ปัญหาการรับตรง เข้ามหาลัย
ที่เปิดสอบ มาตรฐานสูง กับการเลือกเข้าเรียนคณะต่างๆ
ผู้ที่สอบเข้าระบบ แอ๊ดมิชชั่น ผู้ที่เคยสอบไม่ได้ในคณะนั้นๆแล้วได้ในคราวนี้
กลับสอบได้
ตามที่สังเกตุดู มาตรฐานอยู่ตรงไหน
ใครมีคำแนะนำชี้แนะ วิธีสังเกตุแนวทางอย่างไร
มีมาตรฐานในข้อสอบประมาณไหนครับ
ปัญหารับตรง ของมหาลัย
-
- Verified User
- โพสต์: 6427
- ผู้ติดตาม: 0
ปัญหารับตรง ของมหาลัย
โพสต์ที่ 2
รับตรง คือระบบการคัดเลือกตามคุณภาพ ไม่เกี่ยวกับจำนวนที่ประกาศรับ หมายความว่า ถ้าคะแนนไม่ผ่านเกณฑ์ขั้นต่ำก็จะไม่รับ
ส่วนรอบแอดมิสชั่นนั้น ต้องรับให้เต็มตามที่ประกาศรับ (เพราะเป็นเป้าหมายของการทำงานของสาขาวิชานั้นๆ) ไม่ว่าคะแนนจะเป็นเท่าไหร่ ทำให้ในกรณีที่มีผู้สมัครน้อยกว่ายอดประกาศรับ จึงได้ทุกคน (แม้คะแนนจะต่ำเตี้ยติดดินก็ตาม ในกรณีที่ไม่มีการกำหนดคะแนนขั้นต่ำ) หรือกรณีที่ผู้สมัครไม่มากเท่าใดนัก (แต่เกินยอดประกาศรับ) ในกรณีนี้ ก็จะมีผู้ถูกคัดออกเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น ทั้งๆที่ผู้ผ่านการคัดเลือกก็ไม่ได้มีคะแนนดีเด่นเท่าไรนัก
ดังนั้นจะเห็นว่า ในระบบแอดมิสชั่นปัจจุบันนี้ ซึ่งผู้สมัครเห็นคะแนนก่อนแล้วจึงสมัครเลือกที่เรียน ทำให้มหาวิทยาลัยระดับรองๆลงไป จะได้นักศึกษาจากระบบแอดมิสชั่นที่คะแนนต่ำกว่ามหาวิทยาลัยเบอร์ต้นๆ (เช่น ผู้ที่หลุดจากมหาวิทยาลัยกลุ่มต้นๆ แล้วจึงมาเป็นคนแรกๆของมหาวิทยาลัยกลุ่มรองๆลงไป ซึ่งจากการที่ระบบแอดมิสชั่นให้สิทธิในการเลือกที่เรียนกี่ลำดับ
.. ผมไม่แน่ใจว่า 3 หรือ 4 อันดับ ก็จะทำให้มหาวิทยาลัยของไทยมีกลุ่มคุณภาพของผู้เข้าเรียนที่เท่ากันนั้น ..
แต่อันนี้ไม่เกี่ยวกับคุณภาพของผู้สำเร็จการศึกษานะครับ เพราะวัตถุดิบ ก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งในกระบวนการผลิตเท่านั้น)
ทำให้แต่ละมหาวิทยาลัย (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เบอร์รองๆ) ต้องมีระบบการรับตรงขึ้นมา เพื่อที่อย่างน้อยก็ยังรับประกันว่า จะมีนักศึกษาส่วนหนึ่งที่มีคุณภาพในระดับที่น่าพอใจ (โดยการกำหนดคะแนนขั้นต่ำ) ซึ่งแนวโน้มการรับตรงนี้ (ไม่ว่าจะเป็นระบบโควต้า โครงการเรียนดี โครงการกืฬา โครงการโอลิมปิก ฯลฯ) ตามความคิดของผมคงจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าระบบแอดมิสชั่นยังเป็นแบบปัจจุบันนี้
ส่วนรอบแอดมิสชั่นนั้น ต้องรับให้เต็มตามที่ประกาศรับ (เพราะเป็นเป้าหมายของการทำงานของสาขาวิชานั้นๆ) ไม่ว่าคะแนนจะเป็นเท่าไหร่ ทำให้ในกรณีที่มีผู้สมัครน้อยกว่ายอดประกาศรับ จึงได้ทุกคน (แม้คะแนนจะต่ำเตี้ยติดดินก็ตาม ในกรณีที่ไม่มีการกำหนดคะแนนขั้นต่ำ) หรือกรณีที่ผู้สมัครไม่มากเท่าใดนัก (แต่เกินยอดประกาศรับ) ในกรณีนี้ ก็จะมีผู้ถูกคัดออกเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น ทั้งๆที่ผู้ผ่านการคัดเลือกก็ไม่ได้มีคะแนนดีเด่นเท่าไรนัก
ดังนั้นจะเห็นว่า ในระบบแอดมิสชั่นปัจจุบันนี้ ซึ่งผู้สมัครเห็นคะแนนก่อนแล้วจึงสมัครเลือกที่เรียน ทำให้มหาวิทยาลัยระดับรองๆลงไป จะได้นักศึกษาจากระบบแอดมิสชั่นที่คะแนนต่ำกว่ามหาวิทยาลัยเบอร์ต้นๆ (เช่น ผู้ที่หลุดจากมหาวิทยาลัยกลุ่มต้นๆ แล้วจึงมาเป็นคนแรกๆของมหาวิทยาลัยกลุ่มรองๆลงไป ซึ่งจากการที่ระบบแอดมิสชั่นให้สิทธิในการเลือกที่เรียนกี่ลำดับ
.. ผมไม่แน่ใจว่า 3 หรือ 4 อันดับ ก็จะทำให้มหาวิทยาลัยของไทยมีกลุ่มคุณภาพของผู้เข้าเรียนที่เท่ากันนั้น ..
แต่อันนี้ไม่เกี่ยวกับคุณภาพของผู้สำเร็จการศึกษานะครับ เพราะวัตถุดิบ ก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งในกระบวนการผลิตเท่านั้น)
ทำให้แต่ละมหาวิทยาลัย (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เบอร์รองๆ) ต้องมีระบบการรับตรงขึ้นมา เพื่อที่อย่างน้อยก็ยังรับประกันว่า จะมีนักศึกษาส่วนหนึ่งที่มีคุณภาพในระดับที่น่าพอใจ (โดยการกำหนดคะแนนขั้นต่ำ) ซึ่งแนวโน้มการรับตรงนี้ (ไม่ว่าจะเป็นระบบโควต้า โครงการเรียนดี โครงการกืฬา โครงการโอลิมปิก ฯลฯ) ตามความคิดของผมคงจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าระบบแอดมิสชั่นยังเป็นแบบปัจจุบันนี้
คนที่รู้ว่าตัวเองยังไม่รู้ ย่อมมีโอกาสเรียนรู้