กลุ่มใจ ใครแต่งงานแล้วขอความเห็นหน่อยครับ

[วิเวก]

อย่าหัวเราะกันนะครับ แต่กลุ้มใจจริงๆ
ผมอายุ34มีฐานะและหน้าที่การงานมั่นคงในระดับหนึ่งแล้ว แต่ยังไม่แต่งงาน ผิดไหม ทางบ้าน(มีเชื้อสายจีน) พยายามกดดันอยู่เสมอ เพราะถือว่าเรื่องนี้สำคัญ ล่าสุดคุณแม่แนะนำผู้หญิงที่มีความเหมาะสม ทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติ จนผมก็เริ่มคิดๆเหมือนกัน ว่าถ้าไม่ take action คราวนี้ ก็อาจจะพลาดโอกาสของชีวิตไปก็ได้ แต่อีกใจก็ยังลังเล เพราะการแต่งงาน ต้องปรับตัวมาก ภาระหน้าที่จะเพิ่มขึ้นมาอีกมหาศาล แถมเป็นภาระไปตลอดชีวิตด้วย เพราะชีวิตเป็นของไม่แน่ ลำพังตัวเองพลาดพลั้งอย่างไรก็คงไม่เท่าไร แต่ถ้าเอาชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งมาผูกพันไว้ด้วยมันจะเป็นยังไง คงต้องใช้ความกล้าหาญมากทีเดียวในการเป็นผู้นำครอบครัว
ช่วยบอกหน่อยเถอะเพื่อนๆพี่ๆที่ผ่านประสบการณ์มาแล้ว ว่าผมคิดมากไปหรือเปล่า มันคุ้มกันหรือเปล่า มีความสุขไหม และถ้าไม่แต่งแล้ว จะรู้สึกว่างเปล่าไหม กลัวไหมว่าแก่เฒ่าเจ็บป่วยไม่มีใครดูแล หรือใช้ธรรมะนำทางชีวิตได้ตลอดรอดฝั่งไหม หรือคำแนะนำอื่นๆก็ได้ อะไรก็ได้

[harry]

ส่วนตัวผมยังไม่แต่งงานครับ แต่มคิดว่าให้ลองไปคบหา พูดคุยกับผู้หญิงคนนั้นดูก่อน จะได้รู้นิสัยใจคอ วางแผนอนาคตร่วมกันก่อนครับ เพราะว่าถ้าตกลงแต่งงานกันแล้ว มีปัญหามากมาย ก็ต้องมาหย่ากันอีก เพราะถ้าก่อนแต่งงานตกลงกันไม่ได้ แล้วไม่แต่งจะดีกว่าครับ ถ้าอยากมีลูก ไปตามสถานเด็กกำพร้า หาเด็กมาอุปถัมภ์เป็นลูกก็ได้ เด็กอย่างนั้นยังต้องการคนดูแลที่รักอย่างจริงจัง มีจำนวนมากมายครับ

[โกวเล้ง]

กอลิบ และเซี่ยวบู้ ช่วงระหว่างหนีการสังหารจากหน่วยงานเพ็ญเดือนเจ็ด
.......
กอลิบ มีสหายประเสริฐ และมีภรรยาประเสริฐ
มิว่ากับผู้ใด เหล่านี้นับว่าเกินพอแล้ว
แต่มิทราบเพราะกระไร ในใจกอลิบกลับเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและหวาดหวั่น ความโศกเศร้าและหวาดหวั่นที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย
เนื่องเพราะกอลิบไม่มีความมั่นใจ สามารถจะอยู่ต่อไปโดยดีได้จริงหรือไม่?
ซังซังเงยหน้ากล่าว
"ท่านกำลังหวาดกลัวใช่หรือไม่"
กอลิบฝืนหัวร่อถาม
"ข้าพเจ้าหวาดกลัว? กลัวอะไร"
"กลัวพวกเราไม่มีปัญญายังชีวิตต่อไปโดยดี กลัวพวกเหล่านั้นจะมาหาท่านอีก กลัวพวกเราไม่มีปัญญา หาอาชีพเลี้ยงชีวิต?"
กอลิบนิ่งอึ้ง เพราะเข้าใจกระจ่างอยู่เสมอมา อาชีพดำรงชีวิต เป็นภาระที่หนักอึ้งปานใด
ซังซังกล่าวต่อ
"ความจริงท่านไม่ควรหวาดกลัว คนเราขอเพียงมีความมั่นใจ ต้องมีปัญญารอดอยู่ต่อไปได้"
"แต่ทว่า ........"
"ข้าพเจ้าไม่กลัวความลำบาก ขอเพียงได้อยู่กับท่าน แม้นับว่าลำบากบ้างก็มีความสุขอยู่"
"แต่ข้าพเจ้าต้องดูแลท่านให้ดี ข้าพเจ้าต้องให้ท่านผ่านวันเวลาด้วยความสุข"
"วันเวลาเยี่ยงไร จึงนับเป็นวันเวลาดีมีความสุข?"
กอลิบมิได้ตอบ เนื่องเพราะมิทราบสมควรตอบเยี่ยงไร
ซังซัง กล่าวต่อไป
"ได้อยู่ดีกินดี สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ดี นั่นไม่อาจนับเป็นวันเวลาประเสริฐ ที่สำคัญสุดคือ หัวใจมีความสุขหรือไม่? ขอเพียงหัวใจมีความสุข เรื่องอื่นๆ ต่างมิเป็นที่สำคัญของข้าพเจ้าเลย"
ใบหน้าที่นุ่มนวลของนาง มีประกายกล้าหาญและเด็ดเดี่ยวอย่างบ่งบอกไม่ถูก
กอลิบเชิดหน้ายืดอกอย่างแช่มช้า ยกมือนางขึ้นกุม ในหัวใจพลันก็เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญเช่นกัน
กอลิบทราบ บัดนี้ในโลกไม่มีเรื่องราวใด สามารถบันดาลให้ตนโศกเศร้าหวาดกลัวอีกแล้ว
เนื่องเพราะตนไม่โดดเดี่ยวเดียวดายอีกแล้ว
.
.
.

(จากเดชขนนกยูง)

[Administrator]

ถ้าไม่เจอคนที่ "ใช่เลย" ก็อย่าแต่งเลยครับ เป็นโสดไปดีกว่า

แต่ถ้าเจอ แต่งไปเลยครับ แล้วจะรู้ซึ้งถึงประโยคที่ว่า

"I have found my other half."

[_THiNK_]

ก่อนแต่งงานต้องมีความรักก่อน แบบนี้คิดว่าไงล่ะ



..... ความรัก L o V e (( ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ )) .....

บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง

... ไม่ผิดหากจะ รัก คนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน

...หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆ เพื่อรับมันไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา

...ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรักมันอิ่มเอมและเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน

...ความรัก จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคน

...ความรัก มิใช่การเข้าไปเป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆชีวิตเขา

...คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย

...ความรัก ระยะแรกทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้นทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความรัก

...แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า

...ในวันที่ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระช่วยงดทำงานสิ่งเดียว ที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจ ล้วนๆ

...ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก

...บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย

...ผู้ชายแสดงความรักด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า รัก จากคำพูด



ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว
ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน
ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด
ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้

ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์
ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่
ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตี
ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน

ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์
ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน
ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน
ความรัก ไม่ต้องแค่ หัวใจคน

ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ
ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล
ความรัก ไม่ต้องย้ำ ความมีจน
ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก

[lighthouse]

คุณอายุ 34 เราว่ายังมีเวลาอีกหลายปี เพื่อนเราอายุ 35 แล้วก็ยังไม่แต่ง อีกคนอายุ 38 เพิ่งแต่งไปปลายปีนี่เอง อีกคน 41 ยังไม่แต่งเหมือนกัน เหตุผลของคนที่ไม่แต่ง
-ยังไม่เจอคนที่ใช่
-คนที่คบกันอยู่ก็ยังอยู่ในช่วงคบหาซึ่งยังไม่แน่ใจว่าใช่
-เพิ่งเลิกกับแฟน
-อยู่แบบนี้ก็สบายดีแล้ว

[Mon money]

ผมก็34แล้ว เมีย1 ลูก1 ผมให้แนวคิดอย่างนี้ครับ

ต้องคบกันให้นาน ดูให้ครบ อย่าใช้อารมณ์เป็นอันขาด ถ้าใช่(จริงๆนะ) ลุยเลย ผมเน้นนะครับว่าต้องใช่ ไม่งั้นคุณจะพบว่านรกมีจริง

[ลูกอิสาน]

จะซื้อหุ้นผมเลือกแล้วเลือกอีก
แต่หากเป็นเหมือนที่คุณวิเวกว่ามา

ล่าสุดคุณแม่แนะนำผู้หญิงที่มีความเหมาะสม ทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติ

ผมคงตัดสินใจแค่ 1 วินาทีครับ

แต่แน่นอนว่า ผมก็เห็นด้วยที่ควรจะคบหา ศึกษานิสัยใจคออีกสักพัำก หากไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็ไม่น่าจะมีปัญหานี่ครับ ดูไปหนุ่มสาวสมัยนี้จะเป็นกลัวการมีชีวิตคู่กันซะมากเกินไปหน่อยครับ และก็เป็นอย่างนี้กันทั่วโลก อาจจะเป็นเพราะสังคม-การใช้ชีวิตที่เปลี่ยนไป คือ

1.หน้าที่การงาน ความกดดัน ทำให้คนทำงานส่วนหนึ่งคิดถึงแต่งาน และลืมเรื่องส่วนตัวคือการแต่งงานไป
2.ค่าใช้จ่าย การมีครอบครัว ซึ่งมักจะมีตัวเล็กๆ ตามออกมา หมายถึงค่าใช้จ่ายที่มากขึ้น และรวมถึงการหาคนมาเลี้ยงดู เพราะส่วนใหญ่พ่อแม่ต้องทำงานนอกบ้าน
3.สังคมในเมือง ซึ่งทำให้คนส่วนใหญ่มีสังคมที่ค่อนข้างแคบ (ครอบครัวเดี่ยว) การมีรายได้ค่อนข้างมาก การบังคับใช้กฎหมายในเมืองที่มีประสิทธิภาพ ทำให้หนุ่มสาวในเมือง มีความรู้สึกมั่นคงในชีวิตค่อนข้างมาก ทำให้คิดว่าการอยู่คนเดียวก็ทำได้
4.ค่านิยม "เอาสนุก ลุกนั่งสบาย" อาจจะำทำให้หนุ่มสาวยุคใหม่ ไม่อยากมีครอบครับ กลัวการรับผิดชอบ และบางคน อาจจะมองการแต่งงานเป็นเรื่องที่น่าละอายเพราะเกี่ยวข้องกับเรืองเพศ (ทั้งที่จริงเรื่่องนี้ น่าจะเป็นสิ่งธรรมดาสามัญของโลก เหมือนการกิน ขับถ่าย หายใจ)

ก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ อาจจะไม่ตรงใจ (คนโสด) หลายๆ ท่านก็ขออภัยด้วยครับ ส่วนตัวผมแต่งงานแล้ว ตอนนี้มีลูก 1 คนครับ

เดี่ยวจะพูดเรื่องข้อดี-ข้อด้อยของชีวิตคู่ครับ ขอต่อครั้งหน้าครับ

[maomao20033]

ล่าสุดคุณแม่แนะนำผู้หญิงที่มีความเหมาะสม ทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติ

ผมก็ว่างั้นแหล่ะครับ
ลองคบๆดุกันไปก่อน
บางทีผมกลัวแต่ว่าเขาอาจจะไม่เอาพี่ก็ได้นะ
ล้อเล่น อย่าเคืองนะครับ

