Thai VI

ไปขูดหาอักษรย่อครับ :lol:  :lol:

ผมเป็นคนนึงที่ศึกษาเรื่องเทคนิคมาพอสมควรครับ
แต่ผมก็ไม่เคยสนใจในบทวิเคราะห์ที่ลงใน นสพ.เลย ส่วนใหญ่จะอ่าน แล้วก็มา screen ซ้ำอีกทีครับ

จริงๆแล้วการวิเคราะห์ทางเทคนิคเพียงอย่างเดียวนั้นไม่สามารถทำให้ชนะตลาดได้หรอกครับ จะต้องมีอีกหลายอย่างประกอบด้วย เช่น Money Management and Discipline ครับ ถ้าขาดสองสิ่งนี้ไป ต่อให้วิเคราะห์ถูก 80% ก็ยังคงขาดทุนได้ครับ

ในไทยนั้นการวิเคราะห์ทางเทคนิคยังไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นสิ่งที่ "ดี" ครับ แต่ต่างประเทศแม้แต่บางมหาวิทยาลัยก็มีการเปิดสอนเป็นคอร์สเลยครับ ผู้จัดการกองทุน Hedge fund ก็ใช้กันเป็นจำนวนมาก

Anyway วิชาทุกวิชามีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเองครับ อยู่ที่ผู้ใช้งานต่างหากที่จะนำวิชานั้นมาประยุกต์อย่างไร แล้วก็พึงระลึกเสมอว่า ไม่มีอะไรสามารถบอกอนาคตได้ถูกต้อง 100% หรอกครับ ไม่ว่าพี้นฐานหรือเทคนิค ดังนั้นวิเคราะห์อะไรก็ตามต้องเผื่อทางหนีทีไล่ให้ตัวเองด้วยครับ

เรื่องทำนายทิศทางราคานี่ บางครั้งผมก็เชื่อว่าทำได้เหมือนกัน

ว่ากันว่าราคาหุ้นจะหนีพื้นฐานไปมากๆ ทั้งทางบวกและทางลบในช่วงเวลาที่ผู้คนในตลาดคิดอะไรไปทางเดียวกันหมด (diversity breakdown)

ดังนั้น ช่วงไหนที่ 10 ใน 10 คนประสานเสียงว่าหุ้นจะลงต่อ หุ้นมักจะก้นเหวแล้ว และช่วงไหนที่ 10 ใน 10 คนประสานเสียงว่าหุ้นจะขึ้นต่อ หุ้นก็มักจะดอยพอดี ช่วงเวลาแบบนี้เป็นเวลาที่น่าเสี่ยง (เสี่ยงเป็นชาวสวน)

แต่ในยามปกติที่เสียงยังแตกอยู่ เช่น คนคิดว่าขึ้น 8 คน ลง 2 คน เวลาแบบนี้ไม่ควรจะเสียงเป็นชาวสวนครับ เพราะโอกาสผิดจะสูงมาก

สรุปก็คือใช้ได้ผลเป็นบางเวลาเท่านั้น นานๆ ที ช่วงเวลาปกติอย่างลองวิธีนี้ครับ ได้ไม่คุ้มเสีย

จากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ  :D

ผมคิดว่าคนไทยส่วนมากกว่า เป็นนักเล่นหุ้น ไม่ใช่นักลงทุน บ.หลักทรัพย์ จึงเน้นด้านเทคนิคเป็นหลัก ผมมือใหม่ก็พยายามศึกษาด้านปัจจัยพื้นฐานแล้วเอาเทคนิคประกอบตอนจะซื้อบ้าง

ผมเชื่อว่า การเคลื่อนไหวของราคาขึ้นกับจิตวิทยามวลชนจริง  พารามิเตอร์หลายตัวที่ใช้ในการวิเคราะห์ทางเทคนิค ก็สัมพันธ์กับ จิตวิทยามวลชน เช่น การเปลี่ยนแปลงของปริมาณการซื้อขาย  อัตราการเปลี่ยนแปลงของราคา  อย่างไรก็ตาม ปัญหาอยู่ที่ว่า พารามิเตอร์ที่มีใช้อยู่ในปัจจุบัน (Volume, Price, etc) เพียงพอที่จะใช้สร้างแบบจำลองที่ใช้ทำนายจิตวิทยามวลชนและต่อไปถึงราคาได้หรือไม่  หรือ ถ้าพารามิเตอร์ที่มีอยู่เพียงพอที่จะใช้ทำนายราคา มีคนคิดแบบจำลองที่มีคุณภาพดีได้แล้วหรือยัง

ตัวอย่างเปรียบเทียบ คือการทำนายการเกิดแผ่นดินไหว  ทุกคนทราบว่ามีแผ่นดินไหว  อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันก็ยังไม่มีใครทำนายการเกิดแผ่นดินไหวได้  พารามิเตอร์ที่จะใช้สร้างแบบจำลองก็มีเช่น ตำแหน่งรอยเลื่อน คุณสมบัติของรอยเลื่อน และอื่นๆ  และนักวิทยาศาสตร์ปัจจุบันส่วนใหญ่ก็ลงความเห็นว่า รายละเอียดเหล่านี้ยังไม่พอ  ในอนาคต ถ้าเราสามารถรู้ลักษณะทางธรณีวิทยาของโลกอย่างละเอียดมากๆ มีคอมพิวเตอร์ใหญ่ๆ เราก็อาจจะสร้างแบบจำลองที่ดีของโลกทั้งโลกได้  ซึ่งอาจจะมีผลให้เราสามารถทำนายการเกิดแผ่นดินไหวได้ค่อนข้างละเอียด (ตัวอย่างเช่น ในระดับปี ที่ความน่าจะเป็นและความน่าเชื่อถือต่างๆ)

ยกตัวอย่างเล่นๆว่า ถ้าเรามีข้อมูลมากๆ เช่น จำนวนเงินที่นักลงทุนมีทั้งหมด เป็นรายคน  รายละเอียดการซื้อขายหุ้นของนักลงทุนทั้งหมด เป็นรายคน รวมทั้งรายละเอียดของบริษัทต่างๆ  อาจจะมีคนที่สามารถสร้างแบบจำลองที่ทำนายราคา (ในส่วนที่เกิดจากจิตวิทยามวลชน) ได้แม่นๆ ก็เป็นได้

พราหมณ์ท่านหนึ่ง แบกแพะจะไปบูชายัญ
เหล่ามิจฉาชีพ หิวโซ อยากกินเนื้อแพะ
จึงตั้งขบวนการลวงพรามณ์
คนที่ 1 ไปดักรอ แล้ว พูดว่า ท่านแบกหมาไปไหน
พราหมณ์เฉย
คนที่ 2-3 ไปดักรอ แล้วพูดว่า แปลกดีแท้ ท่านพรามณ์แบกหมาไปไหน
พราหมณ์ฉงน
คนที่ 4,5,6 พูดๆๆๆ อีก
สุดท้าย พราหมณ์ก็ทิ้งแพะ

ให้คน 6 คนมาประเมินความยาวเส้น ในห้องมืด และ 1 คนเป็นคนที่เข้ารับการทดลอง ว่า พฤติกรรมกลุ่มจะมีผลต่อเขาไหม
โดยสร้าง สถานการณ์ว่า เขารู้คำตอบของคนอื่นอีก 5 คน
เส้นแรกๆ ให้อีก 5 คนประเมินถูก เขาก็ประเมินถูกตามจริง
เส้นหลังๆ แกล้งให้อีก 5 คน ประเมินผิด แต่แกล้งผิดเหมือนกันหมด
ผู้ที่ถูกทำการทดลองกว่า ครึ่ง ลังเลครับ และเลือกที่ตะตอบผิดไปตามกลุ่ม

ผมไปอ่านเจอ จาก หนังสือ จิตวิทยาสังคม

teetotal เขียน:พราหมณ์ท่านหนึ่ง แบกแพะจะไปบูชายัญ
เหล่ามิจฉาชีพ หิวโซ อยากกินเนื้อแพะ
จึงตั้งขบวนการลวงพรามณ์
คนที่ 1 ไปดักรอ แล้ว พูดว่า ท่านแบกหมาไปไหน
พราหมณ์เฉย
คนที่ 2-3 ไปดักรอ แล้วพูดว่า แปลกดีแท้ ท่านพรามณ์แบกหมาไปไหน
พราหมณ์ฉงน
คนที่ 4,5,6 พูดๆๆๆ อีก
สุดท้าย พราหมณ์ก็ทิ้งแพะ

ให้คน 6 คนมาประเมินความยาวเส้น ในห้องมืด และ 1 คนเป็นคนที่เข้ารับการทดลอง ว่า พฤติกรรมกลุ่มจะมีผลต่อเขาไหม
โดยสร้าง สถานการณ์ว่า เขารู้คำตอบของคนอื่นอีก 5 คน
เส้นแรกๆ ให้อีก 5 คนประเมินถูก เขาก็ประเมินถูกตามจริง
เส้นหลังๆ แกล้งให้อีก 5 คน ประเมินผิด แต่แกล้งผิดเหมือนกันหมด
ผู้ที่ถูกทำการทดลองกว่า ครึ่ง ลังเลครับ และเลือกที่ตะตอบผิดไปตามกลุ่ม

ผมไปอ่านเจอ จาก หนังสือ จิตวิทยาสังคม

จากตัวอย่างด้านบน...พราหมณ์ ต้องลากเส้นของความถูกต้องขึ้นมา และยืนยันที่จะยึดถือความถูกต้องนั้น เขาก็จะไม่ถูกหลอก ... แต่ก็จะเกิดปัญหาตามมาอีกว่าเส้นของความถูกต้องที่ขีดขึ้นมานั้น มันจะถูกต้องหรือไม่ เช่น ทั้งชีวิตของพรามณ์พบปะคนเพียง 2 คน กับสัตว์อีก 1 ชีวิต ..

คนที่ 1 บอกเป็น สุนัข
คนที่ 2 บอกเป็น แพะ

พอมาเจอมิจฉาชีพจึงถูกหลอกได้...ซึ่งแท้ที่จริงแล้วพรามณ์ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาคือมิจฉาชีพ

 ความรู้ได้ถูกบันทึกและทดสอบจากทฤษฎีมาหลายสิบปี หลายร้อยปี จนเป็นที่ยอมรับ ซึ่งการจะเปลี่ยนองค์ความรู้นี้ได้ จะต้องมีผู้เสนอทฤษฎีใหม่มาลบล้างทฤษฏีเดิมจนเป็นที่ยอมรับ

บางทฤษฎีได้ถูกบันทึกมาอย่างยาวนาน แต่ยังไม่มีใครหยิบขึ้นมาใช้ ยังไม่เป็นที่ยอมรับ

555+ ยิ่งพิพม์ยิ่งงง ... ปัดฝุ่นไม่ขึ้นแล้วอะ

จากหัวข้อกระทู้ กับ ความคิดเห็นที่ผ่านมา

+ ในเมื่อเราได้ขีดเส้นของความถูกต้องขึ้นมาแล้ว
+ เราก็ใช้เหตุการณ์ที่ผ่านมาให้เป็นประโยชน์ ไม่ควรที่จะปล่อยเวลาผ่านเลยไปโดยไม่ทำอะไร เพราะเวลามีค่ามากที่สุด

ปล ความคิดเห็นผมเอง (ผิดตกอย่างไร ขออภัยด้วยครับ)