Thai VI

^^ เขียน:ความหมายคุณnutคือ หากทุกคนที่เป็นนักลงทุนVI
มีความรู้เท่ากันหมด ก็จะไม่มีส่วนต่างให้ทำกำไร
หรือหุ้นที่ต่ำกว่ามูลค่าอีกต่อไป
ใช่หรือเปล่าครับ


แต่ก่อนผมก็คิดเช่นคุณnut
หากทุกคนมีความรู้เท่าบัฟเฟต์ คงไม่มีหุ้นถูกอีกต่อไป
และคงหาส่วนต่างกำไรกันไม่ได้
เพราะมันจะไม่มีช่องว่างของความรู้

ในใจแอบคิดเหมือนกันว่า
ที่เราได้ซื้อหุ้นถูก ก็เพราะมีคนไม่รู้เลยขายออกมา
ที่เราได้ขายหุ้นแพง เพราะมีคนไม่รู้เลยเข้ามาซื้อ
ที่ยังมีหุ้นถูกและต่ำกว่ามูลค่า ก็เพราะมีคนอีกมากยังไม่รู้

อย่างไรก็ดี เมื่อทุกคนความรู้เท่ากัน
ผมเชื่อว่า หลักการแต่ละคน ค่าความเสี่ยงที่รับได้ก็ต่างกัน
กรอบเวลาลงทุน ความโลภ ความจำเป็นใช้เงินก็ต่างกัน
-บางคนเก็งผลประกอบการ
-บางคนถือเอาปันผล
-บางคนรอช่วงวิกฤตอย่างเดียว

หากกอปปี้ไม่100% ยังไงผลที่ได้ก็ย่อมต่างกัน--ได้จากงานอบรมกับพี่มนครับ^^

น่าจะคล้ายๆยังงั้น

สุดท้ายก็คงนอกเหนือจากการวิเคราะห์
ก็คงเป็นชั้นเชิงการมองอุปสงค์ อุปทานมั้งคับ
สักวันผมคงเข้าใจ

nut776 เขียน:

^^ เขียน:ความหมายคุณnutคือ หากทุกคนที่เป็นนักลงทุนVI
มีความรู้เท่ากันหมด ก็จะไม่มีส่วนต่างให้ทำกำไร
หรือหุ้นที่ต่ำกว่ามูลค่าอีกต่อไป
ใช่หรือเปล่าครับ


แต่ก่อนผมก็คิดเช่นคุณnut
หากทุกคนมีความรู้เท่าบัฟเฟต์ คงไม่มีหุ้นถูกอีกต่อไป
และคงหาส่วนต่างกำไรกันไม่ได้
เพราะมันจะไม่มีช่องว่างของความรู้

ในใจแอบคิดเหมือนกันว่า
ที่เราได้ซื้อหุ้นถูก ก็เพราะมีคนไม่รู้เลยขายออกมา
ที่เราได้ขายหุ้นแพง เพราะมีคนไม่รู้เลยเข้ามาซื้อ
ที่ยังมีหุ้นถูกและต่ำกว่ามูลค่า ก็เพราะมีคนอีกมากยังไม่รู้

อย่างไรก็ดี เมื่อทุกคนความรู้เท่ากัน
ผมเชื่อว่า หลักการแต่ละคน ค่าความเสี่ยงที่รับได้ก็ต่างกัน
กรอบเวลาลงทุน ความโลภ ความจำเป็นใช้เงินก็ต่างกัน
-บางคนเก็งผลประกอบการ
-บางคนถือเอาปันผล
-บางคนรอช่วงวิกฤตอย่างเดียว

หากกอปปี้ไม่100% ยังไงผลที่ได้ก็ย่อมต่างกัน--ได้จากงานอบรมกับพี่มนครับ^^

น่าจะคล้ายๆยังงั้น

สุดท้ายก็คงนอกเหนือจากการวิเคราะห์
ก็คงเป็นชั้นเชิงการมองอุปสงค์ อุปทานมั้งคับ
สักวันผมคงเข้าใจ

ผมว่า

ความโลภ และ ความกลัว
อารมณ์ทั้งหลายก็เป็นส่วนผสมที่สำคัญด้วยอ่ะครับ

ยินดีด้วยครับ

ค่อยๆ ทำตามเป้าหมายเรื่อยๆ ทีละนิด ทีละนิด แล้วตั้งเป้าหมายต่อไป

น่าสนุกดีนะครับ ของผม แสน แรก ก่อน

ขอให้สมหวังกันทุกท่านครับ

ผมว่าคนที่ถือหุ้นคนสุดท้าย แล้วบริษัทเจ้ง คนนั้นแหละครับ จะขาดทุน
แต่อาจจะไม่เท่ากับผู้ถือหุ้นคนแรก เพราะเราให้มูลค่าบริษัทตอนเริ่มต้น และตอนสุดท้ายไม่เท่ากัน มันจึงไม่เท่ากับ 0 sum game

PaZZaHut เขียน:

nut776 เขียน:

^^ เขียน:ความหมายคุณnutคือ หากทุกคนที่เป็นนักลงทุนVI
มีความรู้เท่ากันหมด ก็จะไม่มีส่วนต่างให้ทำกำไร
หรือหุ้นที่ต่ำกว่ามูลค่าอีกต่อไป
ใช่หรือเปล่าครับ


แต่ก่อนผมก็คิดเช่นคุณnut
หากทุกคนมีความรู้เท่าบัฟเฟต์ คงไม่มีหุ้นถูกอีกต่อไป
และคงหาส่วนต่างกำไรกันไม่ได้
เพราะมันจะไม่มีช่องว่างของความรู้

ในใจแอบคิดเหมือนกันว่า
ที่เราได้ซื้อหุ้นถูก ก็เพราะมีคนไม่รู้เลยขายออกมา
ที่เราได้ขายหุ้นแพง เพราะมีคนไม่รู้เลยเข้ามาซื้อ
ที่ยังมีหุ้นถูกและต่ำกว่ามูลค่า ก็เพราะมีคนอีกมากยังไม่รู้

อย่างไรก็ดี เมื่อทุกคนความรู้เท่ากัน
ผมเชื่อว่า หลักการแต่ละคน ค่าความเสี่ยงที่รับได้ก็ต่างกัน
กรอบเวลาลงทุน ความโลภ ความจำเป็นใช้เงินก็ต่างกัน
-บางคนเก็งผลประกอบการ
-บางคนถือเอาปันผล
-บางคนรอช่วงวิกฤตอย่างเดียว

หากกอปปี้ไม่100% ยังไงผลที่ได้ก็ย่อมต่างกัน--ได้จากงานอบรมกับพี่มนครับ^^

น่าจะคล้ายๆยังงั้น

สุดท้ายก็คงนอกเหนือจากการวิเคราะห์
ก็คงเป็นชั้นเชิงการมองอุปสงค์ อุปทานมั้งคับ
สักวันผมคงเข้าใจ

ผมว่า

ความโลภ และ ความกลัว
อารมณ์ทั้งหลายก็เป็นส่วนผสมที่สำคัญด้วยอ่ะครับ

ผมก็เคยนั่งคิดอยู๋เหมือนกันครับ แต่คิดไปคิดมายากส์ครับ
1.VIที่เข้ามาจะมีVIจริงแท้กี่คน หุ้นร่วงหนักๆ หรือหุ้นแรงๆ จิตใจจะยังนิ่งหรือไม่
2.VIมีเพิ่มจริง แต่แมงเม่าก็เพิ่มมาด้วยเป็นทวีคูณ

การสร้างเงิน 1 ล้าน ถ้าไม่รีบ ใช้วิธี การเก็บออมเงินแบบธรรมดา ก็ได้ผลนะครับ แต่อาจจะใช้เวลา นานหน่อย  (แวะเข้ามาทักทาย ครับ)    

---------------------------------------------------------------------------------
ด้วยอนุภาพแห่งเวลา และความอดทน นำพาซึ่งความสำเร็จ ขอมีเป้าหมายที่ชัดเจน

ขอขอบคุณที่เล่าประสพการณ์และขอเป็นกำลังใจ ให้ทุกท่านนะครับ

ดีใจกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทุกท่านที่พอร์ตถึงล้านแรก และก็เป็นกำลังใจให้กับคนที่ยังไปไม่ถึงครับ (รวมทั้งตัวผมเองด้วย) 555 :lol:

เพิ่งเข้าใจความรู้สึกว่ามันเป็นยังไงก็วันนี้เอง
ดีใจมากกกกก(หัวใจเต้นแรงกว่าปกติ)
แม้จะเป็นแค่หนึ่งล้าน(แวบ)แรก
 :oops:  :oops:

[quote="simpleBE"]เพิ่งเข้าใจความรู้สึกว่ามันเป็นยังไงก็วันนี้เอง
ดีใจมากกกกก(หัวใจเต้นแรงกว่าปกติ)
แม้จะเป็นแค่หนึ่งล้าน(แวบ)แรก

เข้ามาอ่าน

[quote="iluckyhappy"]
การสร้างเงิน 1 ล้าน ถ้าไม่รีบ ใช้วิธี การเก็บออมเงินแบบธรรมดา ก็ได้ผลนะครับ แต่อาจจะใช้เวลา นานหน่อย

[quote="Voldtrest"][quote="iluckyhappy"]
การสร้างเงิน 1 ล้าน ถ้าไม่รีบ ใช้วิธี การเก็บออมเงินแบบธรรมดา ก็ได้ผลนะครับ แต่อาจจะใช้เวลา นานหน่อย

สมัยเด็กๆ เมื่อ 15 ปีที่แล้ว ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน เห็นคนนั้น คนนี้ ออกทีวีแล้ว
บอกว่ามีเงินเป็นล้านๆ มีรถหรู บ้านใหญ่โต ก็เลยคิดอยากมีบ้างเหมือนเขา

จนล่วงเลยมาจนถึงปัจจุบัน ตอนแรกเห็นพอร์ตของตัวเองเติบโต ก็รู้สึกดีใจ
อย่างบอกไม่ถูก ที่เงินของเราเพิ่มมากขึ้น แต่พอระยะหลังๆ กลับไม่ค่อยรู้สึก
อะไรเลย เห็นแค่ตัวเลขกลมๆ ในบัญชี ก็ไม่รู้ว่ามันมีค่ามากเหมือนกับที่เรา
คิดหรือเปล่า เพราะส่วนใหญ่มูลค่าของเิงินจะเพิ่มขึ้นก็ต่อเมื่อเปลี่ยนรูปไป
เป็นอย่างอื่น

สมัยก่อนเป็นคนประหยัดมาก เก็บเงินตลอด แต่ระยะหลังพอมีรายได้มากขึ้น
ก็ใช้จ่ายมากขึ้น จนเพื่อนๆถามว่าทำไมใช้ตังค์เยอะจัง

ผมว่าความสุขของคนเราแต่ละคนไม่เหมือนกัน หลายๆคนถามว่าหาเงินมาได้เยอะๆแล้วไม่ได้ใช้ มีความสุขไหม ตายไปแล้วจะ ห่วงสมบัติไหม

คำตอบของผมคือ ชีวิตปัจจุบันของผมมีความสุขที่สุดแล้ว ได้ทำในสิ่งที่เรา
คิด และได้คิดในสิ่งที่ทำ ถึงแม้ว่าเงินที่หามาได้จะไม่ได้ใช้ก็ตาม เพราะผมหา
เงินเพื่อใช้ในอนาคตในส่วนที่จำเป็น และชีวิตปัจจุบันผมก็ใช้มันอย่างคุ้มค่า
และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ตามแบบที่เราชอบ

โลกเราทุกวันนี้ปรับเปลี่ยนเร็วมาก จนแทบตามไม่ทัน ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็น
อย่างไร การลงทุนก็เช่นกัน อย่าลืมลงทุน เพื่อเพิ่มความสุขให้กับชีวิตของ
เราเช่นกันนะครับ เพราะมันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราและคนรอบข้าง

ปล พอร์ตผมไม่ได้โตมากๆ อย่างที่หลายคนคิดนะครับ 555

ว่าแต่ น้องทั้งสองคน ล้านที่เท่าไหร่กันแล้วเอ่ย ?  :D

<< New >> เขียน:อารมณ์ว่า เกิดมาเพื่อสิ่งนี้อย่างแท้จริง

ว่าไปนั่น  :roll:  

คงเป็นแค่สิ่งที่ผมทำด้วยความมันส์สะใจ มานานกว่ากิจกรรมอื่นอ่ะครับ   ขอออกตัวว่า  จริงๆมีกิจกรรมที่ให้ความรู้สึกแบบเดียวกัน หลายอย่าง ที่ทำร่วมกับเรื่องเงินๆทองๆ  อยู่....  ไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจเรื่องอื่นเลย

ป.4-5  ติดดูหนังพวกกีฬาต่อสู้มาก   ทำให้หลังเลิกเรียนตอนเย็น  จะชวนเพื่อนไปหลังห้องน้ำ รร.  หาเศษกระเบื้อง อิฐมอญ มาแข่งฟันด้วยสันมือให้หัก เพิ่มก้อนอิฐไปเรื่อยๆจนกว่าจะฟันไม่หัก  ทุกวัน เกมจะจบลง ที่อิฐก้อนที่ 2 ไม่มีใครผ่านไปได้   :lol:  :lol:

ป.6  นายขนมต้มมาฉายช่อง 7  ก็ฮิตกันมาก   ตามสุตร.. พาเพื่อนไปหลัง รร.แข่งกันโค่นต้นกล้วย  แต่คราวนี้สัปดาห์ละหนมั้ง ส่วนใหญ่จะเตะเอาพอช้ำ เพราะ ภารโรงตามจับอยู่  จำได้ว่าครั้งสุดท้าย  ผมกะเพื่อนอีกคน ช่วยกันเตะจนล้มต้นที่ใหญ่ที่สุดลงได้ แล้วก็เด็ดหัวปลี มากินสดๆ   ไม่รู้ตอนนั้น ภูมิใจอะไรกันมากมาย กับการทำลายข้าวของ รร.  มารู้สึกผิด ก็ตอนนั่งรถ กลับบ้าน  :oops:

ม.1-ม.3  ผมบ้าฝึกเล่นบาสเกตบอลมากทั้งที่บ้านและโรงเรียน  ชอบกำหนดเป้าหมายชู้ตแต่ละจุดให้ได้กี่ลูก เท่านั้นเท่านี้ ไม่ถึงไม่เลิก ตากแดดจนตัวแดง อยุ่ในสนามเป็น ชม. หลายครั้งติดลมบนจนเข้าเรียนไม่ทัน (พวกวิชาที่ไม่ชอบ)

แต่สรุปสิ่งที่ให้ความรู้สึกแบบเดียวกันนี้  ไม่มีสักสิ่ง ที่ผมทำได้ดีพอ
ล้วนแล้วแต่ยังขาดความประณีตในการแก้ไขจุดบกพร่อง  ไม่เด่นพอ
ที่จะสร้างอาชีพให้ผมยืนด้วยตัวเองลำพังได้  

ก็จะตั้งใจประณีตกับการทำอะไรๆมากขึ้นอ่ะครับ  อยากรู้เหมือนกันว่า
ชาตินี้  จะเอาดีอะไรได้บ้าง  

 

สำหรับคนเริ่มหาเงิน อายุ 25 อย่างผม

อ่านแล้วได้กำลังใจมากมายครับ

ขอบคุณมากเลยครับสำหรับประสบการณ์นี้ เตือนสติผมได้มากเลยทีเดียวครับ สักวันผมจะต้องมีบ้างอ่ะครับ แฮะๆๆ

อ่านแล้วมีแรงฮึด เมื่อก่อนผมเอาแต่เที่ยว มีเงินเท่าใหร่ใช้หมด เก็บน้อยมากๆ เสียดายถ้าเก็บตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว ตอนนี้คงมีเงินล้านเหมือนกัน ยังดีที่เจอเวปนี้ตอนปี 2007 เอาเงินมาลงทุน พอ 2008 หุ้นตกกระจาย 2009 ฟื้นตัวกลับมา ปีนี้พึ่งเริ่มมีกำไร ต่อไปนี้คือของจริง

พี่ๆ เพื่อนๆ ในนี้เริ่มต้นลงทุนกันเร็วๆๆ ทั้งนั้นเลยอ่ะ  ไม่น่ามัวติดเกมออนไล
เลยอ่ะเรา อยากพี่ Port 1 ล้านบ่างจังครับ อิอิ

คงอีกหลายๆๆๆๆๆๆปีแสนนนนนนนนนนนเลย  :roll:

Skyforever เขียน:
จากประสบการณ์ของผม ยามที่ผมโลภ ไม่รู้จักพอ หวังรวยเร็ว ผมจะขาดทุนอย่างหนัก แต่ยามที่ผมรู้จักพอ ไม่หวังรวยเร็ว กลับมีกำไรมากกว่าที่คาด มันเป็นสัจธรรมสำหรับชีวิตผม ผมเรียนรู้ว่าในตลาดหุ้น จิตใจสำคัญกว่าความรู้มากยิ่งนัก

ชอบครับ  :D

Diablo เขียน:

Skyforever เขียน:
จากประสบการณ์ของผม ยามที่ผมโลภ ไม่รู้จักพอ หวังรวยเร็ว ผมจะขาดทุนอย่างหนัก แต่ยามที่ผมรู้จักพอ ไม่หวังรวยเร็ว กลับมีกำไรมากกว่าที่คาด มันเป็นสัจธรรมสำหรับชีวิตผม ผมเรียนรู้ว่าในตลาดหุ้น จิตใจสำคัญกว่าความรู้มากยิ่งนัก

ชอบครับ

ผมนับถือคนสู้ชีวิต และน้ำใจงาม(แบ่งปันประสบการณ์ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น) ครับ

ยังจำได้ เก็บเงินล้านแรกได้ ปี 1999 หลังวิกฤต 1997 ทำงาน จันทร์-อาทิตย์ วันละ 8-10 ชม.เป็นอย่างต่ำ ส่วนเงินแทบไม่เคยได้ใช้เลยครับ นั่งรถสาธารณะ หรือ เดินเป็นหลัก บ่อยๆที่ห่อข้าวจากบ้านมากินที่ทำงาน (อาศัยคุณแม่ทำให้) หนังที่โรงภาพยนต์เฉลี่ยไปดูปีละ 1-2 หน ทำอย่างงี้เกือบ 10 ปี  จำได้ว่าฉลองด้วยการกินไก่ย่าง 1 ตัวกับข้าวเหนียว รู้สึกเป็นไก่ที่อร่อยที่สุดตั้งแต่เคยทานมาเลยครับ ขอให้คุณ จขกท. สำเร็จดังที่ปรารถนะครับ สำหรับผมมักน้อย ขอแค่ 1 ใน 10 ที่ จขกท.ตั้งเป้าไว้ผมก็พอใจแล้วครับ  :o

รอวันที่จะล้านแรกในปีนี้เหมือนกัน
เหลือเวลาอีกแค่ 2 เดือนเอง
แล้วช่วงนี้หุ้นขึ้นแรงมาก แต่ตัวที่ถืออยู่ ขึ้นนิดเดียว
จะเปลี่ยน ตัวเล่น เพื่อให้ถึงเป้า ก็กลัวจะพลาดเป้าเอาง่ายๆ
ก็เลยปลงและปล่อยไปตามกรรมแล้ว ถึงก็ได้ ไม่ถึงก็ว่ากันปีหน้านิ

เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะครับ ต่างคนต่างก็มีเป้าหมายของตัวเองอยู่ ตราบที่เรามีความมุ่งมั่นไม่ลดละ ขยันศึกษาหาความรู้ และไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคทั้งปวง ในที่สุดก็คงต้องไปถึงเป้าหมายที่เราตั้งไว้ แต่ถึงแม้ไปไม่ถึง เราก็ยังภูมิใจว่าได้พยายามทำอย่างเต็มที่แล้ว และที่สำคัญ ระหว่างทางที่ไปสู่จุดหมายของเรา เราก็คงมีความสุขไปด้วยในสิ่งที่เราได้ทำ
ขอให้ประสบการณ์ที่ผมแบ่งปัน มีส่วนสร้างกำลังใจให้หลายๆคนที่เข้ามาอ่านนะครับ  :D

เวลามีเงินล้านแล้ว มีคนอยากมาคุยด้วยเยอะไหมครับ
แบบ มายืมเงิน มาขอส่วนแบ่ง หรือ มาชวนทำแอมเวย์

"เงินล้านก็เหมือนกางเกงใน ควรมีติดตัวไว้ แต่ไม่ควรเอามาโชว์"

อนัตตา เขียน:"เงินล้านก็เหมือนกางเกงใน ควรมีติดตัวไว้ แต่ไม่ควรเอามาโชว์"

หว้า...เปรียบเทียบเงินล้านซะหมดค่าเลย... :lol:
แล้วเงิน 10 ล้าน..จะเหมือนยกทรงไว้อวดได้ไหม
แล้วถ้า 100ล้านนี่.....จะเหมือนอะไรดี

เข้ามาแซวเล่นๆนะครับ

ปล. เป็นกำลังใจให้ เบี้ยน้อย หอยน้อย ทุกท่านให้ได้ล้านแรกเร็วๆครับ