
พักจากเรื่องเครียดๆของสถานการณ์รอบตัว
มาเรื่องโรแมนติกดีกว่า
อีกทั้งฟ้าฝนก็เป็นใจในระยะนี้เสียด้วยซิ
จะย่างเข้าหน้าหนาวอีกไม่กี่อาทิตย์ (ไม่รู้หนาวจริงหรือหนาวหลอก)
ฝนยังตกพรำๆชื้นแฉะไปทั่ว
บางคนเรียกช่วงนี้ว่าฝนสั่งฟ้าบ้าง ฝนหลงฤดูบ้าง
หรือให้เพราะพริ้งเป็นนิยายก็ ปลายฝนต้นหนาว
แต่สำหรับตัวเองจะเรียกว่า ฝนต้นฤดูหนาว
หลายคนอาจจะเบื่อ รำคาญ เมื่อไหร่ฝนจะหมดๆไปเสียที
จะได้ค้นเสื้อหนาวสีสวยๆมาใส่ให้โก้หรู
หลายคนเฝ้าคอยวันฟ้าใส แดดจ้า ไร้เมฆอึมครึม
จะได้ออกเดินทางตามหารอยฝันของตัวเอง
บางคนถึงจะนั่งเฝ้าระวัง อย่าให้ฝนตกมากผิดปกติ
เพราะหน้าน้ำกำลังมาถึงแล้ว
โดยเฉพาะคนที่มีบ้านริมตลิ่ง
หลับไปตื่นหนึ่ง รุ่งเช้าน้ำไหลเข้าบ้านเป็นทะเลสาบลูกน้อย
ใครอยากมีบ้านกลางทะเลสาบก็สมใจเลย :lol:
จะอย่างไรก็ตาม ฝนต้นฤดูหนาว
คืออีกช่วงของวันคืนอันอ่อนหวาน
(ได้ยินมั้ย เสียงกระซิบกระซี้จากม่านฝนที่พรมพร่างบนหลังคาบ้าน)
คือคำทายทักของลมหนาว
( รู้สึกมั้ยกับพริ้วลมเย็นๆที่ปลุกให้ตื่นเมื่อรุ่งสาง)
คือถ้อยสั่งลาของปรอยฝน
(เห็นมั้ยน้ำตาหยาดสุดท้ายที่ทิ้งคราบชื้นบนใบหญ้า)
คือย่างก้าวแห่งการเปลี่ยนผ่านของฤดูกาล
ให้เราตระหนักซึ้งว่า ชีวิตได้เดินพ้นข้ามวันเวลา อีกวาระหนึ่ง
จะเป๋ไป๋ ซวนเซ หรือหลงทาง
เราก็ลุล่วงมาถึงปลายทางจนได้
ยังมีอีกหลายๆปลายทางรออยู่ข้างหน้า
ขอเพียงช่วงลมหายใจสะสมพลกำลังอีกพักหนึ่ง
แล้วค่อยๆเดินต่อไป
มองย้อนกลับไปในวันฝนตกหนัก ฟ้าคะนอง
เราอาจจะตัดสินใจทำอะไรหลายอย่างผิดพลาดช่วงว้าวุ้น
เราอาจจะหน้ามืด ตามัว เพราะมองเห็นทางข้างหน้าไม่แจ่มชัด
เราอาจจะลื่นไถล ก้าวพลาด เพราะพลัดตกลงในหลุมบ่อน้ำเจิ่งนอง
เราอาจจะ....อีกหลายอย่างที่ทำไปโดยรู้หรือไม่รู้ตัว
ฝนบางตาแล้ว เหมือนคำปลอบโยนให้อุ่นใจ
ณ โมงยามจากนี้ไป ฟ้าจะกระจ่างขึ้นพร้อมแดดระเริง
มีกำลังใจอันเข้มแข็งในช่วงฝนต้นฤดูหนาว ทุกคน
