คนที่ได้อิสรภาพทางการเงิน ทุกวันทำอะไรครับ

[ลูกหิน]

หยุดคุยสิครับ แล้วความวุ่นวายใจก็จะลดลง ดีก็ไม่ต้องโอ้อวด แย่ก็ไม่ต้องให้ใครมารับรู้หรือเห็นใจ อยู่กับตนเองอย่างมีสติ ตะหนักรู้อยู่เสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ อะไรคือความเหมาะสม อะไรคือหน้าที่ และหยุดให้สาระกับคำพูดคนอื่นๆ เรารู้เราเป็นพอ เพราะถ้าความสุขของคุณขึ้นอยู่กับคนอื่นกำหนด ไม่ได้ขึ้นอยู่กับตนเอง ไม่ว่าจะคุณจะอยู่ในสถานะไหน คุณคงมีความสุขมากๆกับทุกข์มากๆอยู่เสมอนะครับ และคำแนะนำผมคือ ลองหาคนที่แนวทางเหมือนเราในการคุยแลกเปลี่ยน เพราะคนที่มีหัวศิลปะ มองภาพๆนึง แล้วบอกว่างามมาก ซึ่งให้เค้าอธิบายให้ผมฟังอีกนานแค่ไหน ถ้าผมไม่เข้าใจ ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีครับ และอีกสิ่งนึงที่สามารถทำให้ความรู้สึกคุณน่าจะดีขึ้นได้คือ ทำกิจกรรมที่มีคุณค่ากับคนอื่นๆครับ เช่น เอาอาหารไปให้บ้านพักคนชรา นั่งคุยกับพวกเค้าสักวันนึง บางครั้งมุมมองที่หมดหวังของเขา อาจจะทำให้คุณรู้ว่า เราดีมากแล้ว และกลับมาช่วยเหลือผู้อื่น ซึ่งมันจำทำให้คุณแข็งแรงขึ้นแน่นอนครับ มิฉะนั้นระวังเป็นโลกซึมเศร้านะครับ หวังว่าจะค้นพบคุณค่าในตนเองให้ได้เร็วๆนะครับ

[chakasak]

หยุดคุยสิครับ แล้วความวุ่นวายใจก็จะลดลง ดีก็ไม่ต้องโอ้อวด แย่ก็ไม่ต้องให้ใครมารับรู้หรือเห็นใจ อยู่กับตนเองอย่างมีสติ ตะหนักรู้อยู่เสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ อะไรคือความเหมาะสม อะไรคือหน้าที่ และหยุดให้สาระกับคำพูดคนอื่นๆ เรารู้เราเป็นพอ เพราะถ้าความสุขของคุณขึ้นอยู่กับคนอื่นกำหนด ไม่ได้ขึ้นอยู่กับตนเอง ไม่ว่าจะคุณจะอยู่ในสถานะไหน คุณคงมีความสุขมากๆกับทุกข์มากๆอยู่เสมอนะครับ และคำแนะนำผมคือ ลองหาคนที่แนวทางเหมือนเราในการคุยแลกเปลี่ยน เพราะคนที่มีหัวศิลปะ มองภาพๆนึง แล้วบอกว่างามมาก ซึ่งให้เค้าอธิบายให้ผมฟังอีกนานแค่ไหน ถ้าผมไม่เข้าใจ ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีครับ และอีกสิ่งนึงที่สามารถทำให้ความรู้สึกคุณน่าจะดีขึ้นได้คือ ทำกิจกรรมที่มีคุณค่ากับคนอื่นๆครับ เช่น เอาอาหารไปให้บ้านพักคนชรา นั่งคุยกับพวกเค้าสักวันนึง บางครั้งมุมมองที่หมดหวังของเขา อาจจะทำให้คุณรู้ว่า เราดีมากแล้ว และกลับมาช่วยเหลือผู้อื่น ซึ่งมันจำทำให้คุณแข็งแรงขึ้นแน่นอนครับ มิฉะนั้นระวังเป็นโลกซึมเศร้านะครับ หวังว่าจะค้นพบคุณค่าในตนเองให้ได้เร็วๆนะครับ

ผมเคยทำแบบที่คุณลูกหินว่าแหละครับ ไปบริจาคตามสถานต่างๆ แต่มันกลับทำให้ผมหดหู่มากขึ้น ผมรู้สึกรับไม่ได้กับภาพที่เห็น สงสารเค้ามากครับ หลังๆ ผมเลยเลือกที่จะไม่ไป แต่บริจาคเป็นเงินอย่างเดียว

[ลูกหิน]

ผมไม่แน่นำให้วิ่งหนีปัญหานะครับ สิ่งที่เราต้องเข้าใจก็คือ ฝนตกแดดออกเป็นเรื่องธรรมชาติ เราไม่สามารถปรับเปลี่ยนมันได้ เหมือนกับสิ่งที่เข้ามากระทบ เราจะเลือกแต่สิ่งที่เราพึงพอใจเพียงอย่างเดียวไม่ได้ สำหรับผมเวลาเจอปัญหาผมมักวิ่งเข้าใส่ และอยู่กับมันให้ได้ เรียกว่าอยู่จนชิน พอครั้งต่อไปเราก็จะทุกข์น้อยลง ผมคิดว่าความสุขและทุกข์อยู่รอบๆตัวเรา อยู่ที่ว่าเราสังเกตุมันเห็นหรือไม่ และเลือกจะจดจำอะไรมากกว่า ถ้าเราต้องการทุกข์เราก็มองแต่สิ่งที่ทำให้เราทุกข์ใจ โดยลืมมองความสุขที่อยู่รอบตัวไปหมด หดหู่และเบื่อหน่าย ซึ่งสมองก็จะสั่งงานและหลั่งสารเคมีบางอย่างซึ่งทำให้เรายิ่งเบื่อยิ่งแย่เข้าไปกันใหญ่ ลองหยุดแล้วมองความทุกข์เป็นเรื่องธรรมชาติสิครับ ไม่ต้องให้ความสำคัญกับมันมาก แล้วผลกระทบที่เกิดขึ้นกับเราก็จะลดลงทันที เหมือนบางคนพอฝนตกตัวเปียกโมโหจะเป็นจะตาย บางคนกับพูดว่าก็แค่เปียกเดียวก็แห้ง ไม่เห็นเป็นไรเลย ลองมองทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดาสิครับ อาจจะพอช่วยได้ ยังไงก็เอาใจช่วยให้ดีขึ้นไวๆนะครับ

[chakasak]

ขอบคุณทุกท่านครับ จริงๆ หลังจากที่มีคนมาแนะนำ ผมก็พยายามปล่อยวางแล้วครับ แต่เมื่อวานโดนอีกดอก ก็เลยเบื่อๆ อีก ก็คงต้องทนฝึกฝนกันไป ปกติผมโดนบ่อยครับ ไปเจอผู้คนที ก็โดนที จะหนีก็ไม่ได้ครับ ถ้าหนีก็เท่ากับอยู่คนเดียว ไม่มีสังคมและครอบครัวเลยครับ เพราะรอบตัวผมไม่มีใครประสบความสำเร็จจากหุ้นเลย ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านครับ ผมจะพยายามวางให้ได้

ปล รู้สึกกระทู้นี้ออกนอกทะเล กลายเป็นกระทู้บ่นของผมไป จริงๆ น่าจะเข้าเรื่องดีกว่า เพราะของผมคงทำได้แค่ปล่อยวาง เผื่อเป็นประโยชน์กับท่านอื่นบ้าง

คำถามกระทู้ -> VI ที่เป็นอิสระทางการเงินแล้ว วันๆ ทำอะไร เท่าที่มีคนตอบ ก็ออกแนว ดูหนังฟังเพลง เดินห้าง ทำบุญ ฝึกธรรมะ ประมาณนี้ มีท่านอื่นอยากแชร์ประสบการณ์ไหมครับ

[dr1]

ผมขอลองตอบดูนะฮะ ไม่รุจะเป็นตอบไม่ตรงคำถามป่าว
เพราะถ้าอิสรภาพทางการเงินแปลว่า ไม่ต้องทำงานเพื่อเงินละก็
ผมยังทำเพื่อเงินอยู่ฮะ แฮ่.. แต่ก็ขอสะเออะมาตอบท่านchakasakนิสนุง
ตอนแรกก็ดูเหมือนว่าคำตอบคงจบในคำขอบคุณแล้ว แต่ก็ท่าจะยังไม่แล้วใจ เลยขอมาซ้ำเติมคำตอบบ้าง

เรื่องกิจกรรม ก็อย่างที่เป็นๆกันล่ะฮะ
พอไม่ต้องทำเพื่อเงินแล้ว กิจกรรมส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องคาใจในอดีตที่อยากทำ
แต่ไม่ได้ทำตอนตะเกียกตะกาย หาตังค์เลี้ยงตัวอยู่ กิจกรรมร้อยแปดพันเก้า
ออกไปหา ออกไปดู เร่ื่องภายนอก โน่นนี่นั่น ราวๆนี้
แต่พอทำไปซักพัก ก็อาจรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ส่วนใหญ่ก็มักมาจบที่
หยุดออกไป แต่เข้ามาดูตัวเอง อยู่เงียบๆ หายใจเบาๆ ราวๆนี้(เรียกให้ฟังยากๆว่า ปฏิบัติธรรม)
ทำไปทำมา(จริงๆแล้วทำน้อยมาก) ก็จะได้ความรุสึกแบบ อ.picatos ท่านว่าไว้เลยฮะ
ราวๆชีวิตคือก้อนเนื้อกำลังเน่าเปื่อยผุพัง มีลมเข้าลมออกรอวันไป (ไปไหนก็ไม่รุ) ไรงี้
หาสาระอะไรไม่ค่อยได้ กรูละเบื่อ..

ที่นี้เรื่องความคาดหวัง ของคนรอบข้าง ทั้งพ่อแม่ที่บุญคุณล้นเหลือ, เจ้ากรรมนาย(นาง,รึI,Eแล้วแต่จะเรียก)เวร
ที่มาในรูปญาติ,เพื่อน,เมีย,ผัว,ลูก,นาย,ผู้มีพระคุณ,ฯลฯ รอบทิศ

ถ้าเป็นคนยุคก่อนสงครามโลก,babyboom ที่เค้าเคยลำบากมากๆ แบบไม่มีจะกิน
เค้าจะมีไอเดียว่า เกิดมาต้องทำงาน ทำตัวให้้เป็นประโยชน์ อยู่เฉยๆได้ไง ต่อให้รวยแล้ว ก็ต้องทำงาน
ผมเคยโดนตั้งเป้ามาฮะ
ฝ่ายที่บังคับก็ บังคับทั้งผลการเรียน ต้องได้ที่1 เท่านั้น ได้เกรดค.(C)ภาษาไทย,สังคม (วิชาอื่น ก.80%ข.15%)โดนด่าเป็นเดือน
บังคับทั้งโรงเรียน ,มหาลัย,วิชาชีพ,ทุกเม็ด,ทุกขั้นตอนชีวิต
ก็พอแค่นมาได้นะฮะ แต่มามองย้อนหลังแล้วไม่ค่อยมีความสุขนัก(แปลว่าโคตรทุกข์เลย)
จนบางครั้งคิดว่า ชีวิตคือความทุกข์ ให้มาแล้วช่วยมาเอาคืนไปเหอะ ไม่รุอยู่ไปทำไม ทำเท่าไรก็ตั้งเป้าเพิ่มไปเรื่อยๆ

อีกฝ่ายนึงก็หาว่าผมดิ้นรน งก เมื่อไรจะพอซักที
จนมาจบที่"ไม่รู้สึกเลยนะ ว่าสิ่งที่ได้มา รึให้มามันจะมีประโยชน์อะไร ไปล่ะนะ"( อ้าว อีตอนอยากได้น่ะ รู้รึเปล่า ว่ากว่าจะได้มาเอาเวลา(ชีวิต)ไปแลกมาเลือดตาแทบกระเด็น เพราะยังลงทุนหุ้นไม่เป็นน่ะ)

เลยมาได้ข้อสรุปฮะ ว่าทำให้คนอื่นพอใจน่ะ หาความพอดียาก ไม่มากไป ก็น้อยไป เพราะใจเขาเปลี่ยนตลอด
เอาที่เรา"พอ"ใจ ก็พอ ตะละคนมีชีวิตไม่เกินสองสามหมื่นวันหรอก จะเอาอะไรกันนักกันหนา
เด๋วก็ตายจากกันไปแล้ว จะมาบังคับ แนะนำ ตักเตือน ต่อว่า กระแนะกระแหน
ด้วยความหวังดีประสงค์ร้ายตามมาตรฐานตัวเองกะคนอื่นได้ไง
ถ้าจะพูดแบบไม่เกรงใจก็ราวๆ" ช่างมรึง ช่างมัน ช่างกรู"ฮะ
รึยุคนี้ เค้าฮิตเป็น hipster กัน(บางคนแปลว่าคนแบบเท่ห์ๆ ที่โลกไม่จำเป็นต้องมีคนแบบนี้ก็ได้)

จะลองไปหาหนังสือ"แฮปปี้ไลฟ์"ของแดง ใบเล่ อ่านดูก็ได้นะฮะ ตอนแรกๆผมอ่านแล้ว รับไม่ได้เลย เห็นแก่ตัวมั่กๆ
ตอนหลังมาคิดดู เออ จริงแฮะ

สรุปว่าตอบไม่ตรงคำถามใช่มั้ยฮะ

[chakasak]

ผมขอลองตอบดูนะฮะ ไม่รุจะเป็นตอบไม่ตรงคำถามป่าว
เพราะถ้าอิสรภาพทางการเงินแปลว่า ไม่ต้องทำงานเพื่อเงินละก็
ผมยังทำเพื่อเงินอยู่ฮะ แฮ่.. แต่ก็ขอสะเออะมาตอบท่านchakasakนิสนุง
ตอนแรกก็ดูเหมือนว่าคำตอบคงจบในคำขอบคุณแล้ว แต่ก็ท่าจะยังไม่แล้วใจ เลยขอมาซ้ำเติมคำตอบบ้าง

เรื่องกิจกรรม ก็อย่างที่เป็นๆกันล่ะฮะ
พอไม่ต้องทำเพื่อเงินแล้ว กิจกรรมส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องคาใจในอดีตที่อยากทำ
แต่ไม่ได้ทำตอนตะเกียกตะกาย หาตังค์เลี้ยงตัวอยู่ กิจกรรมร้อยแปดพันเก้า
ออกไปหา ออกไปดู เร่ื่องภายนอก โน่นนี่นั่น ราวๆนี้
แต่พอทำไปซักพัก ก็อาจรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ส่วนใหญ่ก็มักมาจบที่
หยุดออกไป แต่เข้ามาดูตัวเอง อยู่เงียบๆ หายใจเบาๆ ราวๆนี้(เรียกให้ฟังยากๆว่า ปฏิบัติธรรม)
ทำไปทำมา(จริงๆแล้วทำน้อยมาก) ก็จะได้ความรุสึกแบบ อ.picatos ท่านว่าไว้เลยฮะ
ราวๆชีวิตคือก้อนเนื้อกำลังเน่าเปื่อยผุพัง มีลมเข้าลมออกรอวันไป (ไปไหนก็ไม่รุ) ไรงี้
หาสาระอะไรไม่ค่อยได้ กรูละเบื่อ..

ที่นี้เรื่องความคาดหวัง ของคนรอบข้าง ทั้งพ่อแม่ที่บุญคุณล้นเหลือ, เจ้ากรรมนาย(นาง,รึI,Eแล้วแต่จะเรียก)เวร
ที่มาในรูปญาติ,เพื่อน,เมีย,ผัว,ลูก,นาย,ผู้มีพระคุณ,ฯลฯ รอบทิศ

ถ้าเป็นคนยุคก่อนสงครามโลก,babyboom ที่เค้าเคยลำบากมากๆ แบบไม่มีจะกิน
เค้าจะมีไอเดียว่า เกิดมาต้องทำงาน ทำตัวให้้เป็นประโยชน์ อยู่เฉยๆได้ไง ต่อให้รวยแล้ว ก็ต้องทำงาน
ผมเคยโดนตั้งเป้ามาฮะ
ฝ่ายที่บังคับก็ บังคับทั้งผลการเรียน ต้องได้ที่1 เท่านั้น ได้เกรดค.(C)ภาษาไทย,สังคม (วิชาอื่น ก.80%ข.15%)โดนด่าเป็นเดือน
บังคับทั้งโรงเรียน ,มหาลัย,วิชาชีพ,ทุกเม็ด,ทุกขั้นตอนชีวิต
ก็พอแค่นมาได้นะฮะ แต่มามองย้อนหลังแล้วไม่ค่อยมีความสุขนัก(แปลว่าโคตรทุกข์เลย)
จนบางครั้งคิดว่า ชีวิตคือความทุกข์ ให้มาแล้วช่วยมาเอาคืนไปเหอะ ไม่รุอยู่ไปทำไม ทำเท่าไรก็ตั้งเป้าเพิ่มไปเรื่อยๆ

