Thai VI

[quote="Notelio"]ผมเริ่มเล่นหุ้นปี 44 หลังเหตุการณ์ 911 อาทิตย์นึง ได้กำไรจากหุ้นช่วงปี 47 ที่ดัชนีขึ้นจาก 400 มา 800 ฐานเงินขึ้นมาเป็นเลข 7 หลัก ครั้งแรก ตอนนั้นเล่นแต่ warrant ได้กำไรตลอดเรียกว่าตัวไหนมี warrant ผมเล่นหมด เพราะมองว่ามันได้กำไรเร็วกว่าหุ้นแม่
สุดท้ายก็พลาด กับหุ้น nep-w1 ซื้อราคา 7 บาท แล้วก็ถือราคาก็ไหลลงเรื่อยๆ ที่สำคัญไม่มีสภาพคล่องให้ขาย จำได้ว่าทุกวันที่นั่งดูราคา ก็เครียดตลอด จนในที่สุดก็ต้องตัดใจขาย ที่ 4 บาท ขาดทุนหนักสุดในช่วงนั้นเกือบ 3 แสน แต่สิ่งที่ได้รับมาคือความรู้สึกสบายใจหลัง cutloss ความเครียดทุกอย่างหายไปหมด เหมือนกับเรายอมรับความพ่ายแพ้แล้ว ทั้งๆ ที่ขาดทุนหนักแต่หัวสมองโล่ง กลับมาหาหุ้นตัวอื่นเล่นได้อีก

ตัวต่อมา คือ Raimon ตอนที่กลุ่มผู้ถือหุ้นปัจจุบันซื้อหุ้นจากกลุ่ม ไทเก้น ที่ แถว 1.70 บาท ตอนนั้นราคาในกระดานอยู่ที่ 1.50 บาท มีการโยนบิ๊กล็อตกันในกระดาน

ของผมต้อง bat3k ตอนซ้ือประมาณ 50 บาท เก็งกลุ่ม auto ซ่ึงเรียกว่าขาข้ึน
ข่าว ego car มีให้ดูทุกวัน ประกาศกำไร q ละ 3-5 บาท
ราคาข้ึนไป 80 บาท พอราคาตะก่ัวลงนึกว่าจะไม่หนัก เก็บเพ่ิมเร่ือย สุดท้ายต้องตัดขาดทุนไปแถว 40ต้นๆ เสียไป 3 แสน
เร่ืองน้ีสอนให้รู้ว่าอย่าดูแค่pe ต่ำ ปันผลเยอะ เลยซ้ือ

ของผมเริ่มเข้าตลาดก่อน subprime 1 ปีครับ เข้ามาเปิดดูในเวป thaivi ครับ ศึกษาข้อมูลย้อนหลังได้อ่านบทความและอดีตเห็น 3 ทหารเสือชุดแรกขึ้นเป็นหลายเท่าครับ ต่อมาหลังจากสามทหารเสือชุดแรก ผมก็มาได้อ่านเจอสามทหารเสือชุดที่สองครับ ผมเลือก ptl ถ้าจำไม่ผิดผมมาเริ่มซื้อตอนเริ่มแพงแล้วครับ ราคาประมาณ 6 บาทและเริ่มเก็บเพิ่มไปเรื่อย ๆ ครับ เก็บไปจนถึง 7 บาทกว่าครับ เก็บจนเงินหมด ไม่ซื้อตัวอื่นเลยครับ (นิสัยเสียมาก ๆ ครับ) ตอนนั้นทุกคนในเวปมองกันว่าน่าจะได้เห็นสองหลักครับ ทุกอย่างดูดีไปหมดครับ ทำไงดีตังค์หมดก็เปิดมาร์จิ้นเลยสิครับ ให้ MM 50% ด้วยครับ ยิ้มเลยครับ อัดเต็มพอร์ตซื้อไปจนถึง 7.5 บาทครับก่อนประกาศผลประกอบการ 1 วันครับ ประกาศเสร็จผมยังไม่รู้เลยครับ ว่ามันแย่ลงเห็นว่ากำไรน้อยลงนิดหน่อยไตรมาสหน้าจะดีขึ้น เปิดเช้ามาที่ 7.2 ครับหลังจากนั้นก็ลงมาตลอดครับ ไม่เป็นไรเราไม่ขาย ธุรกิจยังโอเค ไม่เป็นไรถือได้ (ลืมบอกครับว่าตอนนั้นผมเป็นบ้าขนาดเอาวงเงิน OD มาซื้อด้วยครับ เพื่อน ๆ ที่เคยคุยด้วยก็เตือนนะครับว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ผมก็หลงตัวเองบอกว่ายังไงก็ไม่ต่ำกว่า 5.8 อยู่แล้ว เพราะถ้าต่ำกว่าจะโดน Call ครับ ถือได้ปีเศษเกิด subprime หุ้นลงอย่างรวดเร็วภายใน 1 เดือน โดน call แน่ยังมั่นใจอีก เอาที่ดินที่มีไปจำนองแบงค์แบบเร็วมาซื้อหุ้นเพิ่มครับ เพราะเห็นว่าแค่ 5 บาทกว่าถูกจะแย่ซื้อเสร็จยังโอนเข้าไปค้ำประกันได้ 2/3 ของเงินสดอีกแนะ เรื่องอะไรหุ้นถูกขนาดนี้จะเอาไปใช้หนี้ สู้ดีซื้อหู้นดีกว่า คิดได้ดังนั้นก็ซื้อตลอดทางครับ ยิ่งซื้อยิ่งลง ตังค์หมดเอาตึกที่ร้านไปจำอีก ทำเหมือนเดิมครับเพราะไม่คิดว่าขนาด 4 บาทกว่าจะถูกขนาดนี้ ใครขายมาเนี่ยโง่จัง เราฉลาดจัง เป็นไงหล่ะครับ เหลือสามบาทกว่า เอารถสามคันไปจำแบบไฟแนนซ์นอกครับ ดอกแพงกว่าแบบในระบบเท่าตัวแต่ได้เงินภายในวัน แต่ต้องจอดรถกับเค้าไว้เลยครับ ลืมบอกไปผมเปิดร้านขายคอมตอนนั้นก็ดึงเงินจากหน้าร้านซื้อหุ้นเพิ่มทุกวันเพื่อที่จะโอนหุ้นเข้าครับ สิ่งที่ได้ประสบการณ์คือยิ่งโอนหุ้นเข้าค้ำ เวลาหุ้นยิ่งลงตัวเงินที่โดน Call ยิ่งต้องจ่ายเพิ่มขึ้นครับ เพราะหุ้นที่โอนเข้าไปค้ำมูลค่าลดลงครับ ตอนนั้นผมเจรจาหยุดจ่ายเจ้าหนี้การค้าทุกคนเลยครับ เป็นเวลาสองเดือน ยอมจ่ายดอกเบี้ยแต่ไม่หนี้นะครับ ผมโทรหาเจ้าหนี้ทุกคนแต่บอกไม่ได้ว่าเสียหุ้นครับ จนกระทั่งลงไปเหลือ 2.88 ครับราคานี้จำได้ดีเพราะผมจำนำและขายทุกอย่างเท่าที่ขายได้หมดแล้ว ผมทำได้สองทางครับ จะไล่ราคาหุ้นกลับเพื่อให้ไม่ต้องโดน force sell หรือจะขาย ผมตัดสินใจไล่ราคากลับครับ เพราะวอลุ่มบางครับ ถ้าผมขายราคาลงต่อก็โดน force sell อยู่ดีครับ ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ สมมติเริ่มต้นผมมี 100 บาทกู้มาร์จิ้น 100 บาท วันที่ราคาเหลือ 2.88 เงินผมเหลือแค่ 8 บาทครับ เพราะผมซื้อหุ้นแล้วโอนเข้าค้ำแทนที่จะใช้หนี้ตลอดทางขาลง ผมตัดสินใจผิดมหันต์ครับ เพราะไม่คิดว่าหุ้นจะลงได้ลึกขนาดนี้ บริษัทก็ดี ไม่ได้แย่ลง แต่ลืมนึกว่าตอนนั้นทุกคนต้องขาย บ้างก็โดน force ถ้าเงินใส่ไม่ได้ วันนั้นผมเลยตัดสินใจไล่ราคากลับครับ วัดดวงครั้งสุดท้าย จนราคาไปปิดประมาณ 3 บาทนิด ๆ ผมรอด force ครับ แต่ผมมีเวลา 5 วันในการหาเงินมาใส่ เพราะโดน call ครับ และมีเวลา 3 วันที่จะมาจ่ายค่าหุ้นที่ไล่ราคาครับ เพื่อน ๆ คงงงว่าทำไมผมไม่ตัดสินใจขายเพราะถ้าขาย ณ ตอนนั้น ราคาลดผมก็โดน force อยู่ดีครับ ยิ่งขายยิ่งแย่ดู่แล้วถ้าตอนนั้นหุ้นหมดแต่หนี้มาร์จิ้นหมดผมก็ยอมครับ แต่ดูแล้วถ้าโดน force หมดผมคงติดลบอีกบาน ต้องหาเงินใช้หนี้อีกทั้งชีวิตครับ สรุปว่าหาเงินจ่ายตลอด 2 เดือนครับ หยุดจ่ายเจ้าหนี้ จำนำและขายทุกอย่าง ขนาดทองหมั้นแม่ผมรู้ยังเอาทองของแฟนไปไว้ที่แบงค์กลัวผมเอาไปขายเลยครับ ผมโชคดีที่แฟนไม่ว่าอะไรซักคำ ไม่ด่าและช่วยเป็นกำลังใจให้ครับ หลังจากไล่กลับมาสามบาทเศษวันนั้น หุ้นก็ค่อย ๆ ปรับขึ้นวันละนิดครับ ผ่านไป 5 วันราคาก็ขึ้นมาเกินจาก call ครับ
ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นบทเรียนสอนให้รู้ว่าอย่ามั่นใจอะไรมากเกินไป อย่าโลภ อย่าลงทุนเกินตัว ถ้าผมกินเงินเดือนป่านนี้คงหมดตัวแล้วครับ ดีแต่ว่าค้าขายยังดึงเงินหน้าร้านมาจ่ายได้ สมมติว่าถ้าหุ้นฟื้นช้ากว่านี้อีกแค่สองวันหรือมีคนโดน force ลงมาอีกตอนนี้ผมคงเป็นคนล้มละลายแล้วครับ ขอเป็นประสบการณ์ให้คนที่ได้กำไร ณ ตอนนี้ระวังเรื่องมาร์จิ้นด้วยนะครับ อันตรายถึงชีวิตครับ และอย่าใส่ไข่ในตระกร้าใบเดียวครับ เพราะเวลาหุ้นลงสภาพคล่องหายขายไม่ได้ อยากขายก็ขายไม่ได้ครับ ตอนซื้อซื้อเยอะก็ต้องซื้อแพงอีกไม่มีอะไรดีเลยครับ ผมถือว่าผมยังโชคดีนะครับ แต่ผมไม่รู้ว่ารอบหน้าจะโชคดีแบบนี้อีกหรือไม่ หลังจากรอบนี้ผมตั้งใจจะเปลี่ยนทั้งเรื่องมาร์จิ้น เรื่องซื้อหุ้นตัวเดียว เรื่องมั่นใจในตัวเอง แล้วครับ

ขอบคุณ moomoo ครับ
ผมจะไม่เล่นมาจิ้นตลอดชีวิต
ถ้ามั่นใจมากกู้เงินธนาคารมาเล่น ดีกว่า
อย่างไรก็ไม่ถูก force sale

moomoo เขียน:ของผมเริ่มเข้าตลาดก่อน subprime 1 ปีครับ เข้ามาเปิดดูในเวป thaivi ครับ ศึกษาข้อมูลย้อนหลังได้อ่านบทความและอดีตเห็น 3 ทหารเสือชุดแรกขึ้นเป็นหลายเท่าครับ ต่อมาหลังจากสามทหารเสือชุดแรก ผมก็มาได้อ่านเจอสามทหารเสือชุดที่สองครับ ผมเลือก ptl ถ้าจำไม่ผิดผมมาเริ่มซื้อตอนเริ่มแพงแล้วครับ ราคาประมาณ 6 บาทและเริ่มเก็บเพิ่มไปเรื่อย ๆ ครับ เก็บไปจนถึง 7 บาทกว่าครับ เก็บจนเงินหมด ไม่ซื้อตัวอื่นเลยครับ (นิสัยเสียมาก ๆ ครับ) ตอนนั้นทุกคนในเวปมองกันว่าน่าจะได้เห็นสองหลักครับ ทุกอย่างดูดีไปหมดครับ ทำไงดีตังค์หมดก็เปิดมาร์จิ้นเลยสิครับ ให้ MM 50% ด้วยครับ ยิ้มเลยครับ อัดเต็มพอร์ตซื้อไปจนถึง 7.5 บาทครับก่อนประกาศผลประกอบการ 1 วันครับ ประกาศเสร็จผมยังไม่รู้เลยครับ ว่ามันแย่ลงเห็นว่ากำไรน้อยลงนิดหน่อยไตรมาสหน้าจะดีขึ้น เปิดเช้ามาที่ 7.2 ครับหลังจากนั้นก็ลงมาตลอดครับ ไม่เป็นไรเราไม่ขาย ธุรกิจยังโอเค ไม่เป็นไรถือได้ (ลืมบอกครับว่าตอนนั้นผมเป็นบ้าขนาดเอาวงเงิน OD มาซื้อด้วยครับ เพื่อน ๆ ที่เคยคุยด้วยก็เตือนนะครับว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ผมก็หลงตัวเองบอกว่ายังไงก็ไม่ต่ำกว่า 5.8 อยู่แล้ว เพราะถ้าต่ำกว่าจะโดน Call ครับ ถือได้ปีเศษเกิด subprime หุ้นลงอย่างรวดเร็วภายใน 1 เดือน โดน call แน่ยังมั่นใจอีก เอาที่ดินที่มีไปจำนองแบงค์แบบเร็วมาซื้อหุ้นเพิ่มครับ เพราะเห็นว่าแค่ 5 บาทกว่าถูกจะแย่ซื้อเสร็จยังโอนเข้าไปค้ำประกันได้ 2/3 ของเงินสดอีกแนะ เรื่องอะไรหุ้นถูกขนาดนี้จะเอาไปใช้หนี้ สู้ดีซื้อหู้นดีกว่า คิดได้ดังนั้นก็ซื้อตลอดทางครับ ยิ่งซื้อยิ่งลง ตังค์หมดเอาตึกที่ร้านไปจำอีก ทำเหมือนเดิมครับเพราะไม่คิดว่าขนาด 4 บาทกว่าจะถูกขนาดนี้ ใครขายมาเนี่ยโง่จัง เราฉลาดจัง เป็นไงหล่ะครับ เหลือสามบาทกว่า เอารถสามคันไปจำแบบไฟแนนซ์นอกครับ ดอกแพงกว่าแบบในระบบเท่าตัวแต่ได้เงินภายในวัน แต่ต้องจอดรถกับเค้าไว้เลยครับ ลืมบอกไปผมเปิดร้านขายคอมตอนนั้นก็ดึงเงินจากหน้าร้านซื้อหุ้นเพิ่มทุกวันเพื่อที่จะโอนหุ้นเข้าครับ สิ่งที่ได้ประสบการณ์คือยิ่งโอนหุ้นเข้าค้ำ เวลาหุ้นยิ่งลงตัวเงินที่โดน Call ยิ่งต้องจ่ายเพิ่มขึ้นครับ เพราะหุ้นที่โอนเข้าไปค้ำมูลค่าลดลงครับ ตอนนั้นผมเจรจาหยุดจ่ายเจ้าหนี้การค้าทุกคนเลยครับ เป็นเวลาสองเดือน ยอมจ่ายดอกเบี้ยแต่ไม่หนี้นะครับ ผมโทรหาเจ้าหนี้ทุกคนแต่บอกไม่ได้ว่าเสียหุ้นครับ จนกระทั่งลงไปเหลือ 2.88 ครับราคานี้จำได้ดีเพราะผมจำนำและขายทุกอย่างเท่าที่ขายได้หมดแล้ว ผมทำได้สองทางครับ จะไล่ราคาหุ้นกลับเพื่อให้ไม่ต้องโดน force sell หรือจะขาย ผมตัดสินใจไล่ราคากลับครับ เพราะวอลุ่มบางครับ ถ้าผมขายราคาลงต่อก็โดน force sell อยู่ดีครับ ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ สมมติเริ่มต้นผมมี 100 บาทกู้มาร์จิ้น 100 บาท วันที่ราคาเหลือ 2.88 เงินผมเหลือแค่ 8 บาทครับ เพราะผมซื้อหุ้นแล้วโอนเข้าค้ำแทนที่จะใช้หนี้ตลอดทางขาลง ผมตัดสินใจผิดมหันต์ครับ เพราะไม่คิดว่าหุ้นจะลงได้ลึกขนาดนี้ บริษัทก็ดี ไม่ได้แย่ลง แต่ลืมนึกว่าตอนนั้นทุกคนต้องขาย บ้างก็โดน force ถ้าเงินใส่ไม่ได้ วันนั้นผมเลยตัดสินใจไล่ราคากลับครับ วัดดวงครั้งสุดท้าย จนราคาไปปิดประมาณ 3 บาทนิด ๆ ผมรอด force ครับ แต่ผมมีเวลา 5 วันในการหาเงินมาใส่ เพราะโดน call ครับ และมีเวลา 3 วันที่จะมาจ่ายค่าหุ้นที่ไล่ราคาครับ เพื่อน ๆ คงงงว่าทำไมผมไม่ตัดสินใจขายเพราะถ้าขาย ณ ตอนนั้น ราคาลดผมก็โดน force อยู่ดีครับ ยิ่งขายยิ่งแย่ดู่แล้วถ้าตอนนั้นหุ้นหมดแต่หนี้มาร์จิ้นหมดผมก็ยอมครับ แต่ดูแล้วถ้าโดน force หมดผมคงติดลบอีกบาน ต้องหาเงินใช้หนี้อีกทั้งชีวิตครับ สรุปว่าหาเงินจ่ายตลอด 2 เดือนครับ หยุดจ่ายเจ้าหนี้ จำนำและขายทุกอย่าง ขนาดทองหมั้นแม่ผมรู้ยังเอาทองของแฟนไปไว้ที่แบงค์กลัวผมเอาไปขายเลยครับ ผมโชคดีที่แฟนไม่ว่าอะไรซักคำ ไม่ด่าและช่วยเป็นกำลังใจให้ครับ หลังจากไล่กลับมาสามบาทเศษวันนั้น หุ้นก็ค่อย ๆ ปรับขึ้นวันละนิดครับ ผ่านไป 5 วันราคาก็ขึ้นมาเกินจาก call ครับ
ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นบทเรียนสอนให้รู้ว่าอย่ามั่นใจอะไรมากเกินไป อย่าโลภ อย่าลงทุนเกินตัว ถ้าผมกินเงินเดือนป่านนี้คงหมดตัวแล้วครับ ดีแต่ว่าค้าขายยังดึงเงินหน้าร้านมาจ่ายได้ สมมติว่าถ้าหุ้นฟื้นช้ากว่านี้อีกแค่สองวันหรือมีคนโดน force ลงมาอีกตอนนี้ผมคงเป็นคนล้มละลายแล้วครับ ขอเป็นประสบการณ์ให้คนที่ได้กำไร ณ ตอนนี้ระวังเรื่องมาร์จิ้นด้วยนะครับ อันตรายถึงชีวิตครับ และอย่าใส่ไข่ในตระกร้าใบเดียวครับ เพราะเวลาหุ้นลงสภาพคล่องหายขายไม่ได้ อยากขายก็ขายไม่ได้ครับ ตอนซื้อซื้อเยอะก็ต้องซื้อแพงอีกไม่มีอะไรดีเลยครับ ผมถือว่าผมยังโชคดีนะครับ แต่ผมไม่รู้ว่ารอบหน้าจะโชคดีแบบนี้อีกหรือไม่ หลังจากรอบนี้ผมตั้งใจจะเปลี่ยนทั้งเรื่องมาร์จิ้น เรื่องซื้อหุ้นตัวเดียว เรื่องมั่นใจในตัวเอง แล้วครับ

อ่านแล้ว เสียวแทน แต่พอมาถึงวันนี้
เหตุการณ์คงเหมือนฟ้าหลังฝนเลยใช่ไหมครับ

ต้องขอบคุณ คุณ MOOMOO มากครับ เป็นบทเรียนที่เรียกว่า "ความสำเร็จในความล้มเหลว" ครับ  คือ ได้เรียนรู้ว่า ไม่เล่นหุ้นตัวเดียวและ margin
ผมอยากเรียนถามเพิ่มเติมอีกนิดว่า คุณ MOOMOO เลยสำเร็จในการลงทุนด้วยจำนวนเงินที่น้อยกว่านี้ แต่วิธีการนี้มาก่อนใช่ไหมครับ ถึงได้กล้าได้กล้าเสียขนาดนี้  ถ้าเป็นคนไม่เคยมีประสบการณ์ที่สำเร็จมาก่อน ยากที่จะใจถึงขนาดนี้ครับ
ขอถามเป็นกรณีศึกษานะครับ มิได้จะมีเจตนาที่ไม่ควร                

เคยเล่นแบบเก็งกำไรมาก่อนครับ ส่วนรอบนี้เป็นการเข้ามาลงทุนครั้งแรกตั้งแต่เปิดร้านขายคอมพ์และเก็บเงินก้อนมาได้ครับเพราะผมคิดว่าผมเป็นคนเก็บเงินไม่อยู่ครับ ถ้าไม่ฝืนซื้อหุ้นกลัวว่าจะเก็บตังค์ไม่อยู่เลยใช้ทั้ง OD มาร์จิ้นซื้อจะได้เป็นหนี้ครับ จะได้ขยัน ประหยัด ได้ปันผลด้วย คิดเข้าข้างตัวเองทุกอย่าง ใครเคยคิด bias ตัวเองผมว่าผมนี่สุด ๆ ครับ แล้วยังภูมิใจไปเล่าในงานมีตติ้งอีกครับว่าใช้ทั้งเงินกู้ ใช้ทั้งมาร์จิ้นเต็มพอร์ต แล้วมาอ่านในเวป Thaivi ดูข้อมูลสามทหารเสือชุดแรก ทุกคนรวยหมดครับ สามทหารเสือชุดสองเลยอ่านแล้วครั้งนี้แหละเรารวยแน่ เซียนอยู่เต็มเลย VI หลายคนอยู่เยอะเลยครับ ตอนนั้นห้อง ptl ครึกครื้นมากครับ
ข้อสรุปของผมที่เหลือคือ
-อย่าซื้อตามเซียนบอกครับ ถ้าไม่ได้ศึกษาลึก ๆ เองเพราะเซียนเข้าแล้วถึงมาคุย แต่ตอนเซียนออกส่วนใหญ่เค้าไม่ได้บอกเรานะครับ ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ว่าพองบออกเซียนแต่ละคนเห็นถึงปัญหาแล้ว พอเริ่มเกิดวิกฤตคนที่เป็นเซียนจะรู้ด้วยครับว่าจะต้องลดพอร์ต ลดหนี้ ผมกลับทำตรงข้ามมั่นใจตัวเองสุด หนี้ไม่ใช้ไม่ว่าครับ แถมยังซื้อเพิ่มแบบเต็มตัว โดยไม่รู้ว่านรกกำลังรออยู่ข้างหน้าครับ
- ถ้าเล่นมาร์จิ้นหรือกู้เงินมาเล่นห้ามบอกใครครับ เพราะถ้าเกิดวิกฤตคนอื่นจะรู้ครับว่าเราจะโดน Call หรือ force มีหลายคนครับที่ขายหุ้นตัวนี้เพราะกลัวว่าผมจะโดน call หรือ force เค้าเลยขายหุ้นตัวนี้ก่อน
- ถ้าจะเล่นมาร์จิ้น ห้ามซื้อหุ้นตัวเดียวหรือหุ้นที่ไม่มีสภาพคล่องครับ เพราะถึงหุ้นดียังไงเวลาหุ้นลงเราก็โดนอยู่ดีครับ ถ้าจำเป็นหรืออยากใช้มาร์จิ้น ให้กระจายตัวหุ้น และซื้อหุ้นที่มีสภาพคล่องครับ แต่ห้ามซื้อตัวเดียวที่มีสภาพคล่องนะครับ เพราะเวลาหุ้นลง คุณจะรู้ว่าสภาพมันหายไปโดยไม่รู้ตัว เหมือน ptl ครับ ยิ่งลงวอลุ่มยิ่งหายวันที่ลงไป 2.88 ซื้อขายถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะแค่สองถึงสามแสนหุ้นครับ วันนั้นผมเลยต้องวัดดวงไล่ราคาเองครับ ถ้าโชคร้ายไม่สำเร็จหรือราคาไม่กลับมาภายในวันนั้น ย้ำนะครับว่าวันเดียวจริง ๆ ครับ วันนี้ผมคงเป็นคนล้มละลายไปแล้วครับ คนอื่นว่าเสียหุ้นเงินทั้งก้อน ผมคิดว่าผมคงเงินทั้งชีวิตที่หามาได้ ที่ดิน บ้าน รถ ก็อยู่ในแบงค์ ไฟแนนซ์ และหนี้มาร์จิ้นที่หลังจากโดน force แล้วก็คงเหลืออีกกระจาย นึกไม่ออกครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป ณ ตอนนั้นผมเลยตั้งใจครับและไปไหว้ขอพระด้วยครับว่าถ้าผมรอดจากวิกฤตนี้ไปได้ ผมจะขอบวชครับ  (เพราะไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ ลืมบอกด้วยครับว่า ทั้งพ่อ แม่ แฟน น้องชาย ทุกคนทำงานอยู่ที่ร้านผมหมดครับ แปลว่าถ้าเป็นอะไรมาไม่ใช่เฉพาะผมครับที่ล้ม ทุกคนในครอบครัวโดนหมดครับ ถ้าโดนเฉพาะผมคนเดียว อย่างมากก็ล้มละลายครับ แต่นี่ทุกคนที่ไม่ได้ทำต้องมาโดนด้วย พ่อแม่ผมทำงานมาทั้งชีวิตไม่เคยกู้เงินเลยเก็บเล็กผสมน้อย ต้องมาเจ๊งด้วยมือผม เสียใจสุด ๆ ครับ สมแล้วครับที่พ่อกับแม่ผมซึ่งเคยเล่นหุ้นก่อนปี 40 และมาเจ๊งหุ้นเหมืนกันตอนปี 40 แต่ไม่ได้เล่นเกินตัวเหมือนผมนะครับ เล่นเท่าที่มีเงินสด สอนผมว่า
มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลานอย่าเล่นหุ้นด้วยมาร์จิ้น เป็นไงครับถ้าผมเชื่อท่านอย่างน้อยหุ้นราคาลง ถ้าเป็นหุ้นที่ดีก็ไม่ต้องดูราคาหุ้นซักปีสองปีก็ได้ครับหนีไปเที่ยวได้เลยครับ แต่นี่ต้องดูราคาปิดทุกวัน แล้วมาดูว่าจะต้องหาเงินจ่ายวันนี้เท่าไหร่ จนแฟนผมถามครับว่าเมื่อไหร่จะจ่ายหมด เพราะจ่ายทุกวันตลอดสองเดือน ผมไม่รู้จะบอกแฟนยังไงครับว่าถ้าโดน force เงินที่ลงมาแล้วทั้งหมดไม่ได้คืนครับ แถมยังต้องเป็นหนี้มาร์จิ้นไปอีกชั่วชีวิตครับ
ถ้าใครจะเล่นมาร์จิ้นเพราะเห็นช่วงนี้หุ้นขึ้นเยอะ ช่วยเตือนตัวเองด้วยนะครับว่าจะมีใครโชคดีเหมือนผมครับ ที่ผ่านเหตุการณ์นี้มาเล่าให้ฟังได้ เพราะผมมั่นใจว่าต้องมีคนตายที่ไม่ได้มาเล่าเหมือนผมเยอะเหมือนกันนะครับ

ผมขอคารวะพี่ moomoo ครับ ที่แชร์ประสบการณ์ ผมตามอ่าน ptl มาเรื่อยๆ รู้ว่าพี่ moomoo โดนหนัก แต่ไม่ทราบว่าจะหนักขนาดนี้ครับ
แต่ก็ผ่านมาได้อย่างสวยงาม นับถือจริงๆ ครับ  

ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ สมมติเริ่มต้นผมมี 100 บาทกู้มาร์จิ้น 100 บาท วันที่ราคาเหลือ 2.88 เงินผมเหลือแค่ 8 บาทครับ

ขนลุกเลยแหะ
ขอบคุณจริงๆครับที่เข้ามา share ประสบการณ์  

มาคาราวะพี่ moomooครับ

เป็นคนที่ใจถึงมาก
ยินดีด้วยครับ  

moomoo เขียน: เพราะผมมั่นใจว่าต้องมีคนตายที่ไม่ได้มาเล่าเหมือนผมเยอะเหมือนกันนะครับ

ขอบคุณคุณ moomoo มากๆ นะครับ ที่อุตสาห์มาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง      

ผมว่าคนที่มีประสบการณ์เลวร้ายกว่าพี่ moomoo มีอยู่มากครับ
และไม่ได้แสดงตัวหรือแชร์ประสบการณ์
บ้างอาจจะละอาย บ้างอาจจะตายไปแล้ว บ้างอาจจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับหุ้นไปตลอดชีวิต

ท่านใดประสบการณ์แย่ เลวร้ายหนักหน่วงกว่า พี่ moomoo เชิญเลยครับ
เพื่อเป็นบทเรียนทางปัญญาและสติให้กับท่านอื่นๆต่อไปครับ

ผมก็เข้าตลาดก่อนเกิดวิกฤตซับไพมร์ไม่กี่เดือน ตอนนั้นไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร(ตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไร)
เห็นเพื่อนคุยกันเรื่องหุ้นเลยลองดูบ้าง โชคดีที่มีเงินไม่เท่าไร เลยเจ๊งไม่เยอะ
เจ๊งทรูตอนนั้นมีประมาณ 50% ของพอร์ท ซื้อตอน 6.xx ขายตอน 2.xx

ตอนนี้ก็ขอเกาะบริษัทฟิมล์ ตามพี่ moomoo ไปด้วยคนนะ  :D

อ่านแล้วขนลุกเลยคับ ขอบคุณที่ช่วยแชร์ประสบการณ์ให้น้องๆ มือใหม่แบบผม

คุณพระช่วยครับ บุญเก่าดีจริงๆ หัวจิตหัวใจเยี่ยมมากครับ

ขอบคุณ คุณmoomoo ที่มาเล่าประสบการณ์ครับ ผมว่าเป็นประโยชน์มากๆ นึกไม่ถึงเรื่องใช้มาร์จิ้นเล่นจะน่ากลัวได้ขนาดนี้

moomoo เขียน:ของผมเริ่มเข้าตลาดก่อน subprime 1 ปีครับ เข้ามาเปิดดูในเวป thaivi ครับ ศึกษาข้อมูลย้อนหลังได้อ่านบทความและอดีตเห็น 3 ทหารเสือชุดแรกขึ้นเป็นหลายเท่าครับ ต่อมาหลังจากสามทหารเสือชุดแรก ผมก็มาได้อ่านเจอสามทหารเสือชุดที่สองครับ ผมเลือก ptl ถ้าจำไม่ผิดผมมาเริ่มซื้อตอนเริ่มแพงแล้วครับ ราคาประมาณ 6 บาทและเริ่มเก็บเพิ่มไปเรื่อย ๆ ครับ เก็บไปจนถึง 7 บาทกว่าครับ เก็บจนเงินหมด ไม่ซื้อตัวอื่นเลยครับ (นิสัยเสียมาก ๆ ครับ) ตอนนั้นทุกคนในเวปมองกันว่าน่าจะได้เห็นสองหลักครับ ทุกอย่างดูดีไปหมดครับ ทำไงดีตังค์หมดก็เปิดมาร์จิ้นเลยสิครับ ให้ MM 50% ด้วยครับ ยิ้มเลยครับ อัดเต็มพอร์ตซื้อไปจนถึง 7.5 บาทครับก่อนประกาศผลประกอบการ 1 วันครับ ประกาศเสร็จผมยังไม่รู้เลยครับ ว่ามันแย่ลงเห็นว่ากำไรน้อยลงนิดหน่อยไตรมาสหน้าจะดีขึ้น เปิดเช้ามาที่ 7.2 ครับหลังจากนั้นก็ลงมาตลอดครับ ไม่เป็นไรเราไม่ขาย ธุรกิจยังโอเค ไม่เป็นไรถือได้ (ลืมบอกครับว่าตอนนั้นผมเป็นบ้าขนาดเอาวงเงิน OD มาซื้อด้วยครับ เพื่อน ๆ ที่เคยคุยด้วยก็เตือนนะครับว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ผมก็หลงตัวเองบอกว่ายังไงก็ไม่ต่ำกว่า 5.8 อยู่แล้ว เพราะถ้าต่ำกว่าจะโดน Call ครับ ถือได้ปีเศษเกิด subprime หุ้นลงอย่างรวดเร็วภายใน 1 เดือน โดน call แน่ยังมั่นใจอีก เอาที่ดินที่มีไปจำนองแบงค์แบบเร็วมาซื้อหุ้นเพิ่มครับ เพราะเห็นว่าแค่ 5 บาทกว่าถูกจะแย่ซื้อเสร็จยังโอนเข้าไปค้ำประกันได้ 2/3 ของเงินสดอีกแนะ เรื่องอะไรหุ้นถูกขนาดนี้จะเอาไปใช้หนี้ สู้ดีซื้อหู้นดีกว่า คิดได้ดังนั้นก็ซื้อตลอดทางครับ ยิ่งซื้อยิ่งลง ตังค์หมดเอาตึกที่ร้านไปจำอีก ทำเหมือนเดิมครับเพราะไม่คิดว่าขนาด 4 บาทกว่าจะถูกขนาดนี้ ใครขายมาเนี่ยโง่จัง เราฉลาดจัง เป็นไงหล่ะครับ เหลือสามบาทกว่า เอารถสามคันไปจำแบบไฟแนนซ์นอกครับ ดอกแพงกว่าแบบในระบบเท่าตัวแต่ได้เงินภายในวัน แต่ต้องจอดรถกับเค้าไว้เลยครับ ลืมบอกไปผมเปิดร้านขายคอมตอนนั้นก็ดึงเงินจากหน้าร้านซื้อหุ้นเพิ่มทุกวันเพื่อที่จะโอนหุ้นเข้าครับ สิ่งที่ได้ประสบการณ์คือยิ่งโอนหุ้นเข้าค้ำ เวลาหุ้นยิ่งลงตัวเงินที่โดน Call ยิ่งต้องจ่ายเพิ่มขึ้นครับ เพราะหุ้นที่โอนเข้าไปค้ำมูลค่าลดลงครับ ตอนนั้นผมเจรจาหยุดจ่ายเจ้าหนี้การค้าทุกคนเลยครับ เป็นเวลาสองเดือน ยอมจ่ายดอกเบี้ยแต่ไม่หนี้นะครับ ผมโทรหาเจ้าหนี้ทุกคนแต่บอกไม่ได้ว่าเสียหุ้นครับ จนกระทั่งลงไปเหลือ 2.88 ครับราคานี้จำได้ดีเพราะผมจำนำและขายทุกอย่างเท่าที่ขายได้หมดแล้ว ผมทำได้สองทางครับ จะไล่ราคาหุ้นกลับเพื่อให้ไม่ต้องโดน force sell หรือจะขาย ผมตัดสินใจไล่ราคากลับครับ เพราะวอลุ่มบางครับ ถ้าผมขายราคาลงต่อก็โดน force sell อยู่ดีครับ ปัญหาอยู่ตรงนี้ครับ สมมติเริ่มต้นผมมี 100 บาทกู้มาร์จิ้น 100 บาท วันที่ราคาเหลือ 2.88 เงินผมเหลือแค่ 8 บาทครับ เพราะผมซื้อหุ้นแล้วโอนเข้าค้ำแทนที่จะใช้หนี้ตลอดทางขาลง ผมตัดสินใจผิดมหันต์ครับ เพราะไม่คิดว่าหุ้นจะลงได้ลึกขนาดนี้ บริษัทก็ดี ไม่ได้แย่ลง แต่ลืมนึกว่าตอนนั้นทุกคนต้องขาย บ้างก็โดน force ถ้าเงินใส่ไม่ได้ วันนั้นผมเลยตัดสินใจไล่ราคากลับครับ วัดดวงครั้งสุดท้าย จนราคาไปปิดประมาณ 3 บาทนิด ๆ ผมรอด force ครับ แต่ผมมีเวลา 5 วันในการหาเงินมาใส่ เพราะโดน call ครับ และมีเวลา 3 วันที่จะมาจ่ายค่าหุ้นที่ไล่ราคาครับ เพื่อน ๆ คงงงว่าทำไมผมไม่ตัดสินใจขายเพราะถ้าขาย ณ ตอนนั้น ราคาลดผมก็โดน force อยู่ดีครับ ยิ่งขายยิ่งแย่ดู่แล้วถ้าตอนนั้นหุ้นหมดแต่หนี้มาร์จิ้นหมดผมก็ยอมครับ แต่ดูแล้วถ้าโดน force หมดผมคงติดลบอีกบาน ต้องหาเงินใช้หนี้อีกทั้งชีวิตครับ สรุปว่าหาเงินจ่ายตลอด 2 เดือนครับ หยุดจ่ายเจ้าหนี้ จำนำและขายทุกอย่าง ขนาดทองหมั้นแม่ผมรู้ยังเอาทองของแฟนไปไว้ที่แบงค์กลัวผมเอาไปขายเลยครับ ผมโชคดีที่แฟนไม่ว่าอะไรซักคำ ไม่ด่าและช่วยเป็นกำลังใจให้ครับ หลังจากไล่กลับมาสามบาทเศษวันนั้น หุ้นก็ค่อย ๆ ปรับขึ้นวันละนิดครับ ผ่านไป 5 วันราคาก็ขึ้นมาเกินจาก call ครับ
ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นบทเรียนสอนให้รู้ว่าอย่ามั่นใจอะไรมากเกินไป อย่าโลภ อย่าลงทุนเกินตัว ถ้าผมกินเงินเดือนป่านนี้คงหมดตัวแล้วครับ ดีแต่ว่าค้าขายยังดึงเงินหน้าร้านมาจ่ายได้ สมมติว่าถ้าหุ้นฟื้นช้ากว่านี้อีกแค่สองวันหรือมีคนโดน force ลงมาอีกตอนนี้ผมคงเป็นคนล้มละลายแล้วครับ ขอเป็นประสบการณ์ให้คนที่ได้กำไร ณ ตอนนี้ระวังเรื่องมาร์จิ้นด้วยนะครับ อันตรายถึงชีวิตครับ และอย่าใส่ไข่ในตระกร้าใบเดียวครับ เพราะเวลาหุ้นลงสภาพคล่องหายขายไม่ได้ อยากขายก็ขายไม่ได้ครับ ตอนซื้อซื้อเยอะก็ต้องซื้อแพงอีกไม่มีอะไรดีเลยครับ ผมถือว่าผมยังโชคดีนะครับ แต่ผมไม่รู้ว่ารอบหน้าจะโชคดีแบบนี้อีกหรือไม่ หลังจากรอบนี้ผมตั้งใจจะเปลี่ยนทั้งเรื่องมาร์จิ้น เรื่องซื้อหุ้นตัวเดียว เรื่องมั่นใจในตัวเอง แล้วครับ

เล่าดีมากครับรู้สึกเหมือนโดนเองเลยด้วย ได้ประสบการณ์จริงๆครับ ขอบคุณพี่ moomoo มากครับ แต่ผมเชื่อว่าประสบการณ์ที่ผ่านมาจะทำให้พี่เติบโตได้แข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน เป็นกำลังใจให้ทุกคนๆด้วยนะครับ สู้ๆ

เจอพี่ moomoo ไม่บ่อยครั้ง เห็นพี่เป็นคนยิ้มแย้ม หน้าตาใจดี
รู้ว่าพี่เล่น PTL ตัวเดียว อัดทั้งจิ้น ทั้ง OD แต่ไม่นึกว่าจะโดนหนักถึงขนาดนั้น
รอดจากการเป็นบุคคลล้มละลายมาได้ ก็โชคดีมากๆ เลยครับ
ขอบคุณที่เล่าประสบการณ์เตือนสติแก่น้องๆ ครับ

อ่านประสบการณ์คุณ moomoo แล้วยังรู้สึกเสียวสันหลังแทนเลยครับ

งบ PTL ออกแล้ววันนี้นับเป็นที่น่าชื่นใจนะครับ ได้เวลาเก็บเกี่ยวผลตอบแทนที่รอคอยมานาน

นับแต่นี้ต่อไป (อย่างน้อยอีกสักปี2ปี) จะเป็นยุครุ่งโรจน์ของ PTL แล้ว ยินดีด้วยครับ ขอให้รวยๆ และบวชได้อย่างสบายใจ

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

^
^
^
เออ...ตั้งใจจะโพสต์แสดงความยินดีด้วยเฉยๆ

ต้องย้ำว่าเป็นความคิดส่วนตัวว่าธุรกิจ PTL จะดีนะครับ

ไม่ได้บอกว่าราคาหุ้นตอนนี้ควรซื้อหรือไม่นะครับ

ว่าไปแล้วเขาก็ขึ้นมาเยอะแล้วนะครับเพิ่งเห็น 6-7 บาทเมื่อไม่นานมานี้เอง

ใครสนใจก็เข้า PTL แล้วไปประเมินราคาเหมาะสมกันเอง

ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์คุณmoomoo เป็นข้อคิดที่ดีมากเลยครับ

ขอบคุณ คุณmoomoo มากครับ

เห็นภาพเลย

[quote="Anti-Aircraft"]ซื้อ SSF เมื่อต้นปี เพราะงบสวย การเติบโตสูง พีอีต่ำ คิด DCF ได้ตั้ง 12 บาท แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นหุ้นวัฏจักร ขายทิ้งเพราะมีคนเตือน เลยพอมีกำไรนิดหน่อย

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

1. Biz model สำคัญกว่างบการเงินมากๆ อย่าถูกหลอกด้วยเลขสวยๆ ของ จนมองข้ามพื้นฐานกิจการ
2. คนที่ชอบติหุ้นที่เราถือน่ะน่าคบ มีเอาไว้เยอะๆ รับรองไม่จน

ประสบการณ์ของท่านmoomooจะเป็นการเตือนสติทุกท่าน.... ขอบคุณครับ

ขอบคุณพี่ moomoo มากๆ เลยครับ ที่เล่าประสบการณ์ให้ฟัง

อ่านแล้วยังสงสัยอยู่เลยว่าถ้าเป็นตัวเองจะทำยังไง

พี่ moomoo เด็ดเดี่ยวและกล้าหาญมากครับ  

ขอบคุณ พี่ moomoo มากๆครับ อ่านแล้วเหงื่อตกเลยทีเดียว
ผมเชื่อว่าประสบการณ์นี้มีประโยชน์กับมือใหม่แบบผม และอีกหลายๆท่านที่เข้ามาอ่านครับ

ฟังประสบการณ์เรื่องมาร์จิ้นของคุณ moomoo แล้ว ช่วยตอกย้ำความคิดของผมว่า ควรห่างมาร์จิ้น อย่าโลภ และพอเพียง ขอบคุณครับ  :D

ผมก็เล่น margin ในหุ้น PTL ตอนนั้นด้วยเหมือนกันครับ

แต่โชคดีที่ถือหลายตัว และเปิด margin ไม่เยอะ เพราะส่วนใหญตอนนั้นผมถือหุ้นพวกสภาพคล่องต่ำและไม่เป็นที่นิยม เลยไม่สามารถขอ margin ได้

ตอนนั้นก็ซื้อถัวไปเยอะเลยตอน 3.5 บาท
ซื้อจน credit หมด เพราะเต็มวงเงินคำประกัน ทำให้ port margin ไม่สามารถซื้อเพิ่มได้ จะ switch หุ้นก็ไม่ได้ เพราะขายแล้วจะโดนริบเงินไปเป็นเงินคำทันทีเลย

ก็เลยต้องหยุดซื้อขายในบัญชีนี้ไปโดยปริยาย จะใช้ได้ก็แค่บัญชีเงินสดเท่านั้น เลยพลาดตอน PTL 2 บาทเลยครับ
ตอนนั้นจำได้ว่ามีข่างลือว่าที่หุ้น PTL ลงหนักเพราะมีคนโดน force sell ด้วย

จนถึงทุกวันนี้ก็ยังถือ PTL ต่อไป (มีแอบขาย lot ที่ซื้อถัวเฉลี่ยไปตอน 7 บาทต้นๆ หมูหกเต็มๆ)

เพิ่งรู้ว่าคุณ moomoo เป็นเพื่อนร่วมชะตาเดียวกัน

ประสบการณ์ของแต่ละท่านนี่โหดร้ายทั้งนั้นเลยครับ... อ่านแล้วเสียวสันหลังว๊าบเลย

ขอบคุณทุกท่านที่ได้แชร์ประสบการณ์ล้มเหลว ที่ทำให้รุ่นหลังๆไม่ประมาท ไม่ลิงโลดเมื่อได้ผลตอบแทนดีๆ

จะลงทุนยังไงก็ขอให้มีความสุขหลงเหลืออยู่ในหัวใจมั่งนะครับ ถือตัวไหนแล้วรู้สึกโดนกดดันโดนบีบ ก็ต้องลดความเครียดของพอร์ตลงนะครับ อย่าบีบตัวเองและไม่โลภจนเกินไป...

ใจเป็น ประธาน จริงๆ