Thai VI

(เออ..เรียกโจ๊กดีกว่า)
โจ๊กนี่ในเวลาต่อมาเจอกันบ้างเหมือนกัน
เพราะมีหุ้นที่สนใจคล้ายๆกันอยู่หลายตัว
พอไปคอมวิสิท ทีนึงก็เจอกันที
หรือบางทีไปงานที่ตลท. ก็เจอกันบ้าง
มีอยู่หนได้คุยกันเยอะสุด
ตอนไปคอมวิสิท โรงไฟฟ้าถ่านหินของEgcomp ที่ระยอง
งานนั้นโจ๊กมาบอกผมว่าพี่ๆ
คนที่นั่งอยู่มุมนั้นหน้าตาคล้ายๆ คุณนิติ โอสถานุเคราะห์
ผมก็ว่าโจ๊กลองไปทักดูสิ
ซักพักเลยเดินมาด้วยกันมาหาผม
ผมพลอยได้รู้จักวีไอในตำนานตัวจริงที่มีพอร์ตใหญ่ติดอันดับ9ของประเทศเมื่อปีที่ผ่านมา
คุณนิติก็ชอบอ่านเวบไทยวีไอนะครับ
งานopp day ก็มาบ่อย comvisit ก็เจอกันบ่อยๆ
แต่ความที่พอร์ตใหญ่มาก หุ้นที่เลือกก็ถูกบังคับด้วยขนาดของบริษัทด้วยเหมือนกัน
อ้าวกลับเข้าเรื่อง
ยกตัวอย่างโจ๊กให้ฟังแต่จริงๆคนอย่างนี้ตามยากที่สุดเพราะเขาฉลาดเกินเรามาก
คนฉลาดมักคิดวิเคราะห์หรือหาวิธีเก่งได้หลายวิธี
เพราะในเบื้องต้นก็ฉลาดกว่าเป็นทุนที่ถ้ามีก็จะดีกว่ามากเพราะเรียนรู้เร็วกว่าวิเคราะห์ได้แม่นกว่า
แต่ถึงเราไม่เก่งเท่า ต้องใช้วิธีย้ำคิดย้ำทำ ต้องรักการลงทุนแนวนี้
ท้ายๆก็คงไปเจอกันได้ ผมเชื่ออย่างนั้นนะ แต่ต้องมีคุณสมบัติอึดอย่างผม
ถ้าไม่มีความอึด มาวิ่งจ๊อกกิ้งด้วยกันวันอังคารกับเสาร์ที่สวนลุมได้ครับ
วิ่งไปซัก5-6เดือนก็รู้เองว่าความอึดเป็นไง....ฮ่า....อีกแล้ว....ฮ่า....

ยังตามมาเก็บความรู้ต่อครับพี่พอใจ

ขอบคุณที่เอื้อเฟื้อข้อมูล  เพื่อเป็นประโยชน์กับนักลงทุนทุกคน
(ตามแต่จะเข้ามาเก็บไปได้มากน้อยตามแต่มุมมอง)

ท้าวความ3ข้อ
เรื่องอยากได้ความรู้
1.ต้องเรียน
2.ไม่เรียนก็ต้องอ่าน
3.ไม่อ่านก็ต้องคุยกับอาจารย์
ผมถนัดวิธีที่3ที่สุด
เพราะผมมีวิชาเพศสัมพันธ์เอ๊ยมนุษย์สัมพันธ์อยู่บ้างจากชีวิตที่ผ่านๆมา
แต่ก็เป็นวิธีที่ยากหน่อย แล้วก็ต้องฟ้าลิขิตหน่อยๆ
คุณจะคบเพื่อนซักคน ใครก็ได้หรือ
แล้วตั้งเป้าจะไปเอาวิชาจากเขา ง่ายๆหรือ
แค่คิดว่าจะไปรับ ไม่ใช่ไปให้ นี่ก็ไม่ง่ายแล้ว
เพราะฉนั้นคบกัน เราก็ต้องมีอะไรไปให้เขาเช่นกัน
ไม่มีใครเขาทนให้ได้ข้างเดียว จริงไหมครับ
แหมคนละเลเวล คุยกันเขาก็เบื่อเรา ใช่ไหม
แล้วยังต้องใช้เวลาสะสมมิตรภาพอีกล่ะ
โอเค ข้อดีของคนในเวบนี้ก็คือชอบลงทุน ชอบเล่นหุ้น เหมือนกัน
คุยเรื่องหุ้น กันได้ทั้งวันทั้งคืน
แต่ยืนยันว่าคบเพื่อนจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก
เป็นศิลปแขนงหนึ่ง
แต่ถ้ามีความจริงใจเป็นเบื้องต้น
ก็มักจะราบรื่นครับ
ส่วนตัวผมแนะนำว่าอย่างนี้ครับ
ไม่มีใครเก่งมาก่อน ไม่มีใครเก่งกว่าใครในทุกด้าน
เราเองก็มักจะเก่งด้านนึงเหมือนกัน หาให้เจอ
แล้วต้องอ่านเยอะๆครับ หาความรู้รอบเอว รอบตัวไว้เยอะๆ
อย่างผมนี่พอมีมุขอยู่นิดหน่อย
ขอความรู้เขา วิชาต้องรู้ต้องเรียนต้องอยากได้
แรกๆคุยเรื่องหุ้นเรื่องการลงทุนสู้ไม่ได้
คุยตลกสนุกสนานให้เขาหัวเราะได้นี่ก็ได้ครับ
เขามีเงินมีความรู้ อาจมีเรื่องขำๆน้อยกว่าเรา
หรือเรามีวิชาขาย วิชาการตลาด เราดูธุรกิจพอได้ ก็แลกเปลี่ยนกัน
ผมมีวิชาจ๊อกกิ้ง วิชาเล่นแบด เราก็ชวนพรรคพวกมาเล่นด้วยกัน
ก็คบกันไปได้ซักทาง
เจอกันบ่อยๆก็สนิทกันไปเอง เพราะนอกเหนือสิ่งอื่นใด
เราชอบเรื่องหุ้นเหมือนกัน
ก็เข้ากลุ่มง่ายครับ
ที่โยบอกผมจำเรื่องคนแม่น นี่มานั่งนึกดูก็จริงนะ
เพื่อนที่เรียนstat มาด้วยกัน80คน
ผมจำชื่อนามสกุลได้หมดเลย
โดยไม่ได้ใช้ความพยายามซักเท่าไรเลย
ถ้าซี้ๆจำชื่อพ่อแม่มันได้ด้วย.....ฮ่า.......

พี่หมง เขียน:บทอาตุ๊ใน บางรักซอย 9 นี่ เอามาจากชีวิตจริง พี่พอใจใช่ปะคับ
ทั้งอมเงินภรรยา ชอบเที่ยวคาเฟ่  กะ คล้องมาลัยนักร้อง

แซวเล่นนะคับ  จิงจิ๊งงง

ถือเป็นคำชมมากกว่าครับ เป็นอย่างนั้นจริงๆ

พี่นุ่น เขียน:คนที่บูชาและทำแต่สิ่งดีๆตามที่ครูสอน ความเจริญคงอยู่ไม่ไกลตัว
เห็นได้ชัดๆจากคนใน web board นี้ก็มากโขแล้วครับ

จริงแท้แน่นอนเลยพี่นุ่น
ว่าแต่ตั้งแต่เห็นรูปผมใส่สูทผูกหูกระต่าย
ไม่กล้าเรียกน้องพอใจเลยน๊า...ฮ่า...

ปุยแมน เขียน:แนวทางการใช้ชีวิตพี่ตอนนี้ น่าอิจฉามากๆ
ในอนาคต ถ้าผมทำได้เท่าพี่ ผมก็พอใจแล้ว

8) มีอะไรน่าอิจฉาครับ ผมก็คนชั้นกลางค่อนไปทางล่างธรรมดาๆ
    บ้านก็อยู่ทาวน์เฮ้าส์
    รถก็ขับซิตี้
    พอร์ตก็นิดเดียว พออยู่ได้
    แต่จะว่าไปผมเคยนั่งคิดอิจฉาตัวเองเหมือนกันนะ
    ชีวิตครอบครัวผมดี๊ดี
    ชีวิตผมนี้ถ้าไม่มีอาซ้อผมเป็นเบื้องหลังการถ่ายทำให้
    คงไม่มีเหมือนวันนี้ได้แน่นอน....สมเป็นตุ๊จริงๆ...
   

พญาเสือ เขียน:พี่ป้อมเปรียบเทียบได้ตลกจังครับ  
เห็นภาพเลย  อิ อิ

เรื่องนี้พอเข้าใจพี่อีโต้เขาอยู่
ว่าเขาชอบแนวๆนี้

เฮียปรัช เขียน:ยังตามมาเก็บความรู้ต่อครับพี่พอใจ

เฮียเองก็ใช้ชีวิตได้ดีชนิดที่คนอื่นอยากลอกเลียนแบบเหมือนกันนะครับ

ประสบการณ์พี่ป้อมเยอะจริงๆ ไม่น่าเชื่อจะมีอยู่ตัวคนอายุ 20 กว่าๆ ปี (ร้อยกว่าเดือน) อิอิ

มานั่งรอฟัง ตอนต่อไปเรื่อยๆ ครับ

ForrestGump เขียน:ประสบการณ์พี่ป้อมเยอะจริงๆ ไม่น่าเชื่อจะมีอยู่ตัวคนอายุ 20 กว่าๆ ปี (ร้อยกว่าเดือน) อิอิ

มานั่งรอฟัง ตอนต่อไปเรื่อยๆ ครับ

  เอาอีก ๆ ช่วยเขียนเล่าประสบการณ์ เยอะๆ หน่อยอ่านแล้วได้
ความรู้ดี  แถมอ่านสนุกอีกต่างหาก
  คุณ ForrestGum ประมาณอายุพี่ป้อมหนุ่มกว่าความจริงร่วม
100 เดือน ( ความจริง พี่พอใจยังเป็นวัยรุ่นไม่ถึง 20 แต่บวกอีก 400 เดือน)

แว่วๆ ว่า มีตัวช่วยว่า ลูกสาวคนกลาง อายุ 26 ทำงานแล้ว แถมหน้าตายังน่ารักเสียด้วย  (แต่มีแฟนแล้ว)

ใครจะจีบ ก็เตรียมพบกับบททดสอบ ของพ่อตาสุดฉลาด แสนเท่ห์คนนี้ ให้ดีนะครับ เอิ๊กกกก

ก็เชิญทุกท่านเดาอายุ คุณวัลลภ ต่อปายยยย

ฟันธง 53-54 ฮิ ๆ

เยี่ยมเลยครับ  

8) มายืนยันครับ อายุ28ปี (กะอีก200กว่าเดือน...เอง....ฮ่า...)

อาจารย์คนต่อมา
ตามอ่านในเวบมาก็นาน
กระทู้แต่ละกระทู้เต็มไปด้วยคุณภาพ
มือวางอันดับหนึ่งเรื่องงบการเงินโดยเฉพาะงบกระแสเงินสด
ไม่ต้องบอกชื่อก็ได้กระมัง

ผมมาได้เห็นหน้าค่าตาพี่ฉัตรครั้งแรกก็ในดีวีดีชุดนี้เอง
(ใครไม่มีหรือเพิ่งเข้าเวบมา น่าเสียดายจริงๆครับถ้าไม่ได้ดู
ไงๆก็ลองบอกไปทางท่านประธานนะ
เผื่อท่านใจดี จัดทำขึ้นอีกซักครั้ง)
ทางเวบได้จัดทำขึ้นจำหน่ายแก่สมาชิก
เป็นเวลานานหลังจากที่การสัมนาของเวบครั้งใหญ่(2548)ได้เสร็จสิ้นไป
ตอนแรกผมเข้าใจว่าบอลถ่ายไว้
แต่source เป็นตลับเทปซึ่งไม่สดวกที่จะcopy และจำหน่าย
ต่อมามีน้องสมาชิกในเวบนี่แหละชื่อฐิติ ทำงานทางด้านนี้
และอาสาแปลงเป็นดีวีดีให้
ผมก็จัดแจงยุ อ.มนให้ทำขาย ผมจะได้ดู เวบก็จะได้เงินไปใช้จ่ายที่จำเป็น
จัดว่าเป็นwin-win situationอย่างยิ่ง
เป็นที่พี่ฉัตรพูด2แผ่น (อ.นิเวศน์พูดอีก1แผ่น)
ได้ดูแล้วก็อึ้งกิมกี่ครับ
ว่าด้วยของอ.นิเวศน์ก่อน
วันนั้นอ.ว่าปีนี้ดูแล้วธุรกิจค้าปลีกน่าสนใจ
ราคาวันนั้นกลางมิถุนายน2548น่าจะ20บาทต้นๆ
ใครเชื่อถือไว้เยอะๆก็สบาย
ที่ว่าสบายนั้นไม่ใช่ว่ามีกำไรจากราคาอย่างเดียวนะ
ถือก็สบายใจครับ ตัวbusiness หาคนมาแข่งด้วยยากส์
สรุปคือถือแล้ว กินได้ นอนหลับ มีกำไร....ฮ่า...

8) ผมมานั่งคิดดูนะ

8) ช่วงไม่กี่สัปดาห์มานี้
    ผมเจอพี่ฉัตรตั้งสองครั้งติดๆกัน
    แล้วก็ได้คุยกันยาวๆด้วย
    ครั้งแรกไปอัดเทปรายการ money talk daily พร้อมกัน
    เสร็จเรื่องก็ไปนั่งกินข้าวเย็นกันต่อ
    แล้วก็ที่ตลท.จัดวิเคราะห์เรื่องsubprime
    ก็ไปนั่งฟังด้วยกัน แล้วก็ไปนั่งกินข้าวกลางวันที่เฟ้นซ์เรสโตรองท์
    พวกที่ไปopp day บ่อยๆอย่างโย นิติ พงษ์ พี่leksmileจะรู้จักร้านนี้ดีครับ
    ร้านไม่ใช่ขายอาหารฝรั่งเศสนะครับ คือร้านมันอยู่ริมรั้วน่ะ
    ผมก็เลยเรียกว่า fence restaurant
    เวลาคนไม่รู้เรื่องมาได้ยิน จะได้ดูผมมีคลาสขึ้นซักหน่อยนึง
    ขนาดประธานเวบมาตลท.
    ผมก็พาไปกินร้านนี้แหละครับ แล้วก็ออกมาสูบซิการ์คนละมวน ฮ่า...สบายใจ...

    หลังจากคุยกัน2ครั้งหลัง
    ผมได้ทราบเป็นที่แน่ใจว่าพี่ฉัตรเองก็เป็นcamper เช่นเดียวกับผม
    คือเป็นคนไม่มีหนี้สินอะไรแล้ว
    บ้านหลังใหญ่ที่มัณฑนาก็จ่ายหมดแล้ว
    รถนี่ถ้าให้เดา ก็คงขับwishคันเดิมอยู๋
    แล้วปันผลที่ได้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด
    แล้วยังเหลือไปซื้อเหรียญที่ระลึกโน่นนี่ เก็บสะสมเต็มไปหมด
    ไม่รู้จักเอาไปเที่ยวคาเฟ่แบบตาตุ๊มั่ง
     เอาเวลาว่างไปศึกษาธรรมะ เรียกว่าตั้งแค๊มป์แบบถาวรเลย
    อย่างผมยังมีคันๆอยู่บ้าง
    งานประจำก็รับส่งลูก ออกกำลังกายว่ายน้ำ
    พี่ฉัตรเล่าให้ฟังว่าถือหุ้นตัวเดียว ถ้านับปีนี้คงเข้าปีที่7แล้ว
    ฮ่า...ใครทำได้บ้างครับ...ยกมือขึ้น...
    (ผมว่ามีวิบูลย์อีกคนนะ)
    ท่าไม้ตายของพี่ฉัตรคือคำพูดที่โพสบ่อยๆผมว่าผมอ่านมาเป็นร้อยครั้งต่างกรรมต่างวาระ
    ประมาณดังนี้
    "ถ้าพลิกดูตัวเลขทางบัญชี ผมจะดูงบกระแสเงินสด หรือcash flowก่อนไม่ใช่ดูกำไรสุทธิก่อน
    หุ้นที่สร้างcash flowเยอะๆ คือทำงานให้ตัวเองเยอะๆ
    ถ้าทำงานแล้วเอาเงินไปให้เจ้าหนี้หมด
    หรืออยากให้ยอดขายโตยอดขายเพิ่ม
    ต้องเอาไปขยายงานจนหมด จะมีประโยชน์อะไร"
    พี่ฉัตรก็แน่วแน่และพอเพียง มาตราบเท่าทุกวันนี้แหละครับ

ดีใจที่ได้รู้จักพี่ครับ ...
รออ่านอยู่ประสบกาม พี่เป็นประโยชน์ต่อน้องๆมักๆ

:lol:

[quote="terati20"]ดีใจที่ได้รู้จักพี่ครับ ...
รออ่านอยู่ประสบกาม พี่เป็นประโยชน์ต่อน้องๆมักๆ

:lol:

สวัสดีครับ
โดยส่วนตัวติดตามอ่านเว็บนี้มานานแล้ว แต่ไม่เคยได้โพสเลย
ส่วนใหญ่ก็เข้าแต่ห้อง value investing กะห้องนั่งเล่นนี่แหละครับ
อ่านกระทู้นี้แล้วชอบมากเลยครับ
คิดว่าน่าจะมีอยู่ที่ห้องvalue investing ด้วย เผื่อคนที่ไม่ได้เข้ามาห้องนั่งเล่นจะได้ความรู้ด้วยครับ
ปล.พี่พอใจ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

8) สวัสดียินดีต้อนรับ
    น้องใหม่จริงๆโพสครั้งแรก
    แสดงว่าชอบเที่ยวคาเฟ่เหมือนตาตุ๊ใช่ม๊า...
    เรื่องแต่ละห้อง ก็มีเอกลักษณ์ของมันเองนั่นแล
    เอาไปปนกันเดี๋ยวยุ่งตาย
    ห้องลงทุนก็เครียดๆหน่อย
    ห้องนั่งเล่นก็ไม่ค่อยเครียด มีแต่ไปเที่ยวคาเฟ่ อะไรทำนองนั้น...

por_jai เขียน: เมื่อไหร่จะเปิดตัวมารู้จักกันบ้างเอ่ย

เดี๋ยวเกิดไปเจอคิระเบอร์ 2 เข้า ผมก็แย่สิครับ :lol:

มาฟังพี่พอใจต่อ 8)

อยากขอความกรุณายืมแผ่น dvd ชุดนี้มาดูเป็นความรู้
หน่อยน่ะค่ะ  พี่พอใจ 8)

สุดยอดจริงๆครับ      

ปักหมุดนั่งฟังด้วยคนครับพี่

Ryuga เขียน: เดี๋ยวเกิดไปเจอคิระเบอร์ 2 เข้า ผมก็แย่สิครับ :lol:

มาฟังพี่พอใจต่อ 8)

เรื่องไม่รู้จักใคร นี่ก็มีข้อดีอยู่บ้างเหมือนกัน
คือไม่ต้องไปห่วงใครมาก
ไม่รู้จัก สบายตัวดี ไม่ทุกข์
ยกตัวอย่าง เรารู้ว่าเพื่อนเราในเวบถือหุ้นบางบริษัทอยู่เยอะ
แต่ช่วงที่หุ้นดำเนินงานไม่เป็นไปดังคาด หรือมีอะไรผิดปกติ
หรือแม้กระทั่งไม่มีอะไรเลย แต่เวลาตลาดรวมมันตก
มันก็เหมือนเรือเล็กเรือน้อยลอยอยู่ในทะเลด้วยกัน
ช่วงน้ำลง เรือมันก็ลงทุกลำนะครับ
ยกเว้นพวกรู้ทันหรือโชคดี รีบขึ้นบกไปตั้งแค้มป์ซะก่อน
ก็อดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ครับ

ส่วนตัวผม..ความรู้เบื้องต้นน้อย ไม่รู้จักคนมากๆแย่แน่ครับ
กว่าจะเป็น
กลัวหมดพอร์ตไปซะก่อน

เข้ามาสวัสดี เหล่าอาจารย์ ทั้งหลายครับ

ขอบคุณพี่พอใจมากๆครับ ... อ่านกระทู้นี้แล้วเหมือนได้รู้จักพี่ๆหลายคน และได้เห็นสไตล์ที่แตกต่างกันไป

ตอนนี้ผมติดเกาะทะเลใต้ เรียนหนังสืออยู่ออสเตรเลียครับ  :( ... ก็คงได้แต่ปูเสื่อรออ่านต่อไป

... ปีหน้าถ้าไม่ผิดแผนจะต้องขอทำความรู้จักกับพี่ๆให้ได้เลยครับ

[quote="Popmc"]ขอบคุณพี่พอใจมากๆครับ ... อ่านกระทู้นี้แล้วเหมือนได้รู้จักพี่ๆหลายคน และได้เห็นสไตล์ที่แตกต่างกันไป

ตอนนี้ผมติดเกาะทะเลใต้ เรียนหนังสืออยู่ออสเตรเลียครับ

ผมเรียนเศรษฐศาสตร์ อยู่เมืองแคนฯ ครับพี่ ... (แคนเบอร์ร่า เมืองหลวงที่บ้านนอกที่สุดในโลกครับ  :lol: )

ตอนแรกผมเข้ามาดูเฉพาะห้องร้อยคนร้อยหุ้นกับห้องแวลูฯครับ ... แต่พอมีโอกาสเข้ามาดูห้องอื่นๆด้วยแล้วรู้สึกว่าที่นี่คุณภาพคับเว็บจริงๆครับ ... คงจะต้องใช้เวลาอีกซักพักกว่าจะอ่านเรื่องที่อยากอ่านได้หมด

... ยังปูเสื่อรออ่านต่ออยู่นะครับพี่  :D

ดีคับ พี่พอใจ มาตามอ่านกระทู้พี่ด้วยคน อยากบอกพี่ว่าๆไม่ช่ายคนเดียวนะคับที่อ่านหนังสือตีแตกแล้วจดตามกันเป็นหน้าๆเลย ยังเสียดายอยู่เลยที่โดนเพื่อนยืมแล้วดาบไปซะงั้น .....

โอ้ .. มานั่งอ่านกระทู้นี้ ช่วงเช้ามืดบรรยากาศเงียบๆ

ซึมซับความรู้และประสบการณ์ รวมถึงทัศนคติดีดีของพี่เลย

เจอกันสองสามครั้ง .. เห็นแต่พี่พอใจมาดนักเลงกวนสุดๆ

แต่ความจริงใจและมนุษยสัมพันธ์นี่กินขาดจริงๆ

เห็นด้วยครับว่า มนุษยสัมพันธ์และความจริงใจ

เกือบทุกครั้ง มีความสำคัญมากกว่าแค่ ตัวเงิน  


                 

เห็นด้วยในความมีมนุษย์สัมพันธ์ดีของพี่พอใจ ดีเยี่ยม  8)

ขอเซฟเข้าคลังกระทู้นะครับ

กลัวลืมแล้วกระทู้หายไปครับ