[zippo]

ไม่เอ๊า ไม่แต่งแน่นอน
น่าเบื่อ หาภาระมาให้ตัวเอง
ต้องคอยรับใช้เอาใจคุณชาย
อยู่คนเดียวสบายใจกว่าเยอะ

ถ้าแต่งเพราะกลัวไม่มีลูก กลัวไม่มีคนดูแล
ขอถามหน่อยเหอะว่า เดี๋ยวนี้ ยังกล้าคิดฝากผีฝากไข้ลูกตอนแก่กันอีกเหรอ
เด็กเดี๋ยวนี้ก็เหมือนเมืองนอกเข้าไปทุกทีคือแต่งงานก็แยกกันไป
ตัวใครตัวมันค่า
หรือใครจะไปรู้อยู่ๆลูกคุณอาจตายก่อนคุณก็ได้
เดินๆไปโดนยิงโป้งเจอลูกหลงพวกนักเลงตีกันไง
ป่าวแช่งน่ะ แฮะ แฮะ แค่ขอเตือนว่าในโลกไม่มีอะไรแน่นอน

ถ้าแต่งเพราะกลัวเหงาน่ะ แล้วถ้าเจอคนที่ไม่ใช่ พูดกันคนละภาษา
ชี้ให้ดูวัว อีกคนเห็นเป็นหมู อะไรยังงี้ จะคุยกันได้ไม๊ล่ะ

ถ้าคูณเป็นพวกผู้นำจ๋า แล้วได้เมียแบบ ชั้นก็มั่นใจสุดยอด
working girl ประมาณเนี้ย แล้วไม่ตีกันบ้านแตกเหรอ

ถ้าต้องการคู่คิด แบบมีมันสมอง
แล้วได้เมียติ๋ม ติ๋ม พี่ว่าไงน้องว่างั้นค่ะ
ก็..... โอ้.... แล้วน้องเอาสมองไปทิ้งไว้ที่ไหนหมดล่ะจ๊ะเนี่ย

การแต่งหรือไม่แต่งงานไม่ใช่ความผิดหรอก
แต่การแต่งหรือไม่แต่ง ด้วยเหตผลที่ผิดๆ ตังหากที่ผิด
งงเป่าเนี่ย

ความรักเนี่ย ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างน่ะ
รักได้ก็เลิกรักได้ แต่งได้ก็หย่าได้
การมีชีวิตคู่ต้องอาศัยมากกว่าความรักค่ะ

ความเหมาะสม ทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติ
เป็นแค่ส่วนประกอบเท่านั้น
เคยเจอประโยค เธอดีเกินไปม่ะ :lol: เจอแล้วจะหนาวววววว

[ลูกอิสาน]

อิอิ...เจอแล้วคนไม่อยากแต่งงาน
น้อง zippo นี่เอง.. :lol: :lol:
เดี๋ยวขอพูดข้อดีข้อเสียของการแต่งงานซะก่อน
เด๋วอาจจะเปลี่ยนจายยย....

ข้อเสีย

1.อิสระที่เคยมี จะหายไปเกือบๆหมดเลยครับ ก็คนมีครอบครัวแล้วนี่ิครับ (คิดถึงเพลง พกเมียมาด้วยเหรอ ประมาณนั้น) และหากมองในแง่ร้ายหน่อย หากคู่เรามีนิสัยต่างกันมากๆ อาจจะทะเลาะจนต้องเลิกรากันไปละครับ
2.สารพัดห่วงครับ ภรรยาเรา สามีเรา ยิ่งมีลูกอีก และต้องห่วงกันไปทั้งชีวิตน่ะครับ จนกว่าจะมีใครคนใดคนหนึ่งตายจากกัน ให้นึกภาพว่าพ่อแม่ห่วงเราแค่ไหน หากเรามีลูกเอง ก็คงไม่ต่างกันหรอกครับ
3.ค่าใช้จ่าย แต่ก่อนผมก็ไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะสลักสำคัญมากนัก
แต่ตอนนี้เริ่มเห็นด้วยกับคำว่า มีลูกหนึ่งคน จนไปสิบปี แล้วครับ
หากเลี้ยงให้สบายหน่อย ก็ตกปีละมากกว่าแสนครับ
คิดแค่ให้ไปเรียนเมืองนอก ก็หลายล้านแล้วครับ
ปัจจุบันหลายครอบครัวก็เลยมักจะมีลูกคนเดียวครับ เพราะเหตุผลนี้เอง

