บ่นๆ

[[v]]

ช่วงนี้ของผมทำไมเป็นแบบนี้หว่า

เดือนก่อนๆ ทะเลาะกับแฟน ทั้งๆที่ ก็กลับดึกอยู่ทำงาน ตี 2-4
ต่อมางานดีผลงานดีหัวหน้าคนที่ 1 ขึ้นเงินเดือน
ต่อมาอีก ขาเจ็บกระเพลกมาทำงานวันหยุดเพื่อให้ทันยื่นซอง
ต่อมา โครงการผ่าน มูลค่าโครงการเกือบสามร้อยล้าน ทำอยู่กับหัวหน้าคนที่ 2 แค่สองคน

บริษัทติดประกาศแสดงความยินดี กับโครงการที่ได้
แต่ผมโดน หัวหน้าคนที่ 2 ด่าถึงคุณพ่อทั้งๆที่มองยังไงผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด (วันที่มาทำงานวันหยุดนั่นหล่ะครับ)
แล้วก็เป็นเรื่องราวที่ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงเลย ถึงผิดจริงๆก็ไม่ควรโดนด่าขนาดนั้นแบบว่า อารมณ์ล้วนๆ

ตั้งแต่จบจนทำงานมา เล่นถึงขนาดคุณพ่อไม่เคยเจอ แถมไม่ผิดอะไรเลยด้วย
ผมเคยกินข้าวที่บ้านกับลูกน้องกลุ่มนึงนานมาแล้ว มีคนนึงอยู่ในคุก ติดคดีทำร้านร่างกาย ยังพูดจาดีกว่านี้เลย
แต่พอระดับสูงๆ ทำไมเป็นนิสัยแบบนี้กัน แสดงว่าการศึกษาไม่ได้ช่วยยกระดับจิตใจ จริงๆด้วย

ปัจจุบัน ตอนนี้ ผมรู้สึกไม่อยาก เห็นหน้าคนที่มาด่าคุณพ่อผมเลยจริงๆ ยิ่งไม่ได้ทำผิดอะไรด้วยแล้ว แล้วมันก็รู้นะว่ามันเข้าใจผิดไปเอง แต่ว่าด่าไปแล้ว เลยเลยตามเลย (รู้ทัน) บริษัทได้งานใหญ่แต่ผมโดนด่าพ่อทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ...

ปล.คุณพ่อผมเป็นโรคมะเร็ง เสียชีวิตไปแล้ว

[Paul Octopus]

สิ่งที่คุณโดน มีมาหลายพันปีแล้วครับ อยู่คู่กับมนุษย์ผู้ที่บอกว่าเลิศประเสริฐ

สงสารเขาจะมีประโยชน์ต่อตัวคุณมากกว่าโกรธเขานะ
เพราะเข้าหาความสุขไม่ได้หรอกครับ

ผมก็เป็นนายคน วันใหนเดินเข้า Office แล้วไม่ยิ้ม (เพราะเครียด) ผมก็สงสารลูกน้องแล้ว รู้สึกเลยว่า แค่นี้ก็ทำให้พวกเขารู้สึกแย่กับการทำงานแล้ว

สุภาษิตจีน "เป็นนายคน เหมือนดัง สุริยคาส ทำอะไรใครๆก็เห็น ไม่ต้องถึงกับด่าแค่ไม่ยิ้มก็กระเทือนถึงลูกน้องแล้ว"

[Qohelet]

ปัจจุบัน ตอนนี้ ผมรู้สึกไม่อยาก เห็นหน้าคนที่มาด่าคุณพ่อผมเลยจริงๆ ยิ่งไม่ได้ทำผิดอะไรด้วยแล้ว แล้วมันก็รู้นะว่ามันเข้าใจผิดไปเอง แต่ว่าด่าไปแล้ว เลยเลยตามเลย (รู้ทัน) บริษัทได้งานใหญ่แต่ผมโดนด่าพ่อทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ...

1. ไม่มีใครทำร้ายจิตใจคุณได้ นอกจากคุณจะยอมเองครับ
2. ทำไมไม่ด่ากลับ หรือเคลียร์ให้รู้เรื่องไปเลยครับ ปล่อยให้เค้าด่าฝ่ายเดียว?

คนไทยชอบเลี่ยงการเผชิญหน้า ซึ่งผมคิดว่าบางทีก็ดี แต่การหนีปัญหา ไม่เคยแ้กปัญหาได้จริงๆ

[WEB]

ทำงานกับคนคงหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้ไม่ได้หรอกครับ
ยิ่งคนไทยจำนวนนึงแบ่งชนชั้นกันตามตำแหน่ง ฐานะ
กันด้วยแล้ว มันก็ยิ่งไปกันใหญ่ ผมว่าถ้าเราคิดว่าเรา
ไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าเอามาใส่ใจเลยครับ
พยายามอย่าไปคิดถึงมันซ้ำแล้วซ้ำอีก
เค้าไม่ได้รับรู้อะไรด้วย จะมีก็แต่เราที่รู้สึกทุกข์
ยอมรับเถิดครับว่า โลกเราไม่ได้มีความยุติธรรม
เราคงต้องเจอเรื่องทำนองนี้อีกเยอะตลอดชีวิตของเรา
สิ่งสำคัญก็คือวิธีการรับมือกับเรื่องแบบนี้ของเราต่างหาก
สิ่งดีๆที่จะเกิดจากเหตุการณนี้ได้ก็คือ การที่เรา
ตั้งใจว่าเราจะไม่ทำแบบนี้กับคนอื่น

[WEB]

ผมเคยอ่านเจอ มีคนเค้าบอกแบบนี้ครับ

"ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย
ล้วนแล้วแต่ช่วยให้ผมได้เรียนรู้และเติบโต"

"คุณค่าของตัวเราไม่ได้ขึ้นอยู่สิ่งที่คนอื่นพูดหรือทำกับเรา"

[por_jai]

"คุณค่าของตัวเราไม่ได้ขึ้นอยู่สิ่งที่คนอื่นพูดหรือทำกับเรา"

คมคายมากครับพี่เวบ

[WEB]

คมคายมากครับพี่เวบ

แหมพี่ ผมก็จำเค้ามาทั้งนั้น

นึกอีกที การที่เราโดนหัวหน้าว่า ก็เพราะเรามีหัวหน้า
ที่เรามีหัวหน้าก็เพราะเรามีงานทำ ที่เรามีงานทำก็เพราะ
เรามีความสามารถมีความรู้ พอคิดแบบนี้ การโดนว่ามันก็กลาย
เป็นเรื่องไม่ดีที่แถมมากับเรื่องดีๆเท่านั้นเองครับ

[Paul VI]

เป็นเรื่องไม่ดีที่แถมมากับเรื่องดีๆเท่านั้นเองครับ

วรรคนี้ก็คมครับ พี่เวบ

[tum_H]

ปัจจุบัน ตอนนี้ ผมรู้สึกไม่อยาก เห็นหน้าคนที่มาด่าคุณพ่อผมเลยจริงๆ

มีทุกบริษัทครับ ทั้งคนไทยและต่างชาติ ยิ่งตำแหน่งสูงเทาไหร่ ความยึดติดยิ่งมีมาก
เป็นธรรมดาของมนุษย์ ผู้ที่มีกิเลสเป็นเครื่องหลอกใจ

ก่อนหน้านั้น ใครด่าผม ผมก็อัดกลับ เพราะผมไม่ได้ทำผิด ไม่มีเหตุผลอะไรที่
ต้องไปยอมรับในสิ่งที่เขาพูด สิ่งที่ได้รับคือ เขาก็จะไม่กล้ามายุ่งกลับเรา หากข้อมูล
ของเราแน่นกว่า แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คือ ความฝังใจ และ การหาโอกาสที่จะเอาคืน

หากมองย้อนไปในทางพุทธศาสตร์ ก็คือเรื่องของ "กรรม" ่นั่นเอง ผมได้อ่านหนังสือ
ของสมเด็จพระสังฆราช องค์ปัจจุบันของเรา แล้วทำให้จิตใจสงบและเข้าใจเรื่อง"กรรม"
ได้มากขึ้น ปล่อยวาง แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะยอมรับในสิ่งที่ผิด แต่ปรับรูปแบบไป
อีกอย่าง

ลองบอกหัวหน้าดูครับว่า "ผม อโหสิกรรมให้ ชาติที่แล้ว ผมคงเคย ด่าหัวหน้ามามาก เลย
ทำให้ชาตินี้ ผมได้รับผลกรรมที่เคยกระทำมา ไม่ว่าอย่างไร ผมก็ขออโหสิกรรมให้"
หลายคนอาจจะโกรธ เมื่อได้ยินคำพูดนี้ แต่ในใจเขาก็จะฉุกคิด ว่าสิ่งที่ทำมันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ
มโนธรรมในส่วนลึก ไม่มีใครไม่มีหรอกครับ

ตอนนี้ผมสงบขึ้น สุขขึ้น ปล่อยวางได้มากขึ้น รู้จักวางเฉย และพิจารณาผลของ "กรรม" ที่เขาทำ
และพึงระลึกว่า "ผู้ใดทำกรรมใด ย่อมได้รับกรรมนั้น" ช้าหรือเร็วขึ้นอยู่กับ กรรมดีหรือกรรมชั่ว จะส่งผล
หมดก่อนกัน (ส่วนใหญ่คนประเภทนี้ ก็มักโดนคนอื่นด่ามา หรือ ไม่ค่อยมีใครคบ เพราะผมของ"กรรม"
นั่นเอง)

ลองพิจารณาดูครับ "สิ่งเหล่านี้มักนำมาซึ่งความโกรธ นั่นหมายถึงเรากำลังสร้าง กองไฟ
ขึ้นมาทำลายและเผาหัวใจของเราเอง "

[กล้วยไม้ขาว]

พี่ก็พอร์ทใหญ่โตแล้วยังต้องทำงานที่ไม่อยากทำอยู่เหรอครับ
หรือเป็นงานที่พี่รัก แต่เกิดปัญหาดังว่าครับ

ปล. เข้ามาฟังคนบ่น

[[v]]

ขอบคุณทุกๆท่านครับ
ก็ว่าจะออกเหมือนกัน แต่ว่าจะออกเลยแบบฟ้าผ่า ให้ร้องหากันทั้งบริษัท

[jverakul]

แต่ว่าจะออกเลยแบบฟ้าผ่า ให้ร้องหากันทั้งบริษัท

อยากถามนิดหนึ่งครับ พี่ V ช่วงที่คิดเรื่องนี้รู้สึกสะใจลึกๆ ใหมครับ และคิดไปว่าคนที่ด่าเราเขาจะรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้เวลาได้ยินว่าเราลาออกแบบฟ้าผ่า

ผมขอแชร์ประสบการณ์อันน้อยนิดหน่อยนะครับ
แต่ก่อนตอนทำงานใหม่ๆ ผมก็โดนด่าบ่อยๆ บางครั้ง-จนถึงบ่อยครั้งมีสัตว์เลื้อยคลานมาป้วนเปี้ยนแถวๆ นั้นด้วย โดยส่วนใหญ่จะมาจากผจก.ใหญ่ หัวหน้าแผนก บางครั้งเป็นการด่าเช้า-ด่าเย็น สุดท้ายผมก็ลาออกแบบฟ้าผ่านี้แหละครับ แต่หลังจากนั้น 6-7 เดือน ผมก็ได้เจอกับนรกในใจของจริง กว่าจะผ่านมาได้ก็แทบรากเลือด แต่ทุกวันพอผมมองย้อนกลับไป ผมกลับรู้สึกขอบคุณคนเหล่านั้น เพราะถ้าไม่มีคนเหล่านั้น ผมก็จะไม่สามารถผ่าน....

1.ความเครียดที่ถับถมเข้ามาทุกๆวินาที เพราะถ้ามองย้อนกลับไปเทียบกับอดีตที่เจอ มันขี้ปะติ๋วเดียว
2.การมองเพียงผิวเผิน เฉพาะหน้า แก้ไขปัญหาไปวันๆๆ
3.คิดถึงแต่ตัวเอง และลูกน้องอย่างเดียว ไม่คิดถึงคนที่สูงกว่า
4.มองแต่อดีต ไม่คิดถึงปัจจุบัน

สุดท้ายที่ผมได้จริง ก็คือ การเอาตัวเอง หรือ ลอยตัวออกมานอกเหนือปัญหา แล้วเฝ้ามองดูห่างๆ เหมือนคนนอกมอง ซึ่งก็ได้ทำให้สามารถมองเห็นแนวทางแก้ไขปัญหาที่ใกล้เคียง ทั้งชั่วคราวและถาวร และได้รู้ซึ้งพร้อมทั้งเข้าใจกับคำว่า ' แล้วมันก็จะผ่านไป' เมื่อไม่กี่ปีที่แล้วนี้เอง
ปล. โปรดใช้สติในการตัดสินใจ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเฉพาะกับผมเท่านั้น ตอนนั้นผมก็ทำงานไม่ได้เรื่องจริงๆ ด้วย

ขอโทษที่ทำให้กระทู้รกครับ

[san]

ทำงานกับคนคงหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้ไม่ได้หรอกครับ
ยิ่งคนไทยจำนวนนึงแบ่งชนชั้นกันตามตำแหน่ง ฐานะ
กันด้วยแล้ว มันก็ยิ่งไปกันใหญ่ ผมว่าถ้าเราคิดว่าเรา
ไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าเอามาใส่ใจเลยครับ
พยายามอย่าไปคิดถึงมันซ้ำแล้วซ้ำอีก
เค้าไม่ได้รับรู้อะไรด้วย จะมีก็แต่เราที่รู้สึกทุกข์
ยอมรับเถิดครับว่า โลกเราไม่ได้มีความยุติธรรม
เราคงต้องเจอเรื่องทำนองนี้อีกเยอะตลอดชีวิตของเรา
สิ่งสำคัญก็คือวิธีการรับมือกับเรื่องแบบนี้ของเราต่างหาก
สิ่งดีๆที่จะเกิดจากเหตุการณนี้ได้ก็คือ การที่เรา
ตั้งใจว่าเราจะไม่ทำแบบนี้กับคนอื่น

แนะนำได้ดีมากๆครับ

คำถามคือ ถ้าเจอครั้งที่ 2 กับคนเดิมๆ จะทำยังไง
ใครจะช่วยแนะนำได้ครับ
พี่พอใจดีกว่า ในฐานะที่พี่.....น่าจะ....อาวุโสที่สุด มังครับ
: )


เรื่อง ลมปากนี่ ...สร้างได้ทั้งเพื่อนแล้วก็ศัตรูได้ จริงๆครับ
บางคนเลยหัดพูดให้น้อยดีกว่า
ผมก็กำลังหัดครับ อิอิอิ

[san]

2. ทำไมไม่ด่ากลับ หรือเคลียร์ให้รู้เรื่องไปเลยครับ ปล่อยให้เค้าด่าฝ่ายเดียว?

ผมว่านะ.....จขกท น่าจะยังอายุไม่มากเท่าไร กับคงพึ่งเคยเจอสถานการณ์แบบนี้นะครับ
ถ้าเจออีกครั้ง อาจจะมีสวนไปรึป่าวครับ
อย่าเก็บไว้นานนะครับ เครียดป่าวๆครับ
555

ผมเอง
คิดถึงน้องคนนึง ที่ผมเองก็หลุดคำด่า ออกไป
ผ่านมา 5-6 ปีแล้วครับ ตอนนั้นก็ 40++ แล้วครับ

เรื่องวันนั้น วันนี้ก็ยังค้างอยู่ในใจครับ
งานบางงาน ทำไม่ได้หรอกครับ ถ้าไม่ทำทั้งเดือน ทั้งวันทั้งคืน
เจ้านายก็รู้สภาพ แต่เจ้านายก็รับงานมา คนก็มีเท่าเดิม ไม่ได้ให้มาเพิ่ม
( เจ้านายมาสารภาพทีหลัง ตอนจบงานนี้หลายปีแล้วว่า ไม่คิดว่าทั้งทีมจะทำได้ )

เริ่ม ซวยตั้งแต่วันรับงานมาวันนั้นแล้วครับ
หลายเดือนที่ ไม่มีวันหยุดครับ ทำทั้งวันทั้งคืน งานออกแบบสาธารณูปโภคครับ
ต้องเสร็จ คือต้องเสร็จ ไม่ต้องมีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น ในการที่จะบอกว่าไม่เสร็จ
แบบรายละเอียดเพื่อสำหรับการก่อสร้าง ต้องพร้อมสำหรับการก่อสร้างที่วันเวลากำหนดไว้แล้ว คน เครื่องจักร และผู้ใช้ กำลังรออยู่

วันนั้น.....ทำงานเหนื่อยมากๆ เหนื่อยกันทุกคนนะครับ ไม่ว่าผม หรือว่า น้องคนนั้น หรือ ลูกทีม คนอื่นๆ
ทุกคนล้า ฟิวใกล้ขาด ฟางเส้นสุดท้าย กับ โชคชะตา มันมาเจอกันพอดี
จังหวะที่น้องคนนั้นเข้ามาต่องาน นิดเดียวเองครับ หาเอกสารไม่เจอ งานเร่งมากๆ จะจบงานยังไง
น้องคนนั้นโดนผมด่าไปลั่นห้อง

ทุกคนตะลึง เงียบกันหมด ผมยังตะลึงตัวเอง

ผมเองจริงๆแล้ว ถือว่า.....ไร้เหตุผล ในการด่าครับ
น้องเขามาทำงาน ทั้งๆที่แม่น้องเขาเป็นมะเร็ง ยังต้องมาทำงานวันเสาร์ อาทิตย์เลย
น้องคนนี้ จบเกียรตินิยม เหรียญทองครับ ในประเทศ จบโท เมกา

ถัดจากวันนั้น มองหน้า มองตากันไม่สนิทใจกัน แม้กับลูกน้องคนอื่นที่ไม่ได้โดนด่า ก็มองเราแบบไม่เข้าใจ อย่าว่าแต่น้องเขาจะไม่เข้าใจเลย เราเองยังไม่เข้าใจตัวเองว่า เรื่องจิ๊บๆ ทำไมหลุดได้ขนาดนี้ งานยุ่งขนาดนี้ เราเองยังหาเรื่องให้ยุ่งเข้าไปอีก

นึกย้อนไป ก็เสียใจว่า เราคุมอารมณ์ตัวเองได้ไม่ดี ในสภาวะที่มีความกดดันทางด้านเวลาอย่างต่อเนื่องนานเกินไป

น้องคนนี้ สปิริตดีครับ ถัดจากนั้น ยังทำงานได้ดี และต่อเนื่องจนเสร็จ

ภายหลัง ผมเอง มาเล่าให้หัวหน้าฟัง
หัวหน้าหัวเราะ บอกว่า ก็ต้องเจอกันทุกคน ถ้ายังอยู่ในสายงานนี้ ที่มีกำหนดเรื่องของเวลามากำหนด แบบที่ว่า สั่งวันนี้ จะเอาอีกไม่กี่เดือน งาน หลายพันล้าน ใครจะไปออกแบบได้ เพียงแต่ว่า วันไหน เวลาไหน ใคร ที่จะเจอ แล้วเจอในสภาพไหน ตำแหน่งไหน ใครด่า ใครโดนด่า

หัวหน้าผมคนนี้ ปกติ แก gentle มาก มีอยู่วัน แกไปหลุดปาก ด่า ลูกน้องอีกคน จบโท ในประเทศครับ วันนั้น หัวหน้าคนนี้มีเรื่องให้ปวดหัวก่อนหน้า แต่ว่า น้อง AIT คนที่ว่านี่ แจ๊คพ๊อต ไม่รู้เรื่อง มีเรื่องสะกิดใจหัวหน้าคนนี้ นิดหน่อย แต่โดนยาววววว หุหุหุ หัวหน้าคนนี้ แกหลุดแค่ครั้งเดียวจริงๆ แกก็จำจนถึงวันนี้เหมือนกัน 555

ผ่านมาหลายปี ได้เล่าให้ลูกทีมของผมชุดที่โดนตอนนั้น เล่าให้ฟังว่า ถ้าเขาเป็นเราเขาจะหลุดรึป่าว เราเองก็ไม่ต้องการคำตอบ เพราะว่า ทำงานแบบนี้ ซักวันก็ต้องเจอ จนได้

ยอมรับว่า ตัวเราเอง พลาดไป ทั้งๆที่เราเองก็เคยโดนว๊าก ขึ้นพ่อ ขึ้นแม่ เคยโดนมาก่อน
หลังจากวันนั้น เราเองก็รู้สึกแย่มากๆ คงได้แต่เตือนตัวเองว่า ขอให้มีสติ ต้องระวังในคราวถัดไป ทุกครั้งที่มีงานต่อเนื่อง ไม่หยุด

ลูกน้องคนที่โดนผมว๊าก ตอนหลังได้งานทำในหน่วยงานที่ดีกว่า น้องเค้าลาออก ตอนผมบวช น้องเขาไปหาความมั่นคงกว่า ก็จากกันไปด้วยความรู้สึกที่ในใจน้องเขา คงมีตะกอนในใจอยู่ครับ

ระยะหลัง ถ้างานมีปัญหาเรื่องของเวลา ผมแย้งก่อนเลย ไม่รับแล้ว หรือไม่ก็มุด หาวิธีชิ่ง ให้คนอื่นมารับไปแทน หุหุหุ วิชาหนีภัย นี่ สุดยอดครับ ดีที่สุดครับ มหาลัยไม่เคยสอนเล้ยยยย อิอิอิ

ตอนนี้ ที่ทำได้ คือ บ่น
ไอเราก็ซวยไป
น้องคนนั้นก็ซวยไป

[por_jai]

36กลยุทธ ดีที่สุดคือหนี คือมุด พี่แสนก็บอกแล้วนี่ครับ
เป็นผมก็ทำอย่างนั้นแหละ

[[v]]

ด่าแรงๆไอ้เห้ ไรงี้ ก็พอโอเค แต่บุพการี มาเกี่ยวไรด้วย อันนี้จี๊ดมาก
เรื่องด่านี่ ผมก็มีสวนอยู่บ้าง แต่วันนั้นมันเหนื่อยใจจริงๆ ด่ากันไปมา เหมือนเอามีดมาทิ่มพุงกัน สุดท้ายไส้แตก




เออเรื่องแบบนี้มันก็แปลกดีนะครับ ผมว่ามันต้องเป็นพฤติกรรมเลียนแบบมาแน่ๆ
พอหลังจากวันเกิดเรื่องหนึ่งวัน หัวหน้าคนที่ 1 ก็ไปด่่า พี่อีกคนที่แผนก อันนี้ ด่าลั่นตึกเลย ประโยคเดิมเป๊ะ
เสียงดังชัดเลย หัวหน้าคนที่ 1 นี่ก็ใช่ย่อย (เมื่อก่อนก็ไปตบหัวพี่อีกคน เรื่องงานนนี่หล่ะ พอดีมีพี่ผู้หญิงเอาตัวมาบังไว้ครั้งที่ 2 เลยตบไม่โดน) ครั้งที่ 1 กับ 2 นี่ต่างกันนานหลายเดือนด้วยนะ