ที่มา จากพันทิพ
อันนี้postในโทรโข่งแล้วนะคะ ถ้าอ่านแล้วซ้ำต้องขอโทษด้วย แต่ต้องการแจ้งให้ทราบทั่วๆกันค่ะ
เช้าวันนี้(วันที่ 04/07/2549 เวลาประมาณ8โมงเช้า) ดิฉันได้นั่งรถ taxi มาทำงานเนื่องจากเป็นเวลาสายมากแล้ว
นั่งมาได้พักหนึ่งเนื่องจากรถติดและแสบตา เนื่องจากนอนดึกและน้ำหอมปรับอากาศในรถฉุนมาก จึงหลับตาเพื่อพักสายตา แต่ไม่ได้นอนหลับเนื่องจากใจยังเป็นห่วงว่าวันนี้จะไปทำงานสายหรือไม่
เมื่อดิฉันลืมตาเพื่อมองดูสภาพการจราจรว่าได้เคลื่อนที่ไปถึงไหนแล้ว
พบว่าคนขับได้ใช้มือซ้ายยื่นมือถือมาเพื่อถ่ายภาพใต้กระโปรง ทั้งที่ดิฉันสวมกระโปรงซึ่งไม่ได้สั้นมากนัก (ชุดสูทกระโปรงยาวเสมอเข่า ซึ่งสาวofficeนิยมใส่กัน)
ดิฉันตกใจมาก แต่เกรงว่าหากโวยวายอาจเกิดอันตรายกับตนเอง เพราะคนขับอาจมียาสลบ หรืออาจดักทำร้ายภายหลังเนื่องจากดิฉันเรียกรถหน้าบ้าน จึงทำนิ่งเฉยไว้ก่อน
ดิฉันทำเป็นไม่รู้เรื่อง แกล้งชวนคุยเรื่อยเปื่อยและสังเกตุรอบๆรถเพื่อจดจำหน้า/ชื่อคนขับและทะเบียนรถ คนขับยังบอกอีกว่าเคยรับดิฉันมาส่งแล้วครั้งหนึ่งแต่ดิฉันจำไม่ได้(ยิ่งทำให้กังวลค่ะว่าหากโวยวายในรถให้รู้ตัวอาจโดนล้างแค้นภายหลัง)
เมื่อใกล้ถึงที่หมายที่เรียกไว้ดิฉันจึงบอกให้คนขับจอดหน้าร้านกาแฟโดยบอกว่าเพื่อจะแวะซื้อกาแฟดื่มในตอนเช้า เมื่อลงจากรถก็รีบขอกระดาษและปากกาจากร้านกาแฟมาจดชื่อและทะเบียนรถทันที
เป็นรถ Toyata จำสีรถไม่ได้นะคะเพราะตกใจมากลงมาแล้วรีบเดินหนีค่ะ แต่เป็นสีเดียวกันทั้งคันนะคะ แถมมีฟิล์มบังแดด I love Farang ด้วย เป็นรถใหม่ดูน่าไว้ใจค่ะ
ทะเบียนภายในเป็นแบบป้ายโลหะยึดนอตนะคะ คือ ทย 4523
ชื่อคนขับเห็นแต่ภาษาอังกฤษนะคะเพราะแอบๆมอง คือ Mr.Sangeam Jiemcharoen (น่าจะเป็นนายเสงี่ยม เจียม หรือ เจี่ยม +เจริญ) เลขประจำตัวคนขับคือ 258977 เป็นคนรูปร่างท้วมเล็กน้อย ผิวขาว ผมบาง อายุประมาณ 40 ปีค่ะ
เมื่อลงรถแล้วดิฉันได้โทรแจ้งร่วมด้วยช่วยกัน 1677 ในทันทีค่ะ ซึ่งทางร่วมด้วยช่วยกันได้ขอชื่อและเบอร์ติดต่อกลับไว้ด้วย ไม่ทราบว่าผลจะเป็นอย่างไร
อย่างน้อยอยากขอเตือนให้เพื่อนผู้หญิงด้วยกันระมัดระวังตัวด้วยนะคะในการขึ้นรถ Taxi เพราะเมื่อคุยด้วยคนขับอาจดูมีอัธยาศัยดีแต่จริงแล้วอาจเป็นภัยที่คาดไม่ถึงค่ะ
เตือนภัย taxi
- bluesky
- Verified User
- โพสต์: 332
- ผู้ติดตาม: 0
เตือนภัย taxi
โพสต์ที่ 2
น่ากลัวความปลอดภัย สมัยนี้จริงๆ
คุณผู้หญิงที่ประสบเหตุได้กลับมาโพสต์ต่อ ดังนี้ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจนะคะ
เพิ่งpostข้อความเมื่อตอนพักเที่ยงไม่นึกว่าจะมีคนมาอ่านกันมากเพราะข้อความยาวมากแต่อุตสาห์อ่านกัน
ปกติก็เคยแต่อ่านอย่างเดียวไม่ค่อยจะได้มาpostอะไร แต่เมื่อเช้านี้ตกใจมากน่ะค่ะ จนลืมแม้แต่สีรถtaxiที่นั่ง คือลงได้ก็โกยเลยค่ะไม่เหลียวกลับไปดูเลยเพราะกลัวจัด
ลงบุ๊ปรีบตรงไปร้านกาแฟแล้วขอกระดาษกับปากกาเลยค่ะ คุณป้าก็แสนใจดีรีบหาให้ไม่ถามอะไรซักคำ พอจดทะเบียนรถ+ชื่อ+หมายเลขคนขับที่แปะไว้ด้านหน้าเสร็จแล้ว ก็นึกถึงสีรถค่ะ ลืมค่ะไม่น่าเชื่อว่าจะลืม(ยังไม่แก่แต่เอ๋อแล้วค่ะ) จำได้แต่ว่าเป็นสีเดียวกันทั้งคันนะคะ เป็น toyota น่าจะ altis นะคะ(ไม่สันทัดรุ่นรถนัก มันดูกว้างๆใหม่ๆน่ะค่ะ) เห็นมีCD player ด้วยแต่คนขับเค้าไม่ได้เปิดนะคะ ในรถเงียบสนิทเลยค่ะ ไม่ได้ชวนคุย ไม่ได้เปิดเพลง แต่น้ำหอมปรับอากาศฉุนมากค่ะ คนขับก็แต่งตัวปกตินะคะ ใส่เสื้อสีฟ้าตามแบบฟอร์ม ข้างรถมีที่บังแดดแบบสุญญากาศเขียน I love Farang ด้วยซ้ำไปค่ะดูเป็น taxi ที่ผ่านการอบรมภาษาอังกฤษมาด้วยซ้ำ หน้าตาที่แอบๆมองก้อดูหน้าเกลี้ยงนะคะ ไม่ได้ไว้หนวดไว้เคราแบบโจรผู้ร้ายในหนังไทย คนเราดูหน้าตาไม่ได้เลยค่ะสมัยนี้
ขึ้นรถก็ไม่มีอะไร นั่งรถมาเงียบๆจนง่วงๆเลยหลับตากะพักสายตาสักครู่ ซึ่งเป็นเหตุให้เจอพฤติกรรมลามกนี่แหละค่ะ(ต่อไปจะไม่กล้าแม้แต่กระพริบตาแล้วค่ะถ้าต้องนั่ง taxi) เล่าให้เพื่อนที่ office ฟังบางคนบอกว่าทำไมเราไม่โวยวายลงจากรถเรียกตำรวจล่ะ เพราะตอนนั้นน่าจะมีหลักฐานคือรูปเราอยู่ในมือถือเค้า
เราก็คิดนะคะ แต่เราคำนวณแล้วมันเสี่ยงน่ะค่ะ เพราะเราเรียกรถหน้าบ้านเราและระบุจุดหมายปลายทางที่ทำงานซะละเอียดแล้วด้วย ถ้าเค้ารู้ว่าเราจะทำให้เค้าโดนจับ เค้าอาจจะมาดักทำร้ายได้ง่ายน่าดูเลย คือต่อให้ลงมาก่อนเค้าก็รู้จุดหมายปลายทางไปแล้วค่ะ T-T แก้ไขไม่ได้แล้วกลัวว่าถ้ากระโตกกระตากขอลงก่อนจะยิ่งเป็นภัยกะตัวเอง เลยแกล้งชวนคุยค่ะ แกล้งบ่นว่าแหมถนนสร้างนานจังนะ(ทำเป็นมองวิวแต่ที่จริงแอบมองในรถแอบจำทะเบียนกับชื่อด้านหน้าค่ะ แต่ตอนนั้นลืมสนิทเลยค่ะว่าเราน่าจะจำสีรถไว้ด้วยนะ)
และยิ่งกลัวว่าพฤติกรรมอย่างนี้น่าจะเคยโรคจิตมาก่อน อาจมีอุปกรณ์พวกยาสลบหรืออาวุธก็ได้ คิดแล้วไม่กล้าเสี่ยงค่ะ คืออย่างมากก็แค่รูปและเราก็ไม่ได้นั่งโป๊นะคะมีกระเป๋าวางบนตัก(กระเป๋าถือ และ ถุงใส่ของสี่เหลี่ยมใบประมาณ1ฟุตค่ะ บางคนที่เล่น Panga อาจเคยเห็นแล้ว เป็นกระเป๋าเลียนแบบน้องถุงน่ะค่ะ) ยิ่งการแต่งตัวนี่เสื้อคอเต่าปิดคอ ชุดสูทกระโปรงนะคะ แหมแถมขาหมูอย่างงี้ยังจะอุตสาห์โรคจิตถ่ายไปอีก
พิมพ์ซะยาวยังไม่ได้ตอบท่านที่postถามเลย
เส้นทางที่เจอคือ ถนนเอกชัย ถนนสุขสวัสดิ์ และ ถนนพระรามสอง นะคะ ขอไม่บอกจุดที่ขึ้นนะคะเพราะยังกลัวว่าจะโดนดักอยู่เลยค่ะ คือตอนแกล้งคุยยังมีบอกอีกนะคะว่าคุณนี่หน้าคุ้นๆนะน่าจะเคยขึ้นรถผมนะ+ผมว่าผมเคยมาส่งคุณแล้วนะแถวๆนี้
ยิ่งผวาไปเลยค่ะ กลัวสุดๆเลย คิดแต่ว่านี่ชั้นเคยนั่งแล้วหรือเนี่ย จริงไหมเนี่ยหรือมันแกล้งขู่ มันจะเคยถ่ายอะไรไปไหมเนี่ย แต่ทุกวันเราก็ใส่สูทนะ เพียงแต่สลับใส่กระโปรงกับกางเกงแถมส่วนมากใส่กางเกงนะ คิดมากเลยค่ะ ไม่กล้านุ่งกระโปรงแล้ว
ส่วนที่ติดต่อไป 1677 เค้ามีโทรกลับมาสอบถามนะคะเหมือนจะออกอากาศ แต่ไม่แน่ใจน่ะค่ะ สารภาพตรงๆว่าไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าร่วมด้วยช่วยกันมีคลื่นความถี่ที่เท่าไร แต่ได้เบอร์จากเพื่อนน่ะค่ะ คือเราอยากร้องเรียนมากแต่ไม่รู้จะร้องเรียนใครดี เพื่อนแนะนำให้โทรเบอร์นี้ค่ะ
สรุปคือมีโทรกลับมาสอบถามครั้งเดียวค่ะ บอกว่าจะส่งเรื่องไปดำเนินการ แต่จนตอนนี้ก็ยังไม่มีโทรศัพท์มาแจ้งนะคะ
บางคนบอกให้ไปแจ้งความ เราก็ไม่ทราบว่าจะแจ้งยังไงเพราะไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอัน(ไม่รู้ว่ามันลบภาพเราไปจากมือถือหรือยัง แต่คนแบบนี้น่าจะมีภาพคนอื่นๆนอกจากเราอีกนะคะ) และกลัวโดนแก้แค้นด้วยค่ะ ยอมรับเลยว่ากลัวมากค่ะ คงไม่กล้านั่ง taxi คนเดียวไปอีกนานเลยค่ะ
คุณผู้หญิงที่ประสบเหตุได้กลับมาโพสต์ต่อ ดังนี้ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจนะคะ
เพิ่งpostข้อความเมื่อตอนพักเที่ยงไม่นึกว่าจะมีคนมาอ่านกันมากเพราะข้อความยาวมากแต่อุตสาห์อ่านกัน
ปกติก็เคยแต่อ่านอย่างเดียวไม่ค่อยจะได้มาpostอะไร แต่เมื่อเช้านี้ตกใจมากน่ะค่ะ จนลืมแม้แต่สีรถtaxiที่นั่ง คือลงได้ก็โกยเลยค่ะไม่เหลียวกลับไปดูเลยเพราะกลัวจัด
ลงบุ๊ปรีบตรงไปร้านกาแฟแล้วขอกระดาษกับปากกาเลยค่ะ คุณป้าก็แสนใจดีรีบหาให้ไม่ถามอะไรซักคำ พอจดทะเบียนรถ+ชื่อ+หมายเลขคนขับที่แปะไว้ด้านหน้าเสร็จแล้ว ก็นึกถึงสีรถค่ะ ลืมค่ะไม่น่าเชื่อว่าจะลืม(ยังไม่แก่แต่เอ๋อแล้วค่ะ) จำได้แต่ว่าเป็นสีเดียวกันทั้งคันนะคะ เป็น toyota น่าจะ altis นะคะ(ไม่สันทัดรุ่นรถนัก มันดูกว้างๆใหม่ๆน่ะค่ะ) เห็นมีCD player ด้วยแต่คนขับเค้าไม่ได้เปิดนะคะ ในรถเงียบสนิทเลยค่ะ ไม่ได้ชวนคุย ไม่ได้เปิดเพลง แต่น้ำหอมปรับอากาศฉุนมากค่ะ คนขับก็แต่งตัวปกตินะคะ ใส่เสื้อสีฟ้าตามแบบฟอร์ม ข้างรถมีที่บังแดดแบบสุญญากาศเขียน I love Farang ด้วยซ้ำไปค่ะดูเป็น taxi ที่ผ่านการอบรมภาษาอังกฤษมาด้วยซ้ำ หน้าตาที่แอบๆมองก้อดูหน้าเกลี้ยงนะคะ ไม่ได้ไว้หนวดไว้เคราแบบโจรผู้ร้ายในหนังไทย คนเราดูหน้าตาไม่ได้เลยค่ะสมัยนี้
ขึ้นรถก็ไม่มีอะไร นั่งรถมาเงียบๆจนง่วงๆเลยหลับตากะพักสายตาสักครู่ ซึ่งเป็นเหตุให้เจอพฤติกรรมลามกนี่แหละค่ะ(ต่อไปจะไม่กล้าแม้แต่กระพริบตาแล้วค่ะถ้าต้องนั่ง taxi) เล่าให้เพื่อนที่ office ฟังบางคนบอกว่าทำไมเราไม่โวยวายลงจากรถเรียกตำรวจล่ะ เพราะตอนนั้นน่าจะมีหลักฐานคือรูปเราอยู่ในมือถือเค้า
เราก็คิดนะคะ แต่เราคำนวณแล้วมันเสี่ยงน่ะค่ะ เพราะเราเรียกรถหน้าบ้านเราและระบุจุดหมายปลายทางที่ทำงานซะละเอียดแล้วด้วย ถ้าเค้ารู้ว่าเราจะทำให้เค้าโดนจับ เค้าอาจจะมาดักทำร้ายได้ง่ายน่าดูเลย คือต่อให้ลงมาก่อนเค้าก็รู้จุดหมายปลายทางไปแล้วค่ะ T-T แก้ไขไม่ได้แล้วกลัวว่าถ้ากระโตกกระตากขอลงก่อนจะยิ่งเป็นภัยกะตัวเอง เลยแกล้งชวนคุยค่ะ แกล้งบ่นว่าแหมถนนสร้างนานจังนะ(ทำเป็นมองวิวแต่ที่จริงแอบมองในรถแอบจำทะเบียนกับชื่อด้านหน้าค่ะ แต่ตอนนั้นลืมสนิทเลยค่ะว่าเราน่าจะจำสีรถไว้ด้วยนะ)
และยิ่งกลัวว่าพฤติกรรมอย่างนี้น่าจะเคยโรคจิตมาก่อน อาจมีอุปกรณ์พวกยาสลบหรืออาวุธก็ได้ คิดแล้วไม่กล้าเสี่ยงค่ะ คืออย่างมากก็แค่รูปและเราก็ไม่ได้นั่งโป๊นะคะมีกระเป๋าวางบนตัก(กระเป๋าถือ และ ถุงใส่ของสี่เหลี่ยมใบประมาณ1ฟุตค่ะ บางคนที่เล่น Panga อาจเคยเห็นแล้ว เป็นกระเป๋าเลียนแบบน้องถุงน่ะค่ะ) ยิ่งการแต่งตัวนี่เสื้อคอเต่าปิดคอ ชุดสูทกระโปรงนะคะ แหมแถมขาหมูอย่างงี้ยังจะอุตสาห์โรคจิตถ่ายไปอีก
พิมพ์ซะยาวยังไม่ได้ตอบท่านที่postถามเลย
เส้นทางที่เจอคือ ถนนเอกชัย ถนนสุขสวัสดิ์ และ ถนนพระรามสอง นะคะ ขอไม่บอกจุดที่ขึ้นนะคะเพราะยังกลัวว่าจะโดนดักอยู่เลยค่ะ คือตอนแกล้งคุยยังมีบอกอีกนะคะว่าคุณนี่หน้าคุ้นๆนะน่าจะเคยขึ้นรถผมนะ+ผมว่าผมเคยมาส่งคุณแล้วนะแถวๆนี้
ยิ่งผวาไปเลยค่ะ กลัวสุดๆเลย คิดแต่ว่านี่ชั้นเคยนั่งแล้วหรือเนี่ย จริงไหมเนี่ยหรือมันแกล้งขู่ มันจะเคยถ่ายอะไรไปไหมเนี่ย แต่ทุกวันเราก็ใส่สูทนะ เพียงแต่สลับใส่กระโปรงกับกางเกงแถมส่วนมากใส่กางเกงนะ คิดมากเลยค่ะ ไม่กล้านุ่งกระโปรงแล้ว
ส่วนที่ติดต่อไป 1677 เค้ามีโทรกลับมาสอบถามนะคะเหมือนจะออกอากาศ แต่ไม่แน่ใจน่ะค่ะ สารภาพตรงๆว่าไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าร่วมด้วยช่วยกันมีคลื่นความถี่ที่เท่าไร แต่ได้เบอร์จากเพื่อนน่ะค่ะ คือเราอยากร้องเรียนมากแต่ไม่รู้จะร้องเรียนใครดี เพื่อนแนะนำให้โทรเบอร์นี้ค่ะ
สรุปคือมีโทรกลับมาสอบถามครั้งเดียวค่ะ บอกว่าจะส่งเรื่องไปดำเนินการ แต่จนตอนนี้ก็ยังไม่มีโทรศัพท์มาแจ้งนะคะ
บางคนบอกให้ไปแจ้งความ เราก็ไม่ทราบว่าจะแจ้งยังไงเพราะไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอัน(ไม่รู้ว่ามันลบภาพเราไปจากมือถือหรือยัง แต่คนแบบนี้น่าจะมีภาพคนอื่นๆนอกจากเราอีกนะคะ) และกลัวโดนแก้แค้นด้วยค่ะ ยอมรับเลยว่ากลัวมากค่ะ คงไม่กล้านั่ง taxi คนเดียวไปอีกนานเลยค่ะ
มีบางคนบอกว่า คนเราเกิดมาเพื่อตามหาอีกครึ่งหนึ่งของตัวเรา
-
- Verified User
- โพสต์: 877
- ผู้ติดตาม: 0
เตือนภัย taxi
โพสต์ที่ 3
Taxi เป็นด่านแรก ต้อนรับนักท่องเที่ยว
Benchmark ดูความเจริญของประเทศ................ดูที่คนขับได้
ที่ Hong Kong เป็นจุดขายมาก เหมือนเป็นไกด์ เป็นต้องทริปทุกครั้ง
ที่ Guangzhou แย่งกันเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรี สกปรก เป็นต้องอุดจมูกทุกครั้ง
ที่ Singapore เป็นเรื่องน่าประทับใจ เหมือนมีครูสอนภาษาอังกฤษนั่งอยู่ สำเนียงภาษาน่าฟัง
ที่ England เหมือนมี captain เครื่องบินชั้นยอดเป็นคนขับ พากษ์เส้นทางถึงที่หมายอย่างคล่องแคล่ว
ที่ America เหมือนเป็น UN ไม่รู้จะเจอชาติไหน อย่าถามซี้ซั้วถ้าไม่รู้วัฒนธรรมเขา
ที่ Bangkok มาตรฐานความปลอดภัยเหมือนโยนเหรียญ มีมากที่เป็นจุดขาย มารยาทความอ่อมน้อม
ไม่มีที่ไหนเหมือนในโลก
แต่บ่อยครั้ง เห็นที่ดอนเมือง ก็เป็นจุดขายเหมือนกัน..............แต่เป็นจุดขายขี้หน้า
ในกรุงเทพฯ กว่าจะถึงปลายทาง บางทีเกือบชั่วโมง ถ้าต้องนั่งลุ้นเหมือนซื้อหวย
จะเจอคนขับแบบไหน ผมเลือกใช้บริการมอเตอ์ไซค์ดีกว่า ลำบากกายดีกว่าลำบากใจ......... :lovl:

Benchmark ดูความเจริญของประเทศ................ดูที่คนขับได้

ที่ Hong Kong เป็นจุดขายมาก เหมือนเป็นไกด์ เป็นต้องทริปทุกครั้ง
ที่ Guangzhou แย่งกันเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรี สกปรก เป็นต้องอุดจมูกทุกครั้ง

ที่ Singapore เป็นเรื่องน่าประทับใจ เหมือนมีครูสอนภาษาอังกฤษนั่งอยู่ สำเนียงภาษาน่าฟัง

ที่ England เหมือนมี captain เครื่องบินชั้นยอดเป็นคนขับ พากษ์เส้นทางถึงที่หมายอย่างคล่องแคล่ว

ที่ America เหมือนเป็น UN ไม่รู้จะเจอชาติไหน อย่าถามซี้ซั้วถ้าไม่รู้วัฒนธรรมเขา

ที่ Bangkok มาตรฐานความปลอดภัยเหมือนโยนเหรียญ มีมากที่เป็นจุดขาย มารยาทความอ่อมน้อม
ไม่มีที่ไหนเหมือนในโลก

แต่บ่อยครั้ง เห็นที่ดอนเมือง ก็เป็นจุดขายเหมือนกัน..............แต่เป็นจุดขายขี้หน้า

ในกรุงเทพฯ กว่าจะถึงปลายทาง บางทีเกือบชั่วโมง ถ้าต้องนั่งลุ้นเหมือนซื้อหวย
จะเจอคนขับแบบไหน ผมเลือกใช้บริการมอเตอ์ไซค์ดีกว่า ลำบากกายดีกว่าลำบากใจ......... :lovl: