โพสต์
เคยอ่านหนังสือเล่มนึงของพี่หนุ่มเมืองจันท์
ชื่อเรื่อง "คำถาม สำคัญกว่า คำตอบ"
ฝนอ่านก็เห็นด้วยมากมาย ฝนคิดๆดูว่า การที่เราจะเรียนรู้ ต้องตั้งคำถามเป็น
...
เมื่อวานได้ดูละครตอนสุดท้ายเรื่องเมียแต่ง
ปกติฝนไม่ดูละครแต่ฝนจะดูตอนอวสารของละครตอนเดียวเลย เพราะจะมีอะไรที่น่าคิดในตอนจบเสมอ
...
เรื่องเมียแต่ง... ประโยคหนึ่งที่ทำให้สะดุดมากคือ
"บทเรียน มีเอาไว้ให้เรียนรู้ ไม่ได้มีเอาไว้ให้ทำซ้ำ"
คิดถึงประโยคนี้ขึ้นมาก็คิดต่อได้ว่า เหตุคือ...บทเรียน ส่วนผลคือ...การเรียนรู้ หรือ การทำซ้ำ
...
ไม่ว่าระดับเซเลป เซียน เทพ ปุถุชน หรือแม้ต่ระดับเม่าฝน
ก็มีบทเรียนจากความผิดพลาดและเรียนรู้เสมอ
...
หากเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น
ตั้งคำถามว่า...
...เราจะซื้อหุ้นตัวนี้ด้วยเหตุผลอะไร ความเสี่ยงคืออะไร
...เหตุผลที่เราซื้อหุ้นได้เกิดขึ้นใหม เกิดเพราะอะไร ไม่เกิดเพราะอะไร
...ราคาหุ้นขึ้นหรือตกเราจะทำอย่างไร ทำเพราะอะไร ไม่ทำเพราะอะไร
คราวนี้ลองเปลี่ยนคำถามเป็น
...ราคาหุ้นหลังเราซื้อวิ่งแร้นๆ ปรี๊ดๆ ลงแล้วปรู๊ดๆ
...หุ้นขึ้น เย่ๆ หุ้นลง แงๆ ทำไมหุ้นนู๋ขึ้น ทำไมหุ้นนู๋ลง
...ทำไมเซียนซื้อไม่บอกเรา แงๆ ทำไมเซียนขายไม่บอกเรา แงๆ
...
แค่ลองเปลี่ยนการตั้งคำถามกับตัวเอง ผลลัพท์อาจจะเปลี่ยนไปมากก็ได้ค่ะ
บางครั้งตอนนี้เซียนๆอาจกำลังตั้งคำถามถึงเหตุผล การเรียนรู้ มากกว่าเม่าฝนก็ได้
แล้วคุณล่ะ ดื่มนมก่อนนอนแล้วหรือยัง
บันทึกไม่สำเร็จ