รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอlong
รู้ว่าเหนื่อย ถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง
ยังไงจะขอlongดูสักที
รู้ว่าเราเจ็บตัวมาเท่าไร
รู้ว่ากำไรอยู่ไกลอยู่สูงขนาดไหน
ใครๆ ก็รู้เป็นไปไม่ได้หรอก
แต่คำว่ารับมันสั่งให้ฉันต้องซื้อเข้าไป
ได้เกิดมาเปิดพอร์ตทั้งที
ไม่ว่ายังไงจะAPสักวัน
อยากรับก็ต้องเสี่ยง
ไม่อยากให้หุ้นเป็นเพียงภาพในความฝัน
ขาดทง ขาดทุนไม่สนใจ
ตะเกียกตะกายสักเพียงใด
ก็ดีกว่าปล่อยของไปจากฉัน
ติดดอยแล้วจริงๆ เพราะดอยจริงๆ
แล้วยังไม่รู้จักจำ
แม้หุ้นตก ก็ต้องมาทำใจ
แม้ต้องเจ็บ และเครียดขนาดไหน
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันไม่เจียมตัว
เมื่อคำว่ารับมันสั่งให้ฉันต้องซื้อเข้าไป