Thai VI

คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือหุ้น บทวิเคราะห์ต่า
งที่เกี่ยวกับหุ้น และลงทุนกับมันแบบเน้นคุณค่า รู้สึกว่ามีความสุขกับมันมั่กๆ หรือเป็นเพราะได้กำไรจากหุ้นขึ้นไม่รู้ และรู้สึกว่าสนใจเรื่องการเงินมาก ตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 3-4 แสนได้ อยากเป็นเหมือนพี่ฉัตรชัยหรือพี่โอฬาร ที่ลาออกจากงานมา และก้อสนใจจริงๆจังๆเกี่ยวกับหุ้น แต่เราไม่เก่งเหมือนพี่เขาซิ ทำงัยดีใครคิดเหมือนผมบ้าง ปรึกษาหน่อยครับ กลัวลาออกมาคนอื่นเขาจะมองว่าไม่มีงานทำ ตอนนี้เพิ่ง 25 พี่ๆเพื่อนๆคิดยังงัยครับ ใครมีประสบการณ์ยังงัยแนะนำให้ด้วยครับ  

หากต้องการเป็นนักลงทุนอย่างเดียว ต้องดูในประเด็นเหล่านี้ครับ

1.เงินทุนลงทุนเพียงพอหรือไม่ เพราะเราต้องอาศัยเงินก้อนนี้ ในการสร้างรายได้ และใช้จ่าย ปกติจะต้องมีเงินทุนมากกว่า 200 เท่าของค่าใช้จ่ายรายเดือนครับ

2.ความรู้ เพียงพอที่จะ พอตัวให้รอดหรือไม่

3.ชีวิตความเป็นอยู่ ย่อมต่างจากคนทำงานทั่วไป ทั้งความโดดเดี่ยว การยอมรับจากสังคม ต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เราจะทนได้หรือเปล่า

ลูกอิสาน เขียน:
3.ชีวิตความเป็นอยู่ ย่อมต่างจากคนทำงานทั่วไป ทั้งความโดดเดี่ยว การยอมรับจากสังคม ต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เราจะทนได้หรือเปล่า

เรื่องความโดดเดี่ยวนี่เป็นปัญหาใหญ่เลยครับ แต่ถ้ามีกิจกรรมทำพอสมควรในเวลาที่คนอื่นเค้าทำงานกันก็โอเคเลยนะครับ

แก้ที่ปัญหาเลย

ไม่ชอบ ก็หางานที่ชอบทำ

ส่วนการลงทุน ลองคิดดูว่าถ้าลงแล้วขาดทุนยังชอบอยู่หรือเปล่า

ชอบการลงทุนเป็นชีวิตจิตใจ หรือ ชอบกำไร เอาให้แน่

ที่แน่ๆในระยะยาว คนที่ชอบลงทุน แล้วค้นหาตัวเองเจอ ว่าจะลงทุนแบบไหน ตลาดหุ้นก็เป็นทางเลือกหนึ่ง ที่ดีพอสมควร

Blueblood เขียน: เรื่องความโดดเดี่ยวนี่เป็นปัญหาใหญ่เลยครับ แต่ถ้ามีกิจกรรมทำพอสมควรในเวลาที่คนอื่นเค้าทำงานกันก็โอเคเลยนะครับ

โดนข้อนี้เช่นกันครับ  :lol:

รวยแล้วไม่ต้องกลัวว่างครับ

เว็บ ThaiVI ที่จริงยังต้องการ อาสาสมัครหลายตำแหน่ง
ทั้งนักเขียน วิทยากร นักทำเว็บ นักทำตลาด......ฯลฯ

อยู่แบบไม่ฟุ่มเฟื่อยไม่อัตคัดก็ต้องมีเงินใช้จ่ายเดือนละสัก 15000 บาท หรือ 180000 บาทต่อปี

พอร์ตการลงทุนในหุ้นที่ให้ผลตอบแทนปีละ 5% ไม่น่าจะเหลือบ่ากว่าแรงที่จะทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาวๆ

ดังนั้นพอร์ตของคุณต้องมีมูลค่าประมาณ 180000/.05 = 3.6 ล้านบาท ก่อนจึงจะสามารถคิดเรื่องออกมาเล่นหุ้นอย่างเดียวได้

ถ้าในอนาคตมีครอบครัว ก็ต้องเอาจำนวนสมาชิกในครอบครัวคูณด้วย 3.6 ล้านบาท เช่น พ่อแม่ลูก 1 รวม 3 ชีวิต ก็ต้อง 10.8 ล้านบาท

จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่เงินที่เยอะ คือถ้าอดทนจริงๆ ก็สามารถมีได้ครับ

ลูกอิสาน เขียน:หากต้องการเป็นนักลงทุนอย่างเดียว ต้องดูในประเด็นเหล่านี้ครับ

1.เงินทุนลงทุนเพียงพอหรือไม่ เพราะเราต้องอาศัยเงินก้อนนี้ ในการสร้างรายได้ และใช้จ่าย ปกติจะต้องมีเงินทุนมากกว่า 200 เท่าของค่าใช้จ่ายรายเดือนครับ

2.ความรู้ เพียงพอที่จะ พอตัวให้รอดหรือไม่

อยากเป็นเหมือนกัน แต่ไม่มีสองข้อนี้ครับ  :P
ข้อ 3 ผมไม่ห่วง (มีกินมีใช้ก็บุญแล้ว 55) อีกอย่างผมอยากทำงานบางอย่างที่ชอบมาก ๆ แต่รายได้ของงานนี้มันน้อย  ไม่แน่ใจว่าทำแล้วจะพอกินหรือเปล่า เลยเป็นนักลงทุนไปด้วยให้มีรายได้สมดุลกับรายจ่าย ถึงตอนนั้นก็มีสังคมในวงการอยู่ดีครับ

ตอนนี้ผมกำลังทำงานที่ไม่ค่อยชอบอยู่ แต่มีรายได้พออยู่ได้ พร้อม ๆ  กับศึกษาเรื่องการลงทุนไปด้วย
ตอนนี้ผมจะอดทนทำงานนี้ไปก่อนเพราะจำเป็นต้องมีการเงินที่มั่นคง จนกว่าผมจะมีข้อ 1 และข้อ 2 เมื่อไหร่ (ซึ่งสำหรับผมข้อ 1 นั้นต้องมาจากกำไรจากการลงทุนเท่านั้น) ผมเลิกทำแน่ครับ  :D

ข้อ 3 หากไม่ทำงานประจำแล้ว
ผมจะเป็นนักท่องเที่ยว หารถสักคัน notebook สักเครื่อง
ไปให้ทั่วทั้งประเทศ เลียนแบบซิ่งรอบโลกกันเซียนหุ้น
(แต่ขอเป็นในประเทศก่อน ยังไงก็ช่วยชาติไว้ก่อน)  :D  :D  :D  :lol:

amsittichai เขียน:คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา

หันมาลงทุนยิ่งต้องอัพเดทตลอดเวลาใหญ่เลยครับ

ชะตากรรมเดียวกันเลย

[quote="amsittichai"]คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือหุ้น บทวิเคราะห์ต่า
งที่เกี่ยวกับหุ้น และลงทุนกับมันแบบเน้นคุณค่า รู้สึกว่ามีความสุขกับมันมั่กๆ หรือเป็นเพราะได้กำไรจากหุ้นขึ้นไม่รู้ และรู้สึกว่าสนใจเรื่องการเงินมาก ตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 3-4 แสนได้ อยากเป็นเหมือนพี่ฉัตรชัยหรือพี่โอฬาร ที่ลาออกจากงานมา และก้อสนใจจริงๆจังๆเกี่ยวกับหุ้น แต่เราไม่เก่งเหมือนพี่เขาซิ ทำงัยดีใครคิดเหมือนผมบ้าง ปรึกษาหน่อยครับ กลัวลาออกมาคนอื่นเขาจะมองว่าไม่มีงานทำ ตอนนี้เพิ่ง 25 พี่ๆเพื่อนๆคิดยังงัยครับ ใครมีประสบการณ์ยังงัยแนะนำให้ด้วยครับ

เข้าใจคุณ amsittichai ครับ เพราะเคยตกอยู่ในสถานะเดียวกันมาก่อน แต่ก่อนผมทำงานทางด้าน IT และต้องเขียนโปรแกรมและพัฒนาระบบ ทำงานด้านนี้มาได้ประมาณ 4-5 ปี และก็พบว่าตัวเราไม่สามารถอยู่นิ่งในการ update ได้เลย โดยเฉพาะ หากทำงานใน field ที่เกี่ยวกับ programming หรือ system development ต้องมีการเรียนรู้ภาษาคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ หรือติดตามเทคโนโลยีอย่างใกล้ชิด ตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นแล้วความรู้ที่เรามีก็ Obsolete คือไม่มีประโยชน์ เช่นเราศึกษาแทบเป็นแทบตายในการเรียนรู้ DOS แต่แล้วถึงวันนึงความรู้เหล่านั้นก็นำมาใช้ประโยชน์ได้น้อยมาก หรือเราเป็น VB Programmer แต่แล้ว Microsoft ออก .Net และแนวคิดด้าน Object Oriented Programming ก็เข้ามาเป็น Concept หลักในการเขียนโปรแกรม เราก็ต้องติดตาม เหมือนต้องมาเรียนรู้กันใหม่อีกค่อนข้างมาก พอถึงจุดที่เริ่มอิ่มตัว ประกอบกับงานที่ทำก็ต้องอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตลอดเวลา ก็รู้สึกเครียด มีปัญหาเรื่องสุขภาพ เบื่องาน และไม่มีความสุขเช่นเดียวกัน
  สถานการณ์ของผมตอนนั้นเหมือนกับคุณ amsittichai  เปี๊ยบเลย รู้สึกว่าการลงทุนหรือการศึกษาหาความรู้เรื่องการเงินทำให้เรามีความสุข และเป็นสิ่งที่เราชอบ และก็เริ่มต้นเป็นนักลงทุนก็ตอนอายุประมาณเท่าคุณนั่นแหละ เริ่มจากเงินไม่มาก และก็พบว่าเราพบอะไรที่คิดว่าตัวเองสนใจมากกว่าและคิดว่าเราคงมีความสุขที่จะทำมากกว่า
  การตัดสินใจในการแก้ปัญหาของผมก็คือการเรียนต่อครับ โดยคิดว่าหากเราชอบด้านนี้จริงๆแล้ว ยังไม่มีเงินถุงเงินถัง พอที่จะมาเป็นนักลงทุนเต็มตัว ทำไมเราไม่หาวิธีเข้ามาทำงานทางด้านการเงิน เป็นการได้ทำสิ่งที่เราชอบด้วย มีงานประจำ ในขณะเดียวกันเราก็สามารถเอาความรู้ด้านนี้มาบริหาร Portfolio ของเราได้ การเข้ามาเรียน MBA Finance โดยมีจุดมุ่งหมายในการทำงาน อาจจะเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ หรือ ทำงานด้านการบริหารจัดการกองทุน ก็คงเป็นคำตอบที่น่าจะลงตัวสำหรับผม (ผมยังไม่ทราบเหมือนกันว่าด้านไหนน่าสนใจมากกว่ากัน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้มาก่อนเลย ถ้าพี่ๆท่านใดจะกรุณาแชร์ก็จะเป็นประโยชน์มาก)
  เมื่อไหร่ที่เราอยู่ในจุดที่พร้อมที่จะออกมาเป็นนักลงทุนเต็มตัวเราก็สามารถทำได้ หรือหากเรายังรักที่จะทำงานประจำด้านนี้ต่อ เพราะเรามีความสุขกับงานก็เป็นเรื่องที่เราเลือกได้ครับ ค้นหาตัวเองให้พบและทำสิ่งที่ตัวเองรักครับ  :P

[quote="HVI"]การตัดสินใจในการแก้ปัญหาของผมก็คือการเรียนต่อครับ โดยคิดว่าหากเราชอบด้านนี้จริงๆแล้ว ยังไม่มีเงินถุงเงินถัง พอที่จะมาเป็นนักลงทุนเต็มตัว ทำไมเราไม่หาวิธีเข้ามาทำงานทางด้านการเงิน เป็นการได้ทำสิ่งที่เราชอบด้วย มีงานประจำ ในขณะเดียวกันเราก็สามารถเอาความรู้ด้านนี้มาบริหาร Portfolio ของเราได้ การเข้ามาเรียน MBA Finance โดยมีจุดมุ่งหมายในการทำงาน อาจจะเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ หรือ ทำงานด้านการบริหารจัดการกองทุน ก็คงเป็นคำตอบที่น่าจะลงตัวสำหรับผม (ผมยังไม่ทราบเหมือนกันว่าด้านไหนน่าสนใจมากกว่ากัน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้มาก่อนเลย ถ้าพี่ๆท่านใดจะกรุณาแชร์ก็จะเป็นประโยชน์มาก)

ตั้งใจจะเกษียณตอนอายุ 45 ครับ ตอนนี้ 25 ครับ มีเวลาอีก 20 ปีที่จะสะสมความมั่งคั่งตามที่คุณสุมาอี้แนะนำครับ

ผมว่าถ้าเบื่อหางานที่เหมาะกับตัวเอง ที่คิดว่าท้าทายตัวเองดีกว่าครับ อายุพอๆกันกับผม (น้อยพอกัน) ยังมีเวลามากเกินไปที่จะอยู่คนเดียวครับ คนโสดอยู่คนเดียวใช้ตังค์เยอะมากแน่ๆครับ

เจ้าของกระทู้บอกมีเงิน 3-4 แสน จะเปลี่ยนงานมาลงทุนในหุ้นไม่เพียงพอแน่นอน     เห็นด้วยกับคุณสุมาอี้   ที่แจ้งรายละเอียดไว้ดีมาก..... ถ้าพร้อมแล้ว (มีเงินเหลือตามเกณฑ์ที่คุณสุมาอี้บอก) ก็ค่อยมาตัดสินใจอีกทีหนึ่ง

ผมมาลงทุนในตลาดก็ราวอายุสัก 44 ปีแล้ว  ก่อนหน้านั้น ก็ ทำงานเป็นลูกจ้างเขาหลังจากจบการศึกษาเป็นลูกจ้างอยู่ 6 ปี........เบื่อในงานที่ทำรวมทั้งมีปัญหาส่วนตัว ก็ ลาออก  มาเริ่มหาทางเริ่มกิจการตนเอง ผิดบ้างถูกบ้าง   ด้วยมีคุณพ่อชี้ทาง ก็ เดินไปได้ถูกทางในธุรกิจที่ทำอยู่ในปัจจุบัน     ทุกอย่างมีวัฎจักร  ธุรกิจที่ทำก็มีวัฎจักรเหมือนกัน มีขึ้นมีลง  จนตอนนี้ มันชักลงแล้ว เพราะ เราไม่ได้สนใจเท่าไหร่  งานที่ทำอยู่ก็เป็นงานรอง  มาทำงานหลักในด้านลงทุนเสียแล้ว  ก็พอและชอบในการลงทุนได้มีความรู้กว้างขึ้นในธุรกิจต่าง ๆ ที่อยู่ในตลาด   ทุกสิ่งทุกอย่างจะประสบความสำเร็จได้ก็ด้วยความสนใจที่เราให้กับมันมากแค่ไหน..... ผมเห็นนักลงทุนหลายท่านระดับอายุ แถว 40 ต้น ๆ นี่ เก่งกันหลาย.....ไม่เหมือนกับผมตอนลงทุนใหม่ ๆ ไม่รู้อะไรเลย......ตอนนี้พอรู้บ้างแต่ก็ยังต้องมีอะไรให้ศึกษาอีกมากเลย   ตลาดเปิดช่องให้หาความรู้ เพิ่มอีกหลายทาง  ที่นี่ ก็เป็นแหล่งความรู้ได้ด้วย รวมทั้งที่สมาคมส่งเสริมนักลงทุน  settrade  tsi   เสียแต่อายุมากขึ้น เลยไม่ค่อยได้จำในสิ่งที่เขาสอนให้เท่าไหร่  แต่หลักใหญ่ ๆ ก็พอเข้าใจได้บ้างแล้ว :lol:

อายุยังน้อยเพียง25  มีโอกาสอีกมามายเลย

การลงทุน   อาจจะได้สำเร็จและไม่สำเร็จยังไม่แน่นอน

ผมว่าน่าจะทำงานไปด้วยและลงทุนไปด้วย

จะลงทุนอย่างเดียวไม่ทำงานประจำ  อาจคิดผิดก็ได้

เงินเพียงแค่นั้น  กินอยู่ใช้จ่ายปีเดียวก็หมด



ควรมีบ้านมีรถมีเงินฝากบางส่วน

และมีเงินสำหรับลงทุนอีกส่วนหนึ่ง

อย่างไงก็ขอให้โชคดีครับ

(คนเราโอกาสและโชคดีไม่เท่ากันทุกคน)

แนะนำหางานที่ชอบทำ
ลงทุนไปด้วย
เก็บเงิน 50% ของเงินเดือนนำไปลงทุน
ผ่านไป 5 ปีจะเห็นความแตกต่าง

ถึงเวลานั้นมาตัดสินใจอีกทีได้

เงินที่มีตอนนี้ ไม่พอลงทุนเต็มเวลาครับ
ยกเว้นไปเกร็งกำไร

มาฟังคำแนะนำ และตามดูความฝันด้วยค่ะ

สงสัยอยู่เสมอๆ ว่าการลงทุนใน ตลาดหุ้นเพียงอย่างเดียว

มันสนุก น่าท้าทายขนาดนั้นจริงๆ หรือคะ

ความคิดแบบนี้เกิดขึ้นมากับตัวเองบ้างเหมือนกัน

แต่มันมักหายต๋อม...ไปตอนขาลงสิคะ

สงสัยว่า... นอกจาก 3 ข้อคุณลูกอิสาน

ต้องเพิ่มมุ่งมั่นศรัทธา กับใจหนักแน่นด้วย..

มาแชร์ประสบการณ์ ครับ

ตอนนี้ก็เบื่องานมากเหมือนกัน
เพราะว่าเหนื่อยมาก แม้ว่าเงินเดือนดูว่าเยอะ แต่ว่าดูแล้วไม่คุ้มกับชีวิตที่เสียไป
ตอนนี้เลยกำลังจะหันมาทำงานในสิ่งที่ตัวเองชอบครับ
โดยการที่จะเรียนโท แล้วก็คง หันมาทำงานในส่วนของการเงินหลังจากเรียนโทจบ

โดยที่จะเสียสละเงินเดือนที่ได้รับ, โอกาสที่จะเป็นเมเนเจอร์ของบริษัทข้ามชาติ
โดยที่ยังไม่รุ้เลยว่า จะไปทำงานรับเงินเดือนเท่าไหร่ในอนาคต
รวมถึงยอมทิ้งประสบการณ์ 6 ปีในสายงานด้วยครับ
ทั้งหมดนี่ผมมองว่า

ถ้าเจอสิ่งที่ชอบแล้ว ไปทำงานให้เต็มตัว
เพราะว่ามีคนไม่เยอะมากนักหรอก ที่พบสิ่งที่ตัวเองชอบตอน 25

ส่วนกว่าที่จะเป็นอย่างพี่ฉัตรชัยได้ คงต้องสะสมความรู้อีกนานนนนเลยครับ
แต่ถ้าเราขวนขวายหาความรุ้ตั้งแต่ 25 จน 45 ผมเชื่อว่าเราก็น่าจะหาความรู้ได้พอเพียงที่จะทำให้มีตอบแทนระดับ 10% ต่อปีครับ

ถ้าเราเก็บเงิน20% ของรายได้ทุกๆเดือน บวกกับผมตอบแทนระดับ 10% ทบต้นต่อปี เป็นเวลา 20 ปี
เราน่าจะเป็นนักลงทุนอิสระได้ครับ

ตอนแรกผมก็คิดอย่างนี้ แต่พอได้อ่านหนังสือท่านพุทธทาสแล้ว ก็เป็นตามสโลแกนครับ เป็นแค่การเริ่มต้นครับ  ธรรมมะ คือ หน้าที่ครับ  :idea:

 :roll:

    อายุยังน้อย 25 ควรเก็บเงิน เรียนต่อ  ด้านที่สนใจ  และพร้อม เรียนรู้โดยการลงมือทำจริงบ้าง  หนทางยังอีกไกลครับ  กว่าพี่ๆ ทั้งหลายจะประสบผลสำเร็จ ก้อต้องผ่านหนาวๆๆร้อนๆๆมาเยอะ  เลียนแบบแม้เป็นวิธีการที่ดีแต่ต้องสามารถสร้างสไตล์ที่เหมาะกับตัวเองได้  ผมก้อยังหาเงินเรียนต่ออยู่เลย....

มาแชร์ประสบการณ์ด้วยคน ตอนนี้ผมอายุ 23 เข้า 24  ทำงานที่หลายๆคนอยากจะเป็น (แต่ยังอยู่ในช่วงเทรน) ก็เทรนมาประมาณ 8 เดือนแล้ว อีก 4 เดือนก็จบแต่ก็รู้สึกเบื่อครับ  คิดว่าถ้าทำงานอย่างนี้ไปจนเกษียณคงไม่ไหวแน่เลย เพราะมันเป็น routine มากๆ  ก็หาทางออกด้วยการไปเรียน MBA เหมือนกัน ต้องพยายามเพิ่มทางเลือกให้ชีวิตไว้  เพราะงานที่ผมทำมันเป็นงานเฉพาะทางด้วย Skill ที่ได้มา ถ้าออกจากบริษัทเดิมก็หาที่ใหม่ยาก  แถมโดนสัญญาผูกมัด 10 ปี อีกต่างหาก     ผมว่าหลายๆคนโชคดีกว่าผมนะ เบื่องานก็ลองเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ก็ได้ แต่ผมเปลี่ยนยาก เพราะมีสัญญาผูกมัดอีก

ระวัง MBA ล้นตลาดเน้อ :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl:
แซวเล่นนะครับ อิ อิ อย่าโกรธกันนะครับ

ถ้าปัจจุบันอายุ 25 ปี ต้องการ early ตอน 45 ปี ก็คือทำงานประจำแค่ 20 ปี

สมมติว่าได้ขึ้นเงินเดือนเฉลี่ยปีละ 5% เริ่มต้นออมเงินเดือนละ x บาท และออมเพิ่มขึ้นปีละ 5% ตามฐานเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นด้วย โดยออมเงินไว้ในตลาดหุ้นให้ผลตอบแทนเฉลี่ยตลอด 20 ปีที่ 5% ต่อปี

ถ้าต้องการให้พอร์ตตอนอายุ 45 ปี มีมูลค่า 3.6 ล้านบาท เพื่อให้สามารถลาออกจากงานได้ ผมคำนวนดูแล้วพบว่า

x จะมีค่าเท่ากับ 6000 บาทต่อเดือน เท่านั้นนะครับ

แต่ถ้าครอบครัวมี 3 ชีวิต ก็ต้องออม 18000 บาทต่อเดือนโดยประมาณ  

ลองออมดูสิครับ ทำให้สำเร็จ ที่จริงแล้วมีโอกาสที่จะ early ได้ก่อน 45 ด้วย เพราะผลตอบแทนเฉลี่ยตลาดหุ้นในระยะยาวๆ ที่ผ่านมาสูงกว่า 5% มาก อันนี้การคำนวนแบบ conservative ครับ

sunrise เขียน:................................................
ถ้าเจอสิ่งที่ชอบแล้ว ไปทำงานให้เต็มตัว
เพราะว่ามีคนไม่เยอะมากนักหรอก ที่พบสิ่งที่ตัวเองชอบตอน 25

........................................................

ท่านวอร์เร็น บัฟเฟตต์ กล่าวเสมอว่า คนที่ทนทำงานที่ตัวไม่ชอบ แต่ไม่พยายามเสาะแสวงหางานที่ตนชอบจริงๆทำ เปรียบเหมือนกับ คนข่มใจตัวเองในเรื่องเซ็กซ์เพื่อคอยเอาไปว่ากันตอนอายุแก่ตัว (Isn't that a little like saving up sex for your old age?)  :lol:  :lol:  :lol:
ถึงตอนนั้นใจอาจสู้แต่กายหรือสังขารมักไม่เอื้ออำนวยเสียแล้ว  :nm:

ท่านจึงแนะให้ลุยในงานที่เรารักเราชอบจริงๆไปเลย  แต่ต้องเป็นงานที่เราชอบและรักจริงๆนะ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องการลงทุนหรอก

อาการของคนที่ชอบและรักงานอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นชีวิตจิตใจ สังเกตได้ง่าย  คือ มันเปรียบเหมือนเปิดสวิทซ์ในตัวเอง  นั่นคือ จะมีความกระตือรือล้น อยู่เสมอๆ แม้จะพบอุปสรรค์หรือความผิดหวัง  พอรู้สึกตัวตื่นตอนเช้าก็กระตือรือล้นนึกถึงงานที่ชอบแบบไม่เบื่อหน่ายเลย

สำหรับในเรื่องการลงทุน ลองไปติดตามแนวคิดของคนที่บ้าเรื่องการศึกษาค้นคว้าเรื่องการลงทุนตั้งแต่อายุน้อยๆตามเว็บต่อไปนี้ จะได้แนวคิดว่าเราจะบ้าอย่างเขาได้หรือเปล่า  แล้วค่อยมาคิดตัดสินใจว่าเราจะออกงานมาทำอย่างนี้ได้ไหม  :?:

http://www.shaidardashti.com/

http://superinvestors.blogspot.com/atom.xml

กล้วยทอด เขียน: สงสัยอยู่เสมอๆ ว่าการลงทุนใน ตลาดหุ้นเพียงอย่างเดียว

มันสนุก น่าท้าทายขนาดนั้นจริงๆ หรือคะ

ผมว่าไม่สนุกและตื่นเต้นอะไรเลยในการลงทุนครับ

ไม่ชอบงานประจำกินเงินเดือน
ลองมาเป็นเถ้าแก่เองบ้างก็ดีนะครับ

สละงานประจำเงินเดือนดี งานสบาย (คุณ sunrise จะเปลี่ยนค่ายก็ได้นะครับ) มาเป็นเถ้าแก่ครับ ความเครียดถาโถม สุดยอด เหนื่อย แต่ก็มีกำลังใจครับ และช่วยให้ความฝันเกษียณอายุ45เป็นจริงได้ครับ

x จะมีค่าเท่ากับ 6000 บาทต่อเดือน เท่านั้นนะครับ

แต่ถ้าครอบครัวมี 3 ชีวิต ก็ต้องออม 18000 บาทต่อเดือนโดยประมาณ  

ขอบคุณที่แนะนำครับคุณสุมาอี้

หาเวลาลางานมานั่งคุยกับผมแถวตลาดสนามหลวงสองก็ได้ ผมขาประจำที่นั่น ประเภทว่างงาน

ผมแนะนำให้ลงทุนค้าขายครับ ผมก็ทำอยู่ มีสินค้าหลายอย่างที่น่าทำและมีกำไรน่าพอใจกว่าทำงานประจำมาก ไม่เชื่อลองดู

อายุน้อยๆอย่างนี้แหละดี ลองได้เลย พลาดยังมีเวลาแก้อีกมาก