Thai VI

Tiger เขียน:

แล้วความเข้าใจเรื่อง Reproduction Cost of Asset ผมมาถูกทางไหมครับ

Oh+ เขียน:วันนี้รู้สึกเหนื่อย และ หมดแรงจังเลยครับ

ผมเริ่มเข้ามาในตลาดตั้งแต่ประมาณเดือนเมษา และเริ่มศึกษาเรื่อย ๆ มา

เริ่มเห็นแนวทางเพิ่มเงินในกระเป๋าจากการลงทุนบ้างเมื่อมาพบที่นี่

แต่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังหาหุ้นดี ๆ ไม่ได้เลยซักตัว ... (ยังพยายามหาอยู่น่ะครับ)

Oh+ เขียน:แต่เมื่อ 2 วันก่อนไปคุยกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่มีประสบการณ์ในตลาดมาและผมเองก็นับถือด้วย

ผมไปปรึกษาเกี่ยวกับการวิเคราะห์งบการเงิน ท่านถามว่าจะรู้ไปทำไม ก็เลยบอกว่ากำลังศึกษาตลาดหุ้น

ท่านไม่เห็นด้วย แต่บอกว่าเอาไว้คุยกัน พร้อมทิ้งท้ายกับคำพูดว่า "อย่าเอาเงินไปฝากไว้ในมือโจรเลย"

ผมยอมรับว่ามันมีผลต่อผมมากและจากหลายเหตุการที่ผู้บริหารยักยอกเงินจากบริษัทเข้ากระเป๋าตัวเองตามหน้าหนังสือพิมพ์ (อย่าง Bizweek สัปดาห์ที่ผ่านมา)

คนอย่างเรา ๆ จะมีสิทธิไปรู้ได้อย่างไรว่า บริษัทกำลังโดนผู้บริหารทำอย่างนี้หรือไม่

พี่ ๆ มีคำแนะนำสำหรับมือใหม่อย่างผมบ้างไหมครับ

ขอบคุณครับ

Oh+ เขียน:คนอย่างเรา ๆ จะมีสิทธิไปรู้ได้อย่างไรว่า บริษัทกำลังโดนผู้บริหารทำอย่างนี้หรือไม่

พี่ ๆ มีคำแนะนำสำหรับมือใหม่อย่างผมบ้างไหมครับ

ขอบคุณครับ

dikdik เขียน:คุณวิบูลย์ครับผมอยากถามว่า
1. ถ้าพี่เทพราคา 1000 บาทในวันนี้ คุณวิบูลย์จะขายไหมครับ
2. แล้วถ้าดอกเบี้ยพันธบัตรรัฐบาล 10ปี 20%ในวันนี้ จะทำให้คุณวิบูลย์ขายพี่เทพออกมาไหมครับ
คือผมอยากรู้ว่าเมื่อไรเราถึงควรจะขายหุ้นที่เราชอบมันมากๆ หรือว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าบริษัทยังเป็นบริษัทที่ดีอยู่ กำไรยังโตอยู่ ยังงัยก็ไม่ขาย

บทความ Value Way ฉบับวันที่ 3 กันยายน 2547
โดย วิบูลย์ พึงประเสริฐ
VI ถือหุ้นนานแค่ไหน
นักลงทุนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจผิดคิดว่า การซื้อหุ้นมาแล้วถือไว้นานๆโดยไม่ขาย คือ การลงทุนแบบ Value Investing หรือ การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ซึ่งนับว่าเป็นความเข้าใจผิดอันดับแรกๆ

สาเหตุหนึ่งอาจจะเป็นไปได้ว่า เพราะการที่เราได้ยินได้ฟังถึงการประสบความสำเร็จของนักลงทุนแบบเน้นคุณค่านั้น มักจะพบว่ามาจากการถือหุ้นบริษัทหนึ่งๆเป็นเวลานานหลายๆปี จนมูลค่าของหุ้นมีราคาสูงกว่าที่ลงทุนซื้อมาเป็นอย่างมาก

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าหลังจากที่ลงทุนในหุ้นบริษััทใดบริษัทหนึ่งแล้ว นักลงทุนแบบเน้นคุณค่า จะไม่ดำเนินการขายหุ้นออกไปเลย

เหตุผลหลักๆที่ทำให้ นักลงทุนแบบเ้น้นคุณค่า มักจะขายหุ้นที่ถืออยู่ออกไปมีดังต่อไปนี้

หนึ่ง เมื่อพบว่าตัดสินใจลงทุนผิด
ไม่ว่าจะใช้เวลานานเพียงใดก็ตาม อาจจะเป็นหนึ่งวัน หนึ่งเดือน หรือ หนึ่งปี ถ้านักลงทุนพบว่า บริษัทที่ได้ซื้อลงทุนไว้นั้นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด จะต้องทำการขายออกจากพอร์ตทันที ไม่ว่าจะกำไรหรือขาดทุนอยู่เท่าไหร่ก็ตาม

ขณะที่นักลงทุนทั่วไปมักจะขายหุ้นที่มีราคาสูงกว่าที่ซื้อมาออกไปเพื่อทำกำไร และมักจะเก็บหุ้นที่่กำลังขาดทุนเอาไว้เพื่อรอวันราคาหุ้นดีดกลับมาที่ราคาที่ได้ซื้อไว้ กลยุทธการลงทุนแบบ กำไรขายออก ขาดทุนเก็บไว้ เช่นนี้ จะไช้ได้ผลดีในภาวะตลาดขาขึ้น เพราะราคาหุ้นจะลดลงเพียงชั่วคราวแล้วกลับมีราคาสูงขึ้นในระยะเวลาอันสั้น ทำให้โอกาสขาดทุนมีน้อย ดังนั้นเราจะพบว่าในภาวะตลาดขาขึ้นจะมี เซียนหุ้นเดินกันเต็มออฟฟิศเต็มสำนักงานไปหมด เพราะเซียนสมัครเล่นต่างใช้กลยุทธที่ว่ามานี้เป็นส่วนใหญ่ แต่ถ้าเป็นภาวะตลาดขาลง กลยุทธการลงทุนแบบนี้จะทำให้เกิดภาวะการขาดทุนที่บางครั้งอาจจะประเมินไม่ได้ เพราะเมื่อถึงคราวหุ้นขาลง ไม่มีใครบอกได้ว่า ราคาหุ้นจะลงไปได้มากน้อยเพียงใด
เลยพลอยทำให้เซียนตามออฟฟิศหายหน้าหายตาไปด้วย

นักลงทุนสมัครเล่นบางท่าน ทำกำไรได้อย่างมากมายจากการใช้กลยุทธ กำไรขายออก ขาดทุนเก็บไว้ เมื่อปีที่่แล้ว พ.ศ. 2547 ที่ตลาดหุ้นเป็นภาวะกระทิง ดัชนีขึ้นมามากกว่า 100% แต่การใช้กลยุทธเดิมอย่างที่ว่าในปีนี้ กลับทำให้ต้องนำกำไรที่ได้รับเมื่อปีที่แล้วกลับคืนให้ตลาดหุ้นไปอย่างน่าเสียดาย
เพราะราคาหุ้นได้ลดลงต่ำกว่าที่ได้ซื้อลงทุนมาเป็นจำนวนมาก

สำหรับนักลงทุนแบบเน้นคุณค่า ถ้าพบว่าบริษัทที่ซื้อมาเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด แล้วรีบขายออกไปทันที ถึงแม้จะขาดทุนอยู่ก็ตาม จะช่วยลดภาระการขาดทุนที่อาจจะเกิดมากขึ้นจากการถือหุ้นนั้นเป็นเวลานานได้

สอง เมื่อพื้นฐานบริษัทมีการเปลี่ยนแปลงอย่างถาวร
พื้นฐานของบริษัทในตลาดหุ้นมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เพราะในสภาพความเป็นจริง ธุรกิจจะไม่อยู่นิ่ง การแข่งขันในธุรกิจมีการดำเนินไปอยู่ตลอดตราบที่ธุรกิจยังคงอยู่ ดังนั้น นักลงทุนแบบเน้นคุณค่า จึงควรที่จะหมั่นตรวจสอบสภาพพื้นฐานของบริษัทที่กำลังลงทุนอยู่เป็นระยะๆ

ข้อมูลข่าวสารที่ได้รับไม่ว่าจะเป็นจาก ข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ ทางวิทยุ โทรทัศน์ หรือ ทางนิตยสาร รวมถึงจากเวปไซต์ทางอินเตอร์เนต ล้วนมีประโยชน์ต่อนักลงทุนในการวิเคราะห์ถึงปัจจัยพื้นฐานของบริษัทนั้นๆ

