สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
- bankniti
- Verified User
- โพสต์: 627
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 1
ผมกับแฟนมักจะเอาอาหารไปให้หมาจรจัดเป็นประจำ(เพราะเคยเลี้ยงหมา พอเห็นหมาที่ถูกทิ้งตัวผอมๆ แล้วรู้สึกสงสาร) มีอยู่ตัวหนึ่งมันท้องมาได้ประมาณ 1-2 เดือนแล้ว ก็ให้อาหารมันมาเรื่อยๆ จนเมื่อสองวันก่อน ผมไปให้อาหารมันตอนเย็น แต่มันไม่กินอาหารอย่างเคย แล้วยังทำท่าเหมือนกับยืนเบ่งลูกอีก (มีน้ำไหลออกมาด้วย) ผมเฝ้าดูมันประมาณครึ่งชั่วโมงเริ่มค่ำก็กลับบ้านไป วันต่อมาไปดูมันอีก ก็ยังไม่คลอดแต่คราวนี้มันไปหลบอยู่ในโพรงหญ้า อาหารที่เอาไปให้ก็ไม่กิน แล้วก็ดูซึมๆ ผมเริ่มกังวลคิดว่าจะลองโทรหาสัตวแพทย์ดูว่าควรทำไง(แต่ไม่รู้จักสักคน) ก่อนจะโทรก็แวะกลับไปหามันอีกรอบแต่ไม่เจอมันแล้ว หาอยู่พักหนึ่งก็ไม่เห็น อีกอย่างตอนนั้นก็ประมาณ 18.30 น. เริ่มค่ำแล้ว ก็เลยคิดว่าพรุ่งนี้เช้าหากยังไม่คลอดจะลองหาสัตวแพทย์ให้ช่วยมาดูดีกว่า
เช้าวันนี้ผมก็เลยไปหามันแต่เช้า ปรากฎว่ามันนอนตายอยู่แถวๆ นั้น (เมื่อวานหาแถวนี้แล้วไม่มี คิดว่ามันคงเดินมานอนตอนค่ำ) ผมเห็นแล้วก็เศร้ามาก ขออโหสิกรรมกับมันที่ไม่ได้ตามหมอมาช่วยมัน แม้จะไม่ใช้หมาของผมแต่ก็เคยลูบหัว เอาอาหารมาให้มันเป็นประจำ
สิ่งที่ผมเรียนรู้จากมันก็คือ อย่าผลัดผ่อนเวลาหรือสุภาษิตไทยก็ต้องพูดว่า "อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง" จะด้วยความที่ผมไม่รู้จักสัตวแพทย์สักคนเลยไม่รู้จะโทรปรึกษาคนไหน, ด้วยความที่ไม่เคยเห็นหมาคลอดลูกเลยไม่รู้ธรรมชาติว่าลักษณะไหนจะเป็นอันตราย, ด้วยความที่เห็นมันคล้ายกับเคยมีลูกมาก่อน(นมมันย่านเลยคิดอย่างนั้น)เลยคิดว่าน่าจะคลอดเองได้อีก, ด้วยความที่คิดว่าหมาจรจัดหนึ่งตัวจะคลอดลูกแล้วเราต้องไปคลีนิกสัตว์เพื่อสอบถามเรื่องการคลอดลูกดูเป็นความรู้สึกที่ดูวิตกกังวลมากเกินไปหรือเปล่า แต่สุดท้ายเมื่อเห็นมันนอนตายในสภาพที่ท้องยังโตอยู่ ผมก็ได้แต่นึกว่า ถ้าเราใส่ใจกับมันมากกว่านี้อีกสักหน่อย แค่เดินเข้าไปคุยกับสัตวแพทย์ปรึกษาเรื่องนี้ อาจจะเสียเงินค่าปรึกษาบ้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อน ถ้าผมไม่มัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่งว่าพรุ่งนี้ก่อนค่อยทำ ผมอาจจะช่วยชีวิตอีกอย่างน้อย 3-4 ชีวิตไว้ได้
