สมาชิกThavi ที่อยู่/เคยอยู่ เมืองนอก ช่วยเล่าให้ฟังด้วยครับ?

[PERFECT LUCKY]

ขอฟังประสบการณ์ เพื่อนๆ สมาชิกเวป ที่
1. ตอนนี้ ใช้ชีวิต อยู่เมืองนอก
2. เคยใช้ชีวิต อยู่เมืองนอก

เป็นระยะเวลหนึ่ง

อยากฟังประสบการณ์ การใช้ชีวิต ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม บ้านเมือง เศรษฐกิจ สังคม สิ่งประทับใจ ไม่ชอบ อะไรก็ได้ครับ

อยากฟังมาก เพราะ ตัวเองไม่มีโอกาสได้ไปอยู่

ขอบคุณครับ

ปล. เช่นคุณปุย อยู่ ดูไบ ตอนนี้ บ้านเมืองเป็นยังไง รุ่งเรือง การกิน การอยู่ สาวๆ ฯลฯ

[humdrum]

ลองหาแม่บ้านเป็นต่างประเทศดูนะครับ
   พี่เลี่ยง biligual ประมานนั้น ยิ่งพึ่งมาใหม่ ๆพุดไทยไมได้นะ
 โห... แล้วจะเจอเรืองความแตกต่างทางวัฒนธรรมตลอดทั้งวัน  555

  หรือบางคนนี่ ผัวเมีย พูดภาษาไทยเหมือนกัน แต่เหมือนอยู่คนละประเทศ
 ถึงรู้จักกัน แต่ไม่เข้าใจกันครับ
 คนที่อยู่ต่างประเทศได้ดี คือคนที่ไม่ใช่เก่งภาษาของเขา
 แต่เป็นคนที่ปรับตัวและเอาเท้าตัวเองไปใส่ในรองเท้าคนอื่นได้ดีที่สุดครับ

 อยู่ที่ไหน ก้เป็นเมืองนอกได้เสมอ บนรถไฟฟ้า ในลิฟ บนรถเมล์
  ในกระทู้นี่เองก็ตามครับ

[Akajon]

อยู่ที่อเมกา 8 ปี

ที่ชอบก็คงเป็นเรื่องชีวิตส่วนตัว ไม่ค่อยมีใครมายุ่มย่าม ตำรวจก็มีหน้าที่ดูแลกฎหมาย ไม่มีใช้กฏหมายมาเล่นงานคนอื่น โดยเฉพาะจราจร มีเหตุมีผลดี

การประท้วงก็มีบ้าง แต่ตำรวจก็ระงับเหตุการณ์อยู่ ไม่ค่อยบานปลาย สื่อก็ทำหน้าที่ได้ดี ไม่มีช่วยรัฐ ช่วยฝ่ายตรงข้าม ตรงไปตรงมา ข่าวหนังสือพิมพ์ มีการเมืองน้อยมาก ส่วนใหญ่ก็เรื่องทั่วไป คนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการเมืองมาก ส่วนใหญ่ทำมาหากิน ดูแลครอบครัว แล้วก็มีกิจกรรมวันเสาร์-อาทิตย์ เช่น เชียร์ทีมโปรดข้างขอบสนาม ดู NutCracker (ได้ไปดูทีนึง ถามตัวเองซ้ำๆ หลายๆ ที มันสนุกตรงไหนเนี่ย)

วัฒนธรรมก็คงแตกต่างกัน แต่เราไม่ค่อยรู้สึกว่าต่างกันมาก

ตอนเข้ามหาลัย มีรูมเมทเป็นอเมกัน จริงๆ ขอห้องเดี่ยว แต่เข้าชื่อจองหอพักช้า เลยได้ห้องคู่ รูมเมทชื่อ Andy บ้าๆ ดี ฟังเพลงหูแตก แล้วก็เข้าโบสถ์ทุกอาทิตย์ สมัยอยู่ด้วยกันขอให้ทำ มาม่า ให้กินตลอด คำถามยอดฮิต "You ate yet?" "You wanna eat some of those noodles" เราซื้อแบบลัง มันก็อยากกินทุกวัน แล้วก็กินแปลก ไม่ซดน้ำ กินแต่เส้น เหมือนเพื่อนฮ่องกงเลย

จริงๆ มีรูมเมทหลายคน ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงเพราะตัวคนเดียว พอมีคบใครก็อยู่ด้วยกันไปเลย แล้วก็ค่อยๆ เรียนรู้กันไปเรื่อยๆ มี One night stand บ้าง แต่ไม่บ่อย

ส่วนเพื่อนที่สนิทมากๆ จะเป็นคนไทยที่โน่น กับเพื่อนที่เล่นบาสด้วยกัน มีอเมกัน เวียดนาม ฮ่องกง ไต้หวัน ญี่ปุ่น แต่ที่สนิทสุดก็เพื่อนเวียดนาม กับฮ่องกง เพราะเรียนวิศวะฯ ด้วยกันหลายคน

สมัยเรียนวิศวะคอมฯ ตอนนั้นบ้า hack คอมพิวเตอร์ เล่น hack เวปโป๊ เวปสมาชิก ที่มี Security ต่ำๆ ใช้ Brute force Random password เป็นว่าเล่น ดีไม่โดนจับ ถึงจะ Forge IP ไว้ แต่ตามจริงๆ จับได้หมดแหละ

ทำไปทำมา มันไม่ค่อยได้อะไร เลยไปลองจับสัญญาณดาวเทียม เอาจาน Direct TV ซื้อจาก eBay มาต่อเครื่อง Hue แล้วเอาการ์ดไปแก้ HEX จนขโมยสัญญาณ Direct TV ได้ครบทุกช่องเลย Pay Per View ก็ดูได้ ตอนนั้นเลยดังมาก คนรู้จักทั้งแถบ บ้านไหนอยากดูเคเบิ้ลฟรี เดินมาหาเอาการ์ดมาให้ทำ ดูฟรีได้เลย ฟังดูเหมือนทำยาก จริงๆ ไม่ยาก อ่านใน Google แล้วลองผิดลองถูก 4-5 วันก็ทำได้แล้ว อุปกรณ์ก็ขายกันบนเน็ตเพียบ

อันนี้ก็ดีที่ไม่โดนจับ ถ้าโดนคงอ่วม หลังๆ ก่อนกลับเมืองไทยก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะ Direct TV เปลี่ยนระบบใหม่ทั้งหมด ยังไม่มีตัวไหนอ่านระบบใหม่ได้

ตอนนั้นก็มีซื้อของ ขายของบน eBay อีกพักใหญ่ๆ จนได้เป็น Power Seller เลย แต่ก็ไม่มีเงินเก็บ ค่าเทอม ค่ากิน ค่าที่พักกินหมด ตอนนั้นไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอันเท่าไหร่ มีเล่นยาด้วย เกือบไม่จบ มันส์ไปหน่อย

ที่กว่าจะจบตรี ใช้เวลา 7-8 ปี ก็มัวแต่ทำบ้าๆ พวกนี้แหละ

ส่วนอาหารการกิน พอดีทำร้านอาหารไทย 2-3 ร้าน ก็โชคดีหน่อย ไม่ต้องกิน Junk food บ่อยๆ อาหารที่โน่นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ คนอื่นอาจจะชอบ แต่เราว่าอาหารไทยนี่ ดีสุดแล้ว ใครไม่ได้ทำร้านอาหาร ก็ไปร้านเวียดนามใน China Town ซื้อของไทยมาทำกินเอง

จริงๆ อยู่ไหนก็ไม่ต่างกันมาก ชอบอากาศที่เมืองนอก แต่เมืองไทย ต่างจังหวัด ก็อากาศดีกว่าเป็นไหนๆ เปรียบเทียบกันที่ต่างกันมากสุด ก็คงเป็นเรื่องการศึกษา กับชีวิตความเป็นอยู่

ของเราคนชั้นล่าง ลำบาก ให้ทำอะไรก็ทำหมด อะไรๆ ก็เข้ากรุงเทพฯ

ถ้าคนไทยมีโอกาสด้านการศึกษามากขึ้น มีทุนการศึกษาให้คนด้อยโอกาส อีกหน่อยช่องว่างระหว่างชนชั้นก็คงจะค่อยๆ เล็กลง

ปล. จขกท ถ้าอยากไปเรียนต่อ แนะนำหาสอบทุนเรียนต่อครับ ไม่ยากเกินความพยายามแน่นอน แต่ถ้าจะไปทุนตัวเอง หรือทุน พก. (พ่อกู) ก็ง่ายหน่อย แต่แนะนำให้ไปตอนพร้อมจริงๆ ไปแบบไม่ค่อยพร้อมนี่ เรียนกันนาน เกือบทศวรรษ 555

[กูรูขอบสนาม]

ไปอยู่รัฐกลางๆแถวๆทอม ซอเยอร์ ผจญภัย
เหงามาก เพราะหาคนไทยไม่ค่อยมีเลย

วันหนึ่งเห็นธงชาติไทยโบกสะพัดในร้านตัวเมือง
แทบวิ่งเข้าไปหา นึกว่าเป็นร้านคนไทย จะได้ส่งภาษาให้หายเปรี้ยวปาก
ปรากฏว่า เป็นร้านฝรั่งขายธงชาติ

อาทิตย์ไหน วันชาติประเทศใด ก็เอาธงมาโบกสะพัด
เหมือนบอกว่าใครต้องการธงไปปักประดับหรือตกแต่ง
มาซื้อที่ร้านฉันนะ  

[mprandy]

เดี๋ยวว่างก่อนจะมาเล่า (โม้) ให้ฟัง :lovl:

[A man from the Islay]

ผมเข้าข่ายประเภท 2 ครับ คือเคยไปอยู่ เพียงแต่ไม่มั่นใจว่ากัมพูชาเนี่ยนับว่าเป็นเมืองนอกมั๊ยครับ? (แฮ่ๆ) กลัวหลุด criteria...........

อยู่ช่วงปี 2005 อยู่ได้ปีนึงครับ ส่วนตัวผมชอบประเทศนี้มากน่ะครับ ผู้คนนิสัยดี (สำหรับผมน่ะ) ผมอยู่พนมเปญเป็นส่วนใหญ่ ก็ดีน่ะครับ ยังอยากไปอยู่อีกเลย ติดแต่ว่ามีครอบครัวแล้ว คงหนีไปตะลอนๆเหมือนเก่าๆไม่ได้

อยากโม้มากกว่านี้ แต่กลัวว่าจะไม่เข้าข่ายว่าเป็นประเทศที่คุณอยากจะฟังหนะซิ........พอก่อนดีกว่า

[humdrum]

ผมเข้าข่ายประเภท 2 ครับ คือเคยไปอยู่ เพียงแต่ไม่มั่นใจว่ากัมพูชาเนี่ยนับว่าเป็นเมืองนอกมั๊ยครับ? (แฮ่ๆ) กลัวหลุด criteria...........
อยู่ช่วงปี 2005 อยู่ได้ปีนึงครับ ส่วนตัวผมชอบประเทศนี้มากน่ะครับ ผู้คนนิสัยดี (สำหรับผมน่ะ) ผมอยู่พนมเปญเป็นส่วนใหญ่ ก็ดีน่ะครับ ยังอยากไปอยู่อีกเลย

  มารอฟังเลยครับ
 จีนไปลงทุนเยอะเลยนี่ครับ
 ตอนนี้คนกัมพูชาเรียนภาษาจีนมากกว่าอังกฤษสะีอีก

 ้

[ปุย]

ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ แต่ว่าเล่าเรื่องเมืองไทยให้ผมฟังก่อนสิ อิอิ
ช่วงนี้ เด็กเพิ่งปิดเทอม summer (July - August) พวกเพื่อนๆครอบครัวคนไทย
ก็เริ่มลาพักร้อนกลับเมืองไทยกันบ้าง เมื่อวานก็มีกลับไปบ้านนึง เฮ้อ คิดถึงเมืองไทยเหมือนกันครับ

แต่ปีนี้ผมไม่มีแผนกลับ เป็นปีแรก (ทุกปีกลับ 1-2 ครั้ง) เพราะมีเจ้าตัวเล็ก
ช่วงนี้เลยลาดูบอลยูโร บวกหาที่เที่ยวแถวนี้ดีกว่า

จริงๆ ผมอยู่อาบูดาบี นะครับ เป็นรัฐเมืองหลวงของ UAE ติดกับรัฐดูไบ
และผมก็ไม่ได้อยู่ในเมืองด้วย อยู่บ้านนอกของอาบูดาบีด้วยซ้ำ เป็น Petrochemical Complex ห่างจากเมือง 240 km
ก็เหมือน มาบตาพุด กับ กทม.นั่นแหละ แต่ขับรถ 2 ชม.เองครับ เพราะรถน้อย ถนนดี

ถ้าไป ดูไบก็ 300+ km ขับรถ  3ชม. highway ไม่มีไฟแดง

เมื่อวานเพิ่งไปร้าน The Pizza ในห้างเปิดใหม่มาครับ เอารูปมาฝากแฟนๆ mint



รูปบรรยากาศในร้าน หรูดี จาน Royal Porcelain ขนมาจากเมืองไทยด้วย  




ที่เห็นไม่มีคน เพราะผมไปตอนกลางวัน วันธรรมดา ในห้างเปิดใหม่ 2-3 เดือนครับ ไม่ต้องตกใจกัน

[Akajon]

ช่วงทำงานร้านอาหาร พอมีเงินบ้าง มีเงินก็เริ่มแทงบาส แทงมวย แทงทางเน็ต แรกๆ ก็เล่นไปเรื่อยๆ ได้บ้าง เสียบ้าง

เล่นไปเล่นมา ก็นึกถึงความน่าจะเป็นของการเลือกผิด เลือกถูก โอกาสเลือกผิด/ถูก ประมาณ 50% แต่จะผิดตลอด 8 ครั้งติด ความน่าจะเป็นน้อยมากๆ แทบจะเป็นไปไม่ได้ (ทึกทักเอาเอง)

แทงขั้นต่ำมัน 5 เหรียญ สูงสุดไม่เกิน 1000 เหรียญ

เราก็แทง $5 #1
เสียแทง $10 #2
เสียแทง $20 #3
เสียแทง $40 #4
เสียแทง $80 #5
เสียแทง $160 #6
เสียแทง $320 #7
เสียแทง $640 #8
เสียแทง $1000 #9

คิดในใจว่า มันไม่มีทางผิดถึง 8 ครั้งติดแน่นอน

แล้วครั้งแรกของการลองก็มาถึง แทงครั้งแรก ได้เงินเลย ก็แทงอีก ก็เสียตามคาด ก็แทงต่อก็ได้คืนมา แล้วก็เสีย เสีย เสีย ได้

เสีย เสีย เสีย เสีย ได้
ได้
เสีย เสีย ได้
เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย ได้
เสีย ได้

วนไปวนมา จนคราวร้ายก็มาถึง

เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย 7 ครั้งติด ใจเริ่มไม่ดี เพราะมันกินเงินเก็บจนหมดแล้ว ต้องเอาค่าเทอมมาแทงต่อแล้ว คิดในใจ ถ้าแทง $640 ก็ได้คืน + กำไรแค่ไม่กี่เหรียญ แต่ถ้าเสียก็เสียหมด คงไม่มี $1000 มาแทงต่อ ยกเว้นจะเอาเงินค่าเทอมที่เหลือมาเล่นต่อ

ก็เลยแทงอีก $1000 ระหว่างที่กดแทง มือสั่น เหงื่อแตกท่วมหลัง นึกถึงตอนนั้นแล้วงงตัวเอง นี่เรามาเรียน หรือมาทำอะไรนี่ ที่บ้านรู้จะคิดยังไง

และแล้วผลก็ออกว่า..... (คงพอจะเดาได้ เพราะเป็นส่วนนึงที่ทำให้ต้องเรียน ป.ตรี นานถึง 8 ปี)

เวลาได้ เราจะได้แค่ $5 ต่อทุกรอบการเสี่ยง แต่พอเสีย มันจะเสียทบไปเรื่อยๆ จนเราไม่มีเงินมาต่อยอดให้เสี่ยงได้อีก

บทเรียนครั้งนี้ เป็นบทเรียนแสนแพง เสียทั้งเวลา เสียทั้งการเรียน แล้วก็เกือบเสียอนาคต การพนันมันไม่เคยปราณีใคร

[akekarat]

เมื่อห้าหกปีก่อน (ตอนนั้น 23) ผมไปอยู่ที่ London มาปีครึ่ง พอเรียนจบตรีปุ๊บรับปริญญาเสร็จก็ไปเลย
กะว่าจะไปเรียนภาษาก่อนซักปีแล้วก็หาลู่ทางต่อโทอีกปีนึง ก็ไปเลยแบบลูกทุ่งนี่แหละ มีเงินพอใช้ได้ซัก 3 เดือน
ที่เหลือค่อยไปหางานทำที่โน่นเอา (ถ้าหาไม่ได้ก็พอมีน่ะนะ แต่ไม่อยากใช้เงินเก็บ) ....
ไปอยู่โน่นก็ดีครับ สภาพแวดล้อม บ้านเมืองเค้าดี เป็นระเบียบเป็นระบบ ชอบมาก ๆ คือ รถไฟฟ้าใต้ดิน กับรถเมล์
ช่วงแรก ๆ ยังใหม่ ๆ กลัวหลง ก็เลยนั่งแต่รถไฟใต้ดิน ไม่ค่อยได้เห็นบ้านเมือง แต่ไปได้ทั่วใน London ดีมาก ๆ
(ถ้าเป็นเมืองไทยคงต้องรอไปอีกซักไม่ต่ำกว่า 50 ปี ถึงจะได้อย่าง London ตอนนี้นะ ผมว่า)
ถ้าใครเคยไป Seoul จะรู้สึกว่า ระบบเส้นทางของ Seoul นี่ คล้ายกับที่ London มาก ๆ ยังกะไปดูงานมา
อย่างเช่นสายสีน้ำเงินพาดเฉียง สายสีเขียววนเป็นวงกลมรอบเมือง สายสีแดงพาดผ่านกลางเมืองอะไรอย่างนี้ เหมือนกันยังกะแกะ 555
นอกเรื่องมานาน เอาเรื่องบ้านเมืองมั่ง ผมชอบ London มากครับ อากาศดี ลมเย็นสบาย หนาว ๆ ก็ใส่เสื้อโค้ท
ตอนอยู่โน่นนี่ ไปไหนมาไหน เดินเอาครับ ถ้าไม่ไกลมาก สบาย ๆ เพราะว่าอากาศดีด้วยแหละ
เรื่องคนเค้าก็ดีนะ ตำรวจเค้าก็ดี ให้บริการดี ไปไหนมาไหนจะเห็นเดินกันเป็น buddy ไม่ดูเบ่ง ๆ  เหมือนตำรวจบ้านเรา
ยิ่งระบบระเมล์นี่ ขอบอก สุดยอดมาก มาตรงเวลา แทบจะกำหนดเวลาได้เลยว่าขึ้นตรงนี้ จะถึงปลายทางเมื่อไหร่
รถสะอาดมาก ที่นั่งที่ยืนเป็นระบบ คนขับไม่ซิ่ง เจอพวกแปลก ๆ พี่แกหยุดไล่ลงไม่งั้นไม่ไป หลาย ๆ อย่าง
ยิ่งเห็นแล้วก็หน่ายใจแทนรถเมล์บ้านเราจริง ๆ อย่างนี่แหละเค้าเรียกเมืองเจริญแล้วกับกำลังพัฒนา มันต่างกันจริง ๆ ครับ
สังคมที่โน่นถ้าด้านคน หาความเป็นอังกฤษยากครับ เพราะใน London เค้าหลายชาติหลายภาษา แต่ส่วนมากเจอแขกเยอะ 555
คนอังกฤษจริง ๆ เค้าอยู่กันชานเมือง chill chill พวกนี้รวยคอยเก็บค่าเช่าค่าโน่นค่านี้กินไปตลอดชาติ สบายไป

ประสบการณ์ที่ชอบที่สุดคงเป็นนั่งเล่นอยู่ตามร้านอาหารหรือบาร์ริมแม่น้ำเทมส์ตอนเย็นนี่แหละครับ สุขสุดยอดเลย
อากาศหนาว ๆ นั่งกินลมเย็น ๆ มีของอร่อย ๆ กินเล่น ดูแม่น้ำไหลกับเรือไหลไปเรื่อย  ๆ ท้องฟ้าสีแดงน้ำเงิน ซักพักมีเสียงเวลาจาก Big Ben โห สุดยอด
ใครได้ไปเดินเล่นเลียบแม่น้ำกับแฟนนี่ โรแมนติกตายเลย (ว่าแล้วก็อยากมีโอกาสอีก)
อีกอย่างหนึ่งที่ประทับใจก็คงเป็น นอนเล่นในสวนสาธารณะมั๊ง บางทีเข้าไปนั่งเล่นมีกระรอกมาคอยขออะไรกิน ก็น่ารักดี
เคยเข้าไปนั่งกินขนมกับเพื่อนในสุสานที่โน่นด้วย ร่มเย็นดีครับ เค้าจัดดีมาก ตอนกลางวันไม่น่ากลัว ไม่เหมือนแบบไทย ๆ

เรื่องอาหาร ก็สุดยอดครับ โดยเฉพาะอาหารจีน เค้าว่ากันว่าเป็ดย่าง Four Seasons ตรง Bayswater อร่อยนักหนา แต่ผมว่า ร้านตรงข้ามเค้าอร่อยกว่าน่ะ
ช่วงเดือนก่อนกลับเมืองไทย ไปกินแทบทุกเย็นเลย อร่อยดี ไม่แพง ประมาณ 15 ปอนด์มั๊ง คิดแล้วก็อยากไปกินอีก
เป็ดปักกิ่งเค้าก็อร่อยครับ พวกร้านอาหารจีนนี่ มีทุกระดับ ตั้งแต่ราคาระดับจับกังไปจนถึงเหลา แต่ถ้าคิดเป็นเงินที่โน่นแล้วขอบอกว่าไม่แพง
ไม่เหมือนอาหารไทย กับญี่ปุ่น แพงมาก ๆ  ๆ ๆ จะบ้า ข้าวผัดกระเพราจานละ 10 ปอนด์ 555

อะไรที่ไม่ชอบน่ะเหรอ ก็คงเป็นความรู้สึกของตัวเองนี่แหละครับ
อยู่ที่ไหน ๆ ก็ไม่รู้สึกเหมือนว่าเราเป็นประชากรชั้นหนึ่ง เหมือนอยู่เมืองไทยบ้านเรา
นี่แหละ เหตุผลหลักที่ผมตัดสินใจไม่เรียนต่อโทที่โน่น แล้วอยู่ต่ออีกครึ่งปีก่อนจะกลับมาเมืองไทยนี่แหละ
ทุกประเทศน่ะแหละครับ ถ้าไปเที่ยวซักพัก สัปดาห์ หรือเดือน ก็น่าไป แต่ถ้าให้ไปอยู่เลย
ผมคนหนึ่งขออยู่ประเทศเราดีกว่า ยังไงก็ดีกว่าแน่ ๆ

[Rocker]

ผมอยู่ Sydney มา 7 ปี

บ้านเมืองเรียบร้อยสะอาด อากาศดีครับ แต่ไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้น
เหมือน กทม   อาหาร มีเกือบทุกชาติ อาหารไทย ก็เยอะมาก
เรื้องการใช้ชีวิต นี้คล้ายๆอยู่เมืองไทยเลย จะดู tv ก็มี
vcd ให้เช่า ร้านขายของชําของคนไทยก็มี คนไทยเยอะมาก
ยิ่งย่านNew Town นี่อย่างกับไทยtownเลย ทุกblockมีร้านอาหารไทย
เปิดหลายสิบร้าน เลย

ที่ออส นี่ แขก lebanon เยอะครับ คน เวียดนาม จีน ก็เยอะมาก
ถ้าในเมืองก็ จะเป็น พวก เกาหลีเยอะ ญี่ปุ่นไม่ค่อยมีครับ

กฏหมายที่ออส เข้มงวมมาก แต่เฉพาะคนจน ใครมีเงินก็จ้างทนายเก่งๆได้
หลุดหลายครั้ง แต่อาจจะยัดเงิน ตํารวจไม่ได้

ด้านHookers ก็มีเยอะแทบๆKings Cross คนไทยเป็นHookersก็มี
มีแบบเต็มใจกับ เคยอ่านเจอว่า ถูก ขบวนการค้านรก ส่งมาขาย
มักจะยืน รอ แถวๆ 4แยกไฟแดง

ในออสนี่ ด้าน ยาเสพติด เสพฟรีครับ ใครอยากเสฟ เฮโรอีน เชิญได้
ที่ ศูนย์ฉีด ยา  หรือกัญญชา ก็หาไม่ยาก ครับ   กฏหมายให้เสเร
ขอได้ฟรี เพราะต้องการลดอาชญากรรม ไม่งั้นพวก ขี้ยา
ก็จะไปก่อกรรมทําเข็ญ ถือเป็น ผู้ป่วย

ในแง่ Econ นั้น ประเทศมีประชากร ชาวออสจริงๆแค่20ล้านคนครับ
ในsydney มีคนอยู่1ล้านกว่าคนแล้วครับ   ตลาดจึงเล็กมากๆครับ

พฤติกรรมคนออส เน้นของคุณภาพ ครับ ไม่ติดBrand ขอให้คุ้มกับเงินที่จ่าย
เป็นพอ


อยากรู้ไรเพิ่มค่อยถามละกัน

[phobenius]

ผมก็อยู่ ออส ซิดนีย์ มา สามปี ครับ

สภาพอากาศ จะว่าไปดูสวยงาม เรียบร้อย ครับ ท้องฟ้าสวย เทียบกับประเทศอื่น ถ่ายรูปต้องให้ติดท้องฟ้าเอาไว้ก่อนครับ

ผมโชคดีได้ทำงาน ร้านสะดวกซื้อที่นั้น เจ้าของเป็นเลบานอน วันแรกมาทำงานสำหรับอาทิตย์แรกที่อยู่ซิดนีย์ ก็ซวยโคตร เจ้าของร้านใจร้อนมาก เห็ฯพวกออสมาเดินด่อมๆมองๆเหมือนจะพ่นสเปย์น้ำหอมฟรี เจ้าของยั่ว ไปดึงผ้าพันขอผู้หญิงมา คราวนี้ผู้หญิงไม่ยอมซื้อ เลย ไปเรียกเพื่อนผู้ชายมาสักห้าหกคนได้ ก็เสร็จละสิ ต่อยกันนัว ไอ้ผมก็พึ่งมาทำงาน ไม่รู้ทำไง ก็เฝ้าร้านไม่ให้ใครมาขโมยของ จะว่าไป เทียบกันแล้วผมตัวเล็กกว่าเยอะ คงไม่ไปตะลุมบอนกันหรอกครับ เอาเป็ฯว่าเพื่อนเจ้าของร้านเห็น มาช่วยกันอีกคน คราวนี้เพื่อนเจ้าของร้านโดนขวดปากฉลามบาดมือ มันตะโกนบอกผมว่า เออ บันไดๆๆๆๆๆๆ ผมก็ได้ยิน เออ เอาอะไรวะ ให้เอา บันได ตอนนั้นงงๆ ว่ามันพูดไทยได้ด้วยหรอวะ เก่งวะ เลยไปหยิบบันไดมาให้ พึ่งมารู้ มันบอก แบนเดต แล้วมันก็เดินไปหยิบมา ตื่นเต้นจนฟังไม่รู้เรืองเลย วันนั้น

ต่อมาย้ายร้านไปอยู่เจ้าของ อัลบาเนีย โดนโจรเข้ามาปล้นหนึ่งครั้ง เสียวมากครับ ท่านแบบ มันเอาปืนจ่อเจ้าของร้านอยู่ ไอ้เราก็อยู่หลังร้าน เจ้าของตะโกนเจียวจ้าวอะไรวะ เราก็เดินออกไปดู อ้าวโจร ผมก็ทำท่าวิ่งออกมา ตะโกน ตำรวจๆ เจ้าของร้านโยนเงินขึ้นฟ้า โจรดันโง่ เสือกก้มเก็บเงิน เจ้าของร้านเอาค้อนโจ๊ะหัวมันซะ โจรเลยวิ่งหนีไปได้ครับ ตกใจมากเหมือนกัน

อยู่ซิดนีย์ ซื้อ จักรยานมาสองคัน หายหมด มีล็อคแบบแน่นโคตรๆ สองอัน ยังหาย ขโมยเยอะครับ พวกจิกโก๋เยอะ ตอนกลางคืนครับ ต้องระวังดีๆสำหรับคนเอเชียครับ กลางวันปลอดภัย สบายๆครับ คงเพราะส่วนใหญ่ผมทำงานกะดึกด้วยแหละครับ เลยเจออันตรายบ่อยมากครับ แต่โชคดีข้างร้านเป็นพับ ผมก็รู้จักพวก security ซี้บึ้กกัน พอมีเรื่องเสร็จปั้ป ไปเรียกมา เสร็จทุกราย ยังจำได้ครั้งหนึ่ง ออสมาขโมยหมากฝรั่ง ผมก็เอาเรื่องมันแทบตาย วิ่งตามพร้อมเรียก security ไปด้วย ไปอัดมัน เห็นว่าเราตัวเล็กแล้วมาขโมยเรอะ คิดผิดแล้วเพื่อน เฮอะๆๆ  

หลังๆผมเปลี่ยนมากะ กลางวัน แทน เลยไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นเท่าไหร่ครับ ปลอดภัย เพราะส่วนใหญ่กลางวันพับอะไรปิดหมด มีแต่คนปกติธรรมดามาซื้อน้ำขนมกินกันเฉยๆ

ที่ชอบอีกอย่างหนึ่ง คือ การพนัน ครับ ผมค่อนข้างชอบมาก ว่างก็ไป tab เล่น แข่ง ม้า แข่งหมา เป็นงานอดิเรก ส่วนตัวผมใช้เงินเล่นน้อยมากครับ และ tab ที่ผมเข้าไปจะมีแต่คนแก่ๆ ต่างคนต่างมาจากหลายๆประเทศ อิตาลี อังกฤษ บ้าง มาเล่นกันทุกวัน คนแก่ๆ จะชอบคุยกับเราครับ เพราะคงว่าที่บ้านไม่มีใครคุยด้วย เฮอะๆ เราก็ได้ฝึกภาษาไปด้วย ถ้าค่ำมากๆ ก็ไป star city เมืองสวรรค์เช่นกัน ส่วนใหญ่ ผมพกเงินไปแค่ 20 เหรียญ หมดก็เลิก แต่ว่าไป สามปี ไปมา จะกำไรครับ คงเป็นเพราะกำไรปั้ป กลับบ้านเลย ไม่มีต่อ

และได้สมัคร พีอาร์ไปเหมือนกัน แต่สรุป ไม่อยากอยู่ครับ เอกสารต่างๆครบหมดผ่าน แต่คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า อยากอยู่เมืองไทยมากกว่า

[yoyo]

ค่าครองชีพที่ออสนี่แพงปะครับ
แล้วถ้าอยากไปเที่ยวซักอาทิตย์นี่ไปเที่ยวไหนดี
เช่ารถขับนี่สะดวกไหม rocker

[สวนหย่อม]

เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย เสีย 7 ครั้งติด ใจเริ่มไม่ดี เพราะมันกินเงินเก็บจนหมดแล้ว ต้องเอาค่าเทอมมาแทงต่อแล้ว คิดในใจ ถ้าแทง $640 ก็ได้คืน + กำไรแค่ไม่กี่เหรียญ แต่ถ้าเสียก็เสียหมด คงไม่มี $1000 มาแทงต่อ ยกเว้นจะเอาเงินค่าเทอมที่เหลือมาเล่นต่อ

ก็เลยแทงอีก $1000 ระหว่างที่กดแทง มือสั่น เหงื่อแตกท่วมหลัง นึกถึงตอนนั้นแล้วงงตัวเอง นี่เรามาเรียน หรือมาทำอะไรนี่ ที่บ้านรู้จะคิดยังไง

....

บทเรียนครั้งนี้ เป็นบทเรียนแสนแพง เสียทั้งเวลา เสียทั้งการเรียน แล้วก็เกือบเสียอนาคต การพนันมันไม่เคยปราณีใคร

โดนเหมือนกันเลยครับพี่... แต่มาคิดๆ ดูตอนนี้แล้วก็ขำๆ นะครับ  :lol:

[por_jai]

ผมก็อยู่ ออส ซิดนีย์ มา สามปี ครับ



มันตะโกนบอกผมว่า เออ บันไดๆๆๆๆๆๆ ผมก็ได้ยิน เออ เอาอะไรวะ ให้เอา บันได ตอนนั้นงงๆ ว่ามันพูดไทยได้ด้วยหรอวะ เก่งวะ เลยไปหยิบบันไดมาให้ พึ่งมารู้ มันบอก แบนเดต แล้วมันก็เดินไปหยิบมา ตื่นเต้นจนฟังไม่รู้เรืองเลย วันนั้น

เด็กๆคงผ่านเรื่องชกต่อยน้อยเลยตกใจ
ผมนี่เด็กอยู่สวนลุม
โตอยู่ตรอกจันทร์
เวลาสพานสองตีกับสพาน3 เพื่อนมาเรียกทุกที














แูฮะ....ไม่เคยไปช่วยพวกมันเลยครับ

[por_jai]

ต่อมาย้ายร้านไปอยู่เจ้าของ อัลบาเนีย โดนโจรเข้ามาปล้นหนึ่งครั้ง เสียวมากครับ ท่านแบบ มันเอาปืนจ่อเจ้าของร้านอยู่ ไอ้เราก็อยู่หลังร้าน เจ้าของตะโกนเจียวจ้าวอะไรวะ เราก็เดินออกไปดู อ้าวโจร ผมก็ทำท่าวิ่งออกมา ตะโกน ตำรวจๆ เจ้าของร้านโยนเงินขึ้นฟ้า โจรดันโง่ เสือกก้มเก็บเงิน เจ้าของร้านเอาค้อนโจ๊ะหัวมันซะ โจรเลยวิ่งหนีไปได้ครับ ตกใจมากเหมือนกัน

คงตกใจมาก
หัวเลยเถิกอย่างที่เห็น
แฮะั..แฮะ..

โพสได้ใจมาก
ผมว่าลีลาเหนือชั้นกว่าผมไปอีกหลายขั้นทีเดียว
อือม...คนจะเรียนด๊อกเต้อร์ได้นี่มันคงต้องมีไหวพริบมากพอเหมือนกัน

[phobenius]

แหม๋ พี่พอใจคร้าบผม ผมก็ตกใจอะครับ เหมือนผีหลอก เลยเกือบจะโกร๋นเลยครับ ผม ฮ่าๆๆๆๆๆ นี่ถ้าโจรมันหันมามองผมสักนิดนะ ตำรวจปลอม เผลอๆ มันหันปืนมานี่เสร็จเหมือนกันครับเนี่ย เสียวมาก

[sunrise]

ค่าครองชีพที่ออสนี่แพงปะครับ
แล้วถ้าอยากไปเที่ยวซักอาทิตย์นี่ไปเที่ยวไหนดี
เช่ารถขับนี่สะดวกไหม rocker

รู้นะคิดอะไรอยู่  :twisted:

[njTAO]

ในเมืองใหญ่ๆ เหมาะสำหรับโจ๋มากเลยครับ (สำหรับฝึกกำลังกับพี่มืด ก่อนจะมาเป็นเจ้าพ่อในเมืองไทย) แถวๆ ที่พวกพี่มืดตัวใหญ่เดินมาขอเศษตังน่ะ ลองไม่ให้แล้วจะทำเป็นหาเรื่องดู ไม่รู้พี่แกจะโหดเหมือนในหนังหรือเปล่านะ

แต่ผมคิดว่าคงไม่นะ รู้สึกว่าเค้ามีการศึกษาเหมือนกัน พอไม่ให้ทำเฉยๆ เค้าก็เดินจากไปเอง

คิดๆ ไปพี่แกไม่คิดอายบ้างหรือ ลงขอตังพวกผิวเหลืองที่ตัวเล็ก พูดภาษาอังกฤษกระท่อนกระแท่น และอ่อนแอที่สุด (เรียงลำดับความแข็งแกร่ง 1 กับ 2 ผิวขาว กับผิวดำ 3 ผิวเหลือง(ตามความคิดผมนะครับ)) หรือเพราะเห็นว่ามันอ่อนแอ เลยข่มซะ

แต่รำคาญหน่อยนะครับ ไปแรกๆ หวอทั้งวัน (เสียงรถนะครับ) ทั้งชิคาโก นิวยอร์ค แต่เดี๋ยวก็ชินไปเอง วันไหนไม่ได้ยินวันนั้นนอนไม่หลับ

อ้อ สนามบินโอแฮร์ที่ชิคาโกมีให้แลกเงินบาทด้วยครับ อินเตอร์ซะไม่มี  (ข้อมูลเก่านะครับ)