การเข้าใจถึงสภาพพื้นฐานการดำเนินธุรกิจของบริษัทที่ลงทุนเป็นอย่างดี เป็นปัจจัยหนึ่งที่ช่วยทำให้นักลงทุนแบบเน้นคุณค่า ไม่หวั่นไหวต่อการเปลี่ยนแปลงของราคาหุ้นในระยะสั้น ถึงแม้ข่าวสารที่ได้รับจะทำให้ตลาดหุ้นตอบรับกับข่าวนั้นอย่างปัจจุบันทันด่วนทันที ข่าวร้ายอาจจะทำให้ราคาหุ้นลดลงในเวลาอันรวดเร็ว แต่ถ้านักลงทุนสามารถวิเคาระห์ได้ว่า ผลกระทบของสาเหตุนั้นไม่มีผลกับปัจจัยพื้นฐานของบริษัทที่ลงทุนแต่อย่างใด ก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องไปเป็น กระต่ายตื่นตูม เหมือนกับนักลงทุนทั้งหลายในตลาดหุ้นที่กำลังเทขายหุ้นอยู่ตอนนั้น

แต่ถ้าหลังจากวิเคาระห์ข้อมูลข่าวสารที่ได้รับแล้ว นักลงทุนพบว่า พื้นฐานของบริษัทที่ลงทุนอยู่กำลังมีการเปลี่ยนไปอย่างถาวร อาจจะเนื่องมากจากปัจจัยหลายๆอย่างในการดำเนินธุรกิจ เช่น มีสินค้าที่เข้ามาทดแทนสินค้าหลักของบริษัทและ ผู้บริโภคกำลังเปลี่ยนไปซื้อสินค้าทดแทนเหล่านั้นอย่างช้าๆ รวมทั้งบริษัทก็ไม่ได้หาหนทางที่จะพัฒนาผลิตภัณท์ใหม่ๆออกมา เพื่อปกป้องส่วนแบ่งทางการตลาดของตนเอาไว้ นักลงทุนควรจะถามตนเองว่าจะยังเก็บหุ้นบริษัทเหล่านั้นไว้อยู่หรือไม่

ลองนึกถึงบริษัทที่ผลิตเครื่องพิมพ์ดีดไฟฟ้า ซึ่งเมื่อสัก 20-30 ปีก่อนเป็นสินค้าที่ทันสมัย และมีความจำเป็นต้องใช้ทุกสำนักงาน แต่ปัจจุบันจะหาสักบริษัทที่มีเครื่องพิมพ์ดีดไฟฟ้าประดับโต๊ะทำงานนั้นหาได้ยากเต็มทน ยกเว้นบริษัทที่ตั้งมานานแล้วหลายสิบปี หรือตามสำนักงานของทางราชการอาจจะยังมีหลงเหลืออยู่บ้าง ถ้าบริษัทที่ผลิตหรือจำหน่ายเครื่องพิมพ์ดีดไฟฟ้าไม่ปรับตัวเองให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นก็ต้องล้มละลาย หรือไม่ก็ต้องถูกควบรวมกิจการไป

นอกเหนือจากสินค้าทดแทนของคู่แข่งที่อาจทำให้พื้นฐานกิจการเปลี่ยนแปลงแล้ว การเปลี่ยนแปลงกฏระเบียบข้อบังคับของทางราชการ กระทรวงต่างๆ หรือ การเปลี่ยนแปลงทางกฏหมาย ก็อาจจะทำให้เกิดผลกระทบกับบริษัทอย่างถาวรได้เช่นเดียวกัน

ดังนั้น ถ้านักลงทุนแบบเน้นคุณค่าพบว่า พื้นฐานกิจการของบริษัทที่กำลังลงทุนอยู่มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างถาวร ก็ไม่ควรลังเลที่จะขายหุ้นของบริษัทนั้นออกไป ไม่ว่าจะกำไร หรือขาดทุนอยู่สักเท่าไหร่ รวมทั้งไม่ว่าจะถือหุ้นมานานแค่ไหนก็ตาม

