Value Date@พิพิธเพลิน

[กูรูขอบสนาม]

อยู่เวป Value

[Jeng]

ขอบคุณมากครับ น่าสนใจ

[กูรูขอบสนาม]

ครับ น่าสนใจจริงๆครับคุณ Jeng

นั่งเบาะพักขาก็ได้ยินเสียงท่านปัญญาเทศน์เนิบๆถึงชีวิตที่เกิดมา

เออ..ไม่แน่ใจว่าถูกต้องหรือเปล่า นึกๆขึ้นมาอาจจะเป็นท่านพุทธทาสก็ได้
ใครที่เคยไปชมมาแล้ว รบกวนยืนยันอีกครั้ง

[chatchai]

ท่านพุทธทาสครับ

[กูรูขอบสนาม]

ขอบคุณมากครับ คุณฉัตรชัย
สงสัยตัวเองเริ่มจะเข้าสู่วัยอัลไซม์แล้ว  

อ้อ ลืมบอกไปว่า  ในตัวพิพิธเพลินไม่มีพื้นที่จอดรถนะครับ
ต้องไปจอดนอกสถานที่ที่เขาจัดไว้ให้ ซึ่งรับได้จำกัดมาก
ทางที่ดีนั่งแท๊กซี่หรือทดสอบความอดทนหน่อยก็รถเมล์
หรือจะมาทางเรือขึ้นที่ท่าเตียน ด้านหลังก็ได้

พอได้ชมเพลินๆสัก 3 ชั่วโมง
ถ้าแดดอ่อนแรง และมีแรงพอก็ชวน Walking Tour ดูวิถีตลาดและชุมชน
บนถนนเลียบเจ้าพระยาบรรดาท่าทั้งหลาย
(เผอิญวันนั้น แดดเปรี้ยงเลย คู่ Date ที่พามาด้วยหน้าสุกก่ำตามๆกัน)
ตั้งแต่ ท่าเตียน ซึ่งมีวังเก่าๆหลายวังสถิตอยู่ บ้างก็ทำเป็น Hostel ไปแล้ว
ท่าราชวรดิษฐ์  ท่าช้าง  ท่าพระ  ท่าพระจันทร์
ฟุตบาทบางช่วงจะมีแผงพระมาขายเยอะมาก
คุณผู้หญิงที่นุ่งกระโปรง(หรือกางเกงก็ตาม)
อยากจะเลี่ยงก็ลงเดินที่ถนนเสียเลยดีกว่า

แวะกินอาหารอร่อยราคานักศึกษาแถวท่าพระจันทร์ พอบรรเทาหิวไปอีกมื้อ
พากันเดินย่อยไปเรื่อยๆ ฝ่าธรรมศาสตร์ไปจนถึงท่าพระอาทิตย์
พักดื่มชา กาแฟ ตอนบ่ายๆคลายร้อนตบท้ายทริปก็วิเศษ  :lol:

ความจริงมี Walking Tour อีกหลายที่ซึ่งควรไปชมอีกมาก
ลองยกตัวอย่างดูนะครับ

เดินแพร่ง
ได้แก่บรรดาแพร่งภูธร แพร่งนรา แพร่งสรรพศาสตร์
แหล่งขายของกิน ของใช้และเครื่องทหาร เดินป่าทั้งหลาย
ทั้งเป็นสถานที่ตั้งเจ้าพ่อเสือที่ชาวบ้านมานมัสการ
โรงละครร้อง ปรีดาลัย ที่เคยรุ่งเรืองในอดีต
ปัจจุบันหลายห้องแถว ปรับปรุงใหม่ เป็นแกลเลอรี่ สตูดิโอ
ร้านอาหารเก๋ๆ ร้านขายของศิลปะทำมือทั้งหลายแหล่
มีลานสนามพักผ่อนสาธารณะ จะปิคนิคกันก็ได้
หรือขยันหน่อยก็เดินไปถึงแถววัดสุทัศน์ เสาชิงช้า
จบทริปที่ "มนต์ นมสด" ด้วยขนมปังสังขยาร้อนๆกับนมหรือกาแฟ

เดินเยาวราช-สัมพันธวงศ์
บุกถึงถิ่น China Town เยาวราช
เดินจากประตูใหญ่แถววงเวียนโอเดียนเรื่อยมา
ดูตลาดเก่าที่ขายของกิน-ผลไม้ไฮโซ
ลัดเลาะถนนแถวทรงวาด สัมพันธวงศ์
สองข้างทางเรียงรายด้วยตึกแถวโบราณเก่าๆ
ซึ่งถ้าบูรณะใหม่จะสวยงามมาก
หลายตึกคืออดีตออฟฟิคแรกเริ่มของบริษัทเกษตรพืชผลทั้งหลาย
ที่เราเรียกกันว่า "โถสั่ว" ทุกวันนี้ก็ยังเปิดดำเนินการอยู่

กลิ่นอายตัวละคร ประเภท ลอดลายมังกร หรือ จดหมายจากเมืองไทย เดินเลาะเลี้ยวอยู่แถวๆนี้แหละ

นอกจากนี้ อย่าลืมแวะคฤหาสน์ทอง "ตั๋งโต๊ะกัง"
"โรงเรียนลูกพ่อค้า เผยอิง"  
จะเบียดเข้าสำเพ็ง หาร้านขายยาจีนซึ่งครั้งหนึ่งมีเรื่องเล่าว่า
"ซุนยัดเซ็น" อดีตผู้นำจีนผู้ก่อตั้งพรรคก๊กมินตั๋ง เคยมาพักอาศัยวางแผนปฏิวัติที่นี่

แล้วจบที่ท่าเรือราชวงศ์ หรือจะเดินไปถึงวัดสามปลื้ม จักรวรรดิก็ตามใจ(เท้า)
แวะดูร้านขายยาเก่าๆเจ้ากรมเป๋อ แถวนั้น

เดินสีลม-สุรวงศ์
ช่วงปลายน้ำเจ้าพระยา มีประวัติศาสตร์การก่อสร้างชุมชมการค้าของต่างชาติมากมาย
รวมทั้งสถานทูต กงศุลของฝรั่งเมื่อมาเริ่มสัมพันธไมตรีกับไทย
เริ่มๆแถวตลาดบางรัก  ชีวิตจิตใจของชาวบ้านแถวนี้ก่อน (อยู่แถวโรงแรมแชงกรีล่า)
เดินสองฝั่งถนนเจริญกรุง ที่ขยายขึ้นมาให้เป็นถนนนั่งรถม้าสูดอากาศบริสุทธิ์ของฝรั่ง
ดูตึกแถวสวย(อีกแล้ว) เข้าซอกซอยดูตึกเก่าๆยุคแรกของโรงแรมโอเรียนตัล  
และข้างเคียงคือ ตึกอีสต์ เอเชียติค(ของเสี่ยเจริญไปแล้ว)
ที่ถูกยกย่องว่าเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมฝรั่งที่พลาดไม่ได้
เมี่ยงมองโบสถ์อัสสัมชัญอันโอ่อ่า
หนังเกี่ยวกับสงครามเวียดนามทุกเรื่องต้องขอมาใช้สถานที่ถ่ายทำ
โดยสมมติเป็น สถานทูตอเมริกัน
เดินออกมาถนนเจริญกรุงผ่านร้านค้าเก่าๆ อากง อาแป๊ะ ยังนั่งขายของอยู่
แวะเข้าพิพิธภัณฑ์เอกชน เดิมเป็นบ้านคหบดีสะสมเครื่องใช้สอยประจำวันไว้ครบ
ปัจจุบันยกให้ กทม. ไปแล้ว หลังจากยืดเย้อไม่ยอมให้ถนนใหม่ตัดผ่านมานาน

เข้าถนนสุรวงศ์ผ่าน โรงแรมหรูสมัยอดีต ทรอคาเรโด (สะกดอย่างนี้หรือเปล่าเอ่ย)
แวะชม ห้องสมุดเอกชนสวยงามอีกแห่งหนึ่ง เนลสัน เฮย์
แล้วพักดื่มกาแฟที่นี่แหละ

เอาแค่นี้ก่อนนะครับ
อยู่กรุงเทพ ก็มีที่เที่ยวแบบ Value เยอะแยะ  

[Mr. Boo]

เข้าถนนสุรวงศ์ผ่าน โรงแรมหรูสมัยอดีต ทรอคาเรโด (สะกดอย่างนี้หรือเปล่าเอ่ย)


ทรอคาเดโล  ครับ

[Mr. Boo]

[quote="Mr. Boo"]เข้าถนนสุรวงศ์ผ่าน โรงแรมหรูสมัยอดีต ทรอคาเรโด (สะกดอย่างนี้หรือเปล่าเอ่ย)


ทรอคาเดโล

[por_jai]

[quote="กูรูขอบสนาม"]

อ้อ ลืมบอกไปว่า

[MacroArt]

ไปมาแล้วครับ ดูรูปได้ที่ http://www.flickr.com/photos/macroart/s ... 614371563/

รู้สึกประทับใจมากครับ อยากไปอีกรอบ เห็นพนักงานบอกว่าเดือน ก.ค. จะเริ่มเก็บเงินค่าเข้าแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าเก็บเท่าไหร่ ถ้าเก็บซัก 120 บาท ผมว่าโอเคเลย ราคาเทียบเท่ากับการดูหนังหนึ่งเรื่อง

[MindTrick]

ขอบคุณมากครับ พี่กูรู น่าจะเขียนหนังสือขายได้ดีนะครับ
อ้อ สิ่งที่พี่มิได้ตั้งใจนำพา แต่ดีมากๆ...
http://www.okmd.or.th ผมได้เวบไว้เสพติด ใหม่ละ

[กูรูขอบสนาม]

Mr. Boo wrote:
เข้าถนนสุรวงศ์ผ่าน โรงแรมหรูสมัยอดีต ทรอคาเรโด (สะกดอย่างนี้หรือเปล่าเอ่ย)


ทรอคาเดโล  ครับ


อย่าลืมไปทานอาหารแขกแถวนี้ด้วยนะ อร่อยยยย 2-3 ร้าน  
......ชักน้ำลายไหล    

พี่ Boo ทำหน้าที่เป็นดั่ง Corrector ผู้เช็คความถูกต้องอีกครั้ง ขอบคุณมากครับ

รู้สึกประทับใจมากครับ อยากไปอีกรอบ เห็นพนักงานบอกว่าเดือน ก.ค. จะเริ่มเก็บเงินค่าเข้าแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าเก็บเท่าไหร่ ถ้าเก็บซัก 120 บาท ผมว่าโอเคเลย ราคาเทียบเท่ากับการดูหนังหนึ่งเรื่อง

ถึงวันนี้ เปิดดูที่เวปไชค์ก็ยังไม่ได้ระบุค่าตั๋วเข้าเลยครับ คุณ MacroArt
ถ้ามีก็คงจะแบ่งราคาเด็ก ผู้ใหญ่ และผู้อาวุโส (senior citizen ราคาลดครึ่งหนึ่งมั้ง)
ตามแบบฉบับสากล
เออ.สงสัยจะได้รับความอนุเคราะห์อย่างหลัง อิอิ

แต่อ่านที่น้องกูรูเดินเรื่อยไปจนถึงเนลสันเฮย์ที่สุรวงศ์นี่ สุดยอดจริงๆครับ
สมัยมัธยมผมเดินจากสุุรวงศ์ที่ไปเรียนพิเศษที่ดรุณพิทยา
กลับบ้านที่ตรอกจันทร์ทุกวัน
รถราก็ไม่ได้ติดอะไรมากมายหรอก
แต่ชอบเดินชมชีวิตระหว่างทาง
จากสุรวงศ์เดินออกมาทางเจริญกรุงผ่านบางรัก
แวะซื้อหนมครกสิงคโปร์เจ้าอร่อย
ขนมบ้าบิ่้น
พอหน้าข้าวเหนียวมะม่่วง ผมก็ไม่ต้องไปถึง ก.พาณิชย์
เจ้านี้ก็อร่อยยอดเยี่ยมกระเทียมดองเหมือนกัน
แฮะ...ชื่อร้านติดตรงริมฝีปากนี่เอง
เข้าใจว่าโพสเสร็จปุ๊บก็คิดได้ปั๊บพอดี
เดินผ่านร้านหยั่นหว่อหยุ่นที่ขายซีอิ๊ว
แต่หน้าร้านดันขายเก๊กฮวยร้อนเย็น น้ำขมร้อนเย็น
แก้วละห้าสิบสตางค์
ซัดน้ำขมร้อน1 ตบด้วยเก๊กฮวยเย็นอีก1 รวมเป็น1บาท ชุ่มคอชื่นใจ
ถ้าหิวก็แวะซัดหอยทอดภูเขาไฟซะหนึ่งจาน
แต่จะโดนแม่บ่นว่า ทำไมไม่กลับมากินข้าวบ้าน หือ...
เดินผ่านวัดยานนาวา วัดสุทธิ
ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าร้านข้าวมันไก่เจ้าอร่อยเปิดหรือยัง
เพราะข้าวมันไก่ กินที่แม่ทำอร่อยที่สุดแล้ว ร้านอื่นไม่่สน
แต่แม่ทำหอยทอดไม่อร่อย ทำออกมาแล้วแป้งมันไม่กรอบออกไปทางเหนียวๆมากกว่า
แต่พูดความจริงไม่ได้เพราะอาจโดนได้ง่ายๆ

ชีวิตเด็กเวลาแห่งความสนุกเยอะแยะ

โอ้โฮ ท่านพี่พอใจสาธยายเสียเห็นภาพ
จริงแหละวัยเด็กเป็นวัยที่สนุกสนานที่สุด
โดยเฉพาะได้ออกมาเผชิญโลกข้างนอก
เด็กสมัยนี้..คงไม่มีโอกาสเดินตุรัดตุเหร่มือหนึ่งถือไอติมโคน
อีกมือหนึ่งก็ถือไม้ลูกชิ้นปิ้ง สลับกันกินเผ็ดๆเย็นๆ
ถึงร้านไหนมีของเล่นแปลกๆถูกใจ เอาหน้าแนบกระจก
ชี้ชวนเพื่อนให้แนบหน้าดูเหมือนกัน
แล้วก็หัวเราะกิ๊กกั๊กหยั่งกับเราจะได้เป็นเจ้าของของเล่นเหล่านั้นทั้งหมด

โลกเป็นของเราจริงๆ :lol: