พฤหัสฯ. ก.พ. 11, 2010 7:41 am | 0 คอมเมนต์
ความสงสัยเกี่ยวกับสวรรค์นั้นมีมาช้านาน
นับจากประเด็นร้อนคือสวรรค์มีหรือไม่มี
แค่นี้ก็ยากแล้วที่จะผ่านความสงสัย
หรือหาข้อยุติลงตัวสำหรับคนทั่วโลกไปได้
ต่อให้ผ่านความสงสัย
กลายเป็นปักใจเชื่อแน่ว่ามีจริง
ก็อาจเกิดข้อสงสัยต่ออีกว่าสวรรค์เป็นอย่างไร
สถาปัตยกรรมจะเป็นไทยๆหรือของฝรั่ง?
ถ้าเป็นไทย จะไทยเดิมหรือไทยประยุกต์?
แล้วหน้าตาเทวดานางฟ้าล่ะ
มีเทวดาไทย จีน แขก ฝรั่ง แยกเป็นพวกๆไหม?
สิ่งที่ไม่รู้ว่ามีจริงหรือไม่มีจริง
ทำให้คุณเกิดคำถามเพื่อชวนตีกันไม่รู้จบมากกว่าอย่างอื่น
สมมุติว่าคุณได้คำตอบข้างต้นหมดแล้ว
และมาสนใจศาสนาพุทธจริงจัง
ถึงขั้นเจริญสติคาดหวังมรรคผล
ก็อาจเกิดข้อสงสัยใหม่ตามมาอีกนะครับ
นั่นคือถ้าชาตินี้คุณไปไม่รอด
เจริญสติได้แค่ "ปิดอบายชาติเดียว"
ตายเมื่อไรไปพักบนสวรรค์เมื่อนั้น
คำถามคือ "บนสวรรค์เจริญสติต่อได้หรือเปล่า?"
คำตอบที่มักได้ยินกันคือมีสิทธิ์เจริญสติต่อบนสวรรค์ได้
ถ้าเมื่อครั้งเป็นมนุษย์เจริญสติ
จนสามารถรู้ลมหายใจเข้าออกโดยความเป็นอนิจจังได้
หรือสามารถรู้สุขทุกข์ ความจำได้หมายรู้ เจตนาดีชั่ว
หรือการรับรู้ทางอายตนะต่างๆ
โดยความเป็นอนิจจัง หรือโดยความเป็นอนัตตาได้
พูดง่ายๆคือต้องมีดีติดตัวมาเป็นทุน
มีความสามารถเห็นความไม่เที่ยงและความไม่ใช่ตัวตน
ถึงจะไปรู้ลมหายใจทิพย์
ตลอดจนสุขทุกข์ทางใจ ความทรงจำ เจตนา
และการรับรู้ผ่านอายตนะต่างๆ
โดยความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาไหว
แต่ในความเป็นจริง
คัมภีร์ก็บอกอยู่นะครับว่า
ถ้าเจริญสติได้จริงจะไม่อยากพัก
ไม่อยากหลงสวรรค์นาน
จะอธิษฐาน "ฆ่าตัวตาย" เพื่อลงมาเกิดเป็นมนุษย์
บำเพ็ญบารมีเอามรรคเอาผลต่อไปเลย
นั่นเพราะอะไร? เพราะสวรรค์ยิ่งกว่าสิ่งเสพติด
เป็นเครื่องหน่วงเหนี่ยวไม่ให้ "อยาก" ถึงมรรคถึงผลกัน
จิตที่ถูกย้อมให้เมาในรสสัมผัส
อาจผูกยึดหรือเกิดอุปาทานได้ขนาดไหนก็คิดดูแล้วกัน
ปัจจุบันฆ่าตัวตายหวังสวรรค์ก็มีให้เกลื่อน
พระราชาในอดีตฝันเห็นสวรรค์
แล้วเต็มใจบูชายัญลูกเมียเพื่อให้ได้ไปสวรรค์ก็มีในชาดก
เราสามารถอนุมานได้ว่าสวรรค์น่าติดใจขนาดไหน
ก็จากเทคโนโลยีที่เริ่มจำลองสวรรค์ได้ใกล้เคียงเข้าไปทุกที
คือหลอกหูหลอกตา หลอกอายตนะหยาบให้ปรุงแต่งไป
จนยึดมั่นรุนแรงไม่ต่างจากขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นมาแล้ว
ตัวอย่างล่าสุดที่คงทำให้หลายคนร่วมรับรู้
คงได้แก่ข่าวที่มีแฟนคลับหนังเรื่องอวตาร
ซึ่งสร้างทำโดยเจมส์ คาเมรอน
บางคนคลั่งไคล้ขนาดอยากฆ่าตัวตาย
เพื่อให้ได้ไปอยู่บนดาวแพนดอร่าแบบในหนัง
CNN ถึงขนาดเอามาตีเป็นข่าวใหญ่
http://edition.cnn.com/2010/SHOWBIZ/Mov ... index.html
คนที่ไม่เข้าใจก็จะถากถางทันทีว่าเป็นพวกบ้องตื้น
แต่ถ้าอ่านรายละเอียดให้ดีก็จะพบว่าพวกที่ชั่งใจแบบนี้จริงๆ
ที่แท้มีแนวโน้มอยาก "เปลี่ยนชีวิตที่น่าเบื่อให้สดใสขึ้น"
หรือ "จบชีวิตเส็งเคร็งให้พ้นๆไปที" อยู่ก่อนหน้า
พอมาเจอสภาพความเป็นอยู่ที่มีสีสันน่าตื่นตาตื่นใจ
แถมสมจริงด้วยระบบสามมิติใหม่ล่าสุด
ก็เลยเกิดอาการแบบเดียวกับพวกที่พร้อมทิ้งชีวิตเก่าไปหาชีวิตใหม่
ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจอันใดเลย
ประเด็นที่น่าสนใจคือ
ถ้าสมมุติว่าดาวแพนดอร่าในหนังอวตาร
ให้ความรู้สึกใกล้เคียงกับสวรรค์ยิ่งกว่าประสบการณ์ไหนๆที่ผ่านมา
สวรรค์จริงๆจะเป็นสิ่งที่เรายอมทิ้งขว้างเพื่อเอามรรคเอาผลกันไหม?
ลองพิจารณาว่าหนังเรื่องอวตารนั้น
เหมือนเหมารวมเอาแฟนตาซีทั้งหมดมาอยู่ในเรื่องเดียว
ไม่ว่าจะเป็นนิยายวิทยาศาสตร์บนดินแดนอื่นในห้วงอวกาศลึก
สัตว์ใหญ่ยุคดึกดำบรรพ์แบบไดโนเสาร์
หมู่ไม้สีสันวิจิตรที่เรืองแสงได้เหมือนในเทพนิยาย
ตลอดจนสิ่งมีชีวิตครึ่งคนครึ่งสัตว์
ที่มีทั้งความวิจิตรและความน่าพรั่นในตัวเอง
เหตุแห่งความสำเร็จในเชิงลึก
ก็คือความสมจริงของชาวนาวีในหนัง
ที่คาเมรอนจ้างนักภาษาศาสตร์ให้สร้างภาษานาวีขึ้นมาจริงๆ
http://www.learnnavi.org/
พอดูแล้วจึง "เหมือนจริง" เสียจนทำลายความตระหนัก
ว่ากำลังดูหนังอยู่ ให้กลายเป็นหลายวูบ
แห่งความเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงอย่างไรอย่างนั้นเลยทีเดียว
สำหรับผู้ที่เคยอ่านเรื่องบนสวรรค์
ที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก
ก็คงบอกได้ว่าดาวแพนดอร่ายังห่างชั้นจากความเป็นสวรรค์มากนัก
แต่ห่างชั้นแล้วยังทำให้คนติดหลงขนาดนี้
สวรรค์จริงจะมิยิ่งกระชากใจ
ให้ปักดิ่งลงไปลึกกว่ากันหลายร้อยเท่าหรอกหรือ?
คราวนี้คงนึกออกนะครับว่าบนสวรรค์
เป็นที่ที่เหมาะกับผู้ปรารถนาการเข้าสู่นิพพานไหม
แฟนคลับของอวตารทุกคนรู้ว่าอวตารไม่ใช่เรื่องจริง
เป็นฝีมือของพ่อมดยักษ์แห่งแดนฮอลลีวู้ด
แต่ก็ห้ามใจไม่ให้ยึดติดอยู่กับมันไม่ได้
นี่ก็คงเปรียบเหมือนกับนักเจริญสติที่เข้าใกล้มรรคผล
หรือแม้กระทั่งโสดาบันบุคคล
ผู้รู้ชัดเจนแจ่มแจ้งว่ากายใจเป็นแค่เรื่องหลอกให้หลงยึดติด
แต่ก็ยังอดติดใจอยู่ไม่ได้
เพราะยังประหารกิเลสข้อราคะ โทสะ โมหะไม่ขาด
ต้องเรียนรู้ที่จะถอดกิเลสต่อทีละเปลาะ
จิตที่ยึดมั่นนั้น
จะยึดมั่นแน่นเหนียวได้แค่ไหน
ต้องขึ้นอยู่กับแรงดึงดูดของแม่เหล็กด้วย
ถ้าเลือกที่จะสละ เลือกที่ผละออก
ก็จำเป็นต้องอยู่ในที่ที่แรงดึงดูดของแม่เหล็ก
ไม่ทรงพลังกล้าแข็งจนเกินแรงต้านไป
สำหรับบรรดานักเจริญสติทั้งหลาย
ถ้าพบความทุกข์ในโลกนี้บ้าง
ก็เห็นค่าของมันเถิดครับ
เห็นมันเป็นแรงช่วยผลักออก
ให้เราอยากผละหนี ไม่เอาแต่มัวเมาและติดอยู่
ถ้าไปอยู่ได้พร้อมกันทั้งบนสวรรค์และในโลก
คุณจะทราบว่าสถานีต้นทางสู่นิพพานนั้น
ไม่มีที่ใดใกล้กว่าโลกมนุษย์นี้อีกแล้ว
ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๕๓
อย่าทำตัวเป็นนักแสดง เป็นเพียงผู้ดูก็พอ..
หลวงพ่อว่าในซีดีมีทุกคำตอบครับ
โพสต์
บันทึกไม่สำเร็จ