Thai VI

8) 8) วันนี้ผมนั่งดูเคเบิ้ลทีวีท้องถิ่น
ไ ปงัดเอาหนังเก่าเก็บสมัยไหนก็ไม่รู้มาฉาย

เรื่องดำเนินเรื่อยมา
แหมกว่าจะรู้เรื่อง ก็เล่นเอานางเอกของเรื่อง
เข้าไปเดินในคลีนิคของแพทย์

เธอเป็นโรค ความจำสั้น จำได้แค่วันเดียว
ยิ่งดู ยิ่งงง
จนมาถึงตัวประกอบออกมา
แล้วเอ่ยว่า สวัสดีครับผมทอม
เจ้าหมอนี่ก็เป็นโรคความจำสั้น
ความจำสั้น จำได้แค่10นาทีแล้วลืม

เหมือนคนเล่นหุ้นแฮะผมนึกว่า...โดนเจ้าหุ้นทุบลงไปรับ
พอหุ้นวิ่งขึ้นก็เข้าไปซื้อ พอลงก็รีบขาย
วันหนึ่งเข้าออก2-3รอบ
หันไปมองดูคนที่ห้องค้า
แหมห้องค้า นี่เป็นคลีนิค
คงมีลูกค้าความจำสั้นมานั่งเยอะเลย

รอใบสั่งสีแดงๆเขียวๆผ่านกระดาน

คิดถึงกระทู้ ของเฮียคลายเครียด
ที่ว่า...หากคุณลืมว่าซื้อหุ้นนั้นมาราคาเท่าไหร่
คุณจะทำยังไง

ลืมได้ครับ....แต่อย่าลืมว่าซื้อมาถูกหรือแพงกว่าปัจจุบันครับ พี่

เวลาขายออกจะได้ร้องโวยวาย หรือ ดีใจได้ถูก อิ..อิ

Mon money เขียน:ลืมได้ครับ....แต่อย่าลืมว่าซื้อมาถูกหรือแพงกว่าปัจจุบันครับ พี่

เวลาขายออกจะได้ร้องโวยวาย หรือ ดีใจได้ถูก อิ..อิ

555
นางเอกถูก...สอยดาว
นอนหลับบนเตียงกับพระเอก
นางเอกตื่นก่อน
ตกอก ตกใจ ร้องเสียงดังลั่นโวยวาย

นางเอกความจำสั้น
จำไม่ได้ถูกฟอฟันไม้หันอากาศนอหนู
จำได้แค่1วัน 1คืน ลืมหมดเลี๊ยว

จำได้แค่ว่า ทั่นเลขาของคุณอรินเคยแนะนำให้ดูเรื่องนี้ครับ

เรื่องจำราคาหุ้นที่เราซื้อมาไม่ได้
ผมเคยคิดเล่นๆ แต่ยังไม่เคยทำจริงๆ

ถ้าเราลืมราคาที่เราซื้อมาได้ ก็ดีนะครับ

เพราะมีหุ้นหลายตัวเลยที่ผมสามารถทิ้งได้ทันที
ตามปัจจัยพื้นฐาน
ถ้าไม่รู้ว่าติดมันไว้ที่ราคาเท่าไร

(เราลืมทิ้งอดีตได้
แต่อดีตมันไม่ลืมทิ้งเรา)

[quote="คลายเครียด"

(เราลืมทิ้งอดีตได้
แต่อดีตมันไม่ลืมทิ้งเรา)[/quote]

ผมเคยซื้อหุ้นแบบดูP/E
สมัยตอนที่โบรกเกอร์เขาแนะนำใหม่ๆ(รู้มาแบบไม่หมด)
น่าจะเกือบ10ปีก่อน
ตอนซื้อหุ้น พีอี ต่ำ กำไรก็ดี
แต่เราอ่านอุตสาหกรรมกิจการเขาไม่เป็น
ก็เลยกอดหุ้นเป็นเพื่อนตาย ไม่ใช่เพื่อนชั่วคราว
หลังจากราคาหุ้นขึ้นสูง ประกาศผลประกอบการกับแย่ลงมาก
เจ้าหุ้นตัวนั้นมันก็เปลี่ยนพีอีใหม่
เร็วกว่าเปลี่ยนใจซะอีก
ในเมื่อเราซื้อเยอะขายออกไม่ทัน
มาดูอีกทีพีอีเป็นร้อย เฮ้อ นี่ล่ะพีอีสำหรับตัวผม

หนังคงจบลงที่จำได้ว่า รักพระเอก นะคะ เลยจำได้หมดทุกอย่าง.. :lovl:

ซื้อหุ้นทีไรใหม่ๆจะจำราคาหุ้นได้ แต่พอตกก็ช้อนซื้อเป็นขั้นบันได
ช้อนหักจึงหยุดซื้อ พอขึ้นจะขายก็มัวแต่ห่วงว่า หุ้นเบอร์1 2 3 ยังสูง งั้นขายพร้อมกันนะ
คิดอย่างนี้เลยตกระเนระนาด จนขี้เกียจจำ ทิ้งไปเลย 1 ตัวมีหลายราคาเพราะคนซื้อมีหลายอารมณ์

หุ้นแต่ละกลุ่มก็มีดีมีเด่นเฉพาะตัว ก็คว้ามาประดับบารมี แต่คนเราอาจเป็นเพราะจังหวะจึงสอยทีไรร่วงเมื่อนั้น
ตอนราคาต่ำไม่คว้า พอไปล่ะก็ เริ่มใจกล้า เลยสอยฟ้าคว้าดาวมาเต็มพอร์ต ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
เลยต้องอยู่ชมรม VSOP อย่างช่วยไม่ได้ หอคอยงาช้างไม่มีหรอก มีแต่น้ำค้างและหิมะอันหนาวสั่น

พอติดอยู่บนนั้นเป็นแรมปี เจ้าของก็คงเป็นพวกจอมปลวก แทะกินจนอิ่มทิ้งกากภายนอกให้คงสภาพประดับอยู่ในตลาด
เมื่อไหร่ตลาดเดินก็ออกมาทาสีล่อคนมาสร้างหลังคาต่อ
คนบนหอคอยก็ได้แต่มองลงมา เฮ้ย..ๆ..อย่าแสดงอาการนะ อย่าล้มนะ

ร่ายคาถาปิดตาปิดกลิ่น ขอให้ฐานยืนมั่นคงเถอะ จะได้ลงจากดอยเสียที
ของดีมักราคาไม่ถูก ของเน่ามักซื้อ1แถม2เสมอ แลเราก็ต้องคอยช่วยซื้อเสมอ
เพราะเป็นย่ายายคนจะทิ้งลูกหลานได้ลงคอหรือ?
บวกลบคูณหาร แถมแล้วแถมอีกจนจำราคาไม่ได้แล้วก็มี

คนสมาธิสันแค่ไหน มาถึงบนนี้แล้ว จะกลายเป็นสมาธิยาว ได้อย่างน่าชื่นชม.. :lovl:
คนไหนอ่อนแอ หากมาลงทุนในตลาดหุ้น จะกลายเป็นคนแกร่งทนได้ทุกสภาพ
เปลี่ยนและปรับอารมณ์ได้วัยกว่าคนปกติ น้ำนิ่งไหลลึกเลยแหละ
คือเสียเงินก็ยิ้มได้ เพราะไม่อยากให้คนรอบข้างรู้สภาพจิตใจ นี่เก่งนา..

