Thai VI

naris เขียน:อ่านหนังสือพี่วิบูลย์กับพี่มนเขียนจบแล้วครับ
เมืองเลยนี่หนังสือออกช้าชมัดเลยครับ ได้เมื่อวันพฤหัสที่แล้ว อ่านแล้วคุ้มมากๆครับขอนั่งยังนอนยัน.

และขอบคุณพี่ๆทั้งสองที่ช่วยแบ่งปันแนวคิดให้เป็นแสงสว่างนำทางนะครับ

ปล.ใครยังไม่อ่านไปซื้อซะ ค่าหนังสือ208บาทถูกกว่าค่าโง่เยอะเลย(อิ.อิ.เลียนแบบคำพูดป๋ามน )

ขอบคุณครับที่อุดหนุน
เที่ยวหน้าใครจะสงเคาระห์
ช่วยเขียนบทความมาลงเป็นวิทยาทานกันหน่อย
เพราะพวกผมสองคนกำลังจะหมดมุข อิ อิ

ผมอ่านหนังสือพี่จบแล้วครับ ซื้อวันอาทิตย์ อ่านวันเดียวจบเลย สุดยอดมาก
 :D  :D  :arrow:  
รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่รอดมาได้สามปีโดยไม่ได้ดูงบกระแสเงินสด สงสัยต้องตั้งใจศึกษาจริงๆซะแล้ว

ปล ผมงงเรื่อง contribution margin & operative leverage มากเลยครับ อยากให้ท่านอาจารย์ช่วยชี้แจงเพิ่มเติมหน่อยครับ

พี่งอ่านหนังสือพี่มนตรี  กับพี่วิบูลย์จบเมื่อวาน  ไปรอบนึง
ยังจำไม่ค่อยได้  จะอ่านอีกรอบครับ  ถ้าผมได้อ่านก่อนหน้านี้
ผมคงเล่นหุ้น  เอ  ไม่ใช่สิ  ลงทุนในหุ้นได้ดีกว่านี้
ลงทุนมาเกือบปี  มีแต่เสียค่าคอมพ์ เริ่มเบื่อ
ในหนังสือไม่ได้เขียนไว้  ขอถามในนี้ได้มั้ยครับ
1.  หุ้นที่กำไรต่อเนื่อง  กำไรต่อหุ้นก้อดี  แต่ปันผลน้อยหลายปีติดต่อกัน  ส่วนต่างราคารอบปีไม่มาก  น่าซื้อมั้ยครับ
เพราะผมเห็นหุ้นบางตัว  เป็นแบบนี้  ไม่รู้จะเก็บเงินไว้ทำไมไม่จ่ายปันผลออกมาเยอะ ๆ  ลงทุนแต่ละปีก้อมีเงินเหลือตั้งมาก  ตอนนี้ราคาต่ำบุ๊คตั้งเยอะ
2.ถ้าเทียบกับหุ้นที่จ่ายปันผลดีมากทุกปี  7 - 10  เปอร์เซ็นต์/ราคาหุ้น  ไม่มีโกรท ราคาแทบจะนิ่ง  กำไรทุกปี  + - ต่างกันไม่มาก  เทียบกับข้อ 1  อย่างไหนดีกว่ากันครับ
3.  ตอนนี้ผมเล็งหมวดสุขภาพ และอาหาร  คิดว่าน่าจะปลอดภัย  
ในระยะยาว  แต่บางตัวหาวอลุ่มยากมาก  ทำงัยดีครับกับหุ้นแบบนี้


ข้อความทั้งหมดผมตั้งกระทู้ถามไปแล้ว  พี่วิบูลย์กับพี่มนตรี  ไม่เฉียดไปเลยครับ
ขออนุญาติก๊อปมาที่ห้องนี้  เผื่อพี่ ๆ  จะเมตตาคนรู้น้อย  ขอบคุณครับ  :roll:

[quote="juntuma"]พี่งอ่านหนังสือพี่มนตรี

หวัดดีครับ พี่วิบูลย์ มาแนะนำตัวครับ กำลังไล่อ่านตั้งแต่ต้นครับ คาดว่าอีกสัก 3 วันจะตามทัน แล้วอีก 3 วันจะมาคุยกันใหม่นะครับ

ผมชอบคำสอยของท่านสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)นะครับ
ที่ว่า
"บุญเราไม่เคยสร้าง ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า"

น่าจะเข้ากับบรรยากาศมากที่สุด

ผลกำไรทุกชนิด จะต้องมาจากการลงทุน

ลงทุนหาความรู้
ลงทุนวิเคราะห์

ใช่หรือไม่ครับ  :?:  :?:  :?:  ...

เชิญชวนให้นักลงทุนทุกท่าน ไม่ทำตัวเป็นนักลงทุนประเภท ข. ครับ
ผมไม่เป็นแล้วน้า  8)  ...

พี่วิบูลย์ครับ สถานะการณ์น้ำมันในตลาดโลก จะไปยังไงต่อครับ ขึ้นมาตลอดเลย หลังๆนี้มีเหตุผลมาจากอิหร่านหรือครับ

พี่วิบูลย์ครับ หนังสือ securities analysis ที่พูดถึง
ผมสงสัยว่ามันมีกี่เล่มครับ
ไปดูใน amazon มันมีหลายเล่มจังครับ
แต่เล่มนี้ผมเจอที่ห้องสมุดตลาดหลักทรัพย์
มันใช่เปล่าครับ

http://www.amazon.com/Security-Analysis ... 83-4966527

CopyWriter เขียน:พี่วิบูลย์ครับ สถานะการณ์น้ำมันในตลาดโลก จะไปยังไงต่อครับ ขึ้นมาตลอดเลย หลังๆนี้มีเหตุผลมาจากอิหร่านหรือครับ

ถ้าตอบแบบกำปั้นทุบดินคงต้องบอกว่า ไม่ทราบครับ
ราคาน้ำมันนี่มีการซื้อขายทุกวัน
แม้แต่เทรดเดอร์ที่ทำการซื้อขายจริงๆคงไม่รู้เหมือนกัน
ไม่งั้นเฮดฟันด์คงไม่เจ๊งระนาวเพราะน้ำมันเมื่อปีที่ผ่านมา

ในระยะสั้นคงผันผวนไปมา
ในระยะยาวแล้ว ราคาน้ำมันคงไปอยู่จุดสมดุลของดีมานด์ซัพพลาย
ซึ่งเป็นเท่าไหร่คงตอบได้ยาก

เอาเป็นว่าในความเห็นของผม
ตราบใดที่จีนและอินเดียยังเติบโต
และซื้อรถยนต์ใหญ่ๆขับอวดกันอยู่อย่างนี้
ราคาน้ำมันคงต่ำกว่า 40 เหรียญยาก

champ เขียน:พี่วิบูลย์ครับ หนังสือ securities analysis ที่พูดถึง
ผมสงสัยว่ามันมีกี่เล่มครับ
ไปดูใน amazon มันมีหลายเล่มจังครับ
แต่เล่มนี้ผมเจอที่ห้องสมุดตลาดหลักทรัพย์
มันใช่เปล่าครับ

มีหลายเวอร์ชั่นมาก
ต้องดูปีที่พิมพ์คร้งแรก
เท่าที่ผมจำได้น่าจะมีสักห้าเวอร์ชั่น
ดูที่คนแต่ง
ถ้าเป็น Benjamin Graham and David Dodd ละก็ ใช่เลย

ผมมีแค่สอง
แต่ยังอ่านไม่จบเลย สาบานได้

8) ขอด้วยคนครับ

      เห็นเขาขอด้วยคนกันตั้งหลายคน











     มาป่วนครับ

     ไปตีแบดก่อน

     ไว้จะเข้ามาย้ายให้ครับ

     พวกขอด้วยคนครับ เนี่ย

     สวัสดีปีใหม่ไทย ครับ..

8) ทยอยลบนักฝากอีแมว ไปให้บางส่วนแล้วครับ

    ทำให้กระทู้ดีๆ เสียหมด

    ชอบประโยคนี้ของวิบูลย์ครับ

  "บุญเราไม่เคยสร้าง ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า"

[quote="por_jai"]8) ทยอยลบนักฝากอีแมว ไปให้บางส่วนแล้วครับ

สวัสดีครับพี่ศิราบูลย์  

ผมติดตามคอลัมน์ของพี่มานานแล้วครับ เห็นพี่ช่วยไขปัญหาหัวใจได้ดีเหลือเกิน  :oops:  จึงตัดสินใจเขียนจดหมายมาปรึกษา

คือผมเป็นคนบ้านนอกน่ะครับ แต่ก็อยากร่ำรวยมีฐานะกับเขาบ้าง อุตส่าห์เก็บหอมรอมริบเบี้ยน้อยๆ หอยนิดๆ เข้ามาแสวงโชคในเมืองกรุง เพราะเห็นคนอื่นๆ เขาร่ำรวยกันมาเยอะแยะแล้ว ครั้นมาเห็นแสงสีต่างๆ ก็หลงระเริงโดยเฉพาะสาวๆ คนเมืองล้วนแล้วแต่หน้าจิ้ม เอ๊ย หน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารักน่าชังไปทุกคนเลยครับ แล้วในที่สุดผมก็ได้พบกับเธอ

เธอชื่อ ป. ครับ ในความเห็นของผมเธอเป็นคนสวยมาก เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวก็เนี้ยบไม่มีที่ติ ผมถามเธอว่าต้องแต่งตัวสวยๆ งามๆ อย่างนี้ตลอดเวลาเลยหรือ เธอก็ตอบว่า จำเป็นจ้ะพี่เพราะหนูต้องขายหนังขายภาพยนตร์ ถ้าแต่งตัวไม่ดีเดี๋ยวคนเขาจะไม่เชื่อถือ ตอนที่ผมเริ่มคบกับเธอเป็นช่วงปลายปี 47 อยู่ครับ ตอนนั้นเธอสวยฟู่ฟ่ามาก หลายๆ คนพยายามเตือนผมว่าให้ระวังเอาไว้เพราะถึงจะสวยก็สวยประหาร ชอบปล้นทรัพย์ป่วงทรัพย์ผู้ชายทุกคนที่ไปข้องแวะกับเธอ ผมฟังยังไงก็ไม่เชื่อกลับคิดไปว่าเพื่อนๆ คงอิจฉาที่ผมมีแฟนสวย แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เปี๊ยนไป๋ครับ คืนหนึ่งเธอ แอ๋มาหาผม พูดจาล้งเล้งบอกว่าเอาเงินไปถลุงหมดแล้วอยากได้เงินอีก ผม มากแต่ยังไม่ทันพูดอะไรเธอก็ แตก แตนรดผมจนเลอะไปหมด  :vm: เธอช่างเหม็นจริงๆ แต่เอ๊ะ เหมือนผมได้กลิ่นเหม็นโอ่ๆ อย่างอื่นด้วยล่ะ ผมก้มลงสำรวจ  :?

โอ้แม่เจ้า  :shock:  เธอเอา XXX มาติดผมนั่นเอง มิน่าล่ะผมถึงรู้สึกแสบๆ คันๆ มาหลายวันแล้ว    ผมรีบไปคลีนิกนายแพทย์นพพรแต่คิวก็ยาวเหลือเกิน ยังไม่ทันได้รักษาก็ล้มหมอนนอนเสื่อเสียก่อน ระหว่างนั้นผมก็ยังตัดใจจากน้อง ป. ไม่ลง คงเป็นเพราะผมหวังอยู่ลึกๆ ว่าคนสวยอย่างเธอคงจะกลับตัวกลับใจใหม่เป็นสาวน้อยน่ารักของผมได้ ถึงผมจะหวังดีต่อเธอแต่เธอก็มักจะเทียวไปเทียวมาเพื่อสูบ(เงิน)ผมจนผมเหี่ยวแห้งซีดเซียวลงเรื่อยๆ มาถึงกลางปี 48 ผมจึงหลบหน้าไปไม่ขอพบกับเธออีก

ชีวิตผมเศร้ามากเลยใช่มั้ยครับ    แต่ความซวยของผมก็ยังไม่สิ้นสุด คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ ระหว่างที่พักเพื่อเลียแผลใจอยู่นั้น แม้ผมจะนอนงอม ผ่ายผอมอมโรค แต่ก็ยังมีสาวๆ น่ารักผ่านเข้ามาในชีวิตหลายคนนะครับ ไม่ว่าจะเป็นน้อง อ. น้อง บ. น้อง ก. น้อง ร. หรือแม้กระทั่งน้อง น. ซึ่งแต่ละคนก็ล้วนแล้วแต่มีความรู้ทางการแพทย์สามารถรักษาผมให้หายเจ็บไข้ได้ แต่เพราะผมเป็นคนบ้านนอกจะให้รักษาด้วยการแพทย์สมัยใหม่ก็ไม่ถนัดใจ ผมจึงไปเลือกเอายาผีบอกมารับประทาน และนั่นก็ทำให้ผมได้พบกับน้อง ป.

น้อง ป. คนนี้ไม่เหมือนกับคนแรกนะครับเพราะเธอเป็นชาวเรือ ความสวยก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าน้อง ป. คนแรกเลยจนผมไม่อยากเชื่อว่าเธอจะมีเรือลำใหญ่ขนาดนี้ ผมรู้สึกซู่ซ่าทุกครั้งที่ได้เห็นเธอ คบกันได้ไม่นานเธอก็พาผมขึ้นเรือไปกับเธอด้วย มันช่างโรแมนติกจริงๆ ครับ ราวกับว่าเราสองคนเป็นแจ๊คกับโรสยังไงยังงั้น 8)

เพียงไม่กี่วันผมก็ต้องตกใจตื่นกลางดึก โดยพบว่าน้อง ป. จับผมเทกองเอาไว้บนภูเขาน้ำแข็งแล้ว เมื่อสำรวจตัวเองก็พบว่าเธอรูด(ทรัพย์)ผมออกจนเกือบหมด นั่งอยู่บนนี้หนาวมากครับ ยังพอได้ยินเสียงน้อง ป. ตะโกนสำทับผมแว่วๆ ว่า ผมไม่สามารถเป็น แจ๊ค ดอว์สั้น ให้เธอได้ ทำเอาผมไม่รู้ว่าจะเสียใจรึดีใจดี (ฮี่ ฮี่ ฮี่  :ep: )

ตอนนั้นลำบากลำบนเหลือเกินครับ หนาวก็หนาว บางทีก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางมาจากภูเขาน้ำแข็งข้างเคียงคิดว่าคงถูกน้อง ป. รูด(ทรัพย์)เช่นเดียวกัน บางคนก็พลาดตกน้ำตกท่าโดนแมวน้ำโดนสิงโตทะเลแทะเป็นดินเนอร์ไปแล้ว ไหนจะฉลามวาฬที่ว่ายวนเวียนรอบภูเขาน้ำแข็งที่ผมอยู่อีกล่ะ น่ากลัวจริงๆ ครับ เวลาหิวก็อาศัยดูดๆ เลียๆ ภูเขาน้ำแข็งยังชีพไปวันๆ ทุลักทุเลเป็นที่สุด ผมลอยคออยู่หลายเดือนจนหมดเรี่ยวหมดแรงคิดว่าบทเรียนครั้งนี้จะจำไปจนตาย ไม่ยอมให้สาวๆ คนไหนจับผมไปรูด(ทรัพย์)อีก  :wall:

วันหนึ่งผมก็มาฟื้นที่ฝั่งทะเลอ่าวไทยพอดี คิดว่าคงมีคนช่วยเอาไว้ ระหว่างที่ผมนอนพักฟื้นกำลังให้หัวใจดวงน้อยๆ ของผมจากการกระทำย่ำยีของสาวๆ ที่เคยหลงรักในอดีต ช่วงนั้นกลางปี 49 แล้วนะครับ ปรากฏว่าเป็นน้อง ป. คนแรกครับ โอ้แม่เจ้า เธอสืบหาผมเจอจนได้ สภาพเธอตอนนี้สะบักสะบอมทรุดโทรมประดุจกิ้งกือผ่านศึก นอกจากความเป็นกะลาสีขี้เมา  :drink:  ของเธอจะไม่เปลี่ยนแล้วเธอยังใกล้จะไม่เต็มบาทเข้าไปทุกที อยู่ดีๆ ก็เข้ามาต่อยจนผมระบมไปหมด ในขณะนั้นเองสาวสวยอีกนางหนึ่งก็เข้ามาช่วยผมเอาไว้

เธอชื่อ ป. อีกแล้วครับ เป็นคนที่สามเข้าไปแล้ว ถึงแม้เธอจะช่วยผมเอาไว้ หรือจะสวยน่ารักขนาดไหนผมก็จะไม่ยอมใจง่ายให้เธอหรอก ช่วงนั้นเธอดูซึมๆ ไปจนผมเกือบใจอ่อนเลยได้แต่ต้องเตือนตัวเอง ลูกผู้ชายต้องหนักแน่นครับ  :x  แต่นานวันเข้าผมก็เริ่มเห็นความดีของเธอมากขึ้น คือเธอเป็นแม่บ้านน่ะครับ ชื่อของเธอก็สมบูรณ์พร้อมไม่มีที่ติ ต่อมาไม่นานไม่รู้ว่าเธอได้สมบัติเจ้าคุณปู่มาหรือไง เพชรพลอยทองหยองเต็มตัวไปหมด ทำให้ผมอดกลั้นไว้ไม่ไหวตัดสินใจคบกับเธอเข้าจนได้ ตอนช่วงตุลาปีก่อนน่ะครับ เพียงไม่กี่วันเท่านั้นเองผมก็สะดุ้งตื่นล่อนจ้อนนอนหนาวอยู่คนเดียวเพราะน้อง ป. คนที่สามก็ปอกลอกผมอีกจนหมด  :'O

ย้อนกลับไปคิดถึงสาวสวยทั้งสามคนที่ผ่านมาทำเอาผมน้ำลาย เอ๊ย น้ำตาแทบไหล แต่น้ำตาลูกผู้ชายจะให้ใครเห็นได้ไงครับ ระหว่างที่กำลังนอนหนาวผมก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ขณะที่ลอยคออยู่กลางอ่าวไทย ผมไปพบกับเธอเข้าพอดีครับ รู้สึกว่าเธอจะชื่อน้อง ป. เหมือนกัน ทำไมชะตาของผมจึงผูกพันกับสาวๆ ชื่อ ป. ก็ไม่รู้สิครับ แต่เธอสวยเหมือนเทพธิดา(ดอย)จริงๆ คงเป็นเธอที่ช่วยผมเอาไว้จนรอดตายขึ้นฝั่งมาได้ รู้สึกว่าเธอจะชอบผายลม เอ๊ย ขายลมด้วยนะครับ ผมเลยอยากถามพี่ศิราบูลย์ว่าผมจะคบกับเธอดีรึเปล่า ถ้าเธอมาปอกลอกผมอีกหัวใจดวงน้อยๆ ของผมคงต้องแหลกสลายแน่ๆ แล้วผมก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยว่าชื่อ ป. ของเธอ มาจากคำเต็มว่า "ปอเต๊กตึ๊ง" รึเปล่าน่ะครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอให้พี่ศิราบูลย์สุขภาพแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืนอยู่คู่หนังสือลุงหนวดรายสัปดาห์ไปนานๆ นะครับ

จาก คนรักน้อง ป.

                     

8) วันนี้ได้ไปอ่านข้อเขียนล่าสุดของวิบูลย์
     พอดีตรงกับประสบการณ์
     มาเล่าสู่กันฟัง
     เรื่อง อย่าโทษคนอื่น

http://www.thaivi.com/article/value-way/426-.html

    การยอมรับความผิดพลาดนั้น
ถือว่าเป็นสิ่งที่ฝืนความรู้สึกของมนุษย์อยู่มากพอสมควรทีเดียว
เพราะกลไกป้องกันตนเองในการไม่ยอมรับความผิดนั้น
ถูกฝังรากลึกในจิตใจของเราตั้งแต่วัยเด็ก
เมื่อเป็นเด็กถ้าเราทำผิด เรามักจะถูกทำโทษ
ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือที่โรงเรียน
ดังนั้นหนทางเดียวที่จะไม่ถูกทำโทษก็คือการไม่ยอมรับความผิด
โดยการโยนความผิดให้กับสิ่งอื่นๆแทน
เพื่อที่เราจะรอดพ้นจากการถูกทำโทษได้

   ผมเห็นด้วยเลย ขอเสริมนิดนึงคือ
มนุษย์นี้มีสัญชาติญาณเอาตัวรอดสูง
ซึ่งเป็นกลไกทางจิตวิทยา
เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคม ในระดับนึง
ทีนี้พอมีอะไรมากระทบที่จะทำให้เรารู้สึกว่า
เอ็งผิดหรือข้าผิด
ก็สรุปไว้ก่อนว่าเอ็งผิด ดีกว่า
ข้าจะได้อยู่รอดในสังคมนี้ได้

ผมยกตัวอย่างเรื่องเล่นแบด ก็ได้เห็นได้ชัดมาก
เพราะแบดที่เล่นเป็นแบดคู่ เล่นข้างละ2คน
ทีนี้มันก็ต้องมีฝ่ายแพ้ฝ่ายชนะ
ฝ่ายชนะไม่เท่าไหร่
ผ่ายแพ้นี่สิ
โทษเพื่อนวุ่นวายไปหมด
ว่าเวลาข้าตบ เอ็งไม่ขึ้นไปป้องกันหน้าเน็ต
หรือเขาโยนโด่งมา ทำไมไม่ตบ ไปโยนกลับให้เขาตบ
โอ๊ย ร้อยแปดพันเก้าครับที่จะโทษกัน
สุดท้ายก็ผิดใจกัน มองหน้ากันไม่ค่อยดิด
แล้วที่แย่ที่สุดคือฝีมือ ไม่พัฒนาครับ
ก็เล่นไปพัฒนาฝีปาก นี่ครับ ฝีมือจะดีขึ้นอย่างไร

เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ผมไม่เป็นนะ
แต่พอนานๆเข้า ดวงตาเห็นธรรมครับ
พอคิดได้ว่า จะโทษคนอื่นไปทำไม
เราเองแหละที่ห่วย เล่นไม่ดี ไม่เล่นเป็นทีม
คิดอย่างนี้กลับพัฒนาได้ครับ
เล่นก็สนุกขึ้นมาก
พัฒนาจาก ว่าเพื่อน กลับคอยให้กำลังใจ พูดชมเวลาเพื่อนเล่นดี
เกมกลับพัฒนาขึ้นมาก
คงจิตใจที่พัฒนาขึ้นนั่นแหละ......

[quote="Ryuga"]
ย้อนกลับไปคิดถึงสาวสวยทั้งสามคนที่ผ่านมาทำเอาผมน้ำลาย เอ๊ย น้ำตาแทบไหล แต่น้ำตาลูกผู้ชายจะให้ใครเห็นได้ไงครับ ระหว่างที่กำลังนอนหนาวผมก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ขณะที่ลอยคออยู่กลางอ่าวไทย ผมไปพบกับเธอเข้าพอดีครับ รู้สึกว่าเธอจะชื่อน้อง ป. เหมือนกัน ทำไมชะตาของผมจึงผูกพันกับสาวๆ ชื่อ ป. ก็ไม่รู้สิครับ แต่เธอสวยเหมือนเทพธิดา(ดอย)จริงๆ คงเป็นเธอที่ช่วยผมเอาไว้จนรอดตายขึ้นฝั่งมาได้ รู้สึกว่าเธอจะชอบผายลม เอ๊ย ขายลมด้วยนะครับ ผมเลยอยากถามพี่ศิราบูลย์ว่าผมจะคบกับเธอดีรึเปล่า ถ้าเธอมาปอกลอกผมอีกหัวใจดวงน้อยๆ ของผมคงต้องแหลกสลายแน่ๆ แล้วผมก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยว่าชื่อ ป. ของเธอ มาจากคำเต็มว่า "ปอเต๊กตึ๊ง" รึเปล่าน่ะครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอให้พี่ศิราบูลย์สุขภาพแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืนอยู่คู่หนังสือลุงหนวดรายสัปดาห์ไปนานๆ นะครับ

จาก คนรักน้อง ป.

[quote="por_jai"]8) วันนี้ได้ไปอ่านข้อเขียนล่าสุดของวิบูลย์

จริงๆ อยากมาสวัสดีพี่วิบูลย์กอกอน่ะครับ แล้วก็นึกถึงคุณ Zippo เจ้เจ๊ด้วยเลยเขียนเป็นจดหมายมา น่าจะสนุกดี :lol:
ขออนุโมทนาด้วยอีกครั้งนะครับ   ที่พี่วิบูลย์ช่วยพี่มนเลิกบุหรี่ได้ แล้วก็ได้ช่วยผู้คนจำนวนมากให้มีความรู้ทางการลงทุนที่ดี ไม่เจ๊ง ไม่ถูกเจ้ามือกินรวบหรือตกเป็นเหยื่อความวิปริตทางอารมณ์จนกลายร่างเป็น termite

สุดท้ายนี้ก็ขอร่วมยินดีกับพี่มน พี่วิบูลย์ และทุกๆ ท่านอีกครั้งด้วยครับ เพราะเว็บ TVI แม้จะผ่านมานานเรตก็ยังไม่ตก คำว่า value investor พอ search ใน google แล้ว TVI ยังเหนียวแน่นอันดับหนึ่งมาตลอดเยย  ไม่รู้ว่าเพราะเรื่องนี้รึเปล่าถึงมีสมาชิกแปลกๆ เพิ่มขึ้น  :?:

ผมเกือบลืมถามไป พี่วิบูลย์คิดว่าในสายวิทยาศาสตร์แล้ว นิสิต+บัณฑิต คณะวิศวกรรมศาสตร์ สนใจเรื่องการลงทุนในตราสารทุนมากที่สุดรึเปล่าครับ ทำไมผมเห็นคนจบวิศวเยอะจัง  :roll:

[quote="Ryuga"]จริงๆ อยากมาสวัสดีพี่วิบูลย์กอกอน่ะครับ แล้วก็นึกถึงคุณ Zippo เจ้เจ๊ด้วยเลยเขียนเป็นจดหมายมา น่าจะสนุกดี :lol:
ขออนุโมทนาด้วยอีกครั้งนะครับ

อุดหนุนแล้วครับ  ยิ่งอ่านยิ่งเสียดายครับ
.....
.....
.....
.....

เสียดายครับ..ที่หนังสือผมขาดลายเซ็นต์ของพี่วิบูลย์ & พี่มน  ถ้าต้องการลายเซ็นต์ต้องทำยังงัยครับ  และขอให้หนังสือของพี่ขายดีมากๆ นะครับ (ยังอ่านภาคการคำนวณงงอยู่ฮะ)

[quote="Pekko"]อุดหนุนแล้วครับ

[quote="VIB007"][quote="Pekko"]อุดหนุนแล้วครับ

วันที่ 13 เวลา 11-12.30 ครับที่ศุนย์สิริกิตต์
ขึ้นเวทีกับดร.สุวรรณ วลัยเสถียร
คนละรุ่นเลยครับ
ไม่รู้คนจัดคิดไงเนี่ย

[quote="chatchai"]ที่ขายน้อย

naris เขียน:ผมเห็นคนหลงไหลมาก ตอนนี้เห็นว่าลามไปเขมรแล้ว :lol:

ตอนนี้กำลังมองว่า อะไรจะเป็นจุดฉนวน ให้ลูกโป่งฟองนี้แตกครับ :lol:

ทำให้ผมนึกถึงประวัติศาสตร์เรื่อง
ความคลั่งดอกทิวลิปของยุโรป
มันน่าจะคล้ายๆกัน
ได้อารมณ์เหมือนๆกัน

ผมก็มีนะจตุคาม หนึ่งเหรียญ
มีน้องท่านนึ่งนำมาให้ตอนวันสัมมนากับท่านดร.นิเวศน์และคุณมน
ขอโทษที่จำชื่อน้องเขาไม่ได้ ช่วยแสดงตัวด้วยนะครับ
ต้องขอบคุณมากที่ทำให้ผมไม่ตกยุค
ปรากฏว่าจตุคามที่ได้มา
ภรรยาผมเอาไปใส่เอง ฮา

ตั้งใจอ่านตั้งแต่หน้าแรก จนหน้าสุดท้าย
อ่านไปก็ได้แต่ภาวนาขออย่าให้จำนวนหน้าเพิ่มขึ้นเยอะ ไม่งั้นตาอาจจะบอดได้นะค่ะ
เริ่มอ่านตั้งแต่ช่วงสงกรานต์ อ่านไปก็คัดเอาบางส่วนที่น่าสนใจเก็บไว้ด้วย เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง
ตามประสามือใหม่ที่พยายามจะเป็นนักลงทุนที่ดี (เปลี่ยนวิธีการลงทุนใหม่เสียที)
แล้วก็หาหนังสือมาอ่านเพิ่มเติมอยู่ค่ะ แต่คงต้องใช้เวลาทำความเข้าใจ
ไม่ว่าจะเรื่องงบการเงิน รวมถึงสูตรในการวิเคราะห์

ยังไงก็ตั้งใจเต็มที่ อาจจะต้องรบกวนพวกพี่ๆช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ  :D

the buk is very interesting and worth for just only 200 baht kab

หาเจอแล้ว