ข้อดีมั่ง

1.เมื่อชีวิตเราไม่เดียวดายอีกต่อไป มีคนคอยร่วมทุกข์ร่วมสุข คอยปลอบโยน คอยให้คำปรึกษา ความรัก ความผูกพันธ์ุ เอื้ออาทร มันเป็นความรู้สึกดีๆ อย่างบอกไม่ถูกเลยละครับ

เจ็บป่วยใข้ไม่สบายก็มีคนเอาใจใส่ดูแล แก่เฒ่าก็มีลูกหลานให้อบอุ่น
(แม้จะทำให้มีเรื่องให้ทุกข์ใจบ้าง) ลองคิดหากเราไม่มีครอบครัว แม้ตอนนี้จะมีพ่อ-แม่ แต่ท่านก็ต้องจากไปสักวัน ไม่ช้าก็เร็ว หลังจากนั้นชีวิตเราจะเป็นอย่างไรละครับ จะพึ่งพี่-พึ่งน้อง ก็คงไม่สะดวกใจ คงด้วยเหตุผลนี้ ที่ทำให้คนโสดหลายๆท่านต้องหากิจกรรมทำ เช่น เลี้ยงสุนัข ปลูกต้นไม้ เที่ยวเตร่ เพื่อบรรเทาความเหงา ลองมองคนใกล้ตัวท่านที่ไม่มีครอบครับซิครับ เค้าทำอย่างนี้หรือเปล่า

2.synergy -หญิงชายแต่งงานกัน ส่วนใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็จะมีรายได้ นำมารวมกันก็สามารถซื้อหาสินทรัพย์ชิ้นใหญ่ได้ง่ายขึ้นครับ เช่นการซื้อรถ ซื้อบ้าน
ปะเหมาะเคราะห์ดีได้คู่ครองที่เก่ง หรือรวยทรัพย์ ก็ยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 >> โบราณว่า ตกถังข้าวสารนั้นแล..

3.พ่อแม่ทุกคนดีใจ ที่ลูกจะได้เป็นฝั่งเป็นฝา หมดห่วงครับ นอนตายตาหลับว่างั้น

สรุปเอาเองว่า หากเกิดมาทั้งที หากมีโอกาสก็แต่งงานเถอะครับ จะได้รับรู้ทั้งความสุข-ความทุกข์ จะหัวเราะหรือร้องให้ ก็ให้เต็มที่ จากประสบการณ์ส่วนตัวคิดว่าปัญหาที่ทำให้ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น มักเป็นประเด็นเหล่านี้ครับ
-เรื่องญาติ พ่อแม่
-เรื่องเงินทอง
-เรื่องเผลอใจ
ส่วนประเด็นอื่นๆ ทั่วไปมักไม่มีปัญหาหรอกครับ..ขอบอก

เอ..แล้วเพื่อนๆ ท่านอื่นคิดต่างกันไปหรือเปล่าครับเนี่ย

[ayethebing]

คุณ_ลูกอีสานมีเมียกี่คน เอ้ยมีลูกกี่คนแล้วครับ

ผมมี สอง ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง (หมายถึงลูกนะครับ)

เห็นด้วยโม้ดเลยที่พูด

น้อง zippo การแต่งงานไม่ใช่แปลว่าต้องไปเอาใจเค้านี่ครับ หาคนที่ต้องมาเอาใจเรา และเราไปเอาใจเค้าต่างหาก ประเภท เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา แค่นี้ชีวิตคู่ก็จะดีมากแล้วครับ

แหม หนุ่มๆ แถวนี้หรือแถวไหนคงเสียใจแย่เลยเล่นตัดช่องน้อยแต่พอตัวอย่างงี้น้อง zippo

[ลูกอิสาน]

คุณ aye มีครอบครัวที่น่ารักมากครับ
ผมเพิ่งมีตัวเล็ก แค่คนเดียวครับ
อยากจะมีสัก 3-4 คน เผื่อเอาไว้เกิดใครบางคนไม่รักดี จะได้ตัดหางปล่อยวัดไป แต่คงไม่มีคนเดียวครับ เพราะกลัวจะตามใจลูกจนเสียคน
ส่วน มท.1 คงมีแค่คนเดียวครับ ไม่อยากเอาเปรียบเค้าครับ
อุตส่าห์สู้อดทนมาด้วยกัน ตั้งแต่ผมยังจ็อกจ๋อย
พอลืมตาิอ้าปากได้ จะไปหาความสุขคนเดียว คงไม่ถูกต้องครับ

เห็นด้วยอย่างที่คุณ aye แนะนำครับ ชีวิตคู่หาก เอาใจเขามาใส่ใจเรา เห็นอกเห็นใจกัน ช่วยกันทำงาน เห็นอีกฝ่ายเป็น"คู่ชีวติ" ส่วนใหญ่ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่ครับ

เอ..หรือว่าคุณ aye และผมอาจจะมองโลกในแง่ดีไปหรือเปล่าครับ
อยากทราบมุมมองอื่นเหมือนกัน ว่าแต่เจ้าของกระทู้ยังอยู่ไหมครับ หรือหนีไปแต่งซะแล้ว... :lol:

[วิเวก]

ยังอยู่ครับพี่ ขอบคุณความเห็นของทุกท่านมากๆครับ ผมโดนใจตั้งแต่คุณโกวเล้งแล้ว รู้ตัวเลยว่ากลัว สุดท้ายก็เลยลองคุยดูครับ เป็นคนดีครับ แต่ว่าจะรู้ได้ไงว่าเธอคือคนที่ใช่ แล้วผมสงสัยว่าคนเราจะรักกันจะผูกพันจนถึงกับแต่งงานกันได้อย่างไร? วัยนี้แล้วเรื่องปิ้งกันอย่างรวดเร็วรุนแรงมันคงหายากแล้วหละครับ คำถามเบสิกอีกแล้ว แต่ผมก็ยังสงสัยว่ามันจะเป็นยังไงต่อ น้องๆที่ยังไม่แต่งก็ตอบได้นะครับ

[harry]

ก็ต้องคุยกันต่อไปนานๆหน่อยครับ ถามตรงๆเลยก็ได้มั้งว่าชอบอะไร เกลียดอะไร แลกเปลี่ยนลักษณะส่วนตัวกันและกัน และก็ลองไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ก็พอจะทำให้รู้นิสัยใจคอได้ครับ เรื่องจะปิ๊งเลยนั้นคงบอกยาก เอาเป็นว่าดูเค้าเป็นคนยังงัย เข้ากับนิสัยเราได้ และลองพูดถึงอนาคตของครอบครัวว่ามีแนวทางอย่างไร ถ้าเราชอบ เห็นด้วย ก็น่าจะมีแต่ด้านดีตามมา

[ลูกอิสาน]

เมื่อเรายังวัยรุ่นมักคิดว่าการแต่งงานเกิดจากความรักเพียงอย่างเดียว
ที่เรียกว่า poppy love ั้นั้นละครับ
แต่เมื่อได้ก้าวสู่โลกแ่ห่งความเป็นจริง โลกแ่ห่งการทำงาน
ก็ต้องพิจารณาประเด็นอื่นๆด้วยครับ
การงาน ฐานะ ปัจจัยเหล่านี้มีผลทั้งนั้นละครับ อาจจะมากกว่ารักด้วยซ้ำ

ความรักคงเกิดจากการใกล้ชิดผูกพัน ก่อให้เกิดเป็นความรัก
ประเภทเจอกันแค่ครั้งสองครับ แล้วบอกว่ารัก คงไม่ใช่ครับ
คงเป็นความใคร่เสน่หามากกว่า
ดังนั้นคนทั่วไปมักจะีมีความรัก กับคนที่เราใกล้ชิด สนิทชิดเชื้อมากกว่า
เช่น คนในครอบครัว เพื่อนรวมงาน เพื่อนเรียน
ประเภทเจอกันข้างถนน แล้วรักกันคงไม่มีครับ

ลองคบกันสักพัก หากไม่แย่มากก็แต่งไปเลยครับ
เดี๋ยวได้ใกล้ชิด ผูกพัน ก็เกิดความรักเองละครับ
(เพราะถ้าไม่แต่ง จะไม่ได้ใกล้ชิดน่ะครับ)
ก็ดูคนสมัยก่อน ที่แต่งงานแบบคลุมถุงชน
ก็อยู่กันมาได้ดี มีลูกมีหลาน เต็มเมือง

[chatchai]

คณเธออายเท่าไรแล้วครับ ถ้าอายเยอะแล้ว (มากกว่า 30 ปี) อาจจะลำบากในการมีลกนะครับ

แต่สิ่งที่สำคัญที่สดก็คือแต่งกับคนที่เรารัก และอยากจะใช้ชีวิตร่วมกันไปจนวันสดท้ายนะครับ คบกันให้นาน ร้จักกันให้มาก แล้วค่อยคิดครับ

[Banchap]

น่าลองคบดูก่อนนะครับ

ควรตกลงกันก่อนว่า จะไม่แกล้งทำดีให้กันและกันมากเกินไป จะได้เห็นว่าส่วนที่ไม่ดีของเขานั้น เรารับได้หรือไม่ เขาก็จะได้เห็นส่วนไม่ดีของเราด้วย
ถ้าไหว ก็ค่อยตัดสินใจ ถ้ารับกันไม่ไหว ก็เป็นเพื่อนกันไป

[มือใหม่]

แต่งงานแล้ว แล้วท่านจะรู้นรกมีจริง (ล้อเล่นนะ)

[พหุภรรยา]

เรื่องอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จะมีหรือไม่ จะัมีเมื่อไร ก็ขอให้เวลาเป็นตัวตัดสิน
ไม่คิดเร่ง ปล่อยไปตามเวรและกรรม อายุแค่ 30 ต้นๆทำมาหากินดีกว่า มานั่งหมกหมุ่นคิดเรื่องไร้สาระอย่างนี้........ :lol:

[เป๋อป่อง]

ความรักไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ให้อารมณ์หวือหวาเพียงชั่วครู่
หากเป็นเรื่องของชีวิตทั้งชีวิต ที่นำไปผูกติดกับใครอีกคน
ซึ่งแปลกหน้ากันมานานปี เพื่อมาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ความรักคือความแตกต่างที่ลงตัว

จาก เป๋อป่อง อิสรชน ผู้ค้นหาความรัก
เป บูรพา

ใครที่เราอยากรู้จัก เขาก็อยากรู้จักใครที่ไม่ใช่เรา
ใครที่อยากรู้จักเรา เราก็อยากรู้จักใครที่ไม่ใช่เขา
แต่เราก็มักจะให้สิทธิพิเศษกับใครที่เราอยากรู้จักมาก่อนเสมอ
แม้ว่าบางครั้งเขาอาจจะไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำไป

[บุคคลทั่วไป]

การแต่งงานมีความเสี่ยง
ควรศึกษาข้อมูลก่อนการตัดสินใจ
กระทู้นี้มิใช่หนังสือชี้ชวน
แต่ถ้าจะชวนสาวๆ แถวนี้แต่ง คงมิมีใครว่า
แต่ถ้าหาไม่ได้จริงๆ โปรดติดต่อ
"ชมรมอยู่เย็นเป็นโสด"....กำลังรับสมัครสมาชิก

[wke_d]

แต่ถ้าจะชวนสาวๆ แถวนี้แต่ง คงมิมีใครว่า
แต่ถ้าหาไม่ได้จริงๆ โปรดติดต่อ
"ชมรมอยู่เย็นเป็นโสด"....กำลังรับสมัครสมาชิก

ดีนะ ที่ไม่ใช่สาว ๆ แถวนี้

อ่านแล้วงงงง

[san_anchan]

คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า

แต่งงานแล้ว 20 ปี มีลูกชาย 2 คน

[/code]

[แม่ใหญ่]

ผู้ชายถ้าไม่แต่งงาน ถือว่าคิดผิด เพราะผู้ชายแต่งงานแล้วสบายไปแปดอย่าง มีผู้หญิงดูแลทุกอย่าง ลิ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ส่วนผู้หญิงมือก็แกว่ง(ดูแลเจ้านายที่บ้าน) ดาบก็ต้องไกว(ทำงานนอกบ้าน) นึกแล้วอยากเป็นทอมซะให้สิ้นเรื่องจะได้มีผู้หญิงของตัวเองมาดูแลบ้าง (และจะได้ลงจากคานเสียที) :lol:

[edd]

ลองคบดูครับ แล้วก็จะรู้เองว่าเข้ากันได้หรือเปล่า

ผมเคยคบกับแฟนเก่า 10 ปี แล้วเลิกไปเพราะเข้ากันไม่ได้ พยายามปรับ 1000 ครั้งก็ไม่สำเร็จ ในที่สุดก็ต้องเลิก เพราะดูแล้ว ถ้าแต่งก็ต้องเลิกอยู่ดี

ปัจจุบันผมอายุ 35 ปี แต่งงานแล้ว มีลูก 1 คน อายุ 4 ขวบ กับภรรยาคนปัจจุบัน ผมคบประมาณ 2 ปีแล้ว แต่งครับ ชีวิตคู่มีความสุขดีมาก

แต่การแต่งงานต้องเสียสละมากครับ หมดความเป็นส่วนตัวจริงๆ (มีแต่เรื่องของลูกและเมียตลอดเวลา) เพราะฉะนั้น ถ้าไม่รักกันจริงๆ เข้ากันได้จริงๆ มีปัญหาแน่นอนครับ

แค่คิดว่าต้องตื่นมาเจอหน้าตอนเช้าทุกวันบนเตียง ตลอดชีวิต ..........แค่คิดก็หนาวแล้วครับ

[wke_d]

สงสัยจังว่า คุณวิเวกนี่ ตัดสินใจยังไงบ้าง

[Zero]

The answer is simple.

For the two people who love each other so dearly.

Most of them (especially men), complain or at least
make a joke about it.

Such as:
Now I know hell exist!

If you don't have so much drive (love), devotion and
determination, it is hard to servive. It's men who hold
the family together. It's also men who will give up.

Remenber "Words cut so deep." And women
are generally good at choosing words to use at their
love one.

If you don't love her so much, how can you receive that honor.

[doji]

พี่วิเวก น่าจะลองคบแบบเพื่อน ไปก่อนเพื่อจะได้รู้จักนิสัยใจคอของอีกฝ่าย อาจใช้เวลาไม่นานเท่าไร่ แล้วถ้าคบแล้วคิดว่าคุยกันรู้เรื่อง รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ใกล้ ก็อาจจะเริ่มเป็นแฟนกันก่อนค่อยแต่งกันก็ได้ครับ

[กล้วยทอด]

ผ่านไปปีหนึ่งแล้ว...คุณวิเวกตัดสินใจยังไงนะ