ผมอยากให้เหตุการณ์นี้ได้บอกเล่าไปถึงเพื่อนๆ ทุกคน เพราะถ้าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนใกล้ชิดเรา คนในครอบครัวของเรา ความรู้สึกผิดและเสียใจมันจะยิ่งรุนแรงมากกว่านี้ สิ่งเล็กน้อยต่างๆ เช่น พ่อไอ แม่ปวดหัวเป็นประจำ เราอาจเห็นเป็นเรื่องปกติจนชินไม่ได้คิดอะไร แต่หากเราใส่ใจอีกนิดอย่าเอาข้ออ้างว่างานยุ่งไม่มีเวลามาอ้าง พาท่านไปตรวจดูว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เราจะได้ไม่มาเสียใจภายหลังว่าทำไมไม่ทำตั้งแต่แรก เพราะว่ามันอาจจะสายไปแล้วเมื่อถึงวันนั้น อย่างที่ผมได้เจอกับตัวเองคราวนี้
ปล. อโหสิกรรมให้กันนะเจ้าขาว
เช้าวันนี้ผมก็เลยไปหามันแต่เช้า ปรากฎว่ามันนอนตายอยู่แถวๆ นั้น (เมื่อวานหาแถวนี้แล้วไม่มี คิดว่ามันคงเดินมานอนตอนค่ำ) ผมเห็นแล้วก็เศร้ามาก ขออโหสิกรรมกับมันที่ไม่ได้ตามหมอมาช่วยมัน แม้จะไม่ใช้หมาของผมแต่ก็เคยลูบหัว เอาอาหารมาให้มันเป็นประจำ
สิ่งที่ผมเรียนรู้จากมันก็คือ อย่าผลัดผ่อนเวลาหรือสุภาษิตไทยก็ต้องพูดว่า "อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง" จะด้วยความที่ผมไม่รู้จักสัตวแพทย์สักคนเลยไม่รู้จะโทรปรึกษาคนไหน, ด้วยความที่ไม่เคยเห็นหมาคลอดลูกเลยไม่รู้ธรรมชาติว่าลักษณะไหนจะเป็นอันตราย, ด้วยความที่เห็นมันคล้ายกับเคยมีลูกมาก่อน(นมมันย่านเลยคิดอย่างนั้น)เลยคิดว่าน่าจะคลอดเองได้อีก, ด้วยความที่คิดว่าหมาจรจัดหนึ่งตัวจะคลอดลูกแล้วเราต้องไปคลีนิกสัตว์เพื่อสอบถามเรื่องการคลอดลูกดูเป็นความรู้สึกที่ดูวิตกกังวลมากเกินไปหรือเปล่า แต่สุดท้ายเมื่อเห็นมันนอนตายในสภาพที่ท้องยังโตอยู่ ผมก็ได้แต่นึกว่า ถ้าเราใส่ใจกับมันมากกว่านี้อีกสักหน่อย แค่เดินเข้าไปคุยกับสัตวแพทย์ปรึกษาเรื่องนี้ อาจจะเสียเงินค่าปรึกษาบ้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อน ถ้าผมไม่มัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่งว่าพรุ่งนี้ก่อนค่อยทำ ผมอาจจะช่วยชีวิตอีกอย่างน้อย 3-4 ชีวิตไว้ได้
ผมอยากให้เหตุการณ์นี้ได้บอกเล่าไปถึงเพื่อนๆ ทุกคน เพราะถ้าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนใกล้ชิดเรา คนในครอบครัวของเรา ความรู้สึกผิดและเสียใจมันจะยิ่งรุนแรงมากกว่านี้ สิ่งเล็กน้อยต่างๆ เช่น พ่อไอ แม่ปวดหัวเป็นประจำ เราอาจเห็นเป็นเรื่องปกติจนชินไม่ได้คิดอะไร แต่หากเราใส่ใจอีกนิดอย่าเอาข้ออ้างว่างานยุ่งไม่มีเวลามาอ้าง พาท่านไปตรวจดูว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เราจะได้ไม่มาเสียใจภายหลังว่าทำไมไม่ทำตั้งแต่แรก เพราะว่ามันอาจจะสายไปแล้วเมื่อถึงวันนั้น อย่างที่ผมได้เจอกับตัวเองคราวนี้
ปล. อโหสิกรรมให้กันนะเจ้าขาว
-
- Verified User
- โพสต์: 2496
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 2
เสียใจด้วยนะคะ
แต่ก็อย่าโทษตัวเองมากไป ให้อภัยตัวเองนะคะ
เจ้าขาวเอง ก็ไม่ต้องทนเจ็บทรมาณอีกต่อไปแล้ว การเป็นหมาจรจัด ก็คงไม่น่าจะเป็นความสุขนัก คงจะต้องมีอดมื้อกินมื้อบ้าง ตากแดดตากฝนบ้าง ต้องคอยหลบหลีกอันตรายจากสัตว์อื่น หรือแม้แต่จากมนุษย์บางท่าน ที่อาจไม่ชอบใจมัน คอยดุด่าไล่ตีมัน ก็อาจจะต้องเจออยู่บ้าง
การตาย บางทีอาจเป็นเส้นทางที่ดีที่สุดแล้ว สำหรับเจ้าขาว
บางที เขาอาจมีความสุขที่สุด ในลมหายใจสุดท้ายของเขา

แต่ก็อย่าโทษตัวเองมากไป ให้อภัยตัวเองนะคะ
เจ้าขาวเอง ก็ไม่ต้องทนเจ็บทรมาณอีกต่อไปแล้ว การเป็นหมาจรจัด ก็คงไม่น่าจะเป็นความสุขนัก คงจะต้องมีอดมื้อกินมื้อบ้าง ตากแดดตากฝนบ้าง ต้องคอยหลบหลีกอันตรายจากสัตว์อื่น หรือแม้แต่จากมนุษย์บางท่าน ที่อาจไม่ชอบใจมัน คอยดุด่าไล่ตีมัน ก็อาจจะต้องเจออยู่บ้าง
การตาย บางทีอาจเป็นเส้นทางที่ดีที่สุดแล้ว สำหรับเจ้าขาว
บางที เขาอาจมีความสุขที่สุด ในลมหายใจสุดท้ายของเขา

-
- Verified User
- โพสต์: 1260
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 3
อีกกรณี
มีวันนึงมีแมวแถวบ้านปีนลงมาทางดาดฟ้าบ้านผมซึ่งเป็นตึกแถว
ผมก็งงๆว่าปีนลงมาทำไม ก็ได้แต่สงสัย ว่ามันหลง เดินเล่น หรือท้อง
(ท้องไม่ได้ใหญ่)
ผมก็ให้ไล่มันออกจากบ้านไปหลายต่อหลายหน
จนวันนึงก็ไม่เห็นมันอีก มารู้อีกทีว่ามันท้องอยู่ และโดนรถชนตายไปแล้ว
มีวันนึงมีแมวแถวบ้านปีนลงมาทางดาดฟ้าบ้านผมซึ่งเป็นตึกแถว
ผมก็งงๆว่าปีนลงมาทำไม ก็ได้แต่สงสัย ว่ามันหลง เดินเล่น หรือท้อง
(ท้องไม่ได้ใหญ่)
ผมก็ให้ไล่มันออกจากบ้านไปหลายต่อหลายหน
จนวันนึงก็ไม่เห็นมันอีก มารู้อีกทีว่ามันท้องอยู่ และโดนรถชนตายไปแล้ว
- Akajon
- Verified User
- โพสต์: 530
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 5
ภรรยารักหมา-แมวมาก ทุกปีจะมีไปทำบุญให้วัดที่มีหมา-แมวจรจัด ไปกับพี่สาว เราก็ไม่เคยได้ไป รู้แต่ว่าทำทุกปี ไม่เคยขาด
แถวบ้านมีแมว หมา เยอะ ก็ซื้ออาหารมัน มาไว้ในบ้าน ทุกเช้า-เย็นตักให้ตลอด มีวันนึงแมวตัวแม่โดนหมาปากซอยกัด มันน่าจะปกป้องลูกที่เพิ่งคลอด ไม่ยอมหนี โดนกัด น่าจะ 2-3 ทีซ้ำๆ ตรงช่วงบั้นท้าย กระดูกแตกละเอียด แต่ไม่ตาย
พอกลับจากทำงาน เห็นมันนอนหอบ เลือดไหลเป็นทางยาว เลยจับมันว่าจะใส่ลังไปรักษา แต่มันคงกลัว เลยกัดแล้วก็ข่วน ก็เลยต้องไปรักษาทั้งคน ทั้งแมว (จะจับมันต้องระวัง เพราะมันก็กลัวเราไปทำร้ายมัน) แมวส่งโรงพยาบาลสัตว์ใกล้บ้าน ส่วนเรารอโรงพยาบาลสัตว์รับเรียบร้อยก่อน ค่อยไปฉีดวัคซีน ต้องฉีดรู้สึกจะ 7-8 เข็ม เว้นระยะห่างๆ กัน
