Anti-Aircraft เขียน: หลังจากเรียนจบทำงานมาได้ 2 - 3 ปีผมได้ยินคำพูดนี้บ่อยมาก จากคนรอบข้างหลายๆ คน ทั้งที่ทำงาน และที่บ้าน เพื่อสมัย ม.ปลาย หรือแม้แต่คนทีเคยบอกผมว่าชีวิตนี้ไม่ต้องการเงินทอง ขอเพียงได้ทำสิ่งที่เรารัก
สังคมเปลี่ยน คนเปลี่ยน วัยเปลี่ยน โลกเปลี่ยน เพื่อนเปลี่ยน ค่านิยมก็เปลี่ยน หลายคนละทิ้งเงินเพื่อความฝัน หลายคนละทิ้งความฝันเพื่อเงิน ขณะหลายคนละทิ้งความฝันเพื่อที่จะเป็นหนี้ เราบูชาคนที่มีบ้าน มีรถ ได้ตั้งแต่อายุยังน้อยอย่างนั้นหรือ หรือมันคือการสร้างอนาคตแก่ครอบครัว และใช้ชีวิตกับปัจจุบันอย่างคุ้มค่า
ขอเชิญชาว VI ทั้งมือใหม่และมือเก่าร่วมแสดงความคิดเห็นอย่างอิสระ อย่างไม่มีถูกผิดได้ที่นี่ครับ
ผมเชื่อว่าเราจะได้แนวทางอะไรดีๆ จากการเปิดเผยและรับฟังความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมาและไม่มีอคติครับ
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามา
"ต่อต้านอากาศยาน"
ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยละกันนะครับ
ผมเป็นคนนึงที่รายได้น้อยครับ ทำงานอยู่โรงงาน ภายใต้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ส่วนใหญ่เป็นพนักงานสายการผลิต รายได้น้อยค่าแรงก็ขั้นต่ำทั้งนั้นครับ แค่รายได้เอามาใช้ชีวิตประจำวันก็ยังจะยากเลย เพื่อนๆผมเหล่านี้ให้ความเห็นว่า " ถ้าไม่เป็นหนี้ ชีวิตจะไม่ขยันทำงาน" อืมซึ่งผมฟังแล้วก็แอบ งง ๆ มานั่งสงสัยเราไม่เป็นหนี้มั้ง เราก็เลยไม่ขยัน อีกอย่างคนที่ผมเจอส่วนใหญ่เค้ามีค่านิยมในการซื้อรถยนต์กัน เหมือนเค้าหวังว่ามาทำงานต่างจังหวัดๆ ไกล ชีวิตนี้ต้องมีรถยนต์ให้ได้ แต่ลำพังการจะทำงานเก็บเงินไปเรื่อยๆนั้น ก็คงจะหมดกำลังใจไปก่อนกว่าจะเก็บเงินซื้อรถยนต์ซักคันได้ ก็คงจะแก่ตายกันไปก่อนพอดี
ที่เล่ามาเป็นเพียงเสี้ยวส่วนนึงในความคิดผมนะครับ แล้วก็จากการพูดคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่โรงงาน
ดังนั้นการที่ผมไม่เป็นหนี้ การที่ผมลงทุน กลายเป็นเรื่องแปลกประหลาดไป เหอะๆ