แต่งกวีเฉลิมพระเกียร์ติ์พระนางเจ้าสิริกิตมหาราชินีกันครับ

[ayethebing]

๑ ขอเชิญกวีทั่วทั้ง...................แดนสยาม
ประกาศระบือนาม....................ทั่วหล้า
เทิดเกียร์ติ์แห่งจริยงาม..............พระแม่ ทวยไทย
สิริกิตจอมแม่ฟ้า.......................แซ่ซ้อง อวยพร

๑ ขอเชิญชนชาวกวี....................ถวายศรีสิบสองสิงหา
ประกาศคุณระบือพา....................เทิดเกียร์ติ์แม่ฟ้าชาวไทย

๑ สิริกิตคือพระนาม.....................ส่องสยามให้เกริกไกร
จริยวัตรงามพร่าพราย..................ส่องประกายทั่วคคนางค์

๑ กาพย์กลอนหรือโคลงฉันท์.......แล้วแต่ท่านจะสรรค์สร้าง
เติมแต่งให้รางชาง......................ยามได้ฟังภวังค์คิด

๑ ก้มกราบลงนอบน้อม.................เราพรักพร้อมกันตั้งจิต
อ่าองค์พระทรงฤทธิ์.....................เป็นมิ่งสถิตอยู่คู่ไทย

[wke_d]

เหงาจัง เหงาจัง

กวี tvi ไปไหนกันหมดหว่า

[ayethebing]

นั่นดิ

[นักดูดาว]

รอลูกชายเฮียปรัชญามาเปิดงานน่ะครับ ปีที่แล้วแต่งไว้ไพเราะมาก
ถ้าเฮียอ่านก็ฝากบอกด้วยครับ

[wke_d]

ระลึกในน้ำพระทัยหัวใจราษฎร์
ประสิทธิ์สาทวิชามูลค่าศิลป์
ราชินีคู่พระทัยไทยบดินทร์
ทั่วทุกถิ่นชาวไทยถวายพระพร

..ขอพระองค์ทรงพระเจริญ..

[ayethebing]

๑ สิริกิตจอมแม่ฟ้า......................ส่องทั่วหล้าแสนเกริกไกร
จริยวัตรงามพร่าพราย.................แผ่ประกายทั่วคัคนานต์

๑ ก้มกราบลงนอบน้อม.................ไทยทั่วพ้องตั้งจิตมั่น
เทิดไท้ให้คุณอนันต์.....................เป็นมิ่งขวัญอยู่คู่ไทย

อิอิ หมดมุขเลยเอามุขเดิมมาเล่นไปพลางๆ ก่อนครับ

[กษัตริย์ยอดกตัญญู]

คัดลอกมาจาก หนังสือเรื่อง หยุดความชั่วที่ไล่ล่าตัวคุณ ของ พ.อ.(พิเศษ) ทองคำ

กษัตริย์ยอดกตัญญู

ลูก ๆ ทุกคน...ก็ได้รู้กันแล้วว่าความหวังของแม่ ..ที่มีต่อลูก 3 หวังคือ

ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้

ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา

เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา หวังลูกช่วยปิดตา เมื่อสิ้นใจ

ทีนี้...มาดูตัวอย่างบ้าง..บุคคลที่เป็นยอดกตัญญู ที่ประทับใจอาจารย์มากที่สุด คือใคร ทราบไหม?

คือคนในภาพนี้..ในหลวงของเรา...ในหลวง...นอกจากจะเป็นยอดพระมหากษัตริย์ของโลก..เป็น THE KING OF KINGS แล้ว

ในหลวงของเรายังเป็นกษัตริย์ยอดกตัญญูด้วย

ความหวังของแม่...ทั้ง 3 หวัง ในหลวงปฏับติได้ครบถ้วน...สมบูรณ์
เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดให้แก่พวกเรา

ในหลวงทำกับแม่ยังไง ? ตามอาจารย์มา...อาจารย์จะฉายภาพให้เห็น....

หวังที่ 1. ยามแก่เฒ่า..หวังเจ้า..เฝ้ารับใช้...

ใครเคยเห็นภาพที่... สมเด็จย่า เสด็จไปในที่ต่าง ๆ

แล้วมีในหลวง..ประคองเดินไปตลอดทาง...เคยเห็นไหม...?

ใครเคยเห็น...กรุณายกมือให้ดูหน่อย...ขอบคุณ...เอามือลง

ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย.. มีคนเยอะแยะ...

มีทหาร...มีองครักษ์...มีพยาบาล..ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว

แต่ในหลวงบอกว่า..."ไม่ต้อง....คนนี้...เป็นแม่เรา...เราประคองเอง

ตอนเล็ก ๆ แม่ประคองเรา..สอนเราเดิน หัดให้เราเดิน...

เพราะฉะนั้น..ตอนนี้แม่แก่แล้ว...เราต้องประคองแม่เดิน

เพื่อเทิดพระคุณท่าน...ไม่ต้องอายใคร..."

เป็นภาพที่...ประทับใจมาก...

เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ท่านกตัญญูต่อแม่.. ประคองแม่เดิน

ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จ ... สองข้างทาง

ฝั่งนี้ 5,000 คน ฝั่งนู้น.....8,000 คน ยกมือขึ้น...สาธุ แซ่ซ้อง..สรรเสริญ

"กษัตริย์ยอดกตัญญู..."

ในหลวง..เดินประคองแม่..คนเห็นแล้ว...เขาประทับใจ

ถ่ายรูป...เอามาทำปฏิทิน...เอาไปติดไว้ที่บ้าน

เพื่อแสดงความเคารพ...กราบไหว้...

ลองหันมาดูพวกเรา...ส่วนใหญ่ เวลาออกไปไหนแต่งตัวโก้...

ลูกชาย..แต่งตัวโก้...ลูกสาว..แต่งตัวสวย...

แต่เวลาเดิน...ไม่มีใครประคองแม่ กลัวไม่โก้...กลัวไม่สวย

ข้าราชการ...แต่งเครื่องแบบเต็มยศ...

ติดเหรียญตรา...เหรียญกล้าหาญ...เต็มหน้าอก...

แต่เวลาเดิน...ไม่กล้าประคองแม่...กลัวไม่สง่า...กลัวเสียศักดิ์ศรี...

ประคองแม่....เป็นเรื่องของ...คนใช้...

หลายคน...ให้ประคองแม่.. ไม่กล้าทำ อาย...

เวลาทำดี..ไม่กล้าทำ...อาย

เวลาทำชั่ว...กล้า....ไม่อาย...

ใครเห็นภาพนี้ที่ไหน...กรุณาซื้อใส่กรอบ...

แล้วเอาไปแขวนไว้ที่บ้าน...เอาไว้สอนลูก

เห็นภาพชัดเจนไหมครับ?

เท่านั้น...ยังน้อยไป...มาดูภาพที่ชัดเจนกว่านั้น...

หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่า...เสร็จสิ้นลงแล้ว

ราชเลขา..ของสมเด็จย่า...มาแถลงในที่ประชุม...ต่อหน้าสื่อมวลชน...ว่า...

ก่อนสมเด็จย่า จะสิ้นพระชนม์..ปีเศษ...ตอนนั้นอายุ 93

ในหลวง..เสด็จจากวังสวนจิตร.. ไปวังสระปทุมตอนเย็นทุกวัน

ไปทำไมครับ....?

ไปกินข้าวกับแม่...ไปคุยกับแม่...ไปทำให้แม่..ชุ่มชื่นหัวใจ...

พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง..

โฮ้โห....ขนาดนี้เชียวหรือในหลวงของเรา

เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่...สัปดาห์ละกี่วัน...ทราบไหมครับ ?

พวกเราทราบไหมครับ...สัปดาห์ละกี่วัน ?

5 วัน......

มีใครบ้างครับ....?

ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่ ...สัปดาห์ละ 5 วัน

หายาก.........

ในหลวง มีโครงการเป็นร้อย...เป็นพันโครงการ...

มีเวลาไปกินข้าวกับแม่..สัปดาห์ละ 5 วัน

พวกเรา ซี 7 ซี 8 ซี 9 ร้อยเอก..พลตรี...อธิบดี..ปลัดกระทรวง

ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่....บอกว่า...งานยุ่ง

แม่บอกว่า...ให้พาไปกินข้าวหน่อย..

บอกว่า ไม่มีเวลา จะไปตีกอล์ฟ...

ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว...

แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ...เห็นตัวเองหรือยัง..?

พ่อแม่..พอแก่แล้ว ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง...

ฝนตก...น้ำเซาะ..อีกไม่นานโค่น...

พอถึงวันนั้น...เราก็ไม่มีแม่ให้กราบแล้ว...

ในหลวงจึงตัดสินพระทัย...ไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน

เมื่อตอนที่สมเด็จย่าอายุ...93

สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน ในหลวงไปกินข้าวกับแม่ 5 วัน

อีก 2 วันไปไหนครับ ....?

ดร.เชาว์ ณ ศีลวันต์...องคมนตรีบอกว่า....

ในหลวง...ถือศีล 8 วันพระ ถือศีล 8 นี่ยังไง...? ต้องงดข้าวเย็น...

เลยไม่ได้ไปหาแม่...วันนี้เพราะ ถือศีล

อีกวันหนึ่งที่เหลือ...อาจจะกินข้าวกับพระราชินี..กับคนใกล้ชิด

แต่ 5 วัน....ให้แม่ เห็นภาพชัดแล้วใช่ไหม...?

ตอนนี้เราขยับเข้าไปใกล้ ๆ หน่อย

ไปดูตอนกินข้าว...ทุกครั้ง...ที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า...

ในหลวงต้องเข้าไปกราบที่ตัก...แล้วสมเด็จย่า...ก็จะดึงตัวในหลวง...

เข้ามากอด..กอดเสร็จก็หอมแก้ม...

ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวงบ้าง...?

ภาพนี้...ถ้าใครมี...ต้องเอาไปใส่กรอบ

เป็นภาพความรักของแม่...ที่มีต่อลูก..อย่างยอดเยี่ยม

ตอนสมเด็จย่า..หอมแก้มในหลวง...อาจารย์คิดว่า

แก้มในหลวง...คงไม่หอมเท่าไร..เพราะไม่ได้ใส่น้ำหอม

แต่ทำไม...สมเด็จย่าหอมแล้ว...ชื่นใจ...เพราะท่านได้กลิ่นหอม...

จากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญู

ไม่นึกเลยว่า...ลูกคนนี้ จะกตัญญูขนาดนี้ จะรักแม่มากขนาดนี้

ตัวแม่เองคือ สมเด็จย่า...ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์

เป็นคนธรรมดา...สามัญชน...เป็นเด็กหญิงสังวาลย์

เกิดหลังวัดอนงค์...เหมือนเด็กหญิงทั่วไป...เหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้

ในหลวงหน่ะ...เกิดมา เป็นพระองค์เจ้า เป็นลูกเจ้าฟ้า

ปัจจุบันเป็นกษัตริย์...เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว

แต่ในหลวง..ที่เป็นพระเจ้าแผ่นดิน....ก้มลงกราบ..คนธรรมดา..ที่เป็นแม่

หัวใจลูก...ที่เคารพแม่...กตัญญูกับแม่อย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้ว...

คนบางคน...พอเป็นใหญ่เป็นโต ไม่กล้าไหว้แม่....เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำ...

เป็นชาวนา....เป็นลูกจ้าง...ไม่เคารพแม่....ดูถูกแม่......

แต่นี่...ในหลวง เทิดแม่ไว้เหนือหัว...นี่แหละครับความหอม

นี่คือเหตุที่สมเด็จย่า...หอมแก้มในหลวงทุกครั้ง...

ท่านหอมความดี...หอมคุณธรรม...หอมกตัญญู..ของในหลวง

หอมแก้มเสร็จแล้ว...ก็ร่วมโต๊ะเสวย...

ตอนกินข้าวนี่...ปกติ...แค่เห็นลูกมาเยี่ยม...ก็ชื่นใจแล้ว...

นี่ลูกมากินข้าวด้วย...โอย...ยิ่งปลื้มใจ

แม่ทั้งหลาย..ลองคิดดูซิ...

อะไรอร่อย ๆ ในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่...อันนี้อร่อย...แม่ลองทาน...

รู้ว่าแม่ชอบทานผัก...หยิบผักมาม้วน ๆ ใส่ช้อนแม่...

เอ้าแม่...แม่ทานซะ...ของที่แม่ชอบ

แทนที่จะกินแค่ 3 คำ 4 คำ ก็เจริญอาหาร...กินได้เยอะ

เพราะมีความสุขที่ได้กินข้าวกับลูก

มีความสุขที่ลูกดูแล....เอาใจใส่...

กินข้าวเสร็จแล้ว...ก็มานั่งคุยกับแม่...

ในหลวงดำรัสกับแม่ว่าไง...ทราบไหม...?

ตอนในหลวงเล็ก ๆ...แม่เคยสอนอะไรที่สำคัญ...

"อยากฟังแม่สอนอีก"

เป็นยังไงบ้าง...?

เป็นกษัตริย์...ปกครองประเทศ...อยากฟังแม่สอนอีก...

พวกเรา เป็นยังไง...? เราคิดว่า...เรารู้มาก...เราเรียนสูง...

เรามีปริญญา...แม่จบ ป.4 เวลาแม่สอน....ตะคอกแม่ ตวาดแม่ กระทืบเท้าใส่แม่

เบื่อจากตายอยู่แล้ว...รำคาญ....พูดจาซ้ำซาก...เมื่อไหร่จะหยุดพูดซะที...

เราเหยียบย่ำหัวใจแม่......

พอสมเด็จย่าสอน...ในหลวงจะเอากระดาษมาจด...

มีอยู่เรื่องหนึ่ง...ที่จำได้แม่น..สมเด็จย่า...เล่าว่า ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss

ในหลวงยังเล็กอยู่...เข้ามาบอกว่า..อยากได้รถจักรยาน

เพื่อน ๆ เขามีจักรยานกัน แม่บอกว่า...ลูกอยากได้จักรยาน...

ลูกก็เก็บสตางค์...ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้ซิ...

เก็บมาหยอดกระปุก..วันละเหรียญ...สองเหรียญ

พอได้มากพอ...ก็เอาไปซื้อจักรยาน...

นี่คือสิ่งที่แม่สอน...

แม่สอนอะไร..ทราบไหมครับ...?

ถ้าเป็นพ่อแม่บางคน...พอลูกขอ...รีบกดปุ่ม ATM ให้เลย

ประเคนให้เลย..ลูกก็ฟุ้งเฟ้อ...ฟุ่มเฟือย...เหลิง...และหลงตัวเอง

พอโตขี้น...ขับรถเบนซ์ชนตำรวจ...ก็ได้...

ยิงตำรวจ...ยังได้..เพราะหลง ตัวเอง..พ่อกูใหญ่

เห็นไหม.....? ตามใจเทิดทูน จนเสียคน...

แต่สมเด็จย่านี่...เป็นยอดคุณแม่..สร้างคุณธรรมให้แก่ลูก..

ลูกอยากได้..ลูกต้องเก็บสตางค์ที่แม่ให้...ไปหย่อนกระปุก...

แม่สอน 2 เรื่อง คือ...ให้ประหยัด....ให้ยืนอยู่บนขาของตัวเอง

"ความประหยัด...เป็นสมบัติของเศรษฐี"

ใครสอนลูกให้ประหยัดได้..คนนั้นกำลังมอบความเป็นเศรษฐีให้แก่ลูก

พอถึงวันปีใหม่..สมเด็จย่าก็บอกว่า..."ปีใหม่แล้ว...เราไปซื้อจักรยานกัน.."

เอ้า...แคะกระปุก..ดูซิว่ามีเงินเท่าไร...? เสร็จแล้ว...สมเด็จย่าก็แถมให้...

ส่วนที่แถมนะ...มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก...มีเมตตา...ให้เงินลูก...

ให้...ไม่ได้ให้เปล่า...สอนลูกด้วย...สอนให้ประหยัด

สอนว่า...อยากได้อะไร...ต้องเริ่มจากตัวเรา...

คำสอนนั้น...ติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้....

เขาบอกว่า..ในสวนจิตรเนี่ย...คนที่ประหยัดที่สุด...คือ...ในหลวง...

ประหยัดที่สุด..ทั้งน้ำ..ทั้งไฟ...

เรื่องฟุ้งเฟ้อ..ฟุ่มเฟือย...ไม่มี...

เป็นอันว่า...ภาพนี้..ชัดเจน..


หวังที่ 2. ยามป่วยไข้...หวังเจ้า..เฝ้ารักษา

ดูว่าในหลวง ทำกับแม่ยังไง...?

สมเด็จย่า..ประชวร อยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช..ในหลวงไปเยี่ยม..ตอนไหนครับ..?

ไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 เศษๆ..จีงเสด็จกลับ..ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง...

แม่...พอเห็นลูกมาเยี่ยม..ก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว..

ทีมแพทย์ที่รักษาสมเด็จย่า..เห็นในหลวงมาเยี่ยม มาประทับ

ก็ต้องฟิต...ตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอด

ว่า..จะให้ยายังไง...จะเปลี่ยนยาไหม..?

จะปรับปรุงการรักษายังไง...ให้ดีขึ้น...

ทำให้สมเด็จย่า..ได้รับการดูแลที่ดีขึ้น...

เห็นภาพไหม...?


กลางคืน....ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่า...คืนละหลายชั่วโมง..ไปให้ความอบอุ่นทุกคืน

ลองหันมาดูตัวเราเองซิ...ตอนพ่อแม่ป่วย..โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง

ถามว่า...ตอนนี้..อาการเป็นยังไง....? พ่อแม่...ยังไม่ทันตอบเลย

ฉันมีธุระ งานยุ่ง ต้องไปแล้ว....

โผล่หน้าไปให้เห็น...พอแค่เป็นมารยาท..แล้วก็กลับ..

เราไม่ได้ไปเพราะความกตัญญู...

เราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่าน........น่าอายไหม...?

ในหลวง...เสด็จไปประทับกับแม่...

ตอนแม่ป่วย....ไปทุกวัน...ไปให้ความอบอุ่น...

ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง...นี่คือ...สิ่งที่ในหลวงทำ

คราวหนึ่ง...ในหลวงป่วย...สมเด็จย่า...ก็ป่วย..

ไปอยู่ศิริราช..ด้วยกัน..อยู่คนละมุมตึก..

ตอนเช้า..ในหลวงเปิดประตู...แอ๊ด......ออกมา...

พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่า...ออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี

ในหลวง..พอเห็นแม่..รีบออกจากห้อง..มาแย่งพยาบาลเข็นรถ

มหาดเล็ก...กราบทูลว่า ไม่เป็นไร.. ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว

ในหลวงมีรับสั่งว่า.... "แม่ของเรา....ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น....เราเข็นเองได้..."

นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน...เป็นกษัตริย์....ยังมาเดินเข็นรถให้แม่

ยังมาป้อนข้าว...ป้อนน้ำให้แม่...ป้อนยาให้แม่

ให้ความอบอุ่นแก่แม่....เลี้ยงหัวใจแม่...

ยอดเยี่ยมจริง ๆ...เห็นภาพนี้แล้ว.....ซาบซึ้ง.....

มาตามดูต่อ.....

หวังที่ 3. เมื่อถึงยาม...ต้องตาย...วายชีวา...

หวังลูกช่วย..ปิดตา.......เมื่อสิ้นใจ...

วันนั้น...ในหลวง..เฝ้าสมเด็จย่า อยู๋จนถึงตี 4 ตี 5 เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน...

จับมือแม่..กอดแม่...ปรนนิบัติแม่...จนกระทั่ง.."แม่หลับ..." จึงเสด็จกลับ...

พอไปถึงวัง...เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า...สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์...

ในหลวง..รีบเสด็จกลับไป..ศิริราช...เห็นสมเด็จย่า..นอนหลับตาอยู่บนเตียง..

ในหลวงทำยังไงครับ......?

ในหลวงตรงเข้าไป....คุกเข่า....กราบลงที่หน้าอกแม่....

พระพักตร์ในหลวง...ตรงกับหัวใจแม่..."ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย......"

ซบหน้านิ่ง....อยู่นาน...แล้วค่อย ๆ...เงยพระพักตร์ขึ้น....น้ำพระเนตรไหลนอง......

ต่อไปนี้....จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว....

เอามือ...กุมมือแม่ไว้ มือนิ่ม ๆ ...ทีไกวเปลนี้แหละ

ที่ปั้นลูก...จนได้เป็น กษัตริย์...เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง...

ชีวิตลูก...แม่ปั้น...

มองเห็นหวี....ปักอยู่ที่ผมแม่....ในหลวงจับหวี...ค่อย ๆ หวีผมให้แม่...

หวี...หวี...หวี....หวี...ให้แม่สวยที่สุด....

แต่งตัวให้แม่...ให้แม่สวยที่สุด...ในวันสุดท้ายของแม่....

เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด....เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู...หาที่เปรี ยบไม่ได้อีกแล้ว....

กษัตริย์...ยอดกตัญญู

ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ

จากคุณ ลูกคนหนึ่งที่จะเป็นคนดีของแม่ เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 47 เวลา 12:24:33