สาม เมื่อมีโอกาสในการลงทุนที่ดีกว่า
สำหรับการลงทุนแบบเน้นคุณค่า การตัดสินใจซื้อหุ้นสักบริษัทหนึ่งซึ่งนับว่ายากมากพอสมควรแล้ว เพราะก่อนที่จะตัดสินใจซื้อหุ้นได้ จำเป็นจะต้องรู้ทุกแง่ทุกมุมของบริษัทนั้นเป็นอย่างดี รวมทั้งต้องทำการบ้านมาอย่างหนัก คิดง่ายๆก็เหมือนกับการที่จะทำการลงทุนซื้อบ้านเพื่ออยู่อาศัยสักหลังหนึ่ง แต่การตัดสินใจขายหุ้นที่ได้ลงทุนไว้แล้วนั้น บางครั้งกลับยากยิ่งกว่าการตัดสินใจซื้อหลายเท่า เพราะสาเหตุหนึ่งก็คือหาหุ้นที่จะนำไปเปลี่ยนได้ไม่ง่ายนัก นักลงทุนแบบเน้นคุณค่าหลายๆท่านเลยยังคงถือหุ้นที่ได้ลงทุนมาเป็นเวลานาน ไม่ยอมเปลี่ยน จนทำให้นักลงทุนเปรียบการซื้อหุ้นเหมือนกับการเลือกภรรยา หรือสามีเพื่อแต่งงานเลยทีเดียว เรียกว่า คิดหนักกว่าการซื้อบ้านหลายเท่า

แต่การติดตามตลาดหุ้นอยู่เป็นระยะๆ จะพบว่า โอกาสในการลงทุนนั้นเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ นักลงทุนจึงอาจจะจำเป็นต้องขายหุ้นบริษัทหนึ่งเพื่อไปซื้อหุ้นอีกบริษัทหนึ่งที่ดีกว่าแทน การตัดสินใจเช่นนี้ นักลงทุนจะต้องมั่นใจในหุ้นบริษัทใหม่ว่ามีพื้นฐานที่ดีกว่า รวมทั้งมีราคาที่เหมาะสมกับการลงทุนมากกว่า
มิฉะนั้น ถ้าขายหุ้นเดิมไปอาจจะต้องมาเสียดายหุ้นที่ขายไปแล้ว ที่ไม่มีโอกาสได้ซื้อกลับคืนในราคาเดิม เพราะอาจจะพบว่าหุ้นเดิมเป็นหุ้นที่ดีกว่าหุ้นที่ซื้อมาใหม่ในภายหลัง

บางครั้งโอกาสในการลงทุนที่ดีกว่า อาจจะไม่ได้หมายถึงการเปลี่ยนไปซื้อหุ้นบริษัทใหม่เพียงอย่างเดียว บางท่านอาจจะพบว่า การขายหุ้นเพื่อนำไปทำธุุรกิจอย่างอื่น หรือ ลงทุนในพันธบัตรในช่วงที่อัตราดอกเบี้ยสูงๆ อาจจะเป็นโอกาสในการลงทุนที่ดีกว่าก็เป็นได้

ทั้งสามข้อ คือ เหตุผลสำคัญในการขายหุ้นของนักลงทุนแบบเน้นคุณค่า แต่ก็มีเหตุผลอีกหลายประการที่ทำให้นักลงทุนจำเป็นต้องขายหุ้นออกไป เช่น เมื่อราคาหุ้นสูงเกินพื้นฐานมากๆ แต่เนื่องด้วยความซับซ้อนของการหาราคาหุ้น จึงต้องกล่าวถึงหัวข้อนี้ในโอกาสต่อไป

จากที่กล่าวมาแล้วนั้น นักลงทุนคงจะมีความเข้าใจมากขึ้นว่า วิธีการลงทุนแบบ Value Investing ไม่ใช่การถือหุ้นยาวๆโดยไม่ได้ทำอะไรเลยอย่างที่นักลงทุนส่วนใหญ่เข้าใจกัน

thanwa เขียน:มาให้กำลังใจคุณ Oh+ อีกคนครับ
ผมว่าคุณวิบูลย์ตอบได้ดีอยู่แล้ว

อีกอย่างผมเชื่อว่า TVI แห่งนี้
จะทำให้นักลงทุนรุ่นใหม่มีทัศนคติต่อการลงทุนแบบเน้นคุณค่าดีขึ้น

ผู้ใหญ่ที่เรานับถืออาจจะมีหลายเรื่องที่นับถือครับ แต่ก็ไม่ไ้ด้หมายความว่าท่านถูกทุกๆเรื่องครับ
เรื่องการลงทุนแนว VI อาจจะยังไม่เป็นที่แพร่หลาย อาจจะทำให้ท่านให้ความเห็นจากประสบการณ์ที่ได้รับ
ผู้ใหญ่หลายท่านคงเป็นห่วงเนื่องจากทิศทางของเศรษฐกิจยังไม่แน่นอน
ก็เลยเตือนด้วยความหวังดีครับ ยังคงรับมาพิจารณา และตัดสินด้วยตัวเราเองครับ

เรื่องเศรษฐกิจ ท่าน ดร.นิเวศน์ พูดได้ดีในวันสัมนาครับ
ผมเขาใจว่าท่านจะให้ความเห็นเรื่องนี้เพิ่มขึ้นในบทความของท่านเร็วๆ นี้ครับ

ก้มหน้าก้มตาศึกษาต่อเถอะครับ แถวนี้มีคนคอยให้กำลังและให้คำแนะนำเยอะครับ

dikdik เขียน:ขอบคุณคุณวิบูลย์มากครับ ผมก็เป็นแฟนคอลัมณ์คุณวิบูลย์กับคุณมนตรี ใน BIZWEEK เหมือนกัน แม้จะไม่ได้อ่านทุกอาทิตย์ แต่บทความที่คุณวิบูลย์ยกมานี้ผมอ่านแล้ว แต่มันก็คงตัดสินใจยากอยู่ดีว่าจะขายหุ้นเมื่อไหร่ในอนาคต หรือว่าจะไม่ขายเลยดี ถือมันตลอดชีวิตเลย

dikdik เขียน:ผมขออนุญาติถามอีกคำถามนึงนะครับ กรณีถ้าเราต้องการถือหุ้นตัวนึงที่เราคิดว่าดีและชอบบริษัทนี้มาก และคิดว่าจะถือหุ้นไปตลอดชีวิตเรา ถ้าเราคิดว่าบริษัทจะมีอัตราการเติบโตของกำไรเฉลี่ยตลอดช่วงชีวิตเราที่เหลือประมาณ10% ต่อปี(บางปีอาจจะมาก บางปีอาจจะน้อยจนขาดทุน) ไปเรื่อยๆ การที่เราเข้าซื้อหุ้นที่ราคาหุ้นละ 500บาท กับ 550บาท ก็จะต่างกันน้อยมาก ผมคิดอย่างนี้นี่จะถูกไหมครับ

dikdik เขียน:คือผมหมายถึงกำไรของบริษัทมีการเติบโตขึ้นโดยเฉลี่ย10% ต่อปีน่ะครับ ไม่ใช่บริษัทมีกำไร10%ของราคาที่ซื้อ
ปกติผมจะมีเงินออมในทุกเดือน ผมมักจะมีปัญหาในการเข้าซื้อหุ้น ยกตัวอย่างเช่นPTT ถ้าผมคิดว่าบริษัทจะมีกำไรเติบโตเฉลี่ยซัก10% ต่อปี ตลอดช่วงชีวิตผม การที่ผมเข้าซื้อหุ้นบริษัทที่ราคา230 บาท เทียบกับ ซื้อที่200 บาท ในตอนนี้ แล้วผมถือไปอีก30 ปี ถึงตอนนั้นความแตกต่างของกำไรของทั้งสองกรณีน่าจะน้อยหรือเปล่าครับ ผมจะได้ไม่ต้องรอให้ราคาลงมา(คือประเภทวัยรุ่นใจร้อน แม้อายุเลยมาไกลแล้ว) และผมจะได้ลดเวลาในการเฝ้าดูราคาหุ้นลงด้วยครับ

Mon money เขียน:
อิ อิ...วันนี้PTLลงมาทำLow ที่5.10 แน่ะ ผมขาดทุนไปอื้อเลย :lovl:

VIB007 เขียน: หุ้นลงได้ก็ขึ้นได้
หุ้นขึ้นได้ก็ลงได้
เป็นสัจธรรม เป็นเรื่องธรรมชาติมากๆ

Loby เขียน:สวัสดีครับพี่ๆ ผมขอรบกวนช่วยวิเคราะห์ CHARAN กับ KDH ให้ด้วยครับ
ผมถือ2ตัวนี้อยู่ เพราะเห็นว่าราคาต่ำกว่ามูลค่าพื้นฐาน จ่ายปันผลดี และมีกำไรสะสมพอสมควร ผมคิดว่าจะถือยาวสัก 3-5 ปี รับปันผลไปเรื่อยๆ จนกว่าราคาจะสูงกว่าพื้นฐาน (1.5เท่า)

พี่ๆในบอร์ดนี้คิดว่าดีรึเปล่าครับ รบกวนช่วยแสดงความเห็นหน่อยนะครับ

ขอบคุณครับ :lol: