น้องเยลหลีอายุ 12ปีออกรายการmoneytalkพุธ30พคนี้4ทุ่ม

[sorawut]

น่าชื่นชมแทนพ่อแม่ครับ

[pornchal]

ดูจบแล้ว ผมว่า น้องเค้าเพิ่งเริ่มต้น เป็นการเริ่มต้นที่ดี น้าที่สอน เค้าก้อไม่ได้ให้เด็กเล่นหุ้น เพียงแต่ให้เด็กเรียนรู้...

ทัศนคติ
การลงทุน (+) ดี
หรือ การเล่นหุ้น(-) ไม่ดี เหมือนการพนัน...

อยู่ที่คุณมองครับ

[chitadisai]

คุณน้าของน้องเค้า อาจจะอยากปั้น ผู้สืบทอด ตำแหน่ง ผู้บริหารกองทุนก็ได้คับ ให้มาสืบทอดในอณาคต

[investment biker]

เก่งจัง นั่งดูอยู่กับลูก ลูกผมชอบใหญ่เลย

[ลูกอิสาน]

เมื่อเร็วๆนี้ มีเพื่อนสมาชิกนำบทความของคุณน้าน้องเยลหลี มาโพสต์ในเวปนี้
ผมชอบและตามอ่านไปที่เวป ไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมน้องเยลหลีเก่งมาก

อยากให้ลูกผมดูเทปนี้จัง

[chatchai]

เสียดายที่น้องไม่ชอบคณิตศาสตร์ ชอบทางศิลปะมากกว่า เลยไม่แน่ใจว่าน้องจะชอบการลงทุนมากน้อยแค่ไหน

[drsp]

ที่สุดยอดจริงๆคือคุณน้าอัจฉริยะ
ติดอาวุธทางปัญญาลูกหลานวัยประถมหลายคน
ด้วยวิชาที่มีค่าที่สุดคือการลงทุน
คุณน้าสอนหลานให้วิเคราะห์บริษัทและธุรกิจอย่างลึกซึ้งรอบด้าน
ไม่ได้สอนให้เล่นหุ้น
เด็กเหล่านี้จะไม่ต้องเป็นแมงเม่าเลยตลอดชีวิต
จะมีอะไรดีกว่านี้อีก

ตอนนี้เด็กยังไม่ได้เล่นหุ้นจริง
เพียงแต่ถือหน่วยลงทุนที่น้าบริหาร
ถ้าได้เล่นหุ้นจริงเด็กกลุ่มนี้อาจมีเงินเป็นร้อยล้านก่อนจบมหาวิทยลัย

อยากให้ทางรายการmoney talkเอาตัวคุณน้ามาออกรายการเร็วๆ
ผมว่าแกเป็นสุดยอดนักลงทุนคนหนึ่งในตลาดหุ้น
และเป็นสุดยอดครูในการสอนเด็กๆ

[เด็กใหม่ไฟแรง]

อ.ไพบูลย์ ได้เชิญ คุณน้ามาออกรายการแล้วครับ
เชิญทั้งในรายการที่น้องเยลหลีออก
เชิญผ่านน้องเยลหลี และคุณแม่
และเชิญผ่านพี่คลายเครียดครับ
ตอนนี้รอเวลาให้คุณน้ามีโอกาสมากรุงเทพและตรงกับวันบันทึกรายการเท่านั้นครับ

ทีมงานฝากมาเรียนพวกเราด้วยครับว่า
หากพบเห็น ผู้ที่น่าสนใจเป็นตัวอย่างแบบนี้ได้
กรุณาแนะนำมาได้ครับ
ผ่านมาที่ผมก็ได้ครับ
ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้าครับ

[vim]

เมื่อคืนพึ่งได้ดู น่าทึ่งมากครับ อายุแค่ 12 ขวบเอง ต้องเชิญคุณน้ามาให้ได้นะครับ

[dr1]

เพิ่งดูเมื่อคืน
ชอบมาก ดูไปยิ้มไป

ขอบคุณท่านเด็กใหม่

ถ้ามีเวปสอนการลงทุนแบบเด็กๆให้ลูกเราดูก็ดีเนอะ

[picklife]

ผมไม่เห็นด้วยเลยครับที่สอนเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมาเล่นหุ้น. แม้จะอ้างว่าเป็นการลงทุนก็ตาม. เพราะสตางค์ที่มาลงยังต้องขอพ่อแม่อยู่เลย. เอาเวลาไปตั้งใจเรียนจะเหมาะสมกว่านะครับ. หรือถ้าเป็นผมๆก็ิอยากให้ลูกได้ใช้ชีวิตในวัยเด็กของแกกับเพื่อนๆที่โรงเรียนให้สนุกคุ้มค่ากับความเป็นเด็ก. .

ในส่วนตรงนี้ผมว่าแล้วแต่การสอนของพ่อแม่นะครับ ผมว่าสอนให้รู้จักการลงทุน รู้จักคุณค่าของเงิน การเรียนเอาแค่ดีไม่ต้องถึงขั้นดีมากหรือที่1 มีเวลาเล่นที่เพียงพอ ผมเชื่อว่าน่าจะทำให้เด็กมีมิติความคิดที่ลึกกว่าปกตินะครับ แต่ถ้าผู้ปกครองไม่ได้สอนควบคู่อย่างใกล้ชิดหรือสอนผิด ก็อาจจะแทงตัวเราได้ ผมว่าเหมือนกับไฟครับใช้ผิดก็บาดเจ็บใช้ถูกก็มีประโยชน์^^

ที่เขียนนี่ไม่ตรงกับที่หลายคนคิดนะครับจะโดนแบนไม๊เนี่ย. ถามจิงอยากให้เด็กเล่นหุ้นเนี่ย คิดไม๊ครับว่าถ้าส่งเสริมกันแบบนี้อีกหน่อยก็ต้องมีจอหุ้นไว้ที่ห้องเรียน พักกลางวันก็จะมีการจับกลุ่มฝากแทงหุ้น เพราะยังเปิดพอร์ตเองไม่ได้ หรือบางคนแอบขโมยตังแม่มาเล่น. เล่นได้ก็ดีใจกัน. แต่ถ้าเสียล่ะครับ เด็กต่อเด็กอาจแหนงใจกัน เป็นเรื่องวุ่นวายไปถึงผู้ปกครองเข้าให้อีก ที่พูดนี่ไม่ได้คิดเองทั้งหมดนะครับ จำมาจากซีรี่จีนที่กำลังฉายช่อง ทรู 141 ครับ. ใครสนใจก็รีบเปิดดูครับ ฉายตอน 1ทุ่มทุกวันจันทร์ถึงศุกร์. ปลายอาทิตย์หน้าก็อวสานแล้วนะครับ. ละครดีๆเกี่ยวกับหุ้นแบบนี้หาดูที่ไหนก็ไม่มีซะด้วย.

-ผมว่าถ้าสอนให้ลงทุนแบบดูที่มูลค่า ไม่ดูราคาน่าจะออกมาดีนะครับ แต่ต้องมีเวลาดูเขาหน่อย และต้องไม่เฝ้าจอให้ลูกเห็นเป็นตัวอย่าง^^
-ส่วนในเรื่องการพนันผมว่ามันเป็นเรื่องปกติมากครับที่ในโรงเรียนจะมีการพนัน สมัยผมเรียนไม่รู็จะเล่นอะไรกันแล้วยังเอาหนังสือเรียนมาเปิดหน้าแทงสูงต่ำกันได้เลย555+ และพอร์ทหุ้นไม่ได้เปิดกันง่ายๆผมว่าตรงนี้ไม่น่าจะมีปัญหานะครับ^^
-ในส่วนเรื่องละครหรือภาพยนต์ ผมชอบดูแต่ดูเพราะความเพลิดเพลิน แต่ในความเป็นจริงผมว่าคนละเรื่องกัน เพราะคนเขียนบทส่วนมากไม่ใช่นักลงทุน และเขาต้องใส่มุมมองแรงๆลงไปเยอะๆเพื่อให้หนังได้รสชาติ^^

[picklife]

ผมเดาละกันนะครับว่าเป็นปกติของเด็กๆที่เห็นพ่อแม่ทำอะไรก็จะมาสนใจใฝ่รู้ ลูกผมก็เป็นครับ ถ้าลูกผมจะสนใจหุ้นผมก็สอนครับแต่คงไม่ให้ตัดสินใจเล่นเอง สอนแค่ให้รู้ว่าพ่อทำอาชีพอะไรแค่นั้นแหละ แล้วก็สอนให้เค้ารู้ว่าการลงทุนมีได้มีเสียนะ อย่ามองแต่แง่บวก เมื่อเค้าโตขึ้นมีวุฒิภาวะพอจะควบคุมอารมณ์กับความโลภและความสูญเสียได้นั่นแหละครับถึงจะเหมาะกับการเข้ามาลงทุนในตลาดหุ้น เราเห็นดีเห็นงามไปสอนเด็กให้เข้ามาเล่นตอนที่จิตใจเค้ายังไม่พร้อม ผมว่าต่อไปอาจจะมีปัญหาเด็กโดดตึกตายเพราะเสียหุ้นก็เป็นได้นะครับ แค่สอบได้คะแนนไม่ดี เพื่อนไม่คุยด้วย แฟนทิ้ง ยังเห็นโดดกันเลย แล้วถ้าต้องเสียเงินเนี่ยจิตใจเค้าจะเป็นยังไง น่าเป็นห่วงครับ

เห็นด้วยหมดเลยครับพี่^^

แต่ในส่วนเรื่องจิตใจ ผมว่าเป็นการฝึกดีนะครับ ผมเชื่อว่ากลุ่มคนที่โดดตึกกันเพราะประสบการณ์ลงทุนยังน้อย แต่มาลงเยอะเกินตัว ซึ่งแรกๆตอนผมลงทุนจิตใจก็ตูมๆตามๆครับ แต่พอผ่านไปซักพักจิตใจมันก็นิ่งขึ้นสงบขึ้นเยอะครับ เมื่อก่อนลงทุนหลักหมื่นกำไรสวิงหลักพันมีทั้งเครียดและดีใจเวอร์ๆ พอปรับหลักมาเรื่อยๆแทนที่จะมีอารมณ์มากขึ้นกลับรู้สึกธรรมดาเฉยๆ ทำให้ปล่อยวางในชีวิตมากขึ้นเยอะนะครับ แต่สำหรับเด็กๆถ้าเราอยู๋ใกล้ชิดในช่วงแรกๆประคองจนกว่าจิตใจแกจะแข็งแกร่ง ผมเชื่อว่าอนาคตต่อให้แกเอ็นไม่ติดก็น่าจะชิวๆมากกว่าเด็กปกตินะครับ

[leaderinshadow]

ยอดเยี่ยมครับ

น้องๆที่เก่งๆ แถมใฝ่รู้ + ได้อาจารย์ดี อนาคตย่อมไปได้แน่ๆครับ
ดีกว่าการเข้าไปลองผิดลองถูกเองโดยไม่มีอาจารย์ กว่าจะคลำทางถูกได้ ก็สาหัสอยู่

นักเปียโนระดับโลก มักฉายแววตั้งแต่เด็ก
นักวิทยาศาสตร์ระดับโลก ก็มักฉายแววตั้งแต่เด็ก
ผู้เป็นเลิศในศาสตร์ใดๆ ล้วนแต่ฉายแววตั้งแต่เด็กๆทั้งนั้น
รู้จักตัวเองเร็ว เดินไปยังหนทางที่ถูกเร็ว ก็ย่อมไปสู่ความเป็นเลิศที่เร็ว

โดยส่วนตัวสนับสนุนเต็มที่นะครับ ถ้าเป็นสิ่งที่น้องเค้าชอบ สอนไปเลยครับ สอนให้เต็มที่
อย่าให้พรสวรรค์ของเด็กๆถูกทำลาย โดยระบบการศึกษา หรือระบบความเชื่อบางอย่าง..

[leaderinshadow]

^
^
http://www.facebook.com/photo.php?fbid= ... 196&type=1

Our Education System


http://www.facebook.com/photo.php?fbid= ... 196&type=1


อ่านเจอในหนังสือ "ปัญญาญาณ" ตัดตอนเอามาแชร์ให้อ่านกัน ยาวหน่อยแต่น่าอ่าน โดยเฉพาะคนที่มีลูก เป็นมุมมองส่วนหนึ่งในเรื่องการศึกษา ใครสนใจลองไปหาซื้ออ่านดูครับ เม้นแรกจะลงรูปหนังสือให้ดูครับ หนังสือดีครับ

เชาวน์ปัญญา เป็นสิ่งที่ท่านมีมาแต่กำเนิด มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตท่านตั้งแต่แรกเริ่ม เด็กทุกคนเกิดมาพร้อมเชาวน์ปัญญา พวกเขามีความแหลมคม แต่พอพวกเขาโตเป็นผู้ใหญ่ สิ่งเหล่านี้กลับหายไปจนเกือบจะหมดสิ้น มันต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นระหว่างทางเป็นแน่

เพื่อนข้าพเจ้าคนหนึ่งได้ส่งเรื่องที่ชื่อว่า "โรงเรียนของสัตว์" ให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอยากจะเล่าให้ท่านฟัง เรื่องมีอยู่ว่า...

"ในวันหนึ่งสัตว์ทั้งหลายในป่าได้มารวมตัวกัน และตัดสินใจว่าจะตั้งโรงเรียนของสัตว์ขึ้นมา กระต่าย นก กระรอก ปลา และปลาไหล ได้รับเลือกให้เป็นกรรมการพัฒนาหลักสูตร กระต่ายยืนกรานว่าเรื่องการวิ่งจะต้องเป็นวิชาหนึ่งในหลักสูตร นกบอกว่าเรื่องการบินก็ต้องอยู่ในหลักสูตร ปลาบอกว่าการว่ายน้ำจะต้องอยู่ในหลักสูตรเช่นกัน ส่วนกระรอกนั้นบอกว่าการปีนขึ้นต้นไม้ในแนวดิ่งก็เป็นสิ่งที่จำเป็น และเห็นว่าน่าจะต้องรวมไว้ในหลักสูตรด้วย ซึ่งในที่สุดพวกสัตว์ทั้งหลายที่ได้รับมอบหมายให้ร่างหลักสูตรก็ได้นำวิชาต่างๆ เหล่านี้มารวมกัน และจัดทำเป็นหลักสูตรขึ้นมา พวกมันได้ป่าวประกาศไปยังสัตว์ทั้งหลาย และบังคับให้สัตว์ที่เข้าเรียนหลักสูตรนี้จะต้องผ่านทุกวิชาตามที่กำหนดไว้

กระต่ายซึ่งเคยได้เกรดเอจากการวิ่ง มีปัญหามากในเรื่องการปีนต้นไม้ในแนวดิ่ง มันปีนขึ้นไปแล้วก็ตกลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดหัวสมองของมันก็ถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ทำให้ไม่สามารถจะวิ่งต่อไปได้ จากที่มันเคยได้เกรดเอในการวิ่ง ตอนนี้มันกลับได้เกรดซี และที่แน่นอนก็คือมันได้เอฟ (สอบตก) ในการปีนต้นไม้ นกที่เคยเก่งมากในเรื่องการบิน แต่พอต้องเรียนวิชาขุดโพรงลงไปในดิน มันก็ทำได้ไม่ดีนัก จะงอยปากของมันแตกและปีกของมันก็หัก ไม่ช้าไม่นานมันก็ได้เกรดซีในวิชาการบิน และได้เอฟในวิชาขุดโพรง และมันก็ประสบปัญหาในเรื่องการปีนต้นไม้ในแนวดิ่งเช่นกัน

ในที่สุดสัตว์ที่สามารถเรียนจบผ่านหลักสูตรนี้ไปได้กลับกลายเป็นเจ้าปลาไหล ที่ทำทุกอย่างผ่านได้แบบครึ่งๆ กลางๆ แต่มันก็ทำให้ผู้สร้างหลักสูตรมีความสุข ที่เห็นว่าสัตว์เหล่านั้นได้เรียนรู้ทุกวิชาที่เหล่าบรรดากรรมการหลักสูตรได้พัฒนาขึ้นมา และต่างพากันเรียกการศึกษาแบบนี้ด้วยความภูมิใจว่าการศึกษาแบบ "ครอบจักรวาล"

ฟังเรื่องนี้แล้วเราอาจจะรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าขบขัน แต่นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับการศึกษาของพวกเรา เราพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะทำให้คนทุกคนเหมือนกัน เราได้ทำลายศักยภาพที่ซ่อนอยู่ภายในคนแต่ละคน เราบั่นทอนความเป็นตัวของตัวเองในคนแต่ละคนจนหมดสิ้น

เชาวน์ปัญญาที่ติดตัวมาเริ่มตายไปในขณะที่เราพยายามจะลอกเลียนคนอื่น หากท่านต้องการจะให้เชาวน์ปัญญาที่มีมาคงอยู่ ท่านต้องเลิกการเลียนแบบ เชาวน์ปัญญาจะถูกกำจัดไปโดยปริยายหากท่านทำตามผู้อื่น เมื่อใดก็ตามที่ท่านเริ่มคิดจะเป็นเหมือนคนอื่น ท่านจะสูญเสียเชาวน์ปัญญาทีท่านมีอยู่ไป ท่านเริ่มจะโง่เขลานับตั้งแต่วินาทีที่ท่านเริ่มเปรียบเทียบตัวท่านกับคนอื่น ท่านจะสูญเสียความสามารถตามธรรมชาติของท่าน ท่านจะไม่มีความสุขอีกต่อไป ท่านจะไม่ได้สัมผัสกับความใสสะอาด ท่านจะสูญเสียความคมชัด เสียวิสัยทัศน์ของท่านไป ท่านจะต้องหยิบยืมดวงตาของผู้อื่นมาใช้ แล้วเราจะมองผ่านดวงตาของคนอื่นได้อย่างไร? เราต้องใช้ดวงตาของเราเอง เราต้องเดินด้วยลำแข้งของเราเอง เราต้องใช้หัวใจที่เป็นของเราเอง คนหลายคนมีชีวิตอยู่ได้โดยอาศัยของที่หยิบยืมมาจากผู้อื่น คนเหล่านี้จะรู้สึกว่าชีวิตของเขาติดขัดเป็นอัมพาต มันทำให้พวกเขารู้สึกว่าโง่เง่าเบาปัญญา

โลกเราต้องการการศึกษาในรูปแบบใหม่ คนที่เกิดมาเป็นกวี จะรู้สึกว่าตัวเองนั้นโง่มากในวิชาคณิตศาสตร์ ส่วนคนที่อัจฉริยะในทางคณิตศาสตร์ก็ต้องมามะงุมมะงาหราอยู่กับการท่องวิชาประวัติศาสตร์ ทุกสิ่งทุกอย่างมันกลับหัวกลับหางค่อนข้างยุ่งเหยิง เป็นเพราะว่าการศึกษาไม่ได้เป็นไปตามธรรมชาติของคนแต่ละคน ไม่ได้ให้ความเคารพในสิ่งที่คนแต่ละคนมี ควบคุมบังคับให้ทุกคนเป็นไปตามรูปแบบที่กำหนด อาจจะมีคนบางคนที่เดินไปกับรูปแบบนี้ได้ แต่ก็มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้น

คนส่วนใหญ่จะรู้สึกเหมือนหลงทาง และลำบากใจ

ความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตคือความรู้สึกที่ว่าตัวเองโง่ ไม่มีค่า ไม่มีเชาวน์ปัญญา เราต้องอย่าลืมว่าทุกคนเกิดมาพร้อมกับเชาวน์ปัญญา เราเกิดมาพร้อมกับความงดงามนี้ มันเป็นสิ่งที่หอมหวานที่ติดตามเรามาจากดินแดนอันไกลโพ้น แต่ครั้นเมื่อมาถึงโลกนี้ สังคมก็เริ่มโจมตีเรา เข้ามาจัดแจง เปลี่ยนแปลง สั่งสอน ตัดต่อ เติมแต่ง จนในที่สุดเราก็สูญเสียสิ่งเดิมที่มีติดมาจนไม่เหลืออะไรเลย นั่นคือวิถีทางที่ทำให้เชาวน์ปัญญาของเราถูกทำลาย

จากหนังสือ "ปัญญาญาณ" ของ OSHO แปลโดย ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด สำนักพิมพ์ Free MIND