แมวที่โดนกัด สรุปว่ามันกระดูกแตกหมด อวัยวะภายในแหลกหมดแล้ว แล้วก็เสียเลือดมาก ทำได้แค่ยื้อชีวิตไว้ให้นานที่สุด เราบอกภรรยาให้ put to sleep น่าจะดีกว่า แต่ภรรยาอยากให้พยายามให้ถึงที่สุดก่อน สุดท้ายรั้งไว้ไม่นาน อีก 2 วัน มันก็ตาย
บางทีช่วยถึงที่สุดแล้ว มันถึงเวลาของมัน มันก็ไปดีเอง อย่าไปคิดมาก
แถวบ้านมีแมว หมา เยอะ ก็ซื้ออาหารมัน มาไว้ในบ้าน ทุกเช้า-เย็นตักให้ตลอด มีวันนึงแมวตัวแม่โดนหมาปากซอยกัด มันน่าจะปกป้องลูกที่เพิ่งคลอด ไม่ยอมหนี โดนกัด น่าจะ 2-3 ทีซ้ำๆ ตรงช่วงบั้นท้าย กระดูกแตกละเอียด แต่ไม่ตาย
พอกลับจากทำงาน เห็นมันนอนหอบ เลือดไหลเป็นทางยาว เลยจับมันว่าจะใส่ลังไปรักษา แต่มันคงกลัว เลยกัดแล้วก็ข่วน ก็เลยต้องไปรักษาทั้งคน ทั้งแมว (จะจับมันต้องระวัง เพราะมันก็กลัวเราไปทำร้ายมัน) แมวส่งโรงพยาบาลสัตว์ใกล้บ้าน ส่วนเรารอโรงพยาบาลสัตว์รับเรียบร้อยก่อน ค่อยไปฉีดวัคซีน ต้องฉีดรู้สึกจะ 7-8 เข็ม เว้นระยะห่างๆ กัน
แมวที่โดนกัด สรุปว่ามันกระดูกแตกหมด อวัยวะภายในแหลกหมดแล้ว แล้วก็เสียเลือดมาก ทำได้แค่ยื้อชีวิตไว้ให้นานที่สุด เราบอกภรรยาให้ put to sleep น่าจะดีกว่า แต่ภรรยาอยากให้พยายามให้ถึงที่สุดก่อน สุดท้ายรั้งไว้ไม่นาน อีก 2 วัน มันก็ตาย
บางทีช่วยถึงที่สุดแล้ว มันถึงเวลาของมัน มันก็ไปดีเอง อย่าไปคิดมาก
-
- สมาชิกกิตติมศักดิ์
- โพสต์: 1084
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 7
เศร้าจัง
ขอแสดงความเสียใจกับทั้งสองท่านด้วยค่ะ แต่ทั้งสองคนนี่ใจดีเนอะ เรากลับไม่ชอบเลี่้ยงทั้งหมาและแมวเลย รู้สึกมันเป็นภาระเหมือนเลี้ยงลูกคนหนึ่ง คิดว่าถ้าเลี้ยงไม่ดีก็อย่าเลี้ยงดีกว่า ตอนเด็ก ๆ ชอบเลี้ยงหมานะ แต่พอโต เราดูแลมันไม่ไหวอ่ะ ก็เลยไม่ได้เลี้ยง แต่ชอบในความมีน้ำใจค่ะ

-
- Verified User
- โพสต์: 987
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 9
อ่านผ่านๆเมื่อกลางวัน
มาตอบอีกทีตอนเย็น
คุณ Bank เป็นคนที่มีน้ำใจงามมาก
ที่ให้ความเมตตากับสัตว์จรจัด
ทั้งๆที่อาจจะมีอันตรายถึงตัวได้ กรณีที่เป็นโรคหรือถูกกัด
อย่างไรเสีย เขาก็ไปดีแล้วครับ
ถ้าชาติหน้ามีจริง อาจจะเกิดมาเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณก็ได้
(ถ้าเขาได้เกิดเป็นสุนัขอีก)
การพลัดพรากจากสิ่งที่รักหรือผูกพันย่อมเป็นทุกข์
แม้จะเป็นสัตว์ตัวเล็กๆก็ตาม
กูรูเองก็เคยสูญเสียเจ้าเหมียวที่บ้านอย่างไม่ตั้งใจ
เหมียวที่บ้านชื่อลินิน มี่พี่และน้องขื่อป่านดำและปออ่อน
