ชีวิตฉบับ......กระเป๋า

พุธ ธ.ค. 16, 2009 1:18 pm

เข้าเดือนสุดท้ายของปี หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง ผมเลยหลบมุมไปพักผ่อนยามราตรี ชีวิตผู้คนสมัยนี้เวลาพักผ่อนเขาต้องไป ดื่มเหล้า เข้าคลับ กัน ก็ไม่รู้ว่าได้พักหรือได้เหนื่อยเพิ่ม
คลับที่ผมไปเที่ยวมาไม่ใช่ธรรมดานะครับ เป็นคลับเฉพาะสมาชิก !
เราๆ ท่านๆ นี่ห้ามเข้าครับ
คลับนี้เขาต้อนรับเฉพาะบรรดา กระเป๋า เท่านั้น
เผอิญผมมันคนในวงการท่องเที่ยวด้วยกันกับบรรดา กระเป๋า จึงได้อภิสิทธิ์ เข้าไป แถมยังได้มีโอกาศสัมภาษณ์พิเศษ เอามาฝากคุณๆผู้อ่านด้วย แต่เนื่องด้วยจรรยาบรรณของผู้สื่อข่าว(จำเป็น) จึงขออนุญาติใช้นามแฝง ทั้งนี้หากชื่อเสียงเรียงนามผู้ถูกสัมภาษณ์ไปพ้องกับท่านใดขออภัยมาณที่นี้

หลังจากกดรหัสเปิดประตูคลับเข้าไป
ผมก็ได้ยินเสียงเพลงจากนักร้องดังมาเป็นอันดับแรก ประกอบกับเสียงแจมจากโต๊ะหน้าเวทีดังกระหึ่ม
หงุหงิ ไม่มีตัว ดอ
หงุหงิ จริงหนอ ตัวดอไปไหน
คิถึงเธอจนแทบขาดใจ หงุหงิหัวใจ ตัวดอไม่มี

นักร้องฉบับกระเป๋า เอวบางร่างน้อย ทั้งร้องทั้งเต้น แต่ออกเสียงภาษาไทยไม่ค่อยชัด ดูจากรูปร่างหน้าตา น่าจะมาจากยุโรปหรือไม่ก็อเมริกา
ผมเดินไปสั่งเครื่องดื่มจาก bagtender ที่เคาน์เตอร์บาร์ คุยกันพอสมควรแบ็กเท็นเดอร์ก็จัดการให้ผมได้สัมภาษณ์นักร้องทรงเซ็กซี่
good evening miss ผมทักทายเป็นภาษาฝรั่ง
แต่เธอกลับตอบมาว่า หนีห่าวอ่ะ อ้าวไหงเป็นกระเป๋าจากจีนไปได้!!! หน้าตาก็ฝรั้งฝรั่ง
มิน่าล่ะถึงได้ หงุหงิ
ถามไถ่ได้ความว่า เธอชื่อ ป้าดา เกิดที่เสินเจิ้นโดยการทำโคลนนิ่ง หน้าตาเลยเหมือนเจ้าของต้นกำเนิดเป๊ะ พอโตมาก็โดนลักลอบส่งตัวมาทำงานเมืองไทยผ่านทางแม่สาย ที่เมืองไทยนัยว่าคนที่นี่รสนิยมดี แต่รายได้ต่ำ เธอและเพื่อนๆเลยเป็นที่นิยม
แต่ยังไงๆ เธอ ก็ต้องระวังตัวจากตำรวจตรวจกระเป๋าเข้าเมือง !!
..............................
bonsoir หวัดดีคุณนักข่าวขา ต้องอิชั้นสิคะถึงจะตัวจริง หนังจริง
ผมหันไปตามเสียงทักทายเป็นภาษาฝรั่งเศส แม่เจ้าโว้ย นี่ละ มาดามตัวจริง
ชื่อของเธอ มาดาม ตุ๋ย หวิดต๊อง
ทำไมต้อง หนังจริง ด้วยล่ะครับ ผมถามด้วยความสงสัย
เธอตอบกลับมาว่า คุณนักข่าวขา พวกกระเป๋าเรามีสุภาษิตว่า ดูวัวให้ดูที่หาง ดูกวางให้ดูที่เขา ดูกระเป๋าต้องดูที่หนัง จำไว้ด้วยนะเจ้าคะ
มาดามมาดไฮโซอย่างนี้ต้องทำงานเริด ที่ทำงานหรู เจ้านายร่ำรวยเป็นแน่ ผมถามกึ่งยอออกไป
แต่เธอกลับทำหน้าเศร้าบอกว่า ถ้าเพื่อนๆชั้นละก็ใช่ แต่อะฮั้นดวงไม่ดี กระปุกเข้า กระเป๋าแทรก เจ้านายเขาให้พวกนักศึกษาเช่าชั้นเป็นายวัน
โถ! อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเป็นมาดามรายวันที่เมืองไทย
ผมถามต่อไปอีกว่า แล้วพวกนักศึกษาเขาเช่ามาดามเอาไปใส่หนังสือเรียนหรืออย่างไร เธอตอบว่าถูกแต่ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะนอกจากไปมหาลัยแล้วส่วนใหญ่ก็ไปเดินโชว์มาดามตามห้าง ในกระเป๋าจึงไม่ใช่หนังสือเรียน แต่เป็นเครื่องสำอางค์ โทรศัพท์มือถือ ข้าวของส่วนตัวกระจุกกระจิก แต่บางวันก็มีพิเศษเป็นอุปกรณ์ป้องกันตัว
ป้องกันตัวจากผู้ร้ายใช่ไหม ผมดักคอ
เปล่าย่ะ ป้องกันตัวไม่ให้ตั้งครรภ์ เธอตอบหน้าตาเฉย
ผมทำหน้าเจื่อนๆเธอก็บอกว่า เธอรักและเห็นใจเจ้านายรายวันของเธอมากนะ เพราะเจ้านายของเธอเคยสารภาพว่า รู้สึกมั่นใจเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ
โห นอกจากเป็นมาดามแล้วยังเป็นแม่พระที่พึ่งทางใจอีก
.........................................

บรรยากาศของคลับฉบับกระเป๋านี่ ทีแรกผมนึกว่าจะแออัด มืดทึมเหมือนคลับที่คนๆเขาเที่ยวกัน แต่แปลกที่นี่กลับโปร่ง โล่ง สบาย
ตอนหลังถึงได้รู้ว่า พวก กระเป๋านั้นชีวิตมีแต่การเดินทาง แถมเวลาส่วนใหญ่ของการทำงานก็ต้องอยู่แต่ในที่คับแคบ เบียดเสียด ยัดเยียดกัน เวลามาพักผ่อนเลยต้องหาสิ่งทดแทน
ที่มุมหนึ่งของคลับมีบริการนวดน้ำมัน ขัดตัว
คุณลุง มาโชว์ กะโปโล กำลังใช้บริการ สังเกตุดูจากเนื้อตัว คุณลุงต้องมีประสบการณ์การเดินทางเพียบ เห็นได้จากสติ๊กเกอร์เอย แถบสายการบินเอย รอยขูดขีดเอย
แต่ไอ้รอยตรงนี้นี่มันรอยรองเท้านี่ลุง ไหงมันมาอยู่บนตัวลุงซะล่ะ ผมเผอิญเหลือบไปเห็น
อ๋อ รอยเท้าเจ้านายลุงเองแหละไอ้หนู ก็วันนั้นเจ้านายเขาซื้อของมาเยอะ ไอ้ลุงมันก็แก่แล้ว พยายามยัดเท่าไหร่ก็ยัดไม่ลง เจ้านายเขาเลยต้องเอาเท้ายันน่ะสิ
โห ทรมานคนแก่
แค่นั้นยังไม่เท่าไหร่ คุณลุงว่าต่อ ที่สนามบินสิ ด้วยว่าลุงยัดเข้าไปมากเกิน ทนไม่ไหวลุงเลยอ้วกแตกกลางสนามบิน อายลูกเด็กเล็กแดงเขาเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าเจ้านายเขาจะปลดระวางลุงหรือเปล่าเนี่ย
ลุงเดินทางมามาก น่าจะถึงเวลาเกษียณกลับไปพักผ่อนซะที ผมได้แต่นึกในใจ
.....................................................
มีเสียงดังพูดเปรยๆมายังผมและลุง
สพเพ ธมมา นาลัง อภินิเวสาย สิ่งทั้งหลายทั้งปวงพึงอย่าได้ยึดมั่นถือมั่นเลย
อ๊ะ ! ใบนี้มาแนวธรรมมะ ธรรมโม ซะด้วย หันไปดู อ้าว ! นี่มันย่ามพระนี่นา ไหงเข้ามาเที่ยวคลับเที่ยวบาร์
แอบสอบถามแล้วได้ความว่า ลูกพี่ เอ๊ย หลวงพี่ออกมาประท้วงทั้งเรื่องพม่าเอย ทั้งเรื่องภาพเขียนเอย เข้ามาในเมืองแบบนี้ย่ามเลยแอบมาปลีกวิเวกที่แหล่งอโคจร
ขอสังเกตุการณ์ภายในย่ามหน่อยได้ไหมครับ รับรองไม่เอ่ยชื่อเสียงเรียงนามแน่นอน
ผมขอสอดรู้สอดเห็น
โอเค ถ้าน้องรักษาคำพูด ได้เลย แต่สั่งว็อดกาโทนิคให้พี่ด้วยละกัน
พอเมาได้ที่แล้วพี่ย่ามแกก็เปิดโชว์ให้ดู มีทั้ง น้ำมนต์ น้ำมันเสน่ห์ มีดลงยันต์ ตะกรุด ปลัดขิก และ ซีดี
ไม่มี พระไตรปิฎก ไม่มีคำสอนพระพุทธเจ้า
.................................................
ไปคุยกับใบอื่นดีกว่า ใบนี้นั่งดื่มอยู่คนเดียว
เอ น้านี่หลายอารมณ์นะครับ ผมเอ่ยทักทาย เดี๋ยวเจอกำลังเต้นรำ เดี๋ยวเจอกำลังจีบสาว เดี๋ยวเจอกำลังหัวเราะ ตอนนี้น้ามานั่งดื่มอีก
น้าแกตวาดผมกลับมาว่า
น้ากะผีที่ไหนล่ะที่เอ็งว่า นั่นมันอีกสี่ห้าใบที่หน้าเหมือนน้าเด๊ะ ทั้งแบบ ทั้งสี ก็อย่างน้าเนี่ยมันแบรนด์ยอดนิยม ใครๆก็มีกันเกือบทั้งตำบล ไปไหนๆก็มีเหมือนกันเป๊ะทั่วโลก เจ้านายน้ายังสับสนหยิบผิดหยิบถูกตั้งหลายครั้ง เฮ้อ!
ผมเลยแนะน้าไปว่า เอาโบว์สีๆมาผูกเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวซะสิ แต่ถ้าดันมีคนผูกโบว์แบบเดียวกันอีก ผมเองก็หมดปัญญาครับ
..................................................
สัมภาษณ์ไปหลายคน ผมหลบไปทำธุระส่วนตัว และที่โถปัสสาวะติดๆกันเป็นกระเป๋าเจมส์บอนด์มาดพระเอก
เฮ้ย ! ไอ้น้อง แกหันมาคุยกับผม
พี่ว่าอยู่เมืองไทยนี่มันสวรรค์จริงๆ ดูสิแค่มาฉี่ยังมีผ้าร้อน ผ้าเย็น แถมบริการสับไหล่
สับคออีกตะหาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่บอนด์พูดไปหัวเราะไปท่าทางออกไปทางผู้ร้ายมากกว่าพระเอก แล้วทิปพนักงานไป ๒๐ บาท พร้อมบอกว่า ไอ้น้อง ถ้ามีปัญหาเดือดร้อนบอกพี่บอนด์ได้
ผมสืบถามจากพนักงานประจำห้องน้ำถึงได้รู้ว่า พี่บอนด์แกเป็นกระเป๋าผู้แทน
พี่รู้ไหมในตัวแกมีอะไรอยู่เต็มเลย พนักงานถามผม
แบงค์ ๒๐ ทั้งนั้น อัดแน่นอยู่เต็มตัวแก พี่ก็รู้ช่วงนี้มันช่วงเลือกตั้ง !!!
...................................................
ออกมาจากห้องน้ำ ผมพบว่าบรรดากระเป๋าทั้งหลายพากันไปมุงกันหน้าเวที เสียงโฆษกประกาศว่าค่ำคืนนี้จะมีดารารับเชิญพิเศษสุดยอดจากต่างประเทศ
ต่อไปนี้ขอเชิญพบกับสุดยอดดารากระเป๋าระดับโลกที่ทุกท่านไม่ว่าเด็กเล็กหรือผู้ใหญ่ต่างถามหาและอยากพบตัวจริง ขอเสียงปรบมือต้อนรับ.......
กระเป๋า...โดราเอมอนนนนนน
เสียงปรบมือปนเสียงกรี๊ดดังถล่มทลายไปทั้งคลับ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขชื่นมื่น บรรดากระเป๋าต่างวี๊ดวิ๊ว ร่าเริงเบิกบานกันเต็มที่
ผมพยายามจะเข้าไปขอสัมภาษณ์แต่ก็แหวกบรรดาแฟนๆกระเป๋าเข้าไปไม่ได้
ปล่อยกระเป๋าทั้งหลายให้มีความสุขกันเต็มที่ส่งท้ายปีดีกว่า
ส่วนตัวผมขอแวบไปคุยกับโคโยตี้ฉบับกระเป๋าซักหน่อยครับ
ลาทีปีเก่า

ปล. หากท่านใดผ่านหรือไปเที่ยวคลับกระเป๋า บริเวณที่จอดรถจะเห็น ป้าลิเพาแกนั่งขายของแฮนด์เมดฝีมือละเอียด ช่วยอุดหนุนหน่อยนะครับ สงสารแก

พุธ ธ.ค. 16, 2009 1:29 pm

หมายเหตุ
ผมเป็นคนชีพจรลงเท้า เดินทางบ่อย ใช้กระเป๋าเปลือง
เลยเขียนเป็นที่ระลึกให้....กระเป๋า ซะหน่อยครับ

พุธ ธ.ค. 16, 2009 3:23 pm

สถาปนิกต่างดาว เขียน:หมายเหตุ
ผมเป็นคนชีพจรลงเท้า เดินทางบ่อย ใช้กระเป๋าเปลือง
เลยเขียนเป็นที่ระลึกให้....กระเป๋า ซะหน่อยครับ

นายโฉลกชอบถือกระเป๋า...

ไปละครับ...ฟิ่ว...

พุธ ธ.ค. 16, 2009 4:08 pm

เจอกระเป๋า ให้เอาหูหนี
ไปละครับ...ฟิ่ว... :lol:

พุธ ธ.ค. 16, 2009 4:14 pm

นักมวยชอบถือโค้ก
นายโฉลกชอบถือกระเป๋า
นายฉลวยชอบไว้เครา
มะนุดต่างดาวชอบให้ยอ

ไปด้วยจ้า...........ฟิ่ว :lol:

พุธ ธ.ค. 16, 2009 9:17 pm

ว่างพอมาเล่าสู่กันฟังแล้ว

พฤหัสฯ. ธ.ค. 17, 2009 4:56 pm

ช่วยเฉลยหน่อยครับ

เป๋า ป้องกันตั้งครรภ์ยังไงคับ

นึกยังไงก็ไม่ออก...เฮ้อ

พฤหัสฯ. ธ.ค. 17, 2009 11:00 pm

เป๋า ป้องกันตั้งครรภ์ยังไงคับ

มันทำจากยางเลยกันได้มั้งครับ

จันทร์ ก.พ. 01, 2010 12:22 am

สถาปนิกต่างดาว เขียน:นักมวยชอบถือโค้ก
นายโฉลกชอบถือกระเป๋า
นายฉลวยชอบไว้เครา
มะนุดต่างดาวชอบให้ยอ

ไปด้วยจ้า...........ฟิ่ว :lol:

เปลี่ยนเป็น นางโฉลกชอบถือกระเป๋าดี น่าจะตรงกับเพศกว่าไม๊คะ
คนที่เค้าชื่นชอบกับการเป็นผู้นำแฟชั่น ถึงขนาดคลั่งนี่น่ากลัว
(ทำเอาคนจ่าย กระเป๋าฉีก)อยู่เหมือนกันนะคะ

เคยมีคนรู้จัก ที่เค้าคลั่งการซื้อเสื้อผ้า กับกระเป๋าหรูอยู่หลายคน

ไม่ว่าจะเป็น coach, hermes birkin, gucci, louis ต้องมีในครอบครองให้ได้ ฯลฯ
ซื้อทีละหลายใบ บางทีซื้อมาหลักหมื่นบ้าง หลักแสนบ้าง
เกรงคนที่บ้านดุ ก็ต้องบอกว่าปดนิดๆ หน่อยๆ เรื่องราคาให้มันถูกลง
ใช้ได้ไม่กี่เดือนก็เบื่อ บางทีก็ไม่ได้ใช้เลย
ต้องหาทางมาปล่อยในราคาขาดทุนอีก
อยากจะสวย ก็คุ้มกับการลงทุน

ค่านิยมแบบนี้ ก็พูดยากค่ะ คนชอบ คงไม่ใช่ธุระอะไร จะไปขัด
ละครไทย ที่คุณอั้ม กะคุณนุ่นเอง กระเป๋าประกอบฉาก
ละครกุหลาบเหนือเมฆ ก็ใช้ตามยี่ห้อด้านบน ก็หลักแสนทั้งนั้น
รูปภาพ

คิดว่าผู้ชายหลายคน คงสนับสนุนให้ซื้อนะคะ แฟนสวยแบบมีระดับ
สินค้าที่เกี่ยวกับผู้หญิง การเลือกจากคุณภาพน่าจะเป็นอันดับรองๆ
เน้นจูงอารมณ์ และกิเลสของคนซื้อมากกว่า

วันก่อนพาญาติไปซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางค์ และเสริมความงามที่ร้านแห่งหนึ่ง
เห็นราคาขายส่งแล้วอึ้ง ถูกมากกกก เมื่อเทียบกับหน้า counter
ขนาดนั้นก็เถอะ ขายดีราวกับแจกฟรี

จันทร์ ก.พ. 01, 2010 5:26 pm

กล้วยทอด เขียน:

เดาไม่ออกว่า
กล้วยทอดแกล้งไม่รู้ รึว่าไม่รู้จริงๆ

ครือกระพ้มแต่งกลอน(ผวน) ขยายความให้หัวหน้าแก็งค์ของกระพ้มขรั่บ
แฮ่ อ้างพี่พอใจเฉยเลย :lol:
ขออภัยหากทะลึ่งเกิน

จันทร์ ก.พ. 01, 2010 8:56 pm

สถาปนิกต่างดาว เขียน:

เดาไม่ออกว่า
กล้วยทอดแกล้งไม่รู้ รึว่าไม่รู้จริงๆ

ครือกระพ้มแต่งกลอน(ผวน) ขยายความให้หัวหน้าแก็งค์ของกระพ้มขรั่บ
แฮ่

จันทร์ ก.พ. 01, 2010 9:13 pm

ลืมไป ขนาดเพื่อนสนิท เวลาล้อกันเล่นยังต้องมีบริบทแนบท้าย
เขียนข้อความสั้นๆ ห้วนๆ ติดงานแล้วไม่มีเวลาแจงละเอียด เพื่อนยังมีน้อยใจเลย
บางทีงง เพื่อนมันฟาดงวงงาทำไม แหน่ะ ตรูยังบื้อได้อีก

กล้วยทอดแค่ล้อคุณสถาปนิคเฉยๆ นะคะ