.**..ซินยุนบกภาค 2 ผู้เขียน FengMiYiGe ผู้แปล Won won..**

[สุเกียง]

.**..ซินยุนบกภาค 2 ผู้เขียน FengMiYiGe ผู้แปล Won won..**

.**..ซินยุนบกภาค 2 ผู้เขียน FengMiYiGe ผู้แปล Won won..**

สวัสดีปีใหม่  ค่ะ ขอให้เพื่อนๆ จงมีแต่ความสุข สดชื่น สมหวัง มั่งมีศรีสุข ตลอดปี 2553 ค่ะ

ซินยุนบกภาค 2 ผู้เขียน FengMiYiGe ผู้แปล Won won

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?i ... =1&gblog=1

http://www.thaicycling.com/board/viewto ... 7&start=20

ชอบชิรี่ย์เกาหลีเรื่อง ซินยุนบก มากๆ
แม้จะจบไปแล้ว แต่กระแสความอยากดูชิรีย์เรื่องนี้นับวันจะยิ่งรุนแรงมากขึ้น
จะเห็นได้ว่า ผู้ประพันธ์ชาวจีน FengMiYiGe ท่านนี้ ก็ติดใจในชิรี่ย์เรื่องนี้เอามาก
จนทนไม่ไหว แต่งเองซะเลย ปรากฏว่าเป็นที่ชื่นชอบของแฟนคลับอย่างท่วมท้น
ซึ่งไม่เคยคิดว่าจะมีใครมีความสามารถแต่งเรื่องได้ดีเช่นนี้ เพราะต้นฉบับนั้นเป็นภาษาฝรั่ง

เราจะไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่า มีซินยุนบก ภาค 2 ที่แต่งโดยแฟนคลับแบบนี้
หากไม่ได้ ผู้แปล อย่างคุณ Won won มาแปลให้ ก็คงจะอกแตกตายเป็นแน่แท้
สำนวนการแปลนั้นนับว่าสุดยอดอย่างหาที่ติมิได้ เพราะเรียงเนื้อหาได้ลงตัวสละสลวยที่สุด
ทำให้การเดินเรื่องชวนติดตามตลอดเรื่อง แฟนคลับที่ติดตามอ่าน ต่างใจจดใจจ่อรออ่านกันทุกวัน
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้ว ว่า กระแสซินยุนบก นั้นครองใจคนติดตามขนาดไหน

ชอบอ่านนวนิยายมา40กว่าปี แลไม่อินกํบการติดตามอ่านเรื่องที่ผ่านมาได้มากขนาดนี้
อาจเป็นเพราะ เนื้อหาการเดินเรื่องน่าสนใจ ตัวแสดงๆได้สมบทบาท ลงตัวท่วงท่าลีลาเป็นธรรมชาติ
เสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่นั้นสวยงามสมกับบุคลิกตัวละคร ตัวประกอบก็แสดงได้ดีมากๆ ทำให้ชิรี่ย์เรื่องนี้ไม่มีอะไรให้ติเลยก็ว่าได้

ชิรี่ย์ภาค 1 จบ ไปแล้ว แต่มันคาใจ คาความรู้สึกที่ทำไมจบเอาดื้อ ต่างหงุดหงิดอยู่ในใจ
แล.. และ ในโลกนี้ก็มีคนรู้ใจ ที่ชื่อ FengMiYiGe แต่งเรื่องนี้ออกมา
แถมยังมี ผู้แปล ที่ใช้นามแฝง ว่า Won won มาแปลและเรียบเรียงเนื้อหาให้พวกเราอ่าน

คุณ Won won สมเป็น ช่างแปล (พู่กันทองอันดับหนึ่งของฮันยาง) จริงๆ
บวกกับมีอารณ์ขัน ขี้เล่นสนุกสนานเฮฮา เป็นกันเอง
ไม่แปลกใจเลยว่าในบล๊อคของคุณ Won won จะมีแฟนคลับแวะเวียนเข้าไปอ่านมากมายทุกๆวัน

อดทึ่งอดชื่นชมในฝีไม้ลายมือของนักแปลคนนี้จริงๆนะ

อยากให้เพื่อนๆที่ติดใจชิรี่ย์ ซินยุนบก ได้อ่าน ภาค 2 ที่แต่งโดยแฟนคลับ คุณ FengMiYiGe
มาเจอผู้แปล อย่างคุณ Won won ก็เลยทำให้สิ่งที่ค้างคาใจหายไปหมด
นับเป็นคนยุคใหม่ที่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ


http://ko.wikipedia.org/wiki/%ED%8C%8C% ... cheong.jpg

http://ko.wikipedia.org/wiki/%ED%98%9C% ... D%EB%8F%84

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Joyucheong.jpg

[สุเกียง]

.ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจในฝีไม้ลายมือของท่านช่างแปล วอนวอน จริงๆ
อดไม่ได้ที่จะไปแชร์เรื่องซินยุนบก ภาค 2 ที่แต่งโดยแฟนคลับชาวจีน
แถมได้คนแปลที่สุดยอดที่สุดมาแปล กลายเป็นได้เนื้อหาที่ชวนอ่าน
เป็นการแปลที่สมบูรณ์สนุกสนาน ชวนติดตามมากๆ
และที่ตลกมากที่สุด คือ แฟนคลับแต่ละคน น่ารักและเป็นกันเอง
คุยสนุกสนาน อ่านแล้วเพลินดี
ไม่คิดว่า จะเรียกร้องความอยากรู้อยากเห็นให้กับคนอ่านได้มากมายเช่นนี้

ขอยกนิ้วให้เลย ว่า ช่างแปล วอนวอน นั้น ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ


โดย: สุเกียง IP: 125.24.124.139 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:21:44:37 น.