ลินินเป็นแมวขาว ซุกซน ฉลาด ชอบปีนเล่นต้นมะม่วงและโวยวายที่สุด
แต่อย่างไรไม่ทราบ วันหนึ่งคงเกิดอาการผิดปกติที่สมองไปนอนใต้รถ
คนใกล้ตัวสตาร์ทรถออก ...เอี๊ย..คงเดาออกว่าเกิดอะไรขึ้น :oops:
ซึ่งตรงนี้ปกติแมวจะไวกับเสียงต่างๆ
แค่ได้ยินอะไรกุกกักก็วิ่งหนีออกมาแล้ว
เราเร่งเอาลินินไปส่ง ร.พ.สัตว์ เอ็กซ์เรย์ดูก็ไม่มีรอยบาดแผลหรือกระดูกหัก
ก็เบาใจ คิดว่ามันคงตกใจเลยร้องครวญครางตลอด
ที่ไหนได้..ตาบอดครับ ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้น
แล้วหลังจากนั้นอาการก็ทรงๆทรุดๆ ไปหนึ่งสัปดาห์
ไปเยี่ยมทุกเย็นก็ได้ยินแต่เสียงร้องครวญคราง
จนในที่สุดหมอบอกให้ Put to sleep เถอะ
ถึงหายก็ทรมานเป็นแมวตาบอดช่วยตัวเองไม่ได้
แต่กูรูยังไม่ยอม กระทั่งวันหนึ่ง ลินินเขาคงอยากให้เราสบาย
ก็เลยกินอาหารมื้อสุดท้าย จนอิ่มแล้วหลับไปเอง
เราเอาลินินมาฝังไว้ที่ต้นมะม่วง
บอกลินินให้ปีนป่ายเล่นกับต้นมะม่วงตลอดไป
เวลาลมพัดเย็นๆ ใบร่วงกราว ก็รู้สึกว่าลินินอยู่แถวๆนี้
ไม่เป็นไรหรอก นายยังมีปออ่อนกับป่านดำ
พี่น้องลินินอีกสองตัวให้คอยดูแลแทน
แล้วเจอกันอีก
ถ้าลินินได้เกิดเป็นแมวอีกครั้ง
มาตอบอีกทีตอนเย็น
คุณ Bank เป็นคนที่มีน้ำใจงามมาก
ที่ให้ความเมตตากับสัตว์จรจัด
ทั้งๆที่อาจจะมีอันตรายถึงตัวได้ กรณีที่เป็นโรคหรือถูกกัด
อย่างไรเสีย เขาก็ไปดีแล้วครับ
ถ้าชาติหน้ามีจริง อาจจะเกิดมาเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณก็ได้
(ถ้าเขาได้เกิดเป็นสุนัขอีก)
การพลัดพรากจากสิ่งที่รักหรือผูกพันย่อมเป็นทุกข์
แม้จะเป็นสัตว์ตัวเล็กๆก็ตาม
กูรูเองก็เคยสูญเสียเจ้าเหมียวที่บ้านอย่างไม่ตั้งใจ
เหมียวที่บ้านชื่อลินิน มี่พี่และน้องขื่อป่านดำและปออ่อน
ลินินเป็นแมวขาว ซุกซน ฉลาด ชอบปีนเล่นต้นมะม่วงและโวยวายที่สุด
แต่อย่างไรไม่ทราบ วันหนึ่งคงเกิดอาการผิดปกติที่สมองไปนอนใต้รถ
คนใกล้ตัวสตาร์ทรถออก ...เอี๊ย..คงเดาออกว่าเกิดอะไรขึ้น :oops:
ซึ่งตรงนี้ปกติแมวจะไวกับเสียงต่างๆ
แค่ได้ยินอะไรกุกกักก็วิ่งหนีออกมาแล้ว
เราเร่งเอาลินินไปส่ง ร.พ.สัตว์ เอ็กซ์เรย์ดูก็ไม่มีรอยบาดแผลหรือกระดูกหัก
ก็เบาใจ คิดว่ามันคงตกใจเลยร้องครวญครางตลอด
ที่ไหนได้..ตาบอดครับ ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้น
แล้วหลังจากนั้นอาการก็ทรงๆทรุดๆ ไปหนึ่งสัปดาห์
ไปเยี่ยมทุกเย็นก็ได้ยินแต่เสียงร้องครวญคราง
จนในที่สุดหมอบอกให้ Put to sleep เถอะ
ถึงหายก็ทรมานเป็นแมวตาบอดช่วยตัวเองไม่ได้
แต่กูรูยังไม่ยอม กระทั่งวันหนึ่ง ลินินเขาคงอยากให้เราสบาย
