2BOK เขียน:ดูโฆษณา dream แล้วน้ำตาซึม
ขอบคุณพี่มุขและพี่ป้อม ที่นำสิ่งดีๆ มาแบ่งปันกัน
อีก 40 ปี เจอกันแบบนั้นนะพี่มุข ถ้าโชคดีอายุยืนอย่างในหนัง Let's ride
ในฐานะ แวลู อินเวสเตอร์ บริษัทในฝันที่ผมอยากลงทุนด้วยก็คือบริษัทที่มีความได้เปรียบทางการแข่งขันอย่างยั่งยืน มีการบริหารจัดการภายในที่มีประสิทธิภาพ มีการเติบโตอย่างต่อเนื่อง มีผบห.ที่มีความรู้ ความสามารถ และมีธรรมาภิบาลในระดับสูง และจะต้องมีราคาที่ไม่แพงจนเกินไปนัก
แนวทางการเลือกหุ้นที่ผมกล่าวถึงในข้างต้นเป็นแนวทางที่สุดยอดนักลงทุนของโลกอย่างวอร์เรน บัฟเฟต์ใช้มาตลอดชีวิตการลงทุนของเขา จนทำให้เขากลายเป็นบุรุษที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสองของโลก ซึ่งคงไม่มีใครปฎิเสธถึงแนวทางที่บัฟเฟต์ใช้ แต่เมื่อเราย้อนกลับมามองที่ตลาดบ้านเราเอง เราอาจจะเกิดคำถามขึ้นมาว่าบ้านเราซึ่งมีคุณภาพของกิจการในตลาดหลักทรัพย์ที่ด้อยกว่า จะสามารถยึดหลักการแบบบัฟเฟต์อย่าง”เคร่งครัด”ได้หรือไม่
ความเห็นของผมก็คือ เราอาจจะจำเป็นที่จะต้อง”หลับตาข้างหนึ่ง”เพื่อที่จะมองข้ามจุดบกพร่องบางอย่างของบริษัท เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว เราอาจจะหา”กิจการแบบบัฟเฟต์”ไม่เจอเลยแม้แต่บริษัทเดียว ( ผมเชื่อว่าตอนที่ดร.นิเวศน์ท่านลงทุนกับ cpall ท่านก็”แกล้ง”ทำเป็นมองไม่เห็น ข้อน่าสงสัยบางอย่างของบริษัทไปเช่นกัน ) และยิ่งโดยเฉพาะ ถ้าแนวทางการลงทุนของเราเป็นการลงทุนใน good company ในราคาที่มีส่วนลดมากๆ มากกว่าการลงทุนใน great company ในราคาที่ไม่แพงจนเกินไป เราก็อาจจะจำเป็นที่ต้องแกล้งหลับตาข้างเดียวบ่อยครั้งขึ้น
ข้อชวนสงสัยที่ผมอาจจะต้องแกล้งทำเป็นหลับตาอยู่บ่อยๆ มีดังต่อไปนี้
1.ธรรมาภิบาล สำหรับนักลงทุนหลายท่าน ( รวมทั้งผมเอง ) มักจะให้ความสำคัญกับธรรมาภิบาลเป็นลำดับต้นๆ ในการที่จะเลือกลงทุน หรือไม่ลงทุนกับบริษัทใดบริษัทหนึ่ง แต่เอาเข้าจริงการหาข้อมูลเรื่องธรรมาภิบาล มักเป็นสิ่งที่ทำได้ค่อนข้างลำบากและพิสูจน์ข้อเท็จจริงได้ยาก ข้อมูลเกี่ยวกับธรรมาภิบาลที่เราหาได้ ก็มักจะเป็นเพียงข่าวลือ หรือข่าวซุบซิบนินทา ซึ่งก็มักจะเป็นข้อคิดเห็นมากกว่าข้อเท็จจริง ดังนั้นสำหรับผม ถ้าหากผบห.ไม่ได้มีประวัติการ”เอาเปรียบ”นักลงทุนรายย่อยอย่างชัดเจน ผมก็มักจะแกล้งหลับตามองไม่เห็นคำซุบซิบนินทาเหล่านั้นเสีย
2.การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างของอุตสาหกรรมในระยะยาว บัฟเฟต์เคยบอกไว้ว่า เขาจะไม่ลงทุนกับหุ้นในกลุ่มเทคโนโลยี เพราะเขาคาดเดาไม่ได้ว่าในอีก 10 ปี 20 ปี ข้างหน้า เทคโนโลยีจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร และบริษัทที่เขาครอบครองจะสูญสิ้นความสามารถในการแข่งขันไปโดยสิ้นเชิงหรือไม่ ข้อนี้ผมเห็นด้วยกับบัฟเฟต์ โดยเฉพาะอย่ายิ่งในสถานการณ์ที่ตลาดมีกิจการที่ดีกว่าให้เลือกลงทุนอย่างที่ประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ว่ากันตามจริง เมื่อประมาณสักปลายปีที่แล้ว ผมก็เลือกลงทุนกับบริษัทเทคโนโลยีบริษัทหนึ่ง ทั้งๆที่ผมเองแทบจะไม่มีความรู้เชิงเทคนิคเกี่ยวกับอุตสาหกรรมนั้นเลย และผมก็มองไม่ออกว่าอีก 5 ปี 10 ปี จะมีเทคโนโลยีอะไรมาทดแทนเทคโนโลยีของบริษัทที่ผมลงทุนหรือไม่ แต่ผมก็หลับตาเสียข้างหนึ่ง เพื่อที่จะมองไม่เห็นข้อจำกัดเหล่านั้น เพราะผมเชื่อว่าอย่างน้อยภาพในระยะกลางนั้น ผมสามารถมองออกได้ค่อนข้างชัด และถึงแม้ว่าในระยะยาวจะมีเทคโนโลยีอะไรเปลี่ยนแปลง ผมก็น่าจะสามารถขายหุ้นได้แบบไม่เจ็บตัวนัก เนื่องจาก ณ ราคาวันที่ผมเริ่มลงทุนมี margin of safety มากพอสมควรเมื่อเทียบกับผลประกอบการ และปันผลที่จะเกิดขึ้นในระยะสั้นถึงกลาง
3.บริษัทอาจจะอยู่ในอุตสาหกรรมที่การแข่งขันสูง และอ่อนไหวต่อภาวะเศรษฐกิจ เช่น บริษัทในกลุ่มยานยนต์ อสังหาริมทรัพย์ โภคภัณฑ์ ปัญหาข้อนี้ผมก็อาจจะมองเห็นบ้าง ไม่เห็นบ้าง และผมมักจะมองไม่เห็นเมื่อเศรษฐกิจอยู่ในภาวะเฟื่องฟู อุตสาหกรรมนั้นๆขยายตัวตาม และผู้เล่นทุกรายต่าง enjoy กับยอดขายและผลกำไร
แต่อย่างไรก็ดี หากเมื่อใดก็ตามที่เศรษฐกิจเริ่มส่งสัญญาณถดถอย เราคงจะต้องเปิดตาสองข้างกว้างๆ เพื่อประเมินข้อดีข้อเสียให้ออก
4.อัตราส่วนทางการเงินบางตัว บางครั้งบางคราว เราอาจจะพบบริษัทที่มีคุณสมบัติตามที่ผมกล่าวข้างต้น แต่เราอาจจะพบความไม่สบายใจบางอย่างจากงบดุล หรืองบกำไรขาดทุน เช่น บริษัทอาจจะมีสัดส่วนของหนี้สินต่อทุนในระดับสูง หรืออาจจะมีอัตราส่วน ROE, ROA สูงไม่มากเท่าที่เราอยากจะให้เป็น หรืออาจจะดูแล้วว่าแพงจากการมี price per book ที่สูง ปัญหาข้อนี้สำหรับแวลู อินเวสเตอร์ที่มีประสบการณ์ อาจจะมองข้ามไปโดยไม่ต้องหลับตาเสียด้วยซ้ำ เพราะเขาเหล่านั้นมักจะเข้าใจเป็นอย่างดีว่าอัตราส่วนทางการเงินเป็นเรื่องของอดีต และราคาของหุ้นจะถูกกำหนดด้วยผลการดำเนินงานในอนาคตต่างหาก แต่อย่างไรก็ดีปัญหาข้อนี้มักจะพบได้เสมอๆ กับแวลู อินเวสเตอร์ที่ยังไม่มีประสบการณ์มากพอ
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ผมอยากจะฝากไว้ก็คือว่า แม้การ”หลับตาข้างหนึ่ง” จะเพิ่มโอกาสในการลงทุน แต่นั่นก็เพิ่มความเสี่ยงให้กับเราด้วย เราต้องแน่ใจให้ได้ว่าปัญหาที่เราแกล้งมองไม่เห็น ไม่ได้กระทบกับคุณภาพของกิจการ และ valuation อย่างมีนัยยะสำคัญ และที่สำคัญเราต้องแน่ใจด้วยว่า เรากำลังหลับเพียงข้างเดียว ไม่ได้หลับตาทั้งสองข้างจนมองไม่เห็นสิ่งที่”คนทั้งตลาด”เห็นกัน
kotaro เขียน: เล่มซ้ายมือสุดเป็นเล่มที่ยากอ่านมากสุด ตามหาซื้อตั้งนาน
อ่านจบแล้วจะมา แชร์ นะครับ
พี่ทั้งสองคนดูสงบนิ่งและมีความสุขกับการลงทุนมากครับPaul VI เขียน:เยี่ยมครับ หมอเอ๋มีจุดยืนที่เด่นชัดขึ้นมากครับ
สำหรับผมก็เหมือนเดิมเป็นพวกกลัวเสียเงินต้นสุดๆ ก็จะ conservative ตลอด
จะว่าไปช่วงนี้ก็ไม่ค่อยทำอะไรกับพอร์ตแล้วครับ เหมือนกับพอใจกับผลตอบแทนที่เป็นอยู่
ไม่น่าสนหรอกครับพี่มุข เสียดายโอกาสPaul VI เขียน:ตอนเช้ามี จนท. แบงก์โทรมาหาผมชวนฝากเงิน แล้วให้ ipad2 ด้วยครับ
น่าสนอยู่เหมือนกัน
2BOK เขียน:ดีครับ ต่อไปจะได้มีตัวดีๆ ให้เพื่อน ได้ลอกการบ้านอีกjek ae เขียน: ต่อไปนี้คงมุ่งมั่นศึกษาแนวทางการลงทุนเน้นคุณค่าอย่างจริงจังครับ และคงไม่มีความจำเป็นที่จะไปสุ่มเสี่ยงใดๆเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว
(แซวครับ) ขอบคุณครับ หมอศร2BOK เขียน:ไม่น่าสนหรอกครับพี่มุข เสียดายโอกาสPaul VI เขียน:ตอนเช้ามี จนท. แบงก์โทรมาหาผมชวนฝากเงิน แล้วให้ ipad2 ด้วยครับ
น่าสนอยู่เหมือนกัน
ระดับพี่เอาเงินฝากนั้นไปลงทุน ได้กำไรไปซื้อ ipad ได้เป็นโหลๆครับ
คอมเมนต์พี่หมอมุข ตรงจุดนี้ โดนผมมากเลยครับ ตั้งแต่วันแรกที่ผมเริ่มลงทุนแนว VI มา 3 ปีก่อนนี้ ผมเครียดกับเรื่องบัญชี งบดุล มาตลอด พยายามอ่านและศึกษาเรื่องบัญชีอย่างหนัก แต่มันก็ไม่เข้าสมองผมสักเท่าไรเลย จนถึงจุดนึง ผมได้รู้และยอมรับว่าสมองผมในเรื่องบัญชีและตัวเลขมีขีดความสามารถจำกัดเพียงแค่ระดับนึง ผมต้องไม่เครียดเพียงจุดนี้เพียงจุดเดียวจากบทความที่ว่าหลับตา 1 ข้างที่เอาบทความของหมอแป๊ะมาลงเมื่อคราวก่อน
ค้นพบว่า การที่เลือกกิจการที่ว่าไม่ผิดหวังจริงๆ หุ้นตัวนั้นปรับตัวขึ้นและเติบโตมาโดยตลอดเลย
บางครั้งเราค้นพบว่าแม้เราอาจไม่เก่งเรื่องตัวเลข หรืองบดุลมากมายนัก แต่เราชดเชยด้วยเรื่องอื่น
ซึ่งทำให้การลงทุนของเราก็สมารถประสบความสำเร็จได้
Paul VI เขียน:จากบทความที่ว่าหลับตา 1 ข้างที่เอาบทความของหมอแป๊ะมาลงเมื่อคราวก่อน
ค้นพบว่า การที่เลือกกิจการที่ว่าไม่ผิดหวังจริงๆ หุ้นตัวนั้นปรับตัวขึ้นและเติบโตมาโดยตลอดเลย
บางครั้งเราค้นพบว่าแม้เราอาจไม่เก่งเรื่องตัวเลข หรืองบดุลมากมายนัก แต่เราชดเชยด้วยเรื่องอื่น
ซึ่งทำให้การลงทุนของเราก็สมารถประสบความสำเร็จได้
ตอนแรกพี่ก็ท้อครับaonanfield เขียน:คอมเมนต์พี่หมอมุข ตรงจุดนี้ โดนผมมากเลยครับ ตั้งแต่วันแรกที่ผมเริ่มลงทุนแนว VI มา 3 ปีก่อนนี้ ผมเครียดกับเรื่องบัญชี งบดุล มาตลอด พยายามอ่านและศึกษาเรื่องบัญชีอย่างหนัก แต่มันก็ไม่เข้าสมองผมสักเท่าไรเลย จนถึงจุดนึง ผมได้รู้และยอมรับว่าสมองผมในเรื่องบัญชีและตัวเลขมีขีดความสามารถจำกัดเพียงแค่ระดับนึง ผมต้องไม่เครียดเพียงจุดนี้เพียงจุดเดียวจากบทความที่ว่าหลับตา 1 ข้างที่เอาบทความของหมอแป๊ะมาลงเมื่อคราวก่อน
ค้นพบว่า การที่เลือกกิจการที่ว่าไม่ผิดหวังจริงๆ หุ้นตัวนั้นปรับตัวขึ้นและเติบโตมาโดยตลอดเลย
บางครั้งเราค้นพบว่าแม้เราอาจไม่เก่งเรื่องตัวเลข หรืองบดุลมากมายนัก แต่เราชดเชยด้วยเรื่องอื่น
ซึ่งทำให้การลงทุนของเราก็สมารถประสบความสำเร็จได้
หลังจากนั้น ผมจึงเริ่มหาความรู้และชดเชยด้วยด้านอื่นๆแทน เลยทำให้ผมรู้ว่าทุกคนสามารถลงทุนแนว VI ได้ทุกคนครับ เพียงแต่เราต้องรู้จักตัวเราให้มากที่สุดและพยายาม อย่าโลภเกินความรู้ของตัวเราเอง (คำหลังนี้ขออนุญาตเฮียคลายเครียดนะครับ) และลงทุนอย่างมีความสุข (อันนี้ก็ขออนุญาตพี่หมอนุ่นนะครับ)
ขอบคุณพี่หมอมุขอีกครั้งครับ
โพสต์
บันทึกไม่สำเร็จ