Thai VI

ทำไมถึงอยากเล่นกันนัก

ยิ่งมือเก่า ก็ไม่ค่อยเข็ด มือใหม่เข้ามาใหม่ ก็อยากรวยเร็ว

ขาดทุน ก็เศร้า กำไรน้อย ก็เศร้า ขายแล้วขึ้นต่อก็เซ็ง

ขายแล้วก็แช่งให้มันลงๆไปซะ เพื่อเพื่อนๆที่ร่วมถือหุ้นอยู่ด้วย
จะได้ขาดทุนซะอย่างนั้น

ผมว่าแนวทางVi ก็น่าจะพอช่วยให้อารมณ์เหล่านี้ลดน้อยลงไปได้บ้าง

แต่พอเข้ามาในเวปซักระยะหนึ่ง ก็รู้สึกว่าหลายท่านก็ยังเน้นเก็งกำไรกันอยู่เหมือนกัน บางทีก็ยังสงสัยอยู่ แต่คิดไปคิดมา ยังไงเราก็ต้องเป็นตัวของตัวเองให้ดีที่สุด อย่าให้สิ่งภายนอกมาบดบังความคิด

ไม่ใช่อะไรหรอก คือวันนี้จะเปลี่ยนเป็น

VI บ้าง อิอิ

ปล.ไม่ใช่ติดหุ้นนะครับ แต่หลายวันนี้นั่งมองหุ้นขี้นๆลงแล้วปลง
ลองแย๊ปๆเก็งกำไรไปบ้างหลังจากไม่ได้เล่นมานาน
แล้วก็ไม่รู้สึกว่าจะมีอะไรดีเลย ไม่ว่าจะกำไรหรือขาดทุน
ขนาดไม่ซื้อยังปวดหัวเลย เมื่อวานก็จ้องssi อยู่ตั้งนาน
จองจนปวดหัว ซื้อก็ไม่ได้ซื้อ รู้สึกว่าตัวเองบ้ารึเปล่า
งานก็มีทำไม่ทำ
ต้องคอยจ้องมองหุ้นตลอด
สิ่งที่อยากจะทำให้ดีกว่าการเล่นหุ้นก็ไม่ทำ
จึงคิดว่า น่าจะหยุดเล่นหุ้นซะทีแบบคิดสั้นๆ


จากนี้ไปจะลองหาหุ้นที่ถือได้ซัก3ปีขึ้นไป ก่อนแล้วกัน
ผมว่า5ปีมันนานไป

คงจะมองหาหุ้นที่ถือได้3ปีขึ้นไป แต่จะมองให้นานถึง10ปี

ถ้าไม่เจอหุ้นแบบที่ว่า จากนี้ไปจะไม่ซื้อเด็ดขาด

เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ช่วยด่าผมที เวลาที่เห็นผมโพสต์แบบเก็งกำไร

ขอบคุณมาก

เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ช่วยด่าผมที เวลาที่เห็นผมโพสต์แบบเก็งกำไร

OKจะช่วยหนับหนุน :lovl:

ผมรู้สึกว่าเป็น วีไอ ตอนนี้ไม่สายไปหรอกครับ
แต่ต้องอดทนอดกลั้นมากกว่าปกติหน่อย เพราะถ้าซื้อตอนนี้ ภูมิต้านทานเราจะต่ำ อิอิ
พอราคามันสวิงลง ถ้าความอดทนน้อยจะพาลขายตัดขาดทุนไป
ถ้าหุ้นดีจริง ราคามันจะสะท้อนคุณค่าของมันผ่านทางราคาเองครับ
ปัญหาว่าจะหาเจอรึป่าว แค่นั้นเอง

ปล. แค่นั้นเองหน่ะ เรื่องใหญ่เลยหละ

ทำไมถึงต้องอดทน อดกลั้นหละครับ

คือผมต้องการเปลี่ยนอารมณ์ในการเล่นหุ้นใหม่

ไม่ต้องอดทน ไม่ต้องอดกลั้น ไม่ต้องใช้ความรู้สึกได้ไหม

ออกตัวหน่อยนะครับ ผมยังไม่ได้เป็นวีไอ เต็มตัว เพียงแต่อยู่ในเส้นทางเท่านั้น

อดทน อดกลั้น ในความหมายของผม คือ ผมคิดว่าหุ้นแต่ละตัวมีพื้นฐานของตัวมันเอง พื้นฐานมันก็สะท้อนราคาที่เหมาะสมออกมา แต่ราคาที่เหมาะสมของแต่ละคนไม่เท่ากันครับ

..
ถ้าเป็นเมื่อก่อนหุ้นลงซักนิดก็ขายแล้ว เพราะกลัวขาดทุน ตอนนี้ถ้าหุ้นลงก็มานั่งคิด นอนคิด ตีลังกาคิดว่า ราคามันลงเพราะพื้นฐานเปลี่ยนรึป่าว
และเมื่อก่อนถ้าหุ้นขึ้นพอได้กำไรก็รีบขายละ แต่ตอนนี้ก็ต้องมาดูว่าราคาที่ขึ้นมันเกินราคาที่เราเห็นว่าเหมาะสมรึยัง

ประมาณนี้ครับ อาจไม่ถูกต้องเท่าไหร่ เด๋วให้พี่ๆ มาเสริมก็แล้วกันครับ

คือความหมายของผม คือว่า
ผมจะไม่สนใจราคาหุ้นเท่าไร จะพยายามไม่สนว่ามันขึนหรือมันลง

แต่จะสนเพียงว่าราคาที่ซื้อนั้น ถูกหรือยัง ถ้าถูกแล้ว ก็ไม่ต้องอดทน
เราก็คิดซะว่าราคาที่เราซื้อมาถูกแล้ว

แล้วจะไปอดทนทำไม คือไม่อยากใช้อารมณ์

ผมทิ้งอารมณ์หงุดหงิดเวลาหุ้นลงมานานแล้วครับ แต่ยังแว๊บๆมาดูกระดานถ้ามีเวลา

Dr.T เขียน:ผมทิ้งอารมณ์หงุดหงิดเวลาหุ้นลงมานานแล้วครับ แต่ยังแว๊บๆมาดูกระดานถ้ามีเวลา

จะพยายามไม่ดู

Dr.T พิมพ์ว่า:
ผมทิ้งอารมณ์หงุดหงิดเวลาหุ้นลงมานานแล้วครับ แต่ยังแว๊บๆมาดูกระดานถ้ามีเวลา


จะพยายามไม่ดู

ไม่ดูไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา แต่เป็นการหลบปัญหา นะโยมnanchan
พระท่านว่าไว้จะฆ่าได้ตัวกิเลสตันหานี่ฆ่าโดยการล่อมันออกมาแล้วตัดมันทิ้งซะ
หรือหมายความอีกนัยว่า เจอปัญหาแล้วต้องใช้ปัญญาแก้ต้องทำจิตใจหาเหตุหาผลหาความจริงให้ได้ว่าเรากำลัง วิตก กังวลเรื่องอะไร เมื่อคิดได้เหมือนโยมDR.Tก็จะไม่ไปอารมณ์เสียอีก เพราะเราฆ่ามันไปแล้ว
แม่น บ.โยมหมอขอนแก่น

เจริญพร....สาธุ..

การเล่นหุ้นนี่ไม่เห็นมีอะไรดีซักอย่าง

นั่นนะสิ.....หุหุ.... :lol:

ผมว่าการไม่ดู realtime ถึงจะเป็นการแก้ไขที่ปลายเหตุ แต่ก็มีผลนะครับ
เหมือนเราติดเกาะเลยไม่ได้เที่ยวเธค
อิอิ

สำหรับปุถุชน คนธรรมดาอย่างผม จะให้ลด ละ เลิก กับความโลภคงต้องใช้เวลานิดหน่อย นะครับ

พี่naris ความรู้เรื่องธรรมะเยอะดีนะครับ อ่านแล้วก็ดี ผมชอบ(ไม่รู้เริ่มแก่หรือเปล่า )

โดยส่วนตัวผมว่า คนเก็งกำไรคิดแต่ต้นทุนคือ เงินกำไร-ขาดทุน
ลืมคิดต้นทุน เรื่อง ความเครียด , เวลา , สุขภาพ ฯลฯ

ส่วนตัวผมก็เริ่มคิดได้แล้ว ก็พยายามแก้ไขตนอยู่ครับ

ผมว่าแนวทางVi ก็น่าจะพอช่วยให้อารมณ์เหล่านี้ลดน้อยลงไปได้บ้าง

มูลค่าของกิจการมาจากตัวกิจการ ไม่ใช่การมองจอ จอภาพอาจผิดพลาดได้
คุณต้องสัมผัสถึงพลัง พลังจะทำให้คุณสงบ (ตอบแบบหนังชื่อดังเลย)

ปล.ไม่ใช่ติดหุ้นนะครับ แต่หลายวันนี้นั่งมองหุ้นขี้นๆลงแล้วปลง
ลองแย๊ปๆเก็งกำไรไปบ้างหลังจากไม่ได้เล่นมานาน
แล้วก็ไม่รู้สึกว่าจะมีอะไรดีเลย ไม่ว่าจะกำไรหรือขาดทุน
ขนาดไม่ซื้อยังปวดหัวเลย เมื่อวานก็จ้องssi อยู่ตั้งนาน
จองจนปวดหัว ซื้อก็ไม่ได้ซื้อ รู้สึกว่าตัวเองบ้ารึเปล่า
งานก็มีทำไม่ทำ
ต้องคอยจ้องมองหุ้นตลอด

แต่ละคนมีหน้าทีของตัวเอง ส.ส.หน้าทีของส.ส.
โปรแกรมเมอร์มีหน้าทีเขียนโปรแกรม (แก้บั๊กนั่นแหละทำอ้าง)

ถ้าโปรแกรมเมอร์ออกกฎหมาย แล้วเอาสส มาซื้อหุ้น
เอาคนเล่นหุ้น มาเขียนโปรแกรม มันคงไม่ดีเท่าไหร่

นึกภาพแล้วสยอง กฎหมายจะมีบั๊กให้ hacker เจอะเข้ามาได้
ส.ส. จะซื้อหุ้นตัวเดียวกันทั้งพรรค
คนเล่นหุ้น โปรแกรมเมื่อเกิดข้อผิดพลาดจะแสดงผลสีเขียว
ทำถูกก็สีเขียว :lol:
-----------------------------
ขอพลังจงอยู่กับท่าน

การลงทุนเป็นสิ่งที่ดี แต่การมองจอภาพ ตลอดเวลาไม่ทำงานไม่ดีแน่ๆ
เพราะคุณไม่ได้เล่นเป็นอาชีพ

บางครั้งเราก็ห้ามใจไม่ได้ครับ

ก็เหมือนกับพระหนุ่มรูปงาม ถ้ามีนางสาวไทยมาแก้ผ้าให้ดูต่อหน้าต่อตา
ก็อาจจะเป็นเหมือนกัน

ดังนั้น ผมว่าไม่ดูเลยจะดีกว่า จอ นะ

ขอบคุณทุกท่าน

เงินปันผลสม่ำเสมอ และโตขึ้นเรื่อยๆๆ โดยไม่รบกวนเงินผู้ลงทุนเพิ่ม เป็นคำตอบสุดท้าย

อัญญา นันจัง

อ่านความเห็นวันนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่า sentiment ตลาดกลับทิศทางแล้วจริงๆ

ถ้าดูจากตัวเลขเศรษฐกิจควรมองร้ายตั้งนานแล้ว แปลกดีเหมือนกันที่ราคาหุ้นลงถึงค่อยมองร้าย

ผมว่า ท่านนันจัง มาเล่นหุ้น VI 100 % ดีกว่า จะได้มีเวลาทำงาน มีเวลาใช้ชีวิตสนุกๆ ตามแบบที่อยากทำ

ส่วนพวกเก็งกำไร ไม่ใชเขาทุกข์ใจอะไรนะ

เพราะมีบางส่วนของนักเก็งกำไร เขาสนุกกับการเก็งกำไร

อืม

เหมือนบางคนสนุกกับการอ่านงบการเงิน

เป็นต้น

ทำในสิ่งที่ชอบ ชอบในสิ่งที่ทำ อะไรไม่ใช่ ไม่ชอบ ก็เปลี่ยนเถอะ

กล้วยทอดว่า พี่นันเป็น VS ที่เก่งนะ
เอ...ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแยก VI VS ด้วยหล่ะ
็คนๆ หนึ่งเป็นทั้งคู่ไม่ได้เหรอคะ
ลองดูไปก่อนละกัน VI ก็ VI...

สุมาอี้ เขียน:อ่านความเห็นวันนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่า sentiment ตลาดกลับทิศทางแล้วจริงๆ

ถ้าดูจากตัวเลขเศรษฐกิจควรมองร้ายตั้งนานแล้ว แปลกดีเหมือนกันที่ราคาหุ้นลงถึงค่อยมองร้าย

ความเห็นวันนี้คืออะไร แล้วความเห็นอะไรที่Sentimentตลาดเปลี่ยน
แค่อ่านความเห็นแล้วกำหนดทิศทางตลาดได้นี่ ผมว่า ยอดเซียนจริงๆ
ผมกำลังพูดถึงคุณค่าของการเล่นหุ้นและความสุขจากการเล่นหุ้นมากกว่า

ผมลองประเมินตัวเองแล้ว ผมรู้ว่าถึงเล่นหุ้นแล้วได้กำไร ผมก็ไม่มีความสุขกับมันเท่าไร เพราะขณะที่เรากำไรผมกลับเห็นคนรอบข้างผมขาดทุน
ไอ้เรื่องเล่นแล้วขาดทุนคงไม่ต้องพูดถึง มันคงไม่มีความสุขแน่
แล้ววันๆผมก็ได้แต่เฝ้ารอให้หุ้นตัวนั้นตกตัวนี้ขึ้น ผมแค่รู้สึกปวดหัวกับมันเท่านั้นเอง ผมคิดว่าผมสามารถเล่นหุ้นได้ไม่ว่าตลาดจะขึ้นหรือลง เพราะฉนั้นผมไม่ค่อยแคร์หรอกว่าตลาดจะขึ้นหรือลง

ผมแค่มาประเมินตัวเองจากการเล่นหุ้นของผมวันนี้ ว่ามันมีคุณค่ากับในสิ่งที่ทำอยู่รึเปล่า เราแค่แสวงหาความรวย รวย รวย รวยให้มากกว่านี้เท่านั้นเอง
ผมชอบคำพูดของบิลเกต ที่ว่า ให้ทำสิ่งที่รัก และมีประโยชน์กับคนส่วนมาก

ผมว่าตลาดหุ้นมันคล้ายกับยาเสพติดชนิดหนึ่ง พอเราได้เสพมัน เราก็รู้สึกติด
เพราะมันเป็นยาเสพติด คนจึงอยากลอง แต่ยาเสพติดชนิดนี้มันแปลก
เพราะก่อนเสพมันจะฝันหวาน แต่หลังเสพแล้วมันจะฝันร้าย

การเป็นนักเก็งกำไรของผมวันนี้ ผมแค่คิดว่าผมเป็นคนขี้ขลาดเท่านั้นเอง
ผมแค่ไม่กล้าถือหุ้นนานๆ ผมไม่รู้ว่าบริษัทที่ถืออยู่ดีจริงรึเปล่า
ผมแค่อยากจะลองศึกษาหุ้นที่ผมจะซื้ออย่างจริงจังและก็ลองถือยาวๆดู

ถ้าความเห็นผมไม่เข้าทีก็อภัยด้วย
เล่นหุ้นมา7ปี ผมคิดว่าผมเพิ่งเป็นมือใหม่วันนี้เอง

Jeng เขียน:ผมว่า ท่านนันจัง มาเล่นหุ้น VI 100 % ดีกว่า จะได้มีเวลาทำงาน มีเวลาใช้ชีวิตสนุกๆ ตามแบบที่อยากทำ

ส่วนพวกเก็งกำไร ไม่ใชเขาทุกข์ใจอะไรนะ

เพราะมีบางส่วนของนักเก็งกำไร เขาสนุกกับการเก็งกำไร

อืม

เหมือนบางคนสนุกกับการอ่านงบการเงิน

เป็นต้น

ทำในสิ่งที่ชอบ ชอบในสิ่งที่ทำ อะไรไม่ใช่ ไม่ชอบ ก็เปลี่ยนเถอะ

ผมกำลังคิดว่าผมน่าจะสนุกกับการมานั่งวิเคราะห์จับผิดบริษัทต่างๆ
มากกว่าคอยดูราคาขึ้นๆลงๆ
ผมว่าผมมีกึ๋นมากกว่าที่ทำอยู่ทุกวันนี้

Jeng เขียน:อัญญา นันจัง

เข้าใจที่พี่นันเขียนแล้วค่ะ
แต่พี่เจ๋ง ช่วยอธิบายข้างบนหน่อยสิคะ

nanchan เขียน: ผมกำลังคิดว่าผมน่าจะสนุกกับการมานั่งวิเคราะห์จับผิดบริษัทต่างๆ
มากกว่าคอยดูราคาขึ้นๆลงๆ
ผมว่าผมมีกึ๋นมากกว่าที่ทำอยู่ทุกวันนี้

ดีครับ มาช่วยกันจับผิด แล้วคอยบอกนักลงทุนรายย่อยหน้าใหม่กันมากๆ

เริ่มด้วยค่าเช่าโรงงานหรือเปล่าครับพี่ ฉัตรชัย

เวบนี้น่าจะจัดมอบรางวัลหุ้นโปร่งใสขวัญใจนักลงทุนรายย่อยปีละหนหรือไม่ก็จัดทำเครดิตเรทติ้งนะครับ แบบชมรมวิจารณ์บันเทิงที่เขาจัดมอบรางวัลให้กับหนังไทยที่ดีทุกปีอะไรแบบเนี่ยจะเป็นเป็นกำลังใจให้กับบริษัทที่เขาประพฤติตัวดีๆ

แรกๆ อาจจะยังไม่มีคนสนใจ ทำไปเรื่อยๆ อีกสัก 10 ปีอาจกลายเป็นเหมือนรางวัลออสการ์ได้เลยนะครับ

>>> น้องกล้วยทอด อันนี้เป็นภาษา สมัยพุทธกาล ครับ

อัญญา นันจัง = นันจัง ท่านรู้แล้ว

การเล่นหุ้นนี่ไม่เห็นมีอะไรดีซักอย่าง

ดีไม่ดี อยู่กับแต่ละตัวบุคคลครับ

ถ้าไม่มีตลาดหุ้น เวปหุ้นก็คงไม่มีให้มานั่งอ่านกัน

>>> น้องกล้วยทอด อันนี้เป็นภาษา สมัยพุทธกาล ครับ

อัญญา นันจัง = นันจัง ท่านรู้แล้ว

มาจาก อัญญา โกทัญญะ (ใช่ไหมครับ )

ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ ก็ ต้องพูดว่า

อัญญา กล้วยทอด

nanchan เขียน: ผมชอบคำพูดของบิลเกต ที่ว่า ให้ทำสิ่งที่รัก และมีประโยชน์กับคนส่วนมาก

8) ทำสิ่งที่รัก ดูเหมือนง่าย
รักสิ่งที่ทำ ดูเหมือนง่าย
ทำแล้วมีประโยชน์ต่อคนส่วนมาก อันนี้ฟันธงได้ว่ายาก