ความผิดพลาดที่โชคดี
-
- Verified User
- โพสต์: 1961
- ผู้ติดตาม: 0
ความผิดพลาดที่โชคดี
โพสต์ที่ 1
สวัสดีครับ ผมอ่านเรื่องไม่มีคำว่าสายเกินไปของอาจารย์ แล้วคิดถึงเรื่องไปงานศพอาม่าของลูกน้องเทรดเดอร์ที่ทำงาน แต่ไปโดยบังเอิญไม่ได้ตั้งใจ ตั้งใจจะไปงานแต่งของลูกน้องอีกคน ตอนแรกใส่เสื้อสีแดงเพราะเป็นงานแต่งแบบคนจีน สีแดงน่าจะเหมาะสม แต่ไปแล้วผมดันไปผิดโรงแรม ผิดจริงๆครับ คนละที่เลย ไม่ใช่จำชื่อผิด แจ่จำสถานที่ผิด ช่วงนี้บินไปบินมา สมองผมมีบางอย่างผิดปกติ จำสถานที่ต่างๆ ปนสับกันหมด ผมเลยโทรไปหาลูกน้องอีกท่านถามทาง คนนี้ไม่ได้ไปเพราะอาม่าเสีย คุยไปคุยมา ผมบอกเดี๋ยวแวะไปไหว้อาม่าก่อนก็ได้ ถามไปถามมา ไอ้น้องคนี้บอกว่า พี่ใส่เส้อสีอะไรมา ผมบอกสีแดง มันบอกมาได้เลย ผมก็ตกใจ เอ้ย มันงานศพนะ มันบอกไม่เป้นไรพี่ พี่มาก็จะทราบเอง โอเคแปลกดี ไปงานศพก่อนดีกว่า อยู่ใกล้กับที่ผมจอดรถ ถือว่าไม่ไกลมาก ผมเห้นว่าจะไปงานแต่งคงบวกอีกเป้นชั่วโมง ไปงานศพก่อน ใจก็ชอบไปงานศพอยู่แล้ว มันได้ปลงอะไรเยอะดี ผมชอบอย่างนี้อยู่แล้ว
ทั้งงานใส่สีแดงจริงๆ ครับ งานศพครับ ที่เป็นอย่างนี้เพราะอาม่าขอเอาไว้ อายุแกร้อยปีพอดี แกขอเอาไว้ ว่ากำไรชีวิตแล้ว จะมาเสียใจทำไม ต้องแสดงความยินดีกับแก บอกลูกหลานห้ามร้องไห้ ต้องเอางิ้วมาเปิดใหเแกดู ผมไปก็มีเวทีงิ้วประชันกับศาลาวัด เรืองไปงานแต่งไมได้ของผมเลยกลายเป็นความผิดพลาดที่โชคดีที่ได้เห้นงานศพที่ไม่เหมือนใครและไม่ทราบว่งาจะมีใครกล้าใส่เสื่อสีแดงไปงานศพ ถ้าปกติแต้งสีแดงไป คนปกติไม่มีใครกล้าทำ เรื่องต่างๆ ในชีวิต บางคนว่าบางครั้งก็แปลกดี บางอย่างจะกลายเป็นวิกฤคก็กลายเป็นโอกาสได้ ผมว่ามันขึ้นกับสายตาของเรา ถ้าสายตาเราใส่เลนส์มุมมองบางอย่าง เราก็จะเห็นเป็นอย่างนั้น เราจะเห็นทุกอย่างในแบบที่เราเชื่อว่าจะเห็นก่อนที่จะเห็นทุกสิ่งซะอีก
ผมขอจบประโยคของอาจารย์ว่า ไมมีคำว่าสายเกินไป แต่ของผมคือ ไม่มีคำวาสายเกินไปที่จะจับผิดตัวเอง และทำความเข่าใจกับอคติของตนเองอย่างซื่อสัตย์ ยอมรับว่าเรามันก็ห่วยแตกได้เหมือนกัน และสุดท้าย ไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ในชีวิต นั่นคือเรื่องที่ไม่สายไปแน่ๆ ถ้าจะยอมรับมันตราบที่เรามีลมหายใจครับ
ผมไปงาน