อีกฝ่ายนึงก็หาว่าผมดิ้นรน งก เมื่อไรจะพอซักที
จนมาจบที่"ไม่รู้สึกเลยนะ ว่าสิ่งที่ได้มา รึให้มามันจะมีประโยชน์อะไร ไปล่ะนะ"( อ้าว อีตอนอยากได้น่ะ รู้รึเปล่า ว่ากว่าจะได้มาเอาเวลา(ชีวิต)ไปแลกมาเลือดตาแทบกระเด็น เพราะยังลงทุนหุ้นไม่เป็นน่ะ)

เลยมาได้ข้อสรุปฮะ ว่าทำให้คนอื่นพอใจน่ะ หาความพอดียาก ไม่มากไป ก็น้อยไป เพราะใจเขาเปลี่ยนตลอด
เอาที่เรา"พอ"ใจ ก็พอ ตะละคนมีชีวิตไม่เกินสองสามหมื่นวันหรอก จะเอาอะไรกันนักกันหนา
เด๋วก็ตายจากกันไปแล้ว จะมาบังคับ แนะนำ ตักเตือน ต่อว่า กระแนะกระแหน
ด้วยความหวังดีประสงค์ร้ายตามมาตรฐานตัวเองกะคนอื่นได้ไง
ถ้าจะพูดแบบไม่เกรงใจก็ราวๆ" ช่างมรึง ช่างมัน ช่างกรู"ฮะ
รึยุคนี้ เค้าฮิตเป็น hipster กัน(บางคนแปลว่าคนแบบเท่ห์ๆ ที่โลกไม่จำเป็นต้องมีคนแบบนี้ก็ได้)

จะลองไปหาหนังสือ"แฮปปี้ไลฟ์"ของแดง ใบเล่ อ่านดูก็ได้นะฮะ ตอนแรกๆผมอ่านแล้ว รับไม่ได้เลย เห็นแก่ตัวมั่กๆ
ตอนหลังมาคิดดู เออ จริงแฮะ

สรุปว่าตอบไม่ตรงคำถามใช่มั้ยฮะ

ไม่ต้องซีเรียสครับ บอร์ดเป็นที่สาธารณะอยู่แล้ว เขียนตามสบายเลยครับ ก็ขอบคุณที่เล่าชีวิตให้ฟังครับ อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าไม่ได้มีผมคนเดียวที่โดน และผมก็เชื่อว่าอาจจะมีประโยชน์กับคนอื่นที่โดนเหมือนกันที่แอบอ่านอยู่

[Nutth147]

พอดีผมอ่านหนังสือ snowball เล่มสอง

คนเราเกิดมาทำไม ?

ปู่ตอบว่า เป้าหมายของชีวิตคือการเป็นที่รักของคนที่คุณอยากให้รักคุณเป็นจำนวนมากที่สุด

ลูกบอลหิมะจะเกิดขึ้นเองถ้าคุณอยู่ท่ามกลางหิมะถูกประเภท และนั้นคือสิ่งที่เกิดกับผม ผมไม่ได้หมายถึงแค่การสะสมเงินอย่างเดียว แต่ยังเป็นเรื่องของความเข้าใจโลกและประเภทของเพื่อนที่คุณสะสมด้วย คุณจะมีสิทธิเลือกเมื่อเวลาผ่านไป พอถึงตอนนั้นคุณจะต้องเป็นคนแบบที่หิมะอยากมาเกาะติดด้วย สรุปแล้วตัวคุณนั้นแหละที่ต้องเป็นหิมะเปียกๆและคุณต้องเก็บสะสมเกล็ดหิมะไปตลอดทาง เพราะคุณจะไม่ได้ขึ้นไปอยู่บนยอดเขาอีก ชีวิตมันก็จะเป็นแบบนี้แหละ

..... ผมเหมือนจะพาออกทะเลไปอีกคนหรือเปล่าอ่ะเนี้ย

[chakasak]

พอดีผมอ่านหนังสือ snowball เล่มสอง

คนเราเกิดมาทำไม ?

ปู่ตอบว่า เป้าหมายของชีวิตคือการเป็นที่รักของคนที่คุณอยากให้รักคุณเป็นจำนวนมากที่สุด

ลูกบอลหิมะจะเกิดขึ้นเองถ้าคุณอยู่ท่ามกลางหิมะถูกประเภท และนั้นคือสิ่งที่เกิดกับผม ผมไม่ได้หมายถึงแค่การสะสมเงินอย่างเดียว แต่ยังเป็นเรื่องของความเข้าใจโลกและประเภทของเพื่อนที่คุณสะสมด้วย คุณจะมีสิทธิเลือกเมื่อเวลาผ่านไป พอถึงตอนนั้นคุณจะต้องเป็นคนแบบที่หิมะอยากมาเกาะติดด้วย สรุปแล้วตัวคุณนั้นแหละที่ต้องเป็นหิมะเปียกๆและคุณต้องเก็บสะสมเกล็ดหิมะไปตลอดทาง เพราะคุณจะไม่ได้ขึ้นไปอยู่บนยอดเขาอีก ชีวิตมันก็จะเป็นแบบนี้แหละ

..... ผมเหมือนจะพาออกทะเลไปอีกคนหรือเปล่าอ่ะเนี้ย

เป็นหนังสือที่ดีมากครับ ในนั้นมีทั้งแนวคิดการเล่นหุ้น การใช้ชีวิต การบริหารเงิน สังคม ฯลฯ แต่หลายๆ เรื่องผมคิดว่าบัฟเฟตต์พลาดไป ส่วนคำพูดนั้น น่าจะเป็นคำพูดที่เค้าแสดงความผิดพลาดของตัวเองมากกว่าครับ (ในความคิดของผม) เค้าน่าจะหมายถึงภรรยาคนแรกของเค้า เค้ารู้สึกเสียดายและเสียใจที่ ที่ผ่านๆ มาเค้าทำให้ภรรยาของเค้าน้อยไป เพราะทุ่มเทกับงานมากไป พอภรรยาเค้าตาย เค้าเลยตั้งเป้าหมายชีวิตแบบนั้น เพื่อไม่ให้ผิดพลาดเหมือนในอดีต

[chakasak]

สรุปแล้วตัวคุณนั้นแหละที่ต้องเป็นหิมะเปียกๆและคุณต้องเก็บสะสมเกล็ดหิมะไปตลอดทาง

ต้องทำยังไงเหรอครับ หิมะเปียกๆ

[todsapon]

ดูพระพุทธเจ้าช่อง work point

[I_Jay]

เหมือนหลุดสู่อิสรภาพทางการเงิน มาสู่กับดักอีกอันนึงคือว่างเกินไป ผมว่าลองทำสิ่งที่คุณชอบดีกว่าครับ จะทำงานหรืองานอดิเรก แต่เป้าหมายคือเราชอบ ไม่ใช่เงินแล้ว งานอาจจะเล็กน้อยอย่างขายของ แต่เราชอบทำแล้วมีความสุข มีเวลาใ้ครอบครัว อันนี้ยกตัวอย่างนะครับ ผมว่าไม่ทำอะไรปล่อยไปเรื่อยๆ คุณจะคิดมาก อีกหน่อยเป็นพวกซึมเศร้าไปอีก ไปเจอะเจอผู้คน ใช้ชีวิตให้คุ้มดีกว่าครับ หรือดูตัวอย่าง ดร.นิเวศน์ ท่านอิสระทางการเงิน ท่านก็ยังทำงาน เป็นวิทยาการ เขียนหนังสือ เป็นอาจารย์ ซึ่งผมว่ารายได้คงน้อยกว่าปันผลของท่านเยอะเลยครับ ขอให้พบเจอทางของตัวเองโดยเร็วนะครับ ค้นพบแล้วกลับมาบอกผมด้วยนะ

[todsapon]

ขายของชำ