.ตอนที่ 16 ชองฮยางฉลาด จริงๆ มีจิตวิทยาในการโน้มน้าวสูงมากๆ
คนแต่งเรื่องนี้ เก็บความละเอียดอ่อนในการสื่อตัวละครได้สมจริง
แถมเข้าใจและป้อนความรู้สึกในวัยเด็ก จะต้องเป็นอย่างนี้

อ่านแล้วติดและคล้อยตามไปด้วย

ตอนที่ 16 คนแต่งบทชองฮยาง เฉลียวฉลาด ทำให้คนอ่านมองตัวละครโดดเด่น มีไหวพริบดีเลิศสง่างามไปอีกขั้นหนึ่งเลยทีเดียว
ไม่แปลกใจเลยว่า แค่บทที่คนแต่งๆเติมเดินเรื่อง จะสอดแทรกสิ่งเล็กๆน้อยๆทุกๆบทมานั้น
ให้มุมมองแง่คิดหลายๆอย่างสอดคล้องกับความเป็นจริงมากที่สุด

คนแต่งเรื่องนี้เขาเก่งนะ บวกคำแปลที่เรียบเรียงสละสลวยนุ่มนวลของช่างแปล วอนวอน นำมาประกอบเป็นถ้อยความนั้น อ่านแล้วไม่ติดขัด ออกจะลึกซึ้งและมีเสน่ห์ชวนให้หลงไหลไปกับการเดินเรื่อง

ขอชื่นชมจากใจจริงนะคะ


โดย: สุเกียง IP: 125.24.124.139 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:22:03:23 น.

[สุเกียง]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ปีใหม่นี้ขอให้เพื่อนๆสมาชิกสมาคมจักรยานเพื่อสุขภาพไทย TCHA ทุกท่าน
จงมีสุขภาพแข็งแรงๆ มั่งมีศรีสุข คิดสิ่งใดขอให้สมดังปรารถนา
ร่ำรวยยิ่งๆขึ้น ตลอดปี2553ค่ะ



**..ปีชง ปี2553 และวิธีแก้ชง เสริมดวงชะตา..**


credit by

http://www.turtlebiz.com/index.php?lay= ... 92&Ntype=1

http://www.turtlebiz.com/index.php?lay= ... 16&Ntype=1

[สุเกียง]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ปีใหม่นี้ขอให้เพื่อนๆทุกท่าน
จงมีสุขภาพแข็งแรงๆ มั่งมีศรีสุข คิดสิ่งใดขอให้สมดังปรารถนา
ร่ำรวยยิ่งๆขึ้น ตลอดปี2553ค่ะ



**..ปีชง ปี2553 และวิธีแก้ชง เสริมดวงชะตา..**


credit by

http://www.turtlebiz.com/index.php?lay= ... 92&Ntype=1

http://www.turtlebiz.com/index.php?lay= ... 16&Ntype=1

[สุเกียง]

[สุเกียง]

ต้องขออภัยข้อความข้างบนที่กดเซฟลิ้งค์มาแล้วกลายเป็นข้อความขายของไป งงเหมือนกัน

ที่นี่ไม่มีรายการแก้ไขข้อความ เลยกดผิดกดถูกตัวอักษรฝรั่ง เลยออกมา3ข้อความไปเลย
ขออภัยด้วยค่ะ

[สุเกียง]

..ปีชง 2553 และวิธีแก้ชง เสริมดวงชะตา..

http://www.turtlebiz.com/index.php?lay= ... 92&Ntype=1  

[สุเกียง]

.



http://www.bloggang.com/viewdiary.php?i ... 14&gblog=1







ตอนที่ 1/1 เผชิญศึกยามค่ำคืน (Night Maneuvers) ผู้แปล Machu Pichu

Painter Of The Wind : Of Ink And Song (Fanfiction)


Conception date 11211.09K Finalized date 10812.09K

Author : Obsidian Gryphon [HL Lee]

ลิงค์ต้นฉบับนะคะ



http://obsidiangryphongold.homestead.co ... tten-.html




"ภาพวาดและเสียงพิณ" ***





นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดยใช้พื้นฐานจากละครดังอิงประวัติศาสตร์เกาหลีปี 2008 ซึ่งดัดแปลงมาจากหนังสือนิยายชื่อดังที่แต่งโดยลีจองมยอง หมายเหตุ นิยายแฟนฟิคฉบับนี้ แต่งขึ้นสำหรับแฟนคลับซินยุนบกและจองฮยางโดยเฉพาะ ดังนั้นเนื้อหาบางส่วนจึงอาจไม่สมเหตุผลอยู่บ้างหากยึดหลักความเป็นจริง

ในนิยายเรื่องนี้ ยุนบกจะถูกเรียกสรรพนามว่า เขา เป็นหลัก

PS: เนื่องจากเป็นการแปลครั้งแรกในชีวิต หากผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ขอคอมเม้นท์ให้กำลังใจทีมงานแปลทุกคนด้วยนะคะ

Machu Pichu

ตอนไหนใครแปลก็จะลงชื่อคนนั้นไว้นะคะ

Won won

เผชิญศึกยามค่ำคืน (Night Maneuvers)

ขณะที่ความมืดค่อยๆ ครอบคลุมท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มผู้หนึ่งกำลังเร่งรีบฝีเท้าเดินตามเส้นทางลาดขึ้นเขาไปเรื่อยๆ เขาหยุดเดินและยืนพิงไม้พลองพลางชะเง้อตัวมองไปข้างหน้า พยายามคาดคะเนว่ายังเหลือหนทางอีกไกลแค่ไหนกว่าจะถึงจุดหมาย เฮ้อ! ช่างดูอีกยาวไกลนัก เขาถอนหายใจออกมา ตอนนี้เขามีทางเลือกเพียงสองทาง คือ เดินต่อไปท่ามกลางความมืด หรือ นอนร่วมกับสัตว์หากินกลางคืนอยู่แถวนี้ แต่การเดินต่อไปดูจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า เพราะอย่างไรเขาก็ยังมีแสงจันทร์อยู่เป็นเพื่อน เฮ้อ! เขาถอนหายใจอีกครั้ง ขยับเท้าที่ปวดเดินต่อไป แล้วเขาก็ได้ยินเสียงร้องแสบแก้วหูแว่วมา เสียงนกฮูกรึ เขาคิดในใจ นี่เป็นลางดีหรือลางร้ายกันแน่นะ เขาเม้มปากจนบูดเบี้ยว แล้วเขาได้ยินเสียงหอนแหลมมาอีกครั้ง คราวนี้เขาหยุดกึกนิ่งอยู่กับที่ เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ ถ้ามีสัตว์ป่าอยู่แถวนี้จริง ทางที่ดีเขาควรจะระวังตัวไว้ก่อน ทันใดนั้น เขาก็เริ่มออกวิ่งพาตัวเองอันตรธานห่างหายจากเส้นทางเดิน

" วิ่งหนีไปเร็วเข้า! พวกเจ้ารีบหนีไป!"

ยองจุนตะโกนบอกหญิงสาวที่อยู่เบื้องหลังเขา พลางพยายามต่อสู้สกัดกั้นโจรสองคนที่จะเข้ามาทำร้ายอย่างเต็มกำลัง เขาเหวี่ยงคบเพลิงไปมาไม่ให้โจรเข้ามาประชิดตัวได้ กระทั่งพวกโจรต้องถอยกลับไปตั้งหลัก แต่ก็ยังจ้องมองมาทางเขาอย่างระแวดระวัง แล้วยังมีโจรอีกคนหนึ่งรวมเป็นสามคนล้อมอยู่รอบตัวเขา เขาก็ไม่กล้าแม้จะหันไปมองด้านหลัง รู้ดีว่า โจรทั้งสามคนสามารถเอาชนะเขาได้อย่างรวดเร็วง่ายดาย เขามองปราดไปที่คนรับใช้ที่ล้มระเนระนาดอยู่ที่พื้นอย่างสิ้นหวัง ปรารถนาให้พวกเขาได้สตินัก จะได้มาร่วมกันต่อสู้ต่อต้านโจรร้าย

คยองมีดึงแขนสาวใช้อยากให้นางเลิกร้องไห้คร่ำครวญเสียที หากมีโอกาสจะได้เข้าไปช่วยเหลือยองจุนได้อย่างทันท่วงที นางสงสัยว่าคนของนางจะไปไกลสักแค่ไหน หากมีโจรไล่ตามหลัง แต่นางก็เดาว่า พวกเขาจะต้องสับสนและวิตกกังวลกับหญิงสาว 2 คน ที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แน่ๆ คยองมีจับตาดูโจรคนที่สามที่อยู่เยื้องมาทางด้านหลังยองจุน ซึ่งเป็นตำแหน่งที่จะทำร้ายเขาจากทางด้านหลังได้โดยง่าย นางกำลังโกรธจนหน้ามืด จึงไม่สามารถยืนนิ่งเฉย ดูญาติของนางต่อสู้กับโจรอย่างจนตรอกคนเดียวได้ นางรู้ดีว่าเป็นการโง่เขลาที่จะทำเช่นนี้

แต่แล้วนางก็อดใจไว้ไม่ไหวเอื้อมมือไปหยิบข้าวของที่หล่นเกลื่อนอยู่ข้างตัว แล้วปาไปยังโจรคนที่สาม ของปลิวไปกระแทกไหล่โจรเข้าอย่างจัง จนทำให้เขาเบี่ยงเบนความสนใจมาที่คยองมี โจรส่งเสียงด่าออกมาอย่างเกรี้ยวกราด โกรธที่นางเข้ามาขัดขวาง เขากระโจนพุ่งตัวโถมเข้ามาหานาง พร้อมกับเงื้อไม้ในมือขึ้น นางจ้องมองเขากลับอย่างท้าทาย สาวใช้กรีดร้องเสียงหลงออกมาด้วยความหวาดกลัวเมื่อไม้ในมือโจรกำลังจะฟาดลงมาที่คุณหนูของนาง ทันใดนั้นนางก็ได้ยินเสียงตะโกน และเห็นเงาดำแวบ พุ่งตรงเข้ามาขวางระหว่างคยองมีและโจร นางได้ยินเสียงเหมือนไม้คู่หนึ่งทุบลงมาดัง พลั่ก พร้อมๆ กับโจรที่กำลังจะทำร้ายนาง ลงไปกองสลบแน่นิ่งอยู่ที่พื้น นางถลึงตามองเหตุการณ์ด้วยความประหลาดใจแล้วจึงเงยหน้าขึ้น ตอนนี้สิ่งที่เห็นไม่ใช่เงาดำมืดอีกแล้ว หากเป็นชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่ถือไม้พลองในท่าเตรียมพร้อม

ยองจุนได้ยินเสียงร้องของสาวใช้ เขา จึงเผลอตัวหันหลังกลับไปมอง ทันใดนั้นเองโจรคนหนึ่งก็ฉวยโอกาสพุ่งเข้าไปชกที่หน้าท้องเขาอย่างจัง สร้างความเจ็บปวดให้เขาอย่างมาก เขารู้สึกโกรธตัวเองที่พลาดไป จึงเหวี่ยงคบเพลิงไปมาอย่างบ้าคลั่งเพื่อป้องกันไม่ให้พวกโจรเข้ามาใกล้ได้อีก ชายหนุ่มที่ไม่ทราบว่ามาจากที่ใดที่เพิ่งจัดการโจรคนที่สามได้อย่างรวดเร็วนั้น ตอนนี้ขยับย้ายตัวมาอยู่เคียงข้างเขาแล้ว ยองจุนรู้สึกขอบคุณและดีใจมากสำหรับความช่วยเหลือครั้งนี้

ตอนนี้เขาและชายหนุ่มเสมือนเป็นพวกเดียวกันแล้ว พวกโจรจับตาดูพวกเขาอย่างไม่แน่ใจในสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป ยองจุนและชายนิรนามส่งสัญญาณให้กัน แล้วก็พุ่งตัวไปจัดการโจรสองคนที่ยังเหลือพร้อมกัน โจรที่อยู่ตรงข้ามยองจุนกรีดร้องออกมา หลังจากโดนคบไฟฟาดเข้าที่แขนอย่างแรง เขาทิ้งกระบองลงและรีบเอามือไปกุมแขนที่หักไว้ ยองจุนหันกลับไปเพื่อช่วยเหลือหนุ่มนิรนาม แต่ก็พบว่าไม่จำเป็น เสียแล้ว เพราะโจรคนสุดท้ายลงไปสิ้นสติอยู่กับพื้นเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ชายแปลกหน้ากำลังคุกเข่าอยู่ข้างๆ โจร เพื่อตรวจจังหวะการเต้นของชีพจร เมื่อพอใจแล้วเขาจึงลุกขึ้นยืน ยองจุนแปลกใจมากเมื่อพบว่าชายนิรนามผู้มีรูปร่างผอมบางผู้นี้สามารถจัดการโจรสองคนได้อย่างง่ายดาย

"ขอบพระคุณท่านมากสำหรับความช่วยเหลือ" ทันใดยองจุนก็นึกถึงมารยาททางสังคมที่ดีขึ้นมาได้ เพิ่งตระหนักว่าตนเองกำลังทำตัวเปิ่นไร้มารยาท จึงเอ่ยถามขึ้นมาว่า ไม่ทราบท่านมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอย่างไร

"ท่านไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ข้าก็แค่บังเอิญผ่านมาเท่านั้น" ชายหนุ่มพูด "ข้าชื่อ ซอยุน พวกท่านกำลังจะไปวัดใช่หรือไม่ "

"คุณชายซอ ให้ข้าขอบคุณท่านสักพันครั้งก็ไม่สามารถทดแทนบุญคุณในครั้งนี้ได้เลย" ยองจุนโค้งคำนับ "ข้าชื่อ ฮาน ยองจุน ข้ามาพร้อมกับญาติของข้า " เขาหันไปทางคยองมีที่ยังคงนั่งเหม่อลอยอยู่กับพื้น พวกเรากำลังจะไปบริจาคของให้วัดตามที่ได้ทำมาทุกปี ก่อนที่จะถูกโจรพวกนี้ดักปล้น"

ยุนบกมองไปยังเกี้ยวที่ล้มคว่ำบนพื้น พร้อมด้วยข้าวของที่ตกหล่นกระจายเกลื่อนกลาดตามทางเดิน และพยักหน้าอย่างเข้าใจเหตุการณ์

"สองคนนั้นเป็นคนแบกเกี้ยวของพวกท่านหรือ" ยุนบกชี้ไปที่ร่างชายสองคนที่อยู่ข้างๆเกี้ยว

"ใช่ พวกเขาคือคนแบกเกี้ยวของข้าเอง พวกโจรเข้ามาลอบทำร้ายโดยไม่ทันตั้งตัว พวกเขาจึงถูกโจรทำร้ายจนหมดสติไป ทิ้งให้ข้าต่อสู้อย่างโดดเดี่ยวกับโจรทั้งสาม "

"งั้นข้าขอตัวไปจะดูพวกเขาสักหน่อย ส่วนท่านควรไปดูอาการญาติของท่านน่าจะเป็นการดีกว่า "

ยองจุนเดินไปหาญาติของเขา ขณะเดียวกับที่ยุนบกไปตรวจดูคนแบกเกี้ยวที่ยังหมดสติอยู่ ส่วนสาวใช้ยังคงไม่หยุดร้องไห้ฟูมฟาย

"เจ้ารู้ตัวว่าทำอะไรลงไปไม๊ คยองมี " ยองจุนต่อว่า "เจ้าควรจะหนีไป ตอนที่ข้าบอกให้เจ้าหนี "

