โพสต์
มีคนหนึ่งเล่นหุ้นมานานตั้งแต่สมัยเค้าเรียน ผมสังเกตว่าเค้าชอบดูราคาหุ้น
ลองคุยกับเค้าดูก็เห็นว่าเค้าติดหุ้นราคาสูงอยู่
คุยไปคุยมาเลยรู้ว่าเค้าเล่นหุ้นแบบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหุ้นที่ถืออยู่ทำธุรกิจอะไร อธิบายง่ายๆเลนนะว่า เล่นหุ้นมาเป็นสิบปียังไม่รู้จัก PE ratioเลย กรรมแท้ เค้าบอกว่าโชคดีอยู่บ้างตรงที่ยังไม่ขาดทุน
ความจริงมันน่าเขิกกระโหลกมากที่เอาเวลางานมานั่งดูราคา ดูไปแบบไม่เข้าใจอะไรเลยซะด้วย แล้วพอราคาขึ้นลง จะมีสมาธิทำงานให้ดีได้อย่างไร
ด้วยความปรารถนาดี ประกอบกับไม่อยากใช้วิธีบังคับห้ามเล่นnet ผมเลยเอาเวลาตอนเลิกงานสอนเค้าวิเคราะห์กิจการ อ่านงบ และแนะนำให้เค้าเลิกดูราคาหุ้น
ผมเองไม่ใช่ผู้มีความรู้อะไรมากมาย ตั้งใจว่าจะให้แรงบันดาลใจเค้า แล้วให้ไปศึกษาเอง ผมให้เค้ายืมหนังสือบางเล่มของผมไปอ่านด้วย เค้าเข้าใจพื้นฐานได้ไม่ยากนัก(คนนี้จบโทวิศวะด้วย) ผมบอกเค้าว่า สำหรับผมเองก็มีบางวันสมัยเริ่มเล่นหุ้นใหม่ๆ ที่เฝ้าจอดูราคาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ซื้อขายหรอก ที่ดูคือดูให้รู้อะไรบางอย่างที่อยากรู้มากกว่า ผมขอให้เค้าเปลี่ยนวิธีการเล่นหุ้น
ดูเหมือนจะได้ผลเห็น แต่แล้วผมก็ต้องอึ้งอีกครั้งกับประโยคนี้เมื่อสามสี่วันก่อนว่า
เดียวนี้เค้าแทบไม่ได้ดูราคาหุ้นแล้วนะ เดี๋ยวนี้เค้าดูราคาแล้วก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลยด้วย วันนึงถ้าอยู่ office ก็ดูแค่ประมาณ 3 ครั้ง
วันละสามครั้งมันบอกว่าน้อยแล้ว เวรกรรม
ช่วยแนะนำผมหน่อยครับ ทำไงกับมันดี วันนี้หุ้นตกหนักไมรู้มันมีกะใจทำงานเปล่า
จริงๆ แล้วผมว่ามันแก้ยากครับ ยิ่งเห็นคอมอยู่ตรงหน้าแล้ว รู้สึกคันไม้คันมือขึ้นมาทุกที (ตกลงก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำอย่างไรเหมือนกันครับ...โทษที 
)
บันทึกไม่สำเร็จ