ถีบไป เพื่อสมาธิ

[Tsurumi]

100 โลแรก อะไรก็งามไปหมด วันแรก
ผมลองถีบจักรยานทางไกลดูเพื่อหาประสบการณ์และความสุข มีเพื่อนๆพี่ๆถนัดด้านนี้ช่วยแนะนำด้วยครับ วันแรก 100 กว่าโล ออกแต่ 6 โมงเช้ากะว่า จะหยุดสักบ่าย 3 มันก็ไม่ถึงที่จะพักเสียที จนต้องไปถึงเอา 19.30 กำลังที่สะสมมาก่อนก็หมด แ่ต่เป็นพื้นที่ราบเรียบ ผ่านสองสามอำเภอ ตามทางหลวงจังหวัดหรือ อบต. (ที่มีเลขถนน 3-4 ตัวขึ้นไป) สวยงามมากครับ แต่เป็นที่ไร่นา ข้าวสวยงามมากๆ เหมือนแปลงพี่อาทิตย์ในทีวีเลยที่เหนื่อยมาก็ลืมหมด ยังไม่ขึ้นเขา ผมมีปัญหาต่อไป เรื่องพี่ใหญ่คุมทางสี่ขาทั้งหลาย พวกสี่ขาบ้านนอกทำงานยอดแบบเหนือรูปแบบกองโจร จะรุมกัดเราแบบไม่ให้กัดไม่ให้ผ่าน

[torpongpak]

วันนี้พี่มาหยุดที่นครศรีเปล่าครับ

เห็นทีมจักรยานชุดใหญ่ขับมาจากทางใต้เเละเเวะมากินข้าวที่ที่ทำงานผม

[sakkaphan]

ปั่นจากไหนไปไหนครับ อยากรู้ด้วย ผมอยากปั่นมานานแล้วแต่ไม่ได้ปั่นซะทีเพราะยังอยู่ กทม ไม่อยากปั่นสูดควันพิษแถวนี้รู้สึกร่างกายยิ่งอ่อนแอลงกว่ากินนอนเฉยๆซะอีก กลับไปอยู่ภูเก็ตเมื่อไรจะซื้อหมอบสักคัน

[Tsurumi]

100กว่าโลวันที่สอง ขออนุญาตสรุปย่อเพื่อขอคำแนะนำจากพี่ๆทั้งหลาย

1. อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจหมา
เนื่องจากผมออกเช้าซึ่งอากาศดีไม่มีแดดจ้า. ถีบปั่นควรเป็น 6-10AM & 3-6 PM. ตีห้าครึ่งเช็คเอ้าท์จากรีสอร์ทก็เจอพี่สี่ขาสูงประมาณหัวเข่างับที่เท้าปากซอยรีสอร์ท ยังมืดอยู่ จอดดูไม่มีเลือดไม่เห็นแผลก็ถีบต่อ ใช้เส้นทางวังสามหมอ (อุดรธานี)-พังโคน (สกลนคร)ถนน# 227 ก่อนหกโมงเช้าครึ่งมีรถมอไซด์หรือรถแม่ค้าตลาดยังน้ยังมีหรือสลัว พวกบิ้กไซ้ต์สี่ขานี่สุดยอด จะมีมาจากร้านขายของปั้มน้ำมัน ร้านซ่อมจิปาถะ กลางวันไม่มีพิษสง พอตกกลางคืนเป็นได้เรื่อง พรรคสี่ขาจะทำงานเป็นพรรคจริงๆ สองตัวจากร้านนี้อีกสองจากติดกันอีกสามจากฝั่งตรงข้าม ผมไปคนเดียวก็เข้าตำราหมารุมหนึ่งทันที ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ต้องหยุดจักรยานทันทีลงจากรถ กระทืบเท้า เป็นอย่างนี้เกือบสิบครั้งกว่าตะวันขึ้นแล้วแก๊งสี่ขาค่อยลดบทบาท เลยเจ็ดโมงเขาหยุดกร้าวร้าว จะเริ่มอีกก็หลังหกโมงเย็นมืดอีกครั้ง. ขอบถนนก็ปัญหาคือ ถ้าพวกของกรมทางหลวงมีเลข 1-2ตัวนอกเส้นขาว(ขอบถนน)จะกว้างสองเมตรพอให้รถอีแต๋นและจักรยานวิ่งได้สบาย ถนนจังหวัดจะมีขอบแคบประมาณหนึ่งเมตรแถมยังชำรุดพัง ฝนตกมองไมออกว่าขอบทางเรียบหรือหลุม คุณไม่มีทางเลือกเพราะเลนในรถใหญ่อยู่ข้างคุณ
ความสวยงาม: สวยมากครับ 20 โลหลังวังสามหมอเป็นภูเขาเป็นที่ดิน สปก. ทำเป็นสวนยางพารา ตะวันขึ้นตอนเช้า มีไอน้ำระเหยบนยอดภูพาน มีควันไฟที่ชาวบ้านก่อทำกับข้าวจากกระท่อมปลายนา เหมือนภาพวาดสีนำ้มันที่เคยผ่านตา แต่นี่คือภาพชีวิตที่ให้เราจินตนาการได้ไม่สิ้นสุด เคยจำคำพูด(ไม่ทราบว่าใคร). บอกว่า เมื่อเห็นภาพวาดจิตรกรแล้วคุณเข้าใจอ่านออกว่าสื่อถึงอะไรนั้น มันไม่ใช่จุดสุดยอด. แต่ถ้าคนมองภาพแล้วมีจินตนาการ สร้างความคิดปลุกแนวมองใหม่ให้ตัวเอง ต้องยังงั้นถึงถึงเรียกว่าสุดยอด ถึงว่ามองภาพของปิกัสโซ่หรือ ดัลลี่ไม่เข้าใจสักที กลับมามองภาพควันไฟจากกระท่อมปลายทุ่ง ทำให้เข้าใจ หรือพยายามเข้าใจชีวิตของเรา ของเขาและธรรมชาติได้ชั่วขณะ. กำลังหมดแรงปั่นสองร้อยเมตรก่อนลงเขา หมดแรงจริงๆครับ นั่งพักที่ข้างทางถามชาวบ้านบอกว่าอีกหน่อยก็หมดเขาแล้ว แล้วก็จริง จากตำบลผาสุกก็ลงเขาสามโลลงอย่างเดียวไม่ต้องถีบเลย อย่างนี้หายาก กำลังขากลับมาอีก เพราะเนินเขามาก จูงมากก็ไม่เสียดายเวลา เพราะจูงก็ได้ปรับจังหวะขาเปลี่ยนอิริยาบทดูวิวทิวทัศน์ไปด้วย ถึงพังโคนเที่ยงกว่า ก่อนถึงพังโคนก็แวะคารวะอนุสรณ์สถานวีรบุบุรุษต่างความคิด "นาครทาส". เจ้าของรหัส 050509 ที่บ้านหนองกุง อ. วาริชภูมิ อยู่ตีนภูพานเหมือนเนื้อเพลงมาก เห็นสถานที่แล้ว บอกได้คำเดียวคับว่า "กินใจ" มาก จนทำให้ต้องนั่งพักเหนื่อยและนั่งย้อนอดีตคนถีบหนึ่งชั่วโมงเต็ม

1. กลางคืนไม่ควรถีบ อันตรายมาก
ออกจากพังโคนก็บ่ายสองแล้ว ต้องไปอีก60โลจะถึงที่พักที่อ. บ้านม่วงที่นัดไว้ ทางเรียบ ทางดำหมด (ภาษาถิ่น: ทางดำคือ ลาดยางแอสฟัลท์) มาถึงวานรนิวาสก็ไม่มีปัญหา มีซ่อมผิวถนนลาดยางทับไปใหม่หลายจุดตลอดอาทิตย์ที่ผมผ่าน (งบอัดฉีดเศรษฐกิจ) ปัญหาเกิดเมื่อฝนมา เมื่อวานกับเช้านี้ไม่เจอ มาเร็วและแรงมาก คล้ายว่าเทวดาท่านปล่อยฟ้าทะลุ มีชุดคลุมฝนเราไม่กลัว เสียฟอร์มตรงใช้ถุงพลาสติกคลุมรองเท้า รัดยังไงก็เอาไม่อยู่ สังเกตุว่าเท้าหนักมากๆ น้ำเข้ารองเท้าถุงเท้าครบเต็มนำ้ ถีบต่อทั้งๆที่เต็ม หกโมงเย็นครึ่งเหลืออีก15โล ฝนเริ่มหาย มหัศจรรย์อันดับสองตามมา แมลงทุกชนิด อุปกรณ์ป้องกันไม่เตรียมมา ปากปิดได้ ตาก็มีระบบอัตโนมัติของมัน ช่องเดียวที่สบายแมลงคือรูจมูก ถ้าปิดก็หายใจทางปากคงไม่ได้ อาจจำภาพหนังดิเอ็กโซซิสไม่ได้ ก็ต้องมองภาพขับรถผ่านมหาชัยไปปากท่อช่วงหกโมงถึงสองทุ่มก็แล้วกัน เหมือนมาก เหตุเพราะสองข้างทางมีน้ำ/ทุ่งนา ผ่านหมู่บ้านหลายแห่งแต่แก๊งสี่ขาไม่มาก ถึงจุดหมาย19.รวมทั้งวัน 100โลต้นๆ
ความงาม: จากพังโคนไปบ้านม่วงจะเป็นที่ราบที่มีผู้อพยกไปอยู่ตั้งหมู่บ้านจากร้อยเอ็ด/ยโสธร เห็นข้อมูลเกษตรว่า ร่องกดอากาศจากบ้านม่วง คำตากล้า ศรีวิลัยจะทำให้ฝนชุกถั่วเฉลี่ยมากกว่าที่ระนอง (ลองค้นดูครับ) ดินก็ดีพิเศษเทียบย่านเดียวกัน จึงเป็นเหตุ มีการโยกย้ายถิ่นฐานจากจังหวัดล่างๆมาถิ่นนี้มาก (ช่วงสงครามกองโจร) ที่เราเห็นก็คือสวนยางเต็มไปหมด ทั้งทุนไทย ทุนเทศ(อยู่นอกแต่ส่งปัจจัยให้ญาตซื้อสวนยาง) ทุนนักการเมืองจากใต้ ข้าวนาก็เขียวงามไม่แล้งฝนเหมือนที่อื่นในอิสานที่ผมผ่านมาสองสามวันที่แล้ว (ผมพักเอาแรงหนึ่งวัน เจ้าภาพเลยพานั่งปิกอัพชมป่าชมทุ่งนาวันรุ่งขึ้น)

ตอบคุณ sakkaphan & คุณ Torpongsak: ผมไม่แวะนครศรีฯครับ ผมกำลังหัดจึงขอวิธีดีๆจาก้พื่อนๆพี่ๆ เส้นทางแรกคือ ขอนแก่น-ซำสูง-วังสามหมอ-พังโคน-บ้านม่วง-พังโคน-กุดบาก-นาคู - สมเด็จ - กาฬสินธุ์
- ขอนแก่น

[Tsurumi]

140 โลวันที่สาม สงครามกองโจรเต็มรูปแบบ
เมื่อวานได้พักหนึ่งวันดูสวนยางและฟาร์มสาธิตธุรกิจพอเพียง ได้เห็นเศรษฐียางก่อนราคาตก ได้คำศัพท์มาใหม่หลายคำเช่นเปิดยาง = ต้นกรีดยางได้แล้ว ยางวีโก้ = ยางไม่ได้คุณภาพต้นไม่มียาง เพราะเจ้าของรีบกรีดให้ทันออกรถรุ่นใหม่ ฯลฯ ออกสาย 8โมงเช้าตามทางเก่ากะว่าถึงกุดบากจะหารีสอร์นอนก่อนขึ้นภูพานจริงๆ ถึงกุดบาก ถนน#2218 หกโมงเย็นได้ 120 แล้วควรพัก ออกไปท้ายอำเภอมีรีสอร์ทแห่งเดียว พัดลม 350 แอร์ 450 เต็มหมดแล้ว คำตอบสุดท้ายคือ วัดหรือกระต้อบกลางทุ่งนา รถผมมีไฟเพียงพอถีบกลางคืนได้ อำเภอหน้าคือ อ.ภูพานอีก20โลบนเขา เราไปต่อ สงครามเริ่มเกิดยังไม่มืดดีเลยรถนานๆจะมีสักคัน ความเงียบเข้ามา เพื่อนๆสี่ขาก็ปฎิบัติหน้าที่เหมือนปรกติ พวกเขาจะได้กลิ่นอย่างน้อยสามร้อยเมตรก่อนเราถึงถ้าเราอยู่ต้นลมก็เร็วกว่านั้น ได้กลิ่นแล้วเห่าเราก็พร้อมผจญหน้า มาตรการคือหยุดและลงจากรถเร็วที่สุด ยกไม้พองขึ้น(เตรียมมาแล้ว)กระทืบเท้า เกือบไปสองครั้ง ครั้งแรกลงเนินความเร็วประมาณ10-15km/h ฝนพรำ บ้านแรกสองตัวประตูถัดและถัดๆไปแห่งละหนึ่งสองตัว ครั้งที่สอง ผสมร้อดไวเลอร์สองตัวและเพื่อนๆอีกสูงเกินเข่า หมาเด็กเห่าแต่หมาใหญ่ไม่เห่า พรวดออกมา หยุดรถได้ทันก็เลยยืนคุมเชิงนานมาก เจ้าบ้านหรือเจ้าของจะไม่ออกมายุ่ง (เออยังงี้ก็มีด้วยนา) สองกรณีประชิดกันที่สามเมตร ถ้าลงรถไม่ทันก็ต้องแพ้ ภ้าเราถอยมันก็จะตาม 2-3นาทีทุกครั้ง เป็นอย่างนี้ตลอดเกือบทุกหมู่บ้าน 15 โลใช้2ชั่วโมงกว่า ถีบเร็วไม่ได้ ยิ่งลงเนินยิ่งเบรกยาก บางระยะฝนพรำ ต้องสังเกตุกองหน้าที่ไม่เห่า ตัวนั้นแหละอันตรายมาก สองทุ่มกว่าแล้วจะรบกวนพระท่านก็บาปแน่เพราะวัดปิดไฟหมดแล้ว กระท่อมนาไม่ดีกว่าเพราะไม่มีน้ำเตรียมมา ทางจะลำบากจริงๆคือสองกม.ก่อนถึง อ.ภูพานเพราะปีนเขา ถีบห้าร้อยเมตรจูงห้าร้อยเมตร ถึงตัวอำเภอก็เป็นถนน# 213 ถนนใหญ่ขึ้น รีสอร์ทแห่งสองแห่งปิดไฟแล้วก็ไม่เอาลองถีบต่อไปอีก20โลลองดูดีกว่า สรุปถึงบ้านสร้างค้อเที่ยงคืน มีเพียงร้าน7/11ที่เปิดในปั้มปตท(ปั้มปิดกลางคืน) ตัวเปียกฝนเอาน่าอย่างน้อยก็เราเป็นเจ้าทั้งร้านทั้งปั้มก็นอนมันที่นี่เสียเลย ใช้ห้องน้ำฟรีอีก ไม่ให้อาบนำ้ก็ไม่อาบ (เขียนห้ามใว้ที่หน้าห้องน้ำ) หลังจาก140โล หัวไม่มีหมอนก็ไม่ถึง 10 นาทีหลับสนิท

ความงาม: บนถนนช่วงกุดบากก่อนมืด เป็นสวนยางแทบทั้งหมด แซมด้วยสวนแก้วมังกร หลายปีมาแล้วผมนึกว่าแก้วมังกรไม่ปลูกในอิสาน แต่ผ่านจังหวัดเลย ผ่านตั้งแต่พังโคน วาริชภูมิ กุดบาก จะมีแผงขายของป่าและแก้วมังกรด้วย - 4โลร้อย หวานเยี่ยม ยางก็เห็นมีออฟฟิสสาขาของSTA ด้วย แต่สุดจริงๆคือ ฝนหาย บางช่วงมีแสงจันทร์ลงมาบนถนน ได้ยินเสียงแมลงบรรเลงเพลงของแต่ละตัวเรียกคู่ เห็นแสงหิ่งห้อย บางช่วงถึงกับตั้งใจจูงรถหรือหยุดรถเพื่อฟัง ดู และ ทึ่งในธรรมชาติเก็บเอาภาพเหล่านี้ใว้ในใจให้สมกับที่ตัวเองอยากมาอยากเห็น ขณะถีบเราก็ได้เวลาคิด ได้วางแผน ได้เห็นภาพอีกมิติหนึ่งจนถึงจุดหมายที่เราจะไป ผมถีบประมาณ 15-20 กม./ชม. เหนื่อยก็พัก เจออะไรงาม/สวยก็หยุดดู พบลุงอายุ 70 กว่าถีบจักรยานบุโรทั่งไปนาก็ถีบตามคุยด้วยกันเป็นกิโล บรรไดหัก(ถีบตรงเดือยบรรได)/ถีบไปช้ามีเสียงดังเอี้ยดอ้าดตลอด กลัวว่าช้า/เก่าถามลุงว่าทำไมลูกไไม่ซื้อที่มันดีกว่านี้ให้ลุงว่าเขาซื้อให้แล้วเกือบสี่พันมีหกเกียร์ แต่ไม่ถนัดเท่าคันนี้เพราะใช้มาสิบห้าปีแล้ว คันใหม่ก็จอดทิ้งไว้ ฟังแล้วก็นึกถึงภาพของซัลวาดอร์ ดาลี่ Salvador Dali

[sakkaphan]

ขอบคุณครับ
เล่ามานี่ทำเอาผมไม่กล้าปั่นทางไกลคนเดียวเลย กลัวหมา

[Tsurumi]

70 โล วันที่สี่. ทาง slope 10%

ตื่นหกโมงเพราะคนขายของเริ่มมาจัดที่บริเวณที่นอนเพื่อเอาที่คืนจากเรา หลังจากธุระห้องน้ำเสร็จก็ออกสตาร์ตเลย อากาศดีมาก อ้าวลมล้อหน้าหมด ปั้มปตท.เปิดแล้วแต่ไม่มีปั้มลมบอกว่าโดนขโมยไปหมด ร้านซ่อมก็ไม่เปิดยังเช้ามากต้องจูงอีกห้าร้อยเมตรจึงได้เติมลม-ล้อเดียวสองบาท ผมคิดลดน้ำหนักการเดินทางมากเกินไป ผิดมาก นอกจากเสื้อผ้าสองชุดแล้วก็มีบัตรเอทีเอ็ม ขวดนำ้หนึ่ง ไม้กันแก๊งสี่ขาหนึ่ง ชุดคลุมฝนหนึ่ง ไม่มีชุดซ่อมรถสักอย่าง คิดแต่ว่าเราจะเจอหมู่บ้านทุก 5 กม. ทริบหน้าต้องมีชุดปะยางและสูบลมด้วย จุดหมายวันนี้คือสร้างค้้อ - อำเภอห้วยผึ้งที่เจ้าภาพรออยู่แล้ว 70 กม. ถนน # 2291& 2101 เป็นทางลัดลงจากภูพานสู่พื้นราบ บางจุดสโลป 10% ขาลง 1-2กม. ไม่ต้องปั่นเลย นอกจากรถส่งนักเรียบเช้าและมอไซต์ไปไร่นาแล้วแทบไม่มีรถอื่นเลย ด้วยเหตุนี้ผมจึงเลือกทางที่มีเลข 4หลัก เพราะทางดำและรถน้อยมากๆ หยุดดูสวนหมากเม่าบ้าง ทุ่งนาบ้าง มาถึงห้วยผึ้งเที่ยงวันพอดี

ความงาม: ฝนไม่ตกมาเป็นอาทิตย์มาตก ตอนช่วงนี้พอดี ข้าวเขียวงามตามเชิงเขา ไหล่ทางจะมีเพิงขายหมาเม่าและเห็ดดินที่เพิ่งเก็บลงมาจากเขาภูแฝก(ส่วนหนึ่งของเทือกเขาภูพาน) แม่ค้าเห็ดทำเงินดีมากกองล่ะ 50 บาทเห็นบอกว่า ภรรยาเป็นผู้ขาย สามีก็ขึ้นไปเก็บบนเขารอบเช้า/บ่ายทำได้บางวันพันบาท ปีหนึ่งมีไม่บ่อยเฉพาะอาทิตย์ฝนชุกเท่านั้น

[Tsurumi]

วันสุดท้าย 140 โล อำเภอห้วยผึ้ง - ขอนแก่นทางรถยนต์ ถนนเมนใหญ่

เมื่อวานได้พักเต็มที่ แต่วันนี้ไปฉีดวัคซีนเข็มสองที่โดนกัดที่ รพ.ประจำอำเภอ เสียเวลาไม่เกิน 30 นาที 240 บาทจ่ายสด ไม่รับประกันสังคม(เพราะข้ามจังหวัด). /ไม่รับบัตรเอไอเอ ต้องเอาใบเสร็จไปเคลมเอง ทำโน้นบ้างนี้บ้าง สตาร์ตได้จริงก็ 11.00น. อากาศมีแดดบ้าง ความเร็วเฉลี่ยน่าจะอยูที่ 15-16 กม/ชม. จะมีเซอร์ไพร้สตอนสองทุ่มที่ เชียงยืนอีก25 กม. ก่อนขอนแก่น กะว่าจะไปขึ้นรถไฟฟรีเข้ากรุงเทพเที่ยว 22.15 น. เทวดาคงจะดื่มมากไปทำเอาฟ้าทะลุอีกแล้ว งวดนี้เอาแบบจัดหนักเต็มที่ 5 กม.แรกฝนหักมาก รถบางคันต้องจอดรอ แต่เรารอไม่ได้เดี๋ยวพลาดรถไฟ ออกสตาร์ตเลย 20กม.ที่เหลือก็พรำถึงหนักตลอดเส้นทาง ถึงสถานีรถไฟ 22.45 ก็เข้าไปเพื่อจองตั๋วพรุ่ง โชคร้ายก็ยังมีโชคดีบางครั้ง รถฟรีล่าช้าจะเข้าสถานี23.15 น. ยังพอออกไปซื้อข้าวห่อ/น้ำหน้าสถานีได้ทัน สุขที่หาคำอธิบายไม่ได้เลยคือตอนที่เรายกจักรยานเข้าไปในโบกี้ได้แล้วตอน 23.20 น.

ความงาม: ความงามอาจไม่เห็นชัดวันนี้ หนึ่งเพราะเป็นถนนใหญ่ 4-6 เลนมีเกาะกลางถนน สองสมาธิต้องแม่นวางล้อหน้าให้อยู่นอกเส้นขาวตลอด แนววิ่งของจักรยานต้องตรงเสมอ เพราะรถใหญ่มาข้างหลังจะได้เดาเราได้ว่าไปตรงจริงๆ ถ้าเขาไกล้เราแค่เมตรเดียวเราอาจตกถนนได้ (หลักปลอดภัย: รถใหญ่ความเร็ว 50 km/h. ต้องแซงจักรยานห่างสามเมตร) สามออกสายกลัวไม่ทันรถไฟ

Tip A: รถไฟฟรีไม่เสียตังค์ เสียค่าจักรยาน 90 บาท (ค่าสัมภาระ) แต่ยกขึ้นรถไฟเอง ตอนยกขึ้นลำบากมากๆ เพราะคนเดียว พนักงานไม่ช่วยเพราะเขาก็ต้องโหลดสินค้าของเขา เราอาจเสียค่ายกให้เขายกให้ได้ แต่โครมครามมาก เรื่องเอาของขึ้นรถไฟนี่คุยกันได้หลายหน้าครับ

Tip. B: ถนนเมนใหญ่ของประเทศพวกเลขเดี่ยว. หรืเลขสองตัว (เช่น สายมิตรภาพ สายเอเชีย เป็นต้น). ไม่เหมาะสำหรับจักรยาน ผมเห็นว่าถนนที่มีเลข 4 ตัวจะเหมาะกับจักรยานทัวร์ริ่งระนอง ทางเรียบทางดำ

ขอคำแนะนำ: มีเครื่องหรืออุปกรณ์ไล่พี่หมาด้วยเสียงความถี่สูงใหมครับ ผมเห็นมีกับพวกหนู หรือแมลงสาบ มันไม่มีสู้กับแก๊งสี่ขาหรือครับ

ขอคำแนะนำสอง: ผมกำลังจะไปถีบจักรยานระหว่างเวียงจันทร์ - สวรรณเขต - จำปาสัก ภายในสองเดือนนี้ ใช้เวลา 7 วัน โดยนั่งรถไฟฟรีไปหนองคายก่อน เพื่อนๆพี่ๆ ช่วยแนะนำด้วยครับ

[Zionism]

http://en.wikipedia.org/wiki/Breed-specific_legislation

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?i ... =7&gblog=4

[Tsurumi]

ขอบพระคุณ คุณZionism ผมมีน้องหมาสองชีวิตที่บ้าน ขนาดเล็กมาก ตัวเองก็มาจากบ้านนอกเคยเจอเรื่องนี้บ้าง แต่ไม่เคยมีปัญหา ปัญหาที่พลาดและเกิดเฉพาะเดินทางกลางคืนเท่านั้น เป็นบทเรียนที่แก้ตัวไม่ได้เลย เอาประสบการณ์เรื่องสี่ขามาจากหนังสือบ้าง (เรื่องหมาๆของอาจารย์คึกฤทธิ์ หรือไม่ก็ การเดินทางของพาย พาเทล - life of Pi. - ISBN 0676973760 ). แต่ที่พลาดคือ การมองตา นอกจากจิตวิทยาความกลัวผมคงต้องฝึกอีกมาก ผมพวงแต่เรื่องกองโจรมากไปหน่อย ( เอ็งมา. ข้ามุด เอ็งหยุด ข้าแหย่ เอ็งแย่ ข้าตี เอ็งหนี ข้าลุย )

[jverakul]

คุณ Tsurumi ขอสอบถามอะไรหน่อยครับ
1.ใช้จักรยานแบบใหนที่เหมาะสม จะเลือกซื้ออย่างไร
2.จำเป็นต้องใส่เสื้อรัดรูปอย่างทั่วไปที่ใส่กันหรือเปล่าครับ มันมีประโยชน์ยังไง
3.สิ่งของจำเป็นที่ต้องเตรียมมีอะไรบ้างครับ

[Tsurumi]

คุณ Jverakul ครับ
ผมไม่มีความรู้เรื่องจักรยานเลย เพียงแต่พอซ่อมได้ เปลี่ยน/ปะยางได้ ต้องให้เครดิตเว็บจักรยานทั้งหลายซึ่งมีมากปัจจุบันนี้ ที่ผมเคยแวะบ่อยก็เป็น
www.thaimtb.com & www.bikeloves.com
วิธีเลือกขนาดจักรยาน http://www.bikeloves.com/trick/trick01.shtml
วิธีตัดสินใจจะเอาชนิดใหน http://www.bikeloves.com/trick/trick02.shtml
ร้านจักรยาน หรือ มือสองนำเข้าจากญี่ปุ่นก็ดูจากเว็บทั้งสองได้
คันของผมได้รับมรดกมาเมื่อสิบห้าปีก่อนเป็น Flamingo เหล็กหนักประมาณ 19 kg รุ่นทนแดดทนฝน เจ้าของเดิมเคยปั่นรอบภาคเหนือและบางส่วนอิสานมาก่อน
ผมก็จะซื้อใหม่ เป็นมือสอง แต่ขอทดสอบตัวเองก่อนว่า ชอบหรือใช้ประเภทใหน แต่ก็เพื่อออกกำลังกายทางไกล เพื่อสมาธิ ตามความจริงที่ว่า สุขภาพดีไม่มีขาย ต้องดำเนินการเอง จักรยานก็เหมือนนาฬิกา หรือ รถยนต์ คือ มันบอกเวลาได้ตรงเกือบทุกยี่ห้อ รถยนต์ก็ไปถึงจุดหมายทั้งนั้นไม่ว่า นิสสันหรือ เฟอรารี่ ประเด็นนี้จึงแนะกันยากหรือไม่ได้เลย
เรื่องเสื้อผ้า: ส่วนตัวผมแล้วใส่ธรรมดาเหมือนปรกติ ไม่มีชุดจักรยาน เพราะเดินเข้าตลาดใหนก็ไม่มีใครมองรู้ออก ผมใช้กางเกงขาสั้นแบบผ้าร่ม มีซับใน (ตอนนี้หาซื้อยาก) รองเท้ากิฬาทั่วไปแต่เอาแบบพื้นแข็ง นิ่มไม่เหมาะ เสื้อก็ผ้าฝ้าย 100% ส่วนเสื้อในขอเป็นที่ไม่ดูดซับเหงื่อ ถ้ามันหาไม่ได้ก็ขอเป็นค็อตตอน 100% แบบบางแห้งเร็ว จักรยานไปกับเหงื่อและกลิ่นตัว ที่ถูกต้องควรเป็นเสื่อที่เปียกเหงื่อแล้วแห้งเร็ว ถ้าเสื้อไม่โปร่ง หรือซับน้ำเหงื่อมากทั้งวันอาจไม่สบายได้ หมวกจักรยานราคา 600-1500 ก็เยี่ยมแล้ว ต่างจากหมวกมอร์ไซส์คือ มันโปร่งลมทะลุถึงหนังหัวและเบามาก เหงื่อหัวไม่ออกมาก ถุงมือและปลอกแขนต้องมี เรื่องเครื่องแต่งตัวนี้ถ้าเรามองเป็น “เครื่องกิฬา” แล้วราคาสูงมาก
ส่วนเครื่องใช้จำเป็นในการเดินทางนั้น ตอบได้ชัดเจนเลยว่า มีสามระดับ 1. ไปแบบไม่พบผู้คน ไม่มีน้ำให้กิน ไม่มี่ที่ให้นอน เหมือนกับบุกเขาใหญ่ในป่าคนเดียว เราก็ต้องเอาหม้อข้าว แปลนอนไปด้วย 2. ไประยะทางแบบกลางๆคือ ขอนอนรีสอร์ท แต่ทำกับข้าวเองข้างริมห้วย ก็ต้องจัดสัมภาระให้เหมาะ 3. ไปแบบสะบายๆอย่างที่ผมไปเอาของไปน้อยที่สุดไม่ควรเกินสามกิโล ชุดชั้นในสี่ชุด(งวดที่ผ่านมาทำผิด เอาไปน้อย ตากแดดแห้งไม่ทัน ต้องซื้อเพิ่มกลางทริป) แว่นกันแดดจักรยาน แว่นดำธรรมดาไม่ดีนัก เพราะฝุ่นและลมเข้าเหนือตาและหางตา และบัตรเอทีเอ็มหนึ่งใบ ซื้อน้ำขวด/กินก๋วยเตี๋ยวหรือผลไม้มื้อเที่ยงได้ทุกหมู่บ้าน เย็นก็หารีสอร์ตราคาไม่เกินสองร้อย(พัดลม) สี่ร้อย(แอร์) ส่วนที่ประหยัดได้ก็เอาไปนวดเท้าบ้าง เพราะเราเจอหมู่บ้านไม่เกินทุกห้ากิโล เรื่องนอนเรื่องใหญ่มาก เพราะต้องอาบน้ำและนอนเอาแรงเพื่อวันพรุ่ง
ขอคำแนะนำ: เพื่อนๆเคยแบกจักรยานข้ามเรือท่าเดื่อ/หนองคาย ไปฝั่งลาวใหมครับ ช่วยแนะนำขั้นตอนด้วยครับ

[sakkaphan]

คุณ Tsurumi ขอสอบถามอะไรหน่อยครับ
1.ใช้จักรยานแบบใหนที่เหมาะสม จะเลือกซื้ออย่างไร
2.จำเป็นต้องใส่เสื้อรัดรูปอย่างทั่วไปที่ใส่กันหรือเปล่าครับ มันมีประโยชน์ยังไง
3.สิ่งของจำเป็นที่ต้องเตรียมมีอะไรบ้างครับ

พี่jverakul อยากปั่นอะไรครับ เสือหมอบ หรือ เสือภูเขา

[jverakul]

คุณ Tsurumi ขอสอบถามอะไรหน่อยครับ
1.ใช้จักรยานแบบใหนที่เหมาะสม จะเลือกซื้ออย่างไร
2.จำเป็นต้องใส่เสื้อรัดรูปอย่างทั่วไปที่ใส่กันหรือเปล่าครับ มันมีประโยชน์ยังไง
3.สิ่งของจำเป็นที่ต้องเตรียมมีอะไรบ้างครับ

พี่jverakul อยากปั่นอะไรครับ เสือหมอบ หรือ เสือภูเขา

ตอนนี้ผมใช้จักรยานรูปแบบคล้ายๆ เสือภูเขาอยู่ครับ ปั่นทุกวันๆ ละโล ปั่นมาทำงานนะครับ มีเกียร์หลังอย่างเดียว เพราะซื้อมาใส่เองที่หลัง ถ้าผมจะซื้อผมก็คงซื้อเสือหมอบครับ

คุณ Sakkapan มีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมใหมครับ

[sakkaphan]

คุณ Tsurumi ขอสอบถามอะไรหน่อยครับ
1.ใช้จักรยานแบบใหนที่เหมาะสม จะเลือกซื้ออย่างไร
2.จำเป็นต้องใส่เสื้อรัดรูปอย่างทั่วไปที่ใส่กันหรือเปล่าครับ มันมีประโยชน์ยังไง
3.สิ่งของจำเป็นที่ต้องเตรียมมีอะไรบ้างครับ

พี่jverakul อยากปั่นอะไรครับ เสือหมอบ หรือ เสือภูเขา

ตอนนี้ผมใช้จักรยานรูปแบบคล้ายๆ เสือภูเขาอยู่ครับ ปั่นทุกวันๆ ละโล ปั่นมาทำงานนะครับ มีเกียร์หลังอย่างเดียว เพราะซื้อมาใส่เองที่หลัง ถ้าผมจะซื้อผมก็คงซื้อเสือหมอบครับ

คุณ Sakkapan มีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมใหมครับ

ผมคงไม่มีอะไรไปแนะนำได้มากหรอกครับ เพราะไม่เคยมีเสือหมอบ เมื่อก่อนเคยขี่แต่เสือภูเขา แต่อยากปั่นเสือหมอบมาก เลยลองหาข้อมูลในอินเตอร์เนตเอาไว้ซื้อในอนาคต


เสือหมอบ ยังแยกย่อยได้อีกหลายประเภท ตามวัตถุประสงค์การใช้งาน ยิ่งพี่jverakul ขี่ไปทำงานด้วยแล้ว ลองอ่านดูครับน่าจะช่วยได้
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=archerjournal

ความรู้สำหรับเสือหมอบมือใหม่ครับ
http://www.lannabiketrip.com/webboard/v ... php?t=6318

[jverakul]

ตอนนี้ผมใช้จักรยานรูปแบบคล้ายๆ เสือภูเขาอยู่ครับ ปั่นทุกวันๆ ละโล ปั่นมาทำงานนะครับ มีเกียร์หลังอย่างเดียว เพราะซื้อมาใส่เองที่หลัง ถ้าผมจะซื้อผมก็คงซื้อเสือหมอบครับ

คุณ Sakkapan มีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมใหมครับ

สงสัยผมจะเบลอจัด คิดอีกอย่างพิมพ์อีกอย่าง ถ้าผมจะซื้อจะซือเสือภูเขาครับคุณ Sakkapan เพราะชอบต้้งแต่ปั่น LA Sporty แล้วครับ

[Tsurumi]

ผมจะปั่นทัวริ่งเข้า เขมรครับ มีเพื่อนๆ พี่ๆี่ออกทริบตรงกันและในเส้นทางเดียวกัน / ใกล้กันมีบ้างใหมครับ
1. เส้นทาง กทม-อรัญฯ น่าจะเ้ป็นรถไฟ จากนั้น ปอยเปต-ศรีโสภณ-เสียมราฐ ขากลับทางเดิม หรือไม่ก็ลงสีหนุวิลล์ (ขึ้นอยู่กับเวลาว่า ว่างไปถึงใหน)
2. เวลา อังคารที่ 25/9 - อาทิตย์ที่ 30/9 (ถ้าต่อ สีหนุวิลล์/เกาะกง ต้องมีเพิ่มอีก 4-5 วัน)

[wildlife]

เรื่องสี่ขาพี่ไม่ลองซื้อแตรลมดูครับ ราคาไม่น่าเกินพันสองคับ น้ำหนักก็ไม่เยอะด้วยคับ เวิร์ดไบค์น่าจะมีนะคับ