มีสมาธิที่ยึดหยุ่นได้ในทุกสถานภาพเลยล่ะ เป็นไปตามกลไกตลาด ท่านบอก
เรียนรู้ขวัญเอยขวัญมา...ก็จากตลาดหลักทรัพย์นี่แหละ

:lovl:

แนะนำพี่สุเกียง
ต้องหาฟอโมลีน มาไว้ เผื่อหุ้นจะเน่า

ถ้าซื้อลง เวลาขายก็จับตัวที่จดได้กำไรขายไปก่อน
ตอนลงถ้าซื้อถอยลงมา
พอขายก็ตั้งขาย เป็นระดับขึ้นไป
ลงบัญชีให้สวยว่าได้กำไร
ส่วนที่ติดยอดเขา เราก็ไม่ขายไม่ขาดทุน
พี่ขืนกอดไว้ขายทีเดียว พอดีทุนจมหมด

50 first dates

ดูแล้วโรแมนติกดีนะครับ

นางเอกตื่นขึ้นมา ลืมหมดทุกอย่าง แต่ก็มีความสุขทุกวัน ดีนะครับ

แต่ถ้าเป็นแมงเม่า ลืมได้ แต่ไม่มีความสุขนี่แหละครับ

หนังเรื่องนี้ น่ารักมากครับ

ว่าแต่พี่ๆดูแล้วตีความออกมาเป็นเรื่องหุ้นได้เนี่ย...สุดยอดจริงๆครับ... :lol:

สงสัยคงมีความทรงจำที่ดีกับหุ้น จนไม่สามารถตัดออกจากภวังค์ได้ แม้ในยามดูหนัง.... :lol:

สวัสดีค่ะ คุณ ปรัชญา ตกลงหนังเรื่องนี้นางเอกจำเรื่องราวต่างๆได้หรือไม่คะ
จบอย่างไรพอดีไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ

ไม่ต้องหาฟอโมลีน มาไว้ เผื่อหุ้นจะเน่า หรอกค่ะ
หุ้นเน่าทางตลาดหลักทรัพย์เขาใจดีกลบให้เรียบร้อยอันตธานหายไปเกือบ10ปีแล้วค่ะ

ส่วนฟอโมลีน ตอนนี้ก็คงยังไม่กล้าคิดถึง จะพยายามขายชั่งกิโลถูกๆออกไปก่อนที่จะส่งกลิ่นไม่ดี
ก็ยังหาตัวที่มีกำไรขายออกไม่ได้สักที ขนาดหุ้นเจ้า tnity ติดอยู่ที่ 28.25และ 24.25

และ asl Zmico เลยหาขั้นบันไดไม่เจอเพราะไม่กล้าเหาะลงมาน่ะค่ะ
ก็คงจะต้องถือแบบไม่ขายไม่ขาดทุน
เมื่อจวนทุนก็จะขายก่อนไม่รอรวมยอดขายแล้วค่ะ
:lovl:

[quote="สุเกียง"]สวัสดีค่ะ คุณ ปรัชญา ตกลงหนังเรื่องนี้นางเอกจำเรื่องราวต่างๆได้หรือไม่คะ
จบอย่างไรพอดีไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ
----------------------------------------------------------------
สวัสดีครับพี่สุเกียง
ก่อนจบ นางเอกอุ้มลูก
แต่ตื่นนอนขึ้นมาพระเอกจะอัดVDO ให้เธอเปิดดูก่อน
ว่าตื่นขึ้นมา ต้องทำอะไรบ้าง ใครเป็นใคร
ก็เลยดูว่าจำได้บ้างไม่ได้บ้าง
ต้องมีVDOประกอบ กับ เขียนไดอารี่
แต่ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ทำให้พระเอกรักและดูแลอย่างดี
(ในโลกของความเป็นจริงไม่ทราบว่ามีแบบนี้หรือเปล่า)พี่สุเกียง

เรื่องหุ้นบอกตามตรง
สอนคนอื่น บอกคนอื่น คนบอกน่ะเก่งไปหมด
แต่สอนตัวเอง บอกตัวเอง ไม่ได้เรื่องสักที
น่าจะเหมือนช่างตัดผมนะ ตัดผมคนอื่นได้สวย
แต่ตัดผมตัวเองไม่ได้สวยสักที
บางครั้งซื้อหุ้น แล้วต้องบอกมาร์ให้จดว่าตั้งขายราคานี้ทุกวันไม่งั้น
ลืมอีก หรือความจำสั้น
เวลาซื้อหุ้นปันผล นี่ถึงเวลาปันผลหลังจากดูผลประกอบการแล้ว
ก็เข้าไปกวดวิชา ว่าแต่ละปีที่ผ่านมาปันผลเท่าไหร่
เหมือนฉายVDOดูว่าต้องทำอย่างไร ยิ่งคิดยิ่ง งง

พี่สุเกียง เป็นVI นานแล้ว
ถือหุ้นได้นานดีครับ

ขอบคุณค่ะ ที่ถือนานถือทนน่ะมันติดเหง็กน่ะค่ะ
ฮาๆถือกสิกรไทย tfb (kbank) ตั้งแต่ 70 บาทถือมาหลายปี ได้ลูก 20 บาท
เฉลี่ยแล้ว 45 บาท เพิ่งจะขายไปเมื่อเดือนก่อน 53 บาท หลังปันผล1 บาท
ก็ตกมาราคานี้หงุดหงิดเลยขาย มาซื้อ rcl 32.75 บาท ตอนขายไปก็ใจแป้วนะ

อุตส่าห์ถือมานาน อาลัยอาวรณ์เหมือนกัน เปลี่ยนตัวเล่นน่ะค่ะ
ขายทีไรไปทุกที แล้วก็ถือตัวใหม่ตกทุกที มันเล่นกลน่ะค่ะ
ไม่เป็นไร เป็นการบริหารสมอง ไม่งั้นจะเป็นโรคเรื่อยๆเฉี่ยวๆ
คิดซะว่าเราเหมือนแม่ปู สอนลูกๆ ก็แล้วกันนะคะ.. :lovl:

หุ้นมันไม่อยู่นิ่งก็ดีแล้วค่ะ ถ้าวันใดอยู่นิ่ง เรามักหงุดหงิดทุกที.. :lovl:
วันนี้หัวเราะมากหน่อยเพราะโดนหุ้นรังแก ..

พระเอกของหนังเรื่องนี้ น่ารักมากเลยนะคะ ชีวิตจริงคงไม่มีหรอก
คงเป็นเรื่องที่สร้างให้คนเราดูแล้ว ไม่ต้องตั้งกฏกติกากับสิ่งที่คาดหวังมากไป
ทำให้คนดูว่าแท้ที่จริง จิตเราปรุงแต่ง ให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้

ตัวนางเอกจิตว่างเปล่า พระเอกเอาความรักไปปรุงใส่จิตนางเอกให้มีระเบียบ
ค่อยเติมให้จิตใจนางเอกรับรู้ภาระหน้าที่ วีดีโอเป็นตัวเตือน
คนสร้างหนังเรื่องนี้เข้าใจผูกเรื่องนะ
คนที่มีความรักและผูกพันกัน อะไรๆก็อภัยให้ได้ ไม่ถือสาข้อปลีกย่อยต่างๆ อย่างนี่สิหายาก

แต่จะหาได้ที่ไหนล่ะ ชีวิตจริงคงไม่มีหรอก..

สุเกียง เขียน:
แต่จะหาได้ที่ไหนล่ะ ชีวิตจริงคงไม่มีหรอก..

น่าจะมีนะครับ
มายังไม่ถึง
หรือคนรักจริงยังไม่เกิด

ล้อเล่นครับพี่สุเกียง

พระเอกของหนังเรื่องนี้ น่ารักมากเลยนะคะ ชีวิตจริงคงไม่มีหรอก

น่ารักจริงๆเหรอคะพี่สุเกียง ถ้ายูบีซีเอามาฉายรอบหน้า
จะขอดูแบบติดหน้าจอเลยนะคะ