รุ้งกินน้ำ

[smith_sanguan]

[quote="por_jai"] หนุ่มไปงานปาร์ตี้ยังกะเมืองนอก

[por_jai]

[quote="f.escape"]มาลงชื่อขอรับซีดีด้วยคนค่ะ

[sattaya]

[quote="por_jai"]
น้องตี๋ สมิทธิ คุณพล ที่พีเอ็มเรื่องดีวีดีของหลวงพ่อที่ผมรวบรวมไว้

[smith_sanguan]

[quote="sattaya"][quote="por_jai"]
น้องตี๋ สมิทธิ คุณพล ที่พีเอ็มเรื่องดีวีดีของหลวงพ่อที่ผมรวบรวมไว้

[por_jai]

[quote="smith_sanguan"][quote="por_jai"] หนุ่มไปงานปาร์ตี้ยังกะเมืองนอก

[smith_sanguan]

สุดยอดมากเลยครับ พี่พอใจ ผมชอบกิน ค็อกเทลครับ ดื่มมาเยอะ หลายชนิเหมือนกัน โอ๊ยจะบ้าตาย ไปกินข้าวดีกว่า

แต่ถ้าจะหมดไปหลายตัง คนถ่าย หรือ ไม่ ก็เสียเวลานั่งถ่ายอยู่หน้าบาร์ เหนื่อยตาย

ขอบคุณครับ

[smith_sanguan]

พี่ป้อม ครับ ผมได้รับ ซีดีแล้วครับ ขอบพระคุณมากครับ

ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยครับ ไม่ค่อยได้คุยครับ

[crazyrisk]

http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/top ... 52338.html


เอ๊ะ พี่ปอ้มครับ


ในพันติ๊บ เขามีคดีความกันสนุกขนาดนี้เลยเหอครับ


พอจะรู้ที่ไปที่มาไหมครับ

อ่านแล้วแยกไม่ออก เลย

ตกลงใครเป็นทศกํณฑ์  ใครเป็นพระราม

[por_jai]

[quote="crazyrisk"]

ตกลงใครเป็นทศกํณฑ์

[por_jai]

เมื่อรีโมทหาย

รีโมทเตรื่องเล่นดีวีดีเจ้ากรรมของผมเสียเฉยเลยครับ
นี่คงเพราะดูหนังมากไป
พี่ที่รู้จักก็ขยันไร๊ท์หนังมาให้ดู เดี๋ยวแผ่นเดี๋ยวแผ่น
กดไปกดมา พังซะเลย
นี่คงจะต้องไปซื้อมาซะหน่อยแล้ว
หนังก็เหลืออยู่ในสต๊อกหลายเรื่อง
แถมตลาดหุ้นช่วงนี้ก็ไม่ชวนให้มีอารมณ์ซักเท่าไหร่เลย
ทำไมหนอนายตลาดไม่รู้จักกินไวอากร้า ให้ตลาดมันกระชุ่มกระชวยหน่อย
เงินทองส่วนใหญ่ก็ถอนออกมาจากพอร์ต
เอาไปฝากที่แบบทีมันนีที่ธนชาติแล้ว
เพราะเดี๋ยวมือซนจะซนมีอแล้วจะโดนมิใช่น้อย
ทิ้งไว้ในพอร์ตซักสิบโปเซ็งเอาไว้เทรดให้น้องมาร์มีค่าคอมไม่โดนไล่ออกก็น่าจะพอแล้ว

[por_jai]

(ตอน2)

