Thai VI

วิธีการของลุงบัฟ จะใช้ได้เพียงครึ่งเดียวครับ
มาตรฐานความคิดของคนจะเปลียนไป
มาตรทางบัญชีจะต้องมีการปฏิวัติใหม่
หุ้นดีในวันนี้อาจจะกลายเป็นหุ้นเน่า
เพราะว่ากรอบความคิดของยุคปัจจุบันนั้นไม่ถูกต้องครับ
วิธีการในปัจจุบันคือผลพวงของระบบทุนนิยมอุตสาหกรรมที่นับวันจะสูญสลายไปในเร็วๆนี้
แต่คนเรายังไม่ยอมรับกัน
เช่นเดีนวกับการไม่ยอมรับว่าโลกกลมในสมัยก่อน คนที่มีความคิดถูกต้องกลับถูกอำนาจนิยมต่อต้านและถูกลงโทษทารุณกรรม

ถ้าคิคว่าแนวคิดของลุงบัฟใช้ไม่ได้ผล แล้วคิดว่าแนวคิดไหนน่าจะได้ผลครับ

ผมคิดเอาเองครับว่าวิธีการแบบใหม่จะเป็นไปตามกรอบความคิดใหม่
ซึ่งมันจะเป็น function ของ variable ตัวอื่นๆ
ดังนั้นมันจะชัดเจนก็ต่อเมื่อ variable ตัวอื่นๆชัดเจนขึ้น
ใครคิด multiple function นี้ออกก่อนและติดตามตัวแปรต่าง แล้วนำมาใช้อย่างไดเผลก่อน ผู้นั้นคือคนรวยแห่งอนาคต และอาจจะมีชื่อจารึกอยู่ในประวัติศาสตร์ในยุคต่อไปครับ

คุณ CEO ช่วยเปิดเผยอีกนิดเถอะครับ ว่าอ่านมาจากหนังสือเล่มไหน เป็นแนวความคิดของนักธุรกิจผู้ปราดเปรื่องท่านใด เพราะเท่าที่ผมทราบ แม้ว่ารกิจจะเปลี่ยนไปตั้งแต่ยุค ล่าอาณานิคม รถไฟ อุตสาหกรรม ไฟฟ้า ซีร็อกซ์ จนถึงคอมพิวเตอร์ แต่แนวคิดก็ยังเหมือนเดิม คือต้องมีการลงทุนเพื่อผลิตสินค้าหรือบริการที่ถูกใจลูกค้า จากนั้นเมื่อนำยอดขายมาลบต้นทุนออกก็จะเป็นกำไร วิธีการของวอร์เรนกับบิล เกตส์ก็ไม่ต่างกัน คือลงทุนในธุรกิจที่ให้ผลตอบแทนที่ดี ที่มีการเติบโต แม้ว่าบริษัทที่วอร์เรนลงทุนจะดูโบราณกว่าเกตส์ แต่หลักการเหมือนกันจริงๆ กรุณาเปิดเผยอีกสักนิด ผมตามความคิดของคุณ CEO ไม่ทัน ผมอยากจะเรียนรู้จริงๆครับ  :twisted:  :twisted:  :twisted:

"ลูกค้า" อยากได้ "ของ" แบบไหน เราก็ซื้อ "ของ" แบบนั้นมา "ขาย" (เขียนง่าย แต่ทำไม่ได้เหมือนกัน) ไปล่ะ....อายจัง

ผมว่าการลงทุนแบบVi อาจจะยังเหมาะกับเมืองไทยก็ได้นะ
เพราะเมืองไทยยังล้าหลังอยู่

[quote="worapong"]คุณ CEO ช่วยเปิดเผยอีกนิดเถอะครับ ว่าอ่านมาจากหนังสือเล่มไหน เป็นแนวความคิดของนักธุรกิจผู้ปราดเปรื่องท่านใด เพราะเท่าที่ผมทราบ แม้ว่ารกิจจะเปลี่ยนไปตั้งแต่ยุค ล่าอาณานิคม รถไฟ อุตสาหกรรม ไฟฟ้า ซีร็อกซ์ จนถึงคอมพิวเตอร์ แต่แนวคิดก็ยังเหมือนเดิม คือต้องมีการลงทุนเพื่อผลิตสินค้าหรือบริการที่ถูกใจลูกค้า จากนั้นเมื่อนำยอดขายมาลบต้นทุนออกก็จะเป็นกำไร วิธีการของวอร์เรนกับบิล เกตส์ก็ไม่ต่างกัน คือลงทุนในธุรกิจที่ให้ผลตอบแทนที่ดี ที่มีการเติบโต แม้ว่าบริษัทที่วอร์เรนลงทุนจะดูโบราณกว่าเกตส์ แต่หลักการเหมือนกันจริงๆ กรุณาเปิดเผยอีกสักนิด ผมตามความคิดของคุณ CEO ไม่ทัน ผมอยากจะเรียนรู้จริงๆครับ

CEO เขียน:ซึ่งมันจะเป็น function ของ variable ตัวอื่นๆ
ดังนั้นมันจะชัดเจนก็ต่อเมื่อ variable ตัวอื่นๆชัดเจนขึ้น

คุณ CEO พอจะยกตัวอย่าง เรื่องที่อาจจะเป็น varible ที่เกิดขึ้นใหม่
เผื่อจะคิดตามได้บ้าง

ผมคิดนะครับ คุณ Accident Hero
เช่น
ระบบบัญชีในปัจจุบัน
ระบบภาษีในปัจจุบัน
ที่แสนจะยุ่งยากและมีช่องโหว่ให้คนทำผิดได้

ถ้าระบบบัญชีเปลี่ยนไปแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ
อะไรจะเกิดขึ้นครับ

คาดยากนะครับ

ไม่เห็นด้วย เพราะล่าสุดไม่นาน ลุงบัพ ซื้อ ปิโตรไชน่าก่อนเข้าตลาด ในขณะที่ ptt ใครๆก็ซื้อในตลาดได้ในราคาไม่แพง พวกเรามองกันออกกี่คน

แต่ลุงบัพไปไกลแล้ว

ปิโตรไชน่านะครับ

พลังงานจำเป็นต้องใช้อย่างมากมายในจีน ลุงบัพนี่เก่งจริงๆ

ผมก็คิดแบบนั้นครับเสี่ยเจ๋งว่าลุงบัฟเก่งจริงๆ


ปีนี่ปี 2005 ยังมีเวลาพิสูจน์อีก 95 ปีครับ

ระยะทางพิสูจน์กำลังม้า กาลเวลาพิสูจน์ความคิดคน

ผมคิดนะครับ คุณ Accident Hero
เช่น
ระบบบัญชีในปัจจุบัน
ระบบภาษีในปัจจุบัน
ที่แสนจะยุ่งยากและมีช่องโหว่ให้คนทำผิดได้

ถ้าระบบบัญชีเปลี่ยนไปแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ
อะไรจะเกิดขึ้นครับ

คาดยากนะครับ

ระบบบัญชีก็มีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆเพื่อให้สามารถแสดงสถานะได้ใกล้เคียงความเป็นจริงมากที่สุด  อันนี้น่าจะเป็นเป้าหมายของระบบบัญชีกระมังครับ

ถ้าระบบบัญชีเปลี่ยนไปแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ มันก็คงจะเปลี่ยนไปในเชิงรูปแบบการทำบัญชี  มันคงไม่เปลี่ยนเป้าหมายกระมังครับ  ถ้าเปลี่ยนเป้าหมายก็หมายถึงหายนะเลยนะ  ใครจะไปยอม

วิธีการในปัจจุบันคือผลพวงของระบบทุนนิยมอุตสาหกรรมที่นับวันจะสูญสลายไปในเร็วๆนี้

ช่วยขยายความได้ไหมครับว่าระบบทุนนิยมอุตสาหกรรมที่นับวันจะสูญสลายนี้

อ่านแล้วสัยสง-สนสับ

มันน่าจะ
ทางใคร

ผมภาวนาให้คนคิดเหมือนท่าน CEO เยอะๆ

CEO เขียน:ผมคิดเอาเองครับว่าวิธีการแบบใหม่จะเป็นไปตามกรอบความคิดใหม่
ซึ่งมันจะเป็น function ของ variable ตัวอื่นๆ
ดังนั้นมันจะชัดเจนก็ต่อเมื่อ variable ตัวอื่นๆชัดเจนขึ้น
ใครคิด multiple function นี้ออกก่อนและติดตามตัวแปรต่าง แล้วนำมาใช้อย่างไดเผลก่อน ผู้นั้นคือคนรวยแห่งอนาคต และอาจจะมีชื่อจารึกอยู่ในประวัติศาสตร์ในยุคต่อไปครับ

ผมคิดว่าการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลา
แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงทีละเล็กน้อย จนแทบไม่รู้สึก
สิ่งต่างๆที่อยู่ในระบบ ก็ปรับตามกันไป

อย่างเช่น ระบบบัญชีเมื่อ 50 ปีก่อน ถ้าเทียบกับปัจจุบัน อาจกล่าวได้ว่า ต่างกันเหมือนหน้ามือกับหลังมือ
แต่โดยความจริงแล้ว อาจจะไม่ได้มีผลกระทบที่รุนแรง

แต่ในบางครั้ง การเกิดวิกฤติ จึงจะทำให้มีการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกผันได้
เช่นการเกิดสงคราม วิกฤติเศรษฐกิจ หรือแม้แต่วิกฤติน้ำมัน ก็อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงได้

สามัญชน เขียน:

ช่วยขยายความได้ไหมครับว่าระบบทุนนิยมอุตสาหกรรมที่นับวันจะสูญสลายนี้

ตามมาอ่านคร้าบบบบบบบบ  

ขอบคุณมากครับ

CEO เขียน:

ช่วยขยายความได้ไหมครับว่าระบบทุนนิยมอุตสาหกรรมที่นับวันจะสูญสลายนี้

คุณCEO เป็นคนช่างคิดช่างฝันเหมือนผมเลยครับ ผมเคยทำงานเป็นวิศวกรในโรงงานอุตสาหกรรม แล้วก็เคยไปดูงานที่เมืองนอกมาบ้าง ตอนนั้นเห็นผู้จัดการฝ่ายผลิตของเค้าต้องไล่พนักงานออก เพื่อเพิ่ม productivity ซึ่งตอนนั้นผมกลัวมากเลย ไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะถูกไล่ออก แต่กลัวว่าวันนึง ผมจะต้องไล่ลูกน้องออก ไล่คนที่ทำให้เราทำงานสบายขึ้น ไล่คนที่ช่วยให้เรามีสินค้าให้กับลูกค้า จนกระทั่งสุดท้ายแล้วผมก็ออกมาค้าขาย ก็เกือบๆจะลืมเรื่องพวกนี้ไปแล้ว แต่เมื่อไม่นานมานี้ก็เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมธนาคารของไทยอีก ผมก็เลยนึกย้อนไปถึงหนังสือที่เคยอ่าน ซึ่งเค้าพูดถึงการเปลี่ยนแปลงในยุคต่างๆ สมัยที่เราเปลี่ยนจากยุคเกษตรไปเป็นอุตสาหกรรม ไม่มีใครนึกออกว่าคนจำนวนน้อยๆจะผลิตอาหารเลี้ยงคนจำนวนมากได้อย่างไร ปัจจุบันเรามีอาหารเหลือพอจนต้องตัดราคาขายกัน ตอนที่เรามีรถไฟใหม่ๆ เราก็กลัวกันว่าคนเลี้ยงม้าและช่างทำเกือกม้าจะทำอย่างไร ตอนที่มีวิทยุคนก็กลัวกันว่าทุกคนจะเลิกอ่านหนังสือกันหมด พอมาลองมองย้อนกลับไปจะพบว่า เมื่อมนุษย์สามารถทำสิ่งต่างๆได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น คนก็จะมีเวลาว่างมากขึ้น และจะมีการคิดค้นสิ่งใหม่ๆ งานใหม่ๆออกมามากขึ้น คนก็จะทำงานชนิดใหม่ และสร้างสรรสิ่งใหม่ๆออกมาเรื่อยๆ แน่นอนว่าในขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงอาจมีความเจ็บปวด แต่ถ้าเราไม่คิดค้นวิธีการใหม่ๆที่ดีขึ้น ทุกวันนี้คนก็ยังทำนาทำไร่กันอยู่ คนอดอยากจะมีมากกว่านี้เป็นร้อย-พันเท่า ถ้าดูชีวิตของพวกเราในวันนี้ ชีวิตเราดีกว่าคนในอดีตมากนัก ผมเคยดูหนังเรื่องเฉียนหลงจอมราชันย์ สมัยนั้นมีฝักบัวอาบน้ำก็สุดยอดแล้ว อย่างไรก็ตาม แนวทางเกษตรพอเพียงตามแนวพระราชดำรินี้ผมก็ชื่นชอบเป็นอย่างมาก เพราะการที่มีทางเลือกให้กับผู้ที่วิ่งตาม แรงเหวี่ยงของทุนนิยมไม่ทัน ก็ยังอยู่ได้อย่างปกติสุข และเมื่อเค้าพร้อมเมื่อไรก็ค่อยกระโจนเข้ามาก็ได้
อย่ากังวลนักเลยครับ ภายในวิกฤติยังมีโอกาส ขนาดภาคตะวันออกแล้งน้ำ ยังทำให้เกิดธุรกิจขายน้ำและขนน้ำเลย คนได้รับการจ้างงานมากขึ้น เงินได้ไหลไปเพื่อสร้างความสมดุลมากขึ้น  :twisted:  :twisted:

วรพงศ์เขียนว่า

สมัยที่เราเปลี่ยนจากยุคเกษตรไปเป็นอุตสาหกรรม ไม่มีใครนึกออกว่าคนจำนวนน้อยๆจะผลิตอาหารเลี้ยงคนจำนวนมากได้อย่างไร ปัจจุบันเรามีอาหารเหลือพอจนต้องตัดราคาขายกัน ตอนที่เรามีรถไฟใหม่ๆ เราก็กลัวกันว่าคนเลี้ยงม้าและช่างทำเกือกม้าจะทำอย่างไร ตอนที่มีวิทยุคนก็กลัวกันว่าทุกคนจะเลิกอ่านหนังสือกันหมด พอมาลองมองย้อนกลับไปจะพบว่า เมื่อมนุษย์สามารถทำสิ่งต่างๆได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น คนก็จะมีเวลาว่างมากขึ้น และจะมีการคิดค้นสิ่งใหม่ๆ งานใหม่ๆออกมามากขึ้น คนก็จะทำงานชนิดใหม่ และสร้างสรรสิ่งใหม่ๆออกมาเรื่อยๆ แน่นอนว่าในขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงอาจมีความเจ็บปวด แต่ถ้าเราไม่คิดค้นวิธีการใหม่ๆที่ดีขึ้น ทุกวันนี้คนก็ยังทำนาทำไร่กันอยู่ คนอดอยากจะมีมากกว่านี้เป็นร้อย-พันเท่า

ดีครับ

ตอนนี้ฝรั่งกำลังขายความคิดให้เรา
ญี่ปุ่นเกาหลีไต้หวัน ขายรถขายเครื่องใช้อิเลคทรอนิคส์
คนไทย ขายแรงงานและ sex

แล้วต่อไปคนไทยจะมีอะไรเหลือให้ขายอีกถ้าเรายังวิ่งตามฝรั่ง ญี่ปุ่น เกาหลี etc
ไปเรื่อยๆ

ถ้า ฝรั่ง ญี่ปุ่นว่างงานเขาก็คงมีอะไรใหม่ๆทำไปได้เรื่อยๆครับเพราะเขาจะชูจุดขายใหม่ให้เราไปแย่งกันซื้อ

Buffet เองก็ปรับเปลี่ยนแนวการลงทุนของตัวเองเหมือนกัน จากเมื่่อก่อนที่ยึดหลักของ Graham อย่างเหนียวแน่น ให้ความสำคัญกับ BV อย่างเดียว ต่อมา Buffett ก็เริ่มยอมรับว่า คุณค่าของธุรกิจอยู่ที่ Goodwill ด้วย

เลี้ยงดูคนแก่ พวกไอ้กัน กะ ญี่ปุ่น น่าทำครับ คนไทยสู้ประเทศอื่นสบายมากๆ ในเรื่องนี้ อีกอย่างก็โรงบาล  :twisted:  :twisted:

CEO เขียน:
เคยคิดกันไหม่ครับ ว่า productivity ในภาคการผลิตที่นับวันจะเพิ่มขึ้นๆนั้นทำให้คนค่อนโลกไม่มีงานทำ แล้วคนพวกนี้จะไปทำอะไร

เรื่องนี้ผมเคยคิดครับ แล้วก็สงสัยมากด้วยครับว่า โลกเราพัฒนากันมาขนาดนี้แล้ว productivity ก็มากขนาดนี้ แต่ทำไมคนก็ยังต้องทำงานวันละ 8 ช.ม.
อาทิตย์ละ 5-6 วันอีก มันน่าจะทำอาทิตย์ละ 4 วันได้แล้ว

ไม่ต้องกลัวครับ ในประเทศที่ผ่านการปฏิวัติอุตสาหกรรมไปแล้ว คนส่วนใหญ่จะอยู่ในภาคบริการ อย่างเช่น สหรัฐ มีผู้ใช้แรงงานอยู่ในภาคบริการ 60%

แต่ประเทศยิ่งเจริญคนเรากลับต้องทำงานหนักมากขึ้น เช่น ประเทศญี่ปุ่น คนทำงานหนักที่สุดในโลก อันนี้น่าจะเกี่ยวกับวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ และระดับความเป็นทุนนิยมด้วย

ผมเห็นด้วยกับพี่ naris นะท่าน ceo คือพี่ naris เขาพูดเสียงดังจัง  :shock:  หลายสีด้วย

คุณ ceo มีความคิดอะไรใหม่ๆ หนะครับ

ผมอยากให้ความเห็นอย่างนี้ครับ
ผมเคยอ่านหนังสือ the master of change ถ้าแปลเป็นไทยก็คงประมาณ " เหนือความเปลี่ยนแปลง"
ธุรกิจที่ buffett เลือกลงทุนนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะมียุทธวิธีในการดำรงอยู่ และเติบโต คล้ายกับที่เขาเขียนไว้ในหนังสือเลยครับ
ผมว่าหลักการลงทุนของเขาคงใช้ได้อยู่ต่อไปครับ
คุณ ceo ลองอ่านดูก็ได้หนะครับ เผื่อว่าจะได้ความคิดอะไรใหม่ๆ กับเรื่องนี้ครับ