Thai VI

ผมชอบทุกข้อเลยครับ โดยเฉพาะข้อ 7 คงทำให้มีคนแปลกใจและไม่เห็นด้วยเยอะครับ

Warren Buffett เขียน:Your goal as an investor shoulder simply be to purchase, at rational price,
a part interest in an easy-understandable business whose earnings are virtually
certain to be materially higher five ten and twenty years from now. Over time, you
will find only a few companies that meet these standards so when you see one
that qualifies, you should buy a meaningful amount of stock. You must also resist
the temptation to stray from your guidelines. If you aren't willing to own a stock for
ten years, don't even think about owning it for ten minutes.  Put together a portfolio
of companies whose aggregate earnings march upward over the years, and so also
will the portfolios market value."

วอร์เร็น บัฟเฟตต์ เขียน:"เป้าหมายการเป็นนักลงทุนของคุณก็เพียงแค่หาซื้อส่วนหนึ่งของธุรกิจที่คุณสามารถทำความรู้จักเข้าใจได้ง่าย
ณ ราคาที่สมเหตุสมผล โดยที่บริษัทนั้นต้องสามารถสร้างผลตอบแทนเพิ่มขึ้นเป็นกอบเป็นกำได้จริงในอีก 10
หรือ 20 ปีข้างหน้านับจากนี้ไป  เมื่อกาลเวลาล่วงไปคุณจะพบว่ามีแค่เพียงไม่กี่บริษัทที่เข้าเกณฑ์มาตรฐานนี้  -
ฉะนั้นเมื่อคุณค้นพบบริษัทที่เข้าเกณฑ์ - คุณควรที่จะซื้อหุ้นบริษัทในจำนวนมากเพียงพอ   ขณะเดียวกันคุณ
ต้องปฏิเสธต่อต้านอารมณ์ที่นำพาให้คุณเหินห่างไปจากแนวทางการลงทุนต่างๆของคุณเอง  หากว่าคุณไม่
อยากที่จะเป็นเจ้าของหุ้นตัวใดตัวหนึ่งนาน 10 ปีละก้อ จงอย่าแม้แต่เพียงที่จะคิดซื้อหุ้นนั้นถือไว้สัก 10 นาที  
ให้รวบรวมหุ้นของเหล่าบริษัทที่สร้างผลกำไรตอบแทนรวมๆกันแล้วพอกพูนขึ้นเรื่อยๆปีต่อปีเข้ามาไว้ในพอร์ต
และแล้วมูลค่าทางตลาดของพอร์ตก็เพิ่มสูงขึ้นเป็นเงาตามตัวเช่นกัน"

10. นักลงทุนที่ประสบความสำเร็จร้อยทั้งร้อยมีความคิดที่เป็นอิสระ ถ้าคุณจอดรอไฟแดงอยู่ที่สี่แยกที่ไม่มีรถวิ่งอยู่ แต่รถคันหลังรุมกดดันคุณด้วยการบีบแตรไล่ให้คุณวิ่งออกไปเลย ถ้าคุณไม่สนใจแรงกดดันนั้นและรอจนไฟเขียวจึงค่อยไป คุณมีแนวโน้มที่จะเล่นหุ้นแล้วประสบความสำเร็จครับ

Jeng เขียน:เหอๆ น่าไปแต่งหนังสือขายนะท่าน

chatchai เขียน:ที่คุณ PP บอกว่า Buffett ไม่สนใจ เศรษฐศาสตร์มหภาคเลยนั้น  

ผมก็ยังสงสัยอยู่  เพราะช่วงปีที่แล้ว  เราก็ได้ยินว่า Buffett กังวลเรื่องค่าเงินดอลล่าร์อ่อน  พูดเรื่องการขาดดุลบัญชีเดินสะพัด

ก็เลยงงครับ  ว่าไม่สนใจจริงหรือ

[b]Question: [/b]The current tenous economic situtation and interest rates? Where are we going ?
[i][b]Buffett: [/b][/i]I don't think about the macro stuff. What you really want to in investment is figure out [u]what is important and knowable.[/u]  If it is unimportant and unknowable, you forget about it. What you talk about is imporatant but, in my view, it is not knowable. Understanding [i]Coca-Cola [/i]is knowable or [i]Wrigley's [/i]or [i]Eastman Kodak[/i].  You can understand those business that are knowable.  Whether it turns out to be important depends where your valuation leads you and the firm's price and all that. But we have never not bought or bought a business because of any Macro feeling of any kind because it doesn't make any difference. Let's say in 1972 when we bought [i]See's Candy[/i], I think [i]Nixon [/i]put on the price controls a little bit later, but so what! We would have missed a chance to buy something for $25 million that is producing $60 million pre-tax now.  We don't want to pass up the chance to do something intelligent because of some prediction about something we are no good on any way.  So we don't read or listen to in relation to macro factors at all. The typical investment counselor  organization goes out and they bring out their economist and they trot him out and he gives you this big macro picture. And they start working from there on down. In our view that is nonsense.

If Alan Greenspan was on the one side of me and Robert Rubin on the other side and they both were whispering in my ear exactly what they were going to do the next twelve months, it wouldn't make any difference to me what I would pay for Executive Jet or General Re or anything else I do.

Warren Buffett เขียน:Question: The current tenous economic situtation and interest rates? Where are we going ?
Buffett: I don't think about the macro stuff. What you really want to in investment is figure out what is important and knowable.  If it is unimportant and unknowable, you forget about it. What you talk about is imporatant but, in my view, it is not knowable. Understanding Coca-Cola is knowable or Wrigley's or Eastman Kodak.  You can understand those business that are knowable.  Whether it turns out to be important depends where your valuation leads you and the firm's price and all that. But we have never not bought or bought a business because of any Macro feeling of any kind because it doesn't make any difference. Let's say in 1972 when we bought See's Candy, I think Nixon put on the price controls a little bit later, but so what! We would have missed a chance to buy something for $25 million that is producing $60 million pre-tax now.  We don't want to pass up the chance to do something intelligent because of some prediction about something we are no good on any way.  So we don't read or listen to in relation to macro factors at all. The typical investment counselor  organization goes out and they bring out their economist and they trot him out and he gives you this big macro picture. And they start working from there on down. In our view that is nonsense.

If Alan Greenspan was on the one side of me and Robert Rubin on the other side and they both were whispering in my ear exactly what they were going to do the next twelve months, it wouldn't make any difference to me what I would pay for Executive Jet or General Re or anything else I do.

สุมาอี้ เขียน:ไม่ได้ถึงกับเป็นความลับหรอกครับ ยกเว้น port size ที่คิดว่าไม่ควรจะบอก

% Position by Mkt Cap
BH 59.1%
OISHI 21.7%
PTTEP 19.2%

% Position by Cost
BH 40.9%
OISHI 28.9%
PTTEP 30.2%

ที่ผมมี BH ในสัดส่วนเยอะเป็นเพราะผมมีหุ้นแค่ 3 ตัวในพอร์ต มิใช่เป็นเพราะผมเหมือนบัฟเฟตหรืออะไรอย่างนั้น หลักการที่ว่าถ้ามั่นใจมากให้ซื้อมากๆ ก็อยากบรรลุให้ได้เหมือนกันครับ แต่ยังทำไม่ได้สักที ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ ทุกครั้งที่ซื้อหุ้น แม้ว่าจะคิดว่าทำการบ้านมาดีแล้วก็ตาม เวลาเราดูแล้วดีแต่คนอื่นเขาว่าแย่หมดนี่มันยากจริงๆ นะครับที่เราจะไม่รู้สึกกลัว ยังสู้บัฟเฟตไม่ได้ครับ แน่นอน