เอว่าแต่ไปซื้อที่ไหนดีหว่า
ร้านอมร ที่บ้านหม้อก็ไกลแถมที่จอดรถไม่ค่อยสะดวกอีกตะหาก
อย่ากระนั้นเลย ไปพันทิพ ดีกว่า เห็นว่ามีทุกอย่าง
เบื่อมันอย่าง เวลาไปเดิน ชอบมีคนมาพูดยี่ปุ่นใส่
อะไรไม่รู้ มิยาบิมั๊ยพี่
มิยาบิ มันเป็นอะไรหว่า คงตล้ายๆวาซาบิ
แต่ไม่เห็นมีร้านขายอาหารยุ่นนี่นา จะซื้อไปทำไม อ้ายพวกนี้แปลกคน
แล้วไอ้พวกนี้เวลาเดินมันจะเดินแปลกๆ  ขาสั่นๆ สายตามันก็แปลก
ดูไม่ค่อยมีแรงพิกล
ขนาดคนขายกินแล้วยังไม่มีแรง
อ้ายมิยาบินี่ผมก็เลยไม่สนจะไปซื้อมาใช้หรอกครับ
ไม่รู้ผมตัดสินใจผิดหรือเปล่าไม่รู้

[por_jai]

(ตอน3)

(คือมันเป็นเรื่องสั้นนะครับ ตอนมันก็เลยสั้นไปหน่อยในแต่ละตอน)

ผมจัดแจงขับรถไปพันทิพ
การไปพันทิพนี่ต้องมีเทคนิค(อล)ครับ
ที่จอดรถชั้นล่างซึ่งจอดสดวกมากเนี่ย
เปิด11โมงครับ เปิดซักครึ่งชั่วโมงก็จะเต็ม
ดังนั้นถ้าอยากไปแบบจอดรถง่ายไม่ต้องไปวนขึ้นชั้นบน วนไปวนมา
รอรถส่งของจอดแล้วจอดอีก
อ้าวโน่นคันโน้นจอดซะนานเชียว
อ้าวนอกจากรถส่งของ ยังมีรถพวกขนของกินมาส่งอีก
อ้าวไม่มีของกินมาส่ง แล้วใครจะขายของกินได้ เออคนเรานี่ก็แปลก
หงุดหงิดตอนรอ ตอนติด ก็เลยฟุ้งไปเรื่อย ไม่คุ้มครับ
ดังนั้นผมจะไปให้เลยสิบเอ็ดโมงนิดๆ
จะมีที่จอดข้างล่างมากมาย
จะว่าไปผมไปพันทิพบ่อยเหมือนกัน
แต่ไปซ่อมคอมบ้าง ซื้ออุปกรณ์บ้าง ซื้อคอมให้เพื่อนบ้าง
ไม่ใช่ไปบ่อยเพราะมิยาบิ อะไรที่เล่าให้ฟังในตอน2หรอกนะ รับรอง...
อ้าว...จบตอน3ซะและ ยังไม่ทันไรเลย

[por_jai]

(ตอน4)

ตกลงจอดรถด้านล่างเสร็จ
ก็เดินขึ้นข้างบน
ผมพอจะรู้เส้นทางเดินเลี่ยงเจ้าพวกมิยาบิได้บ้างแล้ว
เราอย่าไปเดินเข้าหน้าห้างครับ ล่อเป้ามากเกินไป
เดินเข้าทางหลังห้างครับ เจ้าพวกนี้จะไม่ค่อยมาเตร่แถวนี้
ทำให้ผมไม่ต้องถูกถามเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หรือหน้าผมจะเหมาะกับเจ้าสินค้าตัวนี้จริง มันถึงได้ถามอยู่ได้ทุกคน
เอ้านี่ตกลงจะเล่าหรือไม่เล่า เรื่องรีโมทเนี่ย
ออกนอกเรื่องมาตอนที่สี่เข้าให้แล้ว

เล่าครับเล่า ธ่อใจเย็นๆครับพี่น้อง
อยากฝากผมซื้อมิยาบิใช่มะ
โทสะเกิดก็ให้รู้ครับ
ความจริงผมซื้อมาแล้วละครับ แต่ยังไม่ได้ใช้เลย เอ้าจริงนะครับ
ผมเป็นคนกลัวผี หัวอ่อน เห็นผีแล้วผมร่วง จะหัวล้านเอา
รุ้สึกมิยาบินี่จะเป็นหนังผียุ่นครับ คิดแล้วน่ากลัวจะตาย
เดี๋ยวต้องรอให้เพื่อนฝูงมาหาที่บ้านแล้วค่อยเปิดดูกันหลายๆคน
จะได้ผมไม่ร่วง

เอ้ายังไม่ถึงรีโมทเลย หรือตั้งชื่อเรื่องผิด
จบตอนอีกละ...ฮ่า...

[por_jai]

(ตอน5)

ผมเดินเข้าห้างจากด้านหลัง
ขึ้นมาก็เจอ ร้านกาแฟสด
ด้วยความที่ว่างมาก ประกอบกับคนขายหน้าคล้ายๆสาวยุ่น
จึงสั่งอเมริกาโน่ร้อน โนชูการ์ โนครีม
จริงๆถ้าเป็นแถวบ้านสั่งโอยั่วะไปก็เรียบร้อย
ทำไมต้องทำเรื่องง่ายให้มันยากได้ขนาดนั้น ก็ไม่ทราบเหมือนกัน
ฟาดเสร็จกระชุ่มกระชวยขี้นมากองนึง
เริ่มเดินดูตามแผงด้านหน้าก่อนเลยเพราะมีสินค้าหลากหลายเหลือเกิน
เผื่อจะมีร้านขายเจ้ารีโมทของเรา
เดินดูตามแผงชั้นหนึ่งอยู่ซักพักชักไม่ได้การ
ไม่มีแฮะ
คราวนี้ก็เลยไล่เดินตามร้านที่อยู่รอบๆชั้นหนึ่ง
อือม มีร้านขายกล้อง ขายคอม ระหว่างเดินก็มีคนมาถาม มิยาบิอีกแล้ว...ฮ่า...
ไม่พูดถึงแล้วก็ได้ครับ
มีธนาคาร มีขายซีดีเพลง มีขายทอง มีขายมือถือ
ไม่ยักกะมีขายรีโมทของผมเลยแฮะ
มีอยู่ร้านนึงขายคอมโน๊ตบุ๊ค กำลังทะเลาะกับคนซื้ออยู่
เห้นว่าคนซื้อมาเคลมอะไรก็ไม่ทราบ บอกว่าไม่มี
ทางร้านก็ไล่ไปเคลมศูนย์ ลูกค้าก็บอกว่าเพิ่งซือไปเมื่อวานเอง
เอาตัวใหม่มาให้เลยดีกว่า
ทะเลาะกันใหญ่ ผมฟังแล้วรู้สึกโชคดีที่ไม่ได้เป็นลูกค้าคนนั้น
รู้แต่ว่าถ้าผมจะซื้อโน๊ตบุ๊ค ผมไม่ซื้อไอ้ร้านเวรนี่เด็ดๆ
เดินเกือบๆครึ่งชั่วโมง ไม่เจอร้านที่ต้องการครับ รับรอง

[por_jai]

เดี๋ยวผมไปวิ่งก่อนนะครับ
     วิ่งเสร็จจะมาเขียนเรื่องไร้สาระเรื่องนี้ต่อให้จบ

[smith_sanguan]

555 มาช้า คราวหน้าผมขอแนะนำ คลองถมครับ จอดบนคลองถมครับ

ค่าจอดชั่วโมงล่ะ 30 บาท มีเยอะครับ รีโมท มีร้านใหญ่นึงร้านครับ ของแท้ ของดี ของเทียม มีหมด ถามได้เลยครับ ราคาที่อมร ก็ อันล่ะร้อย ราคาที่คลองถมหน้าร้าน ก็แปดสิบ ต่อ หกสิบก็ขาย

ปกติผมซื้อ 35 บาทครับ ซื้อทีก็ โหลขึ้น สามสิบ สี่สิบอัน แต่ถ้าแม่ซื้อเอง สามสิบ

ปกติ ผมก็ไปซื้อหลายอย่างครับ ไม่ได้ไปซื้อแค่ รีโมท มีเกือบหมด

กล้องวงจรปิด ต้องเลือกนะพี่ ของไตหวัน โรงงานเดียวกับ ฟูจิโก๋ ถูกกว่าเยอะครับ อุปกรณ์ห้องน้ำ แผ่นซีดี ของแต่งรถ แต่บริการก็ห่วยครับ จะซื้อก็ซื้อเลย ไม่เน้นบริการ ไปแรกๆ บอกแม่บริการห่วยพูดไม่ดี แม่บอกเราซื้อเค้าน้อยก็งี้ อีกอย่าง คลองถม สัมเพ็ง พาหุรัด เป็นอย่างงี้หมด ทำใจ ไปถึงก็ซื้อเลย ไม่พูดมาก พูดมากเหนื่อย

[smith_sanguan]

พันทิพย์ ก็เดินบ่อย internet ที่ apartment เดินเองหมด เฉลี่ยก็เดิน เดือนล่ะครั้งครับ

เดือนนี้ไปมา สอง ครั้งครับ ครั้งแรก ไปเครม access point ครั้งที่สอง netbook น้องหมอเสีย ก็ไปเครม ครั้งหน้าก็ไปรับเครื่องครับ เสร็จแล้วครับ ยังไม่ได้ไป

เห็น คอม อันใหม่ ของ acer emacEZครับ ตัวเครื่อง อยู่กับจอ 144** atom N270 เท่า เซริล่อน ประหยัดเนื้อที่มากครับ ไม่ต้อง มีเคส

อีกอันครับ ASUS Eez จำไม่ได้  มีจอประกอบรวมกัน 20*** ที่เด่น คือ จอ Touch Screen ผมว่าจะเอามาใช้กับ ร้านอาหารครับ

[smith_sanguan]

144** บาท

20***บาทครับ ถูกครับ ไม่ได้เล่นอะไรมากก็คุ้มครับ

แต่ถ้าเล่น กราฟฟิก หนัก ก็ไม่ไหวครับ

[por_jai]

(ตอน6)

   เอาละชั้นล่างเดินซะทั่วแล้ว ไม่มีแน่นอน
   แต่เอชั้นอื่นจะเดินดุ่ยๆอย่างนี้จะไหวเหรอ
   เหลืออีก3ชั้นเชียวนา
   แล้วยังมีไอทีซิตี้ที่ชั้นพิเศษอีก
   พอขึ้นบันไดเลื่อนไปที่ชั้น2
   ก็เดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อย
   ไปทางด้านหลังของห้าง
   ก็ไปเจออาแปะ อยู่คนนึงนั่งอยู่หน้าร้าน อายุ60กว่าน่าจะได้
   ท่าทางใจดี
   ก็เลยเข้าไปถาม ว่าแถวนี้มีร้านรีโมทขายไหม
   จะมาซื้อไปเปลี่ยนอันเก่าที่เสียอยู่
   แกก็ชี้ไปโน่น บอกเดินเลยไปอีกเลี้ยวซ้ายแล้วก็เลี้ยวซ้าย
   ผมก็เดินตามที่แกบอก แต่ก็หาร้านที่ว่าไม่เจอ
   นอกจากอาแปะแล้วผมก็เดินถามไปเกือบทุกร้านที่เดินผ่าน
   และเห็นวางของในลักษณะที่มีโอกาสจะมีรีโมท
   เอ...อ้ายรีโมทตัวเดียวจะยากอะไร
   ถามไปถามมา
   เจ้าคนหลังๆบอกมานี่ชักมั่วแล้ว
   สังเกตุดูเหมือนตอบไปอย่างนั้น
   ไม่รู้จริงเท่าไหร่
   พอเราเดินตามที่ท่านเขาบอกนอกจากไม่เจอแล้ว
   ยังทำให้เราเดินงงมากขึ้นซะอีก
   ตอนนี้ใจนึงก็คิดว่าไปอมร บ้านหม้อซะแต่แรกก็ดีแล้ว  มีชัวร์
   ทั้งเหนื่อยใจ เมื่อยและก็ทั้งสับสน
   จะเลิกหา ก็เหมือนมันใกล้จะัเจอเต็มที
   ตอนนี้เลยหงุดหงิดคนบอก ไม่ถามมันแล้ว
   เดินไล่ทุกชั้นเลย
   แม้กระทั่งชั้นล่างที่เดินมาแล้ว
   แหะๆลองเดาสิครับว่าเจอมั๊ย
   สติดีๆ ไม่หงุดหงิดยังหาไม่เจอเลย
   นี่ควันจะขึ้น จะออกหูอยู่แล้ว
   ไม่เจอหรอกครับ

[por_jai]

(ตอน7)

มาถึงตอนนี้ได้เวลาิจิบกาแฟร้อน
อเมริกาโน่ให้เย็นใจอีกซักถ้วยก่อนกลับ
น่าจะดีไม่น้อย
ไม่เจอก็ไปอมร สิฟะ จะยากอะไร
แต่นึกไม่ออกว่าจะจอดรถตรงไหนดี
เอ...หรือจะนั่งแท๊กซี่ไปดีหว่า
เอ...แล้วก็ต้องนั่งกลับมาเอารถที่เดิมอีก
อูย หรือมันยุ่งยากวุ่นวายขนาดนี้
ซื้อเครื่องเล่นดีวีดีใหม่มันซะเลยดีมั๊ย
เจ้าเครื่องเก่าตัวแสบ ยกให้คนเก็บขยะมันซะเลย แสบนัก
ซื้อมันซะที่พันทิพนี่แหละ
เล่นหุ้นได้เสียมากกว่านี้ตั้งไม่รู้เท่าไหร่ ยังไม่ยุ่งยากใจเท่าวันนี้เลย
คิดไปได้ไกลขนาดนั้นเชียวหนอเรา
นี่แหละที่หลวงพ่อสอน
คนเราทุกข์ก็เพราะคิดนี่แหละ

[por_jai]

(ตอน8)

โอย...นี่มันเรื่องสั้นหรือเรี่องยาวกันแน่หว่า 8ตอนเข้าให้แล้ว
มากวนเล่นนะครับ
แต่ละตอนสั้นจุนจู๋
ผมไม่ค่อยเขียนอะไรยาวมาก มันเบื่อซะก่อน
เลยต้องหลอกจิตมัน เวลาอยากเขียนอะไรยาวๆหน่อย
ก็แบ่งเป็นหลายๆตอนซะ
นี่ถ้าให้เขียนโดยไม่แบ่งเป็นตอน เขียนไม่ได้ยาวอย่างนี้หรอกนะ
อ้าวเขียนไปเขียนมาจะจบตอน8 เอาดื้อๆอีกแล้ว
อย่าขำในความเขลาของผมเลย
เรื่องสั้นกึ่งยาวเรื่องสุดท้าย
ผมเขียนให้เจ้าโหน่ง หรือพี่หำดรำ หรือพี่จานอส คิส
เรื่องQuest for Fire
ตอนนั้นเจ้าโหน่งเขาฟิตทำหนังสือขึ้นมาเล่มนึง
ชื่อValue Investingหรือไงเนี่ย
ไว้ผมจะไปรื้อมาโพสให้อ่านกันเล่น
ระหว่างรอหุ้นลงไปพลางๆ...ฮ่า...
เห็นไหม ลากไปลากมา จบตอน8เข้าให้จนได้
พี่สถาปนึกต่างดาว
ถ้ามาอ่านเข้าคงขำอุจจาระแตก อุจจาระแตน
เพราะพี่เขาเป็นนักเขียนตัวจริงเสียงจริง
พวกเราในเวบไม่รู้จักกันเอง แต่ผมรู้จักอ่ะ
ไว้ว่างๆจะนำข้อเขียนอันไม่ธรรมดาของพี่สถาปนึกมาแนะำนำ ดีมั๊ญ

[por_jai]

(ตอน9)

ระหว่างที่กำลังจิบกาแฟนั่งตัดสินใจอยู่ว่าเอาไงดี
ใจก็ไพล่ไปคิดถึงอาแปะที่ไปถามทางคนแรกขึ้นมา
ในกระบวนคนที่ผมไปเอ่ยปากถามวันนี้เป็นสิบคน
ดูแกไม่มั่วที่สุด
แถมตอบแบบสายตามั่นใจว่า
อ้ายตี๋เอ๊ย อยู่ใกล้แค่หนวดนี่เอง
เอ็งนะโชคดี มาถามถูกคนแล้ว
ผมจัดแจงจ่ายค่ากาแฟ
เอาละฟะ ลองไปหาอาแปะดูอีกซักครั้ง ก่อนไปที่อมร บ้านหม้อ
ขึ้นไปชั้นสองไปหาแกอีกที
บอกอาแปะ ผมยังหารีโมทไม่ได้เลย
แกว่า
ตรงนี้เอง เลี้ยวซ้ายแล้วก็เลี้ยวซ้าย พุดเหมือนเดิมอีกด้วย
ผมก็เลยลองเดินดูตามแกว่าอีกที
อู...มีซอยเลี้ยวซ้ายอีกซอยที่ผมไม่ได้เดินเข้าไปในตอนแรกครับ
เดินเข้าไปก็เจอร้านที่ว่าเลย
รีโมทตัวละร้อย เท่าไรก็ซื้อแล้วครับ
ดีใจมากมาย ความรู้สึกยังกับตอนซื้อ ATCที่5บาทกว่า
แล้วมัีนใช้เวลาปีนึงวิ่งไป70บาท ยังไงยังงั้นเลย
สรุปแล้วใช้เวลาไป2ชั่วโมงกว่า กับรีโมทหนึ่งตัว
ไม่คุ้มเลย...จริงมะ

[smith_sanguan]

คราวหน้าหาอะไรถามผมนะ สากกระเบือยันเรือรบ หาได้หมด หลานยินดีรับใช้ โพสในห้องที่ผมอยู่ประจำนะครับ ด่วนกริ๊งมาครับ แต่หาอะไรยากเกินก็ไม่ไหวนะ เช่น ช่วยหาพระอรหัน อันนี้ญาณไม่ถึง หาไม่เจอครับ ผมเดินหามาก ไม้แต่งบ้าน ก็ทองผาภูมิ หินอ่อน ก็สระบุรี กระเบื้องก็เอาเข้ามาจากเมืองจีนเองเลยครับ อาเอาของเข้ามาจากเมืองจีนครับ

[por_jai]

(ตอนสิบ)

จริงๆคุ้มสุดคุ้มเลยครับ กับการหารีโมทตัวนี้
ผมปิ๊งขึ้นมาว่า
ชีิวิตทุกเรื่องมันก็เป็นอย่างนี้
ถ้าเราหา"อาแปะ"ให้เจอในทุกเรื่องของชีวิืต
ตอนผมมีแฟนคนแรก ถูกเขาหักอก ซะแทบล้มประดาตาย
ได้เรียนรู้ชีวิตว่า
ตัวใครก็ตัวใคร ไม่มีใครไปยุ่งกับอีกคนนึงได้
จริงๆที่เราเสียใจนะ เรารักตัวเองต่างหากไม่ได้รักเขาหรอก
ถ้าเรารักเขาจริง เราต้องยินดีที่เห็นเขามีความสุขที่ได้เลิกกับเรา
จึงจะถูก จริงไหมครับ
นี่ใจเราคิดแต่จะเป็นเจ้าเข้า เจ้าของ

[por_jai]

(ตอนสิบเอ็ด)

ตอนเขียนก็รู้อยู่ว่ากระทู้นี้มีแต่ซี๊ๆกันมาอ่าน
เรื่องอาแปะ นี้เป็นเรื่องที่ผมตั้งใจจะเขียนให้พวกเราอ่านกันมานานแล้ว
ความจริงเรื่องนี้เกิดขึ้นกับพระอาจารย์แม็คของผม
ไม่ได้เกิดกับตัวผมแต่อย่างใด
ผมฟังแล้วเอามาเนียน เขียนเป็นเรื่องเป็นลาวขึ้นมา
ดีใจที่สมิทธิมาอ่าน มาโพส มาคุยด้วยตลอดนะ
ความจริงผมมีหน้าที่โพสนะ ใครเกี่ยวได้มากน้อยเท่าไรก็เกี่ยวไป
หรือจะอ่านแล้วร้องยี้(ห้อย ร้อยยี่สิบ)ก็เรื่องของคุณ
อยากหลงเข้ามาอ่านแล้วนี่นา
ผมดูจากจำนวนวิว รู้ว่ามีคนมาอ่านหลายคน
แต่ไม่ได้โพส
ผมคิดเดาว่าอาจเป็นเพราะผมเขียนได้ดีมาก
จนไม่มีข้อให้สงสัยมาให้ถาม...ฮ่า...

