ความรักของผู้ชายเท้าเปล่า

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

เรื่องราวเกี่ยวกับความรักที่ยังไม่สมหวัง(และดูเหมือนกำลังจะจบตัวลงแบบไม่สวยงาม) ของผู้ชายเท้าเปล่า นักลงทุนแนวVI ที่ยังไปไม่ถึงฝั่งฝัน

สวัสดีครับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ทุกท่าน
เรื่องราวที่ผมจะเขียนต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นจริงคาบเกี่ยวกับเทศการแห่งความรักที่พึ่งผ่านมานี้
ผมขออนุญาติปกปิดตัวตนที่แท้จริง และ ดัดแปลงเนี้อหาเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อไม่ให้หมิ่นเหม่ พาดพึงถือสถานที่ และ บุคคลจริงที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดครับ

ผมยังขีด ๆ เขียน ๆ ไม่ชำนาญนัก แต่จะพยายามค่อย ๆ เล่าเหตุการณ์ ให้เป็นไปตามลำดับครับ
ในระหว่างนั้นขอเชิญเพื่อน ๆ พี่ ๆ สามารถเข้ามาแลกเปลี่ยน ขี้แนะ สั่งสอน หรือให้กำลังใจ ผู้ชายเท้าเปล่าคนนี้ได้ครับ

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

แนะนำตัว/บทแรกพบ

ผมเป็นนักลงทุนแนว VI คนหนึ่งที่พึ่งจะลงทุนมาได้ 2 - 3 ปี
พอร์ตยังไม่ใหญ่ครับ มีอาชีพเป็นพนักงานประจำ ถ้ายังรักษาผลตอบแทนนี้ไว้ได้ ก็อาจมีลุ้นได้เกษียรตัวเองจากงานประจำเร็วหน่อย
เป็นคนใช้ชีวิตจัดว่าเรียบง่ายครับ ไม่มีรถส่วนตัวเพราะเงินส่วนใหญ่นำไปลงทุนเกือบทั้งหมด
อายุอานามราว ๆ 30 ปี รูปร่างหน้าตาปานกลาง ขาว ตี๋ บุคลิคดูเนิร์ด ๆ ไม่สวมแว่นตาครับ

ผมมีสหายสนิทอยู่ 1 คน เป็นนักเที่ยวตัวใหญ่หน้าตาดุ ๆ หน่อย ส่วนผมจะออกแนว ๆ หนุ่มออฟฟิตดูเรียบ ๆ เป็นคู่หูที่ดูขัดแย้งกันมาก
เรื่องราวมันเกิดขึ้นเืมื่อสหายนักเที่ยวโทรเข้ามาชวนผมไปดื่มเป็นเพื่อน จริง ๆ เรามักจะไปดื่มด้วยกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่วันนี้พิเศษหน่อยครับ พิเศษอย่างไรเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังครับ
วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ผมกำลังขมักเขม้นอยู่กับการศึกษาการลงทุน ซึ่งค่อนข้างทำเป็นประจำหลังอาบน้ำก่อนเข้านอน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น "กริ้ง ๆๆๆ" (จริง ๆ เป็นเสียงเพลงรอสาย แต่ขอใช้เสียงนี้จะได้อารมณ์โทรศัพท์หน่อยครับ)
"พี่ ทำอะไรอยู่"
"กำลังอ่านหนังสือน่ะ ว่าจะเข้านอน ทำไมรึ"
"ออกมาที่ร้าน OX หน่อยสิ ใกล้ ๆ ที่อยู่พี่นี่เอง นั่งกับแป๊บเดียว"
คือสหาย(รุ่นน้อง)ของผมค่อนข้างรู้น่ะครับ ว่าถ้าชวนดึก ๆ หรือ ก่อนวันทำงาน ผมมักจะไม่ยอมออกไป
หันไปดูนาฬิกาบอกเวลาสี่ทุ่ม แล้วผมก็ปฎิเสธเหมือนเคย
"ไม่ล่ะ ดึกแล้ว พรุ่งนี้ทำงาน ไว้โอกาสหน้านะ"
"พี่... ไม่มาแล้วจะเสียดาย หึ ๆๆๆๆ "
ได้ยินก็พอจะรู้แล้วว่าสหายรัก เอาสาว ๆ มาเป็นตัวหลอกล่อผมอีกแล้ว
"เดี๋ยวดูก่อนเนอะ"
"พี่... น้องธิดา"
- ธิดา - ชื่อนี้ปิ้งขึ้นมาในความคิดผมทันควัน ผมเคยเห็นน้องเขาผ่าน ๆ เมื่อ 2-3 ปีก่อน
ในงานกิจกรรมที่มหาลัยของเจ้าน้องชายสหายรักคนนี้แหละ เธอเป็นน้องสาวของธาดาเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเจ้าหมูสหายรักของผมเอง ซึ่งในภายหลังธาดาและเจ้าหมูก็กลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันไปเที่ยวด้วยกันบ่อย ๆ

ธิดาและธาดาเป็นเด็กสาวรูปร่างหน้าตาดีขาวใสทั้งคู่ตอนนั้นธาดาน่าจะอายุประมาณ 24 ปีส่วนธิดาประมาณ 21 เห็นผ่าน ๆ ตาก็อดถามเจ้าหมูไม่ได้ว่านั่นใคร
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอกับธิดาอีกเลย

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

เดี๋ยวเข้ามาเขียนต่อครับ

[กล้วยไม้ขาว]

เข้ามารออ่านต่อครับ พี่ติดดิน

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

@พี่กล้วยไม้ขาว
ขอบคุณที่แวะมาโพสครับพี่

ตั้งใจว่าจะเขียนให้จบเร็ว ๆ แต่พอลองเขียนดูน่าจะยาวใช้ได้เหมือนกัน
แม้เหตุการณ์จริง ๆ มันผ่านไปไวมาก

ระบายนิดหน่อยครับ
ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนคล้าย ๆ พระเอกมิวสิคนี้ยังไงไม่รู้ครับ อาจคิดไปเองก็ได้

http://www.youtube.com/watch?v=yEkrQz-8 ... r_embedded

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

เทพธิดา

"ตามใจพี่ละกันนะ อยากมาก็เดินออกมาหา ไม่ไกล"
เสียงของเจ้าหมูเรียกสติผมกลับคืนมา
ผมลังเลอยู่นานว่าจะไปดีหรือไม่
สุดท้ายก็ตัดสินใจแวะไปซักหน่อยพอเป็นพิธี เพราะผมพึ่งเบี้ยวนัดเจ้าหมูมา กลัวสหายจะน้อยใจ
ขณะที่ออกไปก็ราว ๆ ห้าทุ่มครึ่งแล้ว
เดินไปจากที่พักไม่ไกลก็ถึงร้าน OX เจอเจ้าหมูน้องธาดาน้องมะเหมี่ยวน้องเอ็ดดี้ และ น้องธิดา
ทั้ง 3 คนแรกผมรู้จักหมดแล้ว ยกเว้นน้องธิดากับเพื่อนของเธออีกคนซึ่งผมยังไม่เคยคุยด้วย
เจ้าหมูแนะนำผมต่อหน้าทุกคนพอเป็นพิธี(จริง ๆ ก็รู้จักกันบ้างแล้วแต่เจ้าหมูมันขึ้เล่นครับ)
"พี่เท้าเปล่า นี่น้องมะเหมื่ยว"
เจ้าหมูแนะนำ
"ส่วนคนนี้ น้องเอ็ดดี้"
"คนนี้ อ๊ะ ๆๆ ข้ามไปก่อน ไว้ไปทำความรู้จักกันเองนะพี่"
"คนนี้น้องธาดา"
"ส่วนผมน้องหมูครับ"
เจ้าหมูแนะนำไปทีละคนตามลำดับที่นั่ง

"ธิดาจำพี่เท้าเปล่าไม่ได้เหรอ เคยเจอกันมาแล้วนี่"
เจ้าหมูแหย่น้องธิดา
"เอ... จำไม่ได้ค่ะ "
ธิดายิ้มปนเขิน ๆ นิด ๆ
"ปกติธิดาไม่ค่อยจำใครเท่าไหร่น่ะค่ะ"
ธิดาพูดพร้อมยิ้มอาย ๆ
"อะไรกัน พี่เขายังจำธิดาได้เลยนะ"
เจ้าหมูพูดแซว
ผมรู้ว่าธิดาจำผมไม่ได้จริง ๆ เราเคยพบกันผ่าน ๆ แค่ครั้งเดียวไม่เคยพูดคุยกัน และมันก็นานมากแล้ว
หลังจากนั้นผมกับธิดาก็พูดคุยกันเล็กน้อย ๆ ต่างคนต่างคุยกันไปอายกันไปพอเป็นพิธี

ในความรู้สึกผมตอนนั้นธิดาเป็นผู้หญิงสวยผมยาวรวบไว้ดูมีระเบียบ แต่งหน้าจาง ๆ ใส่ขนตาปลอม ดูน่ารัก
ตอนที่เธอลุกขึ้นเดินดูนวยระนาด งามราวกับเป็นเทพธิดาจริง ๆ เธอโตขึ้นสวยกว่าเมื่อราว ๆ สามปีก่อนมาก
เจ้าหมูบอกใบ้ให้ผมว่าธิดาพึ่งเลิกกับแฟนมาได้สักพักแล้ว ต่างคนต่างโสดเลยนะ

แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนพูดไม่เก่งเลยไม่ได้คุยอะไรกันต่อมากมาย เวลาที่ไปถึงร้าน OX นั้นดึกมากแล้ว ไม่นานร้านก็ปิดทุกคนก็แยกย้ายกับ
ก่อนจะกลับธิดาเสนอให้ไปต่อกันในเทค แต่ธาดาปรามไว้เพราะมันดึกแล้วเหล้าก็หมดพอดี (เดี๋ยวไม่คุ้มเงิน)
แล้ววันที่เป็นจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ของผมกับเทพธิดาก็ผ่านไปอย่างเรียบ ๆ

[jverakul]

เข้ามาปูเสื่อรออ่านต่อครับ

[romee]

ขอ ss ครับ

เอ๊ยยย ผิดเวบแล้ว

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

สวัสดีครับพี่ jverakul พี่ romee

ss คืออะไรหรือครับ พี่ romee

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

เปิดใจ

ผมหาโอกาสเพื่อไปทำความรู้จักน้องธิดาอยู่หลายครั้ง แต่เวลาไม่ค่อยอำนวยผมต้องทำงานประจำ ออกไปสังสรรค์ดึก ๆ ก็กลัวจะกระทบงาน
ที่จริงเจ้าหมูมีเบอร์โทรของน้องธิดา แต่ผมคุยไม่เก่งเลยไม่กล้าโทรไป แล้ววันหนึ่งโอกาสนั้นก็มาถึง
"กริ๊ง ๆ ๆ ๆ" เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เวลาประมาณสามทุ่มเศษ ๆ
"ว่าไงหมู"
"พี่ ว่างไหม เจอกันร้าน OX"
"เอ่อ ...อยู่ไหม"
ผมหมายถึงธิดาน่ะครับ
"อยู่เนี่ย มาเลยพี่"
"โอเค เดี๋ยวเข้าไปหาน่ะ"
ผมไม่รอช้ารีบแต่งเนื้อแต่งตัวเพื่อไปพบน้องเจ้าหมูและน้องธิดา

ไปถึงที่โต๊ะมีเพียงเจ้าหมูน้องธิดาและเอ็ดดี้เพื่อนของเธอ
วันนี้น้องธิดาแต่งชุดดำ ไม่แต่งหน้าไม่ใส่ขนตา เป็นวันแรกและวันเดียว(จนถึงตอนที่ผมกำลังเล่าอยู่นี้)ที่ผมได้พบกับเธอในสภาพที่ดูเป็นธรรมชาติแบบนี้
แต่ธิดาไม่รู้เลยว่าใบหน้าที่ดูอ่อนโยนตามธรรมชาติปราศจากการปรุงแต่งแบบนี้ต่างหากที่ผมอยากพบเวลาได้พบเจอกับเธอ ผมอยากรู้จักตัวตนจริง ๆ ของเธอมากกว่าตัวตนที่เธออยากแสดงให้ผมเห็นว่าเํธอเป็น

"กำลังพูดถึงเรื่องของพี่อยู่พอดี"
เจ้าหมูเกริ่นขึ้น
"กำลังนินทากันอยู่แน่เลย"
ผมพูดแล้วยิ้มที่มุมปากเล็ก ๆ
"ไม่หรอกค่ะ พูดถึงในแง่ดี"
ธิดาเอ่ยแทรก พร้อมรอยยิ้ม
วันนี้ดูเธอเปิดใจคุยกับผมมากขึ้น
จำได้ว่าครั้งก่อนถ้าผมไม่ชวนคุยเธอจะเอาแต่เงียบจนเจ้าหมูแซวว่า
"อะไรเนี่ย พอพี่เท้าเปล่ามาถึงธิดาก็เงียบไปเลย เขินอะไรพี่เขาหรือเปล่าจ๊ะ"

ทีแรกผมคิดว่าเป็นเพราะเราเริ่มคุ้นเคยกัน แต่ผมพึ่งจะมารู้เอาทีหลังว่าเจ้าหมูไปโฆษณาผมเอาไว้เยอะมาก ถามไปก็ไม่ได้ทราบถึงรายละเอียดปลีกย่อยมากเพราะเจ้าหมูจำไม่ค่อยได้ว่าพูดอะไรไปบ้าง คร่าว ๆ คือ พี่เขาเป็นคนดีขยันอยู่อย่างสมถะเพราะมีเป้าหมายในอนาคต เป็นคนที่สามารถดูแลธิดาได้ในอนาคต (แหม... ได้ยินแล้วเขิน ผมรักเจ้าหมูจริง ๆ เลย)
ธิดาเป็นคนเอาใจคนเก่งมีความสามารถในการรู้สึกถึงคนรอบตัวได้เร็ว เวลาที่ผมหรือเจ้าหมูเงียบ ๆ ไป เธอมักจะเอาแก้วมาขอชน
เธอเริ่มชวนผมคุยถึงเรื่องส่วนตัว เกี่ยวกับการใช้ชีวิตทั่ว ๆ ไป ผมก็คุยกับเธอไปตามจริงไม่ได้ปิดบังอะไร

"ทำไมพี่เท้าเปล่าไม่ชอบจีบสาวหรือคะ"
ประโยคนี้ทำเอาผมสะดุ้งนิด ๆ เจ้าหมูคงไปพูดอะไรเอาไว้แน่ ๆ ผมกลัวว่าเธอจะคิดว่าผมเป็นเกย์จริง ๆ
"พี่กลัวว่าตัวเองจะไม่ดีพอน่ะครับ"
ผมคิดแบบนั้นจริง ๆ ชีวิตวัยหนุ่มของผมมอบให้กับการลงทุนสร้างเนื้อตัวไปแล้ว
ภาพของการที่จะไปดูแลผู้หญิงสักคน โดยคนด้วยตัวเปล่า ๆ สมถะ ๆ ทำให้ผมคิดหนัก
ผมกลัวจะทำมันได้ไม่ดีพอครับ
"ดีของแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอกค่ะ คนเราคบกันที่ใจนะคะ"
ได้ยินเธอพูดแล้วผมก็รู้สึกสบายใจ
เราคุยกันต่อไปจนถึงเรื่องอาหารการกิน
"นี่พี่เท้าเปล่าเขาก็ชอบทานอาหารญี่ปุ่นนะ"
เจ้าหมูเริ่มหยอด ผมรู้ได้ทันทีว่า ธิดาเองก็คงชอบทานอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
"วันหลังพี่เท้าเปล่าก็ชวนน้องธิดาไปทานอาหารญี่ปุ่นด้วยกันสิ"
ผมยิ้ม ๆ ทำอะไรไ่ม่ถูก ไม่กล้าชวนเธอน่ะครับ
"เออเนี่ยวันเกิดธิดาวันที่ 14 กุมภาฯ ให้พี่ได้เลี้ยงอาหารธิดานะ ส่วนพี่เท้าเปล่าเขาจะเลี้ยงพี่อีกทีหนึ่ง"
เจ้าหมูไม่ปล่อยให้เสียจังหวะ
วันนั้นใกล้ ๆ กับวันวาเลนไทน์ เทศการแห่งความรัก ผมเกือบจะลืมวันนี้ไปแล้ว
แต่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ธิดาเธอเกิดในวันนี้พอดี เกิดมาในวันแห่งความรัก สมแล้วที่เธอดูงดงามประดุจเทพธิดา
"ได้ค่ะ แต่วันเกิดตอนเย็น ๆ ธิดาไม่ว่างนะคะ ต้องไปทำบุญ"
"ถ้างั้นไปวันถัดไปก็ได้ครับ"
ผมตอบเธอ
"ค่ะ" ธิดาผงกศรีษะยิ้มรับคำ

[jverakul]

เปิดใจ

ผมคิดแบบนั้นจริง ๆ ชีวิตวัยหนุ่มของผมมอบให้กับการลงทุนสร้างเนื้อตัวไปแล้ว
ภาพของการที่จะไปดูแลผู้หญิงสักคน โดยคนด้วยตัวเปล่า ๆ สมถะ ๆ ทำให้ผมคิดหนัก
ผมกลัวจะทำมันได้ไม่ดีพอครับ

ผมเห็นด้วยครับพี่ิติดดิน

มันก็เลยทำให้ผมไม่กล้าจีบใครๆ หรืออีกอย่างไม่มีใครอยากมอง :lovl: :lovl: :lovl:

[tum_H]

เรื่องจริงปะเนี่ย อยู่สำนักไหน

อยากอ่านต้นฉบับ

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

สักวันต้องเป็นของเราครับ พี่ jverakul

เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นกับตัวผมจริง ๆ ครับพี่ tum_H

ที่ผมเล่าไปเป็นเรื่องที่พึ่งเกิดไป เขียนจากความทรงจำบันทึกเอาไว้เหมือนเขียนไดอารี่
ตอนนี้เรื่องจากชีวิตจริงกำลังดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ยังไม่มีตอนจบครับ
นายเท้าเปล่ากำลังพยายามต่อสู้อย่างเต็มที่
ผมเอามาเขียนที่นี่เป็นที่แรกเป็นเป็นคอมมิวนิตี้ที่คุ้นเคยที่สุดครับ
สังคมอบอุ่นพี่ ๆ ใจดีกันครับ
แต่หากพี่ ๆ ไม่อยากคิดอะไรมาก ก็ถือว่าเข้ามาอ่านนิยายรักทั่ว ๆ ไปก็ได้ครับ

ผมรู้สึกว่าพอได้เขียนออกมามันเหมือนกันเราได้ระบายความอัดอั้นออกมา แล้วทำให้ใจสงบขึ้นน่ะครับ
ที่จริงมีแรงบันดาลใจบางอย่างที่ทำให้ผมตัดสินใจเอามาเขียนไว้ แต่ตอนนี้ขออุปเอาไว้เฉลยในตอนต่อ ๆ ไปครับ

[Paul VI]

มารอฟังด้วยคน น้องเล่าเป็นซีรี่ส์เชียว

[MarginofSafety]

รออ่านตอนต่อไปด้วยคนครับ
ปล. เดี๋ยวไปกระซิบให้ธิดาเข้ามาอ่านด้วย 555

[tum_H]

เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นกับตัวผมจริง ๆ ครับพี่ tum_H

อย่าช้าครับ จะลงแดงล่ะ

[Real-VI]

I am waiting to read more....

You have lots of fan now....

[Financeseed]

ชีวิตพี่คล้ายๆผมเลยครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

ส่วนตัวผมก็อุทิศเวลาให้กับการลงทุนเหมือนกันครับ

[Hisoka]

มารออ่านด้วยครับ

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

สวัสดีครับพี่หมอ Paul, พี่ HVI, พี่Real-VI,น้อง financeseed, พี่ Hisoka

รออ่านตอนต่อไปด้วยคนครับ
ปล. เดี๋ยวไปกระซิบให้ธิดาเข้ามาอ่านด้วย 555

ตายเลยนะครับนั่น เดี๋ยวเธอรู้หมดว่าผมคิดอะไรยังไง

แต่ถ้าหากในวันหนึ่ง ธิดาบังเอิญได้เข้ามาอ่าน ผมก็หวังว่าเธอคงจะเข้าใจว่าทำไมผมถึงเอาเรื่องของเรามาเขียนไว้

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

เราคุยกันไปถึงเรื่องความรักธิดาบอกว่าเธอตัดขาดจากแฟนเก่ามา 4 เดือนแล้วไม่มีอะไรค้างคากัน
ผมได้ฟังก็รู้สึกมีความหวัง