"อะไรนะ จะให้ข้าหนีไป แล้วทิ้งให้ท่านสนุกอยู่คนเดียวเช่นนั้นรึ" คยองมีโต้ตอบยองจุนกลับไป "ฮยอนซุก เจ้าเลิกร้องไห้ได้แล้ว ตอนนี้เจ้าปลอดภัยแล้ว " คยองมีพยายามปลอบคนรับใช้เธออย่างอ่อนโยน โดยหวังจะให้นางหายจากอาการหวาดกลัว ยองจุนเงยหน้าขึ้นมองยุนบกที่กลับมาพร้อมคนแบกเกี้ยวสองคนของเขา ความจริงพวกเขาได้สติมาพักใหญ่แล้วแต่แกล้งทำเป็นสลบอยู่กับพื้นเพราะความขี้ขลาด และเพิ่งจะรู้สึกปลอดภัยเมื่อยุนบกเดินเข้าไปหา จึงยอมลุกขึ้นยืน

"ญาติของท่านปลอดภัยดีไหม" ยุนบกถามอย่างห่วงใย เพราะเห็นว่าเธอยังคงนั่งอยู่บนพื้น คยองมีหน้าแดงขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเขาถามแต่เขามองหน้านางไม่เห็นในความมืด

"ข้าสบายดีค่ะ เพียงต้องการพักสักเล็กน้อยเท่านั้นเองค่ะ"

"คนรับใช้ทั้งสองคนของท่านโดนตีเข้าที่ศีรษะอย่างจัง แต่ข้าคิดว่าพวกเขายังพอจะเดินทางไปต่อได้ แต่พรุ่งนี้ควรให้พวกเขาพักผ่อนให้เต็มที่สักวันหนึ่งเถอะ "

ยุนบกหันไปสนใจโจรแขนหักที่นอนตัวงอเป็นกุ้ง อยู่ที่พื้น ท่าทางเขาจะเจ็บแขนไม่น้อยแต่ไม่กล้าส่งเสียงร้องออกมาสักแอะ ยุนบกรู้สึกเห็นใจเมื่อพิจารณาบาดแผลอย่างเอาใจใส่ แขนโจรหักอย่างไม่ต้องสงสัย เขามองไปรอบๆ แล้วผลุนผลันออกไปยังทางเดินก่อนที่จะกลับมาพร้อมกิ่งไม้สั้นเกลี้ยงเกลา สำหรับทำเฝือก เขามัดกิ่งไม้เข้ากับแขนที่หักของโจรอย่างรวดเร็วโดยใช้เศษผ้าที่ฉีกมาจากเสื้อผ้าของพวกโจรนั่นเอง พอเขาทำเสร็จ เขาจึงเงยหน้ามาเจอสายตาของทุกคนที่ต่างจ้องมองมาที่เขาด้วยความชื่นชมพึงพอใจ

"พวกท่านยังต้องการจะไปวัดหรือไม่" ยุนบกถามอย่างจริงจัง "พวกเราควรพาโจรสามคนนี้ไปกับพวกเราด้วย "

"ห๊า ว่าไงนะ!! ทำไมต้องเอาพวกมันไปด้วยล่ะ" คยองมีถามด้วยความโกรธ ขณะที่ลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นออกจากกระโปรง

"เขาพูดถูกแล้ว เราควรจะเอาพวกโจรไปด้วย" ยองจุนเข้าใจว่ายุนบกหมายถึงอะไร แม้ว่าโจรสามคนนี้ตั้งใจจะทำร้ายเขา แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็มีบาดแผลที่ควรจะได้รับการรักษา "เจ้าและเจ้าไปมัดโจรอีกสองคนซะ แล้วก็ไปเอาเกี้ยวมาที่นี่ และเก็บข้าวของทั้งหมดให้เรียบร้อย "

"ลุกขึ้นไหวหรือไม่" ยุนบกถามโจรที่แขนหัก.

"ดะ ได้ ขอรับ ข..ขอบคุณ...ท่าน," โจรตอบกลับด้วยความซาบซึ้งถึงความช่วยเหลือของยุนบก เขาก้มหน้าลงไปมองที่เท้า ละอายใจเกินกว่าจะมองหน้ายุนบกคนที่ช่วยเหลือเขาแทนที่จะลงโทษเขา.

[สุเกียง]

ยุนบกขยับห่อของบนหลังตนเองให้เข้าที่ แอบบ่นถึงอาจารย์ของเขาในใจ เรื่องน้ำหนักที่ให้เขาแบกเพิ่มในงวดนี้ หนำซ้ำเชือกที่รัดไว้ยังบาดตัวเขาทำให้เจ็บในระหว่างการต่อสู้ ถ้าเป็นไปได้ เขาควรจะโยนมันทิ้งก่อนที่จะต่อสู้ ฮ่าฮ่า ถ้าอาจารย์ซุกควอนรู้ จะต้องลงโทษเขาโดยการให้วิ่งบนทางไม้ตลอดเดือนหน้านี้แน่ๆ เขาส่ายศีรษะไปมาอย่างขำๆขณะที่กำลังช่วยเก็บข้าวของอยู่ สาวใช้มองเขาอย่างขลาดๆ ขณะที่เขาส่งของให้ ทำท่าเหมือนกลัวเขาจะกัดหรือทำอะไรนาง ช่างเป็นหญิงสาวที่ใจเสาะอะไรเช่นนี้

ขณะที่ข้าวของกำลังทยอยเก็บขึ้นมา พวกโจรอีกสองคนก็เริ่มได้สติฟื้นขึ้นมาและสามารถลุกยืนได้ ยองจุนจุดคบไฟอีกครั้ง และตรวจดูให้แน่ใจอีกครั้งว่าคยองมีที่อยู่ในเกี้ยวปลอดภัยดีแล้วจึงเริ่มออกเดินทางต่อไป คนหามเกี้ยวคนหนึ่งเดินเซโอนเอนไปมาทำให้เกี๊ยวโคลงเคลง ยุนบกคิดว่าเขาคงบาดเจ็บจากการต่อสู้ ยองจุนตัดสินใจไปหามเกี้ยว และให้คนรับใช้คนนั้นไปถือคบไฟนำทางแทน ส่วนยุนบกก็คอยเป็นกองหลังพร้อมกับโจรหน้าตาอมทุกข์สามคน หลังจากเดินไปได้สักพักใหญ่ พวกเขาก็เห็นแสงไฟเป็นจุดเล็กๆ อยู่ไกลๆ แล้วจึงค่อยๆ ชัดขึ้น สว่างขึ้น ยองจุนเหน็ดเหนื่อยมากแล้วตอนนี้ และคยองมีเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขายังไม่ละความพยายามที่จะไปให้ถึงจุดหมาย

"พี่ยองจุน ขอให้ข้าเดินเองเถอะนะคะ ท่านไม่คุ้นเคยกับงานหนักเช่นนี้" คยองมีพูดขึ้น.

"ไม่ ข้าไม่เป็นไรหรอก"

"ดูสิคะท่านพี่ เราก็ใกล้จะถึงวัดกันอยู่แล้ว เดินอีกสักพักก็คงถึง กรุณาให้ข้าลงไปเดินเถิดค่ะ" คยองมีพูดอย่างมีเหตุผล

"นางพูดถูก ท่านฮาน" ยุนบกกล่าว เขาเห็นด้วยที่ว่ายองจุนเหนื่อยล้าจนไม่สามารถจะเดินต่อไปได้อีกแล้ว "ข้าคิดว่าพวกเราน่าจะเอาของทั้งหมดที่แบกอยู่ใส่ไว้ในเกี๊ยว แล้วทุกคนก็จะเดินสบายขึ้น "

"จริงของท่าน" ยองจุนเห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะตอนนี้เขาปวดไหล่มาก ดีใจอย่างที่สุดที่จะได้วางเกี๊ยวลงซะที ฮยอนซุกดีใจยิ่งกว่าที่สามารถเอาของที่แบกไว้ใส่เข้าไปในเกี้ยว หลังจากที่คยองมีออกมาจากเกี๊ยวแล้ว ส่วนยองจุนก็เปลี่ยนหน้าที่ไปถือคบไฟนำทางแทน เสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งหมดก็เริ่มออกเดินทางต่อไป ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงทางเข้าวัดซึ่งเป็นขั้นบันไดยาวคดเคี้ยวทอดไปสู่ลานใหญ่หน้าวัด ในความมืด คยองมีก็เดินไปสะดุดขั้นบันได นางส่งเสียงร้องอย่างตกใจออกมาขณะที่กำลังจะหงายหลัง ฮยอนซุกหันกลับมาจะจับนางไว้แต่ไม่ทันการเสียแล้ว คยองมีรู้สึกว่านางล้มไปกระแทกใครบางคน มือของเขาจับอยู่ที่ต้นแขนของนางอย่างแข็งแรงมั่นคง เมื่อคยองมีเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าเป็นยุนบกที่กำลังช่วยประคองนางให้ลุกขึ้น

"โปรดระวังตัวด้วย" ยุนบกพูด "จับมือคุณหนูเจ้าไว้ให้ดี ไม่ปลอดภัยนักที่จะเดินบนบันไดสูงชันเช่นนี้ท่ามกลางความมืด " เขาพูดกับฮยอนซุกผู้ซึ่งรู้สึกละอายใจต่อความบกพร่องในหน้าที่ตัวเอง ที่มัวแต่อยากให้ถึงวัดเร็วๆ เพื่อที่จะได้พักผ่อนเท่านั้น

"ข้าขอโทษเจ้าค่ะ คุณหนู " ฮยอนซุกกล่าวขออภัยคยองมี ขณะที่รีบเข้าไปประคองนางข้างๆ

"ข้าไม่เป็นไร " คยองมีกล่าวอย่างเลื่อนลอย นางคล้ายโดนไฟช๊อตเสียวซาบซ่านไปทั่วร่างจากสัมผัสของยุนบก

พวกเขาปีนขึ้นบันไดกันต่อไป จนในที่สุดก็ถึงลานวัด พร้อมกับขาที่สั่นไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

To be continue

ผอ ขอปิดห้องรับสมัครช่างแปลของท่านมาชูนะคะ

แล้วเปิดห้องใหม่สำหรับทีมแปลปรึกษากัน (อยู่ในห้องเปิดอกพูดคุย)และ เอาประโยคที่ติดขัดแปลไม่ได้มาลงให้ช่วยเหลือกันนะคะ ส่วนห้องวิเคราะห์ทางวิชาการ เปิดไว้เหมือนเดิมค่ะ สำหรับลงเนื้อเรื่องที่แปลพร้อมภาษาอังกฤษ

คุณติดหนึบยังไม่ได้ที่อยู่เลยนะคะ ด่วนค่ะ ด่วน

Create Date : 14 มกราคม 2553
Last Update : 14 มกราคม 2553 16:44:49 น. 44 comments

Add to
Counter : 214 Pageviews.

[สุเกียง]

ฮาๆๆ ขอบคุณท่านช่างแปล Machu Pichu ที่แปลและเรียบเรียงให้อ่าน

เก่งมากค่ะ เยี่ยมไปเลย
คิดซะว่าเหมือนอ่านกำลังภายในก็แล้วกันนะคะ
ได้อ่านอย่างนี้ตื่นเต้นดี เพราะอยากรู้ว่าเขาจะแต่งดีมั๊ย
ก็ถือว่าเริ่มต้นใช้ได้ น่าสนใจเหมือนกัน
จะติดตามอ่านเรื่อยๆค่ะ
แรกๆว่าจะรอให้จบแล้วอ่านแค่วันเดียวก็จบไปเลย

เหมือนคราวที่แล้วที่ช่างแปล วอนวอน นำมาลงในบล๊อคอ่านวันเดียวจบ
แต่ช่างแปล วอนวอน แปลตอนท้ายเรื่องไม่เสร็จเป็นอาทิตย์เลย รอๆๆๆ
และเข้ามาคอมเม้นท์ให้กำลังใจระหว่างแปลตอนท้าย
ท่านผอ.ถนัดการวางยา เลยถูกวางยาแต่นั้นมา

แลคราวนี้ก็คงต้องถูก ทีมงานช่างแปลทุกท่านวางยาต่อ..ไป
ขอให้มีกำลังใจแปลให้สำเร็จนะคะ
ขอบคุณ ที่สละเวลามาแปลให้อ่านกัน

**งานนี้ท่านช่างแปล วอนวอน เลยมีเวลามาเผยตัว
ท่าทางจะซุกซนไม่ใช่เล่น
ขอให้ลูกบล๊อคช่วยกันจับให้อยู่ เพราะที่แล้วมาทำลูกบล๊อคสาหัสนัก ที่ทำให้รอ..เมื่อไหร่จะได้กินยา*

โดย: สุเกียง IP: 125.24.123.231 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:18:01:17 น.

เอาไปแปะให้เพื่อนๆที่ชมรมฯอ่านกันค่ะ

viewtopic.php?f=7&t=3427&st=0&sk=t&sd=a&start=40

คิดว่าเรื่องนี้เพื่อนๆก็คงชอบใจกัน เพราะเดินเรื่องโดยซินยุนบกและจองฮยาง
แฟนคลับของ 2 มูน ก็คงไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปง่ายๆ
ขอให้มีบทและเนื้อหาที่แปลกและแหวกแนวกว่าเดิม ก็ถือว่าน่าสนใจติดตาม
และคนอ่านก็จะจินตนาการไปเองว่า มีคู่นี้แสดงไปในตัว

บางครั้งการอ่านนวนิยาย อยู่ที่ตัวคนอ่านด้วยว่าจะถูกโยงใยไปตามเนื้อเรื่องหรือไม่
หากอินก็จะอ่านไปได้เรื่อยๆ มีกี่เล่มก็อ่านไม่หยุด ทานข้าวก็อ่าน เรียกว่าหนังสือต้องไม่ห่างจากตัว
ยิ่งเรื่องไหนสนุกก็จะอ่านเหมือนสิ่งเสพติด

คนแต่งเขาเก่งนะ อย่างเพชรพระอุมา พนมเทียน ประพันธ์ได้ดี มากๆ สนุก
และตื่นเต้นดีอ่านจบก็เสียดายไม่มีต่ออีกแล้ว อ่านในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จะน่าสนใจและอยากรู้

ซินยุนบกภาคแรก ภาค 2 แต่งโดยแฟนคลับจบไปแล้ว
มาเจอภาค 3 ก็ตลกดี สนุกไปอีกแบบ

เคยแวะอ่านลิ้งค์เว็บที่เพื่อนๆนำมาแปะ ซินยุนบก จะเจ้าชู้ อันนี้คงเป็นชายจริงไปซะแล้ว
จะแตกต่างกันไปเลย ป่านนี้คงแต่งจบไปแล้วล่ะ อันนี้เป็นจินตนาการของคนชอบแต่งเรื่องราวให้สนุกๆไปอีกรูปแบบหนึ่ง ก็สนุกไปตามแบบเวอร์ชั่นของคนสนุกสนานเฮฮาอ่ะนะ

แต่..รูปแบบภาคแรกจะนุ่มนวล มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง
แทบจะไม่ต้องแต่งเติมอะไรเลยเพราะดาราเขาเล่นได้ดีสมกับเนื้อเรื่องที่พาไป
มาเจอ การแต่งภาค 2 ยิ่งทำให้ประทับใจ เพราะเรื่องราวต่อเนื่องและสำนวนที่สื่อเข้ากับเรื่องราวดีมาก
ภาค 2 ทำให้คนอ่านพลอยมีความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวดีๆที่อย่างประทับใจแบบไม่ค้างคาใจจนจบ

ภาค 3 ก็คิดว่า เหมือนเราอ่านกำลังภายในก็แล้วกัน
ขอให้มีซินยุนบก และจองฮยางคนเดิม เรื่องราวจะพาไปไหน ก็ต้องไปไหนไปกัน..
เพราะยุนบก ยังคงความเป็นหญิงที่น่าสนใจ และแถมยังเข้มแข็งไม่อ่อนแอ
คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจและน่าติดตามอ่านนะคะ

โดย: สุเกียง IP: 125.24.123.231 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:18:43:01 น.

[สุเกียง]

ฮาๆๆ ขอบคุณท่านช่างแปล Machu Pichu ที่แปลและเรียบเรียงให้อ่าน

เก่งมากค่ะ เยี่ยมไปเลย
คิดซะว่าเหมือนอ่านกำลังภายในก็แล้วกันนะคะ
ได้อ่านอย่างนี้ตื่นเต้นดี เพราะอยากรู้ว่าเขาจะแต่งดีมั๊ย
ก็ถือว่าเริ่มต้นใช้ได้ น่าสนใจเหมือนกัน
จะติดตามอ่านเรื่อยๆค่ะ
แรกๆว่าจะรอให้จบแล้วอ่านแค่วันเดียวก็จบไปเลย

เหมือนคราวที่แล้วที่ช่างแปล วอนวอน นำมาลงในบล๊อคอ่านวันเดียวจบ
แต่ช่างแปล วอนวอน แปลตอนท้ายเรื่องไม่เสร็จเป็นอาทิตย์เลย รอๆๆๆ
และเข้ามาคอมเม้นท์ให้กำลังใจระหว่างแปลตอนท้าย
ท่านผอ.ถนัดการวางยา เลยถูกวางยาแต่นั้นมา

แลคราวนี้ก็คงต้องถูก ทีมงานช่างแปลทุกท่านวางยาต่อ..ไป
ขอให้มีกำลังใจแปลให้สำเร็จนะคะ
ขอบคุณ ที่สละเวลามาแปลให้อ่านกัน

**งานนี้ท่านช่างแปล วอนวอน เลยมีเวลามาเผยตัว
ท่าทางจะซุกซนไม่ใช่เล่น
ขอให้ลูกบล๊อคช่วยกันจับให้อยู่ เพราะที่แล้วมาทำลูกบล๊อคสาหัสนัก ที่ทำให้รอ..เมื่อไหร่จะได้กินยา*

โดย: สุเกียง IP: 125.24.123.231 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:18:01:17 น.

เอาไปแปะให้เพื่อนๆที่ชมรมฯอ่านกันค่ะ

viewtopic.php?f=7&t=3427&st=0&sk=t&sd=a&start=40

คิดว่าเรื่องนี้เพื่อนๆก็คงชอบใจกัน เพราะเดินเรื่องโดยซินยุนบกและจองฮยาง
แฟนคลับของ 2 มูน ก็คงไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปง่ายๆ
ขอให้มีบทและเนื้อหาที่แปลกและแหวกแนวกว่าเดิม ก็ถือว่าน่าสนใจติดตาม
และคนอ่านก็จะจินตนาการไปเองว่า มีคู่นี้แสดงไปในตัว

บางครั้งการอ่านนวนิยาย อยู่ที่ตัวคนอ่านด้วยว่าจะถูกโยงใยไปตามเนื้อเรื่องหรือไม่
หากอินก็จะอ่านไปได้เรื่อยๆ มีกี่เล่มก็อ่านไม่หยุด ทานข้าวก็อ่าน เรียกว่าหนังสือต้องไม่ห่างจากตัว
ยิ่งเรื่องไหนสนุกก็จะอ่านเหมือนสิ่งเสพติด

คนแต่งเขาเก่งนะ อย่างเพชรพระอุมา พนมเทียน ประพันธ์ได้ดี มากๆ สนุก
และตื่นเต้นดีอ่านจบก็เสียดายไม่มีต่ออีกแล้ว อ่านในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จะน่าสนใจและอยากรู้

ซินยุนบกภาคแรก ภาค 2 แต่งโดยแฟนคลับจบไปแล้ว
มาเจอภาค 3 ก็ตลกดี สนุกไปอีกแบบ

เคยแวะอ่านลิ้งค์เว็บที่เพื่อนๆนำมาแปะ ซินยุนบก จะเจ้าชู้ อันนี้คงเป็นชายจริงไปซะแล้ว
จะแตกต่างกันไปเลย ป่านนี้คงแต่งจบไปแล้วล่ะ อันนี้เป็นจินตนาการของคนชอบแต่งเรื่องราวให้สนุกๆไปอีกรูปแบบหนึ่ง ก็สนุกไปตามแบบเวอร์ชั่นของคนสนุกสนานเฮฮาอ่ะนะ

แต่..รูปแบบภาคแรกจะนุ่มนวล มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง
แทบจะไม่ต้องแต่งเติมอะไรเลยเพราะดาราเขาเล่นได้ดีสมกับเนื้อเรื่องที่พาไป
มาเจอ การแต่งภาค 2 ยิ่งทำให้ประทับใจ เพราะเรื่องราวต่อเนื่องและสำนวนที่สื่อเข้ากับเรื่องราวดีมาก
ภาค 2 ทำให้คนอ่านพลอยมีความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวดีๆที่อย่างประทับใจแบบไม่ค้างคาใจจนจบ

ภาค 3 ก็คิดว่า เหมือนเราอ่านกำลังภายในก็แล้วกัน
ขอให้มีซินยุนบก และจองฮยางคนเดิม เรื่องราวจะพาไปไหน ก็ต้องไปไหนไปกัน..
เพราะยุนบก ยังคงความเป็นหญิงที่น่าสนใจ และแถมยังเข้มแข็งไม่อ่อนแอ
คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจและน่าติดตามอ่านนะคะ

โดย: สุเกียง IP: 125.24.123.231 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:18:43:01 น.