[por_jai]

(ตอน12)

แม้กระทั่งเรื่องหุ้น
ที่เราจะใช้อาศัยเป็นใบเบิกทางนำเราไปสู่อิสรภาพ
ไม่ต้องทำมาหากินทางโลกอีกต่อไปนั้น
เราก็จำเป็นต้องหา"อาแปะ"ของเราให้เจอนะ
บางทีเราเจอแล้ว
แต่เราดันทำบุญมาไม่พอ
หรือไม่มีศรัทธาใน "อาแปะ"คนแรกที่เราเจอ
ดังเรื่องที่ผมเล่ามายืดยาว
เราก็จะต้องวนไปวนมาไปทั้งชีวิต
สุดท้ายก็ต้องกลับไปหาอาแปะ อีกครั้งอยู่ดี
เท่ากับเสียเวลาไปเปล่าๆปลี้โดยแท้
ความจริง เราเจออาแปะแล้ว เรารู้แล้วด้วยว่านี่แหละอาแปะ
ก็ไม่ต้องไปเดินวนให้เมื่อยตุ้มแล้วครับ
ถามอาแปะ เอานี่แหละครับ
ตรงสุด แม่นสุด ใช้เวลาน้อยสุด ลัดสั้นที่สุด
เวลาเป็นของมีค่า
หลวงพ่อเวลาเทศน์จะเน้น2เรื่องที่ท่านว่าท่านให้น้ำหนักมาก
คือเวลา กับ ขี้เกียจ
ท่านว่าเวลา มีแต่จะหมดไป เดี๋ยวก็หมดชาตินึงแล้ว
ชาติหน้ายังไม่รู้กรรมจะพาไปไหน
ชาตินี้ได้เิกิดเป็นคนแล้วแถมยังมีพุทธศาสนาอีกด้วย
ยังจะรออะไร
ส่วนขี้เกียจนี่ใครไปบ่นละถูกเอ็ดทุกราย
บอกว่าภาวนาไม่เป็น ไม่ก้าวหน้าท่านยังไม่ว่าอะไร เมตตาสอนตลอด
ตั้งกะผมเข้าเวบนี้
ผมมีบุญได้เจอ อาแปะหลายคน
ว่าแต่พวกคุณน่ะเจอ อาแปะ ซักคนหรือยัง

[smith_sanguan]

เลือกผู้หญิงเป็นวิบากกรมครับ

คนรักครั้งแรก แล้วแต่งก็มี

คนหารัก จนวันตาย ก็หาไม่เจอ

ผมเคยอกหัก ก็หลายครั้ง ทิ้งเค้าก็หลายคน แต่ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งโดนทิ้ง หมอดูเคยบอก รักมากจะยิ่งไม่สมหวัง กรรมที่เคยไปทำเค้าไว้ชาติปางก่อน ยิ่งมีกิเลสมาก วิบากกรมยิ่งสนองเร็ว หวังว่าวิบากกรมจะหมดสักที โดนทิ้งมาหลายคน พอเถอะ หล่อๆอย่างเราไม่น่าโดนทิ้งเลย 555

หล่อ ก็เท่านั้น บางคนไม่ชอบขี้หน้า หล่อบางทีสาวก็ไม่ชอบ บุญกรรมวาสนาส่ง ครับ ถ้าทำบุญกันมา ก็สมหวัง ผมคิดแค่นี้นะ

[smith_sanguan]

ไม่เจออาแปะ เจอแต่อาเจ๊กพอใจ แทนกันได้ไม๊ครับ

[por_jai]

ไม่เจออาแปะ เจอแต่อาเจ๊กพอใจ แทนกันได้ไม๊ครับ

ความจริงป่าป๊่าคุณ ดูจากรูปตอนไปวิ่งก็รู้แล้วว่้าเป็นคน(เคย)หล่อนะ
เพราะทุกวันนี้ก็ยังหน้าตาดีเกินรุ่นอยู่เลย
แถมมีมุขเยอะ ฟังจากที่คุณเล่าอ่ะนะ
แหมจีบผู้หญิงมาจนป่านนี้แล้ว
เพิ่งจะมาบ่นว่า ผู้หญิงเขาไม่ได้สนเรื่องหน้าตา
เธอสนครับ แต่ไม่ใช่เบอร์หนึ่ง

วันนี้ผมต้องไปงีบเร็วหน่อย
จริงๆตั้งแต่ไปวิ่งงานวันแม่มา
ไม่ค่อยสเบยเท่าไหร่เลย
เจ็บคอนิดๆหน่อยๆมา
จนมาแสบคอเอาสุดๆตอนเช้าวันเสาร์
แล้วก็ดีขึ้นในวันอาทิตย์แต่ก็ไม่สามารถออกไปงานแต่งงานได้
เมื่อวานผมยังไปนั่งฟัง opp day ของน้อง MINTที่ตลท.
ผมสนใจนะบริษัทนี้คอยตามๆอยู่
ตกเย็นไปเล่นแบดได้2เซ็ทเบาๆ ปรากฏว่าหมดแรงซะแล้ว
เมื่อเย็นอาการคงเกือบเป็นปกติแล้ว
เพราะไปวิ่งมา10กม.แบบสบายๆแต่มีเมื่อยขานิดๆ
รู้สึกว่าวันนี้ควรจะนอนเร็วหน่อย พักชาด้วย คืนนี้คงหลับสนิท
เพื่อให้พรุ่งนี้หายเต็ม100ซักที

[sattaya]

เพิ่งกลับจากเตะบอลได้สักพักครับ วันนี้นายตลาดฟุตซอลไม่ทำงานเลย
โวลุ่มหายหมดเลย

เตะบอลกันเสร็จไม่มีอะไรน่าคุยเท่าเรื่องหุ้นแล้ว
พี่ทศกระทิงแดงพูดเรื่องความสำคัญของราวกันตก (stop loss) ผมเลยนึกถึงหุ้นซุเปอร์ oem
ว่ามีคนๆนึงบอกให้ขายก่อนแล้วค่อยซุ่มดูถ้ามันลงค่อยซื้อ ทำให้ผมรอดจากการขาดทุนครั้งใหญ่
หลังจากนั้นก็พูดคุยเรื่องหุ้น ก ข ค ง กับพี่ๆน้องๆไปเรื่อย กินบะหมี่เสร็จก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน
โดยที่ยังไม่ลืมคำสั่งของ ผบทบ. ให้ซื้อก๋วยจั๊บกลับบ้านด้วย

วันนี้ผมต้องไปงีบเร็วหน่อย
จริงๆตั้งแต่ไปวิ่งงานวันแม่มา
ไม่ค่อยสเบยเท่าไหร่เลย
เจ็บคอนิดๆหน่อยๆมา
จนมาแสบคอเอาสุดๆตอนเช้าวันเสาร์

หายไวๆนะครับ

ผมมีบุญได้เจอ อาแปะหลายคน
ว่าแต่พวกคุณน่ะเจอ อาแปะ ซักคนหรือยัง

เจอแล้วครับ เป็นคนที่ช่วยให้ตาสว่างอย่างน้อยถึง 2 ครั้ง ทั้งทางโลกและทางธรรม
ครั้งแรกก็หุ้นซุเปอร์ oem ข้างบน
อีกครั้งทำให้ผมได้รู้จักหลวงพ่อปราโมทย์

ขอบคุณครับอาแปะของผม