ประกันภัยต่อกับน้ำท่วม

[miracle]

กระทู้ตั้งขึ้นเพื่อการให้ความรู้เรื่องประกันภัยต่อ
ซึ่งไม่กล่าวถึงไม่ได้เพราะเมื่อภัยมาถ้าหากคุณได้ทำประกันภัยในส่วนของภัยนั้นไว้
ก็เป็นเครื่องเบาใจลงได้ว่า เรามีสิ่งคุ้มครองแม้นว่าการคุ้มครองนั้นไม่เต็มที่ก็ตาม
ดีกว่าที่เราแบกรับความเสี่ยงจากเหตุการณ์ไม่คาดฝันนั้นไว้คนเดียว 100%

จุดประสงค์เนื่องจากระยะหลังนักลงทุนมีความสนใจในเรื่องประกันภัยต่ออย่างยิ่ง
ว่าประกันภัยต่อนั้นคืออะไร ทำไมต้องทำประกันภัยต่อ ลักษณะธุรกิจของประกันภัยต่อเป็นอย่างไง
เมื่อไรประกันภัยต่อถึงน่าลงทุน หรือไม่น่าลงทุนเพราะอะไร เป็นต้น

กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ผม คุณ chitorn และเพื่อนที่มีความรู้มาช่วยเหลือเติบเต็มในสิ่งที่เพื่อนใน TVI ก็ดี หรือเพื่อนนักลงทุนคนอื่นๆได้มีความรู้ความเข้าใจในธุรกิจดังกล่าว

ขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้ครับ

[earthcu]

มาปูเสื่อรอฟังเฮียมิ กับพี่ chaitorn ครับ
เป็นเรื่องที่กำลังอยากรู้อยู่พอดีครับ

ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ

[chaitorn]

ข่าวคราวเรื่องประกันต่อในช่วงนี้มีมากเหลือเกิน ดังนั้น ก่อนที่เราจะวิเคราะห์เรื่องประกันภัยต่อเป็นอย่างไร มีความสำคัญอย่างไร ความน่าสนใจในฐานะของนักลงทุนควรวิเคราะห์พื้นฐานจากสิ่งใด มาเริ่มต้นทำความเข้าใจเรื่องประกันภัยต่อกันก่อนนะครับ

ผมนำข้อมูลมาจาก เวปของ คปภ. ครับ

http://www.oic.or.th/th/elearning/nl02.php

การประกันภัยต่อ
หมายถึงการกระจายการเสี่ยงภัยของผู้รับประกันภัยกับผู้รับประกันภัยด้วยกันเอง เนื่องจากความสามารถในการรับเสียงภัยไว้เองของบริษัทมีจำกัด จึงกระจายการเสี่ยงภัยส่วนที่เหลือให้กับผู้รับประกันภัยอื่น ๆ ซึ่งเรียกว่า ผู้รับประกันภัยต่อ (Reinsurer)

ความจำเป็นของการทำประกันภัยต่อ

1. ทรัพย์สินที่เอาประกันภัยมีมูลค่าสูงกว่าเงินกองทุนของบริษัท

2. ทรัพย์สินที่เอาประกันภัยมีความเสี่ยงภัยสูง

3. สิ่งแวดล้อมรอบ ๆ ทรัพย์สินที่เอาประกันภัยมีความเสี่ยงภัยสูง

4. ข้อจำกัดของกฎหมายที่กำหนดให้บริษัทประกันภัยรับเสี่ยงภัยไว้เองได้ไม่เกินร้อยละ 10 ของเงินกองทุน

ประโยชน์ของการประกันภัยต่อ

1. เพิ่มศักยภาพในการรับประกันภัย

2. เพื่อให้เกิดเสถียรภาพกับผลการรับประกันภัย

3. เพื่อกระจายความเสี่ยงภัยออกไปให้กว้างขวางขึ้น

4. เพื่อความมั่นคงทางด้านการเงิน

5. เพื่อรับบริการทางวิชาการจากบริษัทรับประกันภัยต่อ

ประเภทของการประกันภัยต่อ

1. การประกันภัยต่อแบบเฉพาะราย (Facultative Reinsurance) คือการประกันภัยซึ่งบริษัทเอาประกันภัยต่อต้องเสนอรายละเอียดของภัยแต่ละราย ไปให้กับบริษัทผู้รับประกันภัยต่อพิจารณา ซึ่งอาจจะกระทำโดยทางจดหมาย โทรศัพท์ โทรสาร หรืออื่น ๆ บริษัทรับประกันภัยต่อสามารถที่จะบอกรับหรือปฏิเสธการเอาประกันภัยต่อชนิดนี้ได้

2. การประกันภัยต่อแบบสัญญา (Treaty Reinsurance) คือการประกันภัยที่เป็นข้อผูกมัดระหว่างบริษัทเอาประกันภัยต่อจะต้องประกันภัยต่อให้แก่ผู้รับประกันภัยต่อ และผู้รับประกันภัยต่อสัญญาว่าจะรับประกันภัยต่อในสัดส่วนที่ได้ตกลงกันไว้ การประกันภัยต่อแบบนี้แบ่งออกเป็น

2.1 การประกันภัยต่อแบบเป็นสัดส่วน การประกันภัยต่อแบบนี้ กำหนดจากจำนวนเงินเอาประกันภัยเป็นหลัก เบี้ยประกันภัยและค่าสินไหมทดแทนจะแบ่งกันระหว่างผู้เอาประกันภัยต่อกับผู้รับประกันภัยต่อตามอัตราส่วนของจำนวนเงินเอาประกันภัยของแต่ละฝ่ายที่รับเสี่ยงภัย

2.2 การประกันภัยต่อแบบไม่เป็นสัดส่วน การประกันภัยแบบนี้ จะไม่กำหนดจากจำนวนเงินเอาประกันภัย แต่จะกำหนดจากจำนวนค่าสินไหมทดแทนเป็นหลัก โดยผู้รับประกันภัยต่อจะชดใช้ก็ต่อเมื่อค่าสินไหมทดแทนสูงกว่าวงเงินที่ได้ตกลงกันไว้ แต่ทั้งนี้ต้องไม่เกินจำนวนเงินที่ได้ตกลงกันไว้

วิธีการทำประกันภัยต่อ

1. ทำประกันภัยต่อกับบริษัทประกันภัยต่อโดยตรง

2. ทำประกันภัยต่อโดยผ่านนายหน้าบริษัทประกันภัยต่อ

[chaitorn]

หากต้องการทราบถึงรายละเอียดของประกันภัยต่อให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ก็สามารถอ่านข้อมูลจากโครงงานวิจัยในเรื่องนี้ได้ครับ ให้รายละเอียดได้ค่อนข้างดี พร้อมทั้งยกตัวอย่างให้เห็นอีกด้วย

http://dr.acc.chula.ac.th/bitstream/123 ... t51I09.pdf

[chaitorn]

ผมไปเจอเวปต่างประเทศที่เขาอธิบายเรื่องประกันภัยต่อ เห็นว่าน่าสนใจเพราะมีตัวอย่างประกอบด้วย ลองอ่านเพิ่มเติมดูครับ

เพราะรูปแบบประกันภัยต่อนั้นมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจถึงแหล่งที่มาของรายได้และกำไรของประกัน และทำให้เรารู้ถึงความเสี่ยงของรูปแบบในการทำประกันภัยต่อแต่ละอย่างครับ

http://www.gurufocus.com/news/136671/re ... -explained

Reinsurance Explained

I recently wrote an article on Munich Re for the GuruFocus Value Contest competition. Call me stupid but I did not realize that not everyone knows what reinsurance is. This article hopes to shed some light on that matter.

Basically reinsurers insure the insurers.

The advantage for insurers of employing reinsurance services is that the insurer bears less volatility, has a greater spread and can write larger premiums on their books. These factors should add up to larger profitability.

Reinsurance allows the spread of risk. Instead of a primary insurer going bust due to a catastrophic event losses get spread around so that each participant bears a little of the pain.

There are two main methods of reinsurance:

Treaty Reinsurance

Treaty reinsurance consists of two basic methods – Quota Share and Stop Loss (Excess of Loss).

Quota Share:

If an insurer covers 1,000 properties the odds are very high that the insurer will be able to pay claims from the 1,000 premiums if there were claims against only five of those properties.

However, let’s say a major storm hits those 1,000 properties and destroys 750 of them. Then the insurer would be in real difficulty as they would not have sufficient premiums to cover the claims.

This is where reinsurance steps in. If the insurer, known as the ceding insurer (ceding risk), transfers risk to a reinsurer, known as the assuming reinsurer (assuming risk), then the insurance company could stay solvent should several major lines go bad.

The above is a basic example but coverage in the real world is usually divided between several reinsurers.

Suppose an insurer wants to transfer $ 500,000,000 worth of risk. Reinsurance company A might take $ 250,000,000 worth, reinsurance company B might take $ 150,000,000 worth and reinsurance companies C and D might handle $ 50,000,000 worth.

Not all the risk maybe transferred to reinsurers. So in the example above instead of reinsurance company D taking $ 50,000,000 worth of risk the primary insurance company might decide to keep this amount on its books.

The Stop Loss example is popular when transferring cat risks. Using the current hurricane season as an example we could picture a primary insurer writing $ 250,000,000 of premiums annually. The average annual claim may be $ 100,000,000 with variance of maybe 50% less and 100% more (i.e., $ 50,000,000 low and $ 200,000,000 high).

The insurer may transfer risk to a reinsurer and pay an annual fee of $10,000,000 for this transfer. The agreement could be that the reinsurer will pay all claims once the annual claim limit of $125,000,000.

Agreements such as the above usually contain variations as well as a "corridor" in order to stop the primary insurer from blindly taking its claims knowing that the reinsurer will pick up the rest of the bill.

Facultative Reinsurance

Suppose that an insurer agrees to cover a rare coin collection for $ 2,000,000. The collector then purchases several more coins of high value which he would also like to insure. However the insurer is happy to only cover the original $ 2,000,000 yet the law says he must cover the new coins too. Facultative reinsurance helps the insurer get out of this jam as the extra risk can be transferred to the reinsurer.

The follow up question would have to be "Who insures the reinsurers?"

Well reinsurers get cover from other reinsurers. This is known as retrocession.

Reinsurers can reinsure as many times as they like provided risk is mitigated through very careful underwriting. A reinsurer does not want to receive the same risk through a very long loop which is entirely possible, known as a "spiral", as reinsurance companies have treaties with other reinsurance companies.

