รุ้งกินน้ำ

[por_jai]

ทางขึ้นไปเรื่อยๆ

[por_jai]

"เรื่อย เรื่อย"
พรรคพวกในก๊วนที่เป็นลูกทัวร์คนนึงชอบพูดประโยคนี้มั่กๆ

[por_jai]

ดูโค้งที่พี่คนขับแกพาพวกเรามา

[por_jai]

ระหว่างทาง

[por_jai]

บนยอดMurodo สูง2450เมตรเหนือระดับน้ำทะเล
พวกยุ่นเขาขนสกีขึ้นไปเล่นกัน
พวกเราก็ต้องถ่ายรูปสิครับ
ไม่ต้องรีบไรเลย
เพราะรถที่จะไปต่อมีออกทุกๆครึ่งชั่วโมง

[por_jai]

ที่เห็นยอดลิบๆ ก็Mt.TATEYAMA 3015เมตร
ถือเป็นยอดของเทือกเขานี้แล้ว

[por_jai]

เพลินได้ซักพัก พรรคพวกก็มากระซิบค่อยๆว่า
พี่ป้อม นี่มันดอยนี่นา
พาพวกเราลงเหอะ...ฮ่า...นั้นนะสิ ผมก็ว่างั้น...

[por_jai]

เดินทางลงขั้นแรกต้องนั่งรถบัสไฟฟ้า ขุดทะลุภูเขาไปโผล่อีกด้านนึงเลย
อยู่บนดอย นานไปไม่ดีดอก

[por_jai]

มาส่งที่จุดชมวิวจุดที่สองDaikanbo
งามสู้Murodoข้างบนไม่ได้
แต่อย่างไรก็ตามพวกเราก็ต้องถ่ายรูป...ฮ่า...

[por_jai]

ถ่ายรูป

[por_jai]

แล้วก็ถ่ายรูปกันต่อปายยย.....

[por_jai]

พรรคพวกในก๊วนมากระซิบอีกแล้ว
บอกพี่ป้อม ลงต่ออีกเหอะ
ดูไปทั่วๆแล้วก็ยังดอยอยู่ดี
เอ้า...ลงก็ลง

[por_jai]

เพราะพวกเราเจาะภูเขาข้ามฟากมาแล้ว
คราวนี้เขาเปลี่ยนให้ลงกระเช้าชนิดไม่มีเสาขึงระหว่างทาง
เพราะขึงจากสถานีDaikanbo ทิ้งดิ่งลงไป Kurobe daira
เรียกว่ามีเสาเกะกะสายตา...ว่างั้น...ฮ่า...

[por_jai]

ลง ลง

[por_jai]

ลงดอย

[por_jai]

ดูให้งามมันก็งามดีเหมือนกัน
แต่จริงๆคงแปลกตามากกว่า

[por_jai]

เป็นแถวเป็นแนว

[por_jai]

ลงไปอีกก็เป็นเขา
เพราะมันเป็นเทือก ไม่ใช่เดี่ยว(กระจิ๊ด)อย่างฟูจิ

[por_jai]

สถานีปลายทาง

[por_jai]

ทำสิ่งที่ถนัด

[por_jai]

หิมะเริ่มน่อยลง

[por_jai]

วิ๊ง วิ๊ง

[por_jai]

จากKurobe Daira
นั่งรถไฟเอียงกะเท่เร่ลง มาที่Kurobeko ซึ่งเป็นเขื่อน
แล้วก็มีภัตตาคาร
กินข้าวกลางวันกันที่นี่ ดูรูปเลือกอาหาร หยอดเหรียญจะได้คูปอง เอาไปให้ที่เคานเต้อร์ พวกนี้ง่ายหมด
แต่ตอนที่เรียกไปรับนี่สิ
เขาเรียกตามเบอร์ เราก็ฟังไม่ออก ถ้าอิเอ้อซันเซ่อก็ยังพอถูๆไถๆ
นี่อะไรก็ม่ายรุ...ฮ่า...ลืมขอฟองน้ำแปลภาษาของโดเรมอนมาใช้

[por_jai]

คนขับนี่แกคงเบื่อแย่เหมือนกันนะ
ขับมันอยู่แค่นี้แหละ

[por_jai]

ถึงเขื่อนละ

[por_jai]

เขื่อนก็มีมุม

[por_jai]

ไกลสุดสายตาแผ่นฟ้าสีคราม

[por_jai]

ให้เกียรติคนสร้างเขื่อนแล้วก็ขุดอุโมงค์ด้วย

[por_jai]

เรณู

[por_jai]

ตู้กดคูปอง