Thai VI

konkaikong เขียน:การลงทุนผมว่าก็คล้ายๆกับการปลูกต้นไม้นะครับ

การที่เรากำหนดกรอบของเวลา หรือยึดติดกับเป้าหมายมากเกินไป

อาจทำให้เราเครียดมากกับการลงทุน เราปลูกต้นไม้ เราก็บอกไม่ได้ว่า

ตันไม้จะโตสูงเท่าไหร่ ออกลูกเยอะไหม

การที่นักลงทุนรายย่อยจะกำไรจากตลาดหุ้นได้ ก็เป็นเพราะเงินผู้อื่นที่จะมา

ไล่ซื้อดันราคาหุ้นขึ้นไป ถามว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาไล่ซื้อ ไม่มีใครรู้หรอกครับ

ดังนั้นผมว่าการกำหนดว่าปีนี้จะตั้งเป้ากำไรเท่านั้นเท่านี้ เป็นเรื่องยาก

ขอเพียงแต่เราสนใจใฝ่หากิจการที่มีการบริหารจัดการที่ดี หมั่นหาความรู้ความเข้าใจในกิจการนั้นๆ เช่นเดียวกันกับการรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ต้นไม้
เป็นเรื่องของเรา แต่เรื่องโตเร็ว โตช้านั้นเป็นเรื่องของต้นไม้

แล้วสักวันกระแสเงินก็จะพาหุ้นนั้นๆไปสู่ที่ที่ควรจะเป็น

ขออภัยถ้าท่านเจ้าของกระทู้รู้สึกว่าตอบนอกเรื่องไป

เตรียมตัวเรียนต่อโท&ชิงทุนให้ได้ภายใน 2 ปี + ทำงานเดิมไปก่อน&เก็บ
  ออม 65-70 %

เก็บเงินเก่งจังครับ ผมยังได้แค่ ประมาณ 30% เอง

[quote="Voldtrest"]หากเราต้องการเข้าถึงอิสรภาพทางการเงินอย่างปลอดภัย + ถึงเร็วที่สุด

ภายใต้สมมติฐาน

ถ้าเทียบเงินเดือนเหมือนปันผล คิดที่ 10% ก็แล้วกัน

ทุกๆหมื่นบาท ก็เหมือนเงินต้นล้านสอง

Boring Stock Lover เขียน:ถ้าเทียบเงินเดือนเหมือนปันผล คิดที่ 10% ก็แล้วกัน

ทุกๆหมื่นบาท ก็เหมือนเงินต้นล้านสอง

แนวคิดดีจังครับ

 :B

Voldtrest เขียน: เป้าหมาย  

1. มีความสุข/ความหวัง/ความสนุก กับชีวิตให้ได้ทุกวัน
2. 15 ปี 100 ล้าน  (อายุ 40 ยังหนุ่มอยุ่ใช่ไหมครับ พี่ๆๆ)
3. ผลตอบแทน/เงินลงทุน  ตามผลประกอบการ + ราคาที่นายตลาดให้

แนวทาง

1. เติมความคิดบวกให้ตนเอง & ขจัดความคิดลบออกไปให้ได้ทุกวัน
2. ออกกำลังกายให้ได้อย่างน้อย 4 วัน/วันละ 30 นาที
3. เตรียมตัวเรียนต่อโท&ชิงทุนให้ได้ภายใน 2 ปี + ทำงานเดิมไปก่อน&เก็บ
   ออม 65-70 %
4. ศึกษาแนวทาง VI ต่อไป & เลือกการลงทุนที่ไม่เกินความสามารถของตน
   เอง  

มาช่วยกันเติมได้นะครับ  หลายหัวดีกว่าหัวเดียว

 

ประเมินผลตัวเองตามแนวทาง 4 ข้อ  หลังผ่านไป 1 เดือนกว่าๆ

1. อารมณ์ดีขึ้น ความรู้สึกแย่ๆยังมีอยู่ แต่มาน้อยลง และอยู่ได้ไม่นาน
2. ยังไม่ได้ทำเลย  :evil:  
3. แผนล้ม... ใจออกห่างจากงานเดิม กำลังหาทางเปลี่ยนงาน
   เก็บออมยังทำได้ตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้
4. ยังไม่เพียงพอ ที่จะทำตามเป้าหมายได้

เป้าหมายทางการเงินยังคงเป็น 100 ล้าน ภายใน 15 ปี  (อายุ 40 ปี)

สมมติฐานขอไปเรียบเรียงก่อนครับ  

โละอันเก่าทิ้งตามคำแนะนำของพี่ picatos   :lol:

สมมติฐาน

1. ทำงานสบายๆในประเทศ ใช้ชีวิตชิวๆเข้าไว้  
   ผลตอบแทนเฉลี่ยทบต้น 36-40 % ลงทุนทั้งก้อนหนเดียวจากเงินเก็บที่มีอยู่

2. ทำงานที่ปรึกษาบริษัทใหญ่ในต่างประเทศ  

   2.1 ผลตอบแทนเฉลี่ยทบต้น 25 % เงินเดือน 4 แสนบาท (ออม 75 %) เป็นเวลา 3 ปี
        (เตรียมตัว+เรียนโทเต็มเวลา = 3 ปี) แล้วกลับไปทำงานที่ประเทศไทยในข้อ 3.1
         ลงทุนทั้งก้อนในเวลา 9 ปีที่เหลือในตลาดหลักทรัพย์ไทย
   
   2.2 ผลตอบแทนเฉลี่ยทบต้น 25 % ไม่กลับประเทศ หาคู่ชีวิตที่นั่น ทำงานและลงทุน
        ในตลาดหลักทรัพย์ที่นั่นและตลาดหลักทรัพย์ไทย  

3. ทำงานบริษัทใหญ่ ในไทย

   3.1 ผลตอบแทนเฉลี่ยทบต้น 25 %  กรณีผ่านข้อ 2 มาก่อน    
        กลับมาทำงานที่ไทยในต้นปีที่ 7 เงินเดือน 1.2 แสนบาท up
        (ออม 91 %) นำไปลงทุนต่อเนื่องทุกเดือนเป็นเวลา 9 ปีที่เหลือ
       
   3.2 ผลตอบแทนเฉลี่ยทบต้น 40 %  กรณีไม่ได้ผ่านข้อ 2 มาก่อน
        ตั้งใจทำงานเต็มที่และเรียนโทควบคู่ไปด้วย  คาดว่าต้นปีที่ 6
        เงินเดือน 1.2 แสนบาท up (ออม 91 %) นำไปลงทุนต่อเนื่อง
         ทุกเดือนเป็นเวลา 10 ปีที่เหลือ

มันต้องใช้ได้สักข้อนึงขึ้นไปน่า  หากใช้ได้ 2 ข้อขึ้นไป  ไม่ได้ 100 ล้าน
ก็ให้มันรู้ไปสิ  :)

เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งโดนใจมากๆ เค้าบอกว่า "ทุกความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เกิดจากการเก็บสะสมความสำเร็จเล็กๆ น้อยๆ ไปเรื่อยๆ" โดยใจความแล้วก็ได้แนวทางประมาณนี้

• ตั้งเป้าหมายให้สูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ย้ำว่าต้องเป็นไปได้ ไม่งั้นก็เป็นแค่ฝันกลางวัน

• แบ่งเป้าหมายของคุณออกเป็นภารกิจย่อยๆ ทุกภารกิจย่อยๆ ต้องมีเป้าหมายและกำหนดเวลาที่ชัดเจน

• คุณเคลียร์แต่ละภารกิจให้เต็มกำลังความสามารถ สะสมชัยชนะ เพื่อเป็นกำลังใจสู่เป้าหมายที่ยากขึ้น (กรณีที่คุณแพ้อยู่เรื่อยๆมันจะส่งผลตรงข้าม)

ฉะนั้น เป้าหมายที่เป็นไปได้ แต่ทำให้คุณใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถเป็นสิ่งจำเป็น เรามายกตัวอย่างจากการลงทุนกันนะ สมมตินะ

EX:
คุณต้องการเวลาหาเงินก้อน 1 ล้านแรกที่ปราศจากหนี้สินให้ได้ภายใน 10 ปี

คุณศึกษาแล้วว่ามีวิธีการต่างๆ ดังนี้
• เก็บเงินงานประจำของคุณเอง
• นำเงินไปลงทุน
• หาอาชีพเสริม

คุณคิดว่าเต็มกำลังความสามารถคุณสามารถทำได้ดังนี้
• รายได้งานประจำ - ค่าใช้จ่าย คุณประหยัดเต็มที่ก็ได้แค่เดือนละ 4,000 บาท
• คุณลงทุนไม่เก่ง คิดว่าทบต้น 10% ก็เต็มที่แล้ว
• คุณไม่มีงานพิเศษ

ประเมินความเป็นไปได้
• จากการคำนวณดอกเบี้ทบต้นคุณคิดแล้วว่าการลงทุนได้ +10% ต่อเนื่องจะนำคุณไปสู่เป้าหมายได้ทันเวลาต่อเมื่อคุณเก็บเงินได้อย่างน้อย 5,000 บาทต่อเดือน
• ถ้าคิดว่าทำไม่ได้คุณควรกำหนดเป้าหมายใหม่ให้ง่ายขึ้น
• ถ้าคิดว่าทำได้ มาประเมินความเสี่ยงกัน

ประเมินความเสี่ยง
• มีโอกาสแค่ไหนที่เราจะเก็บเงินได้ไม่ถึงเดือนละ 5,000
::คุณบอกว่าทุกวันนี้เดือนละ 4,000 ก็แย่แล้ว แต่คุณมั่นใจว่าถ้าคุณหางานพิเศษทำไปด้วย คุณทำได้แน่ๆ และงานประจำคุณก็มีการปรับเงินเดือนด้วย คุณมั่นใจว่าโอกาสที่คุณจะถูกไล่ออกมีน้อยมากๆ
• มีโอกาสแค่ไหนที่เราลงทุนแล้วเจ๊ง ทำให้เป้าหมายที่ยากอยู่แล้วยากขึ้นไปอีก
::คุณศึกษา VI มีความรู้พอสมควร และพออย่างน้อยที่สุด คุณรู้จัก defensive stock พอตัว ที่สำคัญคุณไม่ได้โลภ คุณบอกว่าทำได้

กำหนดภารกิจ
• เก็บเงินให้ได้ 5,000 บาทต่อเดือน ประเมินทุกสิ้นเดือน
::ชัยชนะแรกของคุณ ทำมันให้ดีที่สุด
• ทุกปีคุณต้องเก็บเงินได้ 60,000 บาท ประเมินทุกสิ้นปี
::เพราะคนส่วนใหญ่ชอบอ้างว่า มีเหตุให้เก็บเงินไม่ได้ เดี๋ยวเดือนหน้าจะเก็บมากขึ้น ฯลฯ เราจะดูกันว่าคุณทำได้จริงไม๊
• ลงทุนให้ได้ผลตอบแทนทบต้น 10% ประเมินทุก 3-5 ปี
::การประเมินรายเดือนหรือรายปีไม่ช่วยอะไรเพราะตลาดมีความผันผวน

แผนลดความเสี่ยง
• คุณต้องหารายได้ให้มากขึ้น พัฒนาตนเองไปสู่ตำแหน่งหน้าที่การงานที่ผลตอบแทนสูงอย่างต่อเนื่อง เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝันที่จะทำให้คุณพ่ายแพ้ภารกิจ หรือถ้าคุณคิดว่างานอิสระอาจให้คุณได้มากกว่าคุณก็ต้องกล้าที่จะเปลี่ยน
• ตลาดมีความผันผวน ซึ่งอาจทำให้คุณทำผลตอบแทนไม่ได้ตามเป้าในบางปี ฉะนั้นคุณต้องศึกษาการลงทุนให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น หาความรู้ใหม่ๆ และไม่อายที่จะถามผู้รู้ พยายามสร้างผลตอบแทนให้สูงกว่าเป้าให้ได้ เพื่อชดเชยความเสี่ยงที่อาจขาดทุนเมื่อเจอวิกฤติ
• คุณรู้ว่าการอยู่ในตลาดหุ้นโดยไม่ตามกระแสความโลภและความกลัวเป็นเรื่องที่ยากมากๆๆๆ คุณต้องพยายามศึกษาธรรมะ เพื่อปล่อยวางความโลภ ละความกลัว
• ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขพอสมควร อย่าลืมดูแลตัวเองและคนรอบข้างบ้าง เพื่อให้คุณไม่เสียใจหากคุณดันตายไปก่อนที่เป้าหมายคุณจะสำเร็จ

ลงมือปกิบัติ ทำการประเมินอย่างต่อเนื่อง และปรับเป้าหมายตามศักยภาพและความสำเร็จในภารกิจย่อยของคุณ
• ถ้าคุณเก่งขึ้นเยอะจากประสบการณ์จนทำให้เป้าหมายเดิมเป็นเรื่องง่ายๆ หรือประสบปัญหาหนักอึ้งที่ทำให้มั่นใจว่าเป้าหมายคุณเหลวแน่ๆ จงปรับปรุงเป้าหมายของคุณให้เข้ากับศักยภาพในปัจจุบัน ซึ่งมันอาจสูงขึ้นหรือต่ำลงก็ได้
• ย้ำว่ามันต้องทำให้คุณพยายามอย่างสุดความสามารถ อย่าตั้งเป้าหมายที่ง่ายเกินไป ชัยชนะแบบนั้นไม่ช่วยอะไร ที่สำคัญอย่าปรับลดเป้าหมายของคุณลงบ่อยๆ คุณจะเสียศรัทธาในตัวเอง เหมือนที่คุณหมดศรัทธากับนักวิเคราะห์ที่ปรับประมาณการณ์ทุกสัปดาห์