[chaitorn]

ใครที่ไม่อยากอ่านหนังสือมาก แต่อยากเห็นและฟังทำความเข้าใจมากกว่า ก็ดู youtube ตามนี้ได้ครับ ใช้เวลาไม่ถึง ครึ่งชม. พอเข้าใจในธุรกิจประกันภัยต่ออย่างสังเขปได้แล้ว

ความรู้เรื่องประกันภัยต่อ
http://www.youtube.com/watch?v=qHF4sixc6V0
http://www.youtube.com/watch?v=GzHP3R-BUGI

[chaitorn]

ในการดำเนินธุรกิจใด ๆ ก็ตาม ย่อมมีความเสี่ยงเกิดขึ้น และเนื่องจากระบบประกันภัยเป็นระบบที่มีความสำคัญมาก ก็ต้องมีกติกาในการกำกับดูแลให้บริษัทประกันภัยมีความมั่นคงและแข็งแกร่งเพียงพอที่จะให้บริการได้ เหมือนกับระบบของธนาคาร

ในระบบประกันภัยก็มีหลักเกณฑ์ในการกำกับดูแลของ คปภ. ซึ่งดูแลผ่านกองทุนตามที่กฏหมายกำหนดด้วยเช่นกัน

ดังนั้นสำหรับใครที่อยากจะทราบว่า เงินกองทุนที่กฏหมายกำหนดที่ใช้ในการกำกับดูแลบริษัทประกันภัยนั้น มีหลักเกณฑ์อย่างไร และมีวิธีการประเมินความเสี่ยงในเรื่องอะไรบ้าง และคำนวณได้อย่างไรเพื่อไว้ใช้ในการกำหนดกองทุนที่สะท้อนถึงความมั่นคงของบริษัทประกันภัยแต่ละแห่ง รวมถึงประกันภัยต่อด้วย

ตลอดการคำนวณของเงินกองทุนบริษัทที่ประกอบด้วยเงินกองทุนขั้นที่ 1 และขั้นที่ 2 มีองค์ประกอบของรายการอะไรบ้างในการคำนวณ ศึกษาได้จากข้อมูลตามเวปนี้ครับ

http://www.thaigia.com/ELawLibrary/pdf/ ... 281%29.pdf

[chaitorn]

ธุรกิจนี้น่าสนใจอย่างไรครับ

ความเห็นที่จะนำมา Post นี้ เป็นจดหมายของบัฟเฟทที่เขียนถึงผู้ถือหุ้นประจำปี ซึ่งผมขอนำบางส่วนมา Post ให้อ่านกัน เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับประกันภัยครับ

ที่มา https://sites.google.com/site/100instoc ... en-buffet1

เรื่องแรก คือ เรื่อง Model ของธุรกิจประกันภัย มีความน่าสนใจกับ เบริกไซต์ อย่างไร

ธุรกิจประกันภัย (P/C หรือ property-casualty) ของเรานั้นเป็นกลจักรสำคัญที่อยู่เบื้องหลังการเติบโตของ Berkshire มานานและมันก็จะเป็นเช่นนั้นต่อไป สำหรับเราแล้วมันทำงานได้อย่างมหัศจรรย์มาก เรามีมูลค่าทรัพย์สินของบริษัท P/C ในบัญชี 15,500 ล้านดอลล่าร์ซึ่งมากกว่าสินทรัพย์ที่จับต้องได้สุทธิ โดยที่เหลือถูกเก็บไว้ในบัญชี “Goodwill” ของเรา

บริษัทเหล่านี้มีมูลค่ามากเกินกว่ามูลค่าที่มันเป็นอยู่ และต่อไปนี้เราจะมาดูที่โมเดลทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรม P/C ของเราที่จะบอกได้ว่าเพราะเหตุใด

ผู้รับประกันนั้นจะได้รับเบี้ยประกันก่อนที่จะต้องจ่ายเคลมในเวลาต่อมา ในกรณีที่ร้ายแรงเช่นการเพิ่มขึ้นของการจ่ายชดเชยอุบัติเหตุให้พนักงานประจำ การจ่ายชำระอาจจะยืดเวลาออกไปได้ภายในระยะเวลากว่า 10 ปี นี่คือ “collect-now, pay-later model” (เก็บก่อน จ่ายทีหลัง---ผู้แปล) ทำให้เราถือครองเงินจำนวนมากไว้ก้อนหนึ่งเฉยๆ ตลอดเวลา

เงินนี้เราเรียกมันว่า “float” ที่ในที่สุดแล้วก็ต้องจ่ายไปสู่คนอื่น แต่ขณะที่ยังไม่ได้จ่ายออกไปนั้นเอง เราก็เอาเงินดังกล่าวไปลงทุนเพื่อหากำไรให้ Berkshire แม้ว่านโยบายของแต่ละบุคคลและการเคลมนั้นจะมาแล้วก็ไป แต่ผลรวมของ float ที่เราถืออยู่ก็ยังคงเสถียรอยู่เป็นสัดส่วนกับรายรับเบี้ยประกัน ดังนั้นแล้วยิ่งธุรกิจเราโตเท่าไหร่เงิน float ของเราก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น

หากท้ายที่สุดแล้วเบี้ยประกันรับของเรามากกว่ารายจ่ายและค่าเคลมในปีนั้นๆ เราก็จะลงบัญชีในฐานะ “กำไรจากการรับประกันภัย” ที่จะเพิ่มลงไปในส่วนที่เป็นรายรับจากการลงทุน ซึ่งมีมาจากเงิน float การนำมารวมกันเช่นนี้จะทำให้เราสนุกกับการใช้เงินอย่างเป็นอิสระ และที่ดีกว่านั้นก็คือเราถูกคนอื่น จ่าย เงินให้โดยแทบจะไม่มีต้นทุน ความหวังในผลลัพธ์ที่น่ายินดีนี้ดึงดูดให้ทุกคนต่างกระโจนเข้ามาสู่การแข่งขัน ซึ่งปีที่ผ่านมาส่วนใหญ่จะเป็นสาเหตุให้อุตสาหกรรม P/C นั้นขาดทุน

ซึ่งการขาดทุนในที่นี้ ผลของมันก็คือสิ่งที่อุตสาหกรรมต้องจ่ายเพื่อที่จะถือครอง float และตามปกติแล้วจะเป็นรายจ่ายที่น้อยมาก เว้นแต่ว่าในปีที่เกิดหายนะหรือภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ ซึ่งในที่นี้ก็หมายความว่าต้นทุนจากการขาดทุนนั้นมีมากกว่าเงินที่เราได้รับจากการใช้ float

ในมุมมองที่ค่อนข้างจะลำเอียงของผม Berkshire มีระบบการประกันภัยที่ใหญ่และดีที่สุดในโลก และจะยังคงเป็นเช่นนั้นเมื่อเรายังมีผู้บริหารที่ดีที่สุด โดย float ของเราเติบโตจาก 16 ล้านดอลล่าร์ในปี 1967 มาเป็น 62 ล้านดอลล่าร์ ณ สิ้นปี 2009 เมื่อแรกเข้าช่วง 7 ปีแรก ผมเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ที่เราจะได้รับกำไรอย่างต่อเนื่องในอนาคต –แม้แน่นอนว่าจะไม่ทั้งหมดก็ตาม— หากเป็นอย่างนั้น float ของเราก็จะเป็น float ที่ปราศจากต้นทุน มากพอๆ กับการที่ใครบางคนฝากเงิน 62,000 ล้านดอลล่าร์ไว้กับเรา โดยที่เราสามารถลงทุนเพื่อกำไรของเราเองได้โดยปราศจากการจ่ายดอกเบี้ยอย่างสิ้นเชิง

ให้ผมเน้นย้ำอีกครั้งหนึ่งว่า float ที่ไม่มีต้นทุนนั้นไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เราจะคาดหวังสำหรับอุตสาหกรรม P/C ทั้งหมด ในปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่รายได้จากการประกันภัยนั้นจะมีไม่พอกับการจ่ายเคลมที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้อุตสาหกรรมโดยรวมนั้นได้ผลตอบแทนต่ำกว่าดัชนี S&P 500 มาอย่างต่อเนื่องยาวนานหลายปี มีแต่ธุรกิจที่โดดเด่นเฉพาะของ Berkshire เท่านั้นที่ยังคงเหนือชั้น เพราะเรามีแต่ผู้จัดการที่โดดเด่น CEOs บริษัทประกันภัยของเราสมควรที่จะได้รับคำขอบคุณจากคุณ ที่เติมเงินลงไปหลายพันล้านดอลล่าร์ให้ Berkshire และเป็นความยินดีสำหรับผมที่จะเล่าให้คุณฟังถึงบรรดาดาวดังเหล่านี้

2. เรื่องราวของ Gen RE

บริษัทประกันอันดับสามที่ทรงอิทธิพลของเรานั้นคือ General Re บางปีย้อนหลังที่บริษัทเกิดปัญหาแต่ตอนนี้มันคืออัญมนีที่ประดับอยู่บนมงกุฎแห่งการประกันภัย

ภายใต้การนำของ Tad Montross General Re มีปีแห่งธุรกิจการประกันภัยที่โดดเด่น ในปี 2009 ขณะที่ทำให้เราได้รับเงิน float ต่อดอลล่าร์เป็นก้อนใหญ่อยู่เสมอ เปรียบเทียบกับธุรกิจ P/C ของ General Re Tad และผู้ร่วมงานของเขาได้พัฒนาหลักการดำเนินงานของการประกันชีวิตอยู่เสมอๆ ซึ่งทำให้กิจการมีมูลค่าเพิ่มขึ้นตลอดมา

ปีที่แล้ว General Re บรรลุการเป็นเจ้าของ Cologne Re ถึง 100% ด้วยในปี 1995 มีเป้าหมายว่า—ถึงแม้จะเป็นเจ้าของเพียงบางส่วน---มันจะเป็นส่วนหนึ่งของเราไปทั่วโลก Tad และผมจะไปเยี่ยม Cologne ในเดือนกันยายนเพื่อขอบคุณผู้จัดการสำหรับสิ่งที่เขาทำให้ Berkshire

ท้ายที่สุดแล้วเราก็ได้เป็นเจ้าของกลุ่มบริษัทประกันกลุ่มหนึ่งซึ่งเล็กกว่า แต่ทว่าพวกเขานั้นมีความชำนาญเฉพาะด้านในแง่ของการประกันภัย ในภาพรวมนั้นผลประกอบการของพวกเขามีกำไร และจากตารางนั้นแสดงถึงเงิน float ที่พวกเขาได้ทำให้เราอย่างเป็นจริง Charlie และผมรักบริษัทเหล่านี้รวมไปถึงผู้บริหารของพวกเขาด้วย

[chaitorn]

เมื่อประกันภัยต่อ มีการใช้หลักสถิติในเรื่องความเสี่ยงต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น

ผมไปค้นแนวทางการประเมินความเสี่ยงถึงวิธีการ คณิตศาสตร์ประกันภัย ซึ่งเป็นศาสตร์ที่สำคัญมากในการบริหารความเสี่ยงของประกันภัยต่อด้วย ลองมาให้อ่านกันครับว่า เขามีเทคนิคการวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์อย่างไรบ้างตามนี้ครับ หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ในการทำความเข้าใจความเสี่ยงของธุรกิจประกันภัยต่อได้ดีขึ้นครับ

http://www.pillarone.org/collaboration/ ... JDI-LB.pdf

[chaitorn]

มีหนังสือเล่มหนึ่งที่เขียนถึงแนวคิดของ บัฟเฟทที่สนใจลงทุนในบริษัทประกันภัยต่อ ซึ่งเป็นธุรกิจหลัก 1 ใน 3 กลุ่มหลักใหญ่ ๆ ที่บัฟเฟทลงทุนในปัจจุบัน โดยตัวอย่างที่เขายกมาเป็นเรื่องของการลงทุนใน general reinsurance นั้นเอง ลองอ่านดูถึงแนวคิดของบัฟเฟทว่า เห็นอะไรดี ๆ ของบริษัทประกันภัยต่อกิจการนี้บ้างครับ ทั้งที่ตอนที่ซื้อครั้งแรกนั้น คนลงทุนแบบนักลงทุนหุ้นคุณค่า คงจะส่ายหน้าที่จะคิดลงทุนแล้วครับหากดูผลประกอบการที่ทำได้ในอดีต แต่หากมองในช่วงหลัง ๆ ผลงานก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ เพราะอะไร

http://books.google.co.th/books?id=lMEQ ... &q&f=false

โดยในหนังสือเล่มนี้ หัวข้อเรื่องบทที่ 8 ขึ้นชื่อก็น่าสนใจแล้วครับว่า

Reinsurance : More of other Peple's Money

ปกติ บริษัทประกันภัยทั่วไป Model ธุรกิจก็ใช้เงินของคนอื่นทำงานแล้ว แต่บริษัทประกันภัยต่อนั้น ใช้เงินของคนอื่น(คือของบริษัทประกันภัยลูกค้า) ยิ่งกว่าอีกครับ

หวังว่าข้อมูลเหล่านี้จะช่วยทำให้เราเข้าใจในธุรกิจประกันภัยต่อได้ดีขึ้นครับ

[chaitorn]

ลักษณะที่เด่นมากของธุรกิจประกันภัย คือ การดำเนินธุรกิจนั้นในแต่ละปี จะมีการรับเบี้ยประกันภัยจากลูกค้าเข้ามาก่อนเริ่มรับประกันภัยก่อน เบี้ยประกันที่รับจากลูกค้าเข้ามาก่อนนี้จะเป็นเงินก้อนใหญ่เข้ามาให้กับบริษัท นำมาใช้จ่ายในระหว่างปี ไม่ว่าจะเป็น เรื่องค่าใช้จ่ายในการรับประกัน Commission การใช้จ่ายในเรื่องการเครมประกันความเสียหาย เป็นต้น

กำไรของการรับประกันภัย ก็จะเกิดจาก รายได้ที่มาจากการรับประกันภัยในแต่ละปี หักด้วยค่าใช้จ่ายในการรับประกัน ซึ่งค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ ก็คือ การเครมประกันภัย ค่าใช้จ่ายรวมของการรับประกันภัย/รายได้จากการรับประกันภัยในแต่ละปี จะเรียกว่า Combined Ratio ตัวนี้มีความสำคัญ เพราะหากปีใดที่ Combined Ratio มีค่าต่ำกว่า 100% ก็จะเกิดกำไรจากการรับประกันภัย แต่หากสูงกว่า 100% ก็จะเป็นการขาดทุนจากการรับประกันภัย

แต่เป้าหมายที่แท้จริงของการทำกำไรในธุรกิจของประกันภัย กลับไม่ใช่ กำไรที่มาจาก ธุรกรรมประกันภัย หรือกำไรจากการรับประกันภัย

แต่เป้าหมายที่แท้จริง กลับอยู่ที่อีกด้านของการประกันภัย คือ เงินที่บริษัทประกันภัยนำมาใช้ในการลงทุนเพื่อหาผลประโยชน์ ซึ่งเงินดังกล่าวคือ เงิน Float ที่เกิดจากค่าเบี้ยประกันภัยที่รับมาก่อนแล้วจ่ายคืนทีหลัง แม้เงิน Float จะไม่ใช่เป็นของส่วนของเจ้าของโดยตรง

แต่เงิน Float คือ เงินที่เจ้าของธูรกิจสามารถนำมาหาประโยชน์จากการลงทุนในแต่ละปี ซึ่งการหาผลประโยชน์ตรงนี้ส่วนใหญ่เนื่องจากด้านการหาค่าเบี้ยประกันภัยจะมีความเสี่ยงที่สูงอยู่แล้ว ดังนั้นการหาผลประโยชน์ส่วนใหญ่จะเน้นการหาผลประโยชน์ในรูปของ Fixed Income หรือการลงทุนในหุ้นสามัญ ก็มักจะลงทุนในหุ้นที่แข็งแกร่ง มีการจ่ายเงินปันผลที่ดี เป็นต้น เพื่อให้มีรายได้จากดอกเบี้ยและเงินปันผลที่สม่ำเสมอ

ความเสี่ยงของสถาบันการเงิน เช่น ธนาคารนั้น ความเสี่ยงส่วนใหญ่จะอยู่ที่ Credit risk ด้านการหาประโยชน์จากการให้สินเชื่อ โดย Cost ของด้านเงินเข้ามาส่วนใหญ่คือ เงินฝาก ที่จะต้องจ่ายดอกเบี้ยจ่ายให้กับผู้รับฝาก

แต่ความเสี่ยงของบริษัทประกันภัยนั้น ความเสี่ยงส่วนใหญ่กลับมาอยู่ที่ Credit risk ด้านการรับประกันภัย หรือด้านรับเงินเข้ามา ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ คือค่าใช้จ่ายด้านการรับประกัน ซึ่งด้านรับเข้ามา มีโอกาสที่จะเป็นทั้ง Positive กล่าวคือ หากมีกำไรจากการรับประกันภัย แทนที่จะเป็น Cost กลับเป็นส่วนหนึ่งของรายได้ที่ไปช่วยเพิ่มผลตอบแทนจากการลงทุน แต่หากเป็น Negative ส่วนที่เป็นขาดทุนจากการรับประกันภัย ก็จะเป็นส่วนหนึ่งของ Cost การลงทุนนั้นเอง เหมือนกับรับเงินฝากของธนาคารครับ

ดังนั้น ความสำคัญของธุรกิจประกันภัยนั้น คือ การพยายามครอบครอง Float ที่มีคุณภาพ และไปบริหารจัดการให้เกิดผลตอบแทนจากการลงทุนที่ดีนั้นเองครับ


เรามาศึกษาดูว่า Float คือ อะไร



Float คือ อะไร มีความสำคัญกับบริษัทประกันภัยอย่างไร มีวิธีการคำนวณอย่างไร และทำไม buffet จึงชอบลงทุนกับบริษัทประกันภัยมาก และ 2-3 ปีที่ผ่านมาที่มีภัยธรรมชาติรุนแรง เช่น พายุเฮอร์ริเครน หรือแผ่นดินไหวที่กระทบกับบริษัทประกันภัยขนาดใหญ่ หรือประกันภัยต่อขนาดใหญ่ กลับพบว่าเป็นจังหวะที่บัฟเฟทเข้าลงทุนในช่วงนี้ครับ เพราะสามารถเข้าซื้อได้ในราคาที่ไม่แพงนัก

เมื่อ Float มีความสำคัญดังนี้ เรามาศึกษากันว่า Float คืออะไรครับ


http://www.fool.com/personal-finance/in ... float.aspx

Insurance Industry Basics: Float
By Emil Lee | More Articles
December 5, 2006 | Comments (0)

In the movie Other People's Money, Danny DeVito said, "I love money more than the things it can buy ... but what I love more than money is other people's money." Warren Buffett loves other people's money, too. He built Berkshire Hathaway (NYSE: BRK-A ) (NYSE: BRK-B ) into one of the world's most valuable companies using it.

In the insurance industry, "other people's money" is known as float. In a shareholder letter, Buffett once said that float "has cost us nothing, and in fact has made us money. Therein lies an accounting irony: Though our float is shown on our balance sheet as a liability, it has had a value to Berkshire greater than an equal amount of net worth would have had." Translation: Float is good.

When you pay the premium on your automobile insurance, those premiums help cover operating expenses and go toward paying automobile claims from customers who get into accidents. The great thing about premiums is that the insurer collects the money up front but doesn't have to pay out claims until later down the road. In the meantime, the company "floats" these unpaid premiums. This float is invested in stocks, bonds, and other securities, and the insurance company pockets the profit.

Float is such a valuable form of capital because not only does the insurance company get to keep the investment income, but also the company's cost of capital is often low or even positive.

Calculating float
Here's how float is calculated. Ready for this?

unpaid losses
+ loss adjustment expense
+ unearned premium
+ other policyholder liabilities
- premium balance receivable
- loss recoverable from reinsurance ceded
- deferred policy acquisition costs
- deferred charges on reinsurance
- related deferred income tax

This sounds like a handful, but we can simplify it to say that float is simply cash received from customers that hasn't been paid out yet for claims and expenses.

The more float a company has, the more investment income it can generate. That's a good thing. From 1967 to until 2005, Berkshire's float increased from $20 million to $49 billion. Using Buffett's investing genius, this float has created tremendous value for Berkshire shareholders

[chaitorn]

จะคำนวณ Float จากงบดุลอย่างไร มีวิธีการง่าย ๆ ดังนี้ครับ

ตัวอย่างง่าย ๆ ในการคำนวณ Float ผ่าน Balance sheet ของบริษัทประกันภัย

http://www.fool.com/personal-finance/in ... sheet.aspx

จาก Concept ที่มาของแหล่งเงินทุนของบริษัทประกันภัยที่สำคัญ สามารถจัดหมวดหมู่ จะมาจาก

1. ส่วนของผู้ถือหุ้น ซึ่งมีต้นทุนที่จะต้องเทียบเคียงกับต้นทุน่ค่าเสียโอกาสในการลงทุนในธุรกิจอื่นด้วย คำนึงถึงผลตอบแทนและความเสี่ยง
2. จากการกู้ยืมเงิน ซึ่งมีต้นทุนดอกเบี้ยจ่ายที่เกิดขึ้นในแต่ละปี
3. Float คือ ส่วนของค่าเบี้ยประกันที่รับเข้ามาก่อนจากลูกค้าและจ่ายเครมทีหลัง ซึ่งมีโอกาสที่จะต้องจ่าย Cost ออกไป หากขาดทุนจากการรับประกันภัย และมีส่วนข่วยเพิ่มผลตอบแทนจากการลงทุน หากบริหารได้ดีและมีกำไร
4. หนี้สินอื่น ๆ

ด้วย Concept ดังกล่าว เราจึงสามารถหา Float จากการลงทุนด้วยวิธีการง่าย ๆ ดังกล่าวได้ครับ

[chaitorn]

พื้นฐานการวิเคราะห์บริษัทประกันภัย โดยผ่านการประเมิน Float จึงเป็นเรื่องที่มีความสำคัญ

ดังนั้น เมื่อเราคำนวณหา Float ได้แล้ว ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับบริษัทประกันภัยในแต่ละปี เราจะนำ Float มาทำอะไรกับการประเมินมูลค่าของบริษัทประกันภัยได้บ้าง

มี Factor อะไร ที่ Drive Float ไปสู่การสร้างมูลค่าให้กับบริษัทประกันภัยในระยะยาวบ้าง
ไม่ว่าจะเป็น ปริมาณของ Float ที่ทำได้ Cost ที่ถือ Float ผ่านการ underwrite ค่าเบี้ยประกันภัย ระดับที่ยอมรับได้ของ Cost ของ float ที่ต้องคำนึงถึง Risk Free rate ของพันธบัตรที่ไม่มีความเสี่ยง และผลตอบแทนจากการลงทุนจากการบริหาร Float เพื่อสร้างผลตอบแทนผ่านการลงทุนในพันธบัตร หุ้นกู้ หรือตราสารทุนก็ตาม เป็นต้น

หาอ่านได้ตามนี้ครับ ลอง Download มาทำความเข้าใจถึงวิธีการประเมินมูลค่าบริษัทประกันภัยกันดูครับ แล้วคุณจะรู้ว่า Float นั้น สำคัญอย่างไรกับบริษัทประกันภัยบ้าง และการใช้เงินคนอื่นทำงานให้ดีอย่างไรครับ

http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm? ... t=10&sa=N##

[chaitorn]

ทุกครั้งที่ เบริกซ์ไชน์ รายงานผลการดำเนินงานให้กับผู้ถือหุ้น ในส่วนของประกันภัย เราจะเห็นการรายงานว่าแต่ละปี มี Float ที่ได้รับจากการรับประกันภัยเท่าใดไว้ในรายงานเสมอ และเราก็จะได้เห็นว่า ที่มี ของ Float ขนาดใหญ่นั้น ส่วนใหญ่จะมาจาก ประกันภัยต่อเป็นส่วนใหญ่นั้นเองครับ

นี้คือตัวอย่างการรายงานครับ

[chaitorn]

ธุรกิจประกันภัยนั้นเป็นธุรกิจที่เป็นวัฏจักรเหมือนกัน คือ มี 2 ช่วง ที่เราเรียกว่า Soft หรือ Hard

ช่วงที่เป็นภาวะปกติ มีภัยพิบัติ น้อย ๆ ก็จะมีการแข่งขันตัดราคากันสูง เพราะทำแล้วมีกำไร

แต่หากเป็นช่วงผิดปกติ มีภัยพิบัติเกิดขึ้นมาก มีความเสี่ยงสูงขึ้น ก็จะเป็นช่วงที่มีการตัดราคากันน้อย เพราะเริ่มมีการบาดเจ็บมากขึ้น ขาดทุนเกิดขึ้น จนต้องขั้นราคาค่าเบี้ยประกันภัยเพื่อชดเชยความเสี่ยงที่สูงขึ้น

ดังนั้นธุรกิจนี้ที่น่าสนใจก็คือ เวลามีภัยพิบัติใหญ่ ๆ เกิดขึ้นแต่ละครั้ง เหมือนต้องคำสาบ ก็คือ เมื่อ Risk เกิดขึ้นใหญ่ ๆ ก็จะทำให้บริษัทประกันภัยทั้งหลายมีโอกาส สามารถปรับค่าเบี้ยประกันภัยสูงขึ้นมากสักครั้งเพื่อชดเชยความเสี่ยงที่สูงขึ้นได้ เรียกว่า เจ็บก่อน ถึง สุขทีหลังครับ หรือ เกิดวิกฤตเพื่อสร้างโอกาสต่อไป

การเกิดภัยสูง ๆ ทำให้มีความเสี่ยงที่สูงตามมา ทำให้คนอยากทำประกันภัยมากขึ้น แม้ว่าจะไม่ใช่ภัยที่เพิ่งเกิดขึ้นก็ตาม ความต้องการที่เกิดขึ้นดังกล่าว จึงเป็นโอกาสของบริษัทประกันขนาดใหญ่ที่จะสามารถรับภัยตามความต้องการของลูกค้าได้มาก สามารถคัดเลือกภัยได้มาก

ดังนั้น ขนาดของบริษัทประกันภัยจึงมีความสำคัญ หรือ Size is Matter

เราจึงได้เห็นว่า เบิกซ์ไซต์ นอกจากจะขยายประกันภัยต่อผ่าน Gen re แล้ว หลัง ๆ จะเห็นว่าเริ่มเข้ามาซื้อประกันภัยต่อชั้นนำในต่างประเทศมากขึ้นอีกด้วย

เริ่มจาก Swiss re เมื่อ 2 ปีก่อนได้

http://www.nytimes.com/2009/02/06/busin ... swiss.html

Swiss Re Gets $2.6 Billion From Berkshire Hathaway

By DAVID JOLLY
Published: February 5, 2009
PARIS — Swiss Re, the insurance giant, said Thursday that it was turning to Warren E. Buffett for a capital infusion, while Deutsche Bank and Banco Santander announced sobering forecasts, reminders that the credit crisis had yet to run its course.

Swiss Re, based in Zurich, said it would receive 3 billion Swiss francs, or about $2.6 billion, from Berkshire Hathaway, Mr. Buffett’s holding company, and would consider raising another 2 billion francs in equity if the market would bear it. The company also reported a 2008 net loss of about 1 billion francs.

Mr. Buffett has moved opportunistically since the onset of the financial crisis, wrapping up deals to invest $5 billion in Goldman Sachs and $3 billion in General Electric, receiving lucrative terms in both cases.

In a statement on Thursday, Mr. Buffett said he was “delighted” with the Swiss Re deal, and was “very impressed” by the company chief executive, Jacques Aigrain, and his management team.

Berkshire already has significant business ties with Swiss Re. In January 2008, it entered a quota share arrangement with Swiss Re through which it acquired 20 percent of its new and renewed property and casualty business in exchange and acquired 3 percent of its shares at the same time.

Berkshire “is a very strong source of capital and liquidity and there are not many of those around right now,” said Mark Nicholson, an analyst at Standard & Poor’s Equity Research in London.

Swiss Re’s capital was depleted by losses of 6 billion francs on its financial market operations, including mark-to-market losses of 2 billion francs for its holdings of structured credit-default swaps. The Swiss company made its announcement as Deutsche Bank, the largest German bank, posted a fourth-quarter loss of 4.8 billion euros, or $6.2 billion, compared with a profit of 1 billion euros a year earlier. It also reported a loss of 3.9 billion euros for 2008. The results were in line with forecasts made by the bank in January.

“Looking forward, we see continuing very difficult conditions for the global economy,” Josef Ackermann, the Deutsche Bank chairman, said in a statement. Later, though, he said in Frankfurt that he was hopeful about 2009. “With all the appropriate caution, this gives us confidence for 2009,” Bloomberg News quoted Mr. Ackermann as saying. “We are certain Deutsche Bank will emerge from this crisis stronger.”

Banco Santander, the largest Spanish lender, said 2008 had been a complex year and warned that 2009 would be challenging. It said its nonperforming loans more than doubled in 2008, to 14.2 billion euros from 6.2 billion euros a year earlier, suggesting more pain was ahead.

Last week, Santander said 2008 net profit fell 2 percent from a year earlier, to 8.9 billion euros. The bank was required by regulators to report its 2008 results ahead of schedule because of concern about the extent to which it would be hurt by its clients’ exposure to funds run by Bernard L. Madoff, the financier who investigators say has acknowledged running a $50 billion Ponzi scheme. Santander has offered compensation of 1.38 billion euros in shares to those clients

[chaitorn]

ตามมาติด ๆ ก็คือเข้าซื้อ Munic Re
เอาข้อมูลเก่ามาให้อ่านกันครับ

http://www.reuters.com/article/2010/01/ ... K420100126

(Reuters) - Warren Buffett's Berkshire Hathaway Inc has amassed a $1 billion stake in Germany's Munich Re, boosting its already large exposure to the reinsurance sector even as it prepares to complete its biggest acquisition.

Munich Re on Tuesday said Berkshire's stake rose on January 18 to 3.045 percent, just above the level at which such holdings must be disclosed.

"Warren Buffett is an expert at assessing risk qualitatively and has been in this business a long time," said Andy Kern, who teaches Buffett's strategies at the University of Missouri at Columbia and writes the Berkshire Ruminations blog. "It may also be he finds the stock cheap."

Berkshire owns General Re and is the world's third-largest reinsurer. Its Munich Re stake was revealed 11 months after Berkshire injected 3 billion Swiss francs ($2.88 billion) into Swiss Re, after the world's second-largest reinsurer wrote down large sums of illiquid assets.

Buffett, through his assistant Carrie Kizer, had no immediate comment. A Munich Re spokeswoman said Buffett's investment may be "evidence of our sustainable strategy."
Berkshire expects this quarter to complete its acquisition of the 77.4 percent it did not already own of Burlington Northern Santa Fe Corp, the second-largest U.S. railroad operator, for roughly $26.4 billion.

The company's largest previous acquisition was its 1998 takeover of General Re.

BIG ACQUISITION COMING

Munich Re shares closed Tuesday up 1.2 percent at 109.80 euros, triple the gain in the DJ Stoxx European insurance index. Over the last 18 months, however, Munich Re stock is up only about 2 percent, while the index has risen 21 percent.

Reinsurers provide cover for insurers responsible for losses from catastrophes such as hurricanes and earthquakes.

Buffett has said Omaha, Nebraska-based Berkshire can absorb a multibillion-dollar loss from a single catastrophe.

"It's a business he knows and understands," said David Schiff, editor of Schiff's Insurance Observer. "He may view Munich Re as a big company that can do well over decades."

In a recent research note, JPMorgan said Munich Re may benefit from solvency rules scheduled to take effect in the next three years, because of its ability to generate excess capital and to expand.

Munich Re has resumed share buybacks and is expected to report a 2009 net profit of 2.36 billion euros ($3.33 billion), according to Thomson Reuters StarMine.

"It appears to be a portfolio investment for Buffett rather than a strategic one," JPMorgan analyst Michael Huttner said.

Munich Re stock trades at 8.6 times analyst forecasts for expected earnings over the next year, above Swiss Re's 8.1 multiple, Thomson Reuters StarMine said.

Swiss Re last week said it will transfer a U.S. life reinsurance contract to Berkshire for 1.3 billion Swiss francs ($1.25 billion), and deploy capital elsewhere.

(Reporting by Jonathan Gould and Jonathan Stempel; Editing by Rupert Winchester, David Holmes and John Wallace)

[chaitorn]

ยังไม่พอ ให้บริษัทลูกเข้าซื้อเพื่อควบรวมอีกด้วย

Gen re เข้าซื้อกิจการทั้งหมด ของ Cologne Re ซึ่งเป็นกิจการสัญชาติเยอรมันอีกเช่นกันครับ

http://www.allbusiness.com/company-acti ... 218-1.html

General Reinsurance Corporation, a US-based provider of reinsurance and related risk assessment, risk transfer, risk management and underwriting services, has completed the acquisition of the remaining 4.78% shares of Kolnische Ruckversicherungs-Gesellschaft AG (Cologne Re), a Germany-based provider of reinsurance services. The company paid EUR165.57 for each share of Cologne Re.

Update on June 20, 2008: Cologne Re and General Reinsurance have agreed to a court settlement with 50 of the total of 73 plaintiffs regarding the partial termination of the proceedings (partial court settlement) pertaining to the law suits filed against the resolutions adopted at the Ordinary General Meeting of Cologne Re on June 26, 2007 to execute the transfer of the shares of the remaining company shareholders to General Reinsurance in return for a cash compensation. In the wake of the partial court settlement, the 50 plaintiffs involved have withdrawn their rescissory and nullity actions. In return, in the event that the squeeze-out should enter into force, vis-Ã -vis the remaining shareholders General Reinsurance Corporation will be obliged to pay a further amount of EUR16.67 per transferred no-par company share in addition to the cash compensation which is currently on offer to the amount of EUR148.90. The squeeze-out will enter into force subsequent to the withdrawal of all the actions in consequence of a settlement with the remaining plaintiffs who have filed rescissory actions or subsequent to the successful conclusion of the pending fast-track proceedings pertaining to the entry of the squeeze-out in the commercial register. Update on September 6, 2007: Several shareholders of Cologne Re have filed suits with Cologne District Court petitioning that the resolution adopted at the Cologne Re's General Meeting on June 26, 2007 regarding the transfer of the shares of the company's minority shareholders to General Reinsurance in return for appropriate cash compensation should be declared null and void (rescissory action). Update on June 27, 2007: The management of Cologne Re has resolved to transfer the shares of the minority shareholders of Cologne Re to General Reinsurance in exchange for cash compensation of EUR148.90 per share. Update on April 18, 2007: General Reinsurance has determined the cash compensation for the transfer of the shares of the minority shareholders of Cologne Re to be EUR148.90 for each non-par value registered share and each non-par value bearer share of Cologne Re. The company has scheduled a general meeting on June 26, 2007 to resolve upon the squeeze-out. Announcement (on September 19, 2006): General Reinsurance informed the management board of Cologne Re that it has initiated the squeeze-out procedure set out by German Stock Corporation Act to acquire the remaining shares of Cologne Re against a payment of adequate cash compensation. Currently, General Reinsurance directly or indirectly, through its wholly-owned subsidiary GRD Corporation, holds 95.22% of the registered share capital of Cologne Re.

Deal Value (US$ Million)213.8 Deal TypeAcquisitionSub-CategoryMinority AcquisitionDeal StatusCompleted: 2009-02-12 Deal Participants Target (Company)Kolnische Ruckversicherungs-Gesellschaft AGAcquirer (Company)General Re Corporation % Acquisition4.78%

Source: http://www.allbusiness.com/company-acti ... z1cUfw5vHi

[chaitorn]

ทำไมเมื่อเกิดภัยใหญ่ ๆ ขึ้นมา จึงเป็นจังหวะการเข้าลงทุนระยะยาว แม้ว่าราคาในระยะสั้นจะผันผวนอยู่บ้าง ไม่ใช่ราคาที่ต่ำสุดก็ตาม เหมือนที่ บัฟเฟทลงทุน Munic Re ราคาก็มีโอกาสขาดทุนสูงเกือบ 30% ในระยะสั้นครับ

ลองอ่านข้อมูลการวิจัยนี้จะทำให้เราเข้าใจธุรกิจประกันภัยวินาศภัยมากขึ้นครับ

และจำทำให้เราเข้าใจภาวะตลาด Soft และ Hard ดีขึ้นครับ

http://www.iprbthai.org/contents/1_2006Report_cycle.pdf

[chaitorn]

นอกจากการเข้าซื้อประกันภัยต่อในช่วง 2 - 3 ปีที่ผ่านมาแล้ว

ในปีนี้ก็มีข่าวจะทำ Deal ขนาดใหญ่ ที่เบิกซ์ไชน์ ต้องการเข้าซื้อกิจการประกันภัยอีกเช่นกันครับ
คือ บริษัท reinsurer Transatlantic Holdings สนนราคาก็ไม่น้อยที่เข้าลงทุนกว่า $3.25 billion ทีเดียว Deal
ในการเข้าซื้อประกันภัยต่อใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ครับ

http://articles.boston.com/2011-08-08/b ... areholders

Buffet’s rival bid for reinsurer is $3.25b

NEW YORK - A unit of Warren Buffett’s Berkshire Hathaway Inc. has bid $3.25 billion for the reinsurer Transatlantic Holdings.

Berkshire’s National Indemnity Co. is offering $52 per share in cash for Transatlantic. That tops the price the company would get in its agreement to be bought by Allied World Assurance Co.

Transatlantic’s shares have dropped 10 of the last 11 trading days.

“With your stock trading at $45.83, I have to believe that you will find our offer to buy all of Transatlantic shares outstanding at $52 per share to be an attractive offer,’’ Ajit Jain, Buffett’s reinsurance lieutenant, said in a letter sent Friday to Transatlantic. The target company released the letter yesterday.

New York-based Transatlantic, the reinsurer previously owned by American International Group Inc., closed at $45.24 on Friday.

In the letter, National Indemnity said its offer is not subject to due diligence or financing conditions.

The company said it wants a formal response from Transatlantic no later than the close of business today.

If the offer is accepted, National Indemnity would want a $75 million break-up fee if the transaction did not close by the end of the year.

Transatlantic’s board said it would carefully weigh the offer by National Indemnity and asked its shareholders to wait until it has a chance to judge it before taking action.

But the company also reaffirmed its recommendation of the deal with Allied World Assurance, which is based in Switzerland.

Allied also backed its commitment to the deal in a statement issued yesterday and said it hopes to close the deal in the fourth quarter.

Under that agreement, Transatlantic and Allied World would combine in what the companies are calling a merger of equals. Shareholders of Transatlantic would receive 0.88 of an Allied World share for each share they hold of Transatlantic.

The companies say the deal, which calls for Transatlantic shareholders to receive a 58 percent stake in the combined company and for Transatlantic to name six of the 11 board members, would put them on better competitive footing because of the combined company’s larger size.

Allied World chief executive Scott Carmliani would head the combined company, and Transatlantic CEO Robert Orlich would retire.

Last month, Transatlantic rejected a hostile takeover bid from fellow insurer Validus Holdings Ltd. The board also adopted a one-year stockholder rights plan, commonly called a “poison pill,’’ a move used to avoid hostile takeovers.

In light of the latest offer from National Indemnity, Validus also issued a statement calling on Transatlantic to “remove the obstacles’’ it said were preventing shareholders from receiving the greatest value for their stock.

Berkshire is the largest US-based seller of reinsurance, which is coverage for primary insurance carriers. Buffett’s company had more than $47 billion in cash as of June 30

[chaitorn]

ในช่วงที่ Reinsurance (ในจดหมายเรียกกลุ่มประกันภัยต่อว่า super cat) เผชิญกับภัยพิบัติร้ายแรงซึ่งกระทบกับผลการดำเนินงานอย่างมาก ลองฟังความเห็นของ Buffett ต่อกรณีดังกล่าวดูครับ

เป็นจดหมายที่ Buffett เขียนถึงผู้ถือหุ้นเมื่อปี 1996 ครับ

Berkshire Annual Letter 1996 (Part 3)

In Berkshire’s super-cat business, they sell policies to insurance and reinsurance companies to protect them from the effects of mega-catastrophes.

As such events occur rarely, Berkshire’s super-cat business will thus show large profits in most years with the occasion huge loss in certain years.

That huge loss year will come - it is only a matter of when. When that happens, shareholders need not panic and sell Berkshire shares. Their after-tax “worst-case” loss from a true mege-catastrophe is probably no more than 3% of their book value (and 1.5% of their market value).

To take things into perspective, the swings in the market price of Berkshire would have been even greater.

Volatility in Berkshire’s earnings isn’t too important either. Warren Buffett would rather earn a lumpy 15% over time than a smooth 12%.

Berkshire has three major competitive advantages in the super-cat business.

1) The parties buying reinsurance from them know that Berkshire has the financial strength to pay under the most adverse of situations.

2) After a mega-catastrophe, insurers might find it difficult to obtain reinsurance even though their needs would be very great at that time. Berkshire will have the capacity to underwrite it when the time comes.

3) They can provide a coverage size that cannot be matched in the industry.

With regards to the pricing, they are made at a level so that eventually 90% of total premiums will end up being paid out in losses and expenses.

It will take a long time to find out whether those prices were correct.

[miracle]

ผมขอเติมเต็มว่า ประกันภัยต่อมาเกิดจากอะไรล่ะกัน

ประกันภัยต่อนั้นเกิดจากเมื่อบริษัทประกันภัยรับเบี้ยประกันภัยจากประชาชนทั่วไปที่ซื้อกรมธรรม์นั้น
บริษัทประกันภัยเหล่านั้นก็ดูความเสี่ยงของตัวเอง ว่ามันสูงหรือเปล่า ถ้าเกิดเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นนั้น บริษัทล้มหรือไม่
(ถ้าใครเรียนเกี่ยวกับการเงินมา คงได้ยิน Concept ของ Value at Risk หรือ VaR สิ่งนี้คล้ายกันละคร้าบ)
เมื่อเจอแบบนี้ ใครก็ได้ช่วยบริษัทประกันภัยนี้ดี อัศวินม้าขาวก็มาคือบริษัทประกันภัยต่อหรือบริษัทประกันภัยต่อบริษัทอื่นๆ
มาทำประกันภัยให้แก่บริษัทประกันภัย เมื่อลูกค้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นก็โอนความรับผิดชอบไปให้บริษัทที่ส่งเบี้ยไปให้
อาจจะส่งให้บ้างส่วน และบ้างส่วนเก็บไว้เอง ได้ด้วย

เมื่อเป็นแบบนี้แ้ล้ว บ้างท่านสงสัยว่า แล้วให้เกณฑ์อะไรส่งต่อหรือเกณฑ์อะไรเก็บไว้เอง ผมก็ไม่มีรู้เกณฑ์ดังกล่าว
แต่ถ้าหากเป็นหลักการเงินแล้ว ยิ่งผลตอบแทนที่เป็น Lose มากแล้วทำให้ผลตอบแทนคาดหวังลดลงก็กรุณาอย่าไปยุ่งกับมัน แต่ประกันภัย ยิ่งเจอ Lose สูงๆ ก็มีการปรับคือไม่รับ หรือรับแล้วเบี้ยแพง หรือรับแล้วส่งต่อกระจายความเสี่ยงมากที่สุด เพราะ โอกาสเกิด Lose มูลค่าสูงๆนั้น เกิดในอัตราที่น้อยมากๆ

ผมฉายภาพแค่นี้ก่อน
รอเพื่อนๆพี่ๆน้องๆใน TVI มาร่วมสร้างความรู้กันต่อไปครับ

[firewalker]

ผมอ่านแล้วเปรียบกับ ธุรกิจกินหัวคิว ได้มั้ยครับ
อันไหนดีๆรับมารับไหวก็เก็บไว้ รับไม่ไหวส่งต่อ
เอาเงินที่ได้มาไปลงทุนต่อยอด
ถ้าบริหา้รเงินดีๆ ไม่ต้องโลภมาก ไม่ว่าเศรษฐกิจยังไง เงินก็พอกพูน
ตราบใดที่มีส่งเงินให้เรื่อยๆ และ หาแหล่งลงทุนดีๆได้เรื่อยๆ

[kondee]

ผมว่ามันเหมือน Mortgage pass-through securities ที่ diversified ความเสี่ยงจากการ pooled risk ด้วยการถือส่วนแบ่งหัวคิวเล็กๆ ก่อนส่งต่อออกไปในประกันต่อรายใหญ่รายอื่นๆ

ความเสี่ยงที่เป็น Unsystematic risk ก็ถูก diversified หายไปหมด

'
'

แต่พอมาเจอ Systematic risk เข้าไปก็เจ็บหนัก เพราะส่วนเล็กๆที่ถือก็โดนพร้อมกันหมดในครั้งเดียว

[chaitorn]

ข้อมูลเรื่องภัยน้ำท่วมที่กระทบกับบริษัทประกันภัยต่อโดยเฉพาะประกันภัยต่อต่างประเทศเริ่มปรากฏขึ้นเรื่อย ๆ ครับ
โดย 2 บริษัทประกันภัยต่อต่างประเทศที่ เบริกไชน์ เข้าถือหุ้นเริ่มให้ข่าวกันบ้างแล้วครับ

http://www.suthichaiyoon.com/detail/18891

'มิวนิครี'คาดจ่ายสินไหม500ล้านยูโร-ฟิทช์ชี้น้ำท่วมดันเบี้ยประกันเพิ่ม

ฟิทช์ชี้น้ำท่วมไทยดันบริษัทประกันปรับเบี้ยเพิ่ม ด้านมิวนิครี คาดจ่ายสินไหมทดแทนกว่า 2 หมื่นล้านบาท ขณะที่สมาคมประกันวินาศภัย เตรียมเรียกบริษัทประเมินทรัพย์สินร่วมหารือ กำหนดอัตราค่าธรรมเนียมการประเมินทรัพย์สินใหม่ หวังช่วยผู้ประกอบการ ฟิทช์ เรทติ้งส์ ออกแถลงการณ์วานนี้ (8 ธ.ค.) ระบุว่า เหตุน้ำท่วมในไทยอาจทำให้บริษัทรับประกันภัยต่อชั้นนำทั่วโลก ปรับเพิ่มเบี้ยประกันหายนภัยทั้งกระดาน เพื่อชดเชยการสูญเสียหนักจากภัยธรรมชาติร้ายแรงหลายครั้งในเอเชียแปซิฟิก และคาดว่าบางรายได้ใช้งบประมาณสำหรับหายนภัยในปีนี้หมดไปแล้ว ตั้งแต่เหตุแผ่นดินไหวในญี่ปุ่นและนิวซีแลนด์ช่วงครึ่งปีแรก ขณะที่การจ่ายค่าเสียหายสำหรับน้ำท่วมไทยส่งผลกระทบโดยตรงต่อการสรุปบัญชี แต่เชื่อว่าจะอยู่ในระดับที่สามารถจัดการได้ และไม่ส่งผลให้เกิดการปรับลดอันดับความน่าเชื่อถือของบริษัทประกันต่อรายใด

ฟิทช์ เชื่อด้วยว่า ความสูญเสียของบริษัทประกันภัยท้องถิ่นในไทยจะอยู่ในระดับที่สามารถรับมือได้ และไม่ก่อเกิดปัญหาล้มละลาย เนื่องจากมีการทำประกันค่อนข้างต่ำ และรัฐบาลให้ความช่วยเหลือ

ด้านนายทอร์สเตน เยวอร์เรค หัวหน้าคณะเจ้าหน้าที่บริหาร (ซีอีโอ) มิวนิครี บริษัทรับประกันภัยต่อรายใหญ่ที่สุดในโลก กล่าวว่า น้ำท่วมไทยถือเป็นสัญญาณเตือนภัย เนื่องจากประเทศเกิดใหม่มีความเชื่อมโยงกับเศรษฐกิจโลกมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จึงจำเป็นต้องปรับปรุงการเตรียมพร้อมรับมือเพื่อจำกัดวงความเสียหาย

ทั้งนี้ มิวนิครี เห็นว่าน้ำท่วมครั้งนี้เป็นหายนภัยธรรมชาติที่ทำลายล้างมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของไทย มีการสูญเสียทางเศรษฐกิจมากเนื่องจากอุตสาหกรรมหลักๆ รวมกลุ่มกันอยู่ในพื้นที่ถูกน้ำท่วม

นายไมเคิล เอเบิล โฆษก มิวนิครี กล่าวว่า บริษัทยังคงสามารถทำกำไร และคงเป้าหมายจ่ายเงินปันผลในปี 2554 ได้

ก่อนหน้านี้ สวิสรี คู่แข่งสำคัญของมิวนิครี ออกแถลงการณ์ช่วงต้นสัปดาห์ว่า เหตุน้ำท่วมไทยอาจทำให้บริษัทต้องจ่ายค่าเสียหายประมาณ 600 ล้านดอลลาร์ หรือประมาณ 18,000 ล้านบาท

ส่วนนายอุลริช วอลลิน ซีอีโอ ฮันโนเวอร์ รี บริษัทรับประกันภัยต่อรายใหญ่อันดับ 4 ของโลก กล่าวเมื่อต้นเดือน พ.ย. ว่า บริษัทอาจถูกเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนประมาณ 100 ล้านยูโร หรือ 4,100 ล้านบาท

นายวิชัย สันติมหกุลเลิศ ประธานคณะกรรมการประกันภัยทรัพย์สิน สมาคมประกันวินาศภัย กล่าวว่า สัปดาห์หน้าสมาคมจะร่วมกับสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) เชิญบริษัทประเมินทรัพย์สิน 6-7 ราย เข้าหารือ เพื่อกำหนดอัตราค่าธรรมเนียมในการประเมินทรัพย์สินใหม่ให้สมเหตุสมผล และคิดในอัตราที่น้อยลงกว่าปกติในภาวการณ์ปัจจุบัน ซึ่งจะลดลงเท่าไรเชื่อว่าจะได้ข้อสรุปภายในสัปดาห์หน้า

นายวิชัย กล่าวว่า สถานการณ์น้ำท่วมส่วนใหญ่ได้ลดลงแล้ว ซึ่งในภาคของประกันวินาศภัย ได้ส่งเจ้าหน้าที่ ช่างที่มีความเกี่ยวข้องกับเครื่องจักร และมีความรู้เรื่องโรงงาน รวมทั้งคณาจารย์ด้านวิศวะ และนักประเมิน เข้าไปบางพื้นที่แล้ว ในการสำรวจความเสียหายของเครื่องจักร และโรงงานโดยรวม เพื่อให้เกิดความรวดเร็วในการจ่ายสินไหมเป็นลำดับต่อไป

ขณะที่ผู้ประกอบการ โดยเฉพาะเอสเอ็มอี ที่ต้องการเคลื่อนย้ายเครื่องจักร ก็สามารถทำได้ แต่ขอให้แจ้งกับบริษัทประกันวินาศภัยให้ทราบ เพื่อทำการขยายความคุ้มครองในส่วนของการเคลื่อนย้าย

[chaitorn]

อีก 1 บริษัทที่เบริกไชน์ถือหุ้นคือ สวิสรี ก็ออกข่าวผลกระทบจากน้ำท่วมในไทย ตามนี้ครับ

http://www.innnews.co.th/%E0%B8%AA%E0%B ... 09_04.html

สวิสรีคาดน้ำท่วมไทยเสียหาย18.6หมื่นลบ.ข่าวต่างประเทศ วันพุธที่ 7 เดือนธันวาคม พ.ศ.2554 07:28 น.

บริษัทประกันภัย ออกมาคำนวณผลกระทบจากเหตุน้ำท่วมครั้งใหญ่ คิดเป็นมูลค่า ราว 600 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (18,600 ล้านบาท)


บริษัทประกันภัยยักษ์ใหญ่ สวิสรี Swiss Re รายงานว่า เหตุอุทกภัยครั้งใหญ่ของไทยในรอบหลายสิบปีครั้งนี้ ก่อให้เกิดความเสียหายเกือบทุกภาคส่วน โดยคาดการณ์ว่า เสียหายไปทั้งสิ้นราว 600 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (18,600 ล้านบาท)

นายไบรอัน เกรย์ ผู้จัดการฝ่ายรับประกันภัยบริษัทสวิสรี ระบุว่า ระดับน้ำยังคงท่วมสูงในบางพื้นที่ ทำให้เป็นการยากที่จะประเมินความเสียหายได้อย่างแน่ชัด สร้างผลกระทบต่อเศรษฐกิจและธุรกิจ อาจกินเวลาต่อไปอีกระยะ

เหตุน้ำท่วมหนักครั้งนี้ ทำให้นิคมอุตสาหกรรมใหญ่หลายแห่ง ต้องปิดตัวชั่วคราว โรงงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ มีน้ำท่วมสูงหลายเมตรอย่างยาวนาน ทำให้ไม่สามารถเดินหน้าภาคการผลิตสำคัญ เช่น ชิ้นส่วนรถยนต์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่าง ๆ และคาดว่า มีโรงงาน กว่า 1,500 แห่ง ที่ได้รับผลกระทบ

[chaitorn]

ผลกระทบจากการประกันภัยต่อ กับบริษัทประกันวินาศภัยในไทย แม้จ่ายจริงน้อยกว่ามาก แต่การประเมินความเสี่ยงตามระบบ RBC ซึ่งต้องนำ Gross ความเสียหายที่แท้จริงมาร่วมในการคำนวณด้วย เป็นเรื่องที่ต้องติดตามกันต่อไปครับ เพราะหากไม่ผ่อนปรน ก็จะทำให้ทำให้ประกันภัยในตลาดแรกอาจต้องมีการเพิ่มทุนจำนวนมากเพื่อลองรับกองทุนตามกม.ใหม่ด้วยครับ

http://www.siamturakij.com/home/news/di ... =413356792

วินาศภัยหน้ามืด‘สินไหมน้ำท่วม’ขอผ่อนปรนกฎเหล็กการเงินอ้างกระทบสภาพคล่อง-กองทุน


ปลายสัปดาห์ก่อน ผู้บริหารระดับสูงตำแหน่งประธานเจ้าหน้าที่บริหาร (ซีอีโอ) กรรมการผู้จัดการ(เอ็มดี) บริษัท ประกันวินาศภัยทุกแห่งนัดหารือวาระเร่งด่วนเรื่องความเสียหายจากภัยน้ำท่วมมีการหารือเรื่องสำคัญๆ หลายเรื่อง ประเด็นสำคัญคือความเสียหายครั้งนี้มูลค่ามหาศาลมีผลกระทบต่อฐานะการเงิน ระดับเงินกองทุนของบริษัทประกันภัยค่อนข้างมาก ดังนั้น ขอให้สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย(คปภ.) ผ่อนกฎต่างๆ เกี่ยวกับการกำกับฐานะการเงินบริษัทประกันภัยในช่วงนี้

>> วินาศภัยขอยกเว้นสินไหมน้ำท่วมไม่นำมาคำนวณเงินกองทุน

“จีรพันธ์ อัศวะธนกุล” นายกสมาคมประกันวินาศภัย เปิดเผย “สยามธุรกิจ” ว่า มีการพูดคุยกันถึงข้อเสนอของสมาคมประกันวินาศภัยเกี่ยวกับอุทกภัยที่ จะเสนอกับสำนักงานคปภ. ขอให้แยกรายงานความเสียหายเกี่ยวกับอุทกภัยเป็นรายการพิเศษไม่รวมกับความเสียหาย (ค่าสินไหมทดแทน) ส่วนอื่นเพื่อแสดงความแตกต่างผลประกอบการของบริษัทในช่วงปกติและในช่วงไม่ปกติที่เกิดน้ำท่วม ให้เห็นว่าในช่วงปกติผลประกอบการดี มีกำไร และขอยกเว้นรายการพิเศษหรือความเสียหายจากน้ำท่วมดังกล่าวไม่นำมา คำนวณอัตราส่วนการดำรงเงินกองทุนต่อ เงินกองทุนที่ต้องดำรงตามกฎหมาย (Car Ratio) ตามเกณฑ์การดำรงเงินกองทุนตาม ระดับความเสี่ยง (Risk Based Capital : RBC)

“ในเรื่องการตั้งสำรองค่าสินไหมทดแทนในกรณีน้ำท่วมปกติการคำนวณตามเกณฑ์ RBC จะคำนวณจากค่าสินไหม รวมทั้งในส่วนที่รับประกันภัยไว้เอง (Retention) และประกันภัยต่อสมมติค่าสินไหม 200 ล้านบาทเป็นสินไหมสุทธิที่บริษัทประกันรับเอง 20 ล้านบาท สินไหม ประกันต่อ 180 ล้านบาทเดิมนำมาคำนวณ ทั้งหมดขอให้คำนวณจากสินไหมสุทธิเท่านั้นเพื่อไม่ให้เงินกองทุนกระทบมาก”

>> ยืดเวลาเก็บเบี้ยค้างรับเกิน 60 วันชี้ทุนหายเยอะ/สภาพคล่องหด

ยิ่งกว่านั้น ยังขอพิจารณาเพิ่มความ ยืดหยุ่นในการประเมินเบี้ยประกันภัยค้างรับซึ่งปกติคปภ.จะประเมินเบี้ยประกันภัยค้างรับเป็นสินทรัพย์หรือเป็นเงินกองทุนให้ บริษัทประกันภัยต้องเป็นเบี้ยประกันภัยค้างรับไม่เกิน 60 วันเท่านั้น แต่เหตุการณ์ น้ำท่วมทำให้เก็บเบี้ยประกันภัยยาก ลูกค้า จำนวนมากประสบปัญหา สมาคมฯ ขอขยายระยะเวลาออกไปแต่ไม่ได้ระบุกรอบ เวลาขึ้นอยู่กับคปภ.จะพิจารณาอาจจะเป็น 90 วัน

ด้านซีอีโอบริษัทประกันภัยแห่งหนึ่ง ที่เข้าร่วมประชุมให้ความเห็นกับ “สยามธุรกิจ” เพิ่มเติมว่า เนื่องจากค่าเสียหายธุรกิจประกันภัยที่จะต้องจ่ายจากเหตุการณ์ น้ำท่วมครั้งนี้มีมูลค่ามหาศาลมากจะส่งผล กระทบอย่างหนักต่อเงินกองทุนของบริษัท ประกันวินาศภัยทำให้ไม่สามารถดำรงเงิน กองทุนได้ตามเกณฑ์ RBC ซึ่งคปภ.กำหนด ให้บริษัทประกันภัยต้องดำรงเงินกองทุนขั้นต่ำ 125% ตลอดเวลาประกอบธุรกิจ ซึ่งหากเป็นภัยปกติที่มีค่าเสียหายไม่มากไม่มีปัญหา CAR Ratio ถึงเกณฑ์หรือเกิน เกณฑ์ขั้นต่ำมาก

“น้ำท่วมหนักแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นทุกปีอาจจะ 50 ปีหรือ 100 ปีซึ่งผลกระทบครั้งนี้ถือเป็นกรณีพิเศษ ดังนั้นอัตราส่วนต่างๆ ที่เกี่ยวกับค่าเสียหายที่ต้องมานำคำนวณเงินกองทุนควรจะมีการอะลุ้มอล่วยให้กับภาคธุรกิจเหมือนในช่วงวิกฤติ เศรษฐกิจพ.ศ. 2540-2541 มีแบงก์ ไฟแนนซ์ ล้มทางแบงก์ชาติมีการยืดหยุ่นกฎเกณฑ์ต่างๆ อีกทั้งภัยน้ำท่วมครั้งนี้แม้ความเสียหายเยอะก็ไม่ต้องห่วงเรื่องการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนธุรกิจประกันภัยและรีอินชัวเรอส์จ่ายอยู่แล้วหากกรมธรรม์ที่ซื้อไว้มีความคุ้มครองภัยน้ำท่วมไม่ต้องมาตีความ มากเหมือนภัยก่อการร้าย ดังนั้น คปภ. ควรจะช่วยภาคธุรกิจ”

นอกจากนี้ ยังมีการพูดคุยกันถึงประเด็นสภาพคล่อง ขอคปภ.ยกเว้นความ เสียหายจากภัยน้ำท่วมครั้งนี้ไม่ต้องนำมาคำนวณเป็นฐานสินทรัพย์หนุนหลังเพราะตามระเบียบคปภ.กำหนดให้บริษัทประกันภัย ต้องจัดสรรสินทรัพย์หนุนหลังรองรับหนี้สิน และภาระผูกพันทั้งหมดรวมค่าสินไหมทดแทนด้วย ซึ่งน้ำท่วมนี้ค่าเสียหายเยอะ หากสินทรัพย์หนุนหลังไม่พอต้องเพิ่มเงินกองทุนและขอให้คำนวณสภาพคล่องจากเงินสำรองค่าสินไหมทดแทนสุทธิโดยหักประกันต่อออกไปเพราะเกณฑ์เดิมจะนำค่าสินไหมทดแทนทั้งหมดจากน้ำท่วมมาเป็นตัวตั้งคำนวณสภาพคล่องซึ่งความเสียหายครั้งนี้เป็นแสนล้านสภาพคล่องทั้งระบบหายไปมาก

>> “ประเวช” ขอเวลาพิจารณาคปภ.เชื่อหลายบริษัทเพิ่มทุนเยอะ

ด้าน “ประเวช องอาจสิทธิกุล” เลขาธิการคปภ. กล่าวกับ “สยามธุรกิจ” ว่า ทราบข้อเสนอที่ทางสมาคมประกันวินาศภัยขอมาแล้วกำลังพิจารณาอยู่ อย่างอัตราส่วนต่างๆ ที่นำมาคำนวณ CAR Ratio พร้อมที่จะพิจารณาลดสัดส่วนต่างๆ ให้ แต่ เกณฑ์เงินกองทุน 125% ซึ่งเป็นเกณฑ์ขั้น ต่ำที่ต้องใช้กำกับฐานะการเงินบริษัทประกัน ภัยต้องใช้ต่อไป

“นางสาววสุมดี วสีนนท์” ผู้ช่วยเลขาธิการสายพัฒนามาตรฐานการกำกับ สำนักงานคปภ. กล่าวว่า ค่าสินไหมทดแทนต้องถูกนำมาคำนวณใน CAR Ratio โดยเงินกองทุนมีไว้เพื่อรองรับความ ผันผวนซึ่งเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้คือ ความ ผันผวนเต็มที่เงินกองทุนตอนนี้ถูกดีไซน์มา เพื่อรองรับเหตุการณ์นี้ไม่มากก็น้อย มุมของคปภ.ยืนยันไม่ปกปิดข้อเท็จจริงความเสียหายครั้งนี้ต้องปรากฏอยู่ ในงบการเงินแน่นอน

แหล่งข่าวจากคปภ. รายหนึ่งให้ความเห็นกับ “สยามธุรกิจ” ว่า ค่าเสียหายของธุรกิจประกันวินาศภัยจากน้ำท่วมครั้งนี้เป็นหลักแสนล้านบาทแม้จะมีการประกันภัยต่อรองรับแต่ส่วนที่บริษัทประกันภัยในประเทศต้องจ่ายเองประมาณ 30,000-40,000 ล้านบาท ขึ้นไป หากมองเงินกองทุนของธุรกิจ ประกันวินาศภัยทั้งระบบอาจจะพอ แต่ถ้า ดูเป็นรายบริษัทอาจจะไม่พอทุกบริษัทมีเงินกองทุนไม่เท่ากัน ได้รับผลกระทบไม่เท่ากันบางบริษัทค่าเสียหายอาจจะเกินเงิน กองทุน ดังนั้นจะมีบริษัทประกันภัยจำนวน หนึ่งได้รับผลกระทบจ่ายค่าเสียหายเกินกว่าทุนที่มีอยู่ทำให้เงินกองทุนขาดต้องเพิ่ม ทุนเพื่อให้เงินกองทุนถึงเกณฑ์

“เราจะเห็นบริษัทจำนวนหนึ่งที่ได้รับผลกระทบจากค่าเสียหายน้ำท่วมเพิ่มทุนเข้ามา ถ้ามองภาพรวมอาจจะเพิ่มไม่ มากแต่ถ้าเป็นรายบริษัทอาจจะมากบางบริษัทอาจจะเพิ่มหลายร้อยล้านหรือเป็นหลักพันล้านบาทบางบริษัทมีทุนแค่ 100 ล้านบาทแต่ค่าเสียหายสุทธิเป็น 1,000 ล้านบาทผลกระทบยังจะมาจากรับประกันภัย ต่อจากบริษัทอื่นรีกันไปรีกันมา”

จากข้อมูลสำนักงานคปภ. ณ 31 ธันวาคม 2553 ธุรกิจประกันวินาศภัยมีเงินกองทุน 67,771 ล้านบาทเพิ่มขึ้น 11.86% มีอัตราส่วนเงินกองทุนต่อเงินกองทุนที่ต้อง ดำรงตามกฎหมาย 767.25%

[chaitorn]

สำหรับรายละเอียดสรุปจำนวนกรมธรรม์และวงเงินประกันภัยที่คุ้มครองของบริษัทประกันภัยทั้งหมด ตามประเภทของภัยต่าง ๆ ในเดือน กันยายน 2554 ที่ปรากฏในเวปของ คปภ. มีรายละเอียดดังนี้ครับ

http://www.oic.or.th/downloads/statisti ... _tab10.pdf

[chaitorn]

หากต้องการเจาะลึกในรายละเอียดของการประกันอัคคีภัยและ IAR ของประกันภัยทั้งหมดทั่วประเทศ ซึ่งรวบรวมโดย Thre มีรายละเอียดถึง ไตรมาส 2 ปี 2544 ก็มีข้อมูลการประกันที่น่าสนใจดังนี้

ข้อมูลอยู่ในระบบ Excel นำไปคำนวณบางอย่างต่อได้เลยครับ

http://www.thaire.co.th/PDF/Q-stat-Q211.xls

[chaitorn]

Floods, Tsunami May Dent ‘Black Box’ Supply-Chain Insurance
By Oliver Suess and Carolyn Bandel
ธันวาคม 09, 2011 7:10 ก่อนเที่ยง EST
http://mobile.bloomberg.com/news/2011-1 ... -insurance

Insurers and reinsurers may limit the coverage they offer for supply-chain disruptions and negotiate higher prices after record claims from natural disasters in Japan and Thailand.

Most of its 1.5 billion euros ($2 billion) of net claims related to the earthquake and tsunami that hit Japan in March stem from commercial covers that include business interruption insurance, said Munich Re, the world’s biggest reinsurer. Insured losses from the Thai floods that disrupted factories in Japan could be as much as $11 billion, rival Swiss Re Ltd. said.

Contingent business interruption policies, which protect automakers and other manufacturers when a catastrophe in one part of the world halts production in another, rose over the past 10 years as reinsurers helped insurers shoulder the risks, said Jochen Koerner, a member of the executive board in Germany and Austria at insurance broker Marsh & McLennan Co. (MMC) This year’s “perfect storm” boosted claims and undermined risk assumptions, he said.

“Contingent business interruption insurance is not straightforward and can be seen as a massive black box,” said Koerner. “If a factory burns down, that’s only one claim in property insurance, while the same incident could potentially disrupt the supply chains of hundreds of companies if the factory supplies essential goods to other companies.”

Swiss Re, the world’s second-largest reinsurer, this week estimated its own insured claims from the Thai flooding at $600 million, while declining to say what proportion of the losses came from contingent business interruption coverage. Munich Re estimates its net claims from the flooding at about 500 million euros before taxes.

Important Link

“The disasters in Japan and Thailand this year were the worst hit that CBI coverage ever took,” said Volker Muench, head of corporate underwriting property at Allianz SE’s industrial-insurance unit. “Japan is a very important link in the global supply chain and basically Thailand is its backup for some industries.”

Japanese companies such as Toyota Motor Corp. and Honda Motor Co. are the biggest foreign investors in Thailand, which is also the world’s second-largest producer of hard disk drives for computers.

“For weeks, factories were under several meters of water and have been unable to produce and supply key parts to global carmakers or digital- and electrical-goods manufacturers,” said Brian Gray, chief underwriting officer at Zurich-based Swiss Re.

‘Wake-Up Call’

The disaster, after northern and central regions experienced their highest rainfall in 50 years, flooded about 1,500 industrial facilities in Thailand, which Swiss Re says is a “significant” link in the global manufacturing supply chain.

Standard & Poor’s earlier this week lowered the long-term counterparty credit and financial strength ratings of Thai Reinsurance Public Co. (THRE), the country’s biggest domestic reinsurer.

“We no longer consider the market to be low catastrophe prone,” the ratings firm said, adding that international insurers and reinsurers would likely pick up the largest share of the flood losses.

“The Thailand floods are another wake-up call, so that the industry as well as the relevant manufacturers would be well advised to tackle this issue now,” said Torsten Jeworrek, who heads Munich Re’s reinsurance business.

‘Full Transparency’

To limit future losses from this type of coverage, Munich Re is requesting more information on its customers’ supply chains, especially in the semiconductor and automotive industries, Jeworrek said.

“If after 18 months there is no full transparency, or plans for replacing key suppliers of the insured to make it possible for us to budget for these CBI exposures, we will limit or even exclude the coverage under the reinsurance treaties,” he said. “The scope of coverage will certainly shrink.”

Some reinsurers may cut their contingent business interruption risk, said Bryon Ehrhart, chief executive officer of Aon Benfield’s analytics unit. He estimates the size of the global market for these policies at $10 billion to $12 billion.

“The experience this year has been fairly exceptional, but I don’t think it will result in a substantial cutback of the product,” said Ehrhart. “These losses might actually stimulate more demand for the product.”

‘No Models’

HDI-Gerling Industrie Versicherung AG is holding talks with reinsurers about possible changes to its contingent business interruption coverage, said Christoph Groffy, a spokesman for the industrial arm of German insurer Talanx AG.

“The main problem is that there are no models to calculate the claims potential in this area,” he said, adding that the firm has increased policy prices this year in some loss-affected areas.

This year’s disasters revealed the interdependency of global production, said Muench of Allianz. Measuring potential losses for insurers is made more complicated as extensions to contingent business interruption policies also cover the loss a supplier may face because physical damage has put a customer out of business, he said.

Over the past 12 months, business was disrupted at 85 percent of 550 companies surveyed by the Caversham, U.K.-based Business Continuity Institute. About 20 percent of firms, based in 18 different countries, were affected by the earthquakes in Japan and New Zealand this year.

Supporting Prices

“For 17 percent of respondents the financial costs of the largest single incident totaled a million or more euros,” according to the survey, which was sponsored by Zurich Financial Services AG.

Coming after record insured losses of about $70 billion from natural disasters in the first half, the Thai floods may push up premiums for business interruption insurance, which is sold by Allianz, American International Group Inc. (AIG) and other firms as an add-on to business-property coverage.

“We expect a market and worldwide review of underwriting routines and pricing levels regarding business interruption risks both in the industry and reinsurance industry,” said Christian Muschick, a Frankfurt-based analyst with Silvia Quandt Research. “This should support pricing levels going forward.”

To contact the reporter on this story: Oliver Suess in Munich at [email protected]; Carolyn Bandel in Zurich at [email protected]

To contact the editors responsible for this story: Frank Connelly at [email protected]; Edward Evans at [email protected]

[chaitorn]

เป็นบทความหนึ่งที่ดีมากครับ ลองอ่านดู ได้แง่คิดดีครับสำหรับธุรกิจประกันภัยต่อ กับความเสี่ยงของโลกที่ผ่านมา ประกันภัยต่อส่งสัญญาณและให้อะไรกับสังคมบนโลกใบนี้บ้างครับ

เปรียบเทียบกับประเทศไทย หากบริษัทประกันภัยต่อเริ่มส่งสัญญาณไม่รับประกันภัยน้ำท่วม หากไม่ได้มีการจัดการแก้ไขไม่ให้เกิดความเสี่ยงน้ำท่วมแบบนี้ซ้ำอีกในอนาคต

วันนี้เราคงไม่ได้มีการลงมือกระทำอย่างจริงจังเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างถาวร



http://www.businessweek.com/printer/mag ... 12011.html

The God Clause and the Reinsurance Industry
The risk business can tell us a lot about catastrophes. Why don't we listen?
By Brendan Greeley

(Corrects last paragraph to show Britt Newhouse is now Guy Carpenter’s chairman, not CEO.)

At 9:03 a.m. on September 11, 2001, Britt Newhouse stood in the lobby on the 52nd floor of the south tower of the World Trade Center. After United Airlines Flight 175 banked above the harbor behind him, it was pointed at the 50th floor. If not trimmed correctly, an airplane will rise as it accelerates, and the man who had killed and replaced the airplane’s pilot added power until he hit the south tower 24 floors above Newhouse. He doesn’t remember the sound of the impact.

At the time, Newhouse ran Guy Carpenter’s Americas operation. Guy Carpenter brokers reinsurance treaties, which protect insurers when a catastrophe—a hurricane or an earthquake—causes losses on a large number of policies. Reinsurance, in essence, is insurance for insurers.

Consumers don’t tend to know what reinsurance is because it never touches them directly. Reinsurers, massively capitalized and often named after the places where they were founded—Cologne Re, Hannover Re, Munich Re, Swiss Re—make their living thinking about the things that almost never happen and are devastating when they do. But even reinsurers can be surprised. And the insurers who make up their market put them on the hook for everything, for all the risks that stretch the limits of imagination. This is what the industry casually refers to as the “God clause”: Reinsurers are ultimately responsible for every new thing that God can come up with. As losses grew this decade, year by year, reinsurers have been working to figure out what they can do to make the God clause smaller, to reduce their exposure. They have billions of dollars at stake. They are very good at thinking about the world to come.

Lloyd’s, the London-based company that invented the modern profession of insurance, publishes a yearly list of what it calls “Realistic Disaster Scenarios.” The list imagines such events as two consecutive Atlantic seaboard windstorms or an earthquake at the New Madrid fault in the Mississippi Valley, either of which could strain or break an insurer’s balance sheet. By 2001, Lloyd’s had already envisioned two airliners colliding over a city, launching claims on hull insurance for the planes, property insurance and workman’s comp on the ground, and life insurance everywhere. But even Lloyd’s lacked the imagination to anticipate September 11. “People find it hard to believe in a risk unless they can see it in their mind,” says Trevor Maynard, head of exposure management for Lloyd’s. “When you try and describe a risk like this—some terrorists are going to teach themselves how to fly a plane, they will fly into property, the buildings will be weakened—by the time you get to your third point, peoples’ eyes are glazing over.”

Floors 49 through 54 of the south tower housed Guy Carpenter’s home office and its 750 employees. To any of Newhouse’s clients—insurers—professional employees in an office tower would have presented an attractive bet in terms of risk and reward. There are few slips and falls in white-collar work and not much dangerous equipment lying around. Newhouse indulges in mild profanity and, thinking like a broker, often lapses without warning into the voice of his customers as they think about risk. “If I insure 40 of these firms in two towers across 200 floors, probably the worst is that eight of them, maybe six of them, could be involved in the same loss,” he says. “Because the fire department can get there … usually a fire never spreads, historically, beyond six floors.”

The insurance industry describes these kinds of risks as “high frequency”: The more often a kind of accident occurs, the easier it is to guess its chance of happening and the easier it is to price insurance coverage. For slips, lawsuits, and fires, historical trends predict future probability. “What they hadn’t imagined,” says Newhouse, picking his words carefully, “was an intentional act of human causative agency.”

Guy Carpenter lost 29 employees on September 11. When the plane hit his building, most of Newhouse’s employees were well below him or out of the tower already. Guy Carpenter’s chief executive officer had traveled to an annual conference in Monte Carlo, leaving Newhouse as the most senior manager. After American Airlines Flight 11 hit the north tower, he told everyone to leave. The company had been in the World Trade Center in 1993 when a bomb exploded below the north tower. His employees did not need to be reminded that the world was a dangerous place, even if the building’s collapse still lay outside of the realm of imagination. By the time Newhouse reached the plaza level, a cordon of police officers waited to direct him through the mall below. When he got back to street level both towers were still standing. The hole in the north tower glowed, he says, like a dragon in a cave.

He saw the chaos on the ground beneath the towers and looked for a Hudson River ferry. He had no trouble getting on board; there was no rush. “There were people hanging around,” he says, “working their cell phones and watching.” They were still there in the streets, watching, when his ferry backed out and the floors of the south tower began to collapse and accelerate down. Until that second, they hadn’t believed that anything more could happen to them. No experience of fear drove them to get far away, as fast as they could, until it was too late.

I was standing there, too. I survived by dumb luck.



In the fall of 1998 I started a job in New York with one of the world’s largest reinsurers. Soon after, at a meeting in a conference room above Park Avenue, someone complained that the market for reinsurance had gone soft. “What we need,” he said, “is a good catastrophe.” It was a joke, but true, too. I offered that a cyclone had hit Bangladesh and it had been an active year for cyclonic storms. No, he explained, little of that value was insured. “Honestly,” said someone else, “I’ve never understood why those people don’t just leave. It’s a dangerous place.”

By definition, reinsurers work at the edge of suffering, and so have developed euphemisms to help them stand at a distance. A catastrophe is called a “loss event.” A catastrophe big enough to affect several reinsurers is called an “industry loss event.” Reinsurers both need and fear these. The first dedicated reinsurer, Cologne Re, formed after a fire leveled about a quarter of the city of Hamburg, Germany, in 1842. A loss event reminds insurers of the value of the product; reinsurers can raise rates, and the higher rates attract new capital. According to Dowling & Partners, an investment adviser for the insurance industry, after Hurricane Andrew ran across southern Florida in 1992, eight new reinsurers entered the market, together valued at $2.9 billion. Although hurricanes seem frequent, the insurance industry defines them as “low frequency” events; there are perhaps 10 a year and not tens of thousands. Unlike car accidents, you cannot look at the last decade of hurricane results and predict this year’s losses with any accuracy.

Andrew’s $25 billion in losses, along with the then-new availability of cheaper computing power, helped push insurers and reinsurers toward computer-driven modeling, which leaned on meteorology and seismology to more precisely define potential losses by estimating storm paths and categories and fault lines and tremor strengths. The models are sophisticated, but reality is wily.

After September 11, another eight new reinsurers followed the higher rates and entered the market, together valued at $8.6 billion. Hurricanes Katrina, Rita, and Wilma lured five more new reinsurers with $5 billion in capital. Between catastrophes, the new capacity drives premiums back down and reinsurers are forced to undervalue risks to stay in the market. Vincent J. Dowling of Dowling & Partners refers to this as the “cheating phase” of the cycle. That is, even though catastrophes present an existential threat to insurers, and the sober assessment of risk is a firm-defining competency, insurers, like people, can get complacent.

“The psychology piece dominates, even in boardrooms,” says David Bresch. “People measure against the perceived reality around them and not against possible futures.”

Bresch is in charge of sustainability and risk management for Swiss Re, founded in 1863 after a city fire in Glarus, Switzerland, and now the world’s second-largest reinsurer. “If the gap between modeled reality and perceived reality is too big,” says Bresch, “that tells you something about the market share you’d like to achieve.” In other words, what the models show as a best guess of a risk may not be what the insurers perceive the risk to be, and it can take more than just data alone to scare insurers into paying for risks at a rate that keeps reinsurers solvent over the long term. That takes an industry loss event. It takes a catastrophe.

Heike Trilovszky runs corporate underwriting for Munich Re, the world’s largest reinsurer. The afternoon of September 11, the press and the company’s shareholders needed to know what Munich Re’s losses would be. “To get answers we had to ask the brokers,” she says. “ (AON)Aon Benfield, Guy Carpenter, they had offices in those buildings. It was odd. Is my counterpart still alive?” Before the end of the week, Munich had an initial estimate. In October, Trilovszky was at an off-site meeting when a board member arrived late. He had seen the revised loss estimate and he was pale. “We will survive,” he said, “but it’s serious.” Munich Re’s losses after September 11 ultimately came to $2.2 billion.