ฝ่าวิกฤต รุ่น2 เปิดรับสมัครแล้วหรือยัง

[nanchan]

รุ่นที่1 ปี40 เปิดไปแล้ว คิดว่าคงมีหลายท่านที่จบไปแล้ว
ฝ่ามาได้เรียบร้อย (รอบ2 หมายถึงช่วงอายุที่ผมเข้ามาทำงาน)
คิดว่าบางท่านอาจจะเป็นรอบ3รอบ4

ถ้าปี48,49 นี้ เป็นวิกฤตขึ้นมาจริงๆ
คำว่าวิกฤตเป็นโอกาส ย่อมใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย
แล้วแต่ว่า วิสัยทัศน์แต่ละท่านจะกว้างไกลเพียงใด

เล่าเรื่องธุรกิจส่วนตัวเล็กน้อย ที่ฝ่าวิกฤตมาได้จนวันนี้
และไม่มีหนี้ระยะยาว และก็ใช้Od บ้างเล็กน้อย เผื่อเป็นแนวคิดได้บ้าง

ผมก็โชคดีเหลือเกิน จบปุ๊บ ก็เจอต้มยำกุ้ง เผ็ดร้อนยับเยิน
ต้องเข้ามาบริหารงานที่บ้าน เป็นหนี้สินมากมาย
ก็ดีที่สามารถปรับโครงสร้างหนี้ได้หมดภายในปี42-43
และก็ทยอยใช้หนี้คืนได้หมด ในปี45 ทั้งจากเงินกำไรจากธุรกิจและขาย
ทรัพย์สินที่ไม่จำเป็นออกหมด จน ณ.วันนี้โชคดีไม่มีหนี้สิน
และอนาคตก็จะไม่ให้มีเช่นกัน(เพราะยึดหลักพุทธศาสนาที่ว่า มีหนี้คือทุกข์)

แม้จะชอบธุรกิจที่มีการขยายตัว แต่ก็ไม่ชอบบริษัทที่ตัดสินใจซื้อเครื่องจักรเพิ่มขึ้นมากๆ โดยไม่จำเป็น หรือยังไม่ได้หาวิธีการที่เหมาะสมมากกว่าลงทุนเพิ่ม เพราะการทำธุรกิจต้องการลดต้นทุนสม่ำเสมอ ไม่ใช่เพิ่มยอดขายตามความคิดของผม เมื่อเราลดต้นทุนได้ ยอดขายมาเอง

แปดปีแห่งความหลัง ยอดขายเพิ่ม300กว่า% แต่คนทำงานยังเท่าเดิม
และเครื่องจักรที่ใช้ก็ลดลงจากเดิมด้วย ผมคิดว่าเป็นความสำเร็จอย่างสูงสุด
ที่ทำให้เราจะฝ่าวิกฤตได้ ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า

[nanchan]

แต่ปีนี้ก็ได้ลงทุนเพิ่มเช่นกัน แต่ก็ไม่ได้ลงทุนเพื่อเพิ่มยอดขาย
แต่ผลพลอยได้คือยอดขายอาจจะเพิ่มขึ้น
การลงทุนในปีนี้ ก็เพิ่มเพิ่มคุณภาพ ลดต้นทุนการผลิต เช่นเดิม และเพื่อสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้นด้วย
เงินลงทุนใช้เงินสดๆ ไม่กู้เหมือนเดิม

แนวการหาลูกค้าของผม ก็ยังคงยึดแนวกระจายลูกค้าเยอะๆ
เพื่อลดความเสี่ยงในตัวเอง ลูกค้าคนไหนยอดขายมากๆขึ้นจนน่ากลัว
ผมก็จะขอคุมสัดส่วนที่ผมผลิตไม่ให้ไปยึดติดกลับลูกค้าเจ้านั้นมากเกินไป
เพราะถ้าเจ้านี้เจ๊งผมเจ๊งตามแน่

ส่วนราคา ผมคงใช้ราคาที่มีกำไรพออยู่ได้ ไม่หวังวอลุ่มมากๆ แต่Marginต่ำๆ
เพราะคิดว่าเสี่ยงมาก เวลาวิกฤตมาถึง order ลดฮวบ แต่ค่าใช้จ่ายไม่ลด
รอวันเจ๊งอย่างเดียว

ด้านการผลิตก็ยังเน้นลดต้นทุนให้ได้สม่ำเสมอ โดยไม่ลงทุนเพิ่มถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
และreturn ต้องเร็วด้วย เพราะเทคโนโลยีเดี่ยวนี้ตามกันทัน จี้ก้น

[Jeng]

ยินดีด้วยครับ ผมว่าน้อยคนจะฝ่าได้

[nanchan]

ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่าลูกค้าบางท่านของผม
ยังไม่สามารถฝ่าวิกฤตได้ บางท่านยังต้องกู้เงินจากคนรู้จักผม
ดอกเบี้ยร้อยละ2ต่อเดือน
ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

[nanchan]

ยินดีด้วยครับ ผมว่าน้อยคนจะฝ่าได้

ขอบคุณครับ

ผมว่าดวงก็มีส่วน

แต่เมื่อเราได้ดวงนั้นมาแล้ว ผมว่าเราไม่ควรเหิมเกริม
หรือโลภมากเกิน รักษาสัดส่วน ความสมดุลและเหมาะสม สำหรับการใช้
ชีวิต และทุนทรัพย์ที่พอจัดการได้

ที่เขียนนี้ก็เป็นเพียงแค่เตือนตัวเอง และเผื่อบางท่านจะได้ประโยชน์บ้าง

[กล้วยทอด]

ไม่รู้ว่าลึกๆ ในรายละเอียดต้องเจออะไรหนักๆ มาบ้าง
แต่คิดว่าพี่ กับคนที่ฝ่ามาด้วยกันนี่
แกร่ง และ เก่งมากนะคะ

[nanchan]

รายละเอียดเล็กน้อย ที่ทำให้ต้องไปอยู่วงจรอุบาท ของวิกฤต

ลงทุนเกินตัว

Cash Flowไม่มี

ต้นทุนสูง(เครื่องจักร,คนใช้มากเกินและไม่คุ้ม)

อำนาจต่อรองลูกค้าต่ำมาก

การขยายฐานตลาดเป็นไปได้ยาก

[soytee]

สู้เขาพี่ ชีวิตคนเราเกิดมาก็ต้องสู้ ถ้าไม่สู้ก็เหมือนว่าตายไปแล้ว อึดซักยกสองยก เสร็จแล้วดูผลลัพธ์ตอนหลัง ดีกว่าปล่อยให้เวลาผ่านไปวันๆ แก่ลงไปอีกปีนึง ถ้าลุยซักยก ก็แก่เหมือนกันแต่มันยังมีผลลัพธ์ที่ออกได้ทั้งหัวและก้อย ถ้าไม่ทำอะไรเลย มีทางออกทางเดียวคือก้อย

มันส์ดี กับรสชาติของชีวิต

[chatchai]

รายละเอียดเล็กน้อย ที่ทำให้ต้องไปอยู่วงจรอุบาท ของวิกฤต

ลงทุนเกินตัว

Cash Flowไม่มี

ต้นทุนสูง(เครื่องจักร,คนใช้มากเกินและไม่คุ้ม)

อำนาจต่อรองลูกค้าต่ำมาก

การขยายฐานตลาดเป็นไปได้ยาก

นั่นแหละครับ ปัญหาส่วนใหญ่ที่ผมพบ สมัยตอนที่ผมยังทำงานธนาคาร ด้านสินเชื่อ ลูกหนี้ที่เป็น NPL ส่วนใหญ่จะมีการลงทุนเกินตัว ใช้เงินผิดประเภท ลูกหนี้ที่รอดมาได้ ส่วนใหญ่จะทำธุรกิจแบบค่อยเป็นค่อยไป ทำแต่ธุรกิจดังเดิมของตัวเอง และ Low Prolife แต่ High Profit พอวิกฤตก็นำเงินสดมาช้อนซื้อสินทรัพย์ดีๆราคาถูกๆเพียบเลย

[TOMOKI]

ไม่ได้คุยกับคุณนันซะนาน

คงอาจเป็นเพราะต่างคนต่างยุ่งเรื่องงาน

แถมแอบกันไปเที่ยวเตร่พักผ่อนมั้งครับ

เลยขอยืมพื้นที่ที่ TVI สักหน่อยนะครับ

ในการพูดคุย หวังว่าคงไม่ว่ากัน



ผมว่าวิกฤติเศรษฐกิจแบบปี 40

คงจะยังไม่เกิดในปี 48-49 นี้อย่างค่อนข้างแน่ๆครับ

เพราะลองย้อนไปที่ปี 40 ตอนนั้น

มีเรื่องที่ทำให้คนไทย shock หลายเรื่องเช่น

- การลดค่าเงินบาท ซึ่งคนในรัฐบาลยืนยันมาตลอดว่าไม่ลดแน่

- การปิดสถาบันการเงินกว่าครึ่ง ทำให้คนแตกตื่นอย่างมาก

- การกู้ยืมเงินจากต่างประเทศมามาก แต่เอามาใช้ผิดวัตถุประสงค์

แล้วไม่ได้เตรียมการป้องกันความเสี่ยงในเรื่องค่าเงิน

- NPL แบบมีก็ไม่จ่าย เพื่อหวังไปซื้อหนี้คืนถูกๆ ทำให้ระบบสถาบันการเงินพิกลพิการ



ตัวเลขเศรษฐกิจจากที่เคยเติบโต 7-8% ในช่วงก่อนเกิดวิกฤติ

มาติดลบ1.4% ในปี 2540 และติดลบอย่างแรงถึง 10.5% ในปี 2541

อัตราดอกเบี้ยกู้ยืมเงินพุ่งกันไปถึง 20%

(เงินฝากประจำเท่าที่จำได้ประมาณ 15-18%มั้งครับ)







แต่ปัจจุบันสถานการณ์ที่รุนแรงดังกล่าว ผมยังมองไม่เห็นเลยครับ

น้ำมันขึ้นมาจาก 20 เป็น 58 ก็ยังไม่กระทบมากเท่าไหร พอรับไหว

หนี้ภาคเอกชนก็ยังไม่มาก อัตราแลกเปลี่ยนคิดว่าไม่น่าเป็นห่วงครับ


มีที่เราคุมไม่ได้อยู่แค่ไม่กี่เรื่องเท่าที่ผมพอนึกออกคือ

การเกิดฟองสบู่แตกในจีนและอเมริกาอย่างเฉียบพลัน

เหมือนที่ไทยเคยเจอมาในปี 2540 และอีกทีสมัยพลเอกเปรม

ในช่วงที่ลดค่าเงินบาทเมื่อ 20 กว่าปีได้มั้งครับ(เผอิญช่วงนั้นไม่ทันรับรู้)

และอีกเรื่องน่าจะเป็นสงครามที่ขยายวงกว้างและยืดเยื้อ

ซึ่งผมว่าทั้งสองเรื่องยังไม่น่าจะเกิดในปีนี้และปีหน้าครับ

อย่างเช่นอเมริกา เขาก็พยายามควบคุมอยู่ และตัวเลขเศรษฐกิจภายใน

เขาก็ยังดูดี เพียงแต่ตัวเลขขาดดุลสูงมากเท่านั้น แต่เขาก็พยายามแก้

ทั้งจากการปล่อยค่าเงินดอลล์ค่อยๆอ่อน รวมถึงมาตรการควบคุมการนำเข้าต่างๆ

การบีบจีนในเรื่องค่าเงินเพื่อลดตัวเลขการขาดดุล

ส่วนจีนก็ยังเป็นเสน่ห์ของนักลงทุนต่างชาติอยู่

ไหนจะโอลิมปิคในจีนอีก การส่งออกก็ไม่มีท่าทีจะลดฮวบฮาบ

ตัวเลข GDP ก็น่าจะทรงระดับนี้ไปได้อีกหลายปี

แม้จะลดลง แต่ก็คงไม่มากไปกว่านี้เท่าไหรครับ




ดังนั้นเศรษฐกิจอาจเป็นเพียงแค่การเติบโตลดลงบ้าง

แต่ผมว่าเป็นสิ่งที่ดี ที่จะให้ธุรกิจต่างๆทะยอยปรับตัว

การที่จะทำให้เกิดวิกฤติอย่างปี 2540 จึงไม่น่าจะเกิดในปีนี้และปีหน้ามั้งครับ





.

[lekapuk]

เยี่ยมมากค่ะที่ต่อสู้ฝ่าฟันมาได้

ตอนพี่เจอวิกฤตหนูยังอยู่ ม.1 เองนะพี่ ที่บ้านไม่ค่อยได้รับผลกระทบเท่าไหร่เพราะเน้นห้ามมีหนี้สินเด็ดขาด ทุกอย่างใช้เงินสดส่วนตัวลงทุน จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้น พี่เยี่ยมจริงๆที่ผ่านมันมาได้

[nanchan]

คุยกับคุณโทโมกิกิ บ้าง คุยกันเวปไหนก็เรียกว่าคุยเหมือนกัน
ทำลายกำแพงได้เมื่อไร เหตุผลที่ไม่ควรปิดกั้นก็จะหายไป

ผมก็ไม่คิดว่าจะแย่เหมือนตอนปี40 แต่ยังไงก็คิดว่าจะมีพวกหนึ่งที่ไม่เคยคิด
หรือแม้แต่จะคิด และไม่เตรียมพร้อมในการต้อนรับวิกฤติ ก็อาจจะหนักกว่าชาวบ้านเค้า

ชีวิตที่ผ่านมา บอกได้คำเดียว ว่าจะไม่เป็นหนี้อีก เพราะมันเป็นทุกข์จริงๆ
ขนาดไม่เป็นหนี้ยังรู้สึกทุกข์เลย วันนี้ :lovl:

ผมมองว่า แม้มันไม่แย่มากๆ แต่ก็น่าจะมีการปรับลดความร้อนแรงลงบ้าง
และเมื่อใด อารมณ์หวั่นไหวคนมันเกิดพร้อมกับDemandที่ลดลง ก็คงจะกลายเป็นทวี

แต่อย่างที่บอก วิกฤติยังไงก็มีโอกาส :lovl:
ผมก็รอโอกาส โรงงานอื่นเจ๊ง แล้วOrderก็จะไหลมาโรงงานผม
(จริงๆมันก็เป็นความคิดที่ไม่ดีเลย แต่มันก็เป็นสัจธรรม)

วันนี้สำหรับผม ไม่ได้เตรียมตัวแค่ทำให้ธุรกิจเติบโต
แต่รอว่าวันไหน จะเตรียมเลิกธุรกิจด้วย :lovl:
ซักวันหนึ่ง :lovl:

[TOMOKI]

คุยกับคุณโทโมกิกิ บ้าง คุยกันเวปไหนก็เรียกว่าคุยเหมือนกัน
ทำลายกำแพงได้เมื่อไร เหตุผลที่ไม่ควรปิดกั้นก็จะหายไป

ดีใจที่ได้คุยกันครับ



.

[กล้วยทอด]

ดีใจที่ได้คุยกันครับ



.

คุยผ่านล่ามชาวไทยก็อย่างนี้แหละนะ
เลยดูเหมือนนานๆ คุยกันซะที

ฝากคุณโทโมกิเรื่องอ่านเมล์เป็นตัวยึกยือหน่อยนะ
พอดีเห็นกระทู้เก่าๆ ของพี่ครรชิตเค้าเคยเขียนไว้
เอามาฝากเผื่อเป็นกรณีเดียวกันค่ะ

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopi ... ght=#88293

[ภรรโยโฟเบีย]

ดีครับ

เก่งครับ

ทั้งสองท่านเลย



ตามมาเอาความรู้ครับ

[TOMOKI]

ฝากคุณโทโมกิเรื่องอ่านเมล์เป็นตัวยึกยือหน่อยนะ
พอดีเห็นกระทู้เก่าๆ ของพี่ครรชิตเค้าเคยเขียนไว้
เอามาฝากเผื่อเป็นกรณีเดียวกันค่ะ

อ่านได้แล้วครับ ขอบคุณครับ

แต่ต้องแก้กลับเหมือนเดิม

เพราะเมลอื่นๆอ่านไม่ได้

เอาไว้ส่งเมลมาแล้วค่อยแก้

เป็นครั้งๆไปนะครับ




ป.ล.ฝากบอกคุณนันด้วยนะว่า

กล้าให้ผม 40%เลยหรือครับ

พูดเล่นนะครับ





ส่วนพี่ภรรเมีย มาชมกันเอง ระวังคนที่นี่เขาเคืองเอานะครับ




.