กฎเกณฑ์ของธนาคารแห่งประเทศไทย

[chatchai]

วันก่อนอ่านข่าวที่ธนาคารแห่งประเทศไทยออกมาให้ข่าวว่าจะมีการปรับกฎเกณฑ์การตั้งสำรองของสถาบันการเงินให้เข้มงวดขึ้น เพื่อเร่งให้มีการปรับโครงสร้างหนี้

หลายครั้งที่ผมเคยตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ต่างๆของธนาคารแห่งประเทศไทยว่าได้มาตรฐานหรือไม่ แล้วมาตรฐานที่แท้จริงเป็นเช่นไร

นักลงทนรายย่อยคนไทยมักเชื่อตามที่ผ้บริหารของทั้งธนาคารแห่งประเทศไทย กระทรวงการคลัง นักวิเคราะห์ ผ้บริหารสถาบันการเงิน ที่มักจะบอกว่าสถาบันการเงินของไทยนั้นมั่นคงเพียงพอแล้ว มีการตั้งสำรองเกินกฎเกณฑ์ที่ธนาคารแห่งประเทศไทยบังคับแล้ว มีเงินทนเพียงพอแล้ว

หลายท่านก็ซื้อลงทนในห้นของสถาบันการเงิน เพราะเห็นว่าเศรษฐกิจของไทยดีขึ้น และฐานะทางการเงินของสถาบันการเงินไทยมั่นคงดีแล้ว ตั้งสำรองครบแล้ว

แต่หลังจากนั้นไม่นาน บางสถาบันการเงินก็ยังคงมีผลการดำเนินงานที่ขาดทน บางแห่งก็ต้องการเพิ่มทน เจ้าของธนาคารพาณิชย์บางแห่งถึงกับเลิกลงทนขายกิจการให้ผ้อื่น และแทบทกแห่งยังคงมีการตั้งสำรองเพิ่มขึ้นทกไตรมาส

พออ่านข่าวแล้วทำให้พอเข้าใจได้ว่ากฎเกณฑ์ต่างๆที่บังคับใช้อย่นั้นคงไม่ตามมาตรฐานสากลเป็นแน่แท้ เข้าใจว่าคงจะเป็นการผ่อนปรนให้สถาบันการเงินไทยไม่ให้ล้มละลาย แล้วสถานการณ์ดีขึ้นจึงเริ่มปรับให้เข้มขึ้นเป็นลำดับ แต่การที่ปรับให้เข้มขึ้นนั้นคงมีส่วนกระทบต่องบกำไรขาดทนของสถาบันการเงินไทยไม่มากก็น้อย

อย่างเช่น การตั้งสำรองหนี้ NPL ในปัจจบันนั้นจะมีการตั้งสำรองเฉพาะส่วนเกินของมลหนี้ที่เกินจากหลักประกัน เช่น มีหนี้เสีย 100 ล้านบาท แต่มีหลักประกันมลค่า 80 ล้านบาท ถ้าเสียเกิน 1 ปี ก็ตั้งสำรองเพียงแค่ 20 ล้านบาท

แต่จากกฎเกณฑ์ที่จะบังคับใช้ใหม่นั้นจะลดมลค่าหลักประกันที่จะนำมาหักออกจากที่หักได้ 100% ของมลค่าหลักประกัน ก็จะลดเหลือเพียง 80% 50% และสดท้ายก็ไม่สามารถนำมลค่าหลักประกันมาหักได้ ซึ่งก็หมายถึง ถ้ามีหนี้ NPL 100 ล้านบาท และมีหลักประกัน 80 ล้านบาท เดิมจะตั้งสำรองเพียงแค่ 20 ล้านบาท แต่ตามกฎใหม่นั้นจะต้องตั้งถึง 100 ล้านบาทครับ ซึ่งน่าจะเป็นไปตามหลักเกณฑ์สากลที่ใช้กันนะครับ

แล้วถึงตอนนั้นสถาบันการเงินไทยจะต้องตั้งสำรองเพิ่มขึ้นอีกเท่าไรครับ แล้วส่วนทนจะลดลงอีกมากน้อยเพียงไร ซึ่งสดท้ายอาจจะตามมาด้วยการต้องเพิ่มทน

และยังคงมีคำถามในใจว่าจะมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดที่ยังคงไม่นำมาใช้อีกไหมครับ ที่สถาบันการเงินไทยต้องใช้ในอนาคต เพื่อเป็นไปตามกฎเกณฑ์สากล

การลงทนในอตสาหกรรมที่เราไม่ร้ถึงกฎเกณฑ์ที่จะถกนำมาบังคับใช้ ถือว่าเป็นความเสี่ยงที่สงยิ่งครับ ในอดีตเราคงมีประสบการณ์ว่าสถาบันการเงินที่ยังคงเปิดกิจการตามปรกติ วันดีคืนดีก็ล้มได้โดยที่ไม่สามารถวิเคราะห์ได้จากงบการเงินเลยครับ

[Jeng]

อืม ถ้าแบงค์ล้มเศรษฐกิจก็แย่ ใช่หรือไม่

ทำไม ไม่ออกกฏให้แบงค์ ได้กำไรเยอะๆ เช่น เงินฝาก ได้ 1 % เงินกู้ ให้คิด ที่ 10 เปอร์เซ็นต์ แบงค์ จะได้กำไรเยอะๆ แต่ห้ามไปใช้ ให้ เอา 5 % มาเก็บใส่กองทุน สำรองหนี้เสีย

สมัยก่อน จ่ายดอกเบี้ย OD 16.5 % ยังจ่ายได้ ทำไมตอนนี้จะจ่าย 10 %

ไม่ได้

เป็นแค่ความคิดนะครับ

ถ้าทุกแบงค์คิดดอกเบี้ย 10 % หมดเลย

ธุรกิจก็ยังต้องกู้เงินอยู่ดี

เพราะการไปกู้ต่างประเทศก็มีความเสี่ยง เรื่องค่าเงิน และธุรกิจเล็กๆก็กู้ไม่ได้อยู่แล้ว

ถ้า 10 %

ดูเยอะไป

ก็อาจจะบวกเพิ่ม จาก MLR อีก 2 % แล้ว เอา 2 % เข้ากองทุน เพื่อแก้ปัญหา NPL

ทำแบบนี้จะทำได้หรือไม่ครับ คุณฉัตรชัย

[โอ@]

ถ้าดอกเบี้ย 10% เขากลัวว่าเศรษฐกิจจะพังอีกนะสิครับ
การที่ดอกเบี้ยต่ำๆเพื่อให้เศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็ว
มีการลงทุนเพิ่มมากขึ้น

แก้ปัญหา NPL ด้วยการเอาดอกเบี้ยของคนที่ซื่อสัตย์ไปช่วยคนที่เบี้ยหนี้
มันดูไม่ยุติธรรมกันคนซื่อสัตย์ครับ ผมคิดว่างั้น

[Jeng]

โค้ด: เลือกทั้งหมด

ถ้าดอกเบี้ย 10% เขากลัวว่าเศรษฐกิจจะพังอีกนะสิครับ 
การที่ดอกเบี้ยต่ำๆเพื่อให้เศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็ว 
มีการลงทุนเพิ่มมากขึ้น 

แก้ปัญหา NPL ด้วยการเอาดอกเบี้ยของคนที่ซื่อสัตย์ไปช่วยคนที่เบี้ยหนี้ 
มันดูไม่ยุติธรรมกันคนซื่อสัตย์ครับ ผมคิดว่างั้น

เห็นด้วยครับ ว่า ไม่ควรเอา ดอกเบี้ยของคนที่ซื่อสัตย์ ไปช่วยคนที่เบียวหนี้

สิ่งที่ผมพยายาม จะพูดคงพูดได้ไม่ตรงประเด็นเท่าไร

คล้ายกับผมอยากจะพูดว่า

ตอนที่ส่วนต่างดอกเบี้ยสูงๆ เช่นมี gap 4 - 6 % gap ที่สูงขึ้น นี่ น่าจะเป็นการแก้หนี้เน่า เพื่อให้กิจการธนาคารมีความมั่นคง

ไม่ใช่ gap สูงขึ้น แล้วมาประกาศว่า กิจการดีขึ้น เพราะกำไรมากขึ้น

เรื่องหนี้เน่า น่าจะเป็น เรื่องของ ธนาคารที่ต้องรับผิดชอบ เพราะ ปล่อยสินเชื่อแล้ว เก็บเงินไม่ได้ ก็ต้องรับผิดชอบความเสี่ยงไปเอง

เมื่อได้กำไร ก็ต้อง เอามาสำรอง เผื่อหนี้เน่า ที่เกิดขึ้น

ไม่ควรมาโชว์ว่ากิจการมีกำไรแบบปัจจุบัน

เพราะปัจจุบัน เหมือนเน่า ส่วนเน่า กำไรส่วนกำไร ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกมากเลย

[นักดูดาว]

กลับมากันจุดเดิมเป็นงูกินหางครับพี่เจ๋ง แบงค์ไหนสร้าง gap (Net Interest Margin :NIM) สูงๆ เค้าก็ไปกู้แบงค์ที่ gap ต่ำๆ ...ถ้าแพงกันหมดก็ไปกู้ต่างประเทศ ... กลับมาที่เดิมอีกแล้ว แก้ปัญหาปลายเหตุมันไม่น่าจะเพียงพอ

วิธีที่ถูกต้องก็คือต้องเริ่มที่การพิจารณาปล่อยสินเชื่อ ให้มีหลักประกันเพียงพอ พิจารณาความสามารถในการชำระหนี้ เช่นพิจารณาแผนธุรกิจที่ลูกหนี้จะนำไปลงทุน ฯลฯ

เรื่องดอกเบี้ย ผมไม่สันทัด แต่ผมว่ามันอ่อนไหวมากกับบริษัท สำหรับหุ้นหลายๆตัวในตลาด หาก MLR เพิ่มซัก 1 % หลายๆบริษัทอาจจะงดจ่ายปันผลก็ได้ครับ

[Jeng]

อืม ก็คงเป็นอย่างนั้นแหละ ครับ ก็ลองเสนอดู

[harry]

ผมมองว่าธนาคารเป็นหนึ่งในกลไกเศรษฐกิจ ถ้าเศรษฐกิจไม่ดี ก็ค้าขายไม่ได้ ก็ไม่มีเงินไปจ่ายหนี้ แบงค์ก็ซวยไปด้วย เป็นหนี้เน่า แต่ถ้าเจรจาตกลงกันได้ พอค้าขายได้ดีเหมือนเคย ก็ค่อยชำระหนี้ จะเหมาะสมกว่า

ส่วนอัตราดอกเบี้ย นั้นผมคิดว่าเป็นไปตามสภาวะเศรษฐกิจ เพราะตอนนี้คนยังฝากเงินกับแบงค์เหมือนเดิม แถมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าแบงค์ไม่คงอัตราดอกเบี้ยไว้ หรือลดลง ก็คงไม่สามารถแก้ปัญหาสภาพคล่องล้นระบบ ที่มีเงินฝากไหลเข้าเยอะได้

แต่ถ้าดอกเบี้ยขึ้นก็ดีนะ บัฟเฟตต์กับเกรแฮมบอกว่าถ้าดอกเบี้ยขึ้น ตลาดฯจกตกต่ำลง จะได้มีของถูกๆให้ซื้อ

[chatchai]

จริงแล้วการตั้งสำรองนั้นมีเงื่อนไขมากมายที่นักลงทนรายย่อยคนไทยไม่ทราบครับ อาศัยว่าผมเคยทำงานสินเชื่อธนาคารในช่วงก่อนวิกฤตและช่วงวิกฤตมาก่อนเลยพอทราบบ้าง แต่ก็ไม่มีความร้ในระดับนโยบายนะครับ คือร้แต่ในระดับปฎิบัติการนะครับ

การตั้งสำรองหนี้นั้นมีหลายเงื่อนไขครับ อาจะผิดพลาดในรายละเอียดนะครับ เพราะนานแล้วที่ลาออกมา

หนี้ที่เป็น NPL นั้นจะมีการตั้งระดับสำรองไม่เท่ากัน ขึ้นอย่กับระยะเวลาที่ผิดเงื่อนไขครับ

ค้างชำระไม่เกิน 3 เดือน จะไม่ถือว่าเป็น NPL ครับ สำรองจะน้อย
ถ้าเกิน 3 เดือน แต่ไม่เกิน 6 เดือนก็สำรองในอัตราที่มากขึ้น
ถ้าเกิน 6 เดือน แต่ไม่เกิน 1 ปี ก็จะเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ
สดท้ายค้างเกิน 1 ปี จะต้องสำรอง 100% ครับ

แต่ยอดที่ต้องสำรองนั้น ยังสามารถนำมลค่าหลักประกันมาหักออกได้
เช่น บริษัทมีหนี้ 100 ล้านบาท ผิดนัดเกิน 6 เดือนแต่ไม่ถึง 1 ปี ต้องสำรองที่ 50% คือ 50 ล้านบาท แต่มีหลักประกัน 40 ล้านบาท สถาบันการเงินก็จะสำรองเพียง 10 ล้านบาทเท่านั้น ซึ่งในจดนี้ก็มีการประเมินมลค่าหลักประกันให้สงกว่าราคาตลาดเพื่อที่จะหักสำรองได้มากๆ

และยังมีกรณีที่บริษัทที่ผิดนัดได้มีการปรับโครงสร้างหนี้ เช่น ยืดระยะเวลาในการผ่อนชำระออกไป โดยในช่วงแรกอาจจะจ่ายชำระอัตราดอกเบี้ยที่ต่ำกว่าปรกติ การปรับโครงสร้างหนี้ลักษณะนี้ก็จะมีการคิดคำนวณการตั้งสำรองครับ

การคำนวณคิดจากกระแสเงินสดที่ธนาคารจะได้รับตลอดระยะเวลาเงินก้และ Discount กลับมาเป็นมลค่าปัจจบันด้วยอัตราดอกเบี้ย MLR ครับ เมื่อได้มลค่าปัจจบันแล้วก็นำมาหักกับมลหนี้ ส่วนที่ขาดก็คือส่วนที่ธนาคารต้องตั้งสำรอง แต่ก็ยังสามารถนำหลักประกันมาหักได้อีกครับ

ดังนั้นการที่อัตราดอกเบี้ย MLR ลดลงก็มีส่วนช่วยให้ธนาคารมียอดการตั้งสำรองลดน้อยลงครับ

การตกแต่งบัญชีหนี้เสียของธนาคารก็มีครับ ในกรณีที่บางบริษัทไม่มีแนวทางในการจ่ายคืนชำระหนี้แล้ว แต่ก็ยังปรับโครงสร้างหนี้เป็นการชั่วคราว เช่น ในปีแรกมีการคิดดอกเบี้ยที่ MLR แต่ให้สำรองไว้ จ่ายจริงเพียงแค่ 1% แล้วปีต่อไปค่อยจ่ายที่ MLR เพื่อที่จะทำให้บริษัทนั้นไม่เป็นหนี้มีปัญหา แต่พอปีต่อไปบริษัทก็ไม่สามารถที่จะจ่ายหนี้ที่ MLR ได้อย่ดี ก็แก็หนี้ลักษณะนี้เป็นปีๆไปครับ หนี้เสียของเราเลยไม่ลดเท่าไรครับ

ยังมีอีกเยอะครับ สำหรับการตกแต่งบัญชีธนาคาร บางทีบริษัทเดียวกันมีบัญชีเงินก้หลายบัญชี เช่น บัญชีเงินก้ระยะยาวผิดนัดเป็นปี แต่บัญชีเงินเบิกเกินบัญชี (O/D) และบัญชี Packing T/R เพื่อธรกิจนำเข้าส่งออกยังคงเดินบัญชีได้

[Stock Broker]

ทำไม ไม่ออกกฏให้แบงค์ ได้กำไรเยอะๆ เช่น เงินฝาก ได้ 1 % เงินกู้ ให้คิด ที่ 10 เปอร์เซ็นต์ แบงค์ จะได้กำไรเยอะๆ แต่ห้ามไปใช้ ให้ เอา 5 % มาเก็บใส่กองทุน สำรองหนี้เสีย

ขืนทำอย่างนั้น ประเทศเรา นายทุนที่รวยก็จะรวยยิ่งขึ้นไปอีก เพราะออกหุ้นกู้เองก็ได้ หรือระดมทุนเองก็ดี ต้นทุนถูกกว่าแน่นอน

ส่วนพวกรายเล็กรายน้อย ก็ก้มหน้าก้มตากู้แบงค์ในอัตราสูงปรี๊ด

ทุกวันนี้ คนก็หาว่ารัฐบาลอุ้มแบงค์อยู่แล้วนะ