ทั้งงานใส่สีแดงจริงๆ ครับ งานศพครับ ที่เป็นอย่างนี้เพราะอาม่าขอเอาไว้ อายุแกร้อยปีพอดี แกขอเอาไว้ ว่ากำไรชีวิตแล้ว จะมาเสียใจทำไม ต้องแสดงความยินดีกับแก บอกลูกหลานห้ามร้องไห้ ต้องเอางิ้วมาเปิดใหเแกดู ผมไปก็มีเวทีงิ้วประชันกับศาลาวัด เรืองไปงานแต่งไมได้ของผมเลยกลายเป็นความผิดพลาดที่โชคดีที่ได้เห้นงานศพที่ไม่เหมือนใครและไม่ทราบว่งาจะมีใครกล้าใส่เสื่อสีแดงไปงานศพ ถ้าปกติแต้งสีแดงไป คนปกติไม่มีใครกล้าทำ เรื่องต่างๆ ในชีวิต บางคนว่าบางครั้งก็แปลกดี บางอย่างจะกลายเป็นวิกฤคก็กลายเป็นโอกาสได้ ผมว่ามันขึ้นกับสายตาของเรา ถ้าสายตาเราใส่เลนส์มุมมองบางอย่าง เราก็จะเห็นเป็นอย่างนั้น เราจะเห็นทุกอย่างในแบบที่เราเชื่อว่าจะเห็นก่อนที่จะเห็นทุกสิ่งซะอีก
ผมขอจบประโยคของอาจารย์ว่า ไมมีคำว่าสายเกินไป แต่ของผมคือ ไม่มีคำวาสายเกินไปที่จะจับผิดตัวเอง และทำความเข่าใจกับอคติของตนเองอย่างซื่อสัตย์ ยอมรับว่าเรามันก็ห่วยแตกได้เหมือนกัน และสุดท้าย ไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ในชีวิต นั่นคือเรื่องที่ไม่สายไปแน่ๆ ถ้าจะยอมรับมันตราบที่เรามีลมหายใจครับ
ผมไปงาน
-
- Verified User
- โพสต์: 28
- ผู้ติดตาม: 0
Re: ความผิดพลาดที่โชคดี
โพสต์ที่ 2
Thank you for good new post na Kub
noname
-
- Verified User
- โพสต์: 87
- ผู้ติดตาม: 0
Re: ความผิดพลาดที่โชคดี
โพสต์ที่ 4
ปกติเป็นธรรมเนียมของชาวจีนอยู่แล้วมั้งครับ ถ้าอายุครบ 100 ขึ้นไป จะใส่ชุดสีแดงครับ
เพิ่งไปงานของก๋งตัวเองมาเมื่อปีที่แล้ว แกอายุร้อยกว่าปี ทำกงเต๊กชุดใหญ่ แดงทั้งงานเหมือนกัน
เพิ่งไปงานของก๋งตัวเองมาเมื่อปีที่แล้ว แกอายุร้อยกว่าปี ทำกงเต๊กชุดใหญ่ แดงทั้งงานเหมือนกัน
-----------------------
มีหลายสิ่งที่เรารู้ว่าเรารู้
มีหลายสิ่งที่เรารู้ว่าเราไม่รู้
และก็มีหลายสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้
สุดท้าย หลายสิ่งที่เรารู้ว่าเรารู้ เราอาจจะไม่รู้ก็ได้
มีหลายสิ่งที่เรารู้ว่าเรารู้
มีหลายสิ่งที่เรารู้ว่าเราไม่รู้
และก็มีหลายสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้
สุดท้าย หลายสิ่งที่เรารู้ว่าเรารู้ เราอาจจะไม่รู้ก็ได้
- MO101
- Verified User
- โพสต์: 3226
- ผู้ติดตาม: 0
Re: ความผิดพลาดที่โชคดี
โพสต์ที่ 5
ธรรมเนียมจีนครับ ถ้าอายุ 100 ใส่สีแดงทั้งงาน