ลงมือทำซะ ขอให้คุณประสบความสำเร็จ

ปล.เขียนไว้อ่านเองครับ

ขออนุญาตให้ความเห็นหน่อยละกัน อย่าถือสานะครับ ถือว่าช่วยกันมองต่างมุม  

[quote="Voldtrest"]สมมติฐาน

1. ทำงานสบายๆในประเทศ ใช้ชีวิตชิวๆเข้าไว้

ได้อ่านแล้ว ผมก็นึกถึงคำสอนของหัวหน้าเก่า ตอนที่ผมเพิ่งเริ่มทำงานได้ไม่นาน พี่เค้าบอกว่า สำหรับเป้าหมายที่เราตั้งไว้นั้น มีเส้นทางหลายทางที่จะทำให้เราขี้นไปถึง ถ้าไปเส้นตรงไม่ได้ ก็อ้อมๆหน่อยแล้วค่อยขี้นต่อ ถ้าเหนื่อยนักก็พักก่อนแล้วค่อยไปต่อ ผมว่ามันมีความหมายมากเลยนะครับ

ส่วนตัวแล้วตั้งเป้าไว้สัก 10 ล้านต่อคนตอนเกษียณ ซึ่งตอนนี้เป็นผมคนเดียว ถ้ามีภรรยา ก็ต้อง 20 ล้าน ในตอนเกษียณ เพื่อที่ว่าจะได้ใช้เงินก้อนนี้ไปลงทุนในหุ้นเพื่อผลตอบแทนสัก 8% ต่อปี เป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ไม่ให้เดือนร้อนลูกหลานครับ

การที่เราตั้งเป้าหมายไว้มันก็ดีนะครับ แต่ถ้าตั้งสูงไปก็กดดันตัวเองมากไป รวมถึงอาจจะทำให้เกิดผลเสียทำให้เรายอมเสี่ยงมากขี้น เพื่อที่จะให้ได้ผลตอบแทนมากขี้น ก็อย่างว่าครับ ถ้าเราขาดทุน ผลตอบแทนทั้งหมดที่เราพากเพียรพยายามทำมาก็จะหายไป ยิ่งถ้าการขาดทุนนั้นเกิดในปีหลังๆ ที่เรามีเงินมากขี้น มันก็จะยิ่งแย่ไปใหญ่ครับ ผมจึงคิดว่านี่คือเหตุผลของเซียนที่บอกว่า อย่าขาดทุน และ อย่าขาดทุน

กำไรมากกำไรน้อยอีกเรื่องครับ แต่มันก็ทำให้ความมั่งคังของเรามากขี้น เฉลี่ยๆกันไปในแต่ละปีนะครับ

ส่วนตัวผมตอนนี้ก็พยายามสร้างผลตอบแทนให้ดีครับ และก็พยายามหารายได้พิเศษเสริมเพือ่มาลงทุนต่ออีกทางอยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่สำเร็จเลยครับ หวังว่าจะสำเร็จในอนาคตครับ

ขอให้โชคดีกับการลงทุนกันทุกคนนะครับ

ขอโทษนะน้องพี่ไม่ได้ขัดนะครับ แต่ไม่เข้าใจคำถามครับ 555+
A.  มุ่งที่จะเพิ่มรายได้จากงานหลักให้ได้มากที่สุด จ่ายให้
พอร์ตลงทุนก่อนจ่ายเรื่องอื่นๆ (กรณีปกติ)
- อาจต้องเรียนต่อเพื่อเปลี่ยนอาชีพ
- อาจต้องหางานเสริม/ทำธุรกิจ
B.  เราเลือกการลงทุนที่ไม่เกินความสามารถของเรา
ที่ให้ผลตอบแทนสม่ำเสมอทุกปี ในระดับที่เรา ok
(กรณีที่ไม่มีเวลาติดตามเท่าไร)

ถ้าพี่เป็นคนที่ขยันทำงานแบบAแต่ถ้าพี่ไม่เปลี่ยนอาชีพก็ได้นี่ครับ
ขยันทำงานทำอาชีพเดิม เอาเงินมาลงทุนเยอะๆ

หรือถ้าพี่เป็นBลงทุนแบบง่ายๆผลตอบแทนสมำเสมออาจเป็นกองทุนหรือตราสารหนี้ แต่คนอย่างBก็สามารถขยันแบบAหรือเปลี่ยนสายอาชีพแบบAได้นี่ครับ

พี่เข้าใจว่าสิ่งที่น้องจะสื่อคือ
A.เปลี่ยนงานที่เกี่ยวกับการเงินลุยมันไปสุดๆให้เวลากับการลงทุนเยอะๆ
B.ทำงานเดิมดีแล้วสายงานเดิม แต่มีเวลาดูแลพอร์ทน้อยก็ลงที่ดูมั่นคง
แต่ทั้งAและBก็ควรที่จะเก็บเงินให้มากๆเพื่อนำไปลงทุนครับ ถ้าให้พี่เลือกแบบนี้พี่เลือกข้อB เพราะแนวVIไม่จำเป็นต้องเฝ้าหุ้นครับ เวลาศึกษาเราหาได้ไม่ยากครับ....แต่ถ้าจะเปลี่ยนงานเพราะงานที่ทำมันไม่ใช่ อยากทำเกี่ยวกับการเงินอันนี้ก็แนะให้เปลี่ยนครับ เพราะน้องอายุยังน้อย ไปหาประสบการณืได้ครับ

ส่วนในเรื่องเก็บเงินมากๆอันนี้ต้องดูภ้ามากเกินไปแล้วชีวิติไม่มีความสุขก็ไม่ควรทำเพราะการใช้เงินตอนแก่กับตอนหมุ่มมันคนละเรื่องเลยครับ
สมัยก่อนพี่คนละครึ่งทาง หาความสุขในชีวิตๆมากๆซื้อรถคันใหญ่ๆขับเที่ยวบ่อยๆ แต่ก็พอเหลือเงินเก็บบ้างพอสมควรนะครับ แต่ชีวิตก็สบายดีครับ เพราะเป้าหมายพี่คือเกษียน55
ซึ่งถ้าเป้าหมายน้องคือเกษียน55ปีน้องก็ควรจะใช้บ้างเก็บบ้างครับ

แต่พอพี่รูจักหุ้น รูเรื่องผลตอบแทน วางแผนอนาคต เห็นเป้าหมายชัดเจนว่าพี่สามารถเกษียนตอนอายุ40ได้ พี่ก็เปลี่ยนแนวทางชีวิตเลยครับ เน้นเก็บเงินมากๆ เพราะถ้าพี่ไปถึงจุดนั้นอายุ40พี่มีเงิน พี่ก็ยังมีแรงใช้ครับ.....ดังนั้นช่วงนี้เก็นและลงสุดสุดชีวิตครับ ขายรถใหญ่ ซื้อรถเล็ก เพื่อให้เหลือเงินมาลงทุนและประหยัดค่าน้ำมันปีละประมาณ3หมื่น และอีกหลายๆอย่างครับที่ปรับชีวิตตัวเองใหม่เพื่อให้เข้าเป้าได้ไวขึ้น


อื้มมไหนๆน้องก็ถามงั้นขอถามความคิดเห้นพี่ๆชาวTVIบ้างครับ......
ว่า..................
หากเราเล่นหุ้นและทำงานประจำคนละสาย กับย้ายสายมาเป็นแนวเดียวกับหุ้น มันจะมีผลทำให้กำไรในพอรืทเพิ่มขึ้นไหมครับ????????

ช่วงเริ่มต้นชีวิต

ให้ทำงานเพื่องาน และรักในงานที่ทำ เงินมันจะตามมาทีหลังเอง

อย่าคิดเรื่องเงินมาก

มี ล้านเดียว หรือมีร้อยล้าน ก็มีความสุขได้

ความรวย เราควบคุมไม่ได้ รวยมากรวยน้อย แล้วแต่โชควาสนา

แต่ความสุข เราควบคุมได้ครับ มันอยู่ที่ใจของเรา อย่าให้เงินมาเป็นเป้าหมายของชีวิต อย่าให้มันมากำหนดความสุขของชีวิต

เงินน้อยๆแบบผม ก็มีความสุขได้ครับ  :8)

[quote="McDull"]
ถ้าต้องการเป๊ะๆ อาจต้องขายวิญญาณให้ปีศาจนะครับ

[quote="poppo"]ช่วงเริ่มต้นชีวิต

ให้ทำงานเพื่องาน และรักในงานที่ทำ เงินมันจะตามมาทีหลังเอง

อย่าคิดเรื่องเงินมาก

มี ล้านเดียว หรือมีร้อยล้าน ก็มีความสุขได้

ความรวย เราควบคุมไม่ได้ รวยมากรวยน้อย แล้วแต่โชควาสนา

แต่ความสุข เราควบคุมได้ครับ มันอยู่ที่ใจของเรา อย่าให้เงินมาเป็นเป้าหมายของชีวิต อย่าให้มันมากำหนดความสุขของชีวิต

เงินน้อยๆแบบผม ก็มีความสุขได้ครับ

[quote="McDull"]ขออนุญาตให้ความเห็นหน่อยละกัน อย่าถือสานะครับ ถือว่าช่วยกันมองต่างมุม

poppo เขียน:อย่าให้ความสำคัญกับเป้าหมายมากเกินไป

แต่ให้ความสำคัญกับวิถีที่เราจะเดินไปให้ถึงเป้าหมาย

แม้ที่สุดเราจะไม่ถึงเป้าหมาย แต่ถ้าเราได้เดินในวิถีที่เราศรัทธา นั่นก็น่าจะพอใจแล้ว

สิ่งที่แน่นอนที่สุดในโลกเราคือความไม่แน่นอน

ตอนแรกๆ ผมก็ตั้งเป้าหมายไว้ จะต้องไปถึงในระยะเวลากี่ปี

แต่ปัจจุบัน ผมคิดว่า ผมเลือกวิธีที่จะเดินไปถึงเป้าหมาย แล้วมีความสุขกับทุกขณะที่เราเดินไปสู่เป้าหมาย ทีละก้าว ทีละก้าว

ใครจะรู้ ก่อนเราจะมีร้อยล้าน อาจจะเกิดอุบัติเหตุอะไรก็ได้ ผมเห็นชีวิตมามาก เห็นความสูญเสียมามาก

ไม่มีอะไรเป็นไปตามแผนของเราเสมอหรอกครับ

poppo เขียน:ช่วงเริ่มต้นชีวิต

ให้ทำงานเพื่องาน และรักในงานที่ทำ เงินมันจะตามมาทีหลังเอง

อย่าคิดเรื่องเงินมาก

มี ล้านเดียว หรือมีร้อยล้าน ก็มีความสุขได้

ความรวย เราควบคุมไม่ได้ รวยมากรวยน้อย แล้วแต่โชควาสนา

แต่ความสุข เราควบคุมได้ครับ มันอยู่ที่ใจของเรา อย่าให้เงินมาเป็นเป้าหมายของชีวิต อย่าให้มันมากำหนดความสุขของชีวิต

เงินน้อยๆแบบผม ก็มีความสุขได้ครับ  :8)

ชอบครับ  :)

ดูท่าตอนนี้อาชีพหลักของผมตอนนี้จะเป็นนักpokerซะแล้วครับ :lol:  อาชีพนี้ท่าเก่งบวกเฮงไม่ถึง10ปีก็หา100ล้านได้ครับ(ชนะtourเยอะๆก็ได้แน่นอนครับครับอย่างElkaรวยเละ  :8)  )

[quote="ศิษย์เซียน007"]ดูท่าตอนนี้อาชีพหลักของผมตอนนี้จะเป็นนักpokerซะแล้วครับ :lol:

ถามนิดเดียว เรื่องมีครอบครัว มีลูก คิดไว้หรือยัง
ถ้าไม่คิดถึง คงมีคำตอบให้ตัวเองแล้ว ว่าเกิดมาทำไม

เงิน 100 ล้าน จะเอาไปทำอะไร  :roll:

[quote="ศิษย์เซียน007"]ดูท่าตอนนี้อาชีพหลักของผมตอนนี้จะเป็นนักpokerซะแล้วครับ :lol:

[quote="ศิษย์เซียน007"]ดูท่าตอนนี้อาชีพหลักของผมตอนนี้จะเป็นนักpokerซะแล้วครับ :lol:

ศิษย์เซียน007 เขียน:ดูท่าตอนนี้อาชีพหลักของผมตอนนี้จะเป็นนักpokerซะแล้วครับ   อาชีพนี้ท่าเก่งบวกเฮงไม่ถึง10ปีก็หา100ล้านได้ครับ(ชนะtourเยอะๆก็ได้แน่นอนครับครับอย่างElkaรวยเละ    )

เล่นอยู่ที่ไหนครับคุณศิษย์เซียนบอกกันบ้างครับ ใช่ที่เดิมหรือเปล่าครับ อิอิ
ถ้าจะสำเร็จต้องเก่งบวกเฮงและก็มีความพยายามด้วยครับ ผมว่า นัก poker
ที่รวยๆ นี่มีหลายคนครับ อย่าง phil ivey  นี่เข้ารอบ final table ใน
ทัวร์นาเม้นต์ใหญ่ ๆ ได้หลายรายการมากครับทำเงินได้มหาศาลทีเดียว

[quote="Quantum of Solace"]ถามนิดเดียว เรื่องมีครอบครัว มีลูก คิดไว้หรือยัง
ถ้าไม่คิดถึง คงมีคำตอบให้ตัวเองแล้ว ว่าเกิดมาทำไม

เงิน 100 ล้าน จะเอาไปทำอะไร

[quote="Voldtrest"]5. ถ้ามีเหตุ ทางบ้านต้องการใช้เงินด่วน จนผมต้องล้างพอร์ตทิ้ง

หากไม่มีความเห็นของทุกท่านในกระทู้นี้  ผมก็ไม่สามารถที่จะตั้ง
สมมติฐานที่ตอบรับกับเป้าหมายได้มากขึ้น

หลังจากนี้ผมมีหน้าที่ลงมือทำจริงๆ เพื่อทดสอบสมมติฐานเหล่านี้
ในชีวิตจริง อุปสรรคทุกรูปแบบที่เข้ามาขัดขวาง จะไม่นำไปสู่ การล้มเลิกแผน
แต่จะนำไปสู่การปรับตัวและเดินหน้าต่อไป

แนวคิดที่บอกว่า ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ มาจากการสะสมความสำเร็จเล็กๆน้อยๆระหว่างทาง  สำหรับผมถือว่า เป็นแนวคิดใหม่ที่น่าสนใจมาก
ผมตีความได้อย่างนี้

1. ย่อยเป้าหมายใหญ่เดียว ให้เล็กลงมากจนกลืนได้ง่ายขึ้น ตามช่วงเวลา
   ระยะสั้นและกลาง

2. กำหนดเป้าหมายหลายอย่าง ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลย แต่ไม่ต้องใหญ่มาก
   และใช้เวลาไม่นานก็สำเร็จแล้ว

เพียงแต่ประสบการณ์สร้างแรงจูงใจครั้งก่อนๆของผมตั้งแต่เด็กจนโต  ที่มากพอจนสามารถทำผลงานชิ้นโบว์แดง ล้วนมาจาก การตั้งเป้าหมายสูงๆ ซึ่งน่าจะใกล้เคียงกับข้อ 1


มีใครพอที่จะเล่าให้ผมฟังเป็นวิทยาทาน โดยอิงจากประสบการณ์ชีวิต
ได้บ้างครับ  :?:

ผมเองก็อยากมีแรงกระตุ้นในการทำตามข้อ 2 ที่เทียบเท่ากับการทำตามข้อ 1
เหมือนกัน

รอฟังอยู่นะครับ พี่ๆทุกท่าน

คุณ Voldtrest ไม่ต้องซีเรียสกับเป้าหมายมากนักก็ได้นะครับ
ทำอย่างที่คุณ poppo แนะนำไว้น่าจะดีมาก ๆ กับตัวเอง
อ่าน ๆ ดูที่คุณเขียนมา ผมว่าชีวิตเครียดนะนั่น

ระวังเป้าหมายจะกดดันชีวิตมากเกินไปนะครับ

ตอนผมบวชที่วัด (เกือบป่า) แห่งหนึ่งที่สุราษฏร์
วันเสาร์ หรืออาทิตย์ จำไม่ได้แล้ว หลวงพ่อท่านเทศน์ให้ญาติโยมที่มาทำบุญฟังเป็นประจำ
เรื่องหนึ่งที่ท่านเล่าย้ำ ๆ ตลอดเลย สรุปใจความได้ประมาณ
ทุก ๆ เช้า สมัยที่ท่านออกเดินบิณฑบาตร ก็จะมีเป้าหมายทุกวันว่า วันนี้จะต้องเดินไปถึงจุดนี้ (มีคนรอตักบาตร) แล้วถึงจะเดินกลับวัด
บางเส้นในบางวัน ก็เป็นระยะทางพอสมควร แต่มีเส้นทางหนึ่ง ที่ต้องเดินไปค่อนข้างไกล
เพียงเพื่อที่จะไปให้คุณยายท่านหนึ่งเพียงคนเดียวตักบาตรทำบุญ
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ทางมันไกล เพื่อจะไปหาคน ๆ เดียวหรอก
ประเด็นคือ ทุก ๆ เช้า ท่านก็จะตั้งใจแน่วแน่ ค่อย ๆ เดินไปตามทางอย่างมีสมาธิเพื่อให้ถึงจุดหมาย
แต่จุดที่ท่านย้ำคือ ท่านก็ไม่ลืมที่จะใช้ชีวิตกับสิ่งรอบข้างที่ท่านเดินผ่านในตอนเช้ามืดของทุก ๆ วัน
ไม่ว่าจะเป็นการเหลียวมองน้ำค้างที่ตกอยู่บนยอดหญ้าในตอนเช้า เสียงสัตว์ต่าง ๆ หรือต้นไม้ข้างทางที่มีการเปลี่ยนแปลง ...

แค่นี้แหละครับ  

ขอบพระคุณ พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านอย่างสูง ที่กรุณาสละเวลามาตอบกระทู้
ของกระผมอีกครั้ง  

               

จริงๆกระทู้นี้ควรมีชื่อใหม่ว่า " 15 ปี 100 ล้าน ไปอย่างไร "

จากที่ผมทำอะไรไม่ถูกเลยว่า จะให้ความสำคัญกับสิ่งใด มากน้อยแค่ไหน
เพื่อไปถึงจุดนั้น ทำเอาชื่อกระทู้กำกวม คนอ่านสับสน และไม่ตรงกับความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง จนกระทั่งได้รับการตอบคำถามจากโจทย์ที่ให้ไว้ พ่วงด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันไป, ข้อเสนอแนะให้เปลี่ยนสมมติฐานหรือไม่ก็เปลี่ยนเป้าหมาย และที่ขาดไม่ได้เลยจริงๆ คือ ความเห็นต่างที่ทำให้ผมสามารถสร้างแรงบันดาลใจฮึดสู้ พยายามคิดและตั้ง สมมติฐานที่จะทำให้เรื่องราวเหล่านี้เป็นจริงให้ได้มากกว่า 1 ทางเลือกขึ้นไป  

รู้สึกตื่นเต้นมาก กับการศึกษาหาตัวเลือกที่สอดคล้องกับสมมติฐาน ซึ่งจะนำไปสู่การเตรียมตัวและลงมิอทำเสียที เมื่อคืนนี้กว่าจะนอนหลับได้ก็ตี 1 กว่าๆ
เลยครับ

ผมมีความสุขจริงๆครับ กับการเตรียมตัวครั้งนี้ หากมีความก้าวหน้าไปในทางใด จะมาเล่าสู่ฟันฟังอีกทีในกระทู้ภาคต่อ เพื่อเป็นกรณีศึกษาสำหรับคนที่
คิดฝันใหญ่
 
กระผมขอจบกระทู้นี้ไว้เพียงเท่านี้ครับ

[quote="akekarat"]คุณ Voldtrest ไม่ต้องซีเรียสกับเป้าหมายมากนักก็ได้นะครับ
ทำอย่างที่คุณ poppo แนะนำไว้น่าจะดีมาก ๆ กับตัวเอง
อ่าน ๆ ดูที่คุณเขียนมา ผมว่าชีวิตเครียดนะนั่น

ระวังเป้าหมายจะกดดันชีวิตมากเกินไปนะครับ

ตอนผมบวชที่วัด (เกือบป่า) แห่งหนึ่งที่สุราษฏร์
วันเสาร์ หรืออาทิตย์ จำไม่ได้แล้ว หลวงพ่อท่านเทศน์ให้ญาติโยมที่มาทำบุญฟังเป็นประจำ
เรื่องหนึ่งที่ท่านเล่าย้ำ ๆ ตลอดเลย สรุปใจความได้ประมาณ
ทุก ๆ เช้า สมัยที่ท่านออกเดินบิณฑบาตร ก็จะมีเป้าหมายทุกวันว่า วันนี้จะต้องเดินไปถึงจุดนี้ (มีคนรอตักบาตร) แล้วถึงจะเดินกลับวัด
บางเส้นในบางวัน ก็เป็นระยะทางพอสมควร แต่มีเส้นทางหนึ่ง ที่ต้องเดินไปค่อนข้างไกล
เพียงเพื่อที่จะไปให้คุณยายท่านหนึ่งเพียงคนเดียวตักบาตรทำบุญ
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ทางมันไกล เพื่อจะไปหาคน ๆ เดียวหรอก
ประเด็นคือ ทุก ๆ เช้า ท่านก็จะตั้งใจแน่วแน่ ค่อย ๆ เดินไปตามทางอย่างมีสมาธิเพื่อให้ถึงจุดหมายแต่จุดที่ท่านย้ำคือ ท่านก็ไม่ลืมที่จะใช้ชีวิตกับสิ่งรอบข้างที่ท่านเดินผ่านในตอนเช้ามืดของทุก ๆ วัน
ไม่ว่าจะเป็นการเหลียวมองน้ำค้างที่ตกอยู่บนยอดหญ้าในตอนเช้า เสียงสัตว์ต่าง ๆ หรือต้นไม้ข้างทางที่มีการเปลี่ยนแปลง ...

แค่นี้แหละครับ

รู้เขาไม่พอนะครับ ต้องรู้เราด้วย

สิ่งสำคัญคือ ลองประเมินตัวเอง ว่ากับเป้าหมายที่ตั้งไว้ เทียบกับศักยภาพหรือผลงานที่ผ่าน ๆ มา มีความเป็นไปได้แค่ไหน