......Fwd: FW: เรื่องย่อแดจังกึมไทย 1-74 (จบ).....

[สุเกียง]

ตอนที่ 31
ภรรยาของดังดึ้กดูมองออกว่ามินจุงโฮมีใจให้ซอจังกึม ดังนั้นจึงเตือนมินจุงโฮอย่าลืมซอจังกึมเป็นนางกำนัลในวังหลวง ดังดึ้กดูขโมยเหล้าให้มินจุงโฮดื่ม ดังดึ้กดูพบว่าปิ่นปักผมยังไม่ได้คืนให้เจ้าของ ดังนั้นจึงรับปากว่าจะช่วยตามหาเจ้าของปิ่นปักผมให้มินจุงโฮ ภรรยาของดังดึ้กดูพบว่าดังดึ้กดูขโมยเหล้าไปดื่ม ดังดึ้กดูแก้ตัวว่ามินจุงโฮมาขอซื้อไป จากนั้นก็นำปิ่นปักผมออกมาให้ดู มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่าไม่มีข้อมูลของพ่อของซอจังกึมเลย แต่ถึงกระนั้นก็รับปากว่าจะช่วยนางต่อไป
เยินเซ็งและชางยาพากันนำอาหารไปให้ยองโนและกึมยอง จากนั้นทั้งสองก็บอกกึมยองและยองโนว่าจะต้องติดตามพระเจ้าจุงจงไปแช่ตัวที่น้ำพุร้อน หลังจากที่ยองโนได้ยินเช่นนั้นแล้วก็รู้สึกไม่พอใจมาก กึมยองเสนออุบายให้แชซังกุงฉวยโอกาสที่ฮันซังกุงและซอจังกึมออกจากวังหลวงกำจัดพวกนาง ฮันซังกุงแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบให้แก่นางกำนัลทั้งหลายในการเสด็จไปแช่ตัวที่น้ำพุร้อนโดยกำชับว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ต้องนำเป็ดไปด้วย
ซอจังกึมไปหาซื้อเป็ดที่ตลาด นางพบว่าถูกชายคนหนึ่งสะกดรอยตาม หลังจากที่พะเจ้าจุงจงทรงแช่ตัวในน้ำพุร้อนแล้ว ฮ่องเต้จุงจงก็ทรงเสวยน้ำแกงเป็ดที่ฮันซังกุงทำมาถวาย ที่แท้สถานที่ที่พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จมานี้เป็นสถานที่ที่ฮันซังกุงและปักเมียงยอเติบโตมาด้วยกัน ฮันซังกุงพาซอจังกึมไปบ้านเก่าปักเมียงยอ จากนั้นก็เล่าเรื่องราวในอดีตให้ซอจังกึมฟัง  ทันใดนั้นเองก็ได้มีกลุ่มนักฆ่าปรากฏตัวขึ้นโดยต้องการฆ่าปิดปากฮันซังกุงและซอจังกึม
ในขณะที่ฮันซังกุงและซอจังกึมกำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเอง ได้มีทหารองครักษ์คนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นช่วยชีวิตฮันซังกุงและซอจังกึมไว้ ที่แท้ทหารองครักษ์คนนี้ได้รับคำสั่งจากมินจุงโฮให้แอบอารักขาฮันซังกุงและซอจังกึม นักฆ่ากลับไปรายงานแชปันซุกว่าการที่ทำงานไม่สำเร็จนั้นเพราะมีทหารองครักษ์คอยแอบอารักขาฮันซังกุงและซอจังกึม พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งว่าจะเสด็จกลับวังหลวง แต่ก่อนจะเสด็จกลับวังหลวง พระเจ้าจุงจงทรงอยากเสวยน้ำแกงเป็ดสักครั้ง  ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงออกไปหาซื้อของอีกครั้ง
โภชนากรวังหลวงกล่าวว่าพระเจ้าจุงจงยังไม่สามารถเสวยอาหารได้สักระยะหนึ่ง แชปันซุก ปรึกษาหารือกับโภชนากรวังหลวงให้ทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงเพื่อให้พระองค์ประชวร หมอหลวงเดินทางมาหาฮันซังกุง จากนั้นหมอหลวงก็บอกฮันซังกุงว่าของเสวยมีปัญหา ฮันซังกุงบอกว่าเป็ดที่ซื้อมาเป็นเป็ดชั้นดีของท้องที่ โอดึมโฮกลับไม่สนใจว่านางจะอธิบายอย่างไร จากนั้นก็สั่งให้ทหารควบคุมตัวนางไว้

[สุเกียง]

ตอนที่ 32
ซอจังกึมและโภชนากรวังหลวงพากันไปตรวจสอบสถานที่ที่ซื้อเป็ดมา นึกไม่ถึงแชปันซุกได้เตรียมการไว้ก่อนแล้วโดยวางยาพิษซึ่งไร้สีไร้กลิ่นเอาไว้เพื่อให้ร้ายซอจังกึม  นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวได้เชื้อเชิญแชปันซุกมาพบนาง ดังดึ้กดูรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับหานซังกุงและซอจังกึม ดังนั้นจึงลองปรุงน้ำแกงเป็ดตามวิธีการของฮันซังกุงและซอจังกึมเพื่อดูว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น มินจุงโฮรู้ว่าน้ำแกงเป็ดมีปัญหา ดังนั้นจึงสั่งให้คนออกสืบหาความจริงทันที
โภชนากรพบว่าเป็ดกินน้ำแร่เข้าไป ทำให้ในตัวเป็ดมีน้ำแร่อยู่ซึ่งเป็นพิษในที่สุด  โอดึมโฮควบคุมตัวฮันซังกุงไปที่หอคุณธรรม ระหว่างทางที่นางถูกควบคุมตัวไปยังหอคุณธรรมนั้นได้พบกับซอจังกึมเข้าโดยบังเอิญ ฮันซังกุงบอกซอจังกึมสืบหาความจริงเพื่อล้างมลทินให้นาง ดังดึ้กดูและมินจุงโฮพร้อมด้วยหมออีกคนหนึ่งพากันไปสอบถามปัญหาที่เกิดขึ้นกับเป็ดจากพ่อค้าเป็ด พ่อค้าเป็ดกล่าวว่าคนในท้องที่บอกว่ารสชาติเป็ดไม่ถูกปาก หมอที่พาไปด้วยบอกว่าเป็ดจะสามารถขจัดพิษในตัวได้เอง   ทันใดนั้นโภชนากรหลวงก็สั่งให้ทหารจับตัวพ่อค้าเป็ดไป ส่วนซอจังกึมซึ่งอยู่ในวังหลวงก็ถูกควบคุมตัวไปยังหอคุณธรรมเช่นกัน
มินจุงโฮรีบรุดกลับไปที่วังหลวงทันที จากนั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้หัวหน้าองครักษ์ฟัง แต่เพื่อไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น หัวหน้าองครักษ์จึงบอกให้มินจุงโฮออกจากวังหลวงไปก่อน ส่วนเรื่องการสืบหาความจริงให้ปล่อยเป็นหน้าที่ของตน หัวหน้าองครักษ์ไปที่ห้องควบคุมตัวนักโทษ จากนั้นก็ได้เข้าขัดขวางไม่ให้โอดึมโฮใช้วิธีรุนแรงบีบบังคับให้ฮันซังกุงสารภาพ หัวหน้าองครักษ์บอกโอดึมโฮว่ามีหลักฐานพิสูจน์ว่าเป็ดสามารถขจัดพิษได้ด้วยตัวของมันเอง

[สุเกียง]

ตอนที่ 33
โภชนากรหลวงยืนยันกับหัวหน้าองครักษ์ว่าน้ำแร่ต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน หัวหน้าองครักษ์บอกว่าจะต้องสืบสวนใหม่ ขณะที่โภชนากรหลวงและแชปันซุกกำลังปรึกษาหารือกันอยู่นั่นเองได้มีคนเข้ามารายงานถึงความเคลื่อนไหวของมินจุงโฮ ทำให้แชปันซุกมั่นใจว่ามินจุงโฮจะต้องแอบสืบหาความจริงแน่นอน   ดังนั้นแชปันซุกจึงสั่งให้คนสะกดรอยตามติดตามดูความเคลื่อนไหวของมินจุงโฮแล้วกลับมารายงานเป็นระยะๆ
มินจุงโฮสืบพบว่าแชปันซุกยกที่ดินให้แก่ลูกชายของโอดึมโฮ คนของแชปันซุกนำความมารายงานให้แชปันซุกรู้ว่ามินจุงโฮวสืบพบความจริงเรื่องที่แชปันซุกยกที่ดินให้ลูกชายโอดึมโฮ แชปันซุกคิดใช้เรื่องที่มินจุงโฮยังไม่ได้ไปจากฮั่นหยางเล่นงานมินจุงโฮ จากนั้นแชปันซุกก็นัดพบกับแชซังกุงและผู้ที่เกี่ยวข้องให้มาปรึกษาหารือกันที่หอนางโลม
กึมยองรู้ว่ามินจุงโฮกำลังตกอยู่ในอันตราย  ดังนั้นจึงเดินทางไปที่หอนางโลมเพื่อขัดขวาง   กึมยองบอกแชซังกุงว่ามินจุงโฮคือชายในดวงใจของนาง นางขอร้องแชซังกุงว่าอย่าทำอันตรายมินจุงโฮ แชซังกุง กลับไม่สนใจคำขอร้องของกึมยอง เมื่อเห็นว่าคำขอร้องไม่เป็นผล กึมยองขู่ว่าจะนำเรื่องที่แชซังกุงและแชปันซุกสมคบคิดกันไปรายงานหอคุณธรรม  แชซังกุงและแชปันซุกได้ยินเช่นนั้นจึงยอมลามือ
หัวหน้าองครักษ์สั่งให้ฮันซังกุงและซอจังกึมใช้วัตถุดิบอย่างเดียวกันกับที่ใช้ทำน้ำแกงเป็ดถวายพระเจ้าจุงจงทำน้ำแกงเป็ดขึ้นมาอีกครั้ง กึมยองไม่ยอมทิ้งโอกาสไปอย่างแน่นอน นางฉวยโอกาสนี้เล่นงานฮันซังกุงและซอจังกึม ยองโนใส่ยาลงไปในผัดเป๋าฮื้อ จากนั้นให้อาหงนางกำนัลที่ทำงานเบ็ดเตล็ดในวังหลวงกิน   จากนั้นก็สั่งให้นางนำจดหมายถือไปที่ต้นเครื่องหลวง โอดึมโฮและหัวหน้าองครักษ์ต้องการให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ดังนั้นจึงให้อาหงซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นชิมอาหาร ผลปรากฏว่าอาหงมีอาการเช่นเดียวกับพระเจ้าจุงจง อีกด้านหนึ่งนั้น ฮันซังกุงทนไม่ได้ต่อการทรมาณ จึงทำให้นางล้มป่วยลงในที่สุด

[สุเกียง]

ตอนที่ 34
เพื่อนสนิทของมินจุงโฮที่เป็นหมอถูกหมอหลวงสอบสวน ในที่สุดเพื่อนมินจุงโฮก็ยอมรับว่าเขาและมินจุงโฮกำลังสืบเรื่องพิษในน้ำแกงเป็ด หัวหน้าองครักษ์ต้องการปกป้องมินจุงโฮจึงโกหกว่าจำคนผิด
เพื่อไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้  หัวหน้าองครักษ์ได้คุมขังมินจุงโฮไว้ก่อนโดยบอกกับมินจุงโฮว่าหมอหลวงคิดเล่นงานเพื่อนสนิทของมินจุงโฮ จากนั้นก็โยนความผิดให้มินจุงโฮ เพื่อความปลอดภัยต้องรอให้เรื่องราวสงบลงเสียก่อนค่อยปล่อยตัวมินจุงโฮเป็นอิสระ
รองหัวหน้าองครักษ์ซี่งปกป้องฮันซังกุงและซอจังกึมนั้นต้องพลอยเดือดร้อนถูกจับไปด้วย  โอดึมโฮใส่ร้ายรองหัวหน้าองครักษ์ว่ารู้เห็นเป็นใจด้วย ดังนั้นจึงคอยแอบให้ความช่วยเหลือคนทั้งสอง แชซังกุง บอกกึมยองว่าโอดึมโฮกำลังจะสะสางเรื่องของฮันซังกุงและซอจังกึมให้เสร็จในเร็ววันนี้ นางกล่าวต่อไปว่าถ้าในวันนั้นจัดการปักเมียงยอโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้ วันนี้ก็ไม่ต้องเดือดร้อนถึงคนทั้งสอง พ่อค้าเป็ดทนทรมาณไม่ไหว  ดังนั้นจึงใส่ร้ายรองหัวหน้าองครักษ์ว่าให้เป็ดดื่มน้ำแร่เข้าไป โอดึมโฮได้ฟังเช่นนั้นประกาศว่าจะจัดการกับทุกคนที่เกี่ยวข้อง ฮันซังกุงต้องการปกป้องซอจังกึม ดังนั้นจึงยอมรับผิดเพียงคนเดียว
ฮันซังกุงถูกขังที่คุกหลวง แชซังกุงมาเยี่ยมนาง ฮันซังกุงด่าทอแชซังกุงที่ให้ร้ายปักเมียงยอจนนางต้องตาย จนมาวันนี้ยังให้ร้ายนางและซอจังกึมอีก นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงกลับหาว่าฮันซังกุงและซอจังกึมหาเรื่องใส่ตัวเอง แชซังกุงขอให้ฮันซังกุงจากไปอย่างสงบจะดีกว่า ฮันซังกุงขอร้องแชซังกุงให้ปล่อยซอจังกึมไปเพราะซอจังกึมไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับปักเมียงยอแต่อย่างใด ซอจังกึมถูกนำตัวไปคุมขังที่คุกหลวง  ซอจังกึมบอกกับฮันซังกุงว่ารองหัวหน้าองครักษ์ทนการทรมาณไม่ไหวจึงเสียชีวิตไปแล้ว ฮันซังกุงบอกกับซอจังกึมว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ซอจังกึมจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
โอดึมโฮใช้เรื่องน้ำแร่เล่นงานจ้าวกวางจู่ซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับตนมาตลอด จากนั้นได้สั่งให้ปล่อยฮันซังกุงและซอจังกึม โดยปลอดคนทั้งสองให้เป็นนางกำนัลธรรมดา แชปันซุกกลับต้องการให้ตัดไฟเสียต้นลม อย่าได้ปล่อยคนทั้งสองไว้ เพราะอาจจะเป็นภัยในภายภาคหน้าได้ แต่แชซังกุงกลับใจอ่อนขึ้นมา มินจุงโฮซึ่งถูกคุมขังอยู่รู้ว่าซอจังกึมถูกลงโทษ ทำให้มินจุงโฮรู้สึกเป็นห่วงซอจังกึมขึ้นมา มินจุงโฮขอร้องทหารองครักษ์ให้ช่วยหาหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮมาข่มขู่โอดึมโฮให้ได้  แต่ทหารองครักษ์นั้นกลับมีท่าทางลังเล
ซอจังกึมและฮันซังกุงถูกปล่อยตัวและเนรเทศไปยังจี้โจว หลังจากที่แชปันซุกรู้เรื่องนี้แล้วก็มั่นใจว่ามินจุงโฮจะต้องไปช่วยซอจังกึมและฮันซังกุงอย่างแน่นอน อีกด้านหนึ่ง แชซังกุงได้เลื่อนเป็นซังกุงชั้นสูง แต่นางกลับไม่ได้รู้สึกยินดี
กับสิ่งที่ได้รับ เยินเซ็งขอร้องให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวส่งนางไปจี้โจว มินซังกุงและชางยาต่างมีความหวังว่าจะได้ไปส่งซอจังกึมและฮันซังกุง ทำให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวโกรธมาก แชซังกุงกลับบอกให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวอนุญาต

[สุเกียง]

ตอนที่ 35
ฮันซังกุงและซอจังกึมออกเดินทางโดยเตรียมตัวลงเรือไปจี้โจว เนื่องจากสุขภาพฮันซังกุง อ่อนแอจึงไม่เหมาะที่จะเดินทางไกล เมื่อต้องเดินทางไกลทำให้ฮันซังกุงทนไม่ไหวเป็นลมหมดสติไป ซอจังกึมขอร้องผู้คุมให้นางแบกฮันซังกุง ซอจังกึมเล่าเรื่องที่ผ่านมาให้ฮันซังกุงฟังเพื่อให้กำลังใจนาง แต่แล้วฮันซังกุงก็ทนไม่ไหวสิ้นใจบนหลังซอจังกึม
หลังจากที่มินจุงโฮได้รับการปล่อยตัวแล้วถึงรู้ว่าฮันซังกุงและซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจว   ไต้เท้าซังบอกกับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวและแชซังกุงว่าฮันซังกุงสิ้นใจระหว่างเดินทางไปจี้โจว เยินเซ็งขอร้องนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวให้ส่งนางไปจี้โจว มินจุงโฮและชางยาได้ยินเช่นนั้นจึงพากันพาตัวเยินเซ็งไป
ดังดึ้กดูนำทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งหมดเดินทางไปจี้โจวเพื่อช่วยซอจังกึมกลับมา นึกไม่ถึงดึงดึ้กดูกลับถูกภรรยาด่าโง่ มินจุงโฮไปหาดังดึ้กดู มินจุงโฮก็ถูกภรรยาของดังดึ้กดูด่าว่าขี้ขลาดเป็นเต่าหดหัว ไม่เหมือนกับซอจังกึมที่กล้าหาญเสี่ยงอันตรายช่วยมินจุงโฮมาก่อน ในเวลานี้ มินจุงโฮถึงรู้ว่าซอจังกึมเป็นเจ้าของปิ่นปักผม ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตตนไว้
หลังจากที่ซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจวแล้ว หลายครั้งที่ซอจังกึมพยายามหลบหนี แต่ทุกครั้งก็ถูกทหารตามจับกลับมาได้ ซอจังกึมถูกขังในโกดังเก็บของจนได้รู้จักกับจังด๊อก ซอจังกึมคิดว่าจังด๊อกต้องโทษเช่นเดียวกับนาง ดังนั้นจึงชักชวนจังด๊อกหลบหนี จังด๊อกช่วยซอจังกึมโดยทำให้นางท้องเสีย เมื่อนางเข้าห้องน้ำจะได้ฉวยโอกาสหลบหนี จังด๊อกบอกให้ซอจังกึมหลบหนีไปที่ชายทะเล จากนั้นให้บอกกับทหารที่นั่นว่าจังด๊อกแนะนำมา ทหารนั้นจะให้นางโดยสารเรือหลบหนี นึกไม่ถึงว่าเมื่อทหารนายนั้นรู้ว่าเป็นซอจังกึมก็เข้าจับกุมนางทันที ที่แท้ที่เป็นเช่นนี้นั้นเพราะจังด๊อกต้องการกลั่นแกล้งซอจังกึมนั่นเอง
มินจุงโฮตัดสินใจเดินทางไปจี้โจวโดยไม่สนใจว่ามีความผิดฐานละทิ้งหน้าที่ มินจุงโฮได้ยินมาว่าซอจังกึมได้รับโทษหนักเพราะพยายามหลบหนี ซอจังกึมด่าทอจังด๊อกที่คิดร้ายนาง นางกำนัลทั้งหลายต่างพากันตำหนิที่ซอจังกึมไม่มีมายาทต่อจังด๊อก คนที่นี่ต่างให้เกียรตินางทั้งนั้น  ทำให้ซอจังกึมแปลกใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น

[สุเกียง]

ตอนที่ 36
ในวังหลวง บรรดานางกำนัลฝ่ายในทั้งหลายต่างพากันฉลองให้แชซังกุงที่ได้เป็นซังกุงชั้นสูง แชซังกุงได้รับของขวัญเป็นจำนวนมาก มีเพียงมินจุงโฮคนเดียวเท่านั้นที่ไม่มีของมาให้แชซังกุง แชซังกุงกล่าวกับซังกุงทั้งหลายไม่ติดใจกับเรื่องที่ผ่านมา โอดึมโฮ,แชปันซุกและแชซังกุงเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข แชซังกุง กล่าวว่าจะกำจัดคนที่เป็นปฏิปักษ์กับพวกเรา เพื่อรักษาผลประโยชน์ของพวกเราเอาไว้ กึมยองไปหามินจุงโฮถึงได้รู้ว่ามินจุงโฮเดินทางไปจี้โจวแล้ว
มินจุงโฮฝากจดหมายไปให้ซอจังกึม ซอจังกึมถูกส่งตัวไปทำงานในโรงเลี้ยงสัตว์   ซอจังกึมจงใจปล่อยม้าไปเพื่อหาโอกาสหลบหนี ทหารพากันตามล่าซอจังกึมกลับมา โชคดีมินจุงโฮช่วยนางไว้ได้
เนื่องจากมินจุงโฮช่วยชีวิตซอจังกึมไว้จึงได้รับบาดเจ็บที่ขา ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงช่วยห่อเฝือกให้มินจุงโฮ มินจุงโฮกล่าวกับซอจังกึมว่านางเป็นคนที่ช่วยชีวิตตนไว้ในเวลานั้น แต่เวลานี้ตนรู้สึกละอายใจมากที่เกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึม ตนกลับไม่สามารถช่วยนางได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ครั้งนี้ตนจะต้องช่วยซอจังกึมให้ได้
มินจุงโฮรู้ว่าซอจังกึมอยากกลับฮั่นหยาง ดังนั้นจึงว่าจ้างนายท้ายเรือให้ส่งนางไปจากจี้โจว  แต่เมื่อเห็นซอจังกึมในเวลานี้ มินจุงโฮกลับแนะนำซอจังกึมว่าอย่าได้หลบหนีอีกต่อไปเลย เพราะประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย นางจะมีจุดจบเช่นเดียวกับพ่อแม่นาง คือต้องตายสถานเดียว มินจุงโฮรับปากซอจังกึมว่าจะช่วยล้างมลทินให้นาง ซอจังกึมครุ่นคิดอยู่สักครู่หนึ่ง ในที่สุดนางก็ตัดสินใจตามมินจุงโฮเดินทางไปยังที่ว่าการ
ซอจังกึมเห็นจังด๊อกเรียกเก็บเงินเป็นจำนวนมากจากคนที่เข้ามาขอรับการรักษาจากนาง ทำให้ซอจังกึมทนไม่ได้จึงสั่งสอนจังด๊อก ซอจังกึมบอกว่าจังด๊อกใช้ของธรรมดากับสมุนไพรไม่กี่ชนิดหลอกลวงผู้คน จังด๊อกได้ยินเช่นนั้นถึงรู้ว่าประสาทรับรู้รสชาติของซอจังกึมหายเป็นปกติแล้ว วันรุ่งขึ้น จังด๊อกให้ซอจังกึมนำสมุนไพรไปตากแดด ซอจังกึมจับตาดูพฤติกรรมอันแปลกประหลาดของจังด๊อกอยู่หลายวัน แม้ว่าจะไม่ชอบนางสักเท่าใดนักก็ตาม แต่เมื่อนึกถึงคนที่มาซื้อยา ทำให้ซอจังกึมลามือไม่ได้
ดังดึ้กดูต้มน้ำแกงเป็ดอยู่นานสามเดือน ภรรยาดังดึ้กดูถามดังดึ้กดูว่าจะมามัวเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องทำไม ดังดึ้กดูกล่าวว่าตนต้องการรู้สาเหตุที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวร ดังดึ้กดูดื่มน้ำแกงเป็นเป็นเวลาหลายเดือนติดต่อกันก็ไม่พบสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด ภรรยาดังดึ้กดูบอกดังดึ้กดูว่านางตั้งครรภ์แล้ว ดังดึ้กดูบอกว่าเด็กในครรภ์ของนางสามารถ

พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของซอจังกึมได้เป็นอย่างดี มินซังกุง,ชางยาและเยินเซ็งถูกสังให้ไปดูแลซูหยวนเหนียงเหนียงโดยมีหน้าที่เตรียมอาหารให้นางซึ่งนางกำลังจะคลอดในอีกไม่นานนี้แล้ว

[สุเกียง]

ตอนที่ 37
กึมยองสืบพบว่ามินจุงโฮเดินทางไปที่จี้โจว     แชปันซุกพบว่ากึมยองยังไม่สามารถตัดใจจากมินจุงโฮได้ กึมยองบอกกับมินจุงโฮว่าจะเปลี่ยนรายการอาหารให้แก่ซูหยวนเหนียงเหนียง  เยินเซ้งบอกกับกึมยองว่าอาหารที่เตรียมให้ซูหยวนเหนียงเหนียงมีสารอาหารครบถ้วนอยู่แล้วซึ่งอาหารเหล่านั้นฮันซังกุงสอนให้  ชองซังกุงเกิดความไม่พอใจขึ้นมาจึงสั่งให้เยินเซ้งและพวกไปทำงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป ซอจังกึมสอนให้นางกำนัลทั้งหลายเรียนรู้ว่าสมุนไพรชนิดใดมีพิษ จังด๊อกชมซอจังกึมเฉลียวฉลาด ดังนั้นจึงถามซอจังกึมว่าสนใจจะเป็นหมอบ้างหรือไม่ นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมกลับปฏิเสธ
จังด๊อกรู้มาว่าชาวบ้านคนหนึ่งป่วยหนัก ดังนั้นจึงชวนซอจังกึมไปทำการรักษา จังด๊อกเห็นชาวบ้านยากจนไม่มีเงินซื้อยา จึงแสดงท่าทีไม่สนใจ ซอจังกึมทนไม่ได้จึงออกใบสั่งยาให้เอง  โดยยืมเงินมินจุงโฮจ่ายค่ายาให้จังด๊อก ซอจังกึมกล่าวกับมินจุงโฮว่านางสงสัยว่าผู้พิพากษาจะต้องนำทหารมาสร้างบ้านอย่างแน่นอน
ซอจังกึมต้มยาให้ชาวบ้าน นางพบว่าน้ำที่นำมาต้มยามีกลิ่น ไม่สะอาดพอที่จะนำมาต้มยาได้ ดังนั้นจึงขึ้นเขาไปนำน้ำบริสุทธิ์บนเขามาต้มยาให้ชาวบ้าน แต่กลับถูกทหารขัดขวางไว้ ที่แท้น้ำกินในเมืองจี้โจวมีราคาแพงมาก น้ำบริสุทธิ์บนเขามีเพียงเศรษฐีเท่านั้นที่สามารถหาซื้อมาใช้ได้
มินจุงโฮเห็นเจียงเสี้ยวพาทหารไปขุดบ่อน้ำ หลังจากที่สอบถามดูแล้วพบว่าจังด๊อกเป็นคนออกเงินขุดบ่อน้ำขึ้นมา การขุดบ่อน้ำนี้ขึ้นมานั้นมีวัตถุประสงค์ทำน้ำฝนให้สะอาด เพื่อที่ชาวเมืองจี้โจวจะไม่ต้องใช้น้ำไม่สะอาดอีกต่อไป

[สุเกียง]

ตอนที่ 38
จังด๊อกช่วยรักษาอาการป่วยให้ชาวบ้าน นางกล่าวกับซอจังกึมว่าการที่นางเก็บเงินค่ารักษาจากชาวบ้านนั้นเพราะต้องการนำเงินมาขุดบ่อน้ำ จังด๊อกเกลี้ยกล่อมให้ซอจังกึมเรียนวิชาแพทย์กับนางอีกครั้ง จังด๊อกรักษาอาการป่วยให้นักโทษที่ถูกเนรเทศมายังจี้โจว ที่แท้การที่นักโทษเป็นโรคติดต่อกันนั้นเพราะไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องนั่นเอง ทุกครั้งที่จังด๊อกช่วยรักษานักโทษเหล่านี้ก็จะถูกผู้คุมจับตัวไปขัง ในเวลานี้เองซอจังกึม ถึงรู้ว่านางเข้าใจผิดจังด๊อกมาโดยตลอด
จังด๊อกถูกเรียกตัวกลับวังหลวงเพื่อทำหน้าที่หมอหลวง แต่นางกลับปฏิเสธ ในเวลานี้เอง       ซอจังกึมถึงรู้ว่าวิชาแพทย์ของจังด๊อกลึกล้ำ ที่สำคัญหากรู้วิชาแพทย์ก็จะทำให้นางมีโอกาสกลับสู่วังหลวงอีกครั้ง ในที่สุดซอจังกึมก็ตัดสินใจเรียนวิชาแพทย์จากจังด๊อก จังด๊อกเริ่มต้นสอนวิชาแพทย์ให้แก่ซอจังกึม จังด๊อกสอนให้ซอจังกึมสังเกตสีหน้าของคนไข้ว่าผิดปกติหรือไม่ จากนั้นบอกให้นางอ่านตำราแพทย์ซึ่งมีเป็นจำนวนมาก      ซอจังกึมต้องการทดสอบความรู้ที่ร่ำเรียนมา ดังนั้นจึงทดสอบกับคนที่เดินทางผ่านไปมาจนถูกด่านับครั้งไม่ถ้วน
หลังจากที่มินจุงโฮรู้ว่าซอจังกึมกำลังศึกษาวิชาแพทย์ ดังนั้นจึงสั่งให้ทหารให้ซอจังกึมสังเกตสีหน้าเสียให้พอ ซอจังกึมซาบซึ้งใจมากที่มินจุงโฮคอยช่วยเหลือนาง มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย ซอจังกึมตรวจดูอาการแล้วพบว่ามินจุงโฮมีไข้เล็กน้อย มินจุงโฮฉวยโอกาสจับมือซอจังกึม ซอจังกึมจากไปด้วยคามไม่พอใจ จังด๊อกนำตำราแพทย์จำนวนมากมาให้ซอจังกึมศึกษา นางกำชับให้ซอจังกึมท่องจำให้แม่นยำ หากว่าไม่เข้าใจก็ต้องท่อง นับแต่นี้เป็นต้นไปซอจังกึมต้องอ่านตำราแพทย์อยู่จนดึก
กลางดึก เนื่องจากเยินเซ็งคิดถึงซอจังกึม ดังนั้นจึงนั่งร้องไห้อยู่ที่ตำหนักหลวง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงเสด็จผ่านมา นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวและนางกำนัลคนอื่นๆต่างพากันด่าทอเยินเซ็งเป็นการใหญ่     แต่พระเจ้าจุงจงกลับทรงรู้สึกว่าเยินเซ็งเป็นคนอ่อนโยน นางกำนัลฝ่ายในมี่รับตัวเยินเซ็งไปในตำหนักหลวง ที่แท้พระเจ้าจุงจงทรงโปรดเยินเซ็ง ดังนั้นจึงต้องจับนางมาแต่งตัวเสียใหม่เพื่อถวายการรับใช้พระเจ้าจุงจง
จังด๊อกรักษาอาการป่วยให้คนไข้คนหนึ่ง นางพบว่าหมอที่เคยรักษาคนไข้รายนี้รักษาไม่ถูกวิธี ทำให้นางเชื่อว่าหมอรายนี้จะต้องเป็นพวกหลอกลวงต้มตุ๋นอย่างแน่นอน   ดังนั้นจึงไปคิดบัญชีกับหมอที่ว่านี้  เมื่อไปถึงจึงพบว่าหมอที่ว่านี้คือชองอุนแป๊ด ซอจังกึมรีบเข้าไปทักทายชองอุนแป๊ด จังด๊อกไม่เข้าใจว่าเหตุใด  ชองอุนแป๊ดจึงออกใบสั่งยาผิดๆโดยไม่คำนึงถึงชีวิตคนไข้ ชองอุนแป๊ดกล่าวว่าโสมเป็นยาวิเศษมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลร้ายต่อร่างกายแต่อย่างใด


ตอนที่ 39


ชองอุนแป๊ดเปิดเผยว่าเนื่องจากล้มป่วยลง ดังนั้นจึงไม่ได้สนใจตัวเอง  ต่อมาได้รับกำลังใจจากซอจังกึม ทำให้ชองอุนแป๊ดยืนหยัดขึ้นมาอีกครั้ง การที่ชองอุนแป๊ดเดินทางมาจี้โจวนั้นก็เพื่อมาขอรับการรักษาจากจังด๊อก หลังจากที่ชองอุนแป๊ดรู้ว่าซอจังกึมศึกษาวิชาแพทย์เพราะต้องการมีโอกาสกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง   ดังนั้นจึงต่อว่าซอจังกึมเป็นการใหญ่ เมื่อจิตใจมีแต่การล้างแค้น ก็ไม่สมควรเป็นหมอ จังด๊อกกลับไม่เห็นด้วยกับคำพูดของชองอุนแป๊ด นางกล่าวกับชองอุนแป๊ดว่านางเองก็มีความแค้นสุมอยู่ในใจเหมือนกัน  หลังจากที่นางพูดพบก็พาซอจังกึมไป
จังด๊อกรู้ว่าอาการป่วยของนักโทษรุนแรงมาก ดังนั้นจึงชักชวนซอจังกึมไปตรวจดูอาการ ระหว่างทางได้พบกับชองอุนแป๊ด ดังนั้นจึงชักชวนชองอุนแป๊ดไปด้วย จังด๊อกและชองอุนแป๊ดแยกกันตรวจอาการนักโทษ จังด๊อกกล่าวกับชองอุนแป๊ดว่าอาการป่วยของนักโทษเหมือนกับอาการป่วยที่ชองอุนแป๊ดเป็นอยู่ไม่มีผิด แม้ว่าจะมีทางรักษา แต่นางก็จะไม่รักษาให้ เนื่องจากนักโทษเหล่านี้ทำให้นางต้องบ้านแตกสาแหรกขาด
หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน จังด๊อกก็ตัดสินใจรักษาอาการป่วยให้นักโทษ ทำให้ชองอุนแป๊ดแปลกใจ จังด๊อกบอกซอจังกึมาคำพูดของชองอุนแป๊ดมีเหตุผล ถ้าหากว่ามีความแค้นอยู่ ก็ไม่ควรจะเป็นหมอ    คนที่ศึกษาวิชาแทพย์นั้นเหมือนดาบสองคมจะใช้รักษาคนหรือจะใช้ฆ่าคนก็ได้ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นทำให้นางได้สติขึ้นมา
จังด๊อกต้องการให้ซอจังกึมฝังเข็มให้คนไข้ แม้ว่าซอจังกึมจะจดจำจุดต่างๆในร่างกายคนได้อย่างแม่นยำแล้วก็ตาม แต่นางก็ไม่กล้าฝังเข็มให้คนไข้อยู่ดี ที่แท้ซอจังกึมเคยฝังเข็มให้จังด๊อกมาก่อนซึ่งนางก็เคยทำผิดพลาดมาแล้วจนทำให้จังด๊อกเกือบเสียชีวิต มินจุงโฮบอกว่าซอจังกึมขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง ดังนั้นจึงบอกให้จังด๊อกให้กำลังใจนาง จังด๊อกบอกมินจุงโฮว่ามีเพียงซอจังกึมคนเดียวเท่านั้นที่จะแก้ปัญหาของนางเองได้ หัวหน้าปศุสัตว์ขอแรงมินจุงโฮคุ้มครองม้าสามร้อยตัวของวังหลวงส่งไปที่เกาะหนิว การเดินทางไปครั้งนี้ขอให้จังด๊อกร่วมเดินทางไปด้วยเพื่อรักษาทหารที่กำลังป่วยอยู่

[สุเกียง]

ตอนที่ 40
ดังดึ้กดูซึ่งเพิ่งเดินทางมาถึงจี้โจวเพื่อเยี่ยมเยียนซอจังกึมนั้น เนื่องจากเมาเรือ ดังนั้นจึงถูกนำตัวไปรักษาที่ที่ว่าการ หลังจากที่ซอจังกึมช่วยรักษาดังดึ้กดูแล้ว ทั้งสองถามสารทุกข์สุกดิบกัน ดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าภรรยาของเขาเพิ่งให้กำเนิดลูกชาย   เนื่องจากเพิ่งมีลูกจึงไม่สะดวกจะเดินทางมาหาซอจังกึม   สำหรับเรื่องในวังหลวงนั้น วังหลวงไม่สั่งซื้อเหล้าจากที่ร้านแล้ว เชื่อว่าจะต้องเป็นฝีมือแชซังกุงอย่างแน่นอน
ทหารเว่ยกว้านฉวยโอกาสที่ทหารดูแลไม่รัดกุมบุกจี้โจว เพียงคืนเดียวเท่านั้นได้จับชาวเมืองและเจ้าหน้าที่ทางการไปเป็นจำนวนมาก แม่ทัพเว่ยกว้านล้มป่วยต้องการให้หมอมารักษา เนื่องจากจังด๊อกไม่อยู่ ดังนั้นจึงไม่มีหมอที่จะรักษาแม่ทัพ ทหารเว่ยกว้านใช้ชีวิตชาวบ้านข่มขู่ ในที่สุดก็มีคนบอกว่าซอจังกึมสามารถรักษาอาการป่วยของแม่ทัพได้ แต่ซอจังกึมกลับบอกว่านางไม่มีความสามารถพอที่จะฝังเข็มได้ ทหารเว่ยกว้านจึงใช้ชีวิตของดังดึ้กดูเป็นเครื่องต่อรอง ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจำต้องเสี่ยงดูสักครั้ง
ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจำต้องเสี่ยงดูสักครั้ง ผลปรากฏว่าการฝังเข็มประสบสำเร็จ จากนั้นนางก็เขียนใบสั่งยาให้สาวใช้ถืออกไปซื้อยา เมื่อสาวใช้กลับมาพร้อมกับยาที่สั่งซื้อ ซอจังกึมพบว่ามินจุงโฮมีจดหมายมาถึงนาง ที่แท้มินจุงโฮเดินทางกลับมาจี้โจวแล้ว แต่เนื่องจากสถานการณ์กำลังวิกฤต   ดังนั้นจึงขอแรงซอจังกึมจับตัวแม่ทัพไว้ ซอจังกึมบอกกับทหารว่าสาวใช้ซื้อยามาผิด ต้องออกไปซื้อมาใหม่ ซอจังกึมจึงฉวยโอกาสนี้ส่งจดหมายถึงมินจุงโฮ
ทหารเว่ยกว้านต้องการให้ซอจังกึมลงเรือไปด้วยเพื่อคอยปรนนิบัติท่านแม่ทัพ .ซอจังกึมอ้างว่าต้องไปเก็บสมุนไพรชนิดหนึ่งซ่งอยู่บริเวณใกล้ๆนี้ก่อน ทหารเว่ยกว้านติดตามซอจังกึมไป ที่แท้มินจุงโฮได้สั่งให้ทหารดักซุ่มอยู่เพื่อรอให้ทหารเว่ยกว้านปรากฏตัว   มินจุงโฮนำพาทหารจับกุมทหารเว่ยกว้านไว้ได้   ขณะที่   มินจุงโฮคุมตัวทหารเว่ยกว้านกลับไปที่ว่าการนั่นเอง หัวหน้าปศุสัตว์ที่หายไปได้ปรากฏตัวขึ้น หัวหน้าปศุสัตว์บอกมินจุงโฮว่ามินจุงโฮสร้างความดีความชอบไม่น้อย ตนจะถวายฏีกากราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงทราบ ในเวลานี้มินจุงโฮรู้สึกประหลดใจถึงการหายตัวไปของหัวหน้าปศุสัตว์เป็นอันมาก

[สุเกียง]

ตอนที่ 41
มินจุงโฮแสดงความดีใจกับซอจังกึมที่สามารถฝังเข็มรักษาคนไข้ได้สำเร็จ แต่มินจุงโฮกลับพูดกับซอจังกึมว่าไม่อยากให้ซอจังกึมฝังเข็มรักษาคนไข้อีกต่อไป ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสองจะได้อยู่ที่เมืองจี้โจวต่อไป ซอจังกึมกล่าวกับมินจุงโฮว่าเพราะมินจุงโฮนี้เอง ทำให้นางมีความสุขมาก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ความสัมพันธ์ของซอจังกึมและมินจุงโฮกระชับแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น จังด๊อกจิ่วตัดสินใจเดินทางกลับฮั่นหยาง มินจุงโฮต้องเดินทางไปรายงานเรื่องการรุกรานของทหารเว่ยกว้าน ทั้งสองจึงร่วมเดินทางไปด้วยกัน
จังด๊อกเริ่มต้นสอนซอจังกึมใช้พิษรักษาอาการป่วย ในเวลาเดียวกันนี้เอง ซอจังกึมได้ถูกทหารจากหอคุณธรรมจับตัวไปในข้อหาช่วยรักษาอาการป่วยให้แก่แม่ทัพข้าศึก มินจุงโฮและหัวหน้าปศุสัตว์เดินทางเข้าวังหลวง ที่แท้หัวหน้าปศุสัตว์เป็นคนของโอดึมโฮ โอดึมโฮบอกกับหัวหน้าปศุสัตว์ว่าจะหาโอกาสให้เขากลับเข้ามาทำงานที่ฮั่นหยางอีกครั้ง มินจุงโฮได้พบกับหัวหน้าองครักษ์และเห็นฏีกาที่หัวหน้าปศุสัตว์เขียนขึ้น ที่แท้เนื้อความในฏีกาได้ใส่ร้ายซอจังกึม ในเวลานี้เองมินจุงโฮถึงรู้ว่าซอจังกึมถูกขังอยู่ในหอคุณธรรม
หัวหน้าหอคุณธรรมกำลังสอบสวนซอจังกึมอยู่ ทันใดนั้น มินจุงโฮวก็ปรากฏตัวขึ้น มินจุงโฮรายงานว่าการจับตัวทหารเว่ยกว้านในครั้งนี้นั้น ซอจังกึมมีความดีความชอบไม่น้อย จากนั้นได้หยิบจดหมายที่ตนและซอจังกึมเขียนติดต่อกันอกมาเป็นหลักฐาน มินจุงโฮเขียนฏีกาถวายพระเจ้าจุงจง  แต่นึกไม่ถึงว่าฏีกากลับถูกโอดึมโฮตีกลับมา มินจุงโฮบอกโอดึมโฮว่าหัวหน้าปศุสัตว์ไม่อยู่ที่จวน การที่ซอจังกึมช่วยรักษาอาการป่วยให้แก่แม่ทัพข้าศึกเพราะต้องการรักษาชีวิตชาวเมืองจี้โจวเอาไว้ แต่โอดึมโฮกลับยืนกรานว่าซอจังกึมมีความผิดฐานกบฏต่อชาติบ้านเมือง
หลังจากที่ชองอุนแป๊ดได้รับการรักษาจากจังด๊อกแล้วก็เดินทางกลับวังหลวง     ชองอุนแป๊ดได้ยินคนในวังหลวงพากันร่ำลือถึงหมอผู้หญิงคนหนึ่งที่เมืองจี้โจว ชองอุนแป๊ดคิดว่าเกิดเรื่องขึ้นกับจังด๊อก   หมอผู้หญิงพากันถวายการนวดให้ฮองเฮา อองเฮาจึงทรงรู้ว่ามีหมอผู้หญิงจากเมืองจี้โจวถูกหอคุณธรรมสอบสวน  หลังจากที่ฮองเฮาทรงรู้เรื่องโดยละเอียดแล้วก็นำขึ้นกราบทูลพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรฏีกาของมินจุงโฮแล้ว พระองค์ทรงกริ้วเป็นอันมาก ฮ่องเต้มีรับสั่งลงโทษหัวหน้าปศุสัตว์และตบรางวัลให้แก่ซอจังกึม หัวหน้าองครักษ์ต้องการให้มินจุงโฮกลับมาทำงานที่ฮั่นหยาง มินจุงโฮลังเลไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี

[สุเกียง]

ตอนที่ 42


การสอบเพื่อเป็นหมอหลวงผู้หญิงกำลังจะมีขึ้น ชองอุนแป๊ดไปหาซอจังกึมจากนั้นก็ถามนางว่าในใจของนางยังมีความแค้นอยู่หรือไม่ ซอจังกึมตอบชองอุนแป๊ดว่านางไม่มีวันทิ้งความแค้นได้ ชองอุนแป๊ดได้ยินคำตอบจากซอจังกึมเช่นนั้นจึงไม่ได้บอกนางถึงเรื่องการคัดเลือกหมอหลวงผู้หญิงให้นางรู้      ซอจังกึมรู้ว่ามินจุงโฮไม่อยากทำงานที่ฮั่นหยาง เพื่อราชสำนักแล้ว ซอจังกึมแนะนำให้มินจุงโฮกลับมาทำงานที่ฮั่นหยางดังเดิม
ซอจังกึมเดินทางกลับจี้โจวพร้อมด้วยไต้เท้าดังและดังดึ้กดู ระหว่างเดินทางกลับนางได้แวะเซ่นไหว้ดวงวิญญาณฮันซังกุง ทันใดนั้นเอง ได้มีเด็กคนหนึ่งปรากฏตัวออกมา เด็กที่ว่านี้บอกว่าที่นี่ไม่เหมาะที่จะฝังศพ ซอจังกึมสังเกตสีหน้าของเด็กพบว่าเด็กคนนี้กำลังป่วยอยู่ ดังนั้นจึงออกปากว่าจะรักษาให้
ที่แท้เด็กคนนี้เป็นลูกชายของไต้เท้าเฉียนหู้ แม้ว่าเด็กคนนี้จะอายุเยาว์ แต่ก็เป็นเด็กที่มีความรู้มากมาย ที่สำคัญมีความสามารถในการดูฮวงจุ้ยอย่างน่าเหลือเชื่อ ไต้เท้าเฉียนหู้ไม่เชื่อว่าซอจังกึมจะรักษาอาการป่วยให้ลูกชายของตนได้ แต่คุณชายน้อยกลับบอกว่าดูจากหน้าตาซอจังกึมแล้ว นางไม่ใช่คนเลวแต่อย่างใด ดังนั้นจึงยืนกรานว่าจะให้ซอจังกึมรักษาให้ด้ หลังจากที่ซอจังกึมรักษาคุณชายน้อยตามวิชาแพทย์ที่ได้เรียนมา ในที่สุดคุณชายน้อยก็หายเป็นปกติ
คุณชายน้อยต้องการตอบแทนซอจังกึม ดังนั้นจึงช่วยหาฮวงจุ้ยอย่างดีไว้สำหรับทำที่ฝังศพให้ซอจังกึม ไต้เท้าเฉียนหู้ถามซอจังกึมว่ารู้เรื่องการคัดเลือกหมอหลวงหญิงหรือไม่ ในเวลานี้เองซอจังกึมถึงรู้ว่ามีการคัดเลือกหมอหลวงหญิง เมื่อล่วงรู้เช่นนี้แล้ว ซอจังกึมก็ได้เดินทางกลับเมืองฮั่นหยางอีกครั้ง


ตอนที่ 43


แม้ว่าซอจังกึมจะเดินทางไปทันสอบ เจ้าหน้าที่คุมสอบมีสามคน ซอจังกึมตกใจมากเมื่อเห็นชองอุนแป๊ดเป็นหนึ่งเจ้าหน้าที่คุมสอบ ซอจังกึมตอบคำถามของสองเจ้าหน้าที่คุมสอบได้อย่างราบรื่น แต่เมื่อนางต้องมาตอบคำถามของชองอุนแป๊ด ทำให้นางเกิดความหนักใจขึ้นมา ชองอุนแป๊ดถามซอจังกึมว่าเมื่อต้องช่วยชีวิตศัตรู นางจะช่วยชีวิตหรือไม่ ซอจังกึมตอบว่านางยังไม่สามารถตัดสินใจได้ ซอจังกึมรู้ว่าชองอุนแป๊ดจะต้องให้นางสอบตกอย่างแน่นอน ทำให้ซอจังกึมรู้ดีว่านางไม่สามารถสอบผ่านการคัดเลือกเป็นหมอหลวงหญิงอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงตัดสินใจไปขอพักอยู่กับดังดึ้กดูสักคืนหนึ่งก่อน วันรุ่งขึ้นค่อยเดินทางกลับจี้โจว
วันรุ่งขึ้น ดังดึ้กดู,ไต้เท้าดังและซอจังกึมพากันไปผลการสอบ นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมได้รับการคัดเลือกให้เป็นหมอหลวงหญิง ที่แท้ชองอุนแป๊ดให้โอกาสซอจังกึม ดังนั้นจึงให้โอกาสนางได้มีโอกาสได้สอบสัมภาษณ์   เซินอี้ปี้หมอหลวงใหญ่บอกผู้เข้าสอบทุกคนว่าถ้าผู้เข้าสอบคนใดสอบไม่ผ่านสามหมวดก็จะไม่ได้รับใบอนุญาต แต่ซอจังกึมสอบไม่ผ่านเพียงหมวดเดียวเท่านั้น
ซินอิ๊กบีเข้มงวดกับการสอนโดยถามความรู้เรื่องสมุนไพรกับทุกคนว่ามีความรู้เรื่องสมุนไพรดีเพียงใด นักเรียนส่วนใหญ่ถูกถาม มีเพียงซอจังกึมเท่านั้นที่ไม่ได้ถูกถาม ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงขอคำอธิบายจากซินอิ๊กบี ซินอิ๊กบีตอบซอจังกึมไปว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ ส่วนนักเรียนคนอื่นๆก็พากันอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อเตรียมตัวสอบ
รุ่งขึ้น ซินอิ๊กบีพานักเรียนขึ้นเขา โดยต้องการให้ทุกคนเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยกัน ให้เรียนรู้การหายใจ จากนั้นให้นำความรู้นี้ไปถ่ายทอดให้คนไข้ หมอหลี่อาจารย์หมออีกคนหนึ่งรู้ว่าซอจังกึมมีความรู้ ดังนั้นจึงบอกให้ซอจังกึมอ่านหนังสือกับเพื่อนๆ การสอบเริ่มต้นขึ้น นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมและซินปีอยู่กลุ่มเดียวกัน

[สุเกียง]

ตอนที่ 44

การสอบด่านแรกให้ทุกคนบอกชื่อสมุนไพร ซอจังกึมสอบผ่านด่านนี้ได้อย่างง่ายดาย จากนั้น ซินอิ๊กบีให้ซอจังกึมเขียนบรรยายว่าจะดูอย่างไรว่าสมุนไพรชนิดนั้นๆมีพิษ มินจุงโฮบอกดังดึ้กดูว่าพระเจ้าจุงจงทรงคิดถึงรสชาติเหล้าที่ร้านของดังดึ้กดู พระองค์ทรงหวังว่าวังหลวงจะซื้อเหล้าจากร้านดังดึ้กดู ต่อมา มินจุงโฮได้เลื่อนตำแหน่งเป็นทหารพระธรรมนูญ
ผลการสอบออกมาว่าซอจังกึมสอบไม่ผ่านหนึ่งหมวด ซอจังกึมสอบถามสาเหตุจากซินอิ๊กบี      ซินอิ๊กบีบอกซอจังกึมว่านางไม่มีความรู้สึกหวาดกลัว ไม่มีความรู้สึกห่วงใยคนไข้ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงต่อว่าซินอิ๊กบีว่าอคติต่อนาง ซินอิ๊กบีได้ยินซอจังกึมต่อว่าตนเช่นนั้นจึงบอกกับซอจังกึมว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ นับเป็นอีกครั้งที่ซอจังกึมได้ยินซินอิ๊กบีว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ ทำให้นางหวนนึกถึงสมัยที่นางยังเป็นเด็กที่นางเคยถูกนางกำนัลสบประมาทว่า  นางไม่มีคุณสมบัติเป็นนางกำนัลขึ้นมา
อาจารย์หลี่เรียกซอจังกึมมาพบ นางยินดีช่วยเหลือซอจังกึม แต่มีข้อแม้ว่าซอจังกึมจะต้องพานักเรียนหมอไปงานเฉลิมฉลองที่บ้านไต้เท้าเฉียนหู้ แม้ว่าพระเจ้าจุงจงทรงเคยตรัสว่าไม่สามารถให้หมอมาแทนนางรำได้ก็ตาม แต่เรื่องนี้ไม่ใช่จะเปลี่ยนแปลงกันง่ายๆ วันรุ่งขึ้น มีเพียงซอจังกึมและซินปีที่ไม่ได้ไป ทั้งสองจึงพากันเข้าเรียนวิชาของซินอิ๊กบี โดยซินอิ๊กบีได้สอนการตรวจคนไข้ให้คนทั้งสอง
ซินอิ๊กบีรู้เรื่องที่ต้องการหาหมอผู้หญิงไปเป็นนางรำ ดังนั้นจึงไปปรึกษาหารือกับอาจารย์หลี่ว่าจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร จะให้หมอมาเป็นนางรำ อาจารย์หลี่กลับย้อนซินอิ๊กบีว่าเคยรักษาจนคนตายมาก่อน ดังนั้นควรจะก้มหน้าก้มตาทำงานไป อย่าได้เรื่องมาก นึกไม่ถึงว่าคำพูดของทั้งสองถูกซอจังกึมได้ยินจนหมดสิ้น
ซินปีสอบถามคนไข้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง จากนั้นนางก็ทำการจดบันทึกอย่างละเอียด ซอจังกึมเห็นซินปี ทำให้นางค้นพบข้อด้อยของนาง
ซินอิ๊กบีถามนักเรียนถึงอาการป่วยของคนไข้และวิธีรักษา ซอจังกึมตอบได้อย่างละเอียด นางกล่าวกับซินอิ๊กบีว่าซินปีเป็นคนรู้ว่าคนไข้ป่วยเป็นอะไร ซอจังกึมยอมรับว่านางมีข้อบกพร่องโดยบรรยายออกมาเป็นข้อๆให้ซินอิ๊กบีฟัง ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นไม่รู้ว่าซอจังกึมจะรู้จริงหรือไม่
ซินอิ๊กบีทดสอบนักเรียนว่าจะแยกแยะสมุนไพรกับพิษได้อย่างไร หลังจากที่ซินอิ๊กบีได้รับกระดาษคำตอบแล้วก็ถามซอจังกึมว่าจะแยกแยะอย่างไร ซอจังกึมตอบคำถามซินอิ๊กบีว่ายากับพิษนั้นจริงๆแล้วยากที่จะแยกออกจากกันได้ สำคัญอยู่ที่วิธีใช้ว่าจะใช้อย่างไร นึกไม่ถึงว่าคำตอบของซอจังกึมตรงกับใจซินอิ๊กบีเป็นอันมาก


ตอนที่ 45


ซอจังกึมบอกกับอาจารย์ซินว่านางคิดได้แล้ว ซินอิ๊กบีดีใจมากที่ซอจังกึมคิดได้ ดังนั้นจึงสั่งสอนว่าการจะเป็นหมอที่ดีนั้นต้องมั่นอยู่บนความซื่อสัตย์ ซินปีบอกซอจังกึมว่าในเมื่อตอนที่นางเป็นเด็กนั้นสุขภาพอ่อนแอเป็นเด็กขี้โรค ต่อมาได้รับการรักษาจากหมอท่านหนึ่งจนแข็งแรงขึ้น ด้วยเหตุนี้จึงตั้งปณิธานว่าจะต้องเป็นหมอให้ได้
จังด๊อกเดินทางมาฮั่นหยางเพื่อเยี่ยมเยียนซอจังกึม จากนั้นจังด๊อกก็ไปเยี่ยมเยียนชองอุนแป๊ด ชองอุนแป๊ดบอกซอจังกึมว่านางสอบไม่ผ่านสามหมวด ดังนั้นจึงไม่ผ่านการคัดเลือกเป็นหมอหญิง ซอจังกึมซึ่งมีความมั่นใจการสอบถึงกับตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่ได้มีแต่ซอจังกึมที่สอบไม่ผ่านทั้งสามหมวด ซินปีก็สอบไม่ผ่านทั้งสามหมวดเช่นเดียวกัน ทั้งหมดอยู่ที่อาจารย์หลี่เพียงคนเดียวที่จะให้นักเรียนคนใดสอบผ่านหรือไม่ผ่าน
ชองอุนแป๊ดบอกซอจังกึมว่าตนไม่มีปัญญาช่วยเหลือจริงๆ เนื่องจากปัญหาไม่ได้อยู่ที่คะแนน แต่อยู่ที่ใครใหญ่ ใครมีอำนาจมากกว่ากัน ชองอุนแป๊ดกำชับซินอิ๊กบีอย่าได้งัดข้อกับอาจารย์หลี่เป็นอันขาด     หากทำลงไปเท่ากับเอาไข่ไปกระทบหินเปล่าๆ
ซินอิ๊กบีไม่รู้จะทำอย่างไร ทั้งที่ไม่อยากทำ ดังนั้นจึงต้องให้นักเรียนทั้งหมดสอบไม่ผ่านทั้งสามหมวด ทำให้การสอบครั้งนี้ไม่มีนักเรียนคนใดได้รับการคัดเลือกให้เป็นหมอหญิง  ซินอิ๊กบีและอาจารย์หลี่รายงานผลการสอบต่อไต้เท้าตูถีเตี้ยว ด้วยเหตุนี้เองไต้เท้าตูถีเตี้ยวจึงตัดสินใจเป็นผู้สอบคัดเลือกเอง
ไต้เท้าตูถีเตี้ยวรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นคนมีความรู้ความสามารถ แต่เพราะเหตุใดจึงสอบไม่ผ่าน ไต้เท้าตูถีเตี้ยวต้องการคำอธิบายจากซินอิ๊กบี หลังจากที่ไต้เท้าตูถีเตี้ยวได้รับคำอธิบายจากซินอิ๊กบีแล้วก็สอบถามอาจารย์หลี่ว่าเพราะเหตุใดซอจังกึมจึงสอบไม่ผ่าน อาจารย์หลี่ตอบไต้เท้าตูถีเตี้ยวว่าซอจังกึมไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นหมอ ต่อมา ไต้เท้าตูถีเตี้ยวล่วงรู้ว่าอาจารย์หลี่ต้องการให้นักเรียนเหล่านี้เป็นนางรำ ดังนั้นจึงกราบทูลเรื่องนี้ต่อพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมาก มีรับสั่งห้ามไม่ให้ไปหาหมอมาเป็นนางรำอีกต่อไป
ซอจังกึมและซิ่นเฟยถูกแยกย้ายให้ไปเป็นหมอหลวงประจำตำหนักต่างๆ มินจุงโฮดีใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมกลับเข้ามาทำงานในวังหลวงอีกครั้ง ดังดึ้กดูสามีภรรยาซึ่งขายเหล้าเป็นอาชีพถูกจังด๊อกทำลายไหเหล้าทิ้งไปหลายใบเนื่องจากไม่ได้ใส่โสมลงไป ข้าวของเสียหายทำให้ทำการค้าไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เองสองสามีภรรยาจึงมีปากเสียงกับจังด๊อกขึ้นมา
จังด๊อกล่วงรู้ว่าซอจังกึมได้รับการคัดเลือกเป็นหมอหลวงและได้กลับเข้าไปทำงานในวังหลวงอีกครั้ง ดังนั้นจึงแนะนำการใช้ชีวิตของหมอหลวงในวังหลวงให้นางรู้ว่าไม่เป็นอย่างที่นางคิดไว้

[สุเกียง]

เมืองให้รอดพ้นจากการรุกรานของทหารเว่ยกว้าน โอดึมโฮล่วงรู้เช่นนั้นปฏิญาณว่าจะไม่ให้พวกที่เป็นเสี้ยนหนามได้ตำแหน่งคืนเป็นอันขาด
อีกด้านหนึ่งนั้น ไต้เท้าจั่วจ้านเฉิงและมินจุงโฮพากันปรึกษาหารือถึงเรื่องคืนตำแหน่งให้แก่ทหารและเจ้าหน้าที่ที่ถูกถอดถอนตำแหน่งไป แต่ทั้งสองก็เกรงว่าพระเจ้าจุงจงจะไม่ทรงหนักแน่นพอและไม่ทรงใช้งานคนเหล่านี้อีกต่อไป

[สุเกียง]

ตอนที่ 46  
ซอจังกึมและซินปีพากันไปรายงานตัวที่ตำหนักใน ทั้งสองต้องฝึกงานเป็นเวลาหนึ่งปี หากว่ายังไม่ผ่านก็ไม่สามารถทำงานในวังหลวงได้อีก เริ่มแรกซอจังกึมต้องล้างเท้าและนวดให้นางกำนัลทั้งหลายก่อน รวมทั้งต้องทำงานเบ็ดเตล็ดทุกอย่าง แต่ซอจังกึมก็กัดฟันสู้ โดยไม่ปริปากบ่น
ฮองเฮาทรงประชวร หมอหลวงพากันประชุมเพื่อหาวิธีถวายการรักษาฮองเฮา  ซอจังกึมพบว่ากึมยองได้รับการคัดเลือกให้เป็นซังกุงชั้นสูงที่มีหน้าที่ทำของเสวยถวายฮ่องเต้ กึมยองตกใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมปรากฏตัวในวังหลวง ชองอุนแป๊ดบอกว่าฮองเฮาทรงมีอาการกับคล้ายแท้งก์ลูก ดังนั้นจึงกำชับให้ต้นเครื่องหลวงปรุงอาหารชนิดพิเศษถวายฮองเฮา
มีผื่นแดงตามพระวรกายฮองเฮา ทำให้หมอหลวงหญิงพากันตกใจ แชซังกุงตกใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมเป็นหมอหลวงหญิง ฮองเฮาทรงโชคร้ายแท้งก์ลูก ยองโนรู้เรื่องจากแชซังกุง ทำให้นางอดดีใจไม่ได้ ที่แท้การที่ฮองเฮาทรงแท้งก์ลูกนั้นเป็นฝีมือของยองโนและแชซังกุง
ซอจังกึมเข้าไปในห้องครัวหลวง ทำให้นางหวนนึกถึงเรื่องราวของนางกับฮันซังกุงขึ้นมา   ซอจังกึมแสดงความยินดีกับกึมยองที่ได้เป็นซังกุงชั้นสูง แต่กึมยองลับกล่าวกับซอจังกึมว่าจะไม่มีวันให้นางอยู่ในวังหลวงอีกต่อไป
ซอจังกึมรู้มาว่ามินซังกุงและชางยาถูกโยกย้ายไม่ให้ทำงานในห้องครัวหลวง เวลานี้ทั้งสองมีหน้าที่ทำความสะอาดห้องน้ำสำหรับฮ่องเต้ สภาพของพวกนางน่าสงสารเป็นอันมาก เยินเซ็งนั้นหลังจากที่เป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าจุงจงได้สักพักหนึ่งแล้ว เวลานี้นางก็ถูกทอดทิ้งให้เดียวดายเช่นกัน
เยินเซ็งกล่าวกับซอจังกึมว่านางรู้สึกละอายใจที่ไม่สามารถทำให้พระเจ้าจุงจงทรงโปรดนางได้ หากพระเจ้าจุงจงทรงโปรด เชื่อว่านางสามารถกราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงเรื่องที่ฮันซังกุงและซอจังกึมถูกใส่ร้าย  เพื่อที่ทั้งสองจะได้พ้นมลทินเสียที เยินเซ็งกล่าวต่อไปว่าครั้งนั้นนางสงสัยผัดเป๋าฮื้อที่อาหงกินเข้าไป เชื่อว่าต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน เยินเซ็งกำชับซอจังกึมให้ระวังตัวให้ดี เฉิงจินถวายฏีกาต่อพระเจ้าจุงจงเพื่อขอตำแหน่งคืนให้แก่ทหารและคนที่เกี่ยวข้องซึ่งปกป้อง

เมืองให้รอดพ้นจากการรุกรานของทหารเว่ยกว้าน โอดึมโฮล่วงรู้เช่นนั้นปฏิญาณว่าจะไม่ให้พวกที่เป็นเสี้ยนหนามได้ตำแหน่งคืนเป็นอันขาด
อีกด้านหนึ่งนั้น ไต้เท้าจั่วจ้านเฉิงและมินจุงโฮพากันปรึกษาหารือถึงเรื่องคืนตำแหน่งให้แก่ทหารและเจ้าหน้าที่ที่ถูกถอดถอนตำแหน่งไป แต่ทั้งสองก็เกรงว่าพระเจ้าจุงจงจะไม่ทรงหนักแน่นพอและไม่ทรงใช้งานคนเหล่านี้อีกต่อไป

[สุเกียง]

ตอนที่ 47  


จั่วจ้านเฉิงถวายฏีกาต่อพระเจ้าจุงจงว่ารายชื่อบุคคลที่อยู่ในฏีกาฉบับนี้เป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่มีความผิดแต่อย่างใด ถ้าหากไม่ใช้งานคนเหล่านี้ ราชสำนักจะขาดคนที่มีความรู้ความสามารถไป พระเจ้าจุงจงทรงทบทวนเหตุการณ์พบว่าตลอดห้าปีที่ผ่านมานี้ถูกทหารเว่ยกว้านรุกรานโดยตลอด แม้ว่าโอดึมโฮทูลคัดค้านก็ตาม   แต่พระเจ้าจุงจงก็ไม่ทรงเปลี่ยนพระทัย พระองค์มีรับสั่งคืนตำแหน่งให้บุคคลตามฏีกา การที่โอดึมโฮทูลคัดค้าน ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อโอดึมโฮขึ้นมา
มินจุงโฮนัดพบซอจังกึม มินจุงโฮบอกให้ซอจังกึมถึงสภาพในราชสำนักที่เป็นอยู่ในเวลานี้    มินจุงโฮกำชับซอจังกึมระมัดระวังตัวให้ดี เพราะนางเป็นเป้าหมายสำคัญที่ถูกจ้องเล่นงาน ซินอิ๊กบีถูกย้ายเข้ามาทำงานในตำหนักฝ่ายใน หมอหลวงสือได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าหมอหลวงของตำหนักใน  โอดึมโฮและแชปันซุกนัดพบกันที่หอนางโลม ยุนปักเกมารายงานว่าจั่วจ้านเฉิงและมินจุงโฮมาขอพบ ที่แท้ทั้งสองต่างหวังว่าโอดึมโฮและแชปันซุกจะให้ความร่วมมือกับราชสำนัก โดยให้ช่วยกันเปลี่ยนพระทัยพระเจ้าจุงจง นึกไม่ถึงว่ากลับได้รับการปฏิเสธจากโอดึมโฮและแชปันซุก จากนั้นมินจุงโฮก็ได้ประกาศต่อโอดึมโฮและแชปันซุกว่าอย่าคิดเล่นงานซอจังกึมอีกต่อไป
แชปันซุกนำเรื่องที่เกิดขึ้นเล่าให้แชซังกุงและกึมยองฟัง แชปันซุกก็ตำหนิกึมยองเป็นการใหญ่ที่เวลานั้นไม่เล่นงานมินจุงโฮ จนกระทั่งวันนี้จะเล่นงานมินจุงโฮก็ลำบากแล้ว กึมยองต้องการให้ซอจังกึมนวดให้ โดยย้ำว่านางเป็นนางกำนัล ส่วนซอจังกึมเป็นหมอ กึมยองฉวยโอกาสนี้เหยียดหยามซอจังกึม นึกไม่ถึงซอจังกึมกลับไม่ตอบโต้นาง ทั้งยังเตือนให้นางรักษาสุขภาพด้วย
แชซังกุงบอกกับหมอหลวงใหญ่ว่าซอจังกึมกลับมาแล้ว หมอหลวงใหญ่บอกว่าจะฉวยโอกาสนี้เล่นงานซอจังกึมจนอยู่วังหลวงไม่ได้ หลังจากที่ฮองเฮาทรงแท้งก์ลูกแล้ว สุขภาพพระนางก็ยังไม่แข็งแรงเสียที ส่วนไทเฮาทรงมีพระชนมายุยืนยาว ในเวลานี้พระวรกายก็เสื่อมถอยลง บรรดาหมอหลวงประชุมกันเพื่อปรึกษาหารือว่าจะถวายการรักษาทั้งสองพระองค์อย่างไร
หมอหลวงใหญ่สั่งให้เจิ้งฟ่งสอนงานให้แก่ซอจังกึมและซินปี  ซอจังกึมและซินปีปฏิบัติตามคำสอนของเจิ้งฟ่ง นึกไม่ถึงว่าทำให้อาการป่วยของนางกำนัลทรุดหนักลง หมอหลวงใหญ่ลงโทษทั้งสองที่รักษาไม่ถูกต้อง โดยลงโทษไล่ทั้งสองออกจากวังหลวง

ซอจังกึมและซินปีพากันไปตรวจชีพจรให้ฮองเฮา การวินิจฉัยของซอจังกึมและโยลีซึ่งเป็นหมอฝังเข็มนั้นกลับไม่เหมือนกัน นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ฮองเฮาทรงหมดสติไป ซอจังกึมพลิกตำราแพทย์ดู นางประหลาดใจมากที่โรคที่ฮองเฮาเป็นอยู่นั้นรักษาไม่หายเสียที โยลีฝังเข็มให้ฮองเฮา นึกไม่ถึงว่ากลับทำให้ฮองเฮาทรงอาเจียนออกมา
เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ไต้เท้าตูถีเตี้ยวและโอดึมโฮถูกพระเจ้าจุงจงทรงตำหนิเป็ โอดึมโฮกดดันหมอหลวง โดยประกาศว่าหากไม่สามารถถวายการรักษาฮองเฮาให้หายเป็นปกติได้ หมอหลวงทุกคนจะต้องถูกลงโทษสถานหนัก ซินอิ๊กบีรู้ว่าวิธีการรักษาของซอจังกึมและโยลีแตกต่างกัน ซอจังกึมบอกซินอิ๊กบีว่านางสงสัยว่าในครรภ์ของฮองเฮายังมีทารกซึ่งเสียชีวิตแล้วอยู่ในนั้น

[สุเกียง]

ตอนที่ 48

ซอจังกึมถูกหมอหลวงหญิงคนอื่นๆตำหนิว่าพูดจาเหลวไหล แต่โยลีกลับแก้ต่างให้ซอจังกึม โอดึมโฮกล่าวว่าไม่ควรเชื่อคำวินิจฉัยของหมอฝึกหัด ชองอุนแป๊ดเสนอให้โยลีและซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮาอีกครั้ง นึกไม่ถึงว่าการวินิจฉัยของซอจังกึมและโยลีไม่เหมือนกัน  หมอหลวงใหญ่สั่งให้ชองอุนแป๊ดเป็นผู้ชี้ขาดว่าจะให้ใครถวายการรักษาฮองเฮา ชองอุนแป๊ดเชื่อมั่นในตัวซอจังกึม ดังนั้นจึงให้ซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮา
ชองอุนแป๊ดบอกให้ซอจังกึมเตรียมถวายการรักษาฮองเฮา อีกด้านหนึ่งนั้นก็บอกให้โยลีเตรียมฝังเข็มให้ฮองเฮา    โยลีเห็นว่าชองอุนแป๊ดไม่เชื่อการวินิจฉัยของนาง     ดังนั้นจึงปฏิเสธที่จะฝังเข็มให้ฮองเฮา      โยลีบอกให้ซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮาคนเดียว ตนจะไม่เข้าไปข้องเกี่ยว ชองอุนแป๊ดเคารพการตัดสินใจของโยลี ดังนั้นจึงแนะนำวิธีการฝังเข็มให้แก่ซอจังกึมว่าจะต้องฝังเข็มให้ฮองเฮาอย่างไร
ฮองเฮาทรงเสวยโอสถที่ซอจังกึมจัดถวายให้ติดต่อกันเป็นเวลาสองวัน แต่ฮองเฮาก็ยังไม่ดีขึ้น ทันใดนั้นเอง ฮองเฮาทรงมีปฏิกิริยาตอบสนอง พระนางทรงแสดงความเจ็บปวดออกมา ที่แท้ฮองเฮาทรงตั้งครรภ์ฝาแฝด โยลียอมรับกับหมอหลวงทั้งหลายว่าละอายใจที่วินิจฉัยผิดพลาด แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าซอจังกึม โยลีกลับพูดกับซอจังกึมว่าจะไม่มัวันยอมแพ้ให้นางเป็นอันขาด     ในเวลานี้    โยลีเกิดความอิจฉาริษยาซอจังกึมขึ้นมาแล้ว    มินจุงโฮเสนอต่อจั่วจ้านเฉิงว่าให้ตัดทอนที่ดินของขุนนางทั้งหลายนำมาซื้ออาวุธเพื่อปกป้องบ้านเมือง หัวหน้าองครักษ์ทูลเสนอต่อพระเจ้าจุงจง ฮ่องเต้จงจงทรงเห็นด้วย โอดึมโฮไม่เห็นด้วยเพราะเป็นฝ่ายเสียประโยชน์
ฮองเฮาทรงรู้ว่าหมอฝึกหัดถวายการรักษาพระนาง ดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ชองอุนแป๊ดพานางมาถวายการรักษาพระนางเป็นการส่วนพระองค์ ฮองเฮาทรงแข็งแรงขึ้นทีละน้อยๆ แต่อีกด้านหนึ่งนั้น อาการไทเฮากลับทรุดหนักลงทุกที ฮ่องเต้ทรงสดับว่าไทเฮาปฏิเสธการถวายการรักษา ฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จเยี่ยมไทเฮา     แต่กลับไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยม
ที่แท้ทั้งหมดเป็นฝีมือแชซังกุงและโอดึมโฮ ทั้งสองทูลไทเฮาว่าซินอิ๊กบีวินิจฉัยโรคผิด ทั้งยังใส่ร้ายอาจารย์หลี่ว่าเป็นผู้สั่งให้หมอฝึกหัดมาเป็นนางรำ จนอาจารย์หลี่ต้องออกจากราชการ ที่แท้อาจารย์หลี่มีศักดิ์เป็นพระญาติของไทเฮา ไทเฮาทรงรับฟังคำใส่ร้าย ดังนั้นจึงปฏิเสธการถวายการรักษาของซินอิ๊กบี ซินอิ๊กบีนำโอสถถวายไทเฮา ไทเฮากลับปฏิเสธที่จะเสวยโอสถที่ซินอิ๊กบีนำมาถวาย


ตอนที่ 49


ซินอิ๊กบีนำโอสถมาถวายไทเฮาที่ตำหนักหลวง เมื่อมาถึงพบว่าหมอหลวงใหญ่มาที่ตำหนักหลวง ทันทีที่ไทเฮาทอดพระเนตรเห็นซินอิ๊กบี พระนางก็ทรงกริ้วขึ้นมา ซินอิ๊กบีทูลไทเฮาว่าแม้ชีวิตตนจะหาไม่ ก็ขอให้ไทเฮาเสวยโอสถที่นำมาถวาย ไทเฮาทรงตำหนิซินอิ๊กบีที่เป็นเหตุให้อาจารย์หลี่พระญาติของพระนางต้องออกจากราชการ ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นจึงทูลลา อีกด้านหนึ่งนั้น ซอจังกึมเป็นห่วงว่าโอดึมโฮและแชซังกุงกำลังจ้องเล่นงานมินจุงโฮและจั่วจ้านเฉิง
มินจุงโฮบอกชองอุนแป๊ดว่าไทเฮาทรงไม่ยอมรับการถวายการรักษาจากหมอหลวง เชื่อว่าที่เป็นเช่นนี้นั้นต้องเป็นฝีมือของแชซังกุงและโอดึมโฮอย่างแน่นอน ชองอุนแป๊ดบอกมินจุงโฮว่าอาการป่วยของไทเฮาน่าเป็นห่วง แชซังกุงกราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงสาเหตุที่ไทเฮาทรงไม่ยอมรับการรักษา จากนั้นแชซังกุงก็กราบทูลต่อไปว่าไทเฮามีพระประสงค์ให้พระเจ้าจุงจงทรงเลือกระหว่างพระนางกับจั่วจ้านเฉิง
อาการประชวรของไทเฮาหนักขึ้นทุกที ฮองเฮากราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าพระนางไม่สามารถทูลเกลี้ยกล่อมให้ไทเฮายอมรับการถวายการรักษาได้ พระเจ้าจุงจงทรงไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นจึงตัดสินพระทัยปลดซินอิ๊กบี จั่วจ้านเฉิงต้องการให้พระเจ้าจุงจงทรงเชื่อมั่นในพระองค์เอง อย่าหลงเชื่อคำคน พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งต่อจั่วจ้านเฉิงว่าพระองค์จะเป็นลูกอกตัญญูไม่ได้ แม้ว่าซินอิ๊กบีต้องออกจากราชการแล้วก็ตาม แต่ก็ยังคงทูลเกลี้ยกล่อมให้ไทเฮายอมรับการถวายการรักษา นึกไม่ถึงว่าไทเฮาทรงยืนกรานว่าจะไม่รับการถวายการรักษาจากหมอคนใดทั้งสิ้น ซอจังกึมสุดที่จะทนได้จึงกราบทูลไทเฮาว่าการที่ไทเฮาทรงมีเรื่องขัดพระทัยกับพระเจ้าจุงจงนั้น ข้าราชบริพารจำนวนมากที่ต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย ซอจังกึมใช้ชีวิตของนางเดิมพันกับไทเฮา โดยต้องการให้ไทเฮาทายปริศนาที่นางตั้งขึ้น ถ้าหากไทเฮาไม่สามารถตอบปริศนาได้ ก็ขอให้พระนางยอมรับการถวายการรักษา แต่ถ้านางเป็นฝ่ายแพ้ นางยินดีรับโทษประหาร ซอจังกึมให้เวลาไทเฮาหนึ่งวันเพื่อตอบปริศนาของนาง
พระเจ้าจุงจงและฮองเฮาทรงสดับถึงเรื่องทายปริศนา  หมอหลวงหญิง,แชซังกุง,ดังดึ้กดูและแชปันซุกต่างกลัดกลุ้มที่จะหาคำตอบถวายไทเฮา ยองโนสั่งให้นางกำนัลฝึกหัดไปหาคำตอบ เวลานี้ข้าราชบริพารในวังหลวงต่างพากันวุ่นอยู่กับการค้นหาคำตอบตอบปริศนาคำทายของซอจังกึม
ในที่สุดกึมยองก็ค้นพบคำตอบ นางนำคำตอบไปบอกแชซังกุง แชซังกุงรีบนำคำตอบที่กึมยองนำมาบอกขึ้นกราบทูลไทเฮา เชื่อว่าไทเฮาจะต้องชนะซอจังกึมอย่างแน่นอน นึกไม่ถึงไทเฮากลับไม่ตอบคำตอบตามที่แชซังกุงทูลถวาย ไทเฮาทรงยอมรับการถวายการรักษา โดยให้ซอจังกึมถวายการรักษา พระเจ้าจุงจงและฮองเฮาเสด็จมาเยี่ยมไทเฮา ในที่สุดไทเฮาก็ทรงค้นพบคำตอบ ซอจังกึมอธิบายคำตอบของปริศนาให้ไทเฮา    เนื่องจากปริศนานี้เองจึงทำให้ไทเฮาทรงเข้าพระทัยว่าพระเจ้าจุงจงสำคัญต่อพระนางอย่างแท้จริง ไทเฮาทรงทิ้งทิฐิและยอมรับการถวายการรักษา ที่สำคัญพระนางทรงโปรดซอจังกึมแล้ว


ตอนที่ 50

หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จกลับจากเยี่ยมไทเฮาแล้ว พระองค์ได้พบกับเยินเซ็ง นึกไม่ถึงพระองค์ทรงจำเยินเซ็งไม่ได้ ทำให้เยินเซ็งเสียใจมาก ในที่สุดไทเฮาก็ทรงรับการถวายการรักษาจากซอจังกึม   หลังจากที่ไทเฮาเสวยโอสถเข้าไปแล้ว พระนางก็ทรงอาเจียน พระเจ้าจุงจงทรงรู้เรื่องนี้เข้า  พระองค์ทรงเอาโทษซอจังกึม หมอหลวงใหญ่กราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าต้องให้ไทเฮาเสวยยาต่ออีกสักพัก เพราะยากำลังออกฤทธิ์     พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้น ทำให้พระองค์ละอายพระทัยที่ตำหนิไปเสียก่อน
บรรดาหมอหลวงต่างไม่รู้ว่าจะถวายการรักษาไทเฮาอย่างไรดี ซินอิ๊กบีกล่าวกับทุกคนว่าให้ดูอาการสักพักหนึ่งก่อน อย่าเพิ่งใจร้อน จากนั้นซินอิ๊กบีก็แนะนำวิธีการรักษาให้ซอจังกึมและซินปี ซินอิ๊กบีพบว่าไทเฮาทรงประชวรด้วยโรคเหน็บชา ซึงอาการหนักมาก ในเวลานี้ไม่สามารถถวายการรักษาด้วยโอสถหรือการฝังเข็มก็ตาม
ซอจังกึมศึกษาพฤติกรรมการเสวยของไทเฮา นางพบว่าไทเฮาทรงไม่โปรดเสวยอาหารที่ป้องกันโรคเหน็บชา ซอจังกึมนำเรื่องนี้ไปปรึกษาหารือกับซินอิ๊กบี ทั้งสองตกลงกันว่าจะทำยาลูกกลอนถวายไทเฮา เพราะต้องการทำอย่างเงียบๆ ซอจังกึมไปขอยืมเครื่องทำยาลูกกลอนจากเยินเซ็ง ไทเฮาไม่ทรงโปรดเสวยกระเทียม การที่ไทเฮาทรงไม่เสวยยาลูกกลอน เนื่องจากยาลูกกลอนต้องมีส่วนผสมของกระเทียมผสมอยู่ด้วย
โยลีถามซินอิ๊กบีว่าเหตุใดไม่อนุญาตให้ตนทำยาลูกกลอนถวายไทเฮา  ซินอิ๊กบีอธิบายว่าให้ซอจังกึมรับผิดชอบทำยาลูกกลอนเหมาะสมกว่า โยลีได้ฟังเช่นนั้นยิ่งเกิดความริษยาซอจังกึม โยลีสะกดรอยตามซอจังกึมถึงรู้ว่าซอจังกึมใช้กระเทียมเป็นส่วนผสมในยาลูกกลอน ขณะที่โยลีนำเรื่องนี้ไปบอกกับหมอหลวงใหญ่นั่นเอง นึกไม่ถึงว่าฮองเฮาทรงได้ยินเรื่องนี้เข้า ฮองเฮารับสั่งว่าจะเปลี่ยนหมอหลวงใหม่ให้ไทเฮา
หมอหลวงใหญ่ไม่ถวายยาลูกกลอนอีกต่อไป โดยเปลี่ยนจากยาลูกกลอนเป็นยาน้ำ นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ไทเฮาเสวยโอสถเข้าไปแล้วกลับไม่อาเจียนอีกเลย ไทเฮารับสั่งว่ายาลูกกลอนได้ผลดีจริงๆ ฮองเฮาทูลไทเฮาว่าในยาลูกกลอนมีกระเทียมผสมอยู่ ไทเฮาทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมและซินอิ๊กบีเข้าเฝ้า ไทเฮารับสั่งถามซอจังกึมว่าเพราะเหตุใดจึงไม่ได้กลิ่นกระเทียม ซอจังกึมทูลอธิบายว่านางใช้วิธีการปรุงพิเศษ   ทำให้ไม่มีกลิ่นกระเทียมออกมา ไทเฮารับสั่งชมเชยในความสามารถของซอจังกึมว่าลึกล้ำเหลือเกิน
พระเจ้าจุงจงทรงล่วงรู้ว่าไทเฮาทรงแข็งแรงขึ้นเป็นลำดับ ทำให้พระองค์เบาพระทัยลงได้    ในเวลานี้สามารถฝังเข็มถวายไทเฮาได้แล้ว ในที่สุดหมอหลวงทั้งหลายก็เบาใจที่เห็นอาการของไทเฮาดีวันดีคืน ต้นเครื่องจังได้พบกับซอจังกึม นางกล่าวว่านางมีเรื่องสำคัญต้องขอความช่วยเหลือจากซอจังกึม แผนการชั่วร้ายของแชซังกุงล้มเหลว นางจึงหาเรื่องกดดันหมอหลวงโดยให้หมอหลวงหาเรื่องเล่นงานซอจังกึม นึกไม่ถึงโยลีแอบได้ยินคำสนทนาจนหมดสิ้น

[สุเกียง]

ตอนที่ 51


โยลีรู้เรื่องราวบาดหมางระหว่างแชซังกุงและซอจังกึม นางพูดกับกึมยองว่าจะหาวิธีเล่นงานซอจังกึมจนอยู่ในวังหลวงอีกต่อไปไม่ได้ นึกไม่ถึงกึมยองกลับไม่ได้เห็นด้วยหรือคัดค้านแต่อย่างใด มินซังกุง,ชางยา,ซอจังกึมและเยินเซ็งสังสรรค์กัน มินซังกุงรู้ว่าเยินเซ็งได้เข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจง แต่กลับไม่กล้าเงยหน้าให้พระองค์ทอดพระเนตร ดังนั้นจึงพานางไปสอนวิธีเอาพระทัยพระเจ้าจุงจง เพื่อให้พระองค์ทรงโปรดปรานนาง
คืนเดียวกันนั้นเอง พระเจ้าจุงจงเสด็จมาหาเยินเซ็ง แม้ว่าเยินเซ็งจะมีอาการเคอะเขิน ขณะที่ถวายการปรนนิบัติพระเจ้าจุงจง แต่พระเจ้าจุงจงกลับทรงมีความรู้สึกว่าเยินเซ็งน่ารัก นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่เยินเซ็งเป็นที่ทรงโปรดของพระเจ้าจุงจง
ฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า พระนางทรงถามซอจังกึมว่าเพราะเหตุใดต้องเสี่ยงตายทายปริศนาไทเฮา ซอจังกึมทูลว่านางต้องการช่วยซินอิ๊กบี ฮองเฮาทรงจำได้ว่าซอจังกึมเคยทำงานในครัวหลวงมาก่อน ฮองเฮารับสั่งกับซอจังกึมต่อไปว่าพระนางคิดถึงฮันซังกุง  ซอจังกึมฉวยโอกาสนี้เรียกร้องความเป็นธรรมให้กับฮันซังกุง หลังจากที่ฮองเฮาทรงรับฟังเรื่องราวจากซอจังกึมแล้ว พระนางก็ทรงรู้สึกเหมือนกันว่าที่เป็นเช่นนี้นั้นต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลอย่างแน่นอน
ฮองเฮารับสั่งว่าถูกชะตากับซอจังกึม พระนางทรงรับปากซอจังกึมว่าต่อไปจะหาทางคืนฐานะในวังหลวงให้นางดังเดิม จากนั้นพระนางก็มีรับสั่งให้ซอจังกึมทำของเสวยมาถวายพระนาง นึกไม่ถึงว่ากึมยองนำของเสวยขึ้นมาถวาย ทันใดนั้นเอง ฮองเฮาทรงนึกขึ้นได้ว่าลืมบอกห้องครัวไม่ต้องจัดของขึ้นมาถวาย ซอจังกึมนำของเสวยเข้ามาถวาย กึมยองเห็นฮองเฮาเสวยอย่างสำราญ ทำให้กึมยองต้องยกของเสวยที่นางทำมาถวายกลับไป      กึมยองถามโยลีว่าต้องการอะไร โยลียังไม่ทันตอบคำถามกึมยอง กึมยองบอกโยลีเล่นงานซอจังกึมตามถนัด

เกิดโรคระบาดขึ้นกับชาวเมือง โยลีอาสาไปทำงานรักษาเพื่อสร้างความดีความชอบ  ต่อมาได้มีนางกำนัลฝึกหัดนางหนึ่งป่วยหนัก หลังจากที่โยลีรู้เรื่องแล้ว นางกลับไม่บอกให้ซอจังกึมรู้ ทั้งยังใส่ร้ายซอจังกึมว่าเอาแต่ถวายงานรับใช้ฮองเฮา หมอหลวงใหญ่รู้ว่าซอจังกึมขาดงาน ดังนั้นจึงลงโทษซอจังกึมให้ทำงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป
ชองอุนแป๊ดถามบรรดาหมอหลวงหญิงว่าเพราะเหตุใดไม่ส่งรายงานของแสลงให้ครัวหลวง หมอหลวงหญิงตอบว่าซอจังกึมทำความสะอาดแต่กลับไม่เห็นอะไร ซอจังกึมตอบว่าไม่เห็นรายงาน ทุกคนพากันค้นหาจนในที่สุดก็พบรายงานของแสลงที่มีถึงห้องครัวหลวง ที่แท้ทั้งหมดเป็นฝีมือโยลีที่จ้องเล่นงานซอจังกึม

ตอนที่ 52

ซอจังกึมถูกโยลีให้ร้าย ด้วยความโกรธจึงสอบถามโยลีว่าทำไมถึงทำกับนางเช่นนี้ ทั้งสองมีปากเสียงกันขึ้นมาในที่สุด ทันใดนั้นเองโยลีก็เหลือบไปเห็นซินอิ๊กบี ดังนั้นจึงแสร้งทำเป็นร้องไห้กับซอจังกึม ซอจังกึมกล่าวด้วยความโกรธว่านางไม่มีคุณสมบัติจะอยู่ในสภาแพทย์อีกต่อไป ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นจึงตัดสินใจย้ายซอจังกึมไปรักษาชาวบ้าน
หมอหลวงใหญ่ต้องการให้ซอจังกึมไปรักษาโรคระบาดให้แก่ชาวบ้านแทนโยลี หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้วค่อยกลับเข้าวังหลวง ถึงแม้ว่าซอจังกึมตระหนักดีว่านางไม่ได้มีความผิดแต่อย่างใด แต่ก็ไม่มีทางเลือก จำต้องปฏิบัติตามคำสั่ง ที่แท้หมอหลวงใหญ่มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับโยลี โยลีบอกว่าภารกิจของนางเสร็จสิ้นแล้ว ส่วนที่ว่าจะทำอะไรต่อไปเป็นหน้าที่ของหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮก็ได้รับการมอบหมายให้เป็นรองผู้ตรวจสอบบัญชี ทั้งมินจุงโฮและซอจังกึมจึงต้องไปทำงานด้วยกัน
หมอหลวงใหญ่ให้ซอจังกึมทำงานในห้องยา โดยไม่ต้องรักษาโรคให้ชาวบ้าน ที่แท้นี่เป็นอีกแผนการหนึ่งที่เล่นงานซอจังกึม มินจุงโฮเตรียมตัวเดินทางกลับวังหลวงเพื่อรายงานว่ามีหมอไม่เพียงพอรักษาโรคให้ชาวบ้าน จำเป็นต้องขอกำลังเพิ่มเติม ทันใดนั้นเอง ทหารได้จับพ่อค้าขายยาชนิดพิเศษได้คนหนึ่ง พ่อค้าให้การว่าซอจังกึมขายยาลูกกลอนให้ตน ผู้ตรวจบัญชีต้องการลงโทษซอจังกึมสถานหนัก โชคดีที่จ้าวฟ่งซื่อเข้ามาพอดี จ้าวฟ่งซื่อกล่าวว่าพ่อค้าขายาได้รับการจ้างวานจากผู้ไม่ประสงค์ดี ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ซอจังกึมพ้นผิด
โยลีและหมอหลวงฝึกหัดพากันนำยาไปยังสถานที่ที่เกิดโรคระบาด โยลีรู้เรื่องที่จ้างฟ่งซื่อทำลายแผนการจนพังยับเยิน มินจุงโฮกลับมายังสถานที่เกิดโรคระบาด มินจุงโฮประกาศว่าอำมาตย์โย่วตัดสินใจทิ้งหมู่บ้าน ผู้ตรวจบัญชีกำชับให้หมอฝึกหัดทำงานด้วยความระมัดระวัง โยลีบอกให้หมอฝึกหัดอื่นๆรู้ว่าจะต้องเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น นึกไม่ถึงว่าโยลีสบโอกาสเล่นงานซอจังกึม ครั้งนี้โยลีบอกให้ซอจังกึมออกไปซื้อยาที่นอกหมู่บ้าน แล้วค่อยเดินทางกลับเข้าหมู่บ้านในวันรุ่งขึ้น
พวกเจ้าหน้าที่พากันออกจากหมู่บ้าน เมื่อซอจังกึมกลับมาที่เมืองพบว่าชาวบ้านต่างพากันหดหู่ ทำให้นางรู้ว่านางและชาวบ้านถูกขังอยู่ในหมู่บ้าน บรรดาหมอหลวงนัดแนะสถานที่พบกัน มีเพียงซอจังกึมที่หายไป มินจุงโฮสันนิษฐานว่าซอจังกึมถูกทิ้งไว้ในหมู่บ้าน ดังนั้นจึงย้อนกลับไปที่หมู่บ้านอีกครั้งเพื่อตามหานาง
มินจุงโฮรู้ว่าเมื่อกลับเข้าไปในหมู่บ้านแล้วก็จะไม่สามารถออกจากหมู่บ้านได้อีก เพื่อซอจังกึมแล้ว มินจุงโฮยืนกรานว่าจะเข้าไปในหมู่บ้านให้ได้ มินจุงโฮต้องการพาซอจังกึมไปจากหมู่บ้าน นึกไม่ถึงว่ากลับถูกชาวบ้านล้อมไว้ มินจุงโฮถูกชาวบ้านรุมทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ซอจังกึมเป็นห่วงความปลอดภัยของมินจุงโฮ ดังนั้นจึงรับปากชาวบ้านว่าจะอยู่ที่หมู่บ้านนี้รักษาชาวบ้านต่อไป

[สุเกียง]

ตอนที่ 53

ชาวบ้านรู้ว่ามียาไม่เพียงพอที่จะใช้รักษาพวกตน ดังนั้นจึงพากันจับตัวมินจุงโฮมาโดยเดิมทีนั้นคิดระบายความแค้นให้หนำใจ ซอจังกึมอธิบายให้ชาวบ้านฟังว่ามีเพียงมินจุงโฮคนเดียวเท่านั้นที่สามารถออกไปหายามาได้ หลังจากที่ชาวบ้านได้ยินเช่นนั้นแล้ว จึงให้เวลาแก่มินจุงโฮหนึ่งวัน มิฉะนั้นแล้วจะฆ่าซอจังกึม
ซอจังกึมบอกสถานที่ซื้อยาให้มินจุงโฮ ที่จริงแล้วซอจังกึมรู้ว่าร้านยานั้นถูกปล่อยร้างแล้ว  การที่นางทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้มินจุงโฮออกจากเมืองไปอย่างปลอดภัย ซอจังกึมรักษาชาวบ้าน เนื่องจากนางหักโหมจนเกินไปจึงล้มป่วยลง โอดึมโฮเชื่อว่ามินจุงโฮหายไปจากการหลบหนี     พวกหมอหลวงต่างคิดว่าซอจังกึมจงใจหลบหนี โยลีนำเรื่องราวทั้งหมดรายงานต่อกึมยองโดยยืนยันว่าซอจังกึมจะไม่มีวันได้กลับเข้ามาในวังหลวงได้อีก กึมยองถามโยลีว่าอยากได้อะไรเป็นการตอบแทน โยลีกลับหึกเหิมอยากได้ร้านยาของแชปันซุก
มินจุงโฮไม่กลับเข้ามาในหมู่บ้านเสียที ทำให้ชาวบ้านเคียดแค้นมาก ดังนั้นจึงจับซอจังกึมขังไว้ในโกดัง จากนั้นเผาโกดังนั้น ซอจังกึมซึ่งอยู่ในโกดังนั้นหมดสติไปในที่สุด มินจุงโฮรีบรุดกลับมาที่หมู่บ้านและได้ช่วยชีวิตซอจังกึมไว้จนพ้นจากอันตราย ในที่สุดซอจังกึมก็ฟื้นได้สติขึ้นมา ทั้งสองดีใจมากที่พบกันอีกครั้ง
มินจุงโฮและซอจังกึมพากันปลอบชาวบ้าน จังด๊อกเสี่ยงอันตรายบุกเข้าหมู่บ้าน จากนั้นนางก็ช่วยรักษาโรคให้ชาวบ้าน จังด๊อกพบว่าโรคที่ชาวบ้านเป็นนั้นไม่ได้เป็นโรคติดต่อ ซอจังกึม,จังด๊อกและมินจุงโฮพากันค้นหาสาเหตุของโรค ในที่สุดก็พบว่ามีสาเหตุมาจากพืชผักเน่าจนทำให้ชาวบ้านได้รับพิษกันไปทั่ว
หมอหลวงชองบอกกับหมอหลวงใหญ่ว่าจะต้องเกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึมอย่างแน่นอน ทำให้นางไม่สามารถกลับเข้าวังหลวงได้ หลังจากที่ซอจังกึมและจังด๊อกรู้สาเหตุที่ทำให้ชาวบ้านเป็นโรคแล้วก็จัดยารักษาชาวบ้าน ทำให้ชาวบ้านที่ป่วยอยู่หายเป็นปกติ ซอจังกึมและมินจุงโฮออกไปตรวจสอบสวนผักใกล้เคียง   ซอจังกึมพบว่าผักสดที่ปลูกไว้

สำหรับส่งให้วังหลวงนั้นเป็นโรค  หลังจากที่ล่วงรู้เช่นนี้แล้ว   ซอจังกึมจึงชักชวนมินจุงโฮกลับไปรายงานเรื่องนี้ให้วังหลวงรับรู้
แต่น่าเสียดายที่ทันทีที่ทั้งสองกลับถึงวังหลวงกลับพบว่าทั้งสองถูกออกจากราชการ ซอจังกึมรายงานว่าการที่ชาวบ้านเป็นโรคนั้นมีสาเหตุมาจากผักเน่า แต่แชซังกุงกลับไม่เชื่อคำพูดของซอจังกึม นางกล่าวว่าเรื่องนี้นางจะรับผิดชอบเอง

ตอนที่ 54

บรรดาหมอหลวงพากันประชุมเรื่องโรคระบาดที่เกิดขึ้น หมอหลวงชองและโอดึมโฮยอมรับว่าคำพูดของซอจังกึมเป็นความจริง แต่แชซังกุงกลับไม่เชื่อคำพูดของซอจังกึม    มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงท้าให้แชซังกุงกินผักที่เป็นสาเหตุของโรค แชซังกุงต้องการพิสูจน์ว่าคำพูดของซอจังกึม ไม่เป็นความจริง ดังนั้นจึงกินผักนั้นเข้าไป วันรุ่งขึ้น แชซังกุงก็ล้มป่วยลง
ซอจังกึมรักษาแชซังกุง กึมยองต้องการขับไล่ซอจังกึมออกจากวังหลวง ซอจังกึมถามกึมยองว่ากลัวอะไร แชซังกุงต้องการพิสูจน์ว่านางทำอะไรตรงไปตรงมา ดังนั้นจึงยอมรับการรักษาจากซอจังกึม ขณะที่ซอจังกึมกำลังฝังเข็มให้แชซังกึมอยู่นั้นเอง ซอจังกึมก็หวนนึกถึงการตายของแม่และฮันซังกุง ทำให้ซอจังกึมลังเลว่าจะฝังเข็มช่วยชีวิตหรือฆ่าแชซังกุงดีหรือไม่ แต่ในที่สุดซอจังกึมก็ตัดสินใจฝังเข็มช่วยชีวิตแชซังกุง
หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงทราบรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากโรคระบาด ทำให้พระองค์เบาพระทัย โอดึมโฮฉวยโอกาสนี้กราบทูลถึงความผิดของมินจุงโฮ ในที่สุดมินจุงโฮก็ต้องออกจากราชการ หลังจากที่จังด๊อกรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับมินจุงโฮแล้ว นางก็นำเรื่องนี้ไปบอกไต้เท้าเซิน ไต้เท้าเซินถวายฏีกา กราบทูลความจริงต่อพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมากเมื่อรู้ความจริง  พระองค์ทรงตำหนิโอดึมโฮที่ให้ร้ายมินจุงโฮ พระเจ้าจุงจงเห็นมินจุงโฮมีความชอบจึงมีรับสั่งเรียกมินจุงโฮเข้าเฝ้า
หมอหลวงหญิงถามซอจังกึมและอาเลี่ยถึงเรื่องการออกจากหมู่บ้านนั้นได้มีการนัดแนะกันอย่างไร ทั้งสองกลับพูดไม่ตรงกัน โยลีกล่าวกับหมอหลวงทั้งหลายว่านางไม่สามารถร่วมงานกับซอจังกึมได้ หมอหลวงใหญ่จึงมีคำสั่งย้ายซอจังกึม ขณะที่ซอจังกึมกำลังตระเตรียมออกเดินทางนั่นเอง มินจุงโฮกลับบอกให้นางไม่ต้องไป ที่แท้มินจุงโฮได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นโดยมาดูแลบรรดาหมอหลวงทั้งหลาย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ซอจังกึมอยู่ในวังหลวงต่อไปได้  แต่การที่มินจุงโฮคอยปกป้องซอจังกึมนี้เองทำให้บรรดาหมอหลวงต่างสงสัยว่ามินจุงโฮและซอจังกึมจะต้องมีความสัมพันธ์กันเป็นพิเศษอย่างแน่นอน
แชซังกุงรู้จากอาเลี่ยว่ามินจุงโฮปกป้องซอจังกึมจนทำให้นางสามารถอยู่ในวังหลวงได้ต่อไป แชซังกุงมอบของที่โยลีต้องการให้นางเพื่อให้โยลีภักดีต่อนางต่อไป  อีกด้านหนึ่งนั้น ดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าเยินเซ็งตั้งครรภ์แล้ว

ยองโนเป็นตัวแทนแชซังกุงไปเยี่ยมเยียนเยินเซ็ง เยินเซ็งฝากให้ยองโนไปบอกแชซังกุงว่านางต้องการยกตำแหน่งให้แก่มินซังกุง มินซังกุงซาบซึ้งใจมากที่เยินเซ็งมีน้ำใจต่อนาง ฮองเฮาตัดสินใจพระทัยเลื่อนตำแหน่งเยินเซ้งเป็นซูหยวนเหนียงเหนียง ซอจังกึมนำข่าวดีนี้ไปบอกเยินเซ็ง ทุกคนต่างพากันดีใจกับเยินเซ็ง    แชซังกุงไม่พอใจที่เยินเซ็งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นซูหยวนเหนียงเหนียง ในที่สุดแผนการอันชั่วร้ายของแชซังกุงก็ปรากฏออกมา.

[สุเกียง]

ตอนที่ 55  

กึมยองได้รับมอบหมายให้ดูแลเรื่องอาหารให้เยินเซ็ง เนื่องจากรสปากของเยินเซ็งเปลี่ยนไป กึมยองจึงต้องตระเตรียมอาหารหลายอย่างให้เยินเซ็ง ในงานฉลองที่เยินเซ็งได้เลื่อนขึ้นเป็นซูหยวนเหนียงเหนียง แชซังกุงถวายการเคารพเยินเซ็ง เยินเซ็งพูดว่าถ้าหากชองซังกุงได้เห็นภาพนี้ เชื่อว่านางจะต้องสะใจอย่างแน่นอน แชซังกุง,แชปันซุกและกึมยองต่างพากันวางแผนเล่นงานเยินเซ็งให้นางแท้งก์ลูกให้ได้
ซอจังกึมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหมอหลวง นางได้รับมอบหมายให้ถวายการดูแลฮองเฮา ส่วนโยลีได้รับมอบหมายให้ดูแลเยินเซ็ง หมอหลวงคนอื่นๆต่างพากันเห็นใจโยลี ทุกคนปักใจว่าซอจังกึมอาศัยบารมีของมินจุงโฮ ทำให้นางมีวันนี้
แชซังกุงบอกให้โยลีหาทางทำให้เยินเซ็งแท้งก์ลูก ซอจังกึมเห็นโยลีดูแลเยินเซ็งอย่างดีโดยเตรียมอาหารนานาชนิดให้นาง ทำให้ซอจังกึมเบาใจ
เยินเซ็งบอกโยลีว่านางปวดศีรษะ อีกทั้งหูของนางก็รู้สึกมีเสียงแว่วๆดังขึ้นมา โยลีบอกว่าการที่เยินเซ็งรู้สึกเช่นนี้นั้นอาจมีสาเหตุมาจากเลือด ซึ่งจะเป็นมากในผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ ซอจังกึมฉวยโอกาสที่โยลีไม่อยู่ เข้าไปเยี่ยมเยินเซ็ง เยินเซ็งมีท่าทีกังวล สืบเนื่องมาจากแม่ของนางต้องตายเพราะคลอดนาง ซอจังกึมถามเยินเซ็งว่าเป็นอย่างไรบ้าง จากนั้นซอจังกึมก็ตรวจชีพจรให้เยินเซ็งพบว่านางไม่ได้มีปัญหาเกี่ยวกับเลือดเป็นเพียงร้อนในเท่านั้น
ซอจังกึมขอคำแนะนำจากซินอิ๊กบีว่าถ้าหากหญิงมีครรภ์เป็นร้อนในแล้วกินอาหารมันๆเข้าไปจะเป็นอย่างไรบ้าง ซินอิ๊กบีบอกว่าจะมีอันตรายทั้งแม่และลูกได้ ซอจังกึมรู้เช่นนั้นจึงปักใจว่าต้องเป็นฝีมือโยลีอย่างแน่นอน ซินอิ๊กบีสั่งให้หมอหลวงไปตรวจอาการให้เยินเซ็ง ทุกคนต่างออกความเห็นเป็นเสียงเดียวกัน อาจารย์หลี่ตำหนิโยลีที่คิดร้ายต่อเยินเซ็ง โยลียืนกรานว่านางไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเยินเซ็ง ซินอิ๊กบีสั่งพักงานโยลี แต่หมอหลวงใหญ่กลับออกหน้าปกป้องโยลี
ซอจังกึมเตือนอาเลี่ยว่าอย่าได้คิดร้ายต่อคนอื่น รวมทั้งฝากนางไปบอกแชซังกุงด้วย นางไม่มีวันยอมให้รังแกง่ายๆ ซอจังกึมบอกมินซังกุงว่าเยินเซ็งร้อนใน  เนื่องจากโยลีถูกแชซังกุงบงการให้นางให้ร้ายเยินเซ็งโดยให้เยินเซ็งกินของแสลง ซอจังกึมกำชับให้ชางยาและมินซังกุงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ และคอยดูแลเยินเซ็งให้ดี ซอจังกึมพูดกับมินจุงโฮ

ว่านางเกรงว่าจะมีคนพลอยเดือดร้อนเพราะนาง  ดังนั้นจึงบอกให้มินจุงโฮสืบหาสาเหตุที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวรในเวลานั้นออกมาให้ได้โดยเร็ว ซอจังกึมต้องการเข้าไปค้นประวัติการประชวรของพระเจ้าจุงจงในห้องอักษร น่าเสียดายที่มีเวรยามแน่นหนา ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากต้นเครื่องหลวงและชองอุนแป๊ด แต่ทั้งสองกลับปฏิเสธไม่ให้ความช่วยเหลือซอจังกึม

ตอนที่ 56  

ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาโดยอ้างว่าเป็นห่วงพระนางจะมีโรคแทรกซ้อน ดังนั้นจึงทูลขอให้ฮองเฮาทรงอนุญาตให้นางเข้าไปค้นคว้าเพิ่มเติมในห้องอักษร แม้ว่าฮองเฮาทรงอนุญาต แต่ซอจังกึมกลับไม่ได้รับความสะดวกจากทหารองครักษ์ ซอจังกึมขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงได้ในที่สุด จากนั้นนางก็นำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปหาจังด๊อก ซอจังกึมและจังด๊อกพากันคัดลอกบันทึกการรักษาพระเจ้าจุงจง  จากนั้น ซอจังกึมก็ขอร้องให้จังด๊อกช่วยเสาะหาคนที่มีอาการป่วยคล้ายกับพระเจ้าจุงจงนำมาวิเคราะห์หาสาเหตุ
กึมยองตัดสินใจตัดใจจากมินจุงโฮ ดังนั้นจึงปรุงอาหารมื้อสุดท้ายให้มินจุงโฮ กึมยองกล่าวกับมินจุงโฮว่านอกจากพระเจ้าจุงจงแล้ว มินจุงโฮเป็นอีกคนหนึ่งที่นางอยากทำอาหารให้ มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นถึงกับพูดอะไรไม่ออก รุ่งขึ้น กึมยองบอกกับแชซังกุงว่านางจะหาทางเล่นงานมินจุงโฮและซอจังกึมเอง
แชซังกุงสั่งให้ยุนปักเกไปเชิญดังดึ้กดูมาทานอาหารด้วยกัน โดยแสร้งทำเป็นมีเจตนาดีต้องการหาคู่ให้ซอจังกึม แต่ความจริงแล้วต้องการหยั่งเชิงดูความสัมพันธ์ระหว่างมินจุงโฮกับซอจังกึมเพื่อที่ต่อไปจะได้หาเรื่องเล่นงานจนทั้งสองอยู่ในวังหลวงต่อไปไม่ได้  นึกไม่ถึงว่าดังดึ้กดูเกือบหลงกลติดกับแชปันซุกเข้า    โชคดีที่ภรรยาของดังดึ้กดูเข้ามาขอตัวดังดึ้กดูกลับบ้านเสียก่อน ต่อมา ภรรยาดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าหากคบหากับมินจุงโฮต่อไปจะมีผลกระทบต่ออนาคตของนางเอง ซอจังกึมกลัดกลุ้มใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น พระเจ้าจุงจงทรงประชวร หมอหลวงต่างพากันไปที่ห้องอักษรเพื่อนำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงศึกษาดู ต่อมา ซอจังกึมได้นำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงกลับไปเก็บที่เดิม ทหารองครักษ์รู้เรื่องที่บันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงหายไปนานแล้ว หลังจากที่สืบแล้วพบว่าคนที่ขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปก็คือซอจังกึม ทหารองครักษ์ถามซอจังกึมว่าขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปใช่หรือไม่ ซอจังกึมปฏิเสธเสียงแข็ง ทหารองครักษ์บอกหมอหลวงใหญ่ว่าเวลานี้กำลังจับตาดูความเคลื่อนไหวของซอจังกึมอยู่ ขอให้หมอหลวงใหญ่ให้ความร่วมมมือมอบบันทึกการเข้าออกของซอจังกึมให้ตน

หลังจากที่แชซังกุงรู้เรื่องนี้ก็สั่งให้ยองโนและยุนปักเกออกไปสืบ ที่แท้ไต้เท้าซ่างซ่านรับผิดชอบการตัดสินโทษซอจังกึม  หลังจากที่ซอจังกึมได้พบกับไต้เท้าซ่างซ่านแล้ว นางก็อ้อนวอนขอให้ไต้เท้าซ่างซ่านปล่อยนาง ไต้เท้าซ่างซ่านจึงปล่อยนางไปสักครั้ง     แชซังกุงรู้เรื่องที่ซอจังกึมถูกปล่อยตัว  ดังนั้นแชซังกุงจึงไปหาไต้เท้าซ่างซ่าน  ไต้เท้าซ่างซ่านต่อว่าแชซังกุงไม่ควรเข้ามาก้าวก่ายการทำงานของตน แชซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงจากไปด้วยความไม่พอใจ

[สุเกียง]

ดึมโฮไม่

ตอนที่ 57

แชปันซุกขอร้องโอดึมโฮให้ไปสอบถามเรื่องราวของซอจังกึมจากทหารองครักษ์ นึกไม่ถึงว่าทันทีที่โอดึมโฮถามถึงเรื่องซอจังกึมเท่านั้นก็ถูกทหารองครักษ์ต่อว่าว่าก้าวก่ายหน้าที่ ทำให้โอดึมโฮเสียหน้า     โอดึมโฮกลับมาต่อว่าแชปันซุกว่าทำให้ตนเสียหน้า แชปันซุกรู้ว่าไม่สามารถพึ่งพาโอดึมโฮได้ ดังนั้นจึงคิดหาทางเล่นงานซอจังกึมและมินจุงโฮเอง
แชซังกุงบอกหมอหลวงใหญ่ว่าแชปันซุกได้รับเห็ดหัวลิงจากต้าหมิง นางกล่าวต่อไปว่าต้องการจะนำเห็ดหัวลิงปรุงของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง อาเลี่ยถามหมอหลวงใหญ่ว่าไม่มีความมั่นใจในการถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงใช่หรือไม่ หมอหลวงใหญ่ตอบอาเลี่ยว่าอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงครั้งก่อนนั้นรักษาโดยไม่ต้องใช้ยาแต่อย่างใด แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ อาเลี่ยไปหากึมยองเพื่อดูว่านางใช้อะไรปรุงของเสวยให้พระเจ้าจุงจง
ซอจังกึมรู้ว่าโยลีและเตี้ยวถงปรุงโอสถถวายพระเจ้าจุงจง แต่โยลีกลับไม่ยอมให้เตี้ยวถงเข้ามาวุ่นวาย ซินปีถามซอจังกึมว่าสงสัยโยลีใช่หรือไม่ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงเล่าเรื่องบุญคุณความแค้นระหว่างนางกับแชซังกุงให้ซินปีฟัง ซินปีจับตาดูความเคลื่อนไหวของโยลี แม้แต่หม้อต้มยานางก็ไม่ให้เหลือร่องรอย
ซินปีและซอจังกึมพากันไปที่ห้องโอสถ เพื่อตรวจสอบบันทึกการจ่ายยา ทั้งสองพบว่าโยลีมาเบิกจ่ายยาให้นางกำนัลหลายคน แต่นางกำนัลเหล่านั้นกลับบอกว่าไมได้กินยาของโยลีเลย น่าแปลกว่าโยลีเบิกยาไปใช้อะไร แชปันซุกนัดทหารองครักษ์มาพบและให้เล่าเรื่องทั้งหมดให้โอดึมโฮฟัง รุ่งขึ้น ดังดึ้กดูเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้มินจุงโฮฟัง มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นทำให้อดเป็นห่วงซอจังกึมไม่ได้
แชซังกุงข่มขู่ไต้เท้าซ่างซ่านให้ลงโทษซอจังกึม ไต้เท้าซ่างซ่างกล่าวว่าต้องนำเรื่องนี้กราบทูลฮองเฮาเสียก่อน ฮองเฮาทรงกริ้วมากเมื่อทรงทราบเรื่องที่ซอจังกึมขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจง ฮองเฮาทรงเอาโทษซอจังกึม ภัยครั้งนี้ยากนักที่ซอจังกึมจะหลบเลี่ยงได้
พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไป กึมยองถูกทหารองครักษ์สอบสวน แต่หมอหลวงใหญ่กลับรู้สึกแปลกใจ เพราะตนใส่เครื่องยาไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่น่าทำให้พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไปได้ โยลีวางแผนกับหมอหลวงใหญ่โดยให้โยนความผิดทั้งหมดไปที่ของเสวย โอดึมโฮถามเรื่องการหมดสติของพระเจ้าจุงจงจากหมอหลวงใหญ่ หมอหลวงใหญ่บอกโอดึมโฮว่าการที่พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไปอาจมาจากของเสวยก็เป็นได้ ไต้เท้าซ่างซ่านบอกว่ามีความเป็นไปได้ ซังกุงชั้นสูงถูกสอบสวน   โอดึมโฮไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายได้   ทำให้กึมยองถูกคุมขัง

ตอนที่ 58

ทุกคนพบว่าซอจังกึมหายไป ซินปีไปสอบถามเยินเซ็งและจังด๊อก ทั้งสองก็พบว่าความจริงแล้วซอจังกึมไม่ได้ถูกลงโทษ ทั้งหมดเป็นแผนการมินจุงโฮซึ่งวางแผนกับไต้เท้าซ่างซ่าน จากนั้นพวกนางก็นำเรื่องกราบทูลฮองเฮา โดยให้ฮองเฮาทรงแสร้งทำเป็นลงโทษซอจังกึม ที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้ซอจังกึม สืบหาสาเหตุการประชวรของพระเจ้าจุงจงอย่างลับๆ
ซอจังกึมและจังด๊อกถุกส่งตัวไปถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง ทั้งสองพากันสืบหาสาเหตุการประชวรของพระเจ้าจุงจง มินจุงโฮต้องการปกปิดเรื่องนี้   ดังนั้นจึงบอกหมอหลวงใหญ่ว่าซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจว
สีพระพักตร์ของพระเจ้าจุงจงไม่ดีขึ้นเลย มินจุงโฮบอกให้หมอหลวงชองและซินอิ๊กบีตรวจชีพจรให้พระเจ้าจุงจง ผลการตรวจออกมาเหมือนกัน แชซังกุงและหมอหลวงพากันโต้เถียงกัน โยลีไปที่ห้องครัวหลวง นางได้ใส่เห็ดพิษลงไปในเครื่องปรุงส่วนตัวของกึมยอง ไม่นานนัก ห้องครัวหลวงก็ถูกทหารองครักษ์ตรวจค้น มินจุงโฮฉวยโอกาสนี้สั่งให้คนไปตรวจค้นบ้านแชปันซุกเพื่อหาหลักฐานการกระทำความผิดของแชปันซุก ทหารองครักษ์ตรวจพบเครื่องปรุงส่วนตัวของกึมยองมีเห็ดพิษผสมอยู่ ทำให้กึมยองและแชซังกุงรู้ว่าพวกนางถูกให้ร้าย แชปันซุกถามหมอหลวงใหญ่ว่าเพราะเหตุใดจึงให้ร้ายพวกนาง นึกไม่ถึงกลับได้รับคำตอบที่ไม่มีเยื่อใยเลย ทำให้แชซังกุงเชื่อว่าเป็นฝีมือหมอหลวงใหญ่อย่างแน่นอน
หลังจากที่ซอจังกึมฝังเข็มให้คนไข้แล้วพบว่าที่ผิวหนังของคนไข้มีปฏิกิริยาตอบสนอง ดังนั้นจึงไหว้วานมินจุงโฮบอกให้ซินปีช่วยสังเกตอาการประชวรพระเจ้าจุงจง โยลีไปเยี่ยมนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ที่แท้โยลีทำงานให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว โยลีใช้ซอจังกึมเล่นงานแชซังกุง การที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการช่วยล้างแค้นให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเพื่อที่นางจะได้ตำแหน่งคืนดังเดิม นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวไปหาโอดึมโฮจากนั้นเกลี้ยกล่อมโอดึมโฮว่าอย่าได้ร่วมมือกับแชซังกุงและพวกอีกต่อไปเลย คอยให้นางได้อำนาจกลับคืนมาเสียก่อน ไม่ว่าโอดึมโฮอยากจะได้อะไรก็จะสมปรารถนา นางไม่ได้อยากได้อะไร นอกจากได้ตำแหน่งคืนเท่านั้น
ซินปีรายงานซอจังกึมว่าหลังจากที่ฝังเข็มให้พระเจ้าจุงจงแล้ว ผิวหนังพระองค์ก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง หลังจากนั้นอีกสองวันอาการของพระองค์ก็ทรุดหนักเหมือนเดิม ซอจังกึมรู้แล้วว่าจะถวายการรักษาอย่างไร โยลีบอกความจริงให้หมอหลวงใหญ่รู้ว่านางทำงานให้กับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกล่าวต่อไปว่าไม่ต้องกลัวอิทธิพลของแชซังกุง เนื่องจากเวลานี้โอสนับสนุนให้ความช่วยเหลือนางแล้ว

[สุเกียง]

ตอนที่ 59

ดังดึ้กดูสะกดรอยตามโอดึมโฮจนพบว่าโอดึมโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ดังนั้นจึงนำเรื่องนี้ไปบอกมินจุงโฮ อีกด้านหนึ่งนั้น แชปันซุกก็ถูกหอคุณธรรมคุมขัง ปรากฏว่าแชปันซุกต้องพลอยติดร่างแหไปด้วยกันกับกึมยองและแชซังกุง
ยองโนรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับกึมยองและแชซังกุง นางไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงตัดสินใจไปขอโทษเยินเซ็งถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เยินเซ็งเห็นเช่นนั้นจึงต่อว่ายองโนเป็นการใหญ่ ยองโนเล่าความจริงให้ฟังว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับซอจังกึมนั้นไม่ใช่ฝีมือของพวกนาง ในเวลานี้เองเยินเซ็งถึงรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึม จากนั้นนางก็เป็นลมหมดสติไป  ซินปีช่วยรักษาให้เยินเซ็ง  นางเห็นเยินเซ็งเป็นห่วงซอจังกึมมาก  ดังนั้นจึงเปิดเผยเบาะแสซอจังกึมให้เยินเซ็งรู้ ทำให้เยินเซ็งวางใจลงได้
ในที่สุดซอจังกึมก็หาทางถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงได้สำเร็จ มินจุงโฮมาหาซอจังกึมโดยบอกนางว่าแชซังกุงและพวกถูกหอคุณธรรมสอบสวน มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่าถ้าหากนิ่งดูดายเชื่อว่าแชซังกุง และพวกจะต้องถูกประหารอย่างแน่นอน ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นแล้วก็ตอบมินจุงโฮไปว่าถ้าหากแชซังกุงและพวกตายไป  ฮันซังกุงจะมีมลทินไปชั่วชีวิต  ซอจังกึมตัดสินใจไปเยี่ยมแชซังกุงและพวกที่คุกหลวง  ซอจังกึมต้องการให้แชซังกุงขอขมาในสิ่งที่ทำไปต่อฮันซังกุง ถ้าแชซังกุงยินยอม นางจะหาทางช่วย นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงและพวกต่างพากันปฏิเสธที่จะขอขมาฮันซังกุง
ในขณะที่หอคุณธรรมกำลังสอบสวนแชซังกุงและพวกอยู่นั้นเอง มินจุงโฮและซอจังกึมพากันมาถึง ซอจังกึมบอกว่าครั้งนี้วินิจฉัยผิด ไม่ได้มีปัญหาที่ห้องครัวหลวงแต่อย่างใด หมอหลวงใหญ่, ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองต่างพากันค้นคว้าอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงจากตำราแพทย์ จากนั้นทุกคนก็พอรู้สมมติฐานของโรค
ซอจังกึมกราบทูลอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงให้ฮองเฮาทรงทราบ ซอจังกึมยอมรับไม่รู้ถึงสาเหตุและชื่อของโรค  ทันใดนั้นเอง หมอหลวงก็ทูลว่าพระเจ้าจุงจงทรงประชวรด้วยโรคอุปทาน วิธีการรักษาของหมอหลวงใหญ่กับซอจังกึมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ฮองเฮามีรับสั่งให้ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองตรวจดูอาการพระเจ้าจุงจง จากนั้นค่อยตัดสิน นึกไม่ถึงว่าหมอหลวงทั้งสองกลับเห็นเป็นอย่างเดียวกับซอจังกึม ขณะที่ฮองเฮาทรงตัดสินพระทัยว่าจะให้หมอหลวงคนใดถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงนั้นเอง ทันใดนั้นเอง โอดึมโอก็ขอเข้าเฝ้า
โอดึมโฮทูลฮองเฮาว่าการที่พระนางมีรับสั่งให้หมอหลวงสืบหาอาการประชวรพระเจ้าจุงจงอย่างลับๆไม่เป็นการสมควร โอดึมโฮทูลว่าหากใช้วิธีการรักษาของหมอหลวงหญิงก็จะนำมาซึ่งความไม่พอใจของข้าราชบริพารในราชสำนัก ในที่สุดฮองเฮาก็ทรงตัดสินพระทัยให้หมอหลวงใหญ่ถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง    นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยโอสถแล้ว อาการประชวรของพระเจ้าจุงจงก็ยิ่งทรุดหนัก เป็นการพิสูจน์ว่าคำพูดของซอจังกึมเป็นความจริง หมอหลวงพากันประชุมกันโดยตกลงว่าจะใช้วิธีการรักษาของซอจังกึมใช้วิธีการฝังเข็มตามจุดสำคัญต่างๆถวายการรักษาฮ่องเต้

ตอนที่ 60

แม้ว่ากึมยองและแชซังกุงจะถูกปล่อยเป็นอิสระแล้วก็ตาม แต่ไต้เท้าซ่างซ่านได้ยึดอำนาจของพวกนางไว้ก่อน กึมยองไม่สามารถทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงได้อีก โอดึมโฮปลอบใจแชซังกุงและกึมยองให้อดทนไปก่อน หลังจากที่พระเจ้าจุงจงได้รับการถวายการรักษาจากซอจังกึมแล้ว ผลปรากฏว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรไม่เห็นเลย ทำให้ซอจังกึมถูกหอคุณธรรมคุมขัง แม้แต่มินจุงโฮก็พลอยเดือดร้อนไปด้วย
ขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮกำลังจะถูกลงโทษนั่นเอง  ทันใดนั้นเองฮองเฮาก็ทรงเสด็จมา  ซอจังกึมถูกนำตัวเข้าถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง แต่มินจุงโฮถูกคุมขังไว้ก่อน คอยให้ซอจังกึมถวายการรักษาได้ผลเสียก่อนค่อยปล่อยตัวมินจุงโฮ ซอจังกึมเริ่มต้นถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง นางค้นคว้าไม่หยุดจนกระทั่งดื่มน้ำที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยเข้าไป ในที่สุดซอจังกึมก็พอจะรู้ว่าจะถวายการรักษาอย่างไร
แชซังกุงบอกโยลีว่าจะต้องตอบโต้อย่างตาต่อตาฟันต่อฟัน โดยให้โยลีนำโอสถซึ่งวางยาพิษไว้ไปถวายพระเจ้าจุงจง ที่แท้แชซังกุงต้องการทดสอบโยลี ดังนั้นสั่งให้ยองโนสะกดรอยตามไปดู ในที่สุดก็พบว่าโยลีไปมาหาสู่กับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยโอสถเข้าไปแล้ว พระองค์ทรงไม่มีเรี่ยวแรง  สภาพพระวรกายก็แย่ลง   ฮองเฮาทรงตำหนิที่หลงเชื่อซอจังกึม  จากนั้นก็มีรับสั่งให้นำตัวซอจังกึม ออกไป
ซอจังกึมถูกคุมขัง ซอจังกึมและมินจุงโฮได้แต่มองหน้ากัน แชซังกุงและกึมยองถูกจับกุมตัวมาคุมขังอีกครั้ง โดยถูกขังอยู่ห้องข้างห้องซอจังกึม ซอจังกึมกล่าวกับแชซังกุงและกึมยองว่านางรู้สึกกลัวมาก เนื่องจากนางไม่สามารถล้างมลทินให้ฮันซังกุงได้ วันรุ่งขึ้น ขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮถูกสอบสวนนั่นเอง    ทันใดนั้น ไต้เท้าซ่างซ่านก็มาถึง จากนั้นก็สั่งให้นำตัวซอจังกึมไปที่ตำหนักหลวง
พระเจ้าจุงจงทรงทุเลาขึ้น ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองพากันกราลทูลฮองเฮาว่าซอจังกึมถวายการรักษาถูกทางแล้ว ฮองเฮาทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมถวายการฝังเข็มอีกครั้ง จากการถวายการฝังเข็มและการถวายการนวด ในที่สุดพระเจ้าจุงจงก็ทรงมีพละกำลังดังเดิม ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงการถวายการรักษาเป็นระยะๆ ซอจังกึมทูลฮองเฮาว่าพระเจ้าจุงจงทรงประชวรด้วยโรคอุปทาน แต่สาเหตุของมาจากยาพิษที่แท้มีคนแอบวางยาพิษพระเจ้าจุงจงนั่นเอง

[สุเกียง]

ตอนที่ 61

ซอจังกึมกล่าวว่ามีคนแอบวางยาพิษพระเจ้าจุงจง เป็นเรื่องธรรมดาที่พระองค์ทรงได้รับพิษ เนื่องจากนมวัวที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยนั้น แม่วัวได้ดื่มน้ำที่มีพิษเข้าไป ดังนั้นพิษจึงเข้าสู่พระวรกายพระองค์ด้วย ฮองเฮาทรงชื่นชมในความรู้ความสามารถทางการแพทย์ของซอจังกึม พระเจ้าจุงจงก็ทรงรู้จักซอจังกึมมากขึ้น
แม้ว่าซอจังกึมมีความดีความชอบมากมายก็ตาม แต่โอดึมโฮกลับให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงดังเดิม มินจุงโฮบอกโอดึมโฮให้สารภาพผิด จั่วจ้านเฉิงสั่งมินจุงโฮหาหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮมาให้ได้ เท่านี้ก็สามารถเล่นงานโอดึมโฮได้แล้ว
พระเจ้าจุงจงทรงสอบถามถึงซอจังกึมจากโอดึมโฮ นึกไม่ถึงว่าโอดึมโฮกลับกราบทูลว่าการที่พระเจ้าจุงจงทรงหายเป็นปกตินั้นเป็นความดีความชอบของซินอิ๊กบี โอดึมโฮกราบทูลต่อไปว่าซอจังกึมเคยขโมยบันทึกการรักษาของพระองค์มาดู ฮองเฮาได้มีรับสั่งลับให้ซอจังกึมค้นหาสาเหตุการประชวรของพระองค์เป็นการปกป้องซอจังกึม การกระทำครั้งเป็นที่วิพากย์วิจารณ์ของข้าราชบริพารในราชสำนักเป็นอันมาก
เยินเซ็งเปิดโอกาสให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงตามลำพัง ซอจังกึมทูลขอพระเจ้าจุงจงทรงให้ความเป็นธรรมเพื่อล้างมลทินให้ฮันซังกุง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งว่าหากพลิกคดีขึ้นมาสอบสวนใหม่        ราชสำนักจะต้องนองเลือดอย่างแน่นอน อำนาจของรัชทายาทก็จะถูกบั่นทอนลง ฮองเฮาก็จะคอยรุกรานรัชทายาท พระเจ้าจุงจงทรงตัดสินพระทัยลำบาก แชซังกุงรู้เรื่องที่โยลีเป็นคนของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ดังนั้นจึงสั่งให้โยลีนำตั๋วเงินจำนวนหนึ่งไปมอบให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว โดยหวังว่าจะสงบศึกกันเสียที
หมอหลวงใหญ่รู้สึกผิดมากกับการที่ตนวินิจฉัยโรคผิดไป ซอจังกึมและมินจุงโฮพากันมาหาหมอหลวงใหญ่ โดยหวังว่าหมอหลวงใหญ่จะพูดความจริงออกมา ทันใดนั้นเอง ก็มีนักฆ่าปรากฏตัวขึ้นหมายปลิดชีวิตหมอหลวงใหญ่

มินจุงโฮตามจับนักฆ่า แต่น่าเสียดายที่นักฆ่าหลบหนีไปได้ หมอหลวงใหญ่ลังเลกับการที่ซอจังกึมขอร้องให้ตนพูดความจริง หมอหลวงใหญ่ไม่ได้รับปากซอจังกึมทันที ในคืนนั้นเอง หมอหลวงใหญ่ฆ่าตัวตาย ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ถึงทำให้หมอหลวงใหญ่ฆ่าตัวตาย ซอจังกึมไปหาแชซังกุงและกึมยองจากนั้นซอจังกึมก็บอกทั้งสองว่านางมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย หลังจากที่แชซังกุง,โอดึมโฮและพวกปรึกษาหารือกันแล้วก็ลงความเห็นว่าซอจังกึมอาจยกเมฆ แต่พูฟู่เจียนได้เตือนสติโอดึมโฮให้ระวังถ้าซอจังกึมมีจดหมายจริง ดังนั้นจึงสั่งให้คนไปค้นบ้านดังดึ้กดู น่าเสียดายพบแต่จดหมายรักกองหนึ่งเท่านั้น

ตอนที่ 62

โอดึมโฮสงสัยว่าแชซังกุงและซอจังกึมจะต้องมีความบาดหมางอย่างอื่นอีกแน่นอน ดังนั้นจึงให้ยุนปักเกไปสอบถามจากยองโน หลังจากที่โอดึมโฮรู้ความในแล้วก็วางแผนโดยใช้ยองโนเล่นงานแชซังกุง   อีกด้านหนึ่งนั้น กึมยองกังวลว่ายองโนจะเป็นภัยต่อนางและแชซังกุงในภายหน้า  ดังนั้นจึงขับไล่ยองโนไป แชซังกุงมอบตั๋วเงินจำนวนมากให้ยองโนไปจากวังหลวง ยองโนเกิดความหวาดกลัว ดังนั้นจึงขอไปลายุนปักเกก่อนค่อยออกเดินทาง
ยองโนเดินทางไปที่บ้านยุนปักเก ที่แท้พูฟู่เจียนมาคอยยองโนนานแล้ว พูฟู่เจียนมอบตั๋วเงินให้ยองโน โดยให้นางไปฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงที่ศาลหลวง พูฟู่เจียนรับปากจะไม่เอาผิดนาง ไม่เพียงเท่านั้นยังจะช่วยให้นางได้ตำแหน่งของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมาครอบครองอีกด้วย ยองโนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป    ดังนั้นจึงไปขอความช่วยเหลือจากซอจังกึม
ยองโนเล่าความชั่วของโอดึมโฮและแชซังกุงให้ซอจังกึมฟัง จากนั้นก็ยื่นข้อเสนอต่อซอจังกึมว่าถ้าหากซอจังกึมสามารถช่วยให้นางได้ครอบครองตำแหน่งของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางก็ยินดีจะไปให้การที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมกลับปฏิเสธ ซอจังกึมแนะนำให้ยองโนไปเล่าความจริงให้พระธรรมนูญศาลฟัง ยองโนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงต้องลาจากไป
แชซังกุงตระหนักดีว่าไม่สามารถใช้ไม้แข็งเล่นงานซอจังกึมได้ ดังนั้นจึงขอร้องให้ซอจังกึมพานางไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปักเมียงยอ แชซังกุงคุกเข่าลงตรงหน้าหลุมฝังศพของปักเมียงยอ จากนั้นนางก็ร้องไห้รับผิดในสิ่งที่นางทำไว้ แชซังกุงขอร้องซอจังกึมให้อภัยนาง ซอจังกึมกลับบอกให้แชซังกุงไปสารภาพผิดที่ศาลหลวง ให้นางได้สติแล้ว รุ่งขึ้น ยองโนตัดสินใจไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก ระหว่างทางยองโนได้ถูกแชปันซุกจับตัวไป หลังจากที่แชซังกุงรู้ถึงแผนการอันชั่วร้ายของโอดึมโฮที่คิดเล่นงานนางและพวก   ดังนั้นจึงตัดสินใจชิงลงมือก่อนโดยให้ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮที่ใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์โดยเปิดเผยข้อสอบคัดเลือกบัณฑิต
หลังจากที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮแล้ว แชปันซุกก็สั่งให้คนส่งนางไปจากฮั่นหยาง แต่ระหว่างทางยองโนกลับพบ.
การที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮ ทำให้ซอจังกึมรู้สึกว่าไม่ชอบมาพากล  ซอจังกึมเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับยองโน ระหว่างทางที่พระธรรมนูญศาลกำลังสอบสวนโอดึมโฮอยู่นั้นเอง เจ้าหน้าที่ก็พบศพยองโน

ถูกฆ่าตาย เยินเซ็งรู้ว่าจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่อยู่ในมือซอจังกึม ดังนั้นจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้ซอจังกึมพลิกคดีฮันซังกุงขึ้นมาพิจารณาใหม่ การตายของยองโนสร้างควาามไม่สบายใจให้กึมยองเป็นอันมาก แต่แชซังกุงกลับบอกกึมยองว่การที่ทำเช่นนี้นั้นจริงๆแล้วถือว่าเป็นการคุ้มครองกึมยอง หากว่านางมีอันเป็นไป อย่างน้อยกึมยองก็ยังอยู่ในวังหลวง ล้างแค้นให้นางได้

[สุเกียง]

ตอนที่ 63

พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งกับเยินเซ็งว่าอย่าได้แหวกหญ้าให้งูตื่น เนื่องจากการทำเช่นนี้นั้นกลับทำให้ซอจังกึมมีอันตรายมากขึ้น   เยินเซ็งเห็นพระเจ้าจุงจงทรงลังเลไม่ตัดสินพระทัยเสียที   ดังนั้นจึงกราบทูล พระเจ้าจุงจงว่าซอจังกึมมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ไต้เท้าซ่างซ่านไปขอจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่จากซอจังกึม อีกด้านหนึ่งนั้น ไทเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า โดยพระนางทรงอยากทราบความในจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่
ซอจังกึมเข้าวังหลวง เมื่อมาถึงตำหนักหลวงกลับถูกคนของแชซังกุงค้นตัว แต่กลับไม่พบจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด จากนั้น ซอจังกึมก็เข้าเฝ้าไทเฮา หลังจากที่ซอจังกึมถูกไทเฮารับสั่งถามอยู่นาน ซอจังกึมก็ตัดสินใจทูลไทเฮาว่านางไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด ในเวลานี้เอง ไต้เท้าซ่างซ่านถึงรู้ว่าซอจังกึมโกหกตนว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ หลังจากที่แชซังกุงรู้ว่าซอจังกึมไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว นางก็เรียกโยลีมาพบ ถามนางว่ามีแผนการอย่างไรต่อไป
โยลีรายงานแชซังกุงว่าเหตุการณ์ทางด้านนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวสงบลงแล้ว แชซังกุงบอกให้โยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาล ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงเรื่องที่นางโกหกว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวโดยเกลี้ยกล่อมให้นางยอมเปิดเผยความจริงออกมา อีกด้านหนึ่งนั้น เนื่องจากโอดึมโฮใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์จากการเปิดเผยข้อสอบ ทำให้โอดึมโฮต้องถูกออกจากราชการ
คลื่นลูกเก่ายังไม่สงบก็มีคลื่นลูกใหม่ พูฟู่เจียนบอกโอดึมโฮว่าโยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาลแล้ว ด้วยเหตุนี้เองโอดึมโฮจึงต้องถูกสอบสวนอีกครั้ง โอดึมโฮต้องการให้ตนพ้นผิด ดังนั้นจึงเล่าความชั่วของแชซังกุง จดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ แชซังกุงเป็นคนเขียนขึ้นเอง ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั่นเอง ไต้เท้าซ่างซ่านได้ถือรับสั่งพระเจ้าจุงจงเข้ามา จากนั้นบอกกับทุกคนว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรเห็นจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว พระองค์มีรับสั่งให้สอบสวนคดีเป็ดเป็นพิษอีกครั้ง
ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องคดีเป็ดเป็นพิษทั้งหมดถูกเรียกตัวมาสอบสวน ขณะที่แชซังกุงและโอดึมโฮกำลังมีปากเสียงกันอยู่นั้นเอง มินจุงโฮและซอจังกึมก็พาหมอหลวงใหญ่เข้ามา ดังนั้นจึงทำให้ประเด็นที่ว่าจดหมายเป็นของจริงหรือของปลอมหมดไป โยลีเห็นว่าเรื่องบานปลายไปกันใหญ่ นางให้การซัดทอดแชซังกุง เป็นคนมอบจดมายให้นาง โดยให้นางนำไปมอบให้พระธรรมนูญศาล อาหงซึ่งในเวลานี้นเป็นคนกินเนื้อเป็ดเพื่อพิสูจน์ว่ามีพิษหรือไม่นั้น นางได้สารภาพว่านางไม่ได้กินเนื้อเป็ดแต่อย่างใด อาหารที่นางกินเข้าไปนั้นเป็นผัดเป๋าฮื้อ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวนำหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮเข้ามา ในที่สุดความจริงก็ปรากฏ
หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงทราบความจริงทั้งหมดแล้ว พระองค์ก็มีรับสั่งลงโทษผู้กระทำผิดสถานหนัก โดยมีรับสั่งให้จั่วจ้านเฉิงรับผิดชอบเรื่องนี้ ผู้กระทำความผิดถูกนำตัวมายังศาลหลวง ขณะเตรียมการสอบสวนอยู่นั้นเอง แชซังกุงฉวยโอกาสหลบหนีไป

ตอนที่ 64

แชซังกุงหลบหนีไปที่ตำหนักเย็น จากนั้นนางก็บอกให้นางกำนัลที่นั่นไปทูลไทเฮาว่านางขอเข้าเฝ้า นึกไม่ถึงว่าไทเฮาทรงไม่อนุญาตให้แชซังกุงเข้าเฝ้า ในเวลานี้แชซังกุงเหมือนกับหนูติดจั่นที่ต้องวิ่งหนีอย่างหัวซุกหัวซุน ต่อมาแชซังกุงก็เข้าไปหลบในโกดังเก็บชา หลังจากที่ซอจังกึมรู้ว่าแชซังกุงซ่อนตัวอยู่ในโกดังเก็บชาแล้ว ซอจังกึมก็ไปสั่งสอนแชซังกุง ซอจังกึมบอกแชซังกุงว่าสภาพของนางในเวลานี้ไม่ต่างจากฮันซังกุงเลย ในเวลานั้นเพราะฮันซังกุงต้องการช่วยชีวิตซอจังกึมเอาไว้ นางจึงต้องยอมรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว  ในเวลานี้ แชซังกุงไม่ต่างจากฮันซังกุงเลย ไม่เช่นนั้นแล้วคนที่ต้องรับโทษทั้งหมดก็คือกึมยอง
ในที่สุดแชซังกุงก็ออกมาจากโกดังเก็บชา นางไม่ได้ไปที่ศาลหลวงทันที นางขอไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปักเมียงยอก่อน ครั้งนี้นางได้ขอร้องให้ปักเมียงยอให้อภัยด้วยความจริงใจจริงๆ  ระหว่างทางที่ซังกุงเดินทางไปนั้น นางก็หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต ขณะที่นางตัดสินใจกลับศาลหลวงเพื่อช่วยกึมยองนั่นเอง เนื่องจากแชซังกุงหวนนึกถึงเรื่องราวเมื่อครั้งที่นาง,ฮันซังกุงและปักเมียงยอเติบโตมาด้วยกัน ทำให้แชซังกุงเกิดภาพหลอน จนนางตกเหวตายในที่สุด
นอกจากโยลี,หมอหลวงใหญ่และกึมยองที่ถูกปลดจากตำแหน่งไล่ออกจากวังหลวงแล้ว    โอดึมโฮ,ฟูฟู่เจียนและแชปันซุกถูกเนรเทศไปชายแดน ระหว่างทางที่เดินทางไปนั้น เนื่องจากแชปันซุกทนความลำบากไม่ไหวจึงเสียชีวิตไปในที่สุด ก่อนที่กึมยองจะออกจากวังหลวง นางได้มอบจดหมายของปักเมียงยอคืนให้ซอจังกึม หลังจากที่กึมยองออกจากวังหลวงไปแล้วได้พบกับมินจุงโฮ ทั้งสองต่างไม่รู้จะพูดอะไรต่อกัน มินจุงโฮกล่าวขอโทษกึมยอง กึมยองหวังว่าชาติหน้าจะไม่ได้ยินคำพูดคำนี้จากมินจุงโฮอีก
หลังจากที่เรื่องราวทั้งหมดคลี่คลายลงแล้ว พระเจ้าจุงจงทรงตบรางวัลให้ซอจังกึม พระองค์ทรงรับสั่งถามซอจังกึมว่าอยากได้อะไร ซอจังกึมกราบทูลว่าอยากให้พระองค์ทรงคืนตำแหน่งให้กับฮันซุงกุงและปักเมียงยอดังเดิม นอกจากนั้นซอจังกึมหวังว่าพระเจ้าจุงจงจะทรงพระราชทานตำแหน่งซังกุงชั้นสูงให้นางเพื่อเป็นไปตามความประสงค์ของปักเมียงยอ
ซอจังกึมทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งชมฝีมือทำอาหารของซอจังกึม พระองค์รับสั่งต่อไปว่าหลังจากเกิดเรื่องขึ้นมากมายทำให้พระองค์ทรงสำนึกได้มาก ซอจังกึมสวมชุดซังกุงชั้นสูง ขณะที่ซอจังกึมกำลังสอนงานให้แก่นางกำนัลฝึกหัดนั่นเอง ทันใดนั้นซอจังกึมก็มองเห็นฮันซังกุงปรากฏกายขึ้น ซอจังกึมดีใจมากวิ่งเข้าไป

พูดคุยกับฮันซังกุง ที่แท้ที่ซอจังกึมเห็นเป็นเพียงจิตใต้สำนึกของนางเท่านั้น ซอจังกึมรู้สึกหดหู่ใจมาก จากนั้นซอจังกึมก็ไปที่โรงหมักน้ำส้มสายชูเพื่อระลึกถึงฮันซังกุง

[สุเกียง]

ตอนที่ 65

ซังจังกึมถวายบังคมพระเจ้าจุงจง   ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงหวนนึกถึงครั้งหนึ่งเคยมีเด็กหญิงคนหนึ่งถวายน้ำจันทน์ให้พระองค์ พระเจ้าจุงจงรับสั่งถามซอจังกึมว่าเด็กคนนั้นคือซอจังกึมใช่หรือไม่ หลังจากที่พระเจ้าจุงจงและซอจังกึมต่างยอมรับกันแล้ว พระเจ้าจุงจงก็ทรงสำราญพระทัยเป็นอันมาก พระองค์ทรงมีรับสั่งกับซอจังกึมว่าพระองค์ทรงคิดถึงเด็กผู้หญิงนั้นอยู่บ่อยๆว่าเมื่อนางโตขึ้นแล้วจะเป็นอย่างไร พระเจ้าจุงจงทรงรู้สึกว่าพระองค์และซอจังกึมมีวาสนาต่อกัน พระองค์รับสั่งถามซอจังกึมอยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือไม่  ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่านางอยากใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาโดยใช้วิชาแพทย์ที่มีรักษาโรคให้ชาวบ้าน พระเจ้าจุงจงทรงรับปากตามที่ซอจังกึมขอ
หมอหลวงประชุมกัน ซอจังกึมบอกกับหมอหลวงทั้งหลายว่านางจะไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาโดยใช้วิชาแพทย์ที่มีรักษาโรคให้ชาวบ้าน มินจุงโฮตกใจมากเมื่อรู้เรื่องนี้เข้า ก่อนที่ซอจังกึมจะไป นางได้เข้าไปกราบทูลฮองเฮา ฮองเฮาทรงรับสั่งว่าหากมีเรื่องสำคัญจะเรียกนางเข้าวังถวายการรับใช้
มินจุงโฮเร็วกว่าซอจังกึมก้าวหนึ่ง มินจุงโฮได้สอนให้คนไข้รู้จักหนังสือ     ซอจังกึมขอบคุณมินจุงโฮ แต่มินจุงโฮกลับมีท่าทีเย็นชา มินจุงโฮถามซอจังกึมว่ามีอะไรจะพูดกับตนหรือไม่ ซอจังกึมตอบว่าไม่มี มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงปั้นหน้าจากไปด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่ซอจังกึมเสร็จงานแล้วก็ไปหามินจุงโฮ   นางหวังว่ามินจุงโฮจะไปสอนหนังสือให้เด็กๆเหมือนเคย แต่มินจุงโฮก็ยังคงมีท่าทีเย็นชาอยู่ ที่จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกับมินจุงโฮกันแน่
เช้าวันรุ่งขึ้น   มินจุงโฮมาหาซอจังกึม   ในที่สุดซอจังกึมก็บอกกับมินจุงโฮว่าเป็นเพราะคิดถึงมินจุงโฮจึงอยากให้มินจุงโฮมาที่นี่ทุกวัน ส่วนมินจุงโฮนั้นบอกถึงสาเหตุที่ตนมีท่าทีที่เย็นชาต่อนางว่าตนอยากให้ซอจังกึมลิ้มรสความคิดถึงเป็นอย่างไร

ตอนที่ 66

มินซังกุงชนะเลิศการทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงจนได้รับตำแหน่งซังกุงชั้นสูง แต่นางกลับรู้สึกว่านางยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะได้รับตำแหน่งนี้  ดังนั้นจึงไปหาซอจังกึมเพื่อเล่าความรู้สึกของนางให้ซอจังกึมฟัง ซอจังกึมให้กำลังใจมินซังกุง จากนั้นได้มอบตำราอาหารให้นาง ครั้งแรกที่มินซังกุงทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงรับสั่งชมมินซังกุง ทำให้นางเบาใจ ฮองเฮารับสั่งให้ซิ่นเฟยตามซอจังกึมกลับวังหลวง  ที่แท้ฮองเฮาทรงมีภารกิจลับให้ซอจังกึมทำแล้ว
ที่แท้หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงหายจากประชวรแล้ว  บรรดาข้าราชบริพารในราชสำนักก็มีท่าทีที่เปลี่ยนไปต่อฮองเฮา อีกทั้งฮองเฮาทรงพบยันต์ที่ให้ร้ายองค์ชาย ทำให้พระนางยิ่งไม่สบายพระทัย นับตั้งแต่ทรงให้กำเนิดองค์ชาย องค์ชายก็ทรงประชวรอยู่เรื่อยๆ ถ้าหากองค์ชายขึ้นครองราชย์ถือว่าสั้นนัก ฮองเฮาทรงต้องการสละตำแหน่งฮองเฮา เมื่อเวลานั้นตำแหน่งฮองเฮายิ่งเป็นตำแหน่งที่น่ากลัว ฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมถวายการรักษาองค์ชายเป็นการส่วนพระองค์โดยใช้องค์ชายไม่รู้สึกพระองค์แล้วสิ้นพระชนม์ไปในที่สุด
มินจุงโฮชักชวนซอจังกึมให้ไปใช้ชีวิตอย่างสามัญชนทั่วไป ซอจังกึมกลัดกลุ้มใจกับรับสั่งของฮองเฮา มินจุงโฮกลับคิดว่าคำพูดของตนทำให้ซอจังกึมเกิดความซาบซึ้งใจ หลังจากที่องค์ชายได้รับการถวายการรักษาจากซอจังกึมแล้ว อาการประชวรขององค์ชายก็ดีขึ้นเป็นลำดับ ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงเบาพระทัย สำหรับฮองเฮาแล้วนี่คือภัยพิบัติอันยิ่งใหญ่ของพระนาง
ฮองเฮาทรงทวงบุญคุณที่ซอจังกึมติดค้างต่อพระนาง ถ้าหากซอจังกึมไม่ยอมรับปากทำตามที่ฮองเฮารับสั่ง ซอจังกึมจะได้เห็นดี หลังจากที่ซอจังกึมคิดใคร่ครวญแล้ว ซอจังกึมก็กราบทูลฮองเฮาว่านางไม่สามารถปฏิบัติตามที่ฮองเฮารับสั่งได้  นางยินดีตายชดใช้ความผิด ฮองเฮาทรงเสนอให้ซอจังกึมเป็นนางกำนัลส่วนพระองค์ ที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้ซอจังกึมอยู่ข้างกายพระนาง

[สุเกียง]

ตอนที่ 67

นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงประทับอยู่นอกตำหนักหลวง พระองค์ทรงได้ยินคำสนทนาระหว่างฮองเฮากับซอจังกึม พระเจ้าจุงจงทรงสงสัยว่าฮองเฮามีประสงค์ร้าย พระองค์จึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าที่ตำหนักของเยินเซ็ง พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งถามซอจังกึมว่าฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมทำอะไร ซอจังกึมกลับไม่ยอมตอบ แต่กลับขอให้พระเจ้าจุงจงทรงประทานโทษตายให้ พระเจ้าจุงจงทรงหมดปัญญาจึงปล่อยซอจังกึมไป
ซอจังกึมไปหามินจุงโฮ จากนั้นนางก็ร่ำไห้ขอให้มินจุงโฮพานางไปที่ที่ไกลแสนไกล มินจุงโฮรับปากว่าวันรุ่งขึ้นจะไปลาออกจากราชการ จากนั้นจะพานางไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พระเจ้าจุงจงทรงทราบเรื่องที่ซอจังกึมถูกฮองเฮาบังคับให้ทำในสิ่งที่นางไม่อยากทำ พระองค์ทรงเชื่อว่าซอจังกึมจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงรับสั่งแต่งตั้งให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์  นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮได้ยินเรื่องนี้เข้า
หลังจากที่มินจุงโฮยื่นหนังสือลาออกแล้วก็ไปจากวังหลวง ไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งบอกว่าตนจะต้องเกลี้ยกล่อมให้มินจุงโฮกลับมารับใช้ราชสำนักดังเดิมให้ได้ อีกด้านหนึ่งนั้น หมอหลวงทั้งหลายต่างพากันวิพากย์วิจารณ์เรื่องที่พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งแต่งตั้งซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ ทุกคนต่างลงคามเห็นว่าการที่พระองค์ทรงทำเช่นนี้นั้นไม่เหมาะสม เพราะเป็นการทำลายระบบของหมอหลวงด้วยกันเอง ไทเฮาทรงรับสั่งกับฮองเฮาว่าพระนางจะขัดขวางไม่ให้พระเจ้าจุงจงรับหมอหลวงหญิงมาเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ เพราะต่อไปจะนำมาซึ่งความวุ่นวายในราชสำนักได้
โย่วอี้เจิ้งสืบหาเบาะแสของมินจุงโฮและซอจังกึม หลังจากที่ตามมินจุงโฮพบแล้ว โย่วอี้เจิ้งก็เกลี้ยกล่อมมินจุงโฮให้กลับไปรับใช้ราชสำนักดังเดิม การที่มินจุงโฮทำเช่นนี้นั้นจะพลอยทำให้คนอื่นๆต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย คำสนทนาระหว่างโย่วอี้เจิ้งและมินจุงโฮถูกซอจังกึมได้ยินจนหมดสิ้น โย่วอี้เจิ้งบอกให้มินจุงโฮคิดถึงส่วนรวม  ทั้งยังบอกให้มินจุงโฮเกลี้ยกล่อมซอจังกึมว่าอย่าได้รับปากตามรับสั่งพระเจ้าจุงจงเป็นอันขาด     มินจุงโฮหาโอกาสพูดกับซอจังกึม ซอจังกึมกลับบอกให้มินจุงโฮกลับไปทำงานรับใช้ราชสำนักดังเดิม นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮกลับต้องการใช้โอกาสนี้พานางหลบหนีไปด้วยกัน

ตอนที่ 68

ซอจังกึมเตือนมินจุงโฮว่าอย่าได้ไปจากวังหลวงอย่างนี้ ในที่สุดมินจุงโฮและซอจังกึมก็พากันเดินทางกลับวังหลวง โย่วอี้เจิ้งต้องการให้ซอจังกึมปฏิเสธการเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ มินจุงโฮกลับบอกให้ซอจังกึมปฏิบัติตามรับสั่งพระเจ้าจุงจง เนื่องจากตามประวัติศาสตร์เกาหลีไม่เคยมีผู้หญิงคนใดได้เป็นหมอหลวงส่วนพระองค์มาก่อน มินจุงโฮเห็นว่าซอจังกึมเหมาะสมกับตำแหน่งนี้
หลังจากที่ซอจังกึมถึงบ้าน จังด๊อกก็เกลี้ยกล่อมซอจังกึมรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ เพื่อให้โลกรู้ว่าผู้หญิงก็สามารถเป็นหมอที่เก่งกาจได้ แต่เยินเซ็งและไต้เท้าตูถีเตี้ยวกลับไม่สนับสนุนให้นางรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ฮ่องเต้ ในเวลานี้ซอจังกึมอยู่ในจุดหันเหของชีวิตซึ่งนางจะต้องตัดสินใจให้ดี  สุดท้ายแล้วซอจังกึมจะเลือกทางใด
ผลปรากฏว่าซอจังกึมยอมรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ฮ่องเต้ท่ามกลางเสียงคัดค้านของผู้คนจำนวนมาก ไทเฮาทรงมีท่าทีไม่พอพระทัยพระเจ้าจุงจง ซินอิ๊กบีตัดสินใจลาออกจากราชการ ชองอุนแป๊ดกล่าวกับซอจังกึมว่าอย่าคาดหวังว่าหมอหลวงทั้งหลายจะให้การสนับสนุนนาง ทางด้านสภาแพทย์นั้นมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ หมอหลวงหญิงต่างทยอยกันลาออก มีเพียงซินปีคนเดียวเท่านั้นที่การสนับสนุนซอจังกึม   ในเวลานี้ซอจังกึมไม่ต่างจากแม่ทัพที่ต้องรับศึกแต่เพียงลำพัง
ฮองเฮาและไทเฮาทรงทราบว่าพระเจ้าจุงจงและซอจังกึมเคยพบกันตามลำพังที่ตำหนักของเยินเซ็งมาก่อน ไทเฮาทรงตำหนิเยินเซ็งเป็นการใหญ่ เยินเซ็งได้รับความสะเทือนใจจนเป็นลมหมดสติ ในที่สุดเยินเซ็งก็คลอดก่อนกำหนด ขณะที่เยินเซ็งกำลังให้กำเนิดองค์ชายอยู่นั้นเอง เยินเซ็งก็รู้สึกว่านางใจจะขาดรอนๆ โชคดีที่ซอจังกึมช่วยชีวิตเยินเซ็งไว้ได้ ทำให้เยินเซ็งมีชีวิตอยู่ต่อไป

[สุเกียง]

ตอนที่ 69

ซอจังกึมตำหนิตัวเองที่เป็นสาเหตุให้เยินเซ็งต้องคลอดก่อนกำหนด   นางเป็นต้นเหตุทำให้เยินเซ็งต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย    ซอจังกึมบอกมินจุงโฮว่านางต้องการปฏิเสธรับสั่งพระเจ้าจุงจง   ซอจังกึมเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงโดยทูลขอให้พระองค์ทรงถอนรับสั่ง เวลานี้เอง ไต้เท้าซ่างซ่านเข้ามากราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าองค์ชายมีไข้สูงจนหมดสติไป
ชองอุนแป๊ดกราบทูลพระเจ้าจุงจงและฮองเฮาว่าต้องตรวจดูอาการอย่างละเอียดเสียก่อนถึงจะรู้สาเหตุของโรค ฮองเฮาทรงเป็นห่วงองค์ชายจึงทรงมีท่าทีที่เกรี้ยวกราด พระเจ้าจุงจงทรงเสนอให้ซอจังกึมถวายการรักษาองค์ชาย นึกไม่ถึงว่าฮองเฮากลับทรงปฏิเสธ ฮองเฮาทูลพระะจ้าจุงจงว่าพระองค์ทรงลำเอียงปฏิบัติต่อองค์ชายไม่เท่าเทียมกัน ฮองเฮาทรงหยิบยันต์ที่ทำร้ายองค์ชายออกมา พระนางทรงอธิบายถึงเหตุผลที่ต้องการให้ซอจังกึมเป็นนางกำนัลส่วนพระองค์ฮองเฮาว่าการที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะไม่ต้องการสืบสาวราวเรื่องว่าใครคิดร้ายต่อองค์ชาย
ฮองเฮาทูลพระเจ้าจุงจงว่าพระนางทรงทราบว่าพระองค์ทรงห้ามไม่ให้ซอจังกึมพูด ฮองเฮาทูลขอให้พระเจ้าจุงจงทรงให้อภัย ซอจังกึมทูลขออนุญาตพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้นางไปรักษาชาวบ้าน มินจุงโฮถามซอจังกึมว่าเหตุใดจึงยอมแพ้ง่ายๆ ซอจังกึมตอบว่านางไม่อยากให้เยินเซ็งต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย
แม้ว่าซอจังกึมไปจากวังหลวงแล้ว แต่คลื่นก็ยังไม่สงบอยู่ดี บรรดาราชบัณฑิตพากันยื่นฏีกาถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้มินจุงโฮเข้าเฝ้า จากนั้นพระองค์ก็มีรับสั่งถามมินจุงโฮว่าเหตุใดให้ราชบัณฑิตทั้งหลายสนับสนุนความคิดของตน มินจุงโฮทูลพระเจ้าจุงจงว่ารับสั่งพระองค์เป็นรับสั่งที่ถูกต้องแล้วที่เลือกใช้คนที่มีความรู้ความสามารถ พระเจ้าจุงจงทรงพระทัยกับคำพูดของมินจุงโฮ น่าเสียดายที่ข้าราชบริพารในราชสำนักต่างรู้สึกไม่พอใจมินจุงโฮสักเท่าใดนัก

ตอนที่ 70

ซอจังกึมพบว่าเด็กชาวบ้านคนหนึ่งเป็นโรคสุกใส ในเวลาเดียวกัน องค์ชายก็ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคสุกใสเช่นเดียวกัน หลังจากที่ฮองเฮาทรงทราบเรื่องนี้ พระนางทรงตกพระทัยมาก จังด๊อกได้รับแจ้งจากซอจังกึมให้ทางการส่งยามารักษา   ดังดึ้กดูแนะนำชาวบ้านถึงวิธีการป้องกันโรคสุกใส    ซอจังกึมพาเด็กที่เป็นโรคสุกใสไปรักษาตัวที่กระท่อมร้างเพื่อป้องกันการติดต่อไปสู่คนอื่น  อาการประชวรขององค์ชายทรุดหนักลง   พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งให้หมอหลวงเซินถวายการรักษาองค์ชาย ไม่ว่าใช้ยาพื้นบ้านหรือยาชั้นดีเพียงใดก็ตามจะต้องนำมารักษาองค์ชายให้หายให้ได้ ซินอิ๊กบีไปหาซอจังกึมซึ่งนางกำลังดูแลเด็กซึ่งป่วยอยู่ ซินอิ๊กบีเห็นเช่นนั้นจึงจากไปโดยไม่ได้รบกวนนาง
ในที่สุดซอจังกึมก็รักษาเด็กที่ป่วยเป็นโรคสุกใสจนหายเป็นปกติ ซอจังกึมบอกจังด๊อกว่ายังไม่รู้วิธีการรักษาที่ถูกต้อง เพียงแต่ทำให้เด็กเหงื่อออกมากๆ จากนั้นอาการก็จะทุเลาเอง ฮองเฮาทรงนึกถึงซอจังกึมขึ้นมา ดังนั้นจึงทรงเสด็จมาหาซอจังกึมด้วยพระองค์เอง พระนางทรงหวังว่าซอจังกึมจะถวายการรักษาองค์ชายให้หายเป็นปกติได้
หลังจากที่ซอจังกึมกลับถึงวังหลวง นางก็ร่วมมือกับชองอุนแป๊ดและหมอหลวงอื่นๆถวายการรักษาองค์ชาย มินจุงโฮกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าเนื่องจากสามารถควบคุมโรคติดต่อได้แล้ว ทำให้โรคไม่สามารถระบาดต่อไปได้อีก พระเจ้าจุงจงทรงทราบว่าซอจังกึมสร้างคุณงามความดีครั้งยิ่งใหญ่ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงทราบด้วยว่าฮองเฮามีรับสั่งเรียกซอจังกึมเข้ามาถวายการรับใช้องค์ชาย ซอจังกึมและหมอหลวงอื่นๆพากันหาสาเหตุและวิธีการรักษาอาการประชวรให้องค์ชาย นึกไม่ถึงว่าครั้งนี้หมอหลวงอื่นๆกลับทิ้งอคติที่มีต่อซอจังกึม โดยมีทัศนคติใหม่ต่อนาง
จากการถวายการรักษาของซอจังกึมและหมอหลวงอื่นๆ ทำให้องค์ชายหายเป็นปกติ ฮองเฮาทรงซาบซึ้งพระทัยที่ซอจังกึมช่วยชีวิตองค์ชายไว้ พระนางละอายพระทัยมากที่ครั้งหนึ่งเคยมีรับสั่งให้ซอจังกึม ให้ร้ายองค์ชาย พระเจ้าจุงจงทรงตบรางวัลซอจังกึมอย่างงามโดยให้นางเป็นหมอหลวงชั้นเก้าโดยมีหน้าที่ถวายการรับใช้เป็นการส่วนพระองค์

[สุเกียง]

ตอนที่ 71

บรรดาข้าราชบริพารทั้งหลายต่างปักใจเชื่อว่าการตัดสินพระทัยของพระเจ้าจุงจงนั้นสืบเนื่องมาจากมินจุงโฮ ดังนั้นจึงพากันทูลทัดทานพระเจ้าจุงจง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมาก  ด้วยความที่ทรงกริ้ว พระองค์จึงมีรับสั่งเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมจากหมอหลวงชั้นเก้าขึ้นเป็นหมอหลวงชั้นแปด   ในเวลาเดียวกัน   ซินอิ๊กบีขอเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงโดยกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าบรรดาหมอหลวงต่างยินดีสนองรับสั่งพระองค์ บรรดาข้าราชบริพารพากันถวายฏีกาคัดค้าน ในที่สุดพระเจ้าจุงจงก็ทรงมีรับสั่งเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมขึ้นเป็นหมอหลวงชั้นหก จากนั้นพระองค์ก็รับสั่งให้มินจุงโฮจัดการกับบรรดาข้าราชบริพารที่พากันถวายฏีกาสร้างความวุ่นวาย
ไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งสร้างความกดดันให้มินจุงโฮ โดยต้องการให้มินจุงโฮทูลเกลี้ยกล่อมให้พระเจ้าจุงจงให้ทรงเปลี่ยนพระทัย นึกไม่ถึงกลับได้รับคำปฏิเสธจากมินจุงโฮ ในที่สุดไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งและมินจุงโฮก็เป็นอันแตกหักกัน ไทเฮาทรงคุกเข่าอยู่ที่หน้าตำหนักหลวง พระนางทรงตำหนิพระนางเองที่สั่งสอนลูกไมได้ดี พระเจ้าจุงจงทรงเศร้าพระทัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไทเฮารับสั่งว่าขอเพียงพระเจ้าจุงจงถอนรับสั่งแต่งตั้งซอจังกึม พระนางจึงจะลุกขึ้น พระเจ้าจุงจงไม่มีทางเลือกจึงจำต้องรับปากตามรับสั่งไทเฮา
คืนเดียวกันนั้น ซอจังกึมพักอยู่ในวังหลวง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงเสด็จมาหาซอจังกึม     ซอจังกึมและพระเจ้าจุงจงพากันออกไปเดินเล่นข้างนอก ซอจังกึมสอนวิธีการเดินให้พระเจ้าจุงจง การเดินอย่างถูกต้องจะช่วยให้มีชีวิตยืนยาวและจะช่วยแก้โรคนอนไม่หลับได้ พระเจ้าจุงจงทรงรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นคนที่มีความละเอียดดูแลคนได้ดี ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงให้หาคนที่พระองค์วางพระทัยได้ปรับทุกข์ ไม่ควรเก็บความทุกข์ไว้ในพระทัย จากนั้นพระเจ้าจุงจงก็ทรงเสด็จไปหาฮองเฮาและเยินเซ็ง แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองเข้าบรรทมแล้ว ทำให้พระองค์ไม่สามารถหาคนปรับทุกข์ได้

ตอนที่ 72

วันรุ่งขึ้น พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จไปหาซอจังกึม พระเจ้าจุงจงทรงระบายความในใจมากมายให้ซอจังกึมฟัง ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าไม่อยากรับฟังเรื่องของพระองค์อีกต่อไป พระเจ้าจุงจงรับสั่งต่อไปว่าพระองค์ทรงรู้สึกว่าซอจังกึมไว้ใจได้ ดังนั้นจึงมาปรับทุกข์กับนาง ทั้งสองพากันสนทนาเมื่อครั้งที่ยังเป็นเด็ก ซอจังกึมทูลชมเชยในพระปรีชาสามารถของพระเจ้าจุงจง ทั้งสองสนทนากันอย่างถูกคน นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮเห็นเหตุการณ์โดยตลอด พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งถามมินจุงโฮว่ารู้จักกับซอจังกึมได้อย่างไร มินจุงโฮทูลพระเจ้าจุงจงว่าครั้งหนึ่งขณะที่สืบเรื่องข้าศึกที่เข้ามารุกรานบ้านเมืองได้รับบาดเจ็บ โชคดีที่ซอจังกึมช่วยชีวิตไว้ พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้นจึงทรงรับสั่งกับมินจุงโฮว่าพระองค์ทรงรู้จักซอจังกึมก่อนมินจุงโฮเสียอีก พระองค์รับสั่งต่อไปว่าพระองค์ต้องชะตากับซอจังกึม มินจุงโฮรู้สึกหึงหวงขึ้นมาเมื่อได้ยินพระเจ้าจุงจงรับสั่งเช่นนั้น
ไทเฮาทอดพระเนตรเห็นพระเจ้าจุงจงเสด็จไปหาซอจังกึมอยู่บ่อยๆ พระนางจึงมีรับสั่งเรียกซอจังกึมมาทำงานที่ตำหนักหลัง พระเจ้าจุงจงทรงตกพระทัยเมื่อทรงทราบว่าไทเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมทำงานที่ตำหนักหลัง พระเจ้าจุงจงและซอจังกึมเดินเล่นด้วยกันตอนเช้า ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าไทเฮาทรงเข้าพระทัยผิดถึงความสัมพันธ์ของพระองค์กับนาง ด้วยเหตุนี้เองซอจังกึมจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้นางไปรักษาชาวบ้าน พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งกับซอจังกึมว่าไทเฮาไม่เคยรับสั่งถามพระองค์ ดังนั้นจึงทรงไม่ทราบว่าพระองค์คิดอะไรอยู่ ดูเหมือนว่าพระเจ้าจุงจงจะทรงโปรดปรานซอจังกึมเป็นพิเศษเสียแล้ว
เยินเซ็งกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าอย่าได้ทรงรับซอจังกึมเข้าตำหนักหลัง เพราะจะทำให้นางไม่สามารถใช้ความรู้ความสามารถทางการแพทย์ได้เต็มที่    จากนั้นเยินเซ็งก็กราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงความสัมพันธ์ระหว่างมินจุงโฮกับซอจังกึมว่าทั้งสองรักกัน คืนเดียวกันนั้น พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า พระองค์รับสั่งถามซอจังกึมว่ารักมินจุงโฮหรือไม่ ซอจังกึมไม่รู้จะทำอย่างไรจึงยอมรับสารภาพ

[สุเกียง]

ตอนที่ 73
พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้มินจุงโฮและซอจังกึมเดินเล่นเป็นเพื่อนพระองค์ พระองค์รับสั่งให้มินจุงโฮประลองยิงธนูกับพระองค์ มินจุงโฮแสดงให้พระเจ้าจุงจงทอดพระเนตรเห็นว่าตนรักซอจังกึมจริง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมากถึงกับจ่อปลายธนูไปยังมินจุงโฮ แต่แล้วพระองค์ก็ทรงยิงธนูขึ้นฟ้า  คืนนั้นเอง  มินจุงโฮเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจง มินจุงโฮกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าตนและซอจังกึมเคยหนีไปด้วยกันมาก่อน เพราะต้องการรักษาเกียรติของซอจังกึมไว้ ดังนั้นจึงพานางกลับวังหลวง มินจุงโฮทูลขอร้องพระเจ้าจุงจงให้ซอจังกึมเลือกทางของนางเอง ขอเพียงพระองค์ทรงรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์เท่านั้น อย่าคิดกับนางเป็นอย่างอื่น เท่านี้แม้แลกด้วยชีวิตของมินจุงโฮก็ยินดี
พระเจ้าจุงจงทรงเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมเป็นหมอหลวงชั้นสาม มีหน้าที่ถวายการรักษาส่วนพระองค์ จากนั้นพระเจ้าจุงจงก็ทรงพระราชทานราชทินนามให้ซอจังกึม ครั้งนี้พระเจ้าจุงจงทรงตัดสินพระทัยแล้ว ไม่มีใครจะทูลทัดทานพระองค์ได้ ทำให้บรรดาข้าราชบริพารไม่รู้จะทำอย่างไรดี ดังนั้นจึงกราบทูลขอให้พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งให้เนรเทศมินจุงโฮไปชายแดน และห้ามกลับเข้ามารับราชการอีก พระเจ้าจุงจงทรงอนุญาต  มินจุงโฮบอกให้ซอจังกึมถวายการรับใช้พระเจ้าจุงจงให้ดี ที่สำคัญให้ลืมเรื่องราวในอดีตให้หมด
หลังจากที่ซอจังกึมกลับถึงวังหลวงแล้วก็ถวายการปรนนิบัติพระเจ้าจุงจงอย่างดี น่าเสียดายที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวร หลังจากที่ซอจังกึมได้เป็นหมอหลวงส่วนพระองค์แล้ว ทำให้หมอหลวงอื่นๆต่างพากันไม่พอใจนาง ไต้เท้าตูถีเตี้ยวฉวยโอกาสนี้กดดันซอจังกึมโดยให้นางถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงให้หายเป็นปกติให้ได้ ซอจังกึมรู้ดีว่าการถวายการรักษาด้วยโอสถและการฝังเข็มไม่สามารถใช้กับพระเจ้าจุงจงได้ ดังนั้นนางจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าต้องผ่าตัดเอาเนื้อร้ายออกมาเท่านั้น
ชองอุนแป๊ดและซินอิ๊กบีรู้ดีว่าซอจังกึมเคยรักษาด้วยกันผ่าตัดมาก่อน นางรู้จักการฝังเข็มตามจุดสำคัญต่างๆเพื่อให้เกิดความชา ไม่มีความรู้สึกใดๆ แต่การผ่าตัดถวายพระเจ้าจุงจงนั้น อย่างไรก็ตามก็น่าเป็นห่วงอยู่ดี บรรดาข้าราชบริพารกราบทูลพระเจ้าจุงจงให้ทรงเอาผิดซอจังกึมที่คิดล่วงเกินเบื้องสูง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงกลับรับสั่งให้ทุกคนออกไป ซอจังกึมรู้ดีว่าพระเจ้าจุงจงทรงไว้ใจนาง
พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งว่าเมื่อมีซอจังกึมอยู่ข้างกาย ทำให้พระองค์ทรงเชื่อมั่นว่าจะผ่านพ้นอุปสรรคนานัปการไปได้ พระเจ้าจุงจงทรงรับข้อเสนอของซอจังกึมซึ่งพระองค์เองก็ทรงทราบดีว่าจะสร้างความไม่พอใจให้บรรดาข้าราชบริพารอย่างแน่นอน

ตอนที่ 74
พระเจ้าจุงจงทรงเตรียมหาทางหนีทีไล่ให้ซอจังกึมไว้ล่วงหน้าแล้ว เพื่อปกป้องซอจังกึมไว้ พระองค์จึงมีรับสั่งให้ส่งตัวซอจังกึมไปยังสถานที่ที่เนรเทศมินจุงโฮไป   จากนั้นให้มินจุงโฮพาซอจังกึมไปจากฮั่นหยางแล้วไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต้าหมิง นึกไม่ถึงว่าระหว่างทางที่มินจุงโฮและซอจังกึมพากันเดินทางไปต้าหมิงนั้น ทั้งสองก็ได้ยินข่าวการสวรรคตของพระเจ้าจุงจง
ซอจังกึมต้องการกลับวังหลวง แต่นางกลับถูกทัดทานโดยให้ปฏิบัติตามรับสั่งพระเจ้าจุงจง อีกทั้งในเวลานี้ทางการกำลังตามจับซอจังกึมอยู่  ทำให้ซอจังกึมและมินจุงโฮต้องพากันหลบหนีสถานเดียวโดยไม่มีทางเลือก มินจุงโฮและซอจังกึมพากันอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งโดยไม่ได้เดินทางไปต้าหมิงจนกระทั่งเวลาผ่านไปแปดปี
เสี่ยวเสียนลูกสาวมินจุงโฮกับซอจังกึมเป็นเด็กเฉลียวฉลาด แต่นางกลับไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของซอจังกึมจนต้องถูกตีอยู่เป็นประจำ อุปนิสัยของเสี่ยวเสียนแตกต่างกับซอจังกึมสมัยที่นางเป็นเด็กอย่างสิ้นเชิง ซอจังกึมรู้ว่ามีหญิงสาวชาวบ้านคนหนึ่งกำลังจะคลอด แต่เนื่องจากนางคลอดยาก จำเป็นต้องผ่าตัด นึกไม่ถึงว่าชาวบ้านกลับไม่ยอมให้ซอจังกึมผ่าตัด ทั้งยังจับตัวซอจังกึมส่งทางการอีกด้วย มินจุงโฮเห็นเช่นนั้นจึงตัดสินใจพาครอบครัวหลบหนี
ดังดึ้กดูออกตามหาซอจังกึมและพบว่าซอจังกึมและครอบครัวกำลังหลบหนีการจับกุมของทางการ ดังดึ้กดูเดินทางกลับฮั่นหยาง จากนั้นบอกซินปีว่าซอจังกึมยังอยู่ที่ฮั่นหยาง ซินปีล่วงรู้เช่นนั้นจึงนำความไปบอกเยินเซ็ง เยินเซ็งนำความกราบทูลฮองเฮา หลังจากที่ฮองเฮาทรงทราบเรื่องนี้ก็มีรับสั่งเรียกซอจังกึมและครอบครัวกลับเข้าวังหลวง โดยจะคืนตำแหน่งและฐานะในวังหลวงให้ซอจังกึมดังเดิม
หลังจากกลับวังหลวงแล้ว ทั้งมินจุงโฮและซอจังกึมจะได้พบเพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกันเป็นเวลานานหลายปี ฮองเฮาและไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งต่างแยกกันเกลี้ยกล่อมซอจังกึมและมินจุงโฮกลับวังหลวงรับใช้ราชสำนัก ซึ่งในที่สุดทั้งสองก็รับปาก.

[jaychou]

ขอบคุณครับเจ๊

[ครรชิต ไพศาล]

แดจังกึม นี้ ดัง สุดๆ
สงสัง BEC จะได้ค่าโฆษณา เพิ่มกับเรื่องนี้เยอะ นะ  :lol:

ตอน 74 นี้ยังไม่จบนี้ครับ ยังมีต่ออีก

ตอนหลังนั้น แดจังกึม ลาออกฮองเฮา ออกไปอยู่นอกวัง ออกไปรักษาชาวบ้าน

ไปเจอคนท้องแก่ไร้ญาติ อยู่ในถ่ำคนเดียว คลอดไม่ออก
แดจังกึม เลยได้โอกาส ทำศัลยกรรม ผ่าตัดทำคลอด เสียเลย  :lol: