ปลายทางการลงทุนของคุณคืออะไร

[doctornum]

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ลงทุนมานานแล้ว และก็ได้ประโยชน์จาก Thaivi มากมาย ได้อ่าน

แนวคิดอันมีคุณค่าอย่างมากจากเซียนหลายๆท่าน ได้มาปรับใช้เพื่อสร้างแนวทางการลง

ทุนที่เหมาะกับตัวเอง แต่ก็ยังอยู่ใน learning curve ผมก็มีเป้าหมาย ตัวเลขคร่าวๆอยู่ในใจ

ที่จะทำให้ถึง ก็พยายามศึกษา ทดลอง ประเมินผลการลงทุน ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ พยายาม

ประหยัด invest first , re-invest ใช้ประโยชน์จากดอกเบี้ยทบต้นให้มากที่สุด พยายามขวน

ขวายหาความรู้ ดูสัมนา ตามอ่านแนวคิดต่างๆ เพื่อเป้าหมายที่ตั้งไว้ ...............

แต่กลับมาฉุกคิด พอมีข่าวแผ่นดินไหวที่ญี่ปุ่น คนตาย ทำให้คิดย้อนสู่สัจธรรมว่า อะไรก็

ไม่แน่นอน ผมไม่ได้หมายความว่า หาเงินไปก็เท่านั้น เพราะการมีอิสรภาพทางการเงิน ทำ

ให้เราได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำ แต่เหตุการณ์นี้ทำให้ฉุกคิดว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ เป้า

หมายคืออะไร ทุกวันนี้ที่ทำอยู่ดีที่สุดแล้วเหรอ เพราะทุกวันนี้พยายามใช้เวลาในการทำ

การบ้าน หาข้อมูล อ่านหนังสือลงทุน แต่เหมือนที่ใครเคยพูดไว้ สุดท้ายทุกคนก็ตายหมด

อยู่ดี เลยต้องถามตัวเองว่าเป้าหมาย นอกจากตัวเลขที่ตั้งไว้ มีอะไรอีก ผมว่าที่สำคัญก็คือ

สุขภาพ และเวลากับครอบครัว ถ้าเรามัวแต่ทุ่มเวลากับการลงทุน เพื่อให้บรรลุอิสรภาพทาง

การเงิน แต่สุดท้าย โลกก็แตกอยู่ดี ผมคงเสียใจที่ไม่ได้ใช้เวลากับครอบครัวให้มากกว่านี้

หรือเรื่องสุขภาพ ถ้าเป็นโรคไปแล้วมีเงินเท่าไหร่ก็ไม่คุ้มกัน ทำให้กลับมาแก้ไขแนวคิดใหม่

ว่า เราต้องลงทุนอย่างมีความสุข ใช้เวลาปัจจุบันให้คุ้มค่าที่สุด มีความสุขตอนนี้เลย ไม่

ต้องรอให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ก่อนแล้วค่อยมีความสุข เพราะสุดท้ายมีเงินก็อาจไม่มี

ประโยชน์ เวลาปัจจุบันต่างหากที่มีค่ามากที่สุด แล้วทุกท่านคิดอย่างไร ยินดีที่ได้แลก

เปลี่ยน idea ครับ

[densin]

อยู่ในปัจจุบัน สุขในปัจจุบัน ทำดีที่สุดในปัจจุบัน

[luangrit]

ปลายทางในชาตินี้ภพนี้คือ การเข้าถึงธรรมะให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้...

การมีอิสระทางการเงินเป็นแค่การช่วยส่งเสริมให้ถึงปลายทางเท่านั้นครับ

หลังจาก 1 ปีที่สึกออกมา จิตใจมันไม่เคยทิ้งเรื่องการภาวนาเลยครับ
ใจมันรู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นสาระสำคัญ....และไม่เคยมองว่าการลงทุนสำคัญไปกว่าการปฏิบัติภาวนา

เงินทั้งหมดที่มีหลังจากที่ผมไม่อยู่แล้ว ก็จะขอคืนให้สู่แผ่นดิน
โดยที่ไม่ยึด ไม่ติด ไม่หวง

[doctornum]

ปลายทางในชาตินี้ภพนี้คือ การเข้าถึงธรรมะให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้...

การมีอิสระทางการเงินเป็นแค่การช่วยส่งเสริมให้ถึงปลายทางเท่านั้นครับ

หลังจาก 1 ปีที่สึกออกมา จิตใจมันไม่เคยทิ้งเรื่องการภาวนาเลยครับ
ใจมันรู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นสาระสำคัญ....และไม่เคยมองว่าการลงทุนสำคัญไปกว่าการปฏิบัติภาวนา

เงินทั้งหมดที่มีหลังจากที่ผมไม่อยู่แล้ว ก็จะขอคืนให้สู่แผ่นดิน
โดยที่ไม่ยึด ไม่ติด ไม่หวง

เห็นด้วยเลยครับ ยิ่งเห็นโลกทุกวันเป็นแบบนี้ อะไรก็ไม่แน่นอน ผมก็คิดว่าการภาวนา ฝึกสตินี่ล่ะสำคัญสุด ก่อนนี้ หุ้นขึ้นก็ดีใจ แต่ก็เจ็บใจทำไมไม่ซื้อเยอะกว่านี้ หุ้นตกก็เสียใจ ทำไมเราไม่ cut ไปก่อน แต่พอลองหยุดคิดว่า เราเล่นหุ้นเพื่ออะไร ถ้าเล่นแล้วทุกข์ไม่ว่าหุ้นขึ้น ลง จะเล่นไปทำไม ถึงจะรวยแค่ไหนก็ตาม เพราะมันเป็นทุกข์ ถ้าทำใจเป็นกลางรู้เท่าทันความคิดตัวเองได้ ก็น่าจะดี (กำลังฝึกอยู่ครับ) ถ้าลงทุนด้วยความเป็นกลาง ไม่พอกพูนกิเลส ความโลภ อนาคตเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นมา ก็จะไม่เสียใจแล้วครับ เพราะโลกมันก็เป็นแบบนี้ อนาคตอะไรจะเกิดมันก็เกิด เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดอย่างที่คุณ densin ว่านั่นล่ะ คงจะดีที่สุดแล้ว

[luangrit]

ปลายทางในชาตินี้ภพนี้คือ การเข้าถึงธรรมะให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้...

การมีอิสระทางการเงินเป็นแค่การช่วยส่งเสริมให้ถึงปลายทางเท่านั้นครับ

หลังจาก 1 ปีที่สึกออกมา จิตใจมันไม่เคยทิ้งเรื่องการภาวนาเลยครับ
ใจมันรู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นสาระสำคัญ....และไม่เคยมองว่าการลงทุนสำคัญไปกว่าการปฏิบัติภาวนา

เงินทั้งหมดที่มีหลังจากที่ผมไม่อยู่แล้ว ก็จะขอคืนให้สู่แผ่นดิน
โดยที่ไม่ยึด ไม่ติด ไม่หวง

เห็นด้วยเลยครับ ยิ่งเห็นโลกทุกวันเป็นแบบนี้ อะไรก็ไม่แน่นอน ผมก็คิดว่าการภาวนา ฝึกสตินี่ล่ะสำคัญสุด ก่อนนี้ หุ้นขึ้นก็ดีใจ แต่ก็เจ็บใจทำไมไม่ซื้อเยอะกว่านี้ หุ้นตกก็เสียใจ ทำไมเราไม่ cut ไปก่อน แต่พอลองหยุดคิดว่า เราเล่นหุ้นเพื่ออะไร ถ้าเล่นแล้วทุกข์ไม่ว่าหุ้นขึ้น ลง จะเล่นไปทำไม ถึงจะรวยแค่ไหนก็ตาม เพราะมันเป็นทุกข์ ถ้าทำใจเป็นกลางรู้เท่าทันความคิดตัวเองได้ ก็น่าจะดี (กำลังฝึกอยู่ครับ) ถ้าลงทุนด้วยความเป็นกลาง ไม่พอกพูนกิเลส ความโลภ อนาคตเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นมา ก็จะไม่เสียใจแล้วครับ เพราะโลกมันก็เป็นแบบนี้ อนาคตอะไรจะเกิดมันก็เกิด เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดอย่างที่คุณ densin ว่านั่นล่ะ คงจะดีที่สุดแล้ว

เรื่องภาวนาช่วยได้เยอะครับคุณ doctornum
มันช่วยในเรื่องการปล่อยวางอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยที่ไม่ได้ไปบังคับมันเลยครับ
ผมเองก็ฝึกอยู่เช่นกันครับ

[หมักเตา]

นักวิทยาศาสตร์เค้าคำนวณกันออกมาได้ว่า ดาวเคราะห์โลกของเราใบนี้ ปัจจุบันมีอายุประมาณ 4,540 ล้านปีครับ

เคยอ่านหนังสือ (ไม่แน่ใจว่าของ คุณประภาส หรือ คุณวินทร์) ที่เปรียบเทียบเหตุัการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นบนโลกกับช่วงเวลาหนึ่งปี พอสรุปได้ว่า
ไดโนเสาร์ตัวสุดท้าย สูญพันธุ์ไปจากโลก หนึ่งหรือสองวันหลังเทศกาลคริสต์มาส
ประมาณหกโมงเย็นของวันที่ 31 ธันวาคม ก็กำเนิดมนุษย์คนแรก เดินถือกระบองไปเที่ยวทุบหัวตัวอะไรต่อมิอะไรมากิน
สองสามนาทีก่อนหมดปี โฆษกประกาศให้มารวมตัวกันเพื่อเคาท์ดาวน์ มนุษย์ถึงได้เริ่มรวมตัวกันสร้างเป็นอารยธรรมขึ้นมา
พอเคาท์ดาวน์จนเหลือ 5... 4... 3... 2... ตลาดหุ้นนิวยอร์คก็ถือกำเนิดขึ้นมา

นี่เอาแค่อายุของโลกนะครับ ถ้าจะเปรียบกับอายุของจักรวาลจะยิ่งปลง

โดยส่วนตัว ผมเลยมองว่า
สิ่งรูปธรรมใดๆก็ตามที่มนุษย์สร้างขึ้นประดิษฐ์ขึ้น หรือสิ่งนามธรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกฏเกณฑ์ ค่านิยม ความเชื่อ ฯลฯ หากมันเข้าท่าก็ใช้่ไปทำไป แต่คงไม่ยึดติด เพราะสุดท้ายแล้วมันคงไม่มีสาระอะไรเลย

เห็นด้วยกับพี่ๆครับ ว่าบางทีปลายทางมันก็ควรเป็นปัจจุบันนี้นั่นเอง
และพึงระลึกคำสอนของพี่ไว้เสมออีกว่า เราเป็นแค่ธุลีในสายลม

[ซากคน]

ปลายทางการลงทุนของผม คือ การใช้ชีวิตในแบบที่สนองตัวตนอย่างถึงที่สุด เขี่ยสิ่งรอบข้างที่เป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตออกไปให้หมด ไม่สนว่ามันจะใหญ่คับฟ้า มีอิทธิพลต่อความคิดคนส่วนใหญ่เพียงใด พูดง่ายๆวันที่พร้อมแล้ว ถ้ามันไม่หลีกทางให้ผม ผมก็ขอใช้สิทธิเดินเลี่ยงไปทางอื่นแทน เงินนั้นไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นของจำเป็นสำหรับยุคนี้ ที่ถึงแม้จะซื้ออะไรไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็มากพอที่จะปัดรังควานสิ่งรอบข้างในอดีตและปัจจุบันให้ผมได้แน่นอน

[Diablo]

ปลายทางการลงทุนของผม คือ การใช้ชีวิตในแบบที่สนองตัวตนอย่างถึงที่สุด เขี่ยสิ่งรอบข้างที่เป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตออกไปให้หมด ไม่สนว่ามันจะใหญ่คับฟ้า มีอิทธิพลต่อความคิดคนส่วนใหญ่เพียงใด พูดง่ายๆวันที่พร้อมแล้ว ถ้ามันไม่หลีกทางให้ผม ผมก็ขอใช้สิทธิเดินเลี่ยงไปทางอื่นแทน เงินนั้นไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นของจำเป็นสำหรับยุคนี้ ที่ถึงแม้จะซื้ออะไรไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็มากพอที่จะปัดรังควานสิ่งรอบข้างในอดีตและปัจจุบันให้ผมได้แน่นอน

ผมชอบแนวคิดนี้ครับ เห็นด้วย
แล้วผมก็พยายามฝึกจิต ปล่อยวาง ไปด้วยครับ ในเรื่องบางเรื่อง ตามความเป็นจริง
ตามที่พอทำได้

[catty]

ได้ทําในสิ่งที่รักซักที.

..............................................................................................

Let. It be, it shall pass