วันนี้เราสี่คนตัดสินใจไปต่อกันที่เทค แต่น้องเอ็ดดี้เพื่อนของธิดามีปัญหากับแฟนเลยขอตัวกลับก่อน
เหลือผมเจ้าหมูและธิดาสามคน ธิดาโทรชวนเพื่อนของเธอไปเจอกันที่เทคด้วย
พอไปถึงที่เทคในวันนี้คนเยอะมาก เราเสียเวลาส่วนใหญ่กับการหาโต๊ะนั่งด้านใน
แต่ในที่สุดเราก็ได้โต๊ะโดยการไปขออาศัยอยู่กับเพื่อน ๆ ของธิดาอีกกลุ่มหนึ่้ง
เจ้าหมูพยายามสับเปลี่ยนที่ยืนเพื่อให้ผมได้ยืนข้าง ๆ กับธิดา
ธิดาดูเขิน ๆ นิด ๆ เวลาที่ผมเข้าไปยืนใกล้ ๆ เห็นร่างกายที่ดูบอบบางของเธออย่างใกล้ชิดนั้นทำให้ผมรู้สึกอยากจะเป็นคนที่คอยปกป้องเธอ
เข้าไปยังไม่ทันได้เต้นกันเลยซักเพลงดวงไฟก็เปิดขึ้นสว่างเป็นสัญลักษณ์ว่าเทคกำลังจะปิด วันนี้เทคปิดเร็วกว่ากำหนดและเราเองเสียเวลาไปมากกับการหาโต๊ะ

เพื่อนของธิดาชวนเธอไปต่อกันอีกที่ ผมสังเกตุเห็นเจ้าหมูเริ่มจะไม่ไหวแล้วเลยขอตัวกลับกัน เราไปส่งธิดาและเพื่อนของเธอที่รถ
ระหว่างทางธิดาพึ่งรู้ตัวว่าลืมโทรศัพท์มือถือที่ใช้อีกเครื่องไว้ที่ร้าน OX แต่กลับไปเอาไม่ทันแล้วเพราะร้านปิดเธอก็ไม่ได้เป็นห่วงอะไรมาก เพราะเป็นโทรศัพท์รุ่นเก่า ๆ ที่เอาไว้ใช้โทร ส่วนเครื่องที่เธอหวงจริง ๆ เป็น iphone4 ซึ่งเธอมักพกพาไว้ใกล้ตัวเสมอ

วันรุ่งขึ้นหลังใช้เวลาว่างส่วนใหญ่กับการอ่านหนังสือในร้านกาแฟใกล้ ๆ ที่พัก ก็กะเวลาเข้าไปที่ร้าน OX เพื่อเก็บโทรศัพท์ให้น้องธิดา
ตอนนั้นเวลาประมาณหกโมงเย็นท้องฟ้ายังสว่างอยู่ เดินเข้าไปเห็นกลุ่มคนประมาณ 5-6 คนนั่งประชุมกันอยู่ เข้าใจว่าเป็นกลุ่มหุ้นส่วนเจ้าของร้าน
แต่ละคนดูมีฐานะภูมิฐาน ผมเข้าไปคุยกับพนักงานที่ร้าน
"เมื่อวานเพื่อนผมลืมโทรศัพท์มือถือเอาไว้น่ะครับ"
"เบอร์อะไรครับ"
"อ่าเอ่อ... ผมไม่มีเบอร์น่ะครับ" ตายล่ะผมไม่ได้มีเบอร์เธอด้วย มันฟังดูน่าสงสัยมาก
"โทรศัพท์รุ่นไหนครับ เมื่อคืนนั่งโต๊ะไหนครับ"
"โต๊ะนั้นครับ" ผมชี้ผิดไปหนึ่งโต๊ะ เพราะบรรยากาศตอนกลางวันและตอนกลางคืนนั้นดูแตกต่างกันมาก
"โทรศัพท์เป็นรุ่น xxx เก่า ๆ เครื่องสีดำ" ผมไม่เคยเห็นแต่อธิบายตามรูปพรรณที่ได้ยินมาอีกที
"ที่เปิด black ใช่ไหมครับ"
"ใช่ครับ"
"นังกันกี่คนครับ"
"สี่คนครับ ชายสองหญิงสอง" ที่จริงชายสอง หญิงหนึ่ง อืกหนึ่งเป็นเพศพิเศษ แต่ผมตื่นเต้นจนพูดไปผิด ๆ ถูก ๆ
"ติดต่ออะไรหรือครับ จองโต๊ะหรือเปล่า" ผู้ชายท่าทางภูมิฐานที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้นมาจากในกลุ่มที่นั่งกันอยู่
"อ่า...เพื่อนผมลืมโทรศัพท์มือถือไว้ครับ"
"โทรมาแล้วติดไหมครับ"
"ติดแต่ไม่มีคนรับน่ะครับ"
"ไม่ใช่โทรมาแล้ว แบบว่า ไม่มีสัญญาณตอบรับใช่ไหมครับ" ผมชักลน ๆ แม้จะรู้ว่าคิดไปเองแต่ก็อดรู้สึกเหมือนผู้ต้องหากำลังถูกสอบสวนไม่ได้
"อ่า ครับไม่ใช่ครับ" ผมเริ่มไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตกลงเป็นแบบไหนกันแน่ แต่ก็รีบ ๆ ตอบไปให้จบเรื่องเร็ว ๆ
"เดี๋ยวดูก่อนนะครับ เหมือนพนักงานของเราจะเก็บเอาไว้ให้"
ระหว่างนั้นเหมือนพนักงานหญิงจะจำหน้าผมได้เธอเดินเข้าไปในร้าน
"ขอสอบถามเป็นพิธีไม่ว่ากันนะครับ" พนักงานชายหันมาพูดกับผมอย่างสุภาพ
"ครับ" ผมยิ้มรับ
สักพักพนักงานหญิงยื่นโทรศัพท์ตามรูปพรรณที่ระบุมาให้
"ครับเครื่องนี้แหละครับ ขอบคุณมากนะครับ" ผมรับโทรศัพท์มาแล้วเดินกลับ
โทรศัพท์เครื่องนั้นมีกลิ่นหอมจาก ๆ ของธิดาติดอยู่ด้วย
ผมแอ็ดเฟสบุ๊คของธิดาแล้ว ส่งข้อความเข้าไปกลัวเธอไปขอโทรศัพท์คืนเสียเที่ยว
สักพักก็มีสายโทรเข้ามา โทรศัพท์ปิดเสียงเอาไว้เปิดเป็นระบบสั่น
ผมตัดสินใจว่าจะไม่รับโทรศัพท์และจะไม่เปิดดูข้อความ/ข้อมูลต่างข้างใน
สักพักธิดาก็ส่งข้อความกลับมา
"ขอบคุณณค่ะะะ>w<"
ผมโทรไปบอกกับเจ้าหมูให้คุยกับธิดาอีกที เผื่อเธอรีบใช้โทรศัพท์จะได้นัดพบกันเพื่อส่งคืน

[โอรสสวรรค์]

หลายคนติดตามอ่าน ให้คำแนะนำและให้กำลังใจ ทำเอาผมนึกถึงหนังเรื่อง Densha Otoko ชื่อไทยแชทรักหนุ่มรถไฟ หรือลุ้นรักนายโอตากุ เลยครับ

เอาใจช่วยครับขอให้สมหวัง อย่างน้อยก็ได้รักครับ

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

หลายคนติดตามอ่าน ให้คำแนะนำและให้กำลังใจ ทำเอาผมนึกถึงหนังเรื่อง Densha Otoko ชื่อไทยแชทรักหนุ่มรถไฟ หรือลุ้นรักนายโอตากุ เลยครับ

เอาใจช่วยครับขอให้สมหวัง อย่างน้อยก็ได้รักครับ

ขอบคุณพี่ โอรสสวรรค์ ครับ
กำลังจะเฉลยในตอนต่อ ๆ ไปอยู่เลยครับ แรงบรรดาลใจของผม

[โอรสสวรรค์]

ฝากเพลงนี้ไว้ให้ครับ เผื่อน้องเค้ามาอ่านจะได้จำได้ว่าคุณคือ....
http://www.youtube.com/watch?v=adFr1UJCZGY

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

ฝากเพลงนี้ไว้ให้ครับ เผื่อน้องเค้ามาอ่านจะได้จำได้ว่าคุณคือ....
http://www.youtube.com/watch?v=adFr1UJCZGY

เพลงเพราะมากเลยครับพี่ ซึ้งมากมาย

[MO101]

มุขลืมโทรศัพท์ใช่ได้ผลเสมอ

[goi]

โดนน้องเค้าทอดสะพานให้แล้วหละ ..<..>..

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

ผมไม่เคยเอะใจมากก่อนเลยครับ

สวัสดีครับพี่goi, พี่MO101

[ผู้ชายเท้าเปล่า]

วันแห่งความรัก

เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันแห่งความรัก
วันนี้เป็นวันจันทร์ผมตื่นขึ้นมาทำงานตามปกติ เช็คอีเมล์พบว่าธิดารับผมเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คแล้ว
ผมเข้าไปชมวอล์และภาพถ่ายของเธอ ผมพึ่งรู้ว่าขณะนี้เธอกำลังท่องเที่ยวพักผ่อนอยู่ที่ต่างจังหวัด
ธิดาชอบถ่ายรูปมาก ในเฟสบุ๊คเต็มไปด้วยภาพถ่ายจากมือถือของเธอ
เธอเป็นผู้หญิงที่วางตัวดีมากทั้งตอนที่เราพบกันตอนอยู่กับเพื่อน แม้กระทั่งในพื้นที่ส่วนตัวบนเฟสบุ๊ค เธอยังคงความน่ารักสดใสและสุภาพเอาไว้ ผิดกับผู้หญิงเจ้าสังคมหลาย ๆ คนที่ผมรู้จัก ที่พออยู่ในพื้นที่ส่วนตัวอย่างเช่นในเฟสบุ๊คจะใช้คำพูดจาที่ดูไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่

พอสาย ๆ เกือบจะเที่ยงวันเจ้าหมูก็โทรมา บอกว่าคุยกับธิดาให้แล้ว เธอชวนเราไปทานอาหารญี่ปุ่นกันวันนี้ แล้วก็ไปต่อกันที่ร้าน OX
ผมวานเจ้าหมูให้ช่วยสั่งเค้กวันเกิดให้ แล้วผมจะโทรไปจองร้านและระบุเวลากันอีกที
วางสายจากเจ้าหมูผมก็ต่อสายไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นทันที
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ ร้านวาคุวาคุใช่ไหมครับ"
"ครับใช่ครับ"
"ผมโทรมาจองโต๊ะของมื้อเย็นน่ะครับ"
"วันเต็มหมดแล้วครับ ทุกเวลาเลยครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"
ร้านวาคุวาคุเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นบุฟเฟต์เลื่องชื่อในย่านนี้ ปกติต้องโทรไปสำรองที่นั่งก่อนเพราะโต๊ะนั่งไม่เคยว่าง
แต่วันนี้เป็นวันพิเศษคิวเลยเต็มแต่หัววัน
ผมรีบติดต่อกลับไปที่เจ้าหมูเพื่อเปลี่ยนสถานที่กัน วันนี้เจ้าหมูจะพาสาวไปด้วย คุยกันไปมาเลยตกลงกันว่าจะไปร้านเนื้อย่างโคขุนที่เจ้าหมูชอบไปบ่อย ๆ ตกลงเวลากันประมาณหนึ่งทุ่ม
ผมย้ำกับเจ้าหมูเรื่องเค้กว่าเอาแบบสุภาพไม่ออกตัวแรง

บ่ายวันนั้นเจ้าหมูโทรมายืนยันกับผมอีกครั้ง ธิดาตอบตกลงแต่ขอเลื่อนเวลาไปเป็นสองทุ่มเพราะตอนนี้เธอยังอยู่ต่างจังหวัดอยู่เลย
"เฮ้อ..." เจ้าหมูถอนหายใจ
"เฮ้ออะไรหรือ มีอะไรน่าห่วงหรือเปล่า"
"พี่... กับน้องธิดาน่ะ พี่ดูดี ๆ ละกันนะ"
ว่ากันว่ากุหลาบงามมักมีหนามแหลมคม เจ้าหมูเริ่มเป็นห่วงกลัวว่าผมจะถูกหนามแหลมทิ่มแทงเอา

[Hisoka]

เริ่มมีลับลมคมในซะแล้วสิ
ให้มันรู้ไปเลยตอนนี้ว่าเธอมีใจหรือเปล่า