.....รู้มั้ยผมเป็นใคร ......น่ากินจังเลย.......
โพสต์แล้ว: พุธ ก.ย. 21, 2005 12:34 am
http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/top ... 52015.html
Fw: รู้มั้ยผมเป็นใคร
Date: Mon, 19 Sep 2005 13:48:58 +0000
รู้มั้ยผมเป็นใคร..................
ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบินในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษ
เพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน
พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคน
โดยการพูดจาอย่างสุภาพ และทำงานโดยรวดเร็ว
แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถว ก็ยังมีท่าทีกระวนกระวาย
ต่างชะเง้อชะแง้ดูว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวของตัวเองสักที
ผู้โดยสารชายคนหนึ่ง เดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกตุทัน
ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน
พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง พยายามระงับอารมณ์โกรธ
แล้วพูดอย่างสุภาพว่า
"คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ
ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆเถอะค่ะ"
ชายผู้นั้นหน้าแดงกล่ำ พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
"คุณรู้หรือเปล่า ว่าผมเป็นใคร?"
พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น หายใจเข้าแรงๆอีกครั้ง
แล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน พูดประกาศออกไปว่า
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตร
ที่นั่งผู้โดยสารหมายเลข 13ไม่ทราบ ว่าตนเองเป็นใคร
ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้
กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วย ค่ะ ขอบคุณ"
แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า
"Attention please! There is a man at the ticket counter No:13
who does not know who he is.Anyone who may be able to identify this man
is asked to please step forward and identify him. Thank you".
ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี
นอกจากด่ากลับไปว่า"you!!!- ......"
พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
"นั่นก็ยังไม่ทราบว่าชาติหน้าตอนค่ำ ๆ จะถึงคิวคุณหรือไม่ ต้องต่อคิวเหมือนกันนะคะ"
Fw: รู้มั้ยผมเป็นใคร
Date: Mon, 19 Sep 2005 13:48:58 +0000
รู้มั้ยผมเป็นใคร..................
ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบินในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษ
เพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน
พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคน
โดยการพูดจาอย่างสุภาพ และทำงานโดยรวดเร็ว
แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถว ก็ยังมีท่าทีกระวนกระวาย
ต่างชะเง้อชะแง้ดูว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวของตัวเองสักที
ผู้โดยสารชายคนหนึ่ง เดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกตุทัน
ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน
พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง พยายามระงับอารมณ์โกรธ
แล้วพูดอย่างสุภาพว่า
"คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ
ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆเถอะค่ะ"
ชายผู้นั้นหน้าแดงกล่ำ พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
"คุณรู้หรือเปล่า ว่าผมเป็นใคร?"
พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น หายใจเข้าแรงๆอีกครั้ง
แล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน พูดประกาศออกไปว่า
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตร
ที่นั่งผู้โดยสารหมายเลข 13ไม่ทราบ ว่าตนเองเป็นใคร
ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้
กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วย ค่ะ ขอบคุณ"
แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า
"Attention please! There is a man at the ticket counter No:13
who does not know who he is.Anyone who may be able to identify this man
is asked to please step forward and identify him. Thank you".
ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี
นอกจากด่ากลับไปว่า"you!!!- ......"
พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
"นั่นก็ยังไม่ทราบว่าชาติหน้าตอนค่ำ ๆ จะถึงคิวคุณหรือไม่ ต้องต่อคิวเหมือนกันนะคะ"