ก็เลยกินอาหารมื้อสุดท้าย จนอิ่มแล้วหลับไปเอง
เราเอาลินินมาฝังไว้ที่ต้นมะม่วง
บอกลินินให้ปีนป่ายเล่นกับต้นมะม่วงตลอดไป
เวลาลมพัดเย็นๆ ใบร่วงกราว ก็รู้สึกว่าลินินอยู่แถวๆนี้

ไม่เป็นไรหรอก นายยังมีปออ่อนกับป่านดำ
พี่น้องลินินอีกสองตัวให้คอยดูแลแทน
แล้วเจอกันอีก
ถ้าลินินได้เกิดเป็นแมวอีกครั้ง

-
- Verified User
- โพสต์: 1289
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 10
^
^
อ่านของพี่กูรู แล้วนึกถึงหนังเกาหลี อารมณ์ประมาณ Fly me to polaris ... ซึ้งสุดๆ
^
อ่านของพี่กูรู แล้วนึกถึงหนังเกาหลี อารมณ์ประมาณ Fly me to polaris ... ซึ้งสุดๆ

^
"เมื่อคุณเริ่มทำสิ่งที่รักแล้ว วันต่อๆไปก็จะไม่ใช่การทำงาน"..Brian Tracy
state exact goal/then analyze what fail the goal/then act/if you don't start/dream still be a dream
หุ้นไม่ใช่แค่เศษกระดาษ มันมีคนทำงานจริง
"เมื่อคุณเริ่มทำสิ่งที่รักแล้ว วันต่อๆไปก็จะไม่ใช่การทำงาน"..Brian Tracy
state exact goal/then analyze what fail the goal/then act/if you don't start/dream still be a dream
หุ้นไม่ใช่แค่เศษกระดาษ มันมีคนทำงานจริง
- bankniti
- Verified User
- โพสต์: 627
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 11
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจครับ
อ่านเรื่องราวของหลายท่านที่เจอะเจอในลักษณะการผลัดพรากที่น่าเศร้าเหมือนกัน อย่างเช่นที่คุณกูรูเขียนแล้วทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา จำเนื้อหาใจความคร่าวๆ ได้แต่จำรายละเอียดได้ไม่หมด แต่จะลองเขียนให้อ่าน หากผิดพลาดในเรื่องรายละเอียดต้องขออภัย
ในสมัยพระพุทธเจ้า มีหญิงนางหนึ่งร้องไห้มาขอให้พระพุทธเจ้าชุบชีวิตพ่อที่เพิ่งเสียชีวิตไปให้ฟื้นคืนมาใหม่ ไม่ว่าพระพุทธเจ้าจะตรัสปฎิเสธอย่างไรก็ไม่ได้ผล เลยบอกหญิงผู้นั้นให้ไปเอาผ้ามาถวาย แต่ต้องไปขอจากบ้านที่ไม่เคยมีญาติหรือใครเคยตายมาก่อน นางก็รีบออกไปสอบถามบ้านต่างๆ บ้านแล้วบ้านเล่าแต่ทุกบ้านก็มีญาติเคยเสียชีวิตมาแล้วทั้งนั้น สุดท้ายนางก็กลับมาหาพระพุทธเจ้าและเข้าใจในกุศลโยบายที่พระพุทธเจ้าใช้นางไปทำ ว่าไม่มีใครไม่เคยสูญเสียคนที่เรารัก นางจึงเลิกขอให้พระพุทธเจ้าชุบชีวิตพ่อขึ้นมาใหม่
พรุ่งนี้จะตื่นไปใส่บาตรให้เจ้าขาวและอธิฐานจิตขอให้มันได้เกิดเป็นสิ่งที่ดีกว่าชาตินี้ ขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้งครับ

อ่านเรื่องราวของหลายท่านที่เจอะเจอในลักษณะการผลัดพรากที่น่าเศร้าเหมือนกัน อย่างเช่นที่คุณกูรูเขียนแล้วทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา จำเนื้อหาใจความคร่าวๆ ได้แต่จำรายละเอียดได้ไม่หมด แต่จะลองเขียนให้อ่าน หากผิดพลาดในเรื่องรายละเอียดต้องขออภัย
ในสมัยพระพุทธเจ้า มีหญิงนางหนึ่งร้องไห้มาขอให้พระพุทธเจ้าชุบชีวิตพ่อที่เพิ่งเสียชีวิตไปให้ฟื้นคืนมาใหม่ ไม่ว่าพระพุทธเจ้าจะตรัสปฎิเสธอย่างไรก็ไม่ได้ผล เลยบอกหญิงผู้นั้นให้ไปเอาผ้ามาถวาย แต่ต้องไปขอจากบ้านที่ไม่เคยมีญาติหรือใครเคยตายมาก่อน นางก็รีบออกไปสอบถามบ้านต่างๆ บ้านแล้วบ้านเล่าแต่ทุกบ้านก็มีญาติเคยเสียชีวิตมาแล้วทั้งนั้น สุดท้ายนางก็กลับมาหาพระพุทธเจ้าและเข้าใจในกุศลโยบายที่พระพุทธเจ้าใช้นางไปทำ ว่าไม่มีใครไม่เคยสูญเสียคนที่เรารัก นางจึงเลิกขอให้พระพุทธเจ้าชุบชีวิตพ่อขึ้นมาใหม่
พรุ่งนี้จะตื่นไปใส่บาตรให้เจ้าขาวและอธิฐานจิตขอให้มันได้เกิดเป็นสิ่งที่ดีกว่าชาตินี้ ขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้งครับ

- por_jai
- Verified User
- โพสต์: 14338
- ผู้ติดตาม: 0
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้
โพสต์ที่ 12

กรรมก็นำมันจากไป
ลองมองในแง่ธรรมชาติบ้าง
หมามีคุณสมบัติเด่นที่อยู่ร่วมกับมนุษย์ได้เป็นอย่างดี
ทำให้มันได้รับเชิญเข้าสู่สัึงคมมนุษย์อย่างที่่สัตว์อื่นทำไม่ได้
แม้กระทั่งแมวก็ให้ความรู้สึกนั้นแก่มนุษย์ไม่ได้มากเท่าหมา
caseผมยิ่งแย่กว่าอีก
แมวจรจัดที่ไม่ได้เลี้ยงไว้ด้วยซ้ำ
ชื่อเจ้า ไมเคิ่ล เจ้านี่เป็นแมวตัวผู้ซึ่งปกติจะไว้ตัวยิ่ง
เพราะเราไม่ได้เลี้ยงมัน
ผมมีหน้าที่เช้าออกจากบ้าน มันจะมายืนคอยอยู่แล้ว
ก็ซื้ออาหารเม็ดมาเตรียมไว้ในกล่อง
ก็ง่ายๆหยิบอาหารใส่จานให้มันกิน
ใหม่ๆมันกินเสร็จก็เดินยกหางจากไปอย่างหยิ่งๆตามประสาแมว
ระยะหลังๆ มันจะมาเคล้าแข้งขา แล้วยังมีล้มกลิ้งล้มหงายแบบกายกรรมให้เราทัศนาเป็นค่าอาหาร
ก็เลยกล้าจับต้องมัน ลูบหัวลูบพุง มันก็ยอมไม่ว่าอะไร
ผิดกับนังลายแม่ของมัน ซึ่งอย่าหวังว่าจะไปจับเนื้อจับตัวมันได้
นังแม่มันนี่ก็เหมือนแมวทั่วไปเท่านั้น
ทุกวันนี้ก็ยังมาขออาหารกินทุกเช้าเย็น
แต่ไมเคิ่ลของผมสิครับ
มันหายไป2อาทิตย์กว่าแล้ว ไม่รู้เป็นตายร้ายดีประการใด
เข้าใจว่าคงตาย มากกว่าเป็นละครับทีนี้
ถ้าเห็นมัึนตายหรือรู้ว่ามันตายอย่างไรจากปากคนอื่น
ความรู้สึกคงดีกว่านี้
นี่เหมือนรอเจอมันมาลา
เข้าฝันก็ยังไม่มา
เจ้านี่ใจดำจริงๆอยู่กันมาตั้งหลายปีดีดัก
หวยซักตัว หุ้นซักบริษัทก็ไม่มาเข้าฝัน โกรธจริงๆเลย...อ้าว...
กรูเก่ง กิเลสเก่งกว่า