า เพื่อให้ประสบความสำเร็จ...เราควรมีเวลาหย่อนใจและมีเวลาเป็นของตัวเองมากๆ
ที่กล่าวมานี่ไม่ได้หมายความว่าอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลยนะครับ เซียนพวกนี้เขาไม่ทำอะไรกับการลงทุนเท่านั้นแต่เขาคอยมองหาโอกาสเหมาะๆวิ่งเข้าชนบังตอตลอดเวลา
ผมเองก็ลอกเลียนแบบเขามาอีกที แต่กว่าจะเลียนแบบได้อย่างแนบเนียนนี่ก็แย่เหมือนกันนะครับ คืออยู่ไม่เป็นสุขเหมือนกัน เห็นไม่ได้เป็นต้องหาอะไรลุยสักหน่อย แต่ตอนนี้เอาธรรมชาติเข้าขย่ม คือข่มอย่างเดียวเอาไม่อยู่ ตอนนี้ก็รดน้ำพรวนดินปลูกต้อนไม้ไปพรางๆ รอโอกาสเหมาะมาหา
แต่...เอ.....ไม่เห็นหมูวิ่งมาชนบังตอนานแล้วนะเนี่ย!

อยู่ไม่สุข...จริงๆ

เรื่องราวของการอยู่ไม่สุขไม่ใช่มีแค่การไม่รู้จะไปทำอะไรถ้าไม่ซื้อขายหุ้น การที่อยู่ไม่สุขยิ่งขึ้นไปอีกก็